question_final,label,specialization,edition,question_id,question
Leczeniem pierwszej linii młodych dotychczas zdrowych chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. chemioterapia wg protokołu CHOP; B. chemioimmunoterapia wg protokołu R -CHOP; C. chemioimmunoterapia wg protokołu R -DHAP; D. chemioimmunoterapia wg protokołu R -CC lub R -FC; E. monochemioterapia z chlorambucy lem,D,Hematologia,2018 wiosna,105,Leczeniem pierwszej linii młodych dotychczas zdrowych chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. chemioterapia wg protokołu CHOP . B. chemioimmunoterapia wg protokołu R -CHOP . C. chemioimmunoterapia wg protokołu R -DHAP . D. chemioimmunoterapia wg protokołu R -CC lub R -FC. E. monochemioterapia z chlorambucy lem.
Zwiększona ekspresja cykliny D1 jest charakterystyczna dla : A. DLBCL; B. SLL/CLL; C. FL; D. MCL; E. chłoniaka Burkitta,D,Hematologia,2018 wiosna,111,Zwiększona ekspresja cykliny D1 jest charakterystyczna dla : A. DLBCL. B. SLL/CLL. C. FL. D. MCL. E. chłoniaka Burkitta .
Najczęstszą wtórną przyczyną zgonu u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. zakażenie; B. niedokrwistość; C. małopłytkowość; D. wtórn y nowotw ór; E. pozaszpikow y naciek białaczkow y,A,Hematologia,2018 wiosna,106,Najczęstszą wtórną przyczyną zgonu u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. zakażenie . D. wtórn y nowotw ór. B. niedokrwistość . E. pozaszpikow y naciek białaczkow y. C. małopłytkowość .
Najbardziej typowym odchyleniem w wyniku morfologii krwi obwodowej chorych na białaczkę włochatokomórkową jest: A. podwyższona leukocytoza; B. pancytopenia; C. podwyższona liczba monocytów; D. podwyższona liczba neutrocytów; E. żadne z wymienionych,B,Hematologia,2018 wiosna,107,Najbardziej typowym odchyleniem w wyniku morfologii krwi obwodowej chorych na białaczkę włochatokomórkową jest: A. podwyższona leukocytoza . B. pancytopenia . C. podwyższona liczba monocytów . D. podwyższona liczba neutrocytów . E. żadne z wymienionych .
Wskaż leczenie z wyboru chorych na białaczkę włochatokomórkową : A. interferon; B. splenektomia; C. kladrybina; D. leki alkilujące; E. przeciwciała monoklonalne anty -CD20,C,Hematologia,2018 wiosna,108,Wskaż leczenie z wyboru chorych na białaczkę włochatokomórkową : A. interferon . D. leki alkilujące . B. splenektomia . E. przeciwciała monoklonalne anty -CD20 . C. kladrybina .
Wysokodawkowana chemioterapia z przeszczepieniem autologicznych komórek hematopoetycznych jest zalecana jako konsolidacja po chemiotera pii I linii u młodszych chorych z rozpoznanym de novo : A. chłoniakiem rozlanym z dużych limfocytów B (DLBCL) niskiego ryzyka wg IPI; B. chłoniakiem z komórek płaszcza; C. chłoniakiem Burkitta; D. chłoniakiem grudkow ym; E. chłoniakiem strefy brzeżnej,B,Hematologia,2018 wiosna,109,Wysokodawkowana chemioterapia z przeszczepieniem autologicznych komórek hematopoetycznych jest zalecana jako konsolidacja po chemiotera pii I linii u młodszych chorych z rozpoznanym de novo : A. chłoniakiem rozlanym z dużych limfocytów B (DLBCL) niskiego ryzyka wg IPI . B. chłoniakiem z komórek płaszcza . C. chłoniakiem Burkitta . D. chłoniakiem grudkow ym. E. chłoniakiem strefy brzeżnej .
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta: A. czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok; B. wskaźnik Ki67/MIB1 wynosi > 95%; C. molekularnym markerem chłoniaka Burkitta jest zwiększona ekspresja MYC; D. leczenie według protokołu R -CHOP cechuje wysoka skuteczność i jest to postępowanie z wyboru; E. obowiązkowa jest profilaktyka zajęcia OUN,D,Hematologia,2018 wiosna,110,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta: A. czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok. 24 godz. B. wskaźnik Ki67/MIB1 wynosi > 95% . C. molekularnym markerem chłoniaka Burkitta jest zwiększona ekspresja MYC . D. leczenie według protokołu R -CHOP cechuje wysoka skuteczność i jest to postępowanie z wyboru . E. obowiązkowa jest profilaktyka zajęcia OUN .
"Komórki typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza (mantle cell lymphoma, MCL) charakteryzują się: 1) koekspresją CD 19/ CD5(+) ; 2) ekspresją CD 23 (+) ; 3) obecnością translokacji t (11;14) ; 4) ekspresją CD20 (+) ; 5) ekspresją CD10 (+). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 1,2,3; C. 2,3,5; D. 1,4,5; E. 2,4,5",A,Hematologia,2018 wiosna,112,"Komórki typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza (mantle cell lymphoma, MCL) charakteryzują się: 1) koekspresją CD 19/ CD5(+) ; 2) ekspresją CD 23 (+) ; 3) obecnością translokacji t (11;14) ; 4) ekspresją CD20 (+) ; 5) ekspresją CD10 (+). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4. B. 1,2,3. C. 2,3,5. D. 1,4,5. E. 2,4,5."
"U chorych na czerwienicę prawdziwą obserwuje się następujące nieprawidłowości, z wyjątkiem : 1) zwiększon ej masy erytrocytów ; 2) zwiększon ej liczby leukocytów w e krwi obwodowej ; 3) obecnoś ci mutacji V617F genu JAK2 ; 4) leukoerytroblastoz y we krwi obwodowej ; 5) zwiększone go stężeni a witaminy B 12 w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 4,5; E. tylko 4",E,Hematologia,2018 wiosna,90,"U chorych na czerwienicę prawdziwą obserwuje się następujące nieprawidłowości, z wyjątkiem : 1) zwiększon ej masy erytrocytów ; 2) zwiększon ej liczby leukocytów w e krwi obwodowej ; 3) obecnoś ci mutacji V617F genu JAK2 ; 4) leukoerytroblastoz y we krwi obwodowej ; 5) zwiększone go stężeni a witaminy B 12 w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 4,5. E. tylko 4."
"Triada objawów, definiująca zespół Sezary’ego to: A. erytrodermia, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3; B. erytrodermia, splenomegalia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3; C. zmiany guzowate na skórze, splenomegalia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3; D. erytrodermia, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 10000/mm3; E. zmiany guzowate na skórze, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 10000/mm3",A,Hematologia,2018 wiosna,114,"Triada objawów, definiująca zespół Sezary’ego to: A. erytrodermia, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3. B. erytrodermia, splenomegalia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3. C. zmiany guzowate na skórze, splenomegalia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 1000/mm3. D. erytrodermia, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 10000/mm3. E. zmiany guzowate na skórze, uogólniona limfadenopatia, obecność we krwi obwodowej komórek Sezary ’ego w ilości ≥ 10000/mm3."
Fotoforeza pozaustrojowa jest stosowana w leczeniu: A. nawrotowych postaci chłoniaka z komórek płaszcza; B. chłoniaka anaplastycznego ALK(+); C. zespołu Sezary’ego; D. chłoniaka limfoplazmocytowego z objawami zespołu nadlepkości; E. chłoniaka śledzionowego z potwierdzonym zakażeniem HCV,C,Hematologia,2018 wiosna,115,Fotoforeza pozaustrojowa jest stosowana w leczeniu: A. nawrotowych postaci chłoniaka z komórek płaszcza . B. chłoniaka anaplastycznego ALK(+) . C. zespołu Sezary’ego . D. chłoniaka limfoplazmocytowego z objawami zespołu nadlepkości . E. chłoniaka śledzionowego z potwierdzonym zakażeniem HCV .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B: 1) choroba występuje u młodych dorosłych z przewagą kobiet ; 2) cechuje się obecnością guza śródpiersia przy braku zajęcia obwodowych węzłów chłonnych ; 3) często obecna jest ekspresja CD30 ; 4) w ter apii postaci ograniczonych do śródpiersia stosuje się wyłącznie naświetlania ; 5) w przypadkach niepowodzenia leczenia I linii skuteczność terapii ratunkowej jest bardzo wysoka. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,5; C. 1,4,5; D. 2,3,4; E. 3,4,5",A,Hematologia,2018 wiosna,117,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B: 1) choroba występuje u młodych dorosłych z przewagą kobiet ; 2) cechuje się obecnością guza śródpiersia przy braku zajęcia obwodowych węzłów chłonnych ; 3) często obecna jest ekspresja CD30 ; 4) w ter apii postaci ograniczonych do śródpiersia stosuje się wyłącznie naświetlania ; 5) w przypadkach niepowodzenia leczenia I linii skuteczność terapii ratunkowej jest bardzo wysoka. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 1,2,5. C. 1,4,5. D. 2,3,4. E. 3,4,5."
"Do chłoniaków związanych z zakażeniem HIV należą: A. chłoniak rozlany z dużych limfocytów B; B. chłoniak Burkitta; C. chłoniak plazmoblastyczny; D. prawdziwe są A i B; E. prawdziwe są A, B i C",E,Hematologia,2018 wiosna,118,"Do chłoniaków związanych z zakażeniem HIV należą: A. chłoniak rozlany z dużych limfocytów B . B. chłoniak Burkitta . C. chłoniak plazmoblastyczny . D. prawdziwe są A i B . E. prawdziwe są A, B i C ."
"Do niekorzystnych czynników rokowniczych chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B leczonych R -CHOP nie należy : A. wysoki IPI; B. podtyp molekularny z komórek B ośrodków rozmnażania (germinal center B - cell like, GCB ); C. obecność rearanżacji MYC przy jednoczesnej rearanżacji genów BCL2 lub BCL6 (double hit/ triple hit lymphoma); D. wysoki wskaźnik proliferacyjny Ki67; E. dodatni wynik PET po 2 -4 cyklach chemioterapii",B,Hematologia,2018 wiosna,119,"Do niekorzystnych czynników rokowniczych chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B leczonych R -CHOP nie należy : A. wysoki IPI . B. podtyp molekularny z komórek B ośrodków rozmnażania (germinal center B - cell like, GCB ) . C. obecność rearanżacji MYC przy jednoczesnej rearanżacji genów BCL2 lub BCL6 (double hit/ triple hit lymphoma) . D. wysoki wskaźnik proliferacyjny Ki67 . E. dodatni wynik PET po 2 -4 cyklach chemioterapii ."
Leczenie podtrzymujące rytuksymabem powinno być stosowane: A. w chłon iaku rozlanym z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą R-CHOP; B. w nawrotowych postaciach chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą megachemioterapii wspomaganej ASCT; C. w chłoniaku grudkowym po uzyskaniu przynajmniej czę ściowej odpowiedzi po leczeniu I linii lub po leczeniu nawrotu; D. w chłoniaku strefy brzeżnej śledzionowym w przypadku przeciwwskazań do splenektomii; E. w chłoniaku z komórek płaszcza z wysokim wskaźnikiem prognostycznym MIPI,C,Hematologia,2018 wiosna,120,Leczenie podtrzymujące rytuksymabem powinno być stosowane: A. w chłon iaku rozlanym z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą R-CHOP . B. w nawrotowych postaciach chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą megachemioterapii wspomaganej ASCT . C. w chłoniaku grudkowym po uzyskaniu przynajmniej czę ściowej odpowiedzi po leczeniu I linii lub po leczeniu nawrotu . D. w chłoniaku strefy brzeżnej śledzionowym w przypadku przeciwwskazań do splenektomii . E. w chłoniaku z komórek płaszcza z wysokim wskaźnikiem prognostycznym MIPI.
"Wskaż badania laboratoryjne niezbędne dla postawienia rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej: 1) morfologia krwi obwodowej bez rozmazu; 2) morfologia krwi z rozmazem; 3) cytologia szpiku kostnego; 4) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów krwi obwodowej; 5) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów szpiku . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 2,4; C. 1,3,5; D. 1,3,4,5; E. 2,3,4",B,Hematologia,2018 wiosna,104,"Wskaż badania laboratoryjne niezbędne dla postawienia rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej: 1) morfologia krwi obwodowej bez rozmazu; 2) morfologia krwi z rozmazem; 3) cytologia szpiku kostnego; 4) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów krwi obwodowej; 5) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów szpiku . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4. B. 2,4. C. 1,3,5. D. 1,3,4,5. E. 2,3,4 ."
"Chłoniaka plazmoblastycznego charakteryzuje: 1) występowanie u osób z niedoborem odporności ; 2) częsta lokalizacja w jamie ustnej ; 3) silnie dodatnia ekspresja CD20 ; 4) dodatnia ekspresja CD138 ; 5) niski indeks proliferacyjny Ki67. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5; B. 1,2,4; C. 1,4,5; D. 2,3,4; E. 2,3,5",B,Hematologia,2018 wiosna,113,"Chłoniaka plazmoblastycznego charakteryzuje: 1) występowanie u osób z niedoborem odporności ; 2) częsta lokalizacja w jamie ustnej ; 3) silnie dodatnia ekspresja CD20 ; 4) dodatnia ekspresja CD138 ; 5) niski indeks proliferacyjny Ki67. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5. B. 1,2,4. C. 1,4,5. D. 2,3,4. E. 2,3,5."
"Wskaż niekorzystne czynniki rokownicze w przewlekłej białaczce limfocytowej: 1) okres kliniczny 0 wg Raia; 2) czas zdwojenia liczby limfocytów >12 miesięcy; 3) obecność delecji 17 chr omosomu; 4) obecność delecji 13 chromosomu; 5) obecność delecji 11 chromosomu; 6) zwiększone stężenia beta 2-mikroglobuliny; 7) małopłytkowość; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5; B. 4,5,6,7; C. 1,2,4; D. 3,5,6,7; E. 3,5,6",D,Hematologia,2018 wiosna,103,"Wskaż niekorzystne czynniki rokownicze w przewlekłej białaczce limfocytowej: 1) okres kliniczny 0 wg Raia; 2) czas zdwojenia liczby limfocytów >12 miesięcy; 3) obecność delecji 17 chr omosomu; 4) obecność delecji 13 chromosomu; 5) obecność delecji 11 chromosomu; 6) zwiększone stężenia beta 2-mikroglobuliny; 7) małopłytkowość; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5. B. 4,5,6,7. C. 1,2,4. D. 3,5,6,7. E. 3,5,6."
Najczęstszym powikłaniem autoimmunizacyjnym w przebiegu przewlekłej białaczki limfocytowej jest: A. agranulocytoza immunizacyjna; B. małopłytkowość immunizacyjna; C. miastenia; D. zapalenie immunizacyjne skóry; E. niedokrwistość autoimmunohemolityczna,E,Hematologia,2018 wiosna,102,Najczęstszym powikłaniem autoimmunizacyjnym w przebiegu przewlekłej białaczki limfocytowej jest: A. agranulocytoza immunizacyjna . B. małopłytkowość immunizacyjna . C. miastenia . D. zapalenie immunizacyjne skóry . E. niedokrwistość autoimmunohemolityczna .
"Stopień zaawansowania przewlekłej białaczki limfocytowej III wg klasyfikacji Rai oznacza jedynie: A. podwyższoną limfocytozę i niedokrwistość; B. powiększenie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby i niedokrwistość; C. podwyższoną limfocytozę i powiększenie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby; D. podwyższoną limfocytozę i niedokrwistość lub małopłytkowość; E. powiększen ie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby",A,Hematologia,2018 wiosna,101,"Stopień zaawansowania przewlekłej białaczki limfocytowej III wg klasyfikacji Rai oznacza jedynie: A. podwyższoną limfocytozę i niedokrwistość . B. powiększenie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby i niedokrwistość . C. podwyższoną limfocytozę i powiększenie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby . D. podwyższoną limfocytozę i niedokrwistość lub małopłytkowość . E. powiększen ie węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby ."
Która z wymienionych cech jest skrajnie rzadko spotykana w niedokrwistości z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego? A. owalna makrocytoza we krwi obwodowej; B. hiperplastyczna erytropoeza w szpiku; C. głęboka pancytopenia z agranulocytozą; D. hipersegmentacja granulocytów w rozmazach krwi obwodowej; E. obecność pałeczek olbrzymich (granulocytów),C,Hematologia,2018 wiosna,65,Która z wymienionych cech jest skrajnie rzadko spotykana w niedokrwistości z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego? A. owalna makrocytoza we krwi obwodowej . B. hiperplastyczna erytropoeza w szpiku. C. głęboka pancytopenia z agranulocytozą. D. hipersegmentacja granulocytów w rozmazach krwi obwodowej. E. obecność pałeczek olbrzymich (granulocytów) .
Który z wymienionych leków nie powoduje makrocytozy erytrocytów? A. hydroksymocznik; B. azatiopryna; C. metotreksat; D. biseptol; E. pochodne penicyliny,E,Hematologia,2018 wiosna,64,Który z wymienionych leków nie powoduje makrocytozy erytrocytów? A. hydroksymocznik . D. biseptol. B. azatiopryna. E. pochodne penicyliny . C. metotreksat.
"Dotąd zdrowy 55 -letni mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ z powodu osłabienia i braku życiowej energii. Jego morfologia krwi wykazała: Hgb 13,8%, MCV 106 fl, retykulocyty 110 tys./µl, WBC 8,8 tys./µl, liczba płytek 181 tys./µl. Którego z wymienionych rozp oznań nie trzeba brać pod uwagę? A. nadmierne przyjmowanie alkoholu; B. krwawienie z przewodu pokarmowego; C. niedoczynność tarczycy; D. rak prostaty z przerzutami do kości; E. niedokrwistość aplastyczna",E,Hematologia,2018 wiosna,63,"Dotąd zdrowy 55 -letni mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ z powodu osłabienia i braku życiowej energii. Jego morfologia krwi wykazała: Hgb 13,8%, MCV 106 fl, retykulocyty 110 tys./µl, WBC 8,8 tys./µl, liczba płytek 181 tys./µl. Którego z wymienionych rozp oznań nie trzeba brać pod uwagę? A. nadmierne przyjmowanie alkoholu . B. krwawienie z przewodu pokarmowego. C. niedoczynność tarczycy. D. rak prostaty z przerzutami do kości. E. niedokrwistość aplastyczna ."
"Który z poniżej wymienionych stanów nie jest zwykle przyczyną niewystarczającej lub opóźnionej odpowiedzi na doustne leczenie niedokrwistości syderopenicznej preparatami żelaza? A. nieprzestrzeganie zasad przyjmowania leku; B. współistnienie infekcji; C. popijanie doustnego preparatu żelaza mlekiem; D. utrzymująca się utrata krwi (z przewodu pokarmowego, obfite miesiączki); E. przyjmowanie leku 2 -3 godziny po posiłku",E,Hematologia,2018 wiosna,62,"Który z poniżej wymienionych stanów nie jest zwykle przyczyną niewystarczającej lub opóźnionej odpowiedzi na doustne leczenie niedokrwistości syderopenicznej preparatami żelaza? A. nieprzestrzeganie zasad przyjmowania leku . B. współistnienie infekcji. C. popijanie doustnego preparatu żelaza mlekiem. D. utrzymująca się utrata krwi (z przewodu pokarmowego, obfite miesiączki). E. przyjmowanie leku 2 -3 godziny po posiłku ."
"U chorych na szpiczaka z powodu neutropenii i niedoboru prz eciwciał (upośledzona odpowiedź nieswoista i swoista, humoralna) występują nawracające infekcje bakteryjne i wirusowe, które są najczęstszą przyczyną zgonów. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące profilakty ki zakażeń w tej grupie chorych : A. zaleca się szczepienie przeciwko Streptoccocus pneumoniae i Haemophilus influenzae; B. zaleca się coroczn e szczepienie przeciwko grypie; C. szczepienie chorych jest niezasadne z powodu braku odpowiedzi; D. u chorych leczonych bortezomibem zaleca się stosowanie acyklo wiru lub walacyklowiru jako profilaktyk i reaktywa cji zakażenia wirusem półpaśca; E. prawdziwe są odpowiedzi A, B, D",E,Hematologia,2018 wiosna,61,"U chorych na szpiczaka z powodu neutropenii i niedoboru prz eciwciał (upośledzona odpowiedź nieswoista i swoista, humoralna) występują nawracające infekcje bakteryjne i wirusowe, które są najczęstszą przyczyną zgonów. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące profilakty ki zakażeń w tej grupie chorych : A. zaleca się szczepienie przeciwko Streptoccocus pneumoniae i Haemophilus influenzae . B. zaleca się coroczn e szczepienie przeciwko grypie. C. szczepienie chorych jest niezasadne z powodu braku odpowiedzi . D. u chorych leczonych bortezomibem zaleca się stosowanie acyklo wiru lub walacyklowiru jako profilaktyk i reaktywa cji zakażenia wirusem półpaśca. E. prawdziwe są odpowiedzi A, B, D."
"Zmiany kostne u chorych na szpiczaka obejmują pojedyncze lub mnogie ogniska osteolizy, złamania patologiczne w tym złamania trzonów kręgowych i niską masę kostną. W leczeniu przeciwdziałającym osteolizie należy uwzględnić: A. stosowanie bifosfonianów, ale tylko u chorych ze stwierdzoną osteolizą; B. stosowanie bifosfonianów u wszystkich chorych z objawowym szpiczakiem mnogim i GFR > 30 ml/min; C. bifosfoniany nie są przeciwwskazane u chorych z GFR < 30 ml/min, jeśli są przewlekle dializowani i mają trwale uszkodzoną funkcję nerek; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",E,Hematologia,2018 wiosna,60,"Zmiany kostne u chorych na szpiczaka obejmują pojedyncze lub mnogie ogniska osteolizy, złamania patologiczne w tym złamania trzonów kręgowych i niską masę kostną. W leczeniu przeciwdziałającym osteolizie należy uwzględnić: A. stosowanie bifosfonianów, ale tylko u chorych ze stwierdzoną osteolizą . B. stosowanie bifosfonianów u wszystkich chorych z objawowym szpiczakiem mnogim i GFR > 30 ml/min . C. bifosfoniany nie są przeciwwskazane u chorych z GFR < 30 ml/min, jeśli są przewlekle dializowani i mają trwale uszkodzoną funkcję nerek. D. prawdziwe są odpowiedzi A,B. E. prawdziwe są odpowiedzi B,C."
"Do triady objawów klasycznego szpiczaka plazmocytowego zalicza się hipersekrecję immunoglobuliny monoklonalnej. W surowicy obecne są immunoglobuliny jednej klasy, które wykazują chemiczną i immunologiczną ""homogenność"". Odzwierciedleniem ich jednorodnej budowy jest wysoki, ostro odgraniczony ""pik"" w elektroforezie białek. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. najczęściej, bo u 60% chorych występuje szpiczak IgG, u 20% IgA, bardzo rzadko występuje szpiczak IgD lub IgE; B. u 20% chorych, złośliwe plazmocyty produkują jedynie łańcuchy lekkie (wariant Bence’a -Jonesa, t zw; C. wolne łańcuchy lekkie wykrywa się w moczu w postaci immunologicznie jednorodnego białka Bence’a -Jonesa typu kappa lub lambda; D. stężenie prawidłowych Ig w surowicy jest obniżone, szczególnie u chorych na chorobę lekkich łańcuchów i szpiczaka niewydzielającego; E. wszystkie wymienione",E,Hematologia,2018 wiosna,59,"Do triady objawów klasycznego szpiczaka plazmocytowego zalicza się hipersekrecję immunoglobuliny monoklonalnej. W surowicy obecne są immunoglobuliny jednej klasy, które wykazują chemiczną i immunologiczną ""homogenność"". Odzwierciedleniem ich jednorodnej budowy jest wysoki, ostro odgraniczony ""pik"" w elektroforezie białek. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. najczęściej, bo u 60% chorych występuje szpiczak IgG, u 20% IgA, bardzo rzadko występuje szpiczak IgD lub IgE . B. u 20% chorych, złośliwe plazmocyty produkują jedynie łańcuchy lekkie (wariant Bence’a -Jonesa, t zw. choroba lekkich łańcuchów). C. wolne łańcuchy lekkie wykrywa się w moczu w postaci immunologicznie jednorodnego białka Bence’a -Jonesa typu kappa lub lambda . D. stężenie prawidłowych Ig w surowicy jest obniżone, szczególnie u chorych na chorobę lekkich łańcuchów i szpiczaka niewydzielającego . E. wszystkie wymienione ."
"Zaburzenia cytogenetyczne występujące u chorych na szpiczaka mają istotne znaczenie rokownicze. Są to najczęściej translokacje obejmujące locus genu łańcucha ciężkiego immunoglobulin na chromosomie 14q32, hiperdiploidie i hipod iploidie, Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tych zaburzeń : A. zmiany cytogenetyczne występują u mniej niż 10% chorych na szpiczaka; B. najlepiej rokują postacie hipodiploidalne; C. postać hiperdiploidalna jest klinicznie mniej agresywna, rzadziej przebiega z niewydolnością nerek; D. del 17p13 wiąże się ze złym rokowaniem i krótkim czasem przeżycia; E. prawdziwe są odpowiedzi C i D",E,Hematologia,2018 wiosna,58,"Zaburzenia cytogenetyczne występujące u chorych na szpiczaka mają istotne znaczenie rokownicze. Są to najczęściej translokacje obejmujące locus genu łańcucha ciężkiego immunoglobulin na chromosomie 14q32, hiperdiploidie i hipod iploidie, Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tych zaburzeń : A. zmiany cytogenetyczne występują u mniej niż 10% chorych na szpiczaka . B. najlepiej rokują postacie hipodiploidalne. C. postać hiperdiploidalna jest klinicznie mniej agresywna, rzadziej przebiega z niewydolnością nerek. D. del 17p13 wiąże się ze złym rokowaniem i krótkim czasem przeżycia . E. prawdziwe są odpowiedzi C i D ."
"U 65-letniego chorego z bólami w okolicy lędźwiowej, stwierdzono 15% plazmocytów w szpiku, nie wykaza no białka monoklonalnego w krwi ani w moczu. Stężenie Hb 14,4g/dl, funkcja nerek była prawidłowa, stwierdzono jedynie zwyżkę kwasu moczowego. Stężenie wapnia zjonizowanego wypadło prawidłowo. W badaniu moczu stwierdzono erytrocyturię. Badanie kośćca wykaza ło ogniska osteolizy w kościach czaszki i miednicy, zmiany zwyrodnieniowe w zakresie kręgosłupa lędźwiowego. U chorego należy: A. rozpoznać kolkę nerkową w przebiegu kamicy nerkowej z odczynem plazmatycznym w szpiku; B. rozpoznać zespół korzeniowy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa; C. wyklucz yć rozpoznanie szpiczaka plazmocytowego (brak białka monoklonalnego ); D. rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i rozpocząć leczenie indukujące remisję; E. rozpoznać szpiczaka bezobjaw owego i obserwować",D,Hematologia,2018 wiosna,57,"U 65-letniego chorego z bólami w okolicy lędźwiowej, stwierdzono 15% plazmocytów w szpiku, nie wykaza no białka monoklonalnego w krwi ani w moczu. Stężenie Hb 14,4g/dl, funkcja nerek była prawidłowa, stwierdzono jedynie zwyżkę kwasu moczowego. Stężenie wapnia zjonizowanego wypadło prawidłowo. W badaniu moczu stwierdzono erytrocyturię. Badanie kośćca wykaza ło ogniska osteolizy w kościach czaszki i miednicy, zmiany zwyrodnieniowe w zakresie kręgosłupa lędźwiowego. U chorego należy: A. rozpoznać kolkę nerkową w przebiegu kamicy nerkowej z odczynem plazmatycznym w szpiku. B. rozpoznać zespół korzeniowy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. C. wyklucz yć rozpoznanie szpiczaka plazmocytowego (brak białka monoklonalnego ). D. rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i rozpocząć leczenie indukujące remisję. E. rozpoznać szpiczaka bezobjaw owego i obserwować."
"U 46 -letniego chorego, bez istotnej przeszłości chorobowej, w morfologii krwi stwierdzo no niedokrwistość, małopłytkowość, w szpiku wykazano 5% plazmoblastów i 15% plazmocytów, a w rozmazie krwi obwodowej obecne były plazmocyty w liczbie przekraczającej 2 G/l (ponad 20% plazmocytów w rozmazie krwi). U chorego: A. należy r ozpoznać białaczkę p lazmatyczno komórkową ze względu na obecność plazmoblastów w szpiku; B. należy wykonać trepanobiopsję, ponieważ rozpoznanie białaczki plazmatyczno - komórkowej może być postawione tylko na podstawie tego badania; C. rozpoznanie białaczki plazmatyczno komórkowej może być postawione tylko w oparciu o badania genetyczne wykazujące delecję 17p13; D. nie można r ozpoznać białaczki plazmatyczno komórkowej, ponieważ do diagnozy tej postaci białaczki wymagana jest obecność >10% plazmoblastów w szpiku; E. należy rozpoznać białaczkę plazmatyczno komórkową, ponieważ w rozmazie krwi obecne są plazmocyty w liczbie przekraczającej 2 G/l (ponad 20% plazmocytów)",E,Hematologia,2018 wiosna,56,"U 46 -letniego chorego, bez istotnej przeszłości chorobowej, w morfologii krwi stwierdzo no niedokrwistość, małopłytkowość, w szpiku wykazano 5% plazmoblastów i 15% plazmocytów, a w rozmazie krwi obwodowej obecne były plazmocyty w liczbie przekraczającej 2 G/l (ponad 20% plazmocytów w rozmazie krwi). U chorego: A. należy r ozpoznać białaczkę p lazmatyczno komórkową ze względu na obecność plazmoblastów w szpiku. B. należy wykonać trepanobiopsję, ponieważ rozpoznanie białaczki plazmatyczno - komórkowej może być postawione tylko na podstawie tego badania. C. rozpoznanie białaczki plazmatyczno komórkowej może być postawione tylko w oparciu o badania genetyczne wykazujące delecję 17p13. D. nie można r ozpoznać białaczki plazmatyczno komórkowej, ponieważ do diagnozy tej postaci białaczki wymagana jest obecność >10% plazmoblastów w szpiku. E. należy rozpoznać białaczkę plazmatyczno komórkową, ponieważ w rozmazie krwi obecne są plazmocyty w liczbie przekraczającej 2 G/l (ponad 20% plazmocytów)"
"Szpiczak plazmocytowy ( multiple myeloma , MM) jest najczęściej występując ą dyskrazją plazmocytową, czyli nowotworem wywodzącym się z komórek plazmatycznych. Wskaż k ryteria diagnostyczne, które muszą być spełnione przy rozpoznaniu szpiczaka plazmocytowego: A. obecność klona lnych plazmocytów w szpiku ≥10% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny, oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów def iniujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narządów zależne od MM – cechy CRAB), lub przynajmniej jednego z biomarkerów nowotworu (cechy SLiM); B. obecność klona lnych plazmocytów w szpiku ≥30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy , kostny lub pozakostny, oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu; C. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥10% (w przypadku szpiczaka niewydzielającego ≥30%) lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakos tny, oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narzą dów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej j ednego z biomarkerów nowotworu (cechy SLiM); D. obecność klonalnych plazmocytów w szpiku ≥ 20% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny, oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu; E. żadne z wymienionych",A,Hematologia,2018 wiosna,55,"Szpiczak plazmocytowy ( multiple myeloma , MM) jest najczęściej występując ą dyskrazją plazmocytową, czyli nowotworem wywodzącym się z komórek plazmatycznych. Wskaż k ryteria diagnostyczne, które muszą być spełnione przy rozpoznaniu szpiczaka plazmocytowego: A. obecność klona lnych plazmocytów w szpiku ≥10% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny, oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów def iniujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narządów zależne od MM – cechy CRAB), lub przynajmniej jednego z biomarkerów nowotworu (cechy SLiM). B. obecność klona lnych plazmocytów w szpiku ≥30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy , kostny lub pozakostny, oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu. C. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥10% (w przypadku szpiczaka niewydzielającego ≥30%) lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakos tny, oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narzą dów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej j ednego z biomarkerów nowotworu (cechy SLiM). D. obecność klonalnych plazmocytów w szpiku ≥ 20% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny, oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu. E. żadne z wymienionych."
"Działanie sieci cytokin wydzielanych przez patologiczne plazmocyty i komórki podścieliska szpiku u chorych na szpiczaka plazmocytowego prowadzi do nasilenia resorpcji kości, zwiększenia aktywności osteoklastów i jednoczesnego zahamowania odbudowy kości przez osteoblasty. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. zahamowanie aktywności osteoblastów jest wynikiem zaburzenia równowagi pomiędzy nasilonym wyt warzaniem RANKL a zmniejszonym wytwarzaniem parathormonu; B. u chorych na szpiczaka białko DKK1 (dickkopf1) jest głównym czynnikiem hamującym różnicowanie prekursorów osteoblastów, co prowadzi do zmniejszenia ich aktywności i wystąpienia zaburzeń równowagi pomiędzy resorpcją a odbudową kości; C. aktywność osteoblastów u chorych na szpiczaka jest prawidłowa, zmiany osteolityczne powstają w wyniku nadmiernego wytwarzania parathormonu; D. u chorych na szpiczaka aktywność osteoblastów jest zahamowana w wyniku ich niedotlenienia; E. w chorych na szpicz aka zmiany osteolityczne są wynikiem głównie zaburzeń gospodarki hormonalnej",B,Hematologia,2018 wiosna,54,"Działanie sieci cytokin wydzielanych przez patologiczne plazmocyty i komórki podścieliska szpiku u chorych na szpiczaka plazmocytowego prowadzi do nasilenia resorpcji kości, zwiększenia aktywności osteoklastów i jednoczesnego zahamowania odbudowy kości przez osteoblasty. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. zahamowanie aktywności osteoblastów jest wynikiem zaburzenia równowagi pomiędzy nasilonym wyt warzaniem RANKL a zmniejszonym wytwarzaniem parathormonu . B. u chorych na szpiczaka białko DKK1 (dickkopf1) jest głównym czynnikiem hamującym różnicowanie prekursorów osteoblastów, co prowadzi do zmniejszenia ich aktywności i wystąpienia zaburzeń równowagi pomiędzy resorpcją a odbudową kości. C. aktywność osteoblastów u chorych na szpiczaka jest prawidłowa, zmiany osteolityczne powstają w wyniku nadmiernego wytwarzania parathormonu . D. u chorych na szpiczaka aktywność osteoblastów jest zahamowana w wyniku ich niedotlenienia. E. w chorych na szpicz aka zmiany osteolityczne są wynikiem głównie zaburzeń gospodarki hormonalnej."
"U chorych na szpiczaka plazmocytowego dochodzi do zwiększenia aktywności osteoklastów, nasilenia resorpcji kości, hiperkalcemii i jednoczesnego zahamowania odbudowy kości przez osteoblasty. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. aktywacja osteoklastów jest wynikiem zaburzenia równowagi pomiędzy na silo- nym wytwarzaniem RANKL a zmniejszonym wytw arzaniem osteoprotegeryny (OPG); B. osteoklasty, w ślad za plazmocytami , ulegają klonalnej proliferacji i wykazują niekontrolowaną aktywność osteolityczną; C. aktywność osteoklastów u chorych na szpiczaka jest prawidłowa, zmiany osteolityczne powstają w wyniku nadmiernego wytwarzania osteoprotegeryny; D. u chorych na szpiczaka aktywność osteoklastów jest wynikiem ich pobudzenia w przebiegu niedotlenienia; E. w chorych na szpiczaka zwiększenie aktywności osteoklastów jest wynikiem zaburzeń gospodarki hormonalnej",A,Hematologia,2018 wiosna,53,"U chorych na szpiczaka plazmocytowego dochodzi do zwiększenia aktywności osteoklastów, nasilenia resorpcji kości, hiperkalcemii i jednoczesnego zahamowania odbudowy kości przez osteoblasty. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. aktywacja osteoklastów jest wynikiem zaburzenia równowagi pomiędzy na silo- nym wytwarzaniem RANKL a zmniejszonym wytw arzaniem osteoprotegeryny (OPG). B. osteoklasty, w ślad za plazmocytami , ulegają klonalnej proliferacji i wykazują niekontrolowaną aktywność osteolityczną . C. aktywność osteoklastów u chorych na szpiczaka jest prawidłowa, zmiany osteolityczne powstają w wyniku nadmiernego wytwarzania osteoprotegeryny. D. u chorych na szpiczaka aktywność osteoklastów jest wynikiem ich pobudzenia w przebiegu niedotlenienia. E. w chorych na szpiczaka zwiększenie aktywności osteoklastów jest wynikiem zaburzeń gospodarki hormonalnej ."
W leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej u kobiet w ciąży dopuszcza się stosowanie: A. hydroksymocznika; B. imatynibu; C. nilotynibu; D. dazatynibu; E. interferonu alfa,E,Hematologia,2018 wiosna,52,W leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej u kobiet w ciąży dopuszcza się stosowanie: A. hydroksymocznika . B. imatynibu . C. nilotynibu . D. dazatynibu . E. interferonu alfa .
Przeprowadzenie allo -HCT zaleca się u wszystkich chorych na przewlekłą białaczkę szpikową: A. w fazie przewlekłej z mutacją T315A; B. w fazie przewlekłej z nietolerancją leczenia jednym inhibitorem kinaz tyrozynowych; C. w fazie przewlekłej z niepowodzeniem leczenia jednym inhibitorem kinaz tyrozynowych; D. w fazie przewlekłej z niepowodzeniem leczenia dwoma inhibitorami kinaz tyrozynowych; E. w fazie przewlekłej ze spełnionymi wyjściowo kryteriami ostrzeżenia,D,Hematologia,2018 wiosna,51,Przeprowadzenie allo -HCT zaleca się u wszystkich chorych na przewlekłą białaczkę szpikową: A. w fazie przewlekłej z mutacją T315A. B. w fazie przewlekłej z nietolerancją leczenia jednym inhibitorem kinaz tyrozynowych. C. w fazie przewlekłej z niepowodzeniem leczenia jednym inhibitorem kinaz tyrozynowych. D. w fazie przewlekłej z niepowodzeniem leczenia dwoma inhibitorami kinaz tyrozynowych . E. w fazie przewlekłej ze spełnionymi wyjściowo kryteriami ostrzeżenia.
Bosutynib stosowany w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej jest: A. allosterycznym inhibitorem BCR -ABL1; B. inhibitorem kinaz tyrozynowych drugiej generacji; C. inhibitorem kinaz tyrozynowych pierwszej generacji; D. inhibitorem kinaz tyrozynowych trzeciej generacji; E. inhibitorem kinazy Brutona drugiej generacji,B,Hematologia,2018 wiosna,50,Bosutynib stosowany w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej jest: A. allosterycznym inhibitorem BCR -ABL1. B. inhibitorem kinaz tyrozynowych drugiej generacji. C. inhibitorem kinaz tyrozynowych pierwszej generacji. D. inhibitorem kinaz tyrozynowych trzeciej generacji . E. inhibitorem kinazy Brutona drugiej generacji .
"Nadkrwistości rzekome mogą wystąpić w następstwie: 1) utraty płynów ; 2) zmniejszonego poboru płynów ; 3) przebywani a na dużych wysokościach ; 4) niedotlenienia ; 5) obecności patologicznej hemoglobiny o zwiększonym powinowactwie do O 2. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 4,5; E. 1,4",A,Hematologia,2018 wiosna,92,"Nadkrwistości rzekome mogą wystąpić w następstwie: 1) utraty płynów ; 2) zmniejszonego poboru płynów ; 3) przebywani a na dużych wysokościach ; 4) niedotlenienia ; 5) obecności patologicznej hemoglobiny o zwiększonym powinowactwie do O 2. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 4,5. E. 1,4."
Który z wyników badania kariotypu metodą konwencjonalną spełnia kry - teria mniejszej odpowiedzi cytogenetycznej (MiCyR; Minor Cytogenetic Respon - se) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 95% a 100% [IS]; B. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 65% a 95% [IS]; C. odsetek metafaz Ph+ 0% [IS]; D. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 1% a 35% [IS]; E. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 36% a 65% [IS],E,Hematologia,2018 wiosna,48,Który z wyników badania kariotypu metodą konwencjonalną spełnia kry - teria mniejszej odpowiedzi cytogenetycznej (MiCyR; Minor Cytogenetic Respon - se) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 95% a 100% [IS] . B. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 65% a 95% [IS] . C. odsetek metafaz Ph+ 0% [IS] . D. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 1% a 35% [IS] . E. odsetek metafaz Ph+ pomiędzy 36% a 65% [IS] .
"Który z wyników badania ilościowego PCR spełnia kryteria głębokiej odpo - wiedzi molekularnej (MR 4) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. wartość pomiędzy 10% a 100% [IS]; B. wartość pomiędzy 1% a 10% [IS]; C. wartość pomiędzy 0,2% a 1% [IS]; D. wartość pomiędzy 0,0033% a 0,01% [IS]; E. wartość pomiędzy 0,001% a 0,0032% [IS]",D,Hematologia,2018 wiosna,47,"Który z wyników badania ilościowego PCR spełnia kryteria głębokiej odpo - wiedzi molekularnej (MR 4) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. wartość pomiędzy 10% a 100% [IS] . B. wartość pomiędzy 1% a 10% [IS] . C. wartość pomiędzy 0,2% a 1% [IS] . D. wartość pomiędzy 0,0033% a 0,01% [IS] . E. wartość pomiędzy 0,001% a 0,0032% [IS] ."
"W którym z wymienionych zaburzeń można spotkać prawdziwą makrocytozę przy liczeniu krwinek czerwonych w analizatorze, w odróżnieniu od pseudomakrocytozy? A. obecność zimnych aglutynin; B. obecność krioglobulin; C. znacznego stopnia hiperglikemia; D. anemia aplastyczna; E. znacznego stopnia hiperkaliemia",D,Hematologia,2018 wiosna,66,"W którym z wymienionych zaburzeń można spotkać prawdziwą makrocytozę przy liczeniu krwinek czerwonych w analizatorze, w odróżnieniu od pseudomakrocytozy? A. obecność zimnych aglutynin . D. anemia aplastyczna. B. obecność krioglobulin. E. znacznego stopnia hiperkaliemia . C. znacznego stopnia hiperglikemia."
Który z wymienionych czynników jest przyczyną hemolizy pozanaczyniowej? A. niedobory enzymów krwinkowych; B. przetoczenie krwi niezgodnej grupowo lub zakażonej; C. ukąszenia przez jadowite węże; D. nocna napadowa hemoglobinuria; E. sztuczna zastawka serca,A,Hematologia,2018 wiosna,67,Który z wymienionych czynników jest przyczyną hemolizy pozanaczyniowej? A. niedobory enzymów krwinkowych . B. przetoczenie krwi niezgodnej grupowo lub zakażonej. C. ukąszenia przez jadowite węże. D. nocna napadowa hemoglobinuria. E. sztuczna zastawka serca .
"Który z wymienionych czynników nie należy do potencjalnych przyczyn nabytej niedokrwistości syderoblastycznej ? A. niedob ór witaminy C; B. alkoholizm; C. antagoniści pirydoksalu (izoniazyd, penicylamina); D. chloramfenikol; E. niedobór miedzi",A,Hematologia,2018 wiosna,68,"Który z wymienionych czynników nie należy do potencjalnych przyczyn nabytej niedokrwistości syderoblastycznej ? A. niedob ór witaminy C . B. alkoholizm . C. antagoniści pirydoksalu (izoniazyd, penicylamina) . D. chloramfenikol . E. niedobór miedzi ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wrodzonej sferocytozy: A. kryza hemolityczna może być wywoływana przez nawracające infekcje; B. kliniczna remisja po splenektomii wynika ze znacznej redukcji w liczbie krążących sferocytów; C. oporność osmotyczna jest zwykle nieprawidłowa; D. splenektomia we wczesnym dzieciństwie łączy się z ryzykiem ciężkich infekcji; E. sferocytoza jest zwykle wykrywana już przy urodzeniu w rozmaz ach krwi,B,Hematologia,2018 wiosna,69,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wrodzonej sferocytozy: A. kryza hemolityczna może być wywoływana przez nawracające infekcje . B. kliniczna remisja po splenektomii wynika ze znacznej redukcji w liczbie krążących sferocytów. C. oporność osmotyczna jest zwykle nieprawidłowa. D. splenektomia we wczesnym dzieciństwie łączy się z ryzykiem ciężkich infekcji. E. sferocytoza jest zwykle wykrywana już przy urodzeniu w rozmaz ach krwi .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące epidemiologii chłoniaka Hodgkina: 1) szczyt zachorowań na chłoniaka Hodgkina występuje między 35. a 55. r. ż.; 2) chłoniak Hodgkina należy do rzadkich nowotworów, stanowi około 0,7% wszystkich nowotworów ; 3) wskaźniki zachorowalności na chłoniaka Hodgkina (na 100 000 ludności) wynoszą odpowiednio: 4,0 (kobiet) i 4,5 (mężczyźni) ; 4) w społeczeństwach o wysokim rozwoju ekonomicznym występują dwa szczyty zachorowań na HL, pierwszy między 15. -35. r. ż. i drugi po 50. r. ż.; 5) w społeczeństwach o niskim rozwoju ekonomicznym pierwszy szczyt zachorowań występuje u dzieci poniżej 5 . r. ż, drugi u osób starszych powyżej 65 . r. ż. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4,5; B. 1,4; C. 3,5; D. 3,4,5; E. 2,3",A,Hematologia,2018 wiosna,89,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące epidemiologii chłoniaka Hodgkina: 1) szczyt zachorowań na chłoniaka Hodgkina występuje między 35. a 55. r. ż.; 2) chłoniak Hodgkina należy do rzadkich nowotworów, stanowi około 0,7% wszystkich nowotworów ; 3) wskaźniki zachorowalności na chłoniaka Hodgkina (na 100 000 ludności) wynoszą odpowiednio: 4,0 (kobiet) i 4,5 (mężczyźni) ; 4) w społeczeństwach o wysokim rozwoju ekonomicznym występują dwa szczyty zachorowań na HL, pierwszy między 15. -35. r. ż. i drugi po 50. r. ż.; 5) w społeczeństwach o niskim rozwoju ekonomicznym pierwszy szczyt zachorowań występuje u dzieci poniżej 5 . r. ż, drugi u osób starszych powyżej 65 . r. ż. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4,5. B. 1,4. C. 3,5. D. 3,4,5. E. 2,3."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na ostrą białaczką szpikową za pomocą przeszczepieni a allogenicznych komórek krwiotwórczych poprzedzone go kondycjonowaniem mieloablacyjnym : 1) ten rodzaj przeszczepu zapewnia silną immunosupresję i eradykację minimalnej choroby resztkowej, śmiertelność zależna od prze szczepu - TRM jest wyższa, ale przeżycie całkowite -OS po transplantacji dłuższe, w porównaniu z przeszczepem po zredukowanym kondy cjonowaniu ; wskazany jest u osób w dobrym stanie biologicznym, szczególnie z podtypami AML o korzystnym rokowaniu ; 2) ten rodzaj przeszczepu zapewnia silną immunosupresję i eradykację minimalnej choroby resztkowej, śmiertelność zależna od prze szczepu - TRM jest wyższa, ale przeżycie wolne od choroby -DFS dłuższe, w porównaniu z przeszczepem po zredukowanym kondycjonowaniu ; wskazany jest u osób w dobrym stanie biologicznym, szczególnie w podtypach o złym rokowaniu ; 3) w celu wydłużenia czas wolnego od chorob y-DFS i całkowitego przeżycia -OS, po przeszczepie, ostrożnie zmniejsza się leczenie immunosupresyjne kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 4) w celu wydłużenia przeżycia wolnego od choroby -DFS, po przeszczepie stosuje się możliwie najsilniejsze lecz enie immunosupresyjne, kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 5) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczepu – TRM i przeżycie wolne od choroby -DFS podobne w porównaniu z przeszczepem po kondycjonowaniu zreduko wanym –RIC; wadą jest niemożliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1 i 3; C. 1 i 4; D. 2 i 3; E. 4 i 5",D,Hematologia,2018 wiosna,88,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na ostrą białaczką szpikową za pomocą przeszczepieni a allogenicznych komórek krwiotwórczych poprzedzone go kondycjonowaniem mieloablacyjnym : 1) ten rodzaj przeszczepu zapewnia silną immunosupresję i eradykację minimalnej choroby resztkowej, śmiertelność zależna od prze szczepu - TRM jest wyższa, ale przeżycie całkowite -OS po transplantacji dłuższe, w porównaniu z przeszczepem po zredukowanym kondy cjonowaniu ; wskazany jest u osób w dobrym stanie biologicznym, szczególnie z podtypami AML o korzystnym rokowaniu ; 2) ten rodzaj przeszczepu zapewnia silną immunosupresję i eradykację minimalnej choroby resztkowej, śmiertelność zależna od prze szczepu - TRM jest wyższa, ale przeżycie wolne od choroby -DFS dłuższe, w porównaniu z przeszczepem po zredukowanym kondycjonowaniu ; wskazany jest u osób w dobrym stanie biologicznym, szczególnie w podtypach o złym rokowaniu ; 3) w celu wydłużenia czas wolnego od chorob y-DFS i całkowitego przeżycia -OS, po przeszczepie, ostrożnie zmniejsza się leczenie immunosupresyjne kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 4) w celu wydłużenia przeżycia wolnego od choroby -DFS, po przeszczepie stosuje się możliwie najsilniejsze lecz enie immunosupresyjne, kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 5) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczepu – TRM i przeżycie wolne od choroby -DFS podobne w porównaniu z przeszczepem po kondycjonowaniu zreduko wanym –RIC; wadą jest niemożliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1 i 3. C. 1 i 4. D. 2 i 3. E. 4 i 5."
"W czerwienicy wtórnej stwierdza się: 1) zwiększoną masę krążących erytrocytów ; 2) prawidłową liczba płytek krwi ; 3) prawidłową liczbę leukocytów ; 4) świąd skóry ; 5) samoistny wzrost kolonii erytroidalnych . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 4,5; E. 1,4",A,Hematologia,2018 wiosna,87,"W czerwienicy wtórnej stwierdza się: 1) zwiększoną masę krążących erytrocytów ; 2) prawidłową liczba płytek krwi ; 3) prawidłową liczbę leukocytów ; 4) świąd skóry ; 5) samoistny wzrost kolonii erytroidalnych . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 4,5. E. 1,4."
"Leczenie cytoredukcyjne w czerwienicy prawdziwej stosuje się , gdy : 1) chory nie toleruje upustów krwi ; 2) pojawia się zakrzepica ; 3) występuje wzrost stężenia witaminy B 2 w surowicy ; 4) stwierdza się podwyższoną liczbę leukocytów w krwi obwodowej ; 5) wzrasta stężenie kwasu moczowego w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 4,5; E. 1,4",A,Hematologia,2018 wiosna,86,"Leczenie cytoredukcyjne w czerwienicy prawdziwej stosuje się , gdy : 1) chory nie toleruje upustów krwi ; 2) pojawia się zakrzepica ; 3) występuje wzrost stężenia witaminy B 2 w surowicy ; 4) stwierdza się podwyższoną liczbę leukocytów w krwi obwodowej ; 5) wzrasta stężenie kwasu moczowego w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 4,5. E. 1,4."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na ostrą białaczk ę szpikową za pomocą przeszczepieni a allogenicznych komórek krwiotwórczych poprzedzone go zredukowanym kondycjonowaniem (RIC) : 1) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, może być stosowany u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym, śmiertelność zależna od przeszczepu - TRM je st niższa, a przeżycie wolne od choroby -DFS dłuższe niż po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; 2) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczep u - TRM jest niższa, przeżycie wolne od choroby -DFS krótsze, a całkowite przeżycie -OS podobne w porównaniu z przeszczepem po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; ważną zaletą jest możliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym ; 3) w celu wydłużenia czas wolnego od choroby -DFS i całkowitego przeżycia -OS, po przeszczepie ostrożnie ogranicza się leczenie immunosupresyjne i gdy to nie wystarcza podaje się limfocyty dawcy (DLI) , zwiększając liczbę podanych limfocytów w kolejnych podaniach ; leczenie prowadzi się kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 4) w celu wydłużenia wskaźników przeżycia, po przeszczepie stosuje się możliwie najsilniejsze leczenie immunosupresyjne, kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 5) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczepu - TRM, przeżycie wolne od choroby -DFS i całkowite przeżycie -OS podobne w porównaniu z przeszczepem po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; ważną zaletą jest możliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. tylko 2; C. 2 i 3; D. 2 i 4; E. tylko 5",C,Hematologia,2018 wiosna,85,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na ostrą białaczk ę szpikową za pomocą przeszczepieni a allogenicznych komórek krwiotwórczych poprzedzone go zredukowanym kondycjonowaniem (RIC) : 1) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, może być stosowany u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym, śmiertelność zależna od przeszczepu - TRM je st niższa, a przeżycie wolne od choroby -DFS dłuższe niż po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; 2) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczep u - TRM jest niższa, przeżycie wolne od choroby -DFS krótsze, a całkowite przeżycie -OS podobne w porównaniu z przeszczepem po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; ważną zaletą jest możliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym ; 3) w celu wydłużenia czas wolnego od choroby -DFS i całkowitego przeżycia -OS, po przeszczepie ostrożnie ogranicza się leczenie immunosupresyjne i gdy to nie wystarcza podaje się limfocyty dawcy (DLI) , zwiększając liczbę podanych limfocytów w kolejnych podaniach ; leczenie prowadzi się kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 4) w celu wydłużenia wskaźników przeżycia, po przeszczepie stosuje się możliwie najsilniejsze leczenie immunosupresyjne, kontrolując chimeryzm i objawy reakcji GVH ; 5) ten rodzaj przeszczepu jest dobrze tolerowany, śmiertelność zależna od przeszczepu - TRM, przeżycie wolne od choroby -DFS i całkowite przeżycie -OS podobne w porównaniu z przeszczepem po pełnym kondycjonowaniu mieloablacyjnym ; ważną zaletą jest możliwość stosowania u pacjentów starszych i w gorszym stanie biologicznym . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. tylko 2. C. 2 i 3. D. 2 i 4. E. tylko 5."
"W jakich przypadkach h eparyna może mieć pozytywny wpływ na przebieg rozsi anego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ? 1) wewnątrzmaciczne obumarcie płodu ; 2) hiperfibrynogenemia u ciężarnych przed indukcją porodu ; 3) piorunująca niewydolność wątroby ; 4) przewlekły zdekompensowany zespół DIC z przewagą zakrzepicy ; 5) silne krwawieni e z naczyniaków olbrzymich ; 6) tętniak aorty przed resekcją . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 2,6; C. 1,4; D. 3,5; E. 2,4",C,Hematologia,2018 wiosna,84,"W jakich przypadkach h eparyna może mieć pozytywny wpływ na przebieg rozsi anego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ? 1) wewnątrzmaciczne obumarcie płodu ; 2) hiperfibrynogenemia u ciężarnych przed indukcją porodu ; 3) piorunująca niewydolność wątroby ; 4) przewlekły zdekompensowany zespół DIC z przewagą zakrzepicy ; 5) silne krwawieni e z naczyniaków olbrzymich ; 6) tętniak aorty przed resekcją . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 2,6. C. 1,4. D. 3,5. E. 2,4."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące antygenów krwinek czerwonych : A. występują dwa antygeny A i B będące pośrednimi pr oduktami alleli A i B genu ABO znajdującego się na chromosomie 9; B. odziedziczyć można oba antygeny, co skutkuje grupą krwi AB; C. antygeny układu ABO występują również na innych komórkach krwi i na komórkach innych tkanek; D. u około 85 % przedstawicieli ras y białej występuje RhD -dodatnie, a u 15 % RhD-ujemne; E. przeciwciała anty -D są przeciwciałami naturalnymi",E,Hematologia,2018 wiosna,83,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące antygenów krwinek czerwonych : A. występują dwa antygeny A i B będące pośrednimi pr oduktami alleli A i B genu ABO znajdującego się na chromosomie 9 . B. odziedziczyć można oba antygeny, co skutkuje grupą krwi AB . C. antygeny układu ABO występują również na innych komórkach krwi i na komórkach innych tkanek . D. u około 85 % przedstawicieli ras y białej występuje RhD -dodatnie, a u 15 % RhD-ujemne . E. przeciwciała anty -D są przeciwciałami naturalnymi ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące planu leczenia 50-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową , ze zmianami cytogenetycznymi w 11q23 i trzema innymi zmianami ( odmiennymi od zmian kwalifikujących do grupy z ryzykiem korzy stnym) : 1) leczenie indukujące remisję DAC - daunorubicyna, Ara -C, kladrybina (lub leczenie w ramach racjonalne go badania klinicznego), wczesne wszczęcie poszukiwania dawcy rodzinnego lub alternatywnego; jeśli uzyskana jest remisja -CR dążyć do możliwie wczesne go wykonani a alloprzeszczepu, nawet kosztem skrócenia konsolidacji ; 2) leczenie indukujące remisję TAD, po uzyskaniu CR konsolidacja HD AraC, HAM, HDAraC, HAM, a przeszczep szpiku al logenicznego dopiero po potwierdzeniu utrwalonej CR ; 3) leczenie indukujące remisję CLAG -M, po uzyskaniu CR konsolidacja HD AraC, HAM, HDAraC, HA M, a przeszczepienie szpiku a llogenicznego dopiero po potwierdzeniu utrwalonej CR ; 4) wyniki leczenia AML z grupy wysokiego ry zyka cytogenetycznego są nadal niezadawalające , dlatego wskazane jest aby wydłużyć okres konsolidacji ; 5) wyniki leczenia AML z grupy wysokiego ry zyka cytogenetycznego są nadal niezadawalające , dlatego wskazane jest aby leczeni e prowadzić w ramach badań klinicznych z zastosowaniem nowych leków i strategii . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1 i 5; C. 2 i 4; D. 3 i 4; E. tylko 4",B,Hematologia,2018 wiosna,82,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące planu leczenia 50-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową , ze zmianami cytogenetycznymi w 11q23 i trzema innymi zmianami ( odmiennymi od zmian kwalifikujących do grupy z ryzykiem korzy stnym) : 1) leczenie indukujące remisję DAC - daunorubicyna, Ara -C, kladrybina (lub leczenie w ramach racjonalne go badania klinicznego), wczesne wszczęcie poszukiwania dawcy rodzinnego lub alternatywnego; jeśli uzyskana jest remisja -CR dążyć do możliwie wczesne go wykonani a alloprzeszczepu, nawet kosztem skrócenia konsolidacji ; 2) leczenie indukujące remisję TAD, po uzyskaniu CR konsolidacja HD AraC, HAM, HDAraC, HAM, a przeszczep szpiku al logenicznego dopiero po potwierdzeniu utrwalonej CR ; 3) leczenie indukujące remisję CLAG -M, po uzyskaniu CR konsolidacja HD AraC, HAM, HDAraC, HA M, a przeszczepienie szpiku a llogenicznego dopiero po potwierdzeniu utrwalonej CR ; 4) wyniki leczenia AML z grupy wysokiego ry zyka cytogenetycznego są nadal niezadawalające , dlatego wskazane jest aby wydłużyć okres konsolidacji ; 5) wyniki leczenia AML z grupy wysokiego ry zyka cytogenetycznego są nadal niezadawalające , dlatego wskazane jest aby leczeni e prowadzić w ramach badań klinicznych z zastosowaniem nowych leków i strategii . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1 i 5. C. 2 i 4. D. 3 i 4. E. tylko 4."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia 35-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową z t(15:17) i onkogenem PML-/RARalfa : 1) leczenie indukujące: ATRA 30 -45 mg/m2/dobę p.o. (czas podawania >30 dni zależnie od odpowiedzi); gdy nastąpi normalizacja obrazu krwi chemioterapia idarubicyna (lub daunorubicyna) w dniach 2,4,6,8; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny/daunorubicyny i mitoksantronu i ATRA; następnie leczenie podtrzymujące oparte na 6 -merkaptopurynie, metotreksacie i ATRA przez 2 lata, z okresowym monitorowaniem ilościowym onkogenu PML/RAR alfa (PCR). Jeżeli w okresie leczenia ATRA wystąpiły by objawy zespołu „retinoidowego” należy zastosować deksametazon ; 2) leczenie indukujące: ATRA 30 -45 mg/m2/dobę p.o.(czas podawania >30 dni zależnie od odpowiedzi); gdy nastąpi normalizacja obrazu krwi chemioterapia DAC lub DA; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny/daunorubicyny i mitoksantronu i ATRA; następnie obserwacja i okresowe monitorowanie ilościowe onkogenu PML/RAR alfa (PCR) i w razie utrzymującej się MR D allotransplantacja komórek krwiotwórczych ; 3) leczenie indukujące: DA lub DAC i ATRA 30 mg/m2/dobę p.o.; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny, Ara-C, mitoksantronu i ATRA; następnie obserwacja i okresowe monitorowanie ilościowe onkogenu PML/RAR alfa (PCR), a w razie utrzymującej się MRD autotransplantacja komórek krwiotwórczych ; 4) jeżeli w chwili rozpoznania leukocytoza przekr aczałaby 10 G/l, wskazane jest aby w fazie leczenia konsolidującego remisję zastosować cykl z wysokimi d awkami Ara -C; 5) autotransplantację komórek krwiotwórczych należy rozważyć w przypadku utrzymywania się choroby resztkowej. Al lotransplantacja jest zalecana w razie progresji choroby w czasie leczenia lub nawrotu po zakończeniu leczenia. Przed tymi procedurami należy dążyć do uzyskania remisji (np. stosując leczenie z ATO) . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1,4 i 5; C. 2 i 4; D. 3 i 4; E. tylko 3",B,Hematologia,2018 wiosna,81,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia 35-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową z t(15:17) i onkogenem PML-/RARalfa : 1) leczenie indukujące: ATRA 30 -45 mg/m2/dobę p.o. (czas podawania >30 dni zależnie od odpowiedzi); gdy nastąpi normalizacja obrazu krwi chemioterapia idarubicyna (lub daunorubicyna) w dniach 2,4,6,8; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny/daunorubicyny i mitoksantronu i ATRA; następnie leczenie podtrzymujące oparte na 6 -merkaptopurynie, metotreksacie i ATRA przez 2 lata, z okresowym monitorowaniem ilościowym onkogenu PML/RAR alfa (PCR). Jeżeli w okresie leczenia ATRA wystąpiły by objawy zespołu „retinoidowego” należy zastosować deksametazon ; 2) leczenie indukujące: ATRA 30 -45 mg/m2/dobę p.o.(czas podawania >30 dni zależnie od odpowiedzi); gdy nastąpi normalizacja obrazu krwi chemioterapia DAC lub DA; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny/daunorubicyny i mitoksantronu i ATRA; następnie obserwacja i okresowe monitorowanie ilościowe onkogenu PML/RAR alfa (PCR) i w razie utrzymującej się MR D allotransplantacja komórek krwiotwórczych ; 3) leczenie indukujące: DA lub DAC i ATRA 30 mg/m2/dobę p.o.; po uzyskaniu CR konsolidacja (3 cykle oparte na zastosowaniu idarubicyny, Ara-C, mitoksantronu i ATRA; następnie obserwacja i okresowe monitorowanie ilościowe onkogenu PML/RAR alfa (PCR), a w razie utrzymującej się MRD autotransplantacja komórek krwiotwórczych ; 4) jeżeli w chwili rozpoznania leukocytoza przekr aczałaby 10 G/l, wskazane jest aby w fazie leczenia konsolidującego remisję zastosować cykl z wysokimi d awkami Ara -C; 5) autotransplantację komórek krwiotwórczych należy rozważyć w przypadku utrzymywania się choroby resztkowej. Al lotransplantacja jest zalecana w razie progresji choroby w czasie leczenia lub nawrotu po zakończeniu leczenia. Przed tymi procedurami należy dążyć do uzyskania remisji (np. stosując leczenie z ATO) . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1,4 i 5. C. 2 i 4. D. 3 i 4. E. tylko 3."
"Wystąpienie w komórkach przewlekłej białaczki szpikowej mutacji T315I wywołuje oporność na wymienione poniżej leki , z wyjątkiem : A. nilotynib u; B. dazatynib u; C. imatynib u; D. ponatynib u i hydroksymocznik a; E. bosutynib u",D,Hematologia,2018 wiosna,46,"Wystąpienie w komórkach przewlekłej białaczki szpikowej mutacji T315I wywołuje oporność na wymienione poniżej leki , z wyjątkiem : A. nilotynib u. B. dazatynib u. C. imatynib u. D. ponatynib u i hydroksymocznik a. E. bosutynib u."
"Klasyfikacja WHO zawiera zmiany wartości progowych odsetka blastów przy badaniu cytologicznym szpiku, które pozwalają na rozpoznanie zespołu mielodysplastycznego (MDS) lub ostrej białaczki (OB) . Wskaż te wartości : A. do 5% - norma, 6 -19% MDS, 20% i powyżej - OB; B. do 5% - norma, 6 -30% MDS, powyżej 30% - OB; C. do 5% - norma, 6 -25% MDS, powyżej 25% - OB; D. do 3% - norma, 4 -19% MDS, 20% i powyżej - OB; E. do 3% - norma, 4 -30% MDS, powyżej 30% - OB",A,Hematologia,2018 wiosna,80,"Klasyfikacja WHO zawiera zmiany wartości progowych odsetka blastów przy badaniu cytologicznym szpiku, które pozwalają na rozpoznanie zespołu mielodysplastycznego (MDS) lub ostrej białaczki (OB) . Wskaż te wartości : A. do 5% - norma, 6 -19% MDS, 20% i powyżej - OB. B. do 5% - norma, 6 -30% MDS, powyżej 30% - OB. C. do 5% - norma, 6 -25% MDS, powyżej 25% - OB. D. do 3% - norma, 4 -19% MDS, 20% i powyżej - OB. E. do 3% - norma, 4 -30% MDS, powyżej 30% - OB."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kwalifikacji do określonych grup ryzyka zgodnie z a ktualn ą klasyfikacj ą cytogenetyczn ą i molekularn ą w ostrej białaczce szpikowej: 1) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją CEBPA , ale bez towarzyszącej mutacji FLT3 -ITD lub z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 bez równoczesnej mutacji FLT3 -ITD zaliczane są do grupy korzystnego ryzyka; 2) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy wysokiego ryzyka; 3) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją CEBPA , ale bez towarzy szącej mutacji FLT3 -ITD lub z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 bez równoczesnej mutacji FLT3 -ITD zaliczane są do grupy „ryzyka pośredniego I ”; 4) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy „ ryzyka pośredniego II” ; 5) postac ie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy „ ryzyka pośredniego I”. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1 i 2; B. 2 i 3; C. 3 i 4; D. 1 i 5; E. 3 i 5",D,Hematologia,2018 wiosna,78,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kwalifikacji do określonych grup ryzyka zgodnie z a ktualn ą klasyfikacj ą cytogenetyczn ą i molekularn ą w ostrej białaczce szpikowej: 1) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją CEBPA , ale bez towarzyszącej mutacji FLT3 -ITD lub z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 bez równoczesnej mutacji FLT3 -ITD zaliczane są do grupy korzystnego ryzyka; 2) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy wysokiego ryzyka; 3) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją CEBPA , ale bez towarzy szącej mutacji FLT3 -ITD lub z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 bez równoczesnej mutacji FLT3 -ITD zaliczane są do grupy „ryzyka pośredniego I ”; 4) postacie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy „ ryzyka pośredniego II” ; 5) postac ie AML z normalnym kariotypem i mutacją NPM1 + współistniejąca mutacja FLT3 ITD , jak również wszystkie z niezmutowanym NPM1 (niezależnie od obecności FLT3 -ITD) zaliczane są do grupy „ ryzyka pośredniego I”. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1 i 2. B. 2 i 3. C. 3 i 4. D. 1 i 5. E. 3 i 5."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące a ktualn ej klasyfikacj i cytogenetyczn ej i molekularn ej w ostrej białaczce szpikowej: A. mutacj e FLT3 ITD i CEBPA nie wpływają na rokowanie; B. obecnoś ć wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD rokuje lepiej , gdy współistnieje mutacja CEBPA; C. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD pogarsza rokowanie; D. mutacja CEBPA i NMPM1 pogarszają rokowanie niezależnie od innych cech; E. mutacja NPM1 i współistniejąca mutacja FLT3 ITD wpływają korzystnie na rokowanie",C,Hematologia,2018 wiosna,77,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące a ktualn ej klasyfikacj i cytogenetyczn ej i molekularn ej w ostrej białaczce szpikowej: A. mutacj e FLT3 ITD i CEBPA nie wpływają na rokowanie. B. obecnoś ć wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD rokuje lepiej , gdy współistnieje mutacja CEBPA . C. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD pogarsza rokowanie. D. mutacja CEBPA i NMPM1 pogarszają rokowanie niezależnie od innych cech. E. mutacja NPM1 i współistniejąca mutacja FLT3 ITD wpływają korzystnie na rokowanie."
Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna ostrych białaczek szpikowych jest podstawą wyróżn ienia 3 grup ryzyka. Dodatkowo komisja WHO wyróżniła w oparciu o obecność zmian molekularnych 2 jednostki mające charakterystyczne cechy kliniczne. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe ? A. wyróżniono postacie z mutacją FLT3 ITD i CEBPA (obie o złym rokowaniu); B. wyróżniono postacie z mutacją CEBPA i NPM1 (mutacje te bez obecności FLT3 ITD rokują lepiej); C. wyróżniono postacie z mutacją NPM1 i FLT3 -ITD (obie o złym rokowaniu); D. wyróżniono postacie z mutacją CEBPA i WT-1 (obie o złym rokowaniu); E. wyróżniono postacie z mutacją NPM1 i ekspresją BAALC ( obie rokują lepiej),B,Hematologia,2018 wiosna,76,Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna ostrych białaczek szpikowych jest podstawą wyróżn ienia 3 grup ryzyka. Dodatkowo komisja WHO wyróżniła w oparciu o obecność zmian molekularnych 2 jednostki mające charakterystyczne cechy kliniczne. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe ? A. wyróżniono postacie z mutacją FLT3 ITD i CEBPA (obie o złym rokowaniu) . B. wyróżniono postacie z mutacją CEBPA i NPM1 (mutacje te bez obecności FLT3 ITD rokują lepiej) . C. wyróżniono postacie z mutacją NPM1 i FLT3 -ITD (obie o złym rokowaniu) . D. wyróżniono postacie z mutacją CEBPA i WT-1 (obie o złym rokowaniu) . E. wyróżniono postacie z mutacją NPM1 i ekspresją BAALC ( obie rokują lepiej) .
"Na podstawie samych badań cytogenetycznych (bez badania mutacji FLT3 , NPMN i CEBPA ) wyróżnić można w ostrych białaczkach szpikowych 3 grupy ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe ? A. postacie z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t(15:17), t(8:21), inv(16) i t (16:16) do grupy o rokowaniu pośrednim, natomi ast te z t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie > 3 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym; B. postacie z t (15:17), t(8:21), inv(16) i t (16:16) to od miany o korzystnym rokowaniu, te z normalnym kariogramem należą do grupy o rokowaniu pośredni m, a te z t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie 3 i większej – do grupy o rokowaniu niekorzystnym; C. te z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t (15:17), t(8:21), i nv(16) i t (16:16) to postacie o rokowaniu pośrednim, a tylko - 7/del(7q), –5/del(5q) i zmiany kompleksowe w liczbie 3 – kwalifikują do grupy o rokowaniu niekorzystnym; D. te z t (15:17), t(8:21) to postacie o ko rzystnym rokowaniu, te z normalnym kariogra mem należą do grupy o rokowaniu pośrednim, a z inv(16), t (16:16), t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie 5 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym; E. te z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t(8:21), inv(16) i t (16:16) do grupy o rokowaniu pośrednim, a tylko zmiany kompleksowe w liczbie 3 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym",B,Hematologia,2018 wiosna,75,"Na podstawie samych badań cytogenetycznych (bez badania mutacji FLT3 , NPMN i CEBPA ) wyróżnić można w ostrych białaczkach szpikowych 3 grupy ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe ? A. postacie z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t(15:17), t(8:21), inv(16) i t (16:16) do grupy o rokowaniu pośrednim, natomi ast te z t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie > 3 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym. B. postacie z t (15:17), t(8:21), inv(16) i t (16:16) to od miany o korzystnym rokowaniu, te z normalnym kariogramem należą do grupy o rokowaniu pośredni m, a te z t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie 3 i większej – do grupy o rokowaniu niekorzystnym. C. te z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t (15:17), t(8:21), i nv(16) i t (16:16) to postacie o rokowaniu pośrednim, a tylko - 7/del(7q), –5/del(5q) i zmiany kompleksowe w liczbie 3 – kwalifikują do grupy o rokowaniu niekorzystnym. D. te z t (15:17), t(8:21) to postacie o ko rzystnym rokowaniu, te z normalnym kariogra mem należą do grupy o rokowaniu pośrednim, a z inv(16), t (16:16), t(3;3), inv(3), t(6;9), t(v:11), monosomią 7/del(7q), –5/del(5q) i zmianami kompleksowymi w liczbie 5 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym. E. te z normalnym kariogramem należą do grupy o korzystnym rokowaniu, z t(8:21), inv(16) i t (16:16) do grupy o rokowaniu pośrednim, a tylko zmiany kompleksowe w liczbie 3 - do grupy o rokowaniu niekorzystnym."
"Klasyfikacja WHO wprowadziła zmiany kryteriów rozpoznawania białaczek. W niektórych ostrych białaczkach szpikowych do rozpoznania wystarczy stwierdzenie obecności zmiany cytogenetycznej i/lub odpowiadającej jej zmiany molekularnej . Nie jest natomiast konie czne wykazanie w szpiku odsetka blastów równego lub przekraczającego 20%. Który z podanych zestawów wymienia wszystkie takie podtypy? A. monosomia 7, trisomia 8, t (15:17); B. t(6;9), t(3;3)/inv(3) i t(1;22); C. t (15:17), t ( 11:14), t(8:21), 5 q -; D. t (15:17), t(8:21), inv(16) /t (16:16); E. t ( 6:14), t(8:21), 5 q -, inv(16)",D,Hematologia,2018 wiosna,74,"Klasyfikacja WHO wprowadziła zmiany kryteriów rozpoznawania białaczek. W niektórych ostrych białaczkach szpikowych do rozpoznania wystarczy stwierdzenie obecności zmiany cytogenetycznej i/lub odpowiadającej jej zmiany molekularnej . Nie jest natomiast konie czne wykazanie w szpiku odsetka blastów równego lub przekraczającego 20%. Który z podanych zestawów wymienia wszystkie takie podtypy? A. monosomia 7, trisomia 8, t (15:17) . B. t(6;9), t(3;3)/inv(3) i t(1;22). C. t (15:17), t ( 11:14), t(8:21), 5 q -. D. t (15:17), t(8:21), inv(16) /t (16:16). E. t ( 6:14), t(8:21), 5 q -, inv(16)."
Który zestaw zawiera nieprawdziwe skojarzenie zmiany cytogenetycznej z odpowiadającą jej zmianą molekularną (wg klasyfikacji WHO ostrych białaczek szpikowych z 2008)? A. t(8:21) RUNX1/RUNX1T1 i t(6:9) DEC/NUP214; B. t(15:17) PML/RARalfa i zmiany 11 q23 MLL; C. t(15:17) i PML/RARalfa i t(6:9) DEC/NUP214; D. t(16:16) / inv(16) CBF β/MYH11 i t(8:21) RUNX1/RUNX1T1; E. t(8:21) RUNX1/RUNX1T1 i zmiany 11 q23 BCR/ABL,E,Hematologia,2018 wiosna,73,Który zestaw zawiera nieprawdziwe skojarzenie zmiany cytogenetycznej z odpowiadającą jej zmianą molekularną (wg klasyfikacji WHO ostrych białaczek szpikowych z 2008)? A. t(8:21) RUNX1/RUNX1T1 i t(6:9) DEC/NUP214 . B. t(15:17) PML/RARalfa i zmiany 11 q23 MLL . C. t(15:17) i PML/RARalfa i t(6:9) DEC/NUP214 . D. t(16:16) / inv(16) CBF β/MYH11 i t(8:21) RUNX1/RUNX1T1 . E. t(8:21) RUNX1/RUNX1T1 i zmiany 11 q23 BCR/ABL.
Które z podanych zmian cytogenetycznych i molekularnych są prawidłowo skojarzone? A. t(8:21) i PML/RARalfa; B. t(15:17) i PML/RARalfa; C. t(6:9) i RUN X1/RUNX1T1; D. t(16:16) i CBFβ/ RARalfa; E. t (9:11) i RUNX1/RUNX1T1,B,Hematologia,2018 wiosna,72,Które z podanych zmian cytogenetycznych i molekularnych są prawidłowo skojarzone? A. t(8:21) i PML/RARalfa . B. t(15:17) i PML/RARalfa . C. t(6:9) i RUN X1/RUNX1T1. D. t(16:16) i CBFβ/ RARalfa . E. t (9:11) i RUNX1/RUNX1T1.
"Wskaż p odstawow e kryterium rozpoznania nowotworu obejmującego linie eozynofilów: A. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 0,5 G/L; B. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 1; C. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 1,5 G/L; D. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 5,0 G/L; E. blasty w szpiku poniżej 20%",C,Hematologia,2018 wiosna,71,"Wskaż p odstawow e kryterium rozpoznania nowotworu obejmującego linie eozynofilów: A. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 0,5 G/L . B. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 1.0 G/L . C. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 1,5 G/L . D. eozynofilia we krwi obwodowej powyżej 5,0 G/L . E. blasty w szpiku poniżej 20% ."
W terapii przewlekłej białaczki eo zynofilowej z obecnością mutacji genu PDGFR -A terapią z wyboru jest: A. transplantacja allogenicznych komórek krwiotwórczych; B. hydroksykarbamid; C. imatynib; D. dazatynib; E. prednizon,C,Hematologia,2018 wiosna,70,W terapii przewlekłej białaczki eo zynofilowej z obecnością mutacji genu PDGFR -A terapią z wyboru jest: A. transplantacja allogenicznych komórek krwiotwórczych . B. hydroksykarbamid . C. imatynib . D. dazatynib . E. prednizon .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ostrej białaczki szpikowej u osób w wieku < /= 60 lat ( z wyłączeniem PML z t(15:17): 1) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DAF (daunorubicyna, Ara - C, fludarabina) ; 2) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite -OS niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DA C (daunorubicyna, Ara-C, kladrybina) ; 3) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) nie poprawia wskaźnika CR i nie przed łuża przeżycia całkowitego –OS, ale wydłuża przeżycie wolne od choroby (DFS) w porównaniu z DA (daunorubic yna, Ara -C) lub DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) ; 4) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik -CR i dłuższe przeżycie wolne od choroby (DFS) , ale nie przedłuża przeżycia całkowitego w porówn aniu z DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) ; 5) po leczeniu indukującym remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) wskaźniki przeżycia – są statystycznie znamiennie wyższe w porównaniu z DA w podgrupach w wieku 50 -60 lat i w podgrupie o wysokim ryzyku. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. tylko 2; C. 3 i 5; D. tylko 4; E. tylko 3",A,Hematologia,2018 wiosna,79,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ostrej białaczki szpikowej u osób w wieku < /= 60 lat ( z wyłączeniem PML z t(15:17): 1) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DAF (daunorubicyna, Ara - C, fludarabina) ; 2) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite -OS niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DA C (daunorubicyna, Ara-C, kladrybina) ; 3) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) nie poprawia wskaźnika CR i nie przed łuża przeżycia całkowitego –OS, ale wydłuża przeżycie wolne od choroby (DFS) w porównaniu z DA (daunorubic yna, Ara -C) lub DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) ; 4) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara -C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik -CR i dłuższe przeżycie wolne od choroby (DFS) , ale nie przedłuża przeżycia całkowitego w porówn aniu z DA (daunorubicyna, Ara -C) lub DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) ; 5) po leczeniu indukującym remisję DAC (daunorubicyna, Ara -C, kladrybina) wskaźniki przeżycia – są statystycznie znamiennie wyższe w porównaniu z DA w podgrupach w wieku 50 -60 lat i w podgrupie o wysokim ryzyku. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. tylko 2. C. 3 i 5. D. tylko 4. E. tylko 3."
Wykrycie pozaszpikowego ogniska hemopoezy - nacieków białaczkowych (np. w obrębie tkanek miękkich pleców) w przebiegu leczenia dazatynibem przewlekłej białaczki szpikowej : A. świadczy o p ojawieniu się dzia łania niepożądanego dazatynibu; B. świadczy o zaostrzeniu choroby do fazy kryzy blastycznej; C. świadczy o zaostrze niu choroby do fazy akceleracji; D. należ y do obrazu przewlekłej białaczki szpikowej i nie stanowi kryterium rozpoznawczego dla różnych faz choroby; E. nie wymaga modyfikacji leczenia,B,Hematologia,2018 wiosna,45,Wykrycie pozaszpikowego ogniska hemopoezy - nacieków białaczkowych (np. w obrębie tkanek miękkich pleców) w przebiegu leczenia dazatynibem przewlekłej białaczki szpikowej : A. świadczy o p ojawieniu się dzia łania niepożądanego dazatynibu. B. świadczy o zaostrzeniu choroby do fazy kryzy blastycznej . C. świadczy o zaostrze niu choroby do fazy akceleracji. D. należ y do obrazu przewlekłej białaczki szpikowej i nie stanowi kryterium rozpoznawczego dla różnych faz choroby . E. nie wymaga modyfikacji leczenia .
Używany w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej imatynib należy do inhibitorów : A. kinaz tyrozynowych; B. kinazy Brutona; C. kinazy fosfatydyloinozytolu; D. proteasomu; E. PD-1,A,Hematologia,2018 wiosna,44,Używany w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej imatynib należy do inhibitorów : A. kinaz tyrozynowych . B. kinazy Brutona . C. kinazy fosfatydyloinozytolu . D. proteasomu . E. PD-1.
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące białaczki z ziarnistych limfocytów: 1) w jej przebiegu może wystąpić hipergammaglobulinemia poliklonalna; 2) u pacjentów bez objawów ogólnych, bez istot nych klinicznie cytopenii i bez cech progresji choroby dopuszczalne jest postępowanie wyczekujące; 3) w leczeniu pierwszej linii najczęściej stosuje się leki immunosupresyjne; 4) po uzyskaniu remisji choroby zaleca się jej konsolidację za pomocą allogenicz nego przeszczepienia komórek krwiotwórczych. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1 i 2; B. 1 i 3; C. 2 i 3; D. 1,2,3; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2018 wiosna,43,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące białaczki z ziarnistych limfocytów: 1) w jej przebiegu może wystąpić hipergammaglobulinemia poliklonalna; 2) u pacjentów bez objawów ogólnych, bez istot nych klinicznie cytopenii i bez cech progresji choroby dopuszczalne jest postępowanie wyczekujące; 3) w leczeniu pierwszej linii najczęściej stosuje się leki immunosupresyjne; 4) po uzyskaniu remisji choroby zaleca się jej konsolidację za pomocą allogenicz nego przeszczepienia komórek krwiotwórczych. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1 i 2. B. 1 i 3. C. 2 i 3. D. 1,2,3 . E. wszystkie wymienione."
"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem , silnie re agującego na antygen ( high responder ), w leczeniu wylewu krwi do stawu kolanowego powinno się zastosować: A. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) niezależnie od aktualnego miana inhibitora; B. koncentrat czynnika VIII , jeśli aktualne miano inhibitora wynosi < 5 j; C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) niezależnie od aktualnego miana inhibitora; D. desmopresynę (DDAVP); E. wylew do stawu kolanowego nie wymaga leczenia hemostatycznego, wystarczy odciążeni e kończyny i okłady chłodzące",A,Hematologia,2018 wiosna,18,"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem , silnie re agującego na antygen ( high responder ), w leczeniu wylewu krwi do stawu kolanowego powinno się zastosować: A. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) niezależnie od aktualnego miana inhibitora . B. koncentrat czynnika VIII , jeśli aktualne miano inhibitora wynosi < 5 j.B/ml . C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) niezależnie od aktualnego miana inhibitora . D. desmopresynę (DDAVP) . E. wylew do stawu kolanowego nie wymaga leczenia hemostatycznego, wystarczy odciążeni e kończyny i okłady chłodzące ."
U chorego z nabytą hemofilią A w celu eliminacji inhibitora w pierwszej linii leczenia powinno się zastosować: A. program immunotolerancji; B. prednizon w skojarzeniu z cyklofosfamidem; C. azatioprynę; D. dożylne immunoglobuliny; E. wszystkie wymienione leki stosuje się w leczeniu pierwszej linii leczenia immunosupresyjnego,B,Hematologia,2018 wiosna,17,U chorego z nabytą hemofilią A w celu eliminacji inhibitora w pierwszej linii leczenia powinno się zastosować: A. program immunotolerancji . B. prednizon w skojarzeniu z cyklofosfamidem . C. azatioprynę . D. dożylne immunoglobuliny . E. wszystkie wymienione leki stosuje się w leczeniu pierwszej linii leczenia immunosupresyjnego .
"U chorego z nabytą hemofilią A, aktywnością czynnika VIII 10 j.m./dl, mianem inhibitora 4 j.B./ml , w leczeniu zaotrzewnowego wylewu krwi powinno się zastosować: A. koncentrat czynnika VIII; B. desmopresynę; C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa); D. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC); E. prawdziwe są odpowiedzi C i D",C,Hematologia,2018 wiosna,16,"U chorego z nabytą hemofilią A, aktywnością czynnika VIII 10 j.m./dl, mianem inhibitora 4 j.B./ml , w leczeniu zaotrzewnowego wylewu krwi powinno się zastosować: A. koncentrat czynnika VIII . B. desmopresynę . C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) . D. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) . E. prawdziwe są odpowiedzi C i D ."
"Regularne, długoterminowe (realizowane przez przynajmniej 45 tygodni w roku) wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu potwierdzonyc h zmian zwyrodnieniowych w stawach, stwierdzonych za pomocą badania przedmiotowego oraz prześwietleń rentgenowskich stawów określa się mianem profilaktyki: A. pierwotnej; B. wtórnej; C. trzeciorzędowej; D. czwartorzędowej; E. okresowej",C,Hematologia,2018 wiosna,15,"Regularne, długoterminowe (realizowane przez przynajmniej 45 tygodni w roku) wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu potwierdzonyc h zmian zwyrodnieniowych w stawach, stwierdzonych za pomocą badania przedmiotowego oraz prześwietleń rentgenowskich stawów określa się mianem profilaktyki: A. pierwotnej . B. wtórnej . C. trzeciorzędowej . D. czwartorzędowej . E. okresowej ."
"Nabyta hemofilia A charakteryzuje się: 1) występowaniem al loprzeciwciał klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII; 2) występowaniem autoprzeciwciał klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII ; 3) zapadalnością zmniejszającą się wraz z wiekiem ; 4) częstym współistnieniem z chorobami auto immunologicznymi, nowotworowymi; 5) wydłużen iem czasów protrombinowego (PT) oraz częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) ; 6) w większości przypadków bardzo łagodnym przebiegiem klinicznym ; 7) koniecznością leczenia immunosupresyjnego celem eliminacji inhibitora . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,7; B. 2,4,7; C. 2,3,5; D. 2,5,7; E. 1,4,6",B,Hematologia,2018 wiosna,14,"Nabyta hemofilia A charakteryzuje się: 1) występowaniem al loprzeciwciał klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII; 2) występowaniem autoprzeciwciał klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII ; 3) zapadalnością zmniejszającą się wraz z wiekiem ; 4) częstym współistnieniem z chorobami auto immunologicznymi, nowotworowymi; 5) wydłużen iem czasów protrombinowego (PT) oraz częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) ; 6) w większości przypadków bardzo łagodnym przebiegiem klinicznym ; 7) koniecznością leczenia immunosupresyjnego celem eliminacji inhibitora . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,7 . B. 2,4,7 . C. 2,3,5 . D. 2,5,7 . E. 1,4,6 ."
"Postępowanie u chorego na ciężką hemofilię A z wylewem krwi do centralnego układu nerwowego obejmuje: A. zastosowanie koncentratu czynnika VIII tak , aby minimalna aktywność w dniach 1 -7 wynosiła 80 -100 j; B. utrzymanie minimalnej aktywności czynnika VIII na p oziomie 50 j; C. docelowo zastosowanie wtórnej profilaktyki krwawień; D. prawdziwe są odpowiedzi A i B; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",E,Hematologia,2018 wiosna,13,"Postępowanie u chorego na ciężką hemofilię A z wylewem krwi do centralnego układu nerwowego obejmuje: A. zastosowanie koncentratu czynnika VIII tak , aby minimalna aktywność w dniach 1 -7 wynosiła 80 -100 j.m.dl . B. utrzymanie minimalnej aktywności czynnika VIII na p oziomie 50 j.m/dl w dniach 8-21. C. docelowo zastosowanie wtórnej profilaktyki krwawień . D. prawdziwe są odpowiedzi A i B . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C."
"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem, z aktualnym mia - nem inhibitora 8 j.B./ml , w leczeniu wylewu krwi do stawu k olanowego należy zastos ować : A. koncentrat czynnika VIII; B. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa); C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC); D. desmopresynę (DDAVP); E. prawdziwe są odpowiedzi B i C",B,Hematologia,2018 wiosna,12,"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem, z aktualnym mia - nem inhibitora 8 j.B./ml , w leczeniu wylewu krwi do stawu k olanowego należy zastos ować : A. koncentrat czynnika VIII. B. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) . C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) . D. desmopresynę (DDAVP) . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. postać ciężka choroby jest definiowana jako aktywność czynnika VIII ≤ 2 j; B. u mężczyzn dotkniętych hemofilią w obrębie tej samej rodziny może występować równocześ nie postać ciężka i umiarkowana; C. aktywność czynnika VIII w osoczu oznacza się metodą jednostopniową koagulacyjną lub dwustopniową z użyciem substratu chromogennego; D. charakterystycznym objawem łagodnej postaci hemofilii są samoistne krwawienia do stawów; E. wszystkie wymienione,C,Hematologia,2018 wiosna,11,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. postać ciężka choroby jest definiowana jako aktywność czynnika VIII ≤ 2 j.m./dl . B. u mężczyzn dotkniętych hemofilią w obrębie tej samej rodziny może występować równocześ nie postać ciężka i umiarkowana. C. aktywność czynnika VIII w osoczu oznacza się metodą jednostopniową koagulacyjną lub dwustopniową z użyciem substratu chromogennego . D. charakterystycznym objawem łagodnej postaci hemofilii są samoistne krwawienia do stawów . E. wszystkie wymienione.
"Jedyną metodą leczniczą, która może spowodować wyleczenie z zespołu mielodysplastycznego jest: A. chemioterapia indukująca remisję (typowa dla leczenia ostrych białaczek szpikowych); B. zastosowanie leków demetylujących; C. allotransplantacja komórek krwi otwórczych; D. autotransplantacja komórek krwiotwórczych; E. zastosowanie niskich dawek arabinozydu cytozyny",C,Hematologia,2018 wiosna,10,"Jedyną metodą leczniczą, która może spowodować wyleczenie z zespołu mielodysplastycznego jest: A. chemioterapia indukująca remisję (typowa dla leczenia ostrych białaczek szpikowych) . B. zastosowanie leków demetylujących . C. allotransplantacja komórek krwi otwórczych . D. autotransplantacja komórek krwiotwórczych . E. zastosowanie niskich dawek arabinozydu cytozyny ."
Umiarkowana postać hemofilii jest definiowana przez zawartość czynnika krzepnięcia VIII/czynnika krzepnięcia IX w osoczu w zakresie : A. 1-5 j; B. 5-10 j; C. 5-40 j; D. 1-40%; E. 5-40%,A,Hematologia,2018 wiosna,19,Umiarkowana postać hemofilii jest definiowana przez zawartość czynnika krzepnięcia VIII/czynnika krzepnięcia IX w osoczu w zakresie : A. 1-5 j.m./dl . B. 5-10 j.m./dl . C. 5-40 j.m./dl . D. 1-40%. E. 5-40%.
Wskaż kryteria rozpoznania zespołu 5q - wg zweryfikowanej klasyfikacji MDS z 2016 roku : A. izolowana del (5q); B. delecja (5q) z towarzyszącą jedną zmianą cytogenetyczną z wyjątkiem zmian dotyczącyc h chromosomu 7; C. delecja (5q) z towarzysząc ą zmianą cytogenetyczną dotyczącą jednego dodatkowego chromosomu niezależnie od jej rodzaju; D. prawdziwe są odpowiedzi A i C; E. prawdziwe są odpowiedzi A i B,E,Hematologia,2018 wiosna,9,Wskaż kryteria rozpoznania zespołu 5q - wg zweryfikowanej klasyfikacji MDS z 2016 roku : A. izolowana del (5q). B. delecja (5q) z towarzyszącą jedną zmianą cytogenetyczną z wyjątkiem zmian dotyczącyc h chromosomu 7 . C. delecja (5q) z towarzysząc ą zmianą cytogenetyczną dotyczącą jednego dodatkowego chromosomu niezależnie od jej rodzaju . D. prawdziwe są odpowiedzi A i C . E. prawdziwe są odpowiedzi A i B .
"W przypadku konieczności leczenia chłoniaka Hodgkina u kobiety w ciąży, postępowaniem z wyboru jest: A. zastosowanie chemioterapii winblastyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii; B. zastosowanie chemioterapii dakarbazyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii; C. zastosowanie 2 – 3 cykli według schematu ABV (doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna); D. zastosowanie ch emioterapii doksorubicyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii; E. zastosowanie kortykosteroidów do czasu rozwiązania, następnie zalecane jest dokładne określenie stopnia rozległości ch oroby i wdrożenie leczenia odpowiedniego do okresu klinicznego",A,Hematologia,2018 wiosna,93,"W przypadku konieczności leczenia chłoniaka Hodgkina u kobiety w ciąży, postępowaniem z wyboru jest: A. zastosowanie chemioterapii winblastyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii . B. zastosowanie chemioterapii dakarbazyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii . C. zastosowanie 2 – 3 cykli według schematu ABV (doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna) . D. zastosowanie ch emioterapii doksorubicyną, która nie posiada właściwości teratogennych ani karcynogennych i jest skuteczna w leczeniu pierwszej linii . E. zastosowanie kortykosteroidów do czasu rozwiązania, następnie zalecane jest dokładne określenie stopnia rozległości ch oroby i wdrożenie leczenia odpowiedniego do okresu klinicznego ."
"Planowany zabieg operacyjny u chorego na czerwienicę prawdziwą można wykonać po: 1) normalizacji parametrów krwi ; 2) normalizacji aktywności FAG ; 3) normalizacji stężenia witaminy B 12; 4) uzyskaniu prawidłowych wartości stężenia ferrytyny w surowicy ; 5) ustąpieniu świądu skóry. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 4,5; E. 1,4",A,Hematologia,2018 wiosna,94,"Planowany zabieg operacyjny u chorego na czerwienicę prawdziwą można wykonać po: 1) normalizacji parametrów krwi ; 2) normalizacji aktywności FAG ; 3) normalizacji stężenia witaminy B 12; 4) uzyskaniu prawidłowych wartości stężenia ferrytyny w surowicy ; 5) ustąpieniu świądu skóry. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 4,5. E. 1,4."
"Termin „stan morfologicznie wolny od białaczki” wg kryteriów odpowiedzi na leczenie w ostrych białaczkach szpikowych oznacza : A. obecne < 5% blastów w szpiku, nieobecne b lasty i komórki z pałeczkami Auera we krwi, bez zmi an pozaszpikowych, neutrofile ≥ 1000/µl, płytki ≥100000/ µl; B. obecne < 20% blastów w szpiku i zmniejszeni e odsetka blastów w szpiku o ≥50% w stosunku do wartości wyjściowej, nie jest wymagana odnowa prawidłowej hematopoezy; C. obecne < 5% blastów w szpiku, nieobecne blasty i komórki z pałeczkami Auera we krwi, bez zmian pozaszpikowych, nie jest wymagana odnowa prawidłowej hematopoezy; D. obecne < 20% blastów w szpiku, nieobecne blasty i komórki z pałecz kami Auera we krwi, bez zmi an pozaszpikowych, neutrofile ≥ 1000/µl, płytki ≥100000/ µl; E. obecne < 5% blastów w szpiku i zmniejszeni e odsetka blastów w szpiku o ≥50% w stosunku do wartości wyjściowej, wartości morfologii jak w CR",C,Hematologia,2020 jesień,111,"Termin „stan morfologicznie wolny od białaczki” wg kryteriów odpowiedzi na leczenie w ostrych białaczkach szpikowych oznacza : A. obecne < 5% blastów w szpiku, nieobecne b lasty i komórki z pałeczkami Auera we krwi, bez zmi an pozaszpikowych, neutrofile ≥ 1000/µl, płytki ≥100000/ µl. B. obecne < 20% blastów w szpiku i zmniejszeni e odsetka blastów w szpiku o ≥50% w stosunku do wartości wyjściowej, nie jest wymagana odnowa prawidłowej hematopoezy . C. obecne < 5% blastów w szpiku, nieobecne blasty i komórki z pałeczkami Auera we krwi, bez zmian pozaszpikowych, nie jest wymagana odnowa prawidłowej hematopoezy . D. obecne < 20% blastów w szpiku, nieobecne blasty i komórki z pałecz kami Auera we krwi, bez zmi an pozaszpikowych, neutrofile ≥ 1000/µl, płytki ≥100000/ µl. E. obecne < 5% blastów w szpiku i zmniejszeni e odsetka blastów w szpiku o ≥50% w stosunku do wartości wyjściowej, wartości morfologii jak w CR ."
"Kryteria diagnostyczne nadpłytkowości samoistnej nie obejmują : 1) utrzymując ej się liczb y płytek krwi >450 000/ µl; 2) obecnoś ci szpiku bogatokomórkowego z przewagą proliferacji linii megakariopoetycznej ; 3) obniżeni a stężenia erytropoetyny w surowicy ; 4) zwiększeni a aktywności FAG ; 5) zwiększone go stężeni a trombopoetyny w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 3,4,5; E. 1,4",D,Hematologia,2018 wiosna,95,"Kryteria diagnostyczne nadpłytkowości samoistnej nie obejmują : 1) utrzymując ej się liczb y płytek krwi >450 000/ µl; 2) obecnoś ci szpiku bogatokomórkowego z przewagą proliferacji linii megakariopoetycznej ; 3) obniżeni a stężenia erytropoetyny w surowicy ; 4) zwiększeni a aktywności FAG ; 5) zwiększone go stężeni a trombopoetyny w surowicy . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 3,4,5. E. 1,4."
"Do objawów s amoistne go włóknieni a szpiku (pierwotn ej mielofibroz y) nie należą : 1) niedokrwistoś ć; 2) powstawani e pozaszpikowych ognisk krwiotworzenia ; 3) zmniejszone stężenia erytropoetyny w surowicy ; 4) leukoerytroblastoz a w krwi obwodowej ; 5) zmniejszeni e wskaźnika FAG . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 2,3,5; C. 2,3,4; D. 3,4,5; E. 3,5",E,Hematologia,2018 wiosna,96,"Do objawów s amoistne go włóknieni a szpiku (pierwotn ej mielofibroz y) nie należą : 1) niedokrwistoś ć; 2) powstawani e pozaszpikowych ognisk krwiotworzenia ; 3) zmniejszone stężenia erytropoetyny w surowicy ; 4) leukoerytroblastoz a w krwi obwodowej ; 5) zmniejszeni e wskaźnika FAG . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 2,3,5. C. 2,3,4. D. 3,4,5. E. 3,5."
"Do nowych metod leczenia chłoniaka Hodgkina należą: 1) przeciwciała monoklonalne: brentu ksymab vedotin (przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw antygenowi CD30, sprzężone z aurystyną), rytuksymab (przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw antygenowi CD20) ; 2) inhibitory deacetylazy histonowej (panobinos tat, worinostat) ; 3) leki immunomodulujące (lenalidomid) ; 4) inhibitory kinaz białkowych (inhibitor kinazy SGK1, inhibitor kinazy Jak3) ; 5) cytostatyki (winorelbina, idarubicyna, gemcytabina, ifosfamid) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5; B. 1,3,5; C. 1,3,4,5; D. 1,2,3,5; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2018 wiosna,97,"Do nowych metod leczenia chłoniaka Hodgkina należą: 1) przeciwciała monoklonalne: brentu ksymab vedotin (przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw antygenowi CD30, sprzężone z aurystyną), rytuksymab (przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw antygenowi CD20) ; 2) inhibitory deacetylazy histonowej (panobinos tat, worinostat) ; 3) leki immunomodulujące (lenalidomid) ; 4) inhibitory kinaz białkowych (inhibitor kinazy SGK1, inhibitor kinazy Jak3) ; 5) cytostatyki (winorelbina, idarubicyna, gemcytabina, ifosfamid) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5. B. 1,3,5. C. 1,3,4,5. D. 1,2,3,5. E. wszystkie wymienione."
Postępowaniem z wyboru w nieklasycznej postaci guzkowej chłoniaka Hodgkina w stadium IA jest: A. podanie 2 cykli ABVD oraz zastosowanie IF -RT w dawce 30Gy/T; B. zastosowanie IF -RT w dawce 30Gy/T; C. podanie 2 cykli ABVD; D. podanie 2 – 3 cykli ABV oraz zastosowanie IF -RT w dawce 36Gy/T; E. podanie 2 – 4 cykli ABVD oraz zastosowanie IF -RT w dawce 20Gy/T,B,Hematologia,2018 wiosna,98,Postępowaniem z wyboru w nieklasycznej postaci guzkowej chłoniaka Hodgkina w stadium IA jest: A. podanie 2 cykli ABVD oraz zastosowanie IF -RT w dawce 30Gy/T . B. zastosowanie IF -RT w dawce 30Gy/T . C. podanie 2 cykli ABVD . D. podanie 2 – 3 cykli ABV oraz zastosowanie IF -RT w dawce 36Gy/T . E. podanie 2 – 4 cykli ABVD oraz zastosowanie IF -RT w dawce 20Gy/T .
"Przewlekła białaczka limfocytowa jest najczęstszą białaczką w Europie, gdyż jej częstość wynosi około: A. 0,2/100000 mieszkańców; B. 1,0/100000 mieszkańców; C. 3,5/100000 mieszkańców; D. 10,0/100000 mieszkańców; E. 15,0/100000 mieszkańców",C,Hematologia,2018 wiosna,99,"Przewlekła białaczka limfocytowa jest najczęstszą białaczką w Europie, gdyż jej częstość wynosi około: A. 0,2/100000 mieszkańców . B. 1,0/100000 mieszkańców . C. 3,5/100000 mieszkańców . D. 10,0/100000 mieszkańców . E. 15,0/100000 mieszkańców ."
"Przewlekła białaczka limfocytowa może występować rodzinnie: A. nawet u 90% chorych, ale nie ma to znaczenia dla przebiegu białaczki w kolejnych pokoleniach; B. w ogóle nie wykazuje tendencji do występowania w kolejnych pokoleniach; C. tylko u chorych z delecją 17 chromosomu i rokuje wtedy bardzo źle; D. u około 10% chorych, a przebieg białaczki jest bardziej agresywny w kolejnych pokoleniach; E. tylko u chorych z delecją 13 chromosomu i rokuje wtedy bardzo dobrze",D,Hematologia,2018 wiosna,100,"Przewlekła białaczka limfocytowa może występować rodzinnie: A. nawet u 90% chorych, ale nie ma to znaczenia dla przebiegu białaczki w kolejnych pokoleniach . B. w ogóle nie wykazuje tendencji do występowania w kolejnych pokoleniach . C. tylko u chorych z delecją 17 chromosomu i rokuje wtedy bardzo źle . D. u około 10% chorych, a przebieg białaczki jest bardziej agresywny w kolejnych pokoleniach . E. tylko u chorych z delecją 13 chromosomu i rokuje wtedy bardzo dobrze ."
Która z poniższych nieprawidłowości może być objawem zespołu mielodysplastycznego ? A. pancytopenia; B. hiperleukocytoza i splenomegalia; C. t(9;22)(q34;q11); D. żadna z wymienionych; E. prawdziwe są odpowiedzi A i C,A,Hematologia,2018 wiosna,8,Która z poniższych nieprawidłowości może być objawem zespołu mielodysplastycznego ? A. pancytopenia. B. hiperleukocytoza i splenomegalia . C. t(9;22)(q34;q11) . D. żadna z wymienionych . E. prawdziwe są odpowiedzi A i C .
"U chorego z ostrym rozsianym krzepnięciem wewnątrznaczyniowym (DIC) w przebiegu posocznicy bakteryjnej, czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego, liczbą płytek krwi (PLT) 30 000/µl, HGB 11 g/dl i APTT 50 s, stężeniem fibrynogenu 1,5 g/l należy zastosować: A. świeżo mrożone osocze (FFP); B. koncentrat krwinek płytkowych (KKP); C. koncentrat fibrynogenu; D. prawidłowe są odpowiedzi A i B; E. w przypadku ostrego DIC leczenie substytucyjne jest przeciwwskazane , gdyż nasila proces krzepnięcia wewnątrznaczyniowego",D,Hematologia,2018 wiosna,91,"U chorego z ostrym rozsianym krzepnięciem wewnątrznaczyniowym (DIC) w przebiegu posocznicy bakteryjnej, czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego, liczbą płytek krwi (PLT) 30 000/µl, HGB 11 g/dl i APTT 50 s, stężeniem fibrynogenu 1,5 g/l należy zastosować: A. świeżo mrożone osocze (FFP) . B. koncentrat krwinek płytkowych (KKP) . C. koncentrat fibrynogenu . D. prawidłowe są odpowiedzi A i B . E. w przypadku ostrego DIC leczenie substytucyjne jest przeciwwskazane , gdyż nasila proces krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ."
Do nowotworów wywodzących się z histiocytów i komórek dendrytycznych nie należy : A. ziarniniak eozynofilowy; B. choroba Handa -Schullera -Christiana; C. rozsiany młodzieńczy żółtakoziarniniak ( disseminated juvenile xanthogranuloma ); D. lymphomatoid granulomatosis; E. choroba Letterera -Siwe’a,D,Hematologia,2018 wiosna,20,Do nowotworów wywodzących się z histiocytów i komórek dendrytycznych nie należy : A. ziarniniak eozynofilowy . B. choroba Handa -Schullera -Christiana . C. rozsiany młodzieńczy żółtakoziarniniak ( disseminated juvenile xanthogranuloma ). D. lymphomatoid granulomatosis . E. choroba Letterera -Siwe’a .
"Do chłoniaków dających dodatni odczyn na CD30 nie należy : A. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, ALK -dodatni; B. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek pierwotny skóry; C. ALK dodatni chłoniak z dużych komórek B; D. lymphomatoid papulosis (LYP); E. klasyczny chłoniak Hodgkina",C,Hematologia,2018 wiosna,22,"Do chłoniaków dających dodatni odczyn na CD30 nie należy : A. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, ALK -dodatni . B. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek pierwotny skóry . C. ALK dodatni chłoniak z dużych komórek B . D. lymphomatoid papulosis (LYP) . E. klasyczny chłoniak Hodgkina ."
Najczęstszą w populacji europejskiej postacią chłoniaka z obwodowych komórek T jest chłoniak : A. angioimmunoblastyczn y (AILT); B. anaplastyczn y wielkokomórkowy (ALCL); C. NK-T komórkow y typu nosowego (ENKCTL); D. z obwodowych komórek T bliżej nieokreślony (PTCL -NOS); E. wątrobowośledzionowy z komórek T (HSTL),D,Hematologia,2018 wiosna,42,Najczęstszą w populacji europejskiej postacią chłoniaka z obwodowych komórek T jest chłoniak : A. angioimmunoblastyczn y (AILT) . B. anaplastyczn y wielkokomórkowy (ALCL) . C. NK-T komórkow y typu nosowego (ENKCTL) . D. z obwodowych komórek T bliżej nieokreślony (PTCL -NOS) . E. wątrobowośledzionowy z komórek T (HSTL) .
"Objawy systemowe, plamiste i drobnogrudkowe zmiany skórne, zapalenie wielostawowe, zapalenie naczyń, obrzęki i przesięki, a także laboratoryjne wskaź - niki zaburzeń układu immunologicznego, takie jak aglutyniny, krążące kompleksy immunologiczne, autoprzeciwciała, hipergammaglobulinemia poliklonalna, są typowe dla: A. chłoniaka angioimmunoblastycznego (AILT); B. jednoogniskowej choroby Castlemana – typ naczyniowo -szklisty; C. chłoniaka z obwodowych komórek T bliżej nieokreślonego (PTCL -NOS); D. wszystkich powyższych; E. żadnego z powyższych",A,Hematologia,2018 wiosna,41,"Objawy systemowe, plamiste i drobnogrudkowe zmiany skórne, zapalenie wielostawowe, zapalenie naczyń, obrzęki i przesięki, a także laboratoryjne wskaź - niki zaburzeń układu immunologicznego, takie jak aglutyniny, krążące kompleksy immunologiczne, autoprzeciwciała, hipergammaglobulinemia poliklonalna, są typowe dla: A. chłoniaka angioimmunoblastycznego (AILT) . B. jednoogniskowej choroby Castlemana – typ naczyniowo -szklisty . C. chłoniaka z obwodowych komórek T bliżej nieokreślonego (PTCL -NOS) . D. wszystkich powyższych . E. żadnego z powyższych ."
"Które ze stwierdzeń dotyczących chłoniaka T -komórkowego bliżej nieokreślonego (PTCL -NOS) jest fałszywe ? A. jest to najczęstsza postać chłoniaków T -komórkowych; B. typowym markerem cytogenetycznym jest translokacja t(2;5)(p23;q35); C. częstość występowania antygenu CD4 na komórkach chłoniaka jest wyższa niż antygenu CD8; D. najczęściej stosowany m protokołem terapeutycznym I linii jest protokół CHOP; E. żadne, wszystkie powyższe są prawdziwe",B,Hematologia,2018 wiosna,40,"Które ze stwierdzeń dotyczących chłoniaka T -komórkowego bliżej nieokreślonego (PTCL -NOS) jest fałszywe ? A. jest to najczęstsza postać chłoniaków T -komórkowych . B. typowym markerem cytogenetycznym jest translokacja t(2;5)(p23;q35) . C. częstość występowania antygenu CD4 na komórkach chłoniaka jest wyższa niż antygenu CD8 . D. najczęściej stosowany m protokołem terapeutycznym I linii jest protokół CHOP . E. żadne, wszystkie powyższe są prawdziwe ."
"Spośród poniższych typów nowotworów z komórek T, najlepsze rokowanie jest związane z: A. chłoniakiem anaplastycznym związanym z silikonowym implantem piersi (breast implant –associated anaplastic large -cell lymphoma ); B. chłoniakiem T z enteropatią ( enteropathy -associated T -cell lymphoma ); C. białaczką prolimfocytową z komórek T; D. agresywną białaczką NK; E. chłoniakiem z komórek T angioimmunoblastycznym",A,Hematologia,2018 wiosna,39,"Spośród poniższych typów nowotworów z komórek T, najlepsze rokowanie jest związane z: A. chłoniakiem anaplastycznym związanym z silikonowym implantem piersi (breast implant –associated anaplastic large -cell lymphoma ). B. chłoniakiem T z enteropatią ( enteropathy -associated T -cell lymphoma ). C. białaczką prolimfocytową z komórek T . D. agresywną białaczką NK . E. chłoniakiem z komórek T angioimmunoblastycznym ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szacunkowej częstości występowania chłoniaków T -komórkowych w Europie: A. stanowią ok; B. stanowią ok; C. stanowią ok; D. roczna zachorowalność jest oceniana na 6 -10 przypadków/100 000 rocznie; E. roczna zachoro walność jest oceniana na 10 -20 przypadków/100 000 rocznie,B,Hematologia,2018 wiosna,38,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szacunkowej częstości występowania chłoniaków T -komórkowych w Europie: A. stanowią ok. 1% wszystkich chłoniaków nie -Hodgkina . B. stanowią ok. 10% wszystkich chłoniaków nie -Hodgkina . C. stanowią ok. 40% wszystkich chłoniaków nie -Hodgkina . D. roczna zachorowalność jest oceniana na 6 -10 przypadków/100 000 rocznie . E. roczna zachoro walność jest oceniana na 10 -20 przypadków/100 000 rocznie .
"Według obecnych zaleceń, megachemioterapię wspomaganą autologicz - nym przeszczepieniem komórek krwiotwórczych należy zawsze rozważyć jako konsolidację remisji całkowitej uzyskanej leczeniem I linii u młodszych chorych w dobrym stanie ogólnym i bez istotnych klinicznie chorób współistniejących w przypadku chłoniaka : A. rozlanego z dużych komórek B (DLBCL); B. grudkow ego typ histopatologiczny G3; C. anaplastyczn ego wielkokomórkow ego (ALCL) ALK -dodatni; D. z obwodowych komórek T bliżej nieokreślon ego (PTCL -NOS); E. Hodgkina",D,Hematologia,2018 wiosna,36,"Według obecnych zaleceń, megachemioterapię wspomaganą autologicz - nym przeszczepieniem komórek krwiotwórczych należy zawsze rozważyć jako konsolidację remisji całkowitej uzyskanej leczeniem I linii u młodszych chorych w dobrym stanie ogólnym i bez istotnych klinicznie chorób współistniejących w przypadku chłoniaka : A. rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) . B. grudkow ego typ histopatologiczny G3 . C. anaplastyczn ego wielkokomórkow ego (ALCL) ALK -dodatni . D. z obwodowych komórek T bliżej nieokreślon ego (PTCL -NOS) . E. Hodgkina ."
"Zgodnie z europejskimi wskazaniami rejestracyjnymi, beksaroten jest wskazany w leczeniu ogólnym ziarniniaka grzybiastego: A. w leczeniu I linii postaci zaawansowanych; B. w leczeniu nawrotu po skutecznym leczeniu miejscowym; C. w leczeniu nawrotu po co najmniej jednej linii leczenia ogólnego; D. w leczeniu zarówno pierwszej linii , jak i postaci opornych/nawrotowych; E. wyłącznie w leczeniu pacjentów nie kwalifikujących się do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych",C,Hematologia,2018 wiosna,35,"Zgodnie z europejskimi wskazaniami rejestracyjnymi, beksaroten jest wskazany w leczeniu ogólnym ziarniniaka grzybiastego: A. w leczeniu I linii postaci zaawansowanych . B. w leczeniu nawrotu po skutecznym leczeniu miejscowym. C. w leczeniu nawrotu po co najmniej jednej linii leczenia ogólnego . D. w leczeniu zarówno pierwszej linii , jak i postaci opornych/nawrotowych . E. wyłącznie w leczeniu pacjentów nie kwalifikujących się do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych ."
"60-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z błon śluzowych, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do oddziału hematologicznego. W badaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 42 g/L. Wskaż optymalne postępowanie: A. wyłącznie plazmafereza; B. plazmafereza i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); C. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR; D. kladrybina (bez rytuksym abu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); E. puls sterydowy",C,Hematologia,2018 wiosna,34,"60-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z błon śluzowych, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do oddziału hematologicznego. W badaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 42 g/L. Wskaż optymalne postępowanie: A. wyłącznie plazmafereza . B. plazmafereza i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . C. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR . D. kladrybina (bez rytuksym abu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . E. puls sterydowy ."
Podtypem klasycznego chłoniaka Hodgkina (HL) nie jest : A. nodular sclerosis HL; B. lymphocyte -rich HL; C. mixed cellularity HL; D. nodular lymphocyte predominant HL; E. lymphocyte -depleted HL,D,Hematologia,2018 wiosna,21,Podtypem klasycznego chłoniaka Hodgkina (HL) nie jest : A. nodular sclerosis HL. D. nodular lymphocyte predominant HL. B. lymphocyte -rich HL. E. lymphocyte -depleted HL. C. mixed cellularity HL.
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki plazmocytowej: A. białaczka plazmocytowa stanowi 1 -4% nowotworów wywodzących się z plazmocytów; B. charakteryzuje ją agresywny przebieg, a rokowanie jest gorsze niż w przypadku szpiczaka plazmocytowego; C. większość przypadków występuje w przebiegu ewolucji klonalnej szpiczaka; D. leczenie schem atami jak w szpiczaku plazmocytowym obejmuje indukcję i konsolidację przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych (u chorych kwalifikujących się); E. kryterium rozpoznania jest bezwzględna liczba plazmocytów > 2 G/L we krwi obwodowej",C,Hematologia,2018 wiosna,33,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki plazmocytowej: A. białaczka plazmocytowa stanowi 1 -4% nowotworów wywodzących się z plazmocytów . B. charakteryzuje ją agresywny przebieg, a rokowanie jest gorsze niż w przypadku szpiczaka plazmocytowego . C. większość przypadków występuje w przebiegu ewolucji klonalnej szpiczaka . D. leczenie schem atami jak w szpiczaku plazmocytowym obejmuje indukcję i konsolidację przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych (u chorych kwalifikujących się) . E. kryterium rozpoznania jest bezwzględna liczba plazmocytów > 2 G/L we krwi obwodowej ."
W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji którego z genów może wskazywać na makroglobuli - nemię Waldenströma : A. FLT3; B. MYC; C. NPM -1; D. BRAF; E. MYD88,E,Hematologia,2018 wiosna,31,W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji którego z genów może wskazywać na makroglobuli - nemię Waldenströma : A. FLT3. B. MYC. C. NPM -1. D. BRAF. E. MYD88.
"POEMS jest klonalną chorobą nowotworową spowodowaną zaburzeniami komórki plazmatycznej z charakterystycznym obrazem klinicznym , w którego akronimie zawarte są następujące objawy: P – polineuropatia, O - organomegalia, E - endokrynopatia, M - obecność białka M, S – zmiany skórne . Który z innych objawów jest najczęściej obserwowany u chorych z zespołem POEMS ? A. niedokrwistość; B. neutropenia; C. sinica; D. nadkrwistość; E. uszkodzenie kości",E,Hematologia,2018 wiosna,30,"POEMS jest klonalną chorobą nowotworową spowodowaną zaburzeniami komórki plazmatycznej z charakterystycznym obrazem klinicznym , w którego akronimie zawarte są następujące objawy: P – polineuropatia, O - organomegalia, E - endokrynopatia, M - obecność białka M, S – zmiany skórne . Który z innych objawów jest najczęściej obserwowany u chorych z zespołem POEMS ? A. niedokrwistość . B. neutropenia . C. sinica . D. nadkrwistość . E. uszkodzenie kości ."
"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie: 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak naciek plazmocytów w szpiku >60%, zwiększony stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 i obecność c o najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 mm każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiper - kalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska ost eolityczne) ; 2) brak zmian charakterystycznych dla objawowego szp iczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) obecności plazmocytów w szpiku > 10% komórek; 4) obecności plazmocytów w szpiku > 10% komórek i <60% ; 5) obecność białka monoklonalnego ; 6) obecności białka monoklonalnego > 30 g/L . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5; B. 1,4,5; C. 2,3,6; D. 2,3,5; E. 2,4,5",E,Hematologia,2018 wiosna,29,"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie: 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak naciek plazmocytów w szpiku >60%, zwiększony stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 i obecność c o najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 mm każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiper - kalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska ost eolityczne) ; 2) brak zmian charakterystycznych dla objawowego szp iczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) obecności plazmocytów w szpiku > 10% komórek; 4) obecności plazmocytów w szpiku > 10% komórek i <60% ; 5) obecność białka monoklonalnego ; 6) obecności białka monoklonalnego > 30 g/L . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5 . B. 1,4,5 . C. 2,3,6 . D. 2,3,5 . E. 2,4,5 ."
"47-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia Hgb 9,3 g/dL, PLT 120 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,1 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 24 g/L i w moczu 0,950 g/24h. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 6,3 G/L, kreatynina 0, 9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 13 g/L i w moczu 0,11 g/24h. Po 4 cyklach Hgb 11,9 g/dL, PLT 189 G/L, WBC 7,8 G/L, kreatynina 0,8 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,32 g/24h. Wskaż najlepsze postępowanie : A. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i kwalifikacja do przeszczepienia; B. konieczna jest zmiana leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach; C. konieczna jest kolejna ocena, bo u chorego jest podejrzenie progresji, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia; D. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymal nej odpowiedzi na leczeni e; E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzyskano częściową remisję a białko monoklonalne jest nadal wysokie - na granicy wymaganej 50% redukcji",C,Hematologia,2018 wiosna,28,"47-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia Hgb 9,3 g/dL, PLT 120 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,1 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 24 g/L i w moczu 0,950 g/24h. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 6,3 G/L, kreatynina 0, 9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 13 g/L i w moczu 0,11 g/24h. Po 4 cyklach Hgb 11,9 g/dL, PLT 189 G/L, WBC 7,8 G/L, kreatynina 0,8 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,32 g/24h. Wskaż najlepsze postępowanie : A. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i kwalifikacja do przeszczepienia. B. konieczna jest zmiana leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach . C. konieczna jest kolejna ocena, bo u chorego jest podejrzenie progresji, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia . D. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymal nej odpowiedzi na leczeni e. E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzyskano częściową remisję a białko monoklonalne jest nadal wysokie - na granicy wymaganej 50% redukcji ."
Ocena stopnia złośliwości histologicznej (grading) chłoniaka grudkowego opiera się na: A. liczbie figur podziału w utkaniu chłoniaka; B. liczbie histiocytów w utkaniu chłoniaka; C. aktywności proliferacyjnej chłoniaka ocenianej na podstawie odczynu immunohistochemiczne go na ki67; D. obecności pól martwicy w utkaniu chłoniaka; E. liczbie centroblastów w utkaniu chłoniaka,E,Hematologia,2018 wiosna,27,Ocena stopnia złośliwości histologicznej (grading) chłoniaka grudkowego opiera się na: A. liczbie figur podziału w utkaniu chłoniaka . B. liczbie histiocytów w utkaniu chłoniaka . C. aktywności proliferacyjnej chłoniaka ocenianej na podstawie odczynu immunohistochemiczne go na ki67 . D. obecności pól martwicy w utkaniu chłoniaka . E. liczbie centroblastów w utkaniu chłoniaka .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przewlekł ej białaczk i limfocytow ej / chłoniak a z małych limfocytów: 1) jest najczęsts zym typem białaczki u dorosłych; 2) komórkom nowotworowym towarzyszą liczne odczynowe plazmocyty i histiocyty ; 3) typową cechą jest obecność centrów proliferacyjnych ; 4) w przebiegu choroby rzadko dochodzi do zajęcia szpiku ; 5) przebieg choroby jest zwykle powolny . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 3,4,5; C. 1,3,5; D. 1,4,5; E. wszystkie wymienione",C,Hematologia,2018 wiosna,26,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przewlekł ej białaczk i limfocytow ej / chłoniak a z małych limfocytów: 1) jest najczęsts zym typem białaczki u dorosłych; 2) komórkom nowotworowym towarzyszą liczne odczynowe plazmocyty i histiocyty ; 3) typową cechą jest obecność centrów proliferacyjnych ; 4) w przebiegu choroby rzadko dochodzi do zajęcia szpiku ; 5) przebieg choroby jest zwykle powolny . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 3,4,5. C. 1,3,5. D. 1,4,5. E. wszystkie wymienione."
"Do zmian wczesnych potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej należy: 1) rozros t plazmocytowy ; 2) klasyczny ch łoniak Hodgkina, postać stwardnienie guzkowe ; 3) postać polimorficzna PTLD ; 4) postać monomorficzna PTLD ; 5) choroba podobna do mononukleozy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5; B. 1,3; C. 4,5; D. 1,2,3; E. 2,5",A,Hematologia,2018 wiosna,25,"Do zmian wczesnych potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej należy: 1) rozros t plazmocytowy ; 2) klasyczny ch łoniak Hodgkina, postać stwardnienie guzkowe ; 3) postać polimorficzna PTLD ; 4) postać monomorficzna PTLD ; 5) choroba podobna do mononukleozy . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5. B. 1,3. C. 4,5. D. 1,2,3. E. 2,5."
"Do chłoniaków wywodzących się z pomocniczych limfocytów T grudek chłonnych należy: A. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, ALK -dodatni; B. chłoniak angioimmunoblastyczny T; C. pozawęzłowy chłoniak z komórek NK/T, typu nosowego; D. chłoniak T związany z enteropatią; E. chłoniak T wątrobowo -śledzionowy",B,Hematologia,2018 wiosna,24,"Do chłoniaków wywodzących się z pomocniczych limfocytów T grudek chłonnych należy: A. chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, ALK -dodatni . B. chłoniak angioimmunoblastyczny T . C. pozawęzłowy chłoniak z komórek NK/T, typu nosowego . D. chłoniak T związany z enteropatią . E. chłoniak T wątrobowo -śledzionowy ."
Najczęstszym chłoniakiem wywodzącym się z linii limfocytów T pierwotnym skóry jest: A. mycosis fungoides; B. primary cutaneous CD8+ aggressive epidermotropic cytotoxic T -cell lymphoma; C. lymphomatoid granulomatosis; D. lymphomatoid papulomatosis; E. primary cutaneous anaplastic large cell lymphoma,A,Hematologia,2018 wiosna,23,Najczęstszym chłoniakiem wywodzącym się z linii limfocytów T pierwotnym skóry jest: A. mycosis fungoides . B. primary cutaneous CD8+ aggressive epidermotropic cytotoxic T -cell lymphoma . C. lymphomatoid granulomatosis . D. lymphomatoid papulomatosis. E. primary cutaneous anaplastic large cell lymphoma.
"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia niżej wymienione objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , z wyjątkiem : A. niewydolności nerek; B. poziom u białka M ocenian ego w immunofiksacji; C. hiperkalcemi i; D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich; E. zwiększon ego stosunk u stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100",B,Hematologia,2018 wiosna,32,"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia niżej wymienione objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , z wyjątkiem : A. niewydolności nerek . B. poziom u białka M ocenian ego w immunofiksacji . C. hiperkalcemi i. D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich . E. zwiększon ego stosunk u stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 ."
Według zaleceń ELN z 2013 r. kryterium niepowodzenia leczenia CML inhibitorem kinazy tyrozynowej (IKT) jest uzyskanie w badaniu ilościow ym PCR ilości transkryptu BCR -ABL1 : A. powyżej 10% do 6 miesiąca leczenia IKT; B. powyżej 10% do 3 miesiąca leczenia IKT; C. powyżej 1% do 3 miesiąca leczenia IKT; D. powyżej 1% do 6 miesiąca leczenia IKT; E. powyżej 1% do 9 miesiąca leczenia IKT,A,Hematologia,2018 wiosna,49,Według zaleceń ELN z 2013 r. kryterium niepowodzenia leczenia CML inhibitorem kinazy tyrozynowej (IKT) jest uzyskanie w badaniu ilościow ym PCR ilości transkryptu BCR -ABL1 : A. powyżej 10% do 6 miesiąca leczenia IKT . B. powyżej 10% do 3 miesiąca leczenia IKT . C. powyżej 1% do 3 miesiąca leczenia IKT . D. powyżej 1% do 6 miesiąca leczenia IKT . E. powyżej 1% do 9 miesiąca leczenia IKT .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leków hipometylujących w leczeniu zespołów mielodysplastycznych: A. zwiększają aktywność metylotransferazy DNA; B. stosowanie zaleca się u chorych, którzy nie zostali zakwalifikowani do allo - HCT, z dużym lub pośrednim 2 ryzykiem wg IPSS; C. odpowiedź na leczenie pojawia się zwykle po ≥8 cyklach (najczęściej po 10; D. całkowitą remisję uzyskuje 40% chorych; E. leczenie kontynuuje się przez okres 2 lat",B,Hematologia,2020 jesień,110,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leków hipometylujących w leczeniu zespołów mielodysplastycznych: A. zwiększają aktywność metylotransferazy DNA . B. stosowanie zaleca się u chorych, którzy nie zostali zakwalifikowani do allo - HCT, z dużym lub pośrednim 2 ryzykiem wg IPSS. C. odpowiedź na leczenie pojawia się zwykle po ≥8 cyklach (najczęściej po 10. cyklu) leczenia. D. całkowitą remisję uzyskuje 40% chorych. E. leczenie kontynuuje się przez okres 2 lat."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniak a agresywnego „double expre ssor” (DEL): 1) jest to odrębny podtyp patologiczny chłoniaka agresywnego z dużych komórek B (DLBCL) w klasyfikacji WHO 2016 ; 2) występuje częściej niż chłoniak „double hit” (DHL) ; 3) u chorych często stwierdza się wysoki stopień zaawansowania choroby, zły stan sprawności, wysoki lub pośredni -wysoki IPI (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny); 4) w badaniu immunohistochemicznym stwierdza się wysoką ekspresję białek MYC i BCL6 , bez ekspresji białka BCL2 ; 5) wyniki leczenia programem R -CHOP (PFS,OS) są gorsze u chorych na DLBCL typu „ double expressor ” (DEL) w porównaniu do chorych na DLBCL bez ekspresji nieprawidłowych białek w komórkach nowotworowych . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 2,3,5; C. 4,5; D. 1,2,3,4; E. 2,4,5",B,Hematologia,2019 wiosna,101,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniak a agresywnego „double expre ssor” (DEL): 1) jest to odrębny podtyp patologiczny chłoniaka agresywnego z dużych komórek B (DLBCL) w klasyfikacji WHO 2016 ; 2) występuje częściej niż chłoniak „double hit” (DHL) ; 3) u chorych często stwierdza się wysoki stopień zaawansowania choroby, zły stan sprawności, wysoki lub pośredni -wysoki IPI (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny); 4) w badaniu immunohistochemicznym stwierdza się wysoką ekspresję białek MYC i BCL6 , bez ekspresji białka BCL2 ; 5) wyniki leczenia programem R -CHOP (PFS,OS) są gorsze u chorych na DLBCL typu „ double expressor ” (DEL) w porównaniu do chorych na DLBCL bez ekspresji nieprawidłowych białek w komórkach nowotworowych . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 2,3,5 . C. 4,5. D. 1,2,3,4 . E. 2,4,5 ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzeni e dotyczące chłoniaka pierwotnego śródpiersia z dużych komórek B: A. Międzynarodowy Indeks Prognostyczny (IPI) ma istotne znaczenie w ocenie rokowania ponieważ u wszystkich pacjentów stwierdza się IV stopień zaawansowania choroby; B. jedynym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym jest co najmniej dwukrotnie podwyższona aktywność LDH; C. do stopnia zaawansowania IV (w g Lugano system 2014) powinni być kwalifikowani chorzy zarówno z naciekiem przez ciągłość ściany klatki piersiowej , osierdzia i opłucnej , jak i z rozsianym zajęciem narządów pozawęzłowych; D. obecność płynu w jamie opłucnowej/osierdzia nie ma żadnej wartości rokowniczej; E. przyczyną rozbieżności w ocenie czynników rokowniczych, a także wyników leczenia może być błędna kwalifikacja pacjentów do IV stopnia zaawansowania",E,Hematologia,2019 wiosna,100,"Wskaż prawdziwe stwierdzeni e dotyczące chłoniaka pierwotnego śródpiersia z dużych komórek B: A. Międzynarodowy Indeks Prognostyczny (IPI) ma istotne znaczenie w ocenie rokowania ponieważ u wszystkich pacjentów stwierdza się IV stopień zaawansowania choroby. B. jedynym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym jest co najmniej dwukrotnie podwyższona aktywność LDH. C. do stopnia zaawansowania IV (w g Lugano system 2014) powinni być kwalifikowani chorzy zarówno z naciekiem przez ciągłość ściany klatki piersiowej , osierdzia i opłucnej , jak i z rozsianym zajęciem narządów pozawęzłowych. D. obecność płynu w jamie opłucnowej/osierdzia nie ma żadnej wartości rokowniczej. E. przyczyną rozbieżności w ocenie czynników rokowniczych, a także wyników leczenia może być błędna kwalifikacja pacjentów do IV stopnia zaawansowania."
"Produkty lecznicze zawierające autologiczne limfocyty chimerowe T z receptorem antygenowym anty -CD19 (CD19 CART) są dopuszczone do stosowania w następujących wskazaniach: 1) przewlekła białaczka limfocytowa oporna na immunochemioterapię ; 2) ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci nawrotowa ; 3) chłoniak rozlany z dużych limfocytów B nawrotowy i oporny po 2 lub więcej liniach leczenia ; 4) chłoniak o wysokiej złośliwości z komórek B nawrotowy i oporny po 2 lub więcej lin iach leczenia ; 5) chłoniak Burkitta. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 1,3; C. 3,5; D. 2,3,4; E. 1,3,5",D,Hematologia,2019 wiosna,99,"Produkty lecznicze zawierające autologiczne limfocyty chimerowe T z receptorem antygenowym anty -CD19 (CD19 CART) są dopuszczone do stosowania w następujących wskazaniach: 1) przewlekła białaczka limfocytowa oporna na immunochemioterapię ; 2) ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci nawrotowa ; 3) chłoniak rozlany z dużych limfocytów B nawrotowy i oporny po 2 lub więcej liniach leczenia ; 4) chłoniak o wysokiej złośliwości z komórek B nawrotowy i oporny po 2 lub więcej lin iach leczenia ; 5) chłoniak Burkitta. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 1,3. C. 3,5. D. 2,3,4 . E. 1,3,5 ."
"Do hematologa zgłasza się pacjentka z wynikiem badania histopatologicz - nego skóry, w którym widnieje epidermotropizm z naciekiem małych atypowych limfocytów o pofałdowanym jądrze typu cerebriformis , podobnych do komórek MF z obecnością antygenów typowych dla anaplastycznego chłoniaka wielkokomór - kowego z dużych limfocytów. Morfologia krwi obwodowej i LDH w normie. W badaniach obrazowych – bez zajęcia węzłów chłon nych i narządów wewn ętrz- nych. Na skórze tułowia i ko ńczyn widoczne są nieliczne grudki z niewielkim złuszczaniem, w części z płytkim owrzodzeniem na szczycie zmiany. Zmiany bardzo swędziały. Pacjentka zgłasza, iż zmiany ulegają samoistnym remisj om i i nawrotom i nie były wcześniej leczone. Wskaż optymalne postępowanie : A. należy wykonać biopsję szpiku; B. metodą z wyboru jest postawa wyczekująca (obserwacja bez leczenia); C. pacjent ka kwalifikuje się do leczenia skojarzonego chemioterapia CHOP z radioterapią; D. pacjent ka kwalifikuje się do chemioterapii systemowej gem cytabiną; E. pacjent ka winna być zakwa lifikowana do allo -HSCT",B,Hematologia,2019 wiosna,98,"Do hematologa zgłasza się pacjentka z wynikiem badania histopatologicz - nego skóry, w którym widnieje epidermotropizm z naciekiem małych atypowych limfocytów o pofałdowanym jądrze typu cerebriformis , podobnych do komórek MF z obecnością antygenów typowych dla anaplastycznego chłoniaka wielkokomór - kowego z dużych limfocytów. Morfologia krwi obwodowej i LDH w normie. W badaniach obrazowych – bez zajęcia węzłów chłon nych i narządów wewn ętrz- nych. Na skórze tułowia i ko ńczyn widoczne są nieliczne grudki z niewielkim złuszczaniem, w części z płytkim owrzodzeniem na szczycie zmiany. Zmiany bardzo swędziały. Pacjentka zgłasza, iż zmiany ulegają samoistnym remisj om i i nawrotom i nie były wcześniej leczone. Wskaż optymalne postępowanie : A. należy wykonać biopsję szpiku . B. metodą z wyboru jest postawa wyczekująca (obserwacja bez leczenia) . C. pacjent ka kwalifikuje się do leczenia skojarzonego chemioterapia CHOP z radioterapią . D. pacjent ka kwalifikuje się do chemioterapii systemowej gem cytabiną . E. pacjent ka winna być zakwa lifikowana do allo -HSCT ."
"Do hematologa zgłasza się pacjent lat 50, w dobry stanie ogólnym, przyj - mujący od 1 miesiąc a beksaroten w programie lekowym z powodu choroby mani - festującej się przed wdrożeniem leczenia zmianami naciekowymi na skórze tułowia i k ończyn, obejmującymi 24% BSA, z towarzyszącym świądem ocenianym wówczas przez pacjenta na 8 w skali VAS, bez limfadenopatii i bez zmian narzą - dowych. Pacjent nie przyjmuje żadnych innych leków. Zmiany skórne utrzy mują się. W badaniach dodatkowych: TSH 0 ,001 mIU/l , fT4 3 ,15 pmol/l, cholesterol 280 mg/dl, TG 320 mg/dl. Lekarz powinien m.in.: A. odstawić lek (beksaroten); B. zalecić dietę o niskim indeksie glikemicznym; C. zalecić dietę wysokobiałkową; D. zalecić suplementację lewotyroksyną dążąc do wyrównania wartości TSH; E. zalecić suplementację lewotyroksyną dążąc do wyrównania poziomu fT4",E,Hematologia,2019 wiosna,97,"Do hematologa zgłasza się pacjent lat 50, w dobry stanie ogólnym, przyj - mujący od 1 miesiąc a beksaroten w programie lekowym z powodu choroby mani - festującej się przed wdrożeniem leczenia zmianami naciekowymi na skórze tułowia i k ończyn, obejmującymi 24% BSA, z towarzyszącym świądem ocenianym wówczas przez pacjenta na 8 w skali VAS, bez limfadenopatii i bez zmian narzą - dowych. Pacjent nie przyjmuje żadnych innych leków. Zmiany skórne utrzy mują się. W badaniach dodatkowych: TSH 0 ,001 mIU/l , fT4 3 ,15 pmol/l, cholesterol 280 mg/dl, TG 320 mg/dl. Lekarz powinien m.in.: A. odstawić lek (beksaroten) . B. zalecić dietę o niskim indeksie glikemicznym. C. zalecić dietę wysokobiałkową . D. zalecić suplementację lewotyroksyną dążąc do wyrównania wartości TSH . E. zalecić suplementację lewotyroksyną dążąc do wyrównania poziomu fT4 ."
"U pacjenta lat 40 z erytrodermią utrzymującą się od miesiąca, nie stwier - dza się limfadenopatii, zmian narządowych ani obecności atypowych limfocytów we krwi obwodowej. Świąd jest oceniany przez pacjenta na 4 w skali NMR. W badaniu histopatologicznym wycinka skóry stwierdza się gęsty naciek podnaskór - kowy z atypowych limfocytów T o fenotypie T helper CD3+ CD4+ CD45RO+ CD8 - oraz mikroropnie Pautriera. Pacjent nie był dotychczas leczony. Metodą leczenia pierwszej linii jest: A. fotofereza pozaustrojowa; B. PUVA; C. gemcytabina; D. pegylowana doksorubicyna; E. allo-HSCT",B,Hematologia,2019 wiosna,96,"U pacjenta lat 40 z erytrodermią utrzymującą się od miesiąca, nie stwier - dza się limfadenopatii, zmian narządowych ani obecności atypowych limfocytów we krwi obwodowej. Świąd jest oceniany przez pacjenta na 4 w skali NMR. W badaniu histopatologicznym wycinka skóry stwierdza się gęsty naciek podnaskór - kowy z atypowych limfocytów T o fenotypie T helper CD3+ CD4+ CD45RO+ CD8 - oraz mikroropnie Pautriera. Pacjent nie był dotychczas leczony. Metodą leczenia pierwszej linii jest: A. fotofereza pozaustrojowa. B. PUVA. C. gemcytabina . D. pegylowana doksorubicyna . E. allo-HSCT ."
Chłoniakiem niewykazującym różnicowania plazmatycznokomórkowego jest: A. makroglobulinemia Waldenströma; B. chłoniak strefy brzeżnej typu MALT; C. śledzionowy chłoniak strefy brzeżnej; D. chłoniak płaszcza; E. chłoniak limfoplazmocytowy,D,Hematologia,2019 wiosna,95,Chłoniakiem niewykazującym różnicowania plazmatycznokomórkowego jest: A. makroglobulinemia Waldenströma . B. chłoniak strefy brzeżnej typu MALT . C. śledzionowy chłoniak strefy brzeżnej . D. chłoniak płaszcza . E. chłoniak limfoplazmocytowy .
"Nie wykazano roli wirusa Epsteina -Barr w rozwoju: A. lymphomatoid granulomatosis; B. klasycznego chłoniaka Hodgkina; C. chłoniaka Burkitta; D. chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek, ALK1+; E. pozawęzłowego chł oniaka z komórek NK/T typu nosowego",D,Hematologia,2019 wiosna,94,"Nie wykazano roli wirusa Epsteina -Barr w rozwoju: A. lymphomatoid granulomatosis . B. klasycznego chłoniaka Hodgkina . C. chłoniaka Burkitta . D. chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek, ALK1+ . E. pozawęzłowego chł oniaka z komórek NK/T typu nosowego ."
Ropnie Pautriera występują typowo w: A. chłoniaku strefy brzeżnej typu MALT; B. chłoniaku anaplastycznym z dużych komórek pierwotnym skóry; C. pierwotnym chłoniaku skórnym z ośrodków rozmnażania; D. chorobie kociego pazura; E. ziarniniaku grzybiastym,E,Hematologia,2019 wiosna,93,Ropnie Pautriera występują typowo w: A. chłoniaku strefy brzeżnej typu MALT . B. chłoniaku anaplastycznym z dużych komórek pierwotnym skóry. C. pierwotnym chłoniaku skórnym z ośrodków rozmnażania . D. chorobie kociego pazura . E. ziarniniaku grzybiastym .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postaci ubog iej w limfocyty klasycznego chłoniaka Hodgkina: 1) jest najrzadszym typem klasycznego chłoniaka Hodgkina ; 2) zwykle rozpoznawana jest we wczesnym stadium zaawansowania choroby ; 3) komórkom nowotworowym towarzyszy duża liczba komórek odczynowych ; 4) nie stwierdza się włók nienia podścieliska ani martwicy; 5) wymaga różnicowania z chłoniakiem anaplastycznym, rakiem, mięsakiem i czerniakiem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5; B. 2,4,5; C. 1,3,4; D. 1,4,5; E. 1,2,3",A,Hematologia,2019 wiosna,92,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postaci ubog iej w limfocyty klasycznego chłoniaka Hodgkina: 1) jest najrzadszym typem klasycznego chłoniaka Hodgkina ; 2) zwykle rozpoznawana jest we wczesnym stadium zaawansowania choroby ; 3) komórkom nowotworowym towarzyszy duża liczba komórek odczynowych ; 4) nie stwierdza się włók nienia podścieliska ani martwicy; 5) wymaga różnicowania z chłoniakiem anaplastycznym, rakiem, mięsakiem i czerniakiem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5. B. 2,4,5. C. 1,3,4. D. 1,4,5. E. 1,2,3."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego chłoniak a śród- piersia z dużych komórek B (PMBL, primary mediastinal large B -cell lymphoma ): A. najczęściej występuje u młodych mężczyzn (średnia wieku 35 lat); B. charakterystyczne cechy immunofenotypowe obejmują ekspresję CD30, CD23, i MAL; C. jest związany z rearanżacjami BCL2, BCL6, lub MYC; D. często zajmuje szpik kostny; E. molekularny wzorzec transkrypcyjny ma wiele cech wspólnych z chłoniakiem rozlanym z dużych komórek B",B,Hematologia,2019 wiosna,90,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego chłoniak a śród- piersia z dużych komórek B (PMBL, primary mediastinal large B -cell lymphoma ): A. najczęściej występuje u młodych mężczyzn (średnia wieku 35 lat). B. charakterystyczne cechy immunofenotypowe obejmują ekspresję CD30, CD23, i MAL. C. jest związany z rearanżacjami BCL2, BCL6, lub MYC . D. często zajmuje szpik kostny. E. molekularny wzorzec transkrypcyjny ma wiele cech wspólnych z chłoniakiem rozlanym z dużych komórek B."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniak a o wysokiej złośliwości z komórek B z rearanżacjami MYC i BCL2 i/lub BCL6 : 1) nazywany jes t chłoniakiem „double/triple hit ”; 2) może być rozpoznany bez dodatkowych badań cytogenetycznych, jeśli tylko komórki nowotworowe wykazują si lną ekspresję białek MYC i BCL2 ; 3) w pierwszej linii leczenia zaleca się stosowanie bardziej intensywnej immuno chemio terapii np. programu DA -EPOCH -R, R-Hyper -CVAD MA lub R -CODOX -M/R-IVAC; 4) rokowanie jest szczególnie niekorzystne z krótką medianą całkowitego przeżycia; 5) przebieg jest agresywny , z zajęciem szpiku, krwi obwodowej , narządów pozawęzłowych , w tym OUN. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,4; C. 1,2,5; D. 1,3,4,5; E. 1,2,4,5",D,Hematologia,2019 wiosna,102,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniak a o wysokiej złośliwości z komórek B z rearanżacjami MYC i BCL2 i/lub BCL6 : 1) nazywany jes t chłoniakiem „double/triple hit ”; 2) może być rozpoznany bez dodatkowych badań cytogenetycznych, jeśli tylko komórki nowotworowe wykazują si lną ekspresję białek MYC i BCL2 ; 3) w pierwszej linii leczenia zaleca się stosowanie bardziej intensywnej immuno chemio terapii np. programu DA -EPOCH -R, R-Hyper -CVAD MA lub R -CODOX -M/R-IVAC; 4) rokowanie jest szczególnie niekorzystne z krótką medianą całkowitego przeżycia; 5) przebieg jest agresywny , z zajęciem szpiku, krwi obwodowej , narządów pozawęzłowych , w tym OUN. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,4. C. 1,2,5 . D. 1,3,4,5 . E. 1,2,4,5 ."
"Kilka cytogenetycznych podtypów ostrych białaczek szpikowych (AML, acute myeloid leukemia ) z powtarzalnymi aberracjami genetycznymi to ""zdefinio - wane AML"". To oznacza, że nowotwór mieloidalny z tą nieprawidłowością powi - nien być diagnozowany jako AML, niez ależnie od liczby blastów. Na podstawie których z poniższych niep rawidłowości genetycznych można rozpoznać AML, jeśli odsetek blastów w szpiku i/lub krwi jest mniejszy niż 20%? 1) translokacje: t(14;18), t(11;14) ; 2) translokacje: t(15;17), t(8;21) ; 3) mutacja FLT3 -ITD; 4) mutacja NPM1 ; 5) inv(16), t(16:16). Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 2,5; C. 3,4; D. 2,3,5; E. tylko 2",B,Hematologia,2019 wiosna,89,"Kilka cytogenetycznych podtypów ostrych białaczek szpikowych (AML, acute myeloid leukemia ) z powtarzalnymi aberracjami genetycznymi to ""zdefinio - wane AML"". To oznacza, że nowotwór mieloidalny z tą nieprawidłowością powi - nien być diagnozowany jako AML, niez ależnie od liczby blastów. Na podstawie których z poniższych niep rawidłowości genetycznych można rozpoznać AML, jeśli odsetek blastów w szpiku i/lub krwi jest mniejszy niż 20%? 1) translokacje: t(14;18), t(11;14) ; 2) translokacje: t(15;17), t(8;21) ; 3) mutacja FLT3 -ITD; 4) mutacja NPM1 ; 5) inv(16), t(16:16). Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 2,5. C. 3,4. D. 2,3,5. E. tylko 2 ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ostrego rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC ): A. wikła przebieg ostrej białaczki promielocytowej (M3); B. czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (a PTT) jest przedłużony; C. występuje w powikłaniach położniczych , takich jak: przedwczesne odklejenie łożyska, zatorowość płynem owodniowym; D. czas prot rombinowy (PT) jest przedłużony; E. często występuje znaczna nadpłytkowość",E,Hematologia,2019 wiosna,87,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ostrego rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC ): A. wikła przebieg ostrej białaczki promielocytowej (M3) . B. czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (a PTT) jest przedłużony. C. występuje w powikłaniach położniczych , takich jak: przedwczesne odklejenie łożyska, zatorowość płynem owodniowym . D. czas prot rombinowy (PT) jest przedłużony. E. często występuje znaczna nadpłytkowość ."
"U 22 -letniej kobiety od 2 dni występują wymioty i biegunka krwotoczna, chora ma skurcze w dole brzucha podobne do odczuwanych podczas menstru - acji. Wywiad rodzinny: ciotka i wuj mieszkający w tym samym domu mieli ostatnio biegunkę z domieszką krwi. W b adaniu stwierdzono: temp. 38° C, układ krążenia i oddychania – prawidłowy, tkliwość w dole brzucha. Stężenie Hb – 7,5 g/dl, liczba leukocytów – 11,0 G/l, liczba płytek – 30,0 G/l; w rozmazie krwi obwodowej – obecne erytroblasty i fragmenty erytrocytów, krwinkomocz i białkomocz, w kale obecne toksyny Shiga. Wskaż prawdo podobne rozpoznanie: A. zespół Evansa; B. nocna napadowa hemoglobinuria; C. zespół hemolityczno -mocznicowy; D. niedokrwistość pokrwotoczna; E. rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe",C,Hematologia,2019 wiosna,86,"U 22 -letniej kobiety od 2 dni występują wymioty i biegunka krwotoczna, chora ma skurcze w dole brzucha podobne do odczuwanych podczas menstru - acji. Wywiad rodzinny: ciotka i wuj mieszkający w tym samym domu mieli ostatnio biegunkę z domieszką krwi. W b adaniu stwierdzono: temp. 38° C, układ krążenia i oddychania – prawidłowy, tkliwość w dole brzucha. Stężenie Hb – 7,5 g/dl, liczba leukocytów – 11,0 G/l, liczba płytek – 30,0 G/l; w rozmazie krwi obwodowej – obecne erytroblasty i fragmenty erytrocytów, krwinkomocz i białkomocz, w kale obecne toksyny Shiga. Wskaż prawdo podobne rozpoznanie: A. zespół Evansa . B. nocna napadowa hemoglobinuria . C. zespół hemolityczno -mocznicowy . D. niedokrwistość pokrwotoczna . E. rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące atypowego zespołu hemolityczno -mocznicowego (aHUS) : A. w obrazie klinicznym dominuje niewydolność wątroby; B. występuje niekontrolowana aktywacja dopełnia cza drogą alternatywną; C. występuje wrodzona mutacja genów kodujących białka hamujące aktywację dopełniacza; D. przebieg aHUS jest cięższy niż HUS; E. w leczeniu stosuje się ekulizumab,A,Hematologia,2019 wiosna,85,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące atypowego zespołu hemolityczno -mocznicowego (aHUS) : A. w obrazie klinicznym dominuje niewydolność wątroby. B. występuje niekontrolowana aktywacja dopełnia cza drogą alternatywną. C. występuje wrodzona mutacja genów kodujących białka hamujące aktywację dopełniacza . D. przebieg aHUS jest cięższy niż HUS . E. w leczeniu stosuje się ekulizumab .
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) : A. mężczyźni chorują częściej niż kobiety (3:1); B. zakrzepy są złożone głównie z płytek krwi z niewielką domieszką fibryny i tworzą się głównie w naczyniach włosowatych i małych tętniczkach wielu narządów; C. aktywność metaloproteinazy ADAMTS -3 rozkładającej „niezwykle wielkie multimetry” czynnika von Willebranda jest zmniejszona; D. odczyny Coombsa są ujemne; E. objawy niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowe go (OUN) stwierdza się u około 65 % chorych,A,Hematologia,2019 wiosna,84,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) : A. mężczyźni chorują częściej niż kobiety (3:1) . B. zakrzepy są złożone głównie z płytek krwi z niewielką domieszką fibryny i tworzą się głównie w naczyniach włosowatych i małych tętniczkach wielu narządów . C. aktywność metaloproteinazy ADAMTS -3 rozkładającej „niezwykle wielkie multimetry” czynnika von Willebranda jest zmniejszona . D. odczyny Coombsa są ujemne . E. objawy niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowe go (OUN) stwierdza się u około 65 % chorych .
"31-letnia kobieta zgłosiła się do szpitala z powodu występowania od trzech dni osłabienia, złego samopoczucia, zaburzeń pamięci, okresowo splątania, gorączki oraz nawracających krwawień z nosa. W rodzinie nie było skazy krwotocznej. W badaniu fizycznym stwierdzono: bladość powłok oraz pojedyncze podbiegnięcia krwawe na kończynach górnych i dolnych oraz wybroczyny na podniebieniu. W yniki badań laboratoryjnych: Hb - 7,2 g/dl, leukocyty - 9,6 G/l, płytki krwi - 12,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - 1700,0 IU/l, w rozmazie krwi obwodowej obecne erytrocyty o zmienionym kształcie (schistocyty). Wskaż prawdopodobne rozpoznanie: A. pierwotna małopłytkowość immunologiczna; B. niedokrwistość aplastyczna; C. zakrzepowa plamica małopłytkowa; D. zespół Evansa; E. zespół mielodyspla styczny",C,Hematologia,2019 wiosna,83,"31-letnia kobieta zgłosiła się do szpitala z powodu występowania od trzech dni osłabienia, złego samopoczucia, zaburzeń pamięci, okresowo splątania, gorączki oraz nawracających krwawień z nosa. W rodzinie nie było skazy krwotocznej. W badaniu fizycznym stwierdzono: bladość powłok oraz pojedyncze podbiegnięcia krwawe na kończynach górnych i dolnych oraz wybroczyny na podniebieniu. W yniki badań laboratoryjnych: Hb - 7,2 g/dl, leukocyty - 9,6 G/l, płytki krwi - 12,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - 1700,0 IU/l, w rozmazie krwi obwodowej obecne erytrocyty o zmienionym kształcie (schistocyty). Wskaż prawdopodobne rozpoznanie: A. pierwotna małopłytkowość immunologiczna . B. niedokrwistość aplastyczna . C. zakrzepowa plamica małopłytkowa . D. zespół Evansa . E. zespół mielodyspla styczny ."
"Poniżej wymienione leki mogą spowodo wać małopłytkowość, z wyjątkiem : A. heparyn y; B. kwas u acetylosalicylow ego (ASA); C. chinidyn y; D. abcyksymab u; E. niesteroidow ych leków przeciwzapaln ych (NLPZ)",B,Hematologia,2019 wiosna,82,"Poniżej wymienione leki mogą spowodo wać małopłytkowość, z wyjątkiem : A. heparyn y. B. kwas u acetylosalicylow ego (ASA) . C. chinidyn y. D. abcyksymab u. E. niesteroidow ych leków przeciwzapaln ych (NLPZ) ."
Wskaż zmiany w badaniach laboratoryjnych obecne w zespole hemolityczno -mocznicowym (HUS): A. niedokrwistość hipochromiczna; B. nadpłytkowość; C. zmniejszona liczba retykulocytów; D. odczyn Coombsa ujemny; E. zmniejszone stężenie wolnej bilirubiny,D,Hematologia,2019 wiosna,81,Wskaż zmiany w badaniach laboratoryjnych obecne w zespole hemolityczno -mocznicowym (HUS): A. niedokrwistość hipochromiczna. D. odczyn Coombsa ujemny. B. nadpłytkowość. E. zmniejszone stężenie wolnej bilirubiny. C. zmniejszona liczba retykulocytów.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości: A. haptoglobina tworzy kompleks z hemoglobiną pozakrwinkową; B. haptoglobina w pełni odzwierciedla nasilenie hemolizy w zakażeniach i zapaleniach; C. bilirubina pochodzi g łównie z rozkładu hemu hemoglobiny; D. ferrytyna jest głównym białkiem magazynującym żelazo i zarazem białkiem ostrej fazy; E. erytropoetyna jest glikoproteiną wydzielaną u dorosłych głównie w nerkach,B,Hematologia,2019 wiosna,80,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości: A. haptoglobina tworzy kompleks z hemoglobiną pozakrwinkową. B. haptoglobina w pełni odzwierciedla nasilenie hemolizy w zakażeniach i zapaleniach. C. bilirubina pochodzi g łównie z rozkładu hemu hemoglobiny. D. ferrytyna jest głównym białkiem magazynującym żelazo i zarazem białkiem ostrej fazy. E. erytropoetyna jest glikoproteiną wydzielaną u dorosłych głównie w nerkach.
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące czerwonych krwinek: A. mają dwupłatowe jądro komórkowe; B. trombopoetyna reguluje erytropoezę; C. transportują O 2 i CO 2; D. średni czas przeżycia wynosi 12 dni; E. mają kształt sferyczny,C,Hematologia,2019 wiosna,79,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące czerwonych krwinek: A. mają dwupłatowe jądro komórkowe . B. trombopoetyna reguluje erytropoezę . C. transportują O 2 i CO 2. D. średni czas przeżycia wynosi 12 dni . E. mają kształt sferyczny.
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na chłoniaka pozawęzłowego strefy brzeżnej MALT ( extranodal marginal zone lymphoma of mucosa accoc iated lymphoid tissue ) żołądka o potwierdzonej etiologii infekcyjnej: 1) leczenie należy rozpocząć od próby eradykacji Helicobacter pylori , zaleca się badanie endoskopowe 3 miesiące po eradykacji, w przypadku nieskuteczności eradykacji zaleca się radykalną radioterapię (IF -RT), przy braku regresji chłoniaka należy wdrożyć leczenie jak w chłoniaku grudkowym ; 2) u chorych z obecnością translokacji t(14;18) należy w 1. linii wdrożyć leczenie jak w chłoniaku grudkowym ; 3) w przypadku uzyskania remisji po skutecz nej eradykacji, u chorych z t(11;18) należy powtórzyć schemat eradykacji po 6 miesiącach z uwagi na większe ryzyk o nawrotu w tej grupie chorych; 4) leczeniem pierwszej linii powinna być eradykacją Helicobacter pylori w połączeniu z immunochemioterapią z ry tuksymabem (R -CVP, R -CHOP) ; 5) wyniki badań randomizowanych wykazały, że przypadku zaawansowa - nych zmian miejscowych równocześnie z eradykacją Helicobacter pylori należy zastosować immunoterapię rytuksymabem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5; B. 1,5; C. 1,3,5; D. tylko 1; E. tylko 4",D,Hematologia,2019 wiosna,78,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia chorych na chłoniaka pozawęzłowego strefy brzeżnej MALT ( extranodal marginal zone lymphoma of mucosa accoc iated lymphoid tissue ) żołądka o potwierdzonej etiologii infekcyjnej: 1) leczenie należy rozpocząć od próby eradykacji Helicobacter pylori , zaleca się badanie endoskopowe 3 miesiące po eradykacji, w przypadku nieskuteczności eradykacji zaleca się radykalną radioterapię (IF -RT), przy braku regresji chłoniaka należy wdrożyć leczenie jak w chłoniaku grudkowym ; 2) u chorych z obecnością translokacji t(14;18) należy w 1. linii wdrożyć leczenie jak w chłoniaku grudkowym ; 3) w przypadku uzyskania remisji po skutecz nej eradykacji, u chorych z t(11;18) należy powtórzyć schemat eradykacji po 6 miesiącach z uwagi na większe ryzyk o nawrotu w tej grupie chorych; 4) leczeniem pierwszej linii powinna być eradykacją Helicobacter pylori w połączeniu z immunochemioterapią z ry tuksymabem (R -CVP, R -CHOP) ; 5) wyniki badań randomizowanych wykazały, że przypadku zaawansowa - nych zmian miejscowych równocześnie z eradykacją Helicobacter pylori należy zastosować immunoterapię rytuksymabem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5 . B. 1,5. C. 1,3,5 . D. tylko 1 . E. tylko 4 ."
"Etiologia określonych typów chłoniaków strefy brzeżnej jest ściśle związana ze stanem zapalnym, najczęściej pochodzenia infekcyjnego. Wskaż prawidłowo dobrane w pary: czynnik infekcyjny - określony chłoniak strefy brzeżnej: 1) Helicobacter pylori – chłonia k MALT żołądka ; 2) Chlamydia psit taci – chłoniak MALT przydatków oka ; 3) Borrelia burgdorferi – pozawęzłowe chłoniaki MALT ; 4) wirus zapalenia wątroby typu C – chłoniak śledzionowy strefy brzeżnej ; 5) wirus HIV – węzłowy chłoniak strefy brzeżnej . Prawidłow a odpowiedź to: A. 1,2; B. 1,2,4; C. 1,2,3,4; D. 1,3,4,5; E. wszystkie wymienion e",B,Hematologia,2019 wiosna,77,"Etiologia określonych typów chłoniaków strefy brzeżnej jest ściśle związana ze stanem zapalnym, najczęściej pochodzenia infekcyjnego. Wskaż prawidłowo dobrane w pary: czynnik infekcyjny - określony chłoniak strefy brzeżnej: 1) Helicobacter pylori – chłonia k MALT żołądka ; 2) Chlamydia psit taci – chłoniak MALT przydatków oka ; 3) Borrelia burgdorferi – pozawęzłowe chłoniaki MALT ; 4) wirus zapalenia wątroby typu C – chłoniak śledzionowy strefy brzeżnej ; 5) wirus HIV – węzłowy chłoniak strefy brzeżnej . Prawidłow a odpowiedź to: A. 1,2. B. 1,2,4 . C. 1,2,3,4 . D. 1,3,4,5 . E. wszystkie wymienion e."
"Wskaż cechy komórek nowotworowych w chłoniaku grudkowym (FL): A. pochodzenie z limfocytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (zwykle IgA), CD19+, CD20+, CD5+, CD23+, CD10+; B. pochodzenie z limfocytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (IgM, IgD, IgG, rzadk o IgA), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD10+, BCL2+; C. pochodzenie z limfocytów zatoki brzeżnej grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofe - notyp: sIg (zwykle IgD), CD19+, CD20+, CD23+, CD79a+ , CD43+ , CD10+; D. pochodzenie z limfocytów części obwodowej grudek chłonnych, obecność nabytej delecji chromo somu 8 obserwowanej u 70% chorych, immunofenotyp: sIg (IgM, IgD, IgG, rzadko IgA), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD10+, BCL2+; E. pochodzenie z lim focytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;16) (q16;q18) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (zwykle IgG), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD5+",B,Hematologia,2019 wiosna,76,"Wskaż cechy komórek nowotworowych w chłoniaku grudkowym (FL): A. pochodzenie z limfocytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (zwykle IgA), CD19+, CD20+, CD5+, CD23+, CD10+ . B. pochodzenie z limfocytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (IgM, IgD, IgG, rzadk o IgA), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD10+, BCL2+ . C. pochodzenie z limfocytów zatoki brzeżnej grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;18) (q32;q21) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofe - notyp: sIg (zwykle IgD), CD19+, CD20+, CD23+, CD79a+ , CD43+ , CD10+ . D. pochodzenie z limfocytów części obwodowej grudek chłonnych, obecność nabytej delecji chromo somu 8 obserwowanej u 70% chorych, immunofenotyp: sIg (IgM, IgD, IgG, rzadko IgA), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD10+, BCL2+ . E. pochodzenie z lim focytów ośrodków rozmnażania grudek chłonnych, obecność nabytej translokacji t(14;16) (q16;q18) obserwowanej u 80 – 90% chorych, immunofenotyp: sIg (zwykle IgG), CD19+, CD20+, CD22+, CD79a+, CD5+ ."
"Który z poniższych markerów immunohistochemicznych jest przydatny w diagnostyce chłoniaka z komórek płaszcza (MCL, mantle cell lymphoma ) bez ekspresji cykliny D1? A. CD23; B. CD10; C. PD-1; D. MIB1/Ki67; E. SOX11",E,Hematologia,2019 wiosna,88,"Który z poniższych markerów immunohistochemicznych jest przydatny w diagnostyce chłoniaka z komórek płaszcza (MCL, mantle cell lymphoma ) bez ekspresji cykliny D1? A. CD23 . B. CD10 . C. PD-1. D. MIB1/Ki67 . E. SOX11 ."
"Zgodnie z klasyfikacją patomorfologiczną chłoniaka grudkowego, stopień G3A oznacza obecność: A. > 10 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów; B. > 15 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów; C. > 25 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów; D. > 25 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością 50% centrocytów; E. > 50 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów",B,Hematologia,2019 wiosna,75,"Zgodnie z klasyfikacją patomorfologiczną chłoniaka grudkowego, stopień G3A oznacza obecność: A. > 10 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów . B. > 15 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów . C. > 25 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów. D. > 25 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością 50% centrocytów. E. > 50 centroblastów w dużym polu widzenia, z obecnością centrocytów."
"Stwierdzenie obecności mutacji TP53 lub delecji 17p : A. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu w 1; B. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1; C. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BCR nawet w 1; D. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HCT; E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń",C,Hematologia,2019 wiosna,103,"Stwierdzenie obecności mutacji TP53 lub delecji 17p : A. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu w 1. linii, jako jedynego skutecznego leczenia z wyboru . B. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1. linii . C. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BCR nawet w 1. linii leczenia . D. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HCT. E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń ."
"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się : A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; B. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem prawidłowych limfocytów B, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych; C. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem prawidłowych limfocytów B, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; D. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; E. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych",D,Hematologia,2019 wiosna,105,"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się : A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . B. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem prawidłowych limfocytów B, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych . C. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem prawidłowych limfocytów B, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . D. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych. E. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych."
"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS – revised international staging system ) uwzględniono poza stężaniami β 2-mikroglobuliny oraz albumi ny aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż prawidłowy zestaw badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3: 1) del17p ; 2) t(4;14) ; 3) amp1q ; 4) t(14;16) ; 5) t(14;20) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,4; C. 1,2,5; D. 1,3,4; E. 2,3,4",B,Hematologia,2019 jesień,106,"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS – revised international staging system ) uwzględniono poza stężaniami β 2-mikroglobuliny oraz albumi ny aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż prawidłowy zestaw badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3: 1) del17p ; 2) t(4;14) ; 3) amp1q ; 4) t(14;16) ; 5) t(14;20) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,2,4 . C. 1,2,5 . D. 1,3,4 . E. 2,3,4 ."
"5. Akronim SLIM -CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , do których nie należy : A. stężeni e białka M; B. niedokrwistoś ć; C. obecnoś ć zmian osteolitycznych w badaniu CT (tomografia komputerowa); D. obecnoś ć zmian osteolitycznych w badaniu MR (rezonans magnetyczny); E. zwiększony stosun ek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100",A,Hematologia,2019 jesień,105,"5. Akronim SLIM -CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , do których nie należy : A. stężeni e białka M . B. niedokrwistoś ć. C. obecnoś ć zmian osteolitycznych w badaniu CT (tomografia komputerowa). D. obecnoś ć zmian osteolitycznych w badaniu MR (rezonans magnetyczny). E. zwiększony stosun ek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 ."
"Wskaż najlepsze postępowanie w zespole POEMS w przypadku występowania pojedynczego ogniska osteosklerotycznego, bez innych wykładników aktywności choroby: A. obserwacja z badaniami co 2 -3 miesiące; B. w przypadku wystąpienia 2 i 3 -go ogniska , radioterapia miejscowa; C. u młodszych chorych kwalifikacja do przeszczepienia autologicznych komórek krwiotwórczych szpiku, w wybranych przypadkach bez leczenia indukcyjnego; D. chemioterapia systemowa; E. radiot erapia miejscowa",E,Hematologia,2019 jesień,104,"Wskaż najlepsze postępowanie w zespole POEMS w przypadku występowania pojedynczego ogniska osteosklerotycznego, bez innych wykładników aktywności choroby: A. obserwacja z badaniami co 2 -3 miesiące . B. w przypadku wystąpienia 2 i 3 -go ogniska , radioterapia miejscowa . C. u młodszych chorych kwalifikacja do przeszczepienia autologicznych komórek krwiotwórczych szpiku, w wybranych przypadkach bez leczenia indukcyjnego . D. chemioterapia systemowa . E. radiot erapia miejscowa ."
3. Jakich zmian w badaniach obrazowych typowo nie zaobserwuje się w przebiegu szpiczaka plazmocytowego? A. osteoporoza; B. osteopenia; C. ogniska osteolityczne; D. złamania kompresyjne; E. ogniska sklerotyzacji,E,Hematologia,2019 jesień,103,3. Jakich zmian w badaniach obrazowych typowo nie zaobserwuje się w przebiegu szpiczaka plazmocytowego? A. osteoporoza . D. złamania kompresyjne . B. osteopenia . E. ogniska sklerotyzacji . C. ogniska osteolityczne .
"2. Wskaż zestaw objawów, które występują typowo w przebiegu szpiczaka plazmocytowego: A. utrata masy ciała, osłabienie ogólne, radikulopatia, nietrzymanie moczu i stolca, objawy nadkrwistości, hipokalcemia; B. nawracające zakażenia, niedowłady lub porażenia kończyn, hepatomegalia, hipokaliemia; C. zgodnie z akronimem CRAB: podwyższone stężenie wapnia we krwi, niewydolność nerek, cechy anemii, hiperbilirubinemia; D. ból kostny, polineuropatia obwodowa, objawy niedokrwistości, objawy zespołu nadmiernej lepkości krwi; E. osłabienie, bóle głowy, cechy niewydolnoś ci nerek, hiperkalcemia, żółtaczka",D,Hematologia,2019 jesień,102,"2. Wskaż zestaw objawów, które występują typowo w przebiegu szpiczaka plazmocytowego: A. utrata masy ciała, osłabienie ogólne, radikulopatia, nietrzymanie moczu i stolca, objawy nadkrwistości, hipokalcemia . B. nawracające zakażenia, niedowłady lub porażenia kończyn, hepatomegalia, hipokaliemia . C. zgodnie z akronimem CRAB: podwyższone stężenie wapnia we krwi, niewydolność nerek, cechy anemii, hiperbilirubinemia . D. ból kostny, polineuropatia obwodowa, objawy niedokrwistości, objawy zespołu nadmiernej lepkości krwi. E. osłabienie, bóle głowy, cechy niewydolnoś ci nerek, hiperkalcemia, żółtaczka ."
1. Stanem przednowotworowym z kręgu dyskrazji plazmocytowych jest: A. gammapatia monoklonalna o nieustalonym znaczeniu (MGUS); B. objawowy szpiczak plazmocytowy; C. guz plazmocytowy odosobniony; D. białaczka plazmocytowa; E. pierwotna amyloidoza łańcuchów lekkich (AL),A,Hematologia,2019 jesień,101,1. Stanem przednowotworowym z kręgu dyskrazji plazmocytowych jest: A. gammapatia monoklonalna o nieustalonym znaczeniu (MGUS) . B. objawowy szpiczak plazmocytowy . C. guz plazmocytowy odosobniony . D. białaczka plazmocytowa . E. pierwotna amyloidoza łańcuchów lekkich (AL) .
Mediana wieku zachorowań na zespoły mielodysplastyczne wynosi: A. 18 lat; B. 30-35 lat; C. 40 lat; D. 60-65 lat; E. 65-75 lat,E,Hematologia,2018 wiosna,5,Mediana wieku zachorowań na zespoły mielodysplastyczne wynosi: A. 18 lat . D. 60-65 lat . B. 30-35 lat . E. 65-75 lat . C. 40 lat .
W którym typie zespołu mielodysplastycznego występuje na dpłytkowość? A. zespół mielodysplastyczny z jednoliniową dysplazją; B. zespó ł mielodysplastyczny z izolowa ną del 5q; C. zespół mielodysplastyczny z syderoblastami pierścieniowatymi i jednoliniową dysplazją; D. zespół mielodysplastyczny z wieloliniową dysplazją; E. zespół mielodysplastyczny z nadmiarem blastów,B,Hematologia,2018 wiosna,4,W którym typie zespołu mielodysplastycznego występuje na dpłytkowość? A. zespół mielodysplastyczny z jednoliniową dysplazją . B. zespó ł mielodysplastyczny z izolowa ną del 5q . C. zespół mielodysplastyczny z syderoblastami pierścieniowatymi i jednoliniową dysplazją . D. zespół mielodysplastyczny z wieloliniową dysplazją . E. zespół mielodysplastyczny z nadmiarem blastów .
"Do ustalenia czynników rokowniczych u chorych na zespoły mielodysplas - tyczne wg IPSS(Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) konieczne jest: A. ustalenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym, zmian cytogenetycznych; B. ustalenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym, nieprawidłowości molekularnych; C. wykrycie cech dysplazji wśród trzech linii hematopoezy, określenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym; D. ustalenie odsetka bl astów w szpiku kostnym, stężenia endogenne j erytropoetyny w surowicy, nieprawidłowości cytogenetycznych; E. wykrycie cech dysplazji wśród trzech linii hematopoezy, liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów we krwi obwodowej",A,Hematologia,2018 wiosna,3,"Do ustalenia czynników rokowniczych u chorych na zespoły mielodysplas - tyczne wg IPSS(Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) konieczne jest: A. ustalenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym, zmian cytogenetycznych . B. ustalenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym, nieprawidłowości molekularnych . C. wykrycie cech dysplazji wśród trzech linii hematopoezy, określenie liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów w szpiku kostnym . D. ustalenie odsetka bl astów w szpiku kostnym, stężenia endogenne j erytropoetyny w surowicy, nieprawidłowości cytogenetycznych . E. wykrycie cech dysplazji wśród trzech linii hematopoezy, liczby cytopenii we krwi obwodowej, odsetka blastów we krwi obwodowej ."
"Lek demetylujący, azacytydyna , stosowany jest w leczeniu chorych na zespoły mielodysplastyczne wyższ ego ryzyka. Kiedy leczenie należy zakończyć? A. po 2 cyklach leczenia, jeśli nie uzyskano odpowiedzi na leczenie; B. po 6 cyklach leczenia, jeśli uzyskano remisję całkowitą; C. w razie progresji choroby lub wystąpienia nasilonej toksyczności; D. po 8 cyklach leczenia, jeśli uzyskano remisję całkowitą; E. po 12 cyklach leczenia jeśli uzyskano remisję całkowitą",C,Hematologia,2018 wiosna,2,"Lek demetylujący, azacytydyna , stosowany jest w leczeniu chorych na zespoły mielodysplastyczne wyższ ego ryzyka. Kiedy leczenie należy zakończyć? A. po 2 cyklach leczenia, jeśli nie uzyskano odpowiedzi na leczenie . B. po 6 cyklach leczenia, jeśli uzyskano remisję całkowitą . C. w razie progresji choroby lub wystąpienia nasilonej toksyczności . D. po 8 cyklach leczenia, jeśli uzyskano remisję całkowitą . E. po 12 cyklach leczenia jeśli uzyskano remisję całkowitą ."
"Do czynników przepowiadających odpowiedź na leczenie czynnikami stymulującymi erytropoezę, u chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka, należ y: A. stężenie endogennej erytropoetyny w surowicy; B. stężenie ferrytyny w surowicy; C. liczba przetoczonych jednostek koncentratu krwinek czerwonych w ciągu miesiąca; D. prawdziwe są odpowiedzi A i C; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C",D,Hematologia,2018 wiosna,1,"Do czynników przepowiadających odpowiedź na leczenie czynnikami stymulującymi erytropoezę, u chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka, należ y: A. stężenie endogennej erytropoetyny w surowicy . B. stężenie ferrytyny w surowicy . C. liczba przetoczonych jednostek koncentratu krwinek czerwonych w ciągu miesiąca. D. prawdziwe są odpowiedzi A i C . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C ."
"Kobieta 26 lat, z rozpoznanym toczniem rumieniowatym układowym, została przyjęta do szpitala z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz z wybroczynami krwotocznymi na skórze. W wykonanej mor fologii stwierdzono Hb 10,5 g/dl, płytki krwi 155x109/l i leukocyty 4,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie wykryto patologicznych komórek. W badaniu układu krzepnięcia znaleziono jedną nieprawidłowość w postaci znacznego wydłużenia czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji. Wezwany na konsultację h ematolog rozpoznał : A. antykoagulant toczniowy; B. nabytą hemofilię; C. wrodzoną hemofilię; D. nabyty zespół von Willebranda; E. przedawkowanie dabigatranu",B,Hematologia,2019 wiosna,120,"Kobieta 26 lat, z rozpoznanym toczniem rumieniowatym układowym, została przyjęta do szpitala z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz z wybroczynami krwotocznymi na skórze. W wykonanej mor fologii stwierdzono Hb 10,5 g/dl, płytki krwi 155x109/l i leukocyty 4,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie wykryto patologicznych komórek. W badaniu układu krzepnięcia znaleziono jedną nieprawidłowość w postaci znacznego wydłużenia czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji. Wezwany na konsultację h ematolog rozpoznał : A. antykoagulant toczniowy . D. nabyty zespół von Willebranda . B. nabytą hemofilię . E. przedawkowanie dabigatranu. C. wrodzoną hemofilię ."
"Przewlekła białaczka limfocytowa wymaga różnicowania z białaczkami limfoidalnymi, z wyjątkiem : A. przewlekłej białaczki limfocytowej T -komórkowej; B. białaczki prolimfocytowej T -komórkowej; C. białaczki prolimfocytowej B -komórkowej; D. T-komórkowej białac zki/chłoniaka dorosłych; E. białaczki włochatokomórkowej",A,Hematologia,2019 wiosna,104,"Przewlekła białaczka limfocytowa wymaga różnicowania z białaczkami limfoidalnymi, z wyjątkiem : A. przewlekłej białaczki limfocytowej T -komórkowej . B. białaczki prolimfocytowej T -komórkowej . C. białaczki prolimfocytowej B -komórkowej . D. T-komórkowej białac zki/chłoniaka dorosłych . E. białaczki włochatokomórkowej ."
"Kobieta lat 25 po splenektomii i przetoczeniu KKCz z powodu urazowego pęknięcia śledziony przed 14 dniami, została przyjęta ponownie do szpitala z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz z wybroczynami krwotocznymi na skórze. W wyko nanej morfologii stwierdzono Hb 12,6 g/dl, płytki krwi 5x109/l i leukocyty 9,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie wykryto patologicznych komórek. Wezwany na konsultację h ematolog powinien podejrzewać : A. małopłytkowość cykliczną; B. pierwotną małopłytkowość immunizacyjną; C. zakrzepową plamicę małopłytkową; D. małopłytkowość poprzetoczeniową; E. nocną napadową hemoglobinurię",D,Hematologia,2019 wiosna,119,"Kobieta lat 25 po splenektomii i przetoczeniu KKCz z powodu urazowego pęknięcia śledziony przed 14 dniami, została przyjęta ponownie do szpitala z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz z wybroczynami krwotocznymi na skórze. W wyko nanej morfologii stwierdzono Hb 12,6 g/dl, płytki krwi 5x109/l i leukocyty 9,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie wykryto patologicznych komórek. Wezwany na konsultację h ematolog powinien podejrzewać : A. małopłytkowość cykliczną . B. pierwotną małopłytkowość immunizacyjną . C. zakrzepową plamicę małopłytkową . D. małopłytkowość poprzetoczeniową . E. nocną napadową hemoglobinurię ."
"Objawowy zespół żyły głównej górnej jest następstwem : 1) powiększenia węzłów chłonnych w przednim górnym śródpiersiu po stronie prawej ; 2) powiększ enia węzłów chłonnych w tylnym dolnym śródpiersiu po stronie prawej ; 3) guza rowka płucnego górnego po stronie lewej ; 4) tętniak a tętnicy podobojczykowej prawej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,4; C. 1,3; D. 1,3,4; E. 2,3",D,Hematologia,2019 wiosna,117,"Objawowy zespół żyły głównej górnej jest następstwem : 1) powiększenia węzłów chłonnych w przednim górnym śródpiersiu po stronie prawej ; 2) powiększ enia węzłów chłonnych w tylnym dolnym śródpiersiu po stronie prawej ; 3) guza rowka płucnego górnego po stronie lewej ; 4) tętniak a tętnicy podobojczykowej prawej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,4. C. 1,3. D. 1,3,4. E. 2,3."
"Pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów otrz ymał od lekarza reumatologa met otreksat do stosowania doustnego, co 7 dni. Po 30 dniach od pierwszego zażycia leku wystąpiła neutropenia 4 -go stopnia. Konsultujący hematolog nie stwierdził infekcji ani innych objawów toksyczności leku i zalecił : A. natychmiastową hospitalizację, prednizon, preparat G -CSF i antybiotyk o szerokim spektrum działania; B. natychmiastową hospitalizację, kwas folinowy, preparat G -CSF i antybiotyk o szerokim spektrum działania; C. izolowany pobyt w do mu i preparat G -CSF; D. izolowany pobyt w domu, preparat G -CSF lub antybiotyk o szerokim spektrum działania w zależności od obrazu klinicznego; E. izolowany pobyt w domu, kwas folinowy lub preparat G -CSF w zależności od obrazu klinicznego",C,Hematologia,2019 wiosna,116,"Pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów otrz ymał od lekarza reumatologa met otreksat do stosowania doustnego, co 7 dni. Po 30 dniach od pierwszego zażycia leku wystąpiła neutropenia 4 -go stopnia. Konsultujący hematolog nie stwierdził infekcji ani innych objawów toksyczności leku i zalecił : A. natychmiastową hospitalizację, prednizon, preparat G -CSF i antybiotyk o szerokim spektrum działania . B. natychmiastową hospitalizację, kwas folinowy, preparat G -CSF i antybiotyk o szerokim spektrum działania . C. izolowany pobyt w do mu i preparat G -CSF. D. izolowany pobyt w domu, preparat G -CSF lub antybiotyk o szerokim spektrum działania w zależności od obrazu klinicznego . E. izolowany pobyt w domu, kwas folinowy lub preparat G -CSF w zależności od obrazu klinicznego ."
5. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące występowania zwłóknienia szpiku u chorych na zespoły mielodysplastyczne: A. lepiej odpowiadają na leczenie; B. częściej występują u chorych na zespoły mielodysplastyczne wtórne do leczenia chemioterapią i/lub radioterapią; C. wymagają zastosowania inhibitorów tyrozyny; D. zawsze towarzyszy im powiększenie węzłów chłonnych; E. zwłóknienie szpiku nie jest stwierdzane w zespołach mielodys plastycznych,B,Hematologia,2019 wiosna,115,5. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące występowania zwłóknienia szpiku u chorych na zespoły mielodysplastyczne: A. lepiej odpowiadają na leczenie . B. częściej występują u chorych na zespoły mielodysplastyczne wtórne do leczenia chemioterapią i/lub radioterapią . C. wymagają zastosowania inhibitorów tyrozyny . D. zawsze towarzyszy im powiększenie węzłów chłonnych . E. zwłóknienie szpiku nie jest stwierdzane w zespołach mielodys plastycznych .
"4. Jakie są kryteria rozpoznania zespołu mielodysplastycznego z jednoliniową dysplazją z syderoblastami pierścieniowatymi (MDS -RS-SLD) wg klasyfikacji WHO 2016 r.? A. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, lub ≥ 5% jeśli obecna mutacja SF3B1; B. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 5%, niezależnie od obecn ości lub braku mutacj i SF3B1; C. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, konieczna obecn ość mutacj i SF3B1; D. cytopenia we krwi obwodowej 1 -2 linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jedno - lub dwuliniowa, syderoblasty pierścieniowate > 20 %; E. pancytopenia, szpik kostny: odsetek blastów > 5%, dysplazja jednoliniow a, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, bez oznaczenia mutacj i SF3B1",A,Hematologia,2019 wiosna,114,"4. Jakie są kryteria rozpoznania zespołu mielodysplastycznego z jednoliniową dysplazją z syderoblastami pierścieniowatymi (MDS -RS-SLD) wg klasyfikacji WHO 2016 r.? A. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, lub ≥ 5% jeśli obecna mutacja SF3B1 . B. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 5%, niezależnie od obecn ości lub braku mutacj i SF3B1 . C. cytopenia we krwi obwodowej - jednej linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jednoliniowa, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, konieczna obecn ość mutacj i SF3B1 . D. cytopenia we krwi obwodowej 1 -2 linii, szpik kostny: odsetek blastów < 5%, dysplazja jedno - lub dwuliniowa, syderoblasty pierścieniowate > 20 % . E. pancytopenia, szpik kostny: odsetek blastów > 5%, dysplazja jednoliniow a, syderoblasty pierścieniowate ≥ 15%, bez oznaczenia mutacj i SF3B1 ."
"Jakie leki należy zastosować przed allotransplantacją macierzystych komórek krwiotwórczych u osób > 60 . roku życia chorych na zespoły mielodysplastyczne z odsetkiem blastów w szpiku > 10%? A. niskie dawki arabinozydu cytozyny; B. chemioterapię typową dla ostrych białaczek (np; C. azacytydynę; D. lenalidomid; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",E,Hematologia,2019 wiosna,113,"Jakie leki należy zastosować przed allotransplantacją macierzystych komórek krwiotwórczych u osób > 60 . roku życia chorych na zespoły mielodysplastyczne z odsetkiem blastów w szpiku > 10%? A. niskie dawki arabinozydu cytozyny . B. chemioterapię typową dla ostrych białaczek (np. arabinozyd cytozyny + daunorubicyna) . C. azacytydynę . D. lenalidomid . E. prawdziwe są odpowiedzi B,C ."
"Leczenie lenalidomidem chorych na zespół 5q -, bez mutacji genu TP53 , doprowadza do : A. wyleczenia 50% chorych; B. wyleczenia 100% chorych; C. uniezależnienia od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych u części chorych; D. nasilenia nadpłytkowości; E. przyspieszenia transformacji w ostrą białaczkę szpikową",C,Hematologia,2019 wiosna,112,"Leczenie lenalidomidem chorych na zespół 5q -, bez mutacji genu TP53 , doprowadza do : A. wyleczenia 50% chorych . B. wyleczenia 100% chorych . C. uniezależnienia od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych u części chorych . D. nasilenia nadpłytkowości . E. przyspieszenia transformacji w ostrą białaczkę szpikową ."
"W czasie leczenia czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESA - rekombinowaną erytropoetyną lub darbepoetyną alfa) chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka z powodu niedokrwistości, stężenie Hb osiągnęło 13,0 g/dl. W opisanej sytuacji należy: A. kontynuować leczenie ESA bez zmiany dawki; B. odstawić ESA, kontrolować stężenie Hb, a przy ponownym obniżeniu stężenia HB < 10,0 g/dl ponownie włączyć ESA w jak najmniejszej skutecznej dawce leku; C. zmniejszyć dawkę ESA o 25%; D. zmniejszyć dawkę ESA o 50%; E. podwoić czas między kolejnymi dawkami ESA",B,Hematologia,2019 wiosna,111,"W czasie leczenia czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESA - rekombinowaną erytropoetyną lub darbepoetyną alfa) chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka z powodu niedokrwistości, stężenie Hb osiągnęło 13,0 g/dl. W opisanej sytuacji należy: A. kontynuować leczenie ESA bez zmiany dawki . B. odstawić ESA, kontrolować stężenie Hb, a przy ponownym obniżeniu stężenia HB < 10,0 g/dl ponownie włączyć ESA w jak najmniejszej skutecznej dawce leku. C. zmniejszyć dawkę ESA o 25% . D. zmniejszyć dawkę ESA o 50% . E. podwoić czas między kolejnymi dawkami ESA ."
"U chorych na zespoły mielodysplastyczne z towarzyszącym przeładowaniem żelazem, powstałym w wyniku nieefektywnej erytropoezy i/lub po przetoczeniach koncentratu krwinek czerwonych należy zastosować : A. upusty krwi; B. deferoksaminę; C. deferazyroks; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",E,Hematologia,2019 wiosna,110,"U chorych na zespoły mielodysplastyczne z towarzyszącym przeładowaniem żelazem, powstałym w wyniku nieefektywnej erytropoezy i/lub po przetoczeniach koncentratu krwinek czerwonych należy zastosować : A. upusty krwi . D. prawdziwe są odpowiedzi A,B . B. deferoksaminę . E. prawdziwe są odpowiedzi B,C . C. deferazyroks ."
Najbardziej charakterystyczne /a dla zespołów mielodysplastycznych jest : A. powiększenie wątroby i/lub śledziony; B. powiększenie węzłów chłonnych; C. współistnienie alergii skórn ej; D. niedokrwistość; E. eozynofilia,D,Hematologia,2019 wiosna,109,Najbardziej charakterystyczne /a dla zespołów mielodysplastycznych jest : A. powiększenie wątroby i/lub śledziony . B. powiększenie węzłów chłonnych . C. współistnienie alergii skórn ej. D. niedokrwistość . E. eozynofilia .
Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest : A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów); B. każde rozpoznanie tej białaczki w celu oceny jej zaawansowania; C. obecność wyłącznie limfadenopatii w jamie brzusznej; D. wybór miejsca pobrania materiału do badania immunohistochemicznego w przypadku podejrzenia zespołu Richtera; E. żadne z powyższych – badanie jest całkowicie nieprzydatne w tej chorobie,D,Hematologia,2019 wiosna,108,Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest : A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów) . B. każde rozpoznanie tej białaczki w celu oceny jej zaawansowania. C. obecność wyłącznie limfadenopatii w jamie brzusznej . D. wybór miejsca pobrania materiału do badania immunohistochemicznego w przypadku podejrzenia zespołu Richtera. E. żadne z powyższych – badanie jest całkowicie nieprzydatne w tej chorobie.
"Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia chorego na przewlekłą białaczkę limfocytową jest : A. objawowa splenomegalia; B. progresywna limfadenopatia; C. nawet jeden z objawów ogólnych zależny od białaczki; D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna BTA -dodatnia (Hb ≥ 11 g%); E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",E,Hematologia,2019 wiosna,107,"Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia chorego na przewlekłą białaczkę limfocytową jest : A. objawowa splenomegalia . B. progresywna limfadenopatia . C. nawet jeden z objawów ogólnych zależny od białaczki . D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna BTA -dodatnia (Hb ≥ 11 g%) . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C ."
Zaburzenia funkcjonowa nia kinazy Brutona oraz białka BCL2 w patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej stały się podstawą do zastosowania nowych leków : A. ofatumumabu i l enalidomidu; B. ibrutynibu i v enetoclaxu; C. idelalisibu i v enetoclaxu; D. ibrutynibu i l enalidomidu; E. ofatumumabu i a lemtuzumabu,B,Hematologia,2019 wiosna,106,Zaburzenia funkcjonowa nia kinazy Brutona oraz białka BCL2 w patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej stały się podstawą do zastosowania nowych leków : A. ofatumumabu i l enalidomidu . D. ibrutynibu i l enalidomidu . B. ibrutynibu i v enetoclaxu . E. ofatumumabu i a lemtuzumabu . C. idelalisibu i v enetoclaxu .
"Do oddziału hematologicznego została skierowana 20 -letnia kobieta, dotychczas zdrowa, u której w morfologii stwierdzono liczbę płytek krwi 10x109/l, bez objawów skazy krwotocznej. Konsultujący hematolog przed podjęciem decyzji o hospitalizacji powinien : A. oznaczyć l iczbę trombocytów w próbce krwi pobranej na cytrynian; B. oznaczyć przeciwciała przeciwpłytkowe w teście immunofluorescencji; C. oznaczyć przeciwciała przeciwpłytkowe w teście MAIPA; D. oznaczyć stężenie D -dimerów i fibrynopeptydów A i B; E. zmierzyć czas zamknięcia przy użyciu analizatora PFA -100",A,Hematologia,2019 wiosna,118,"Do oddziału hematologicznego została skierowana 20 -letnia kobieta, dotychczas zdrowa, u której w morfologii stwierdzono liczbę płytek krwi 10x109/l, bez objawów skazy krwotocznej. Konsultujący hematolog przed podjęciem decyzji o hospitalizacji powinien : A. oznaczyć l iczbę trombocytów w próbce krwi pobranej na cytrynian . B. oznaczyć przeciwciała przeciwpłytkowe w teście immunofluorescencji . C. oznaczyć przeciwciała przeciwpłytkowe w teście MAIPA . D. oznaczyć stężenie D -dimerów i fibrynopeptydów A i B . E. zmierzyć czas zamknięcia przy użyciu analizatora PFA -100."
"66-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z niedokrwistością 11 g/dL, liczbą płytek krwi 108 G/L i neutropenią 1,6 G/L , z objawami infekcji górnych dróg oddechowy ch, gorączkujący od 3 dni został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W badaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 24g/L. Optymalne postępowanie poza leczeniem infekcji obejmuje: A. plazmaferez ę; B. plazmaferez ę i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); C. plazmaferez ę i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR; D. weryfikacj ę wskazań do rozpoczęcia leczenia; E. weryfikacj ę wskazań do plazmaferezy i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR",D,Hematologia,2019 jesień,107,"66-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z niedokrwistością 11 g/dL, liczbą płytek krwi 108 G/L i neutropenią 1,6 G/L , z objawami infekcji górnych dróg oddechowy ch, gorączkujący od 3 dni został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W badaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 24g/L. Optymalne postępowanie poza leczeniem infekcji obejmuje: A. plazmaferez ę. B. plazmaferez ę i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . C. plazmaferez ę i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR . D. weryfikacj ę wskazań do rozpoczęcia leczenia. E. weryfikacj ę wskazań do plazmaferezy i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD lub BR ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania transplantacji komórek krwiotwórczych u chorych na chłoniaka grudkowego (FL): 1) transplantacja komórek krwiotwórczych ( auto- i alloHSCT) jest zalecana u chorych z transformacją chłoniaka grudkowego w chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (D LBCL), którzy uzyska ją odpowiedź na R-chemioterapię; 2) auto-HSCT po leczeniu mieloablacyjnym może być rozważana jako standardowa metoda postępowania konsolidującego w 2. lub 3. remisji u chorych do 65 .-70. roku życia w przypadkach nawrotu ; 3) wykazano, że u chorych z nawrotem FL zastosowanie w 2. linii immunochemioterapii i konsolidacji auto -HSCT wydłuża OS ; 4) zaleca się autoHSCT jako konsolidację w pierwszej remisji u chorych z grupy wysokiego ryzyka według FLIPI, ponieważ w badaniach randomizowanych w ykazano wpływ tej procedury na wydłużenie OS ; 5) u chorych na chłoniaka grudkowego wykazano, że alloHSCT jest skutecz - ne u chorych z chemioopornym nawrotem po auto -HSCT, przy czym zale - cane jest wykonywanie procedury z mieloablacyjnym kondycjo nowaniem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4; B. 1,4,5; C. 1,3,5; D. tylko 2; E. 1,2,3",E,Hematologia,2019 wiosna,74,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania transplantacji komórek krwiotwórczych u chorych na chłoniaka grudkowego (FL): 1) transplantacja komórek krwiotwórczych ( auto- i alloHSCT) jest zalecana u chorych z transformacją chłoniaka grudkowego w chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (D LBCL), którzy uzyska ją odpowiedź na R-chemioterapię; 2) auto-HSCT po leczeniu mieloablacyjnym może być rozważana jako standardowa metoda postępowania konsolidującego w 2. lub 3. remisji u chorych do 65 .-70. roku życia w przypadkach nawrotu ; 3) wykazano, że u chorych z nawrotem FL zastosowanie w 2. linii immunochemioterapii i konsolidacji auto -HSCT wydłuża OS ; 4) zaleca się autoHSCT jako konsolidację w pierwszej remisji u chorych z grupy wysokiego ryzyka według FLIPI, ponieważ w badaniach randomizowanych w ykazano wpływ tej procedury na wydłużenie OS ; 5) u chorych na chłoniaka grudkowego wykazano, że alloHSCT jest skutecz - ne u chorych z chemioopornym nawrotem po auto -HSCT, przy czym zale - cane jest wykonywanie procedury z mieloablacyjnym kondycjo nowaniem . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4 . B. 1,4,5 . C. 1,3,5 . D. tylko 2 . E. 1,2,3 ."
"W elektroforetycznym rozdziale białek uzyskano rozlany szeroki prążek w obszarze gamma -globulin, ze zwiększoną odsetkową reprezentacją, ale bez mie - rzalnego piku. W badaniu immunofiksacji wykazano obecność białka monoklonal - nego. Z jakim stanem może być związany obserwowany wynik? A. cukrzycą; B. szpiczakiem plazmocytowym; C. marskością wątroby; D. niewydolnością serca; E. niewydolnością ner ek",B,Hematologia,2019 wiosna,72,"W elektroforetycznym rozdziale białek uzyskano rozlany szeroki prążek w obszarze gamma -globulin, ze zwiększoną odsetkową reprezentacją, ale bez mie - rzalnego piku. W badaniu immunofiksacji wykazano obecność białka monoklonal - nego. Z jakim stanem może być związany obserwowany wynik? A. cukrzycą . B. szpiczakiem plazmocytowym . C. marskością wątroby . D. niewydolnością serca . E. niewydolnością ner ek."
"Wskaż aberracje molekularne o korzystnym rokowaniu w ostrej białaczce szpikowej : 1) MLL; 2) KIT; 3) IDH1; 4) IDH2; 5) NPM; 6) BAALC . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5; B. 4,5; C. 2,6; D. 3,5; E. 1,6",B,Hematologia,2019 wiosna,41,"Wskaż aberracje molekularne o korzystnym rokowaniu w ostrej białaczce szpikowej : 1) MLL; 2) KIT; 3) IDH1; 4) IDH2; 5) NPM; 6) BAALC . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5. B. 4,5. C. 2,6. D. 3,5. E. 1,6."
"Zmiany w morfologii typowe dla niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego to : 1) obniżenie MCV ; 2) obniżenie MCHC ; 3) obniżenie stężenia Hb ; 4) zwiększenie MCV ; 5) zwiększenie MCHC ; 6) zwiększenie stężenia Hb ; 7) zwiększenie liczby PLT ; 8) obniżenie liczby PLT . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,3,7; C. 3,4,5,8; D. 3,4,5,7; E. 4,5,6",C,Hematologia,2019 wiosna,40,"Zmiany w morfologii typowe dla niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego to : 1) obniżenie MCV ; 2) obniżenie MCHC ; 3) obniżenie stężenia Hb ; 4) zwiększenie MCV ; 5) zwiększenie MCHC ; 6) zwiększenie stężenia Hb ; 7) zwiększenie liczby PLT ; 8) obniżenie liczby PLT . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,3,7 . C. 3,4,5,8 . D. 3,4,5,7 . E. 4,5,6 ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości z niedoboru żelaza opornej na preparaty żelaza ( iron refractory iron deficiency anemia , IRIDA) : A. cechą charakterystyczną jest dyserytropoeza w szpiku oraz niedokrwistość, mediana wieku gdy pojawiają się p ierwsze objawy to ok; B. współistnieje z niedoborem witaminy B 12 lub kwasu foliowego niezbędnych do syntezy DNA; C. występuje wrodzony defekt białek błonowych erytrocytów; D. współistnieje tendencja do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznej; E. występuje płaska krzywa wchłaniania żelaza",E,Hematologia,2019 wiosna,39,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości z niedoboru żelaza opornej na preparaty żelaza ( iron refractory iron deficiency anemia , IRIDA) : A. cechą charakterystyczną jest dyserytropoeza w szpiku oraz niedokrwistość, mediana wieku gdy pojawiają się p ierwsze objawy to ok. 30 lat. B. współistnieje z niedoborem witaminy B 12 lub kwasu foliowego niezbędnych do syntezy DNA . C. występuje wrodzony defekt białek błonowych erytrocytów . D. współistnieje tendencja do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznej . E. występuje płaska krzywa wchłaniania żelaza ."
"Do przyczyn niedokrwistości z niedoboru witaminy B 12 należą: 1) choroba autoimmunologiczna – choroba Ad disona -Biermera ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) nowotwór płuca ; 4) stan po resekcji proksymalnej części jelita grubego ; 5) stan po resekcji żołądka . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,5; C. 1,2; D. 2,3,4; E. 1,4,5",B,Hematologia,2019 wiosna,38,"Do przyczyn niedokrwistości z niedoboru witaminy B 12 należą: 1) choroba autoimmunologiczna – choroba Ad disona -Biermera ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) nowotwór płuca ; 4) stan po resekcji proksymalnej części jelita grubego ; 5) stan po resekcji żołądka . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,5. C. 1,2. D. 2,3,4 . E. 1,4,5."
"Pacjent lat 35, do tej pory nie był leczony z powodu chorób przewlekłych. W morfologii stwierdzono Hb 10,5 g/dl, RBC 5 x 103 G/L, MCV 65 fl, WBC 10 G/L, segm 70%, limfocytów 25%, monocytów 5%, P LT 350 G/L , stężenie żelaz a podwyższone , stężenie ferrytyn y podwyższon e, wskaźnik wysycenia transferryny 50%, bilirubina 0,9 mg/dl, LDH 220 U/L . Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. niedokrwistość mikrocytarna z powodu niedoboru żelaza; B. niedokrwistość mikrocytarna typowa dla ACD; C. talasemia (nosiciel); D. niedokrwistość autoimmun ohemolityczna; E. nocna napadowa hemoglobinuria",C,Hematologia,2019 wiosna,37,"Pacjent lat 35, do tej pory nie był leczony z powodu chorób przewlekłych. W morfologii stwierdzono Hb 10,5 g/dl, RBC 5 x 103 G/L, MCV 65 fl, WBC 10 G/L, segm 70%, limfocytów 25%, monocytów 5%, P LT 350 G/L , stężenie żelaz a podwyższone , stężenie ferrytyn y podwyższon e, wskaźnik wysycenia transferryny 50%, bilirubina 0,9 mg/dl, LDH 220 U/L . Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. niedokrwistość mikrocytarna z powodu niedoboru żelaza . B. niedokrwistość mikrocytarna typowa dla ACD . C. talasemia (nosiciel) . D. niedokrwistość autoimmun ohemolityczna. E. nocna napadowa hemoglobinuria ."
Przyczyną niedokrwistości w przebiegu chorób tkanki łącznej może /mogą być: A. niedobór witaminy B 12 w przebiegu nasilonych krwawień; B. nasilone krwawienia prowadzące do niedoboru żelaza; C. obecność u większości chorych nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów; D. obecność niedokrwistości autoimmunohemolitycznej oraz zaburzeń metabolizmu żela za; E. hipersplenizm w wyniku znacznej splenomegalii,D,Hematologia,2019 wiosna,36,Przyczyną niedokrwistości w przebiegu chorób tkanki łącznej może /mogą być: A. niedobór witaminy B 12 w przebiegu nasilonych krwawień. B. nasilone krwawienia prowadzące do niedoboru żelaza. C. obecność u większości chorych nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów. D. obecność niedokrwistości autoimmunohemolitycznej oraz zaburzeń metabolizmu żela za. E. hipersplenizm w wyniku znacznej splenomegalii.
Objawy występujące u chorego z niedokrwisto ścią sierpowatokrwinkową: A. wynikaj ą z upośledzenia krwiotworzenia w szpiku z obecn ością hematopoezy pozaszpikowej; B. są nasilone przez towarzyszący niedobór kwasu foliowego; C. wynikają z zaburzeń budowy części hemowej hemoglobiny; D. wynikają z nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów; E. uzależnione są od braku substancji niezbędnych do prawidłowej funkcji fagocytarnej granulocytów,B,Hematologia,2019 wiosna,35,Objawy występujące u chorego z niedokrwisto ścią sierpowatokrwinkową: A. wynikaj ą z upośledzenia krwiotworzenia w szpiku z obecn ością hematopoezy pozaszpikowej. B. są nasilone przez towarzyszący niedobór kwasu foliowego . C. wynikają z zaburzeń budowy części hemowej hemoglobiny . D. wynikają z nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów . E. uzależnione są od braku substancji niezbędnych do prawidłowej funkcji fagocytarnej granulocytów .
"Do kryteriów rozpoznania ciężkiej postac i anemii aplastyczne j należą: A. limfocytoza we krwi obwodowej powyżej 5 G/L przy charakterystycznym fenotypie limfocytów T; B. liczba granulocytów poniżej 0,5 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 20 G/L; C. odsetek blastów w szpiku powyżej 5%, ale nie przekraczający 20% u chorego z aplastycznym szpikiem; D. pancytopenia niezależnie od jej głębokości, z towarzyszącymi infekcjami o ciężkim przebiegu; E. liczba neutrofili poniżej 200/ µl oraz liczba płytek krwi poniżej 10 G/L",B,Hematologia,2019 wiosna,34,"Do kryteriów rozpoznania ciężkiej postac i anemii aplastyczne j należą: A. limfocytoza we krwi obwodowej powyżej 5 G/L przy charakterystycznym fenotypie limfocytów T . B. liczba granulocytów poniżej 0,5 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 20 G/L . C. odsetek blastów w szpiku powyżej 5%, ale nie przekraczający 20% u chorego z aplastycznym szpikiem . D. pancytopenia niezależnie od jej głębokości, z towarzyszącymi infekcjami o ciężkim przebiegu . E. liczba neutrofili poniżej 200/ µl oraz liczba płytek krwi poniżej 10 G/L ."
"Do najczęstszych powikłań leczenia L -asparaginazą należą: A. nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, hipokalcemia, powikłania neurologiczne, hepatotoksyczność; B. wysięki w jamach opłucnej i osierdzia, zapalenie trzustki, niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca; C. nadciśnienie tętnicz e, niewydolność nerek, zapalenie trzustki, niedokrwistość autoimmunohemolityczna, zaburzenia rytmu serca, objawy neurotoksyc zne; D. zaburzenia hemostazy, zapalenie trzustki, hepatotoksyczność, hiperglikemia i hipertriglicerydemia; E. biegunka, nudności, wymioty, hirsutyzm, niewydolność nerek, zapalenie mięśni",D,Hematologia,2019 wiosna,33,"Do najczęstszych powikłań leczenia L -asparaginazą należą: A. nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, hipokalcemia, powikłania neurologiczne, hepatotoksyczność . B. wysięki w jamach opłucnej i osierdzia, zapalenie trzustki, niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca . C. nadciśnienie tętnicz e, niewydolność nerek, zapalenie trzustki, niedokrwistość autoimmunohemolityczna, zaburzenia rytmu serca, objawy neurotoksyc zne. D. zaburzenia hemostazy, zapalenie trzustki, hepatotoksyczność, hiperglikemia i hipertriglicerydemia . E. biegunka, nudności, wymioty, hirsutyzm, niewydolność nerek, zapalenie mięśni ."
"U chorego lat 33 rozpoznano ostrą białaczkę limfoblastyczną typu B - common, z prawidłowym kariotypem, bez obecności chromosomu Filadelfia/genu fuzyjnego BCR -ABL1 . Wyjściowa leukocytoza wynosiła 28 G/L, nie stwierdzono klinicznych ani laboratoryjnych cech za jęcia ośrodkowego układu nerwowego. Po pierwszym cyklu chemioterapii indukującej remisję nie uzyskano całkowitej remisji, ponieważ w badaniu cytomorfologicznym i immunofenotypowym szpiku wykazano 8% limfoblastów. Po drugim cyklu indukującym dla postaci opo rnych uzyskano całkowitą remisję, a w badaniu immunofenotypowym szpiku metodą wieloparametrowej cytometrii przepływowej z czułością badania 10-3 nie wykazano obecności choroby resztkowej. W skaż dalsze postępowanie: A. należy kontynuować chemioterapię kon solidującą remisję, a następnie leczenie podtrzymujące remisję ponieważ transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest wskazana w tym przypadku; B. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego w celu jak najszybszego przeprowadzenia transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych; C. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego i w razie dostępności da wcy przeprowadzić transplantację allogenicznych krwiotwórczych komór ek macierzystych; transplantacja od dawcy niesp okrewnionego nie jest wskazana; D. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego, transplantację allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych można odroczyć i przeprowadzi ć w przypadku pojawienia się choroby resztkowej w badaniu szpiku, lub w przypadku nawrotu choroby; E. w takiej sytuacji z powodu zbyt niskiej czułości wykonanego badania immuno - fenotypowego wskazania do transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych są względne i decyzja zależy od praktyki ośrodka leczącego i woli chorego",B,Hematologia,2019 wiosna,32,"U chorego lat 33 rozpoznano ostrą białaczkę limfoblastyczną typu B - common, z prawidłowym kariotypem, bez obecności chromosomu Filadelfia/genu fuzyjnego BCR -ABL1 . Wyjściowa leukocytoza wynosiła 28 G/L, nie stwierdzono klinicznych ani laboratoryjnych cech za jęcia ośrodkowego układu nerwowego. Po pierwszym cyklu chemioterapii indukującej remisję nie uzyskano całkowitej remisji, ponieważ w badaniu cytomorfologicznym i immunofenotypowym szpiku wykazano 8% limfoblastów. Po drugim cyklu indukującym dla postaci opo rnych uzyskano całkowitą remisję, a w badaniu immunofenotypowym szpiku metodą wieloparametrowej cytometrii przepływowej z czułością badania 10-3 nie wykazano obecności choroby resztkowej. W skaż dalsze postępowanie: A. należy kontynuować chemioterapię kon solidującą remisję, a następnie leczenie podtrzymujące remisję ponieważ transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest wskazana w tym przypadku . B. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego w celu jak najszybszego przeprowadzenia transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych . C. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego i w razie dostępności da wcy przeprowadzić transplantację allogenicznych krwiotwórczych komór ek macierzystych; transplantacja od dawcy niesp okrewnionego nie jest wskazana. D. należy przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego, transplantację allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych można odroczyć i przeprowadzi ć w przypadku pojawienia się choroby resztkowej w badaniu szpiku, lub w przypadku nawrotu choroby . E. w takiej sytuacji z powodu zbyt niskiej czułości wykonanego badania immuno - fenotypowego wskazania do transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych są względne i decyzja zależy od praktyki ośrodka leczącego i woli chorego ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące właściwej profilaktyki zajęcia ośrodkowego układu nerwowego , polegającej na dokanałowym podawaniu leków w okresie leczenia podtrzymującego remisję u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną: A. profilaktykę stosuje się przez dwa lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w okresie d rugiego roku u wszystkich chorych; B. profilaktykę stosuje się przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat; C. profilaktykę stosuje się u chorych w wieku do 45 lat przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat; D. profilaktykę stosuje się jedynie u chorych, którzy nie byli leczen i metotreksatem podawanym systemowo w wysokich dawkach , leczenie stosuje się przez dwa lata, w o dstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w okresie drugiego roku; E. profilaktykę stosuje się jedynie u chorych, u których wcześniej stwierdzano zajęcie ośrodkowego układu nerwowego, leczenie stosuje się przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat",A,Hematologia,2019 wiosna,31,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące właściwej profilaktyki zajęcia ośrodkowego układu nerwowego , polegającej na dokanałowym podawaniu leków w okresie leczenia podtrzymującego remisję u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną: A. profilaktykę stosuje się przez dwa lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w okresie d rugiego roku u wszystkich chorych . B. profilaktykę stosuje się przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat. C. profilaktykę stosuje się u chorych w wieku do 45 lat przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat. D. profilaktykę stosuje się jedynie u chorych, którzy nie byli leczen i metotreksatem podawanym systemowo w wysokich dawkach , leczenie stosuje się przez dwa lata, w o dstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w okresie drugiego roku. E. profilaktykę stosuje się jedynie u chorych, u których wcześniej stwierdzano zajęcie ośrodkowego układu nerwowego, leczenie stosuje się przez trzy lata, w odstępach co 3 miesiące w czasie pierwszego roku i co 6 miesięcy w czasie kolejnych dwóch lat."
"Podtyp ostrej białaczki limfoblastycznej „ BCR -ABL1 -like” charakteryzuje się: A. obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 z transkryptem p210; ten podtyp charakteryzuje się korzystniejszym rokowaniem od ostrej białaczki limfoblas - tycznej z obecnością BCR -ABL1 z transkryptem p190 związanym z większą wrażliwości ą na inhibitory kinazy tyrozyny; B. obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 z transkryptem p230; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem związanym z wysokim ryzykiem nawrotu; C. profilem ekspresji genów podobnym do ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 , jednak bez obecności t(9; 22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem związanym z wysokim ryzykiem nawrotu; D. profilem ekspresji genów podobnym do ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 , jednak bez obecności t(9;22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się korzystnym rokowaniem związanym z niskim ryzykiem nawrotu; E. obecnością t(4;11), bez obecności t(9;22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem zwią zanym z niskim odsetkiem całkowitych remisji i wysokim ryzykiem nawrotu",C,Hematologia,2019 wiosna,30,"Podtyp ostrej białaczki limfoblastycznej „ BCR -ABL1 -like” charakteryzuje się: A. obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 z transkryptem p210; ten podtyp charakteryzuje się korzystniejszym rokowaniem od ostrej białaczki limfoblas - tycznej z obecnością BCR -ABL1 z transkryptem p190 związanym z większą wrażliwości ą na inhibitory kinazy tyrozyny. B. obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 z transkryptem p230; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem związanym z wysokim ryzykiem nawrotu . C. profilem ekspresji genów podobnym do ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 , jednak bez obecności t(9; 22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem związanym z wysokim ryzykiem nawrotu . D. profilem ekspresji genów podobnym do ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością genu fuzyjnego BCR -ABL1 , jednak bez obecności t(9;22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się korzystnym rokowaniem związanym z niskim ryzykiem nawrotu. E. obecnością t(4;11), bez obecności t(9;22) i genu fuzyjnego BCR -ABL1 ; ten podtyp charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem zwią zanym z niskim odsetkiem całkowitych remisji i wysokim ryzykiem nawrotu ."
Według rekomendacji European Leukemia Net (ELN) w przy padku ostrej białaczki szpikowej ocenie cytologicznej należy poddać co najmniej: A. 1000 komórek jądrzastych szpiku; B. 500 komórek jądrzastych szpiku; C. 300 komórek jądrzastych szpiku; D. 200 komórek jądrzastych szpiku; E. 100 komórek jądrzastych szpiku,B,Hematologia,2019 wiosna,42,Według rekomendacji European Leukemia Net (ELN) w przy padku ostrej białaczki szpikowej ocenie cytologicznej należy poddać co najmniej: A. 1000 komórek jądrzastych szpiku . B. 500 komórek jądrzastych szpiku . C. 300 komórek jądrzastych szpiku . D. 200 komórek jądrzastych szpiku . E. 100 komórek jądrzastych szpiku .
W fazie wstępnej (tzw. przedleczenia) ostrej białaczki limfoblastycznej bez obecności chromosomu Filadelfia/genu fuzyjnego BCR -ABL1 stosuje się: A. winkrystynę i cyklofosfamid przez 7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczeniem; jeżeli liczba leukocytów nie zmniejsza się po 5 dniach lub zmniejsza się poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać; B. rytuksymab w ostrych białaczkach z ekspresj ą CD20 na powierzchni blastów na 7 dni przed rozpoczęciem chemioterapii; jeżeli nie stwierdza się ekspresji CD20 podaje się winkrystynę i cyklosfosfamid przez 7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczenie m; w przypadku braku efektu lub zmnie j- szenia liczby leukocytów poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać po 3 dniach; C. leukocytaferezę u chorych z leukocytozą powyżej 75 G/L w celu zmniejszenia liczby leukocytów do 25 G/L przed rozpoczęciem chemioterapii; D. glikokortykosteroid przez 5 -7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczenie m; w przypadku braku efektu lub zmniejszenia liczby leukocytów poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać po 3 dniach; E. glikokortykosteroid i e topozyd przez 7 dn i w celu zmniejszenia masy guza; leczenie należy kontynuować niezależnie od liczby leukocytów,D,Hematologia,2019 wiosna,29,W fazie wstępnej (tzw. przedleczenia) ostrej białaczki limfoblastycznej bez obecności chromosomu Filadelfia/genu fuzyjnego BCR -ABL1 stosuje się: A. winkrystynę i cyklofosfamid przez 7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczeniem; jeżeli liczba leukocytów nie zmniejsza się po 5 dniach lub zmniejsza się poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać. B. rytuksymab w ostrych białaczkach z ekspresj ą CD20 na powierzchni blastów na 7 dni przed rozpoczęciem chemioterapii; jeżeli nie stwierdza się ekspresji CD20 podaje się winkrystynę i cyklosfosfamid przez 7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczenie m; w przypadku braku efektu lub zmnie j- szenia liczby leukocytów poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać po 3 dniach . C. leukocytaferezę u chorych z leukocytozą powyżej 75 G/L w celu zmniejszenia liczby leukocytów do 25 G/L przed rozpoczęciem chemioterapii . D. glikokortykosteroid przez 5 -7 dni w celu zmniejszenia masy guza przed właściwym leczenie m; w przypadku braku efektu lub zmniejszenia liczby leukocytów poniżej 1 G/L leczenie należy przerwać po 3 dniach . E. glikokortykosteroid i e topozyd przez 7 dn i w celu zmniejszenia masy guza; leczenie należy kontynuować niezależnie od liczby leukocytów .
"Leczenie potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej u chorego po przeszczepieniu allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych obejmuje : A. dożylne podanie acyklowiru w wysokich dawkach; B. intens yfikację leczenia immunosupresyj nego i dożylne podanie acyklowiru w wysokich dawkach; C. redukcję immunosupresji, zastosowanie rytuksymabu, a w przyp adku braku odpowiedzi na leczenie podanie chemioterapii; D. intensyfikację leczenia immunosupresyjnego, zastosowanie rytuksymabu, a w przypadku braku odpowiedzi na leczenie podanie chemioterapii; E. radioterapię powiększonych węzłów chłonnych",C,Hematologia,2019 wiosna,27,"Leczenie potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej u chorego po przeszczepieniu allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych obejmuje : A. dożylne podanie acyklowiru w wysokich dawkach . B. intens yfikację leczenia immunosupresyj nego i dożylne podanie acyklowiru w wysokich dawkach . C. redukcję immunosupresji, zastosowanie rytuksymabu, a w przyp adku braku odpowiedzi na leczenie podanie chemioterapii . D. intensyfikację leczenia immunosupresyjnego, zastosowanie rytuksymabu, a w przypadku braku odpowiedzi na leczenie podanie chemioterapii . E. radioterapię powiększonych węzłów chłonnych ."
Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi występuje po : A. transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych; B. transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych; C. chemioterapii intensywnej w leczeniu ostrych białaczek; D. radioterapii; E. wszystki ch wymienion ych,A,Hematologia,2019 wiosna,26,Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi występuje po : A. transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych . B. transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych . C. chemioterapii intensywnej w leczeniu ostrych białaczek . D. radioterapii . E. wszystki ch wymienion ych.
Do odległych powikłań po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych nie należy/ą: A. zaćma; B. niedoczynność tarczycy; C. bezpłodność; D. zespół niedrożności zatokowej wątroby (SOS); E. wtórne nowotwory,D,Hematologia,2019 wiosna,25,Do odległych powikłań po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych nie należy/ą: A. zaćma . B. niedoczynność tarczycy . C. bezpłodność . D. zespół niedrożności zatokowej wątroby (SOS) . E. wtórne nowotwory .
Do powikłań występujących w e wczesnym okresie poprzeszczepowym nie należy/ą: A. zakażenia; B. choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi; C. zespół niedrożności zatokowej wątroby (SOS); D. nudności i wymioty; E. marskość wątroby,E,Hematologia,2019 wiosna,24,Do powikłań występujących w e wczesnym okresie poprzeszczepowym nie należy/ą: A. zakażenia . B. choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi . C. zespół niedrożności zatokowej wątroby (SOS) . D. nudności i wymioty . E. marskość wątroby .
Do objawów charakterystycznych dla ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie należy /ą: A. biegunka; B. wymioty; C. uogólniona wysypka; D. wykładniki cholestazy; E. jaskr a,E,Hematologia,2019 wiosna,23,Do objawów charakterystycznych dla ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie należy /ą: A. biegunka . D. wykładniki cholestazy. B. wymioty . E. jaskr a. C. uogólniona wysypka .
"W leczeniu inwazyjnej aspergilozy po przeszczepieniu allogenicznych komórek krwiotwórczych stosuje się następujące leki, z wyjątkiem : A. worykonazolu; B. amfoterycyny; C. kaspofunginy; D. flukonazolu; E. echinokandyny",D,Hematologia,2019 wiosna,22,"W leczeniu inwazyjnej aspergilozy po przeszczepieniu allogenicznych komórek krwiotwórczych stosuje się następujące leki, z wyjątkiem : A. worykonazolu . B. amfoterycyny . C. kaspofunginy . D. flukonazolu . E. echinokandyny ."
"U chorego lat 61 po chemioterapii indukującej uzyskano całkowitą remisję ostrej białaczki szpikowej z grupy wysokiego ryzyka (karioty p złożony). Chory leczony jest ponadto z powodu pierwotnego nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu II. W dalszym postępowaniu należy : A. przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego i transplantację allogenicznych komórek macierzystych; B. zastosować chemioterapię podtrzymującą; C. przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego i transplantację allogenicznych komórek macierzystych; transplantacja od dawcy niespokrewnionego nie jest wskazana; D. odstąpić od dalszego leczeni a ze względu na złe rokowanie; E. leczyć chorego wyłącznie chemioterapią, ponieważ transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych nie powinna być rozważana z uwagi na wiek chorego i choroby współistniejące",A,Hematologia,2019 wiosna,21,"U chorego lat 61 po chemioterapii indukującej uzyskano całkowitą remisję ostrej białaczki szpikowej z grupy wysokiego ryzyka (karioty p złożony). Chory leczony jest ponadto z powodu pierwotnego nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu II. W dalszym postępowaniu należy : A. przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego i transplantację allogenicznych komórek macierzystych . B. zastosować chemioterapię podtrzymującą. C. przeprowadzić procedurę doboru dawcy rodzinnego i transplantację allogenicznych komórek macierzystych; transplantacja od dawcy niespokrewnionego nie jest wskazana. D. odstąpić od dalszego leczeni a ze względu na złe rokowanie. E. leczyć chorego wyłącznie chemioterapią, ponieważ transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych nie powinna być rozważana z uwagi na wiek chorego i choroby współistniejące."
"Źródła komórek hematopoetycznych obejmują : A. szpik kostny; B. krew obwodową; C. krew pępowinową; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C; E. żadne z wymienionych",D,Hematologia,2019 wiosna,20,"Źródła komórek hematopoetycznych obejmują : A. szpik kostny . B. krew obwodową . C. krew pępowinową . D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C . E. żadne z wymienionych ."
Głównym wskazaniem do transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych u dorosłych jest : A. przewlekła białaczka szpikowa; B. trombofilia wrodzona; C. szpiczak plamocytowy; D. anemia aplastyczna; E. stwardnienie rozsiane,C,Hematologia,2019 wiosna,19,Głównym wskazaniem do transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych u dorosłych jest : A. przewlekła białaczka szpikowa . B. trombofilia wrodzona . C. szpiczak plamocytowy . D. anemia aplastyczna . E. stwardnienie rozsiane .
Głównym wskazaniem do transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych u dorosłych jest /są: A. anemia z niedoboru żelaza; B. twardzina układowa; C. chłoniaki nieziarnicze; D. ostra białaczka szpikowa; E. przewlekła białaczka limfatyczna,D,Hematologia,2019 wiosna,18,Głównym wskazaniem do transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych u dorosłych jest /są: A. anemia z niedoboru żelaza . B. twardzina układowa . C. chłoniaki nieziarnicze . D. ostra białaczka szpikowa . E. przewlekła białaczka limfatyczna .
"Diagnostyka wrodzonej trombofilii jest wskazana : A. u osoby, która przebyła epizod samoistnej żylnej choroby zakrzepowo - zatorowej przed 50; B. u wszystkich zdrowych krewnych pacjenta, który przebył epizod samoistnej żylnej choroby zakrz epowo -zatorowej; C. u osób, u których planuje się przerwanie leczenia przeciwkrzepliwego po pierwszym epizodzie samoistnej żyln ej choroby zakrzepowo -zatorowej; D. prawdziwe są odpowiedzi A i B; E. prawdziwe są odpowiedzi A i C",E,Hematologia,2019 wiosna,17,"Diagnostyka wrodzonej trombofilii jest wskazana : A. u osoby, która przebyła epizod samoistnej żylnej choroby zakrzepowo - zatorowej przed 50. rokiem życia, z dodatnim wywiadem rodzinnym (1. stopień pokrewieństwa). B. u wszystkich zdrowych krewnych pacjenta, który przebył epizod samoistnej żylnej choroby zakrz epowo -zatorowej . C. u osób, u których planuje się przerwanie leczenia przeciwkrzepliwego po pierwszym epizodzie samoistnej żyln ej choroby zakrzepowo -zatorowej. D. prawdziwe są odpowiedzi A i B . E. prawdziwe są odpowiedzi A i C ."
Jak długo należy stos ować leczenie przeciwkrzepliwe u chorego po przebyciu dwóch epizodów samoistnej proksymalnej zakrzepicy żył głębokich i/lub zatorowości płucnej ? A. przez 3 miesiące; B. przez 6 miesięcy; C. na stałe; D. czas leczenia zależy od ryzyka wystąpienia powikłań krwotocznych; E. czas leczenia zależy od wyniku badań w kierunku trombofilii,D,Hematologia,2019 wiosna,16,Jak długo należy stos ować leczenie przeciwkrzepliwe u chorego po przebyciu dwóch epizodów samoistnej proksymalnej zakrzepicy żył głębokich i/lub zatorowości płucnej ? A. przez 3 miesiące . B. przez 6 miesięcy . C. na stałe. D. czas leczenia zależy od ryzyka wystąpienia powikłań krwotocznych . E. czas leczenia zależy od wyniku badań w kierunku trombofilii .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące roli ino tuzumabu ozogamycyny i blinatumo mabu w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej: 1) inotuzumab ozogamycyny to przeciwciało anty -CD22 sprzężone z kalicheamycyną stosowane w nawrotowych i opornych postaciach ostrej białaczki limfoblastycznej z prekursorów limfocytó w B; 2) inotuzumab ozogamycyny to przeciwciało anty -CD20 sprzężone z kalicheamycyną stosowane w nawrotowych i opornych postaciach ostrej białaczki limfoblastycznej z prekursorów limfocytó w B; 3) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostrych białaczkach l imfoblastycznych z prekursorów limfocytów B i T; 4) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostry ch białaczkach limfoblastycznych z prekursorów limfocytów T ; 5) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostrych białaczkach limfoblastycznych z prekursorów limfocytów B. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4; B. 1,3; C. 1,5; D. 2,5; E. 2,3",C,Hematologia,2019 wiosna,28,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące roli ino tuzumabu ozogamycyny i blinatumo mabu w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej: 1) inotuzumab ozogamycyny to przeciwciało anty -CD22 sprzężone z kalicheamycyną stosowane w nawrotowych i opornych postaciach ostrej białaczki limfoblastycznej z prekursorów limfocytó w B; 2) inotuzumab ozogamycyny to przeciwciało anty -CD20 sprzężone z kalicheamycyną stosowane w nawrotowych i opornych postaciach ostrej białaczki limfoblastycznej z prekursorów limfocytó w B; 3) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostrych białaczkach l imfoblastycznych z prekursorów limfocytów B i T; 4) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostry ch białaczkach limfoblastycznych z prekursorów limfocytów T ; 5) blinatumomab to bispecyficzne przeciwciało wiążące się z antygenami CD3 i CD19 stosowane w ostrych białaczkach limfoblastycznych z prekursorów limfocytów B. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4. B. 1,3. C. 1,5. D. 2,5. E. 2,3."
"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia poniższe objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , z wyjątkiem : A. obecności zmian osteolitycznych w rezonansie magnetycznym; B. niedokrwistości; C. del17p/mutTP53, t(4;14), t(14;16); D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich; E. zwiększonego powyżej 100 stosunku stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy",C,Hematologia,2019 wiosna,73,"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia poniższe objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka , z wyjątkiem : A. obecności zmian osteolitycznych w rezonansie magnetycznym . B. niedokrwistości . C. del17p/mutTP53, t(4;14), t(14;16). D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich . E. zwiększonego powyżej 100 stosunku stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy"
"Grupa niskiego ryzyka ostrej białaczki promielocytowej wg PETHEMA obejmuje: 1) wiek > 60 lat; 2) liczba leukocytów < 10.000/µl; 3) liczba płytek krwi < 40.000/ µl; 4) ekspresja CD66 na > 20% blastów; 5) liczba płytek > 40.000/ µl; 6) stężenie hemoglobiny < 10 g/dl. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,6; B. 3,4; C. 2,5; D. 2,4; E. 1,5",C,Hematologia,2019 wiosna,43,"Grupa niskiego ryzyka ostrej białaczki promielocytowej wg PETHEMA obejmuje: 1) wiek > 60 lat; 2) liczba leukocytów < 10.000/µl; 3) liczba płytek krwi < 40.000/ µl; 4) ekspresja CD66 na > 20% blastów; 5) liczba płytek > 40.000/ µl; 6) stężenie hemoglobiny < 10 g/dl. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,6. B. 3,4. C. 2,5. D. 2,4. E. 1,5."
"Do kryteriów częściowej remisji hematologicznej ostrej białaczki szpikowej zalicza się: 1) liczba leukocytów >1500/ µl; 2) liczba blastów we krwi pomiędzy 1 -5%; 3) liczba płytek krwi > 50.000/ µl; 4) liczba granulocytów > 1000/ µl; 5) niezależność od przetoczeń KKCz ; 6) odsetek blastów w szpiku pomiędzy 5 -20% i zmniejszenie odsetka blastów w szpiku o ≥ 50% w stosunku do wartości wyjściowej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 4,6; B. 1,2; C. 3,6; D. 4,5; E. 5,6",A,Hematologia,2019 wiosna,45,"Do kryteriów częściowej remisji hematologicznej ostrej białaczki szpikowej zalicza się: 1) liczba leukocytów >1500/ µl; 2) liczba blastów we krwi pomiędzy 1 -5%; 3) liczba płytek krwi > 50.000/ µl; 4) liczba granulocytów > 1000/ µl; 5) niezależność od przetoczeń KKCz ; 6) odsetek blastów w szpiku pomiędzy 5 -20% i zmniejszenie odsetka blastów w szpiku o ≥ 50% w stosunku do wartości wyjściowej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 4,6. B. 1,2. C. 3,6. D. 4,5. E. 5,6."
"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS – revised int ernational staging system ) uwzględniono poza stężaniami β2-mikroglobuliny oraz albumin , aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż zestaw badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3 : 1) del17p; 2) t(4;14); 3) del13q; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,4; C. 1,2,5; D. 1,3,4; E. 2,3,4",B,Hematologia,2019 wiosna,71,"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS – revised int ernational staging system ) uwzględniono poza stężaniami β2-mikroglobuliny oraz albumin , aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż zestaw badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3 : 1) del17p; 2) t(4;14); 3) del13q; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,2,4 . C. 1,2,5 . D. 1,3,4 . E. 2,3,4 ."
"60-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z błon śluzowych, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W b adaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 44 g/L. Wskaż optymalne postępowanie : A. wyłącznie plazmafereza; B. plazmafereza i analogi zasad purynowych (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); C. plazmafereza i rozpoczęcie immunochemioterapii w oparciu o rytuksymab; D. analogi zasad purynowych (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); E. rozpoczęcie leczenia według schematu R -CHOP",C,Hematologia,2019 wiosna,70,"60-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z błon śluzowych, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W b adaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 44 g/L. Wskaż optymalne postępowanie : A. wyłącznie plazmafereza . B. plazmafereza i analogi zasad purynowych (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . C. plazmafereza i rozpoczęcie immunochemioterapii w oparciu o rytuksymab. D. analogi zasad purynowych (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . E. rozpoczęcie leczenia według schematu R -CHOP ."
"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie: 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak : naciek plazmocytów w szpiku > 60%, zwiększony powyżej 100 stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy i obecność c o najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 mm każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiper - kalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska ost eolityczne) ; 2) braku zmian charakterystycznych dla objawowego szp iczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) braku białka monoklonalnego; 4) obecnośc i białka monoklonalnego > 30 g/L; 5) obecności plazmocytów w szpiku > 10% i < 60% komórek ; 6) obecności białka monoklonalnego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5; B. 2,5,6; C. 2,3,6; D. 2,3,5; E. 2,4,5",E,Hematologia,2019 wiosna,69,"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie: 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak : naciek plazmocytów w szpiku > 60%, zwiększony powyżej 100 stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy i obecność c o najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 mm każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiper - kalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska ost eolityczne) ; 2) braku zmian charakterystycznych dla objawowego szp iczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) braku białka monoklonalnego; 4) obecnośc i białka monoklonalnego > 30 g/L; 5) obecności plazmocytów w szpiku > 10% i < 60% komórek ; 6) obecności białka monoklonalnego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5 . B. 2,5,6 . C. 2,3,6 . D. 2,3,5 . E. 2,4,5 ."
"65-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia : Hgb 11,3 g/dL, PLT 145 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 46 g/L i w moczu 0,73 g/24h. W badaniu TK kośćca liczne zmiany osteolityczne. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach : Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 5,3 G/L, kreatynina 1,1mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 18 g/L i w moczu 0,25 g/24h. Po 4 cyklach : Hgb 10,1 g/dL, PLT 89 G/L, WBC 4,8 G/L, kreatynina 0,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,2 g/24h. Wskaż optymalne postępowanie : A. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymalnej odpowiedzi na leczenie; B. konieczna jest zmiana leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach oraz wystąpiły cytopenie; C. konieczna jest kolejna ocena, bo u chorego jest podejrzenie progresji ze wzglę du na pogłębienie niedokrwistości, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia; D. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynuowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i k walifikacja do prz eszczepienia; E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzysk ano częściową remisję a leczenie powoduje istotną toksyczność hematologiczną",D,Hematologia,2019 wiosna,68,"65-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia : Hgb 11,3 g/dL, PLT 145 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 46 g/L i w moczu 0,73 g/24h. W badaniu TK kośćca liczne zmiany osteolityczne. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach : Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 5,3 G/L, kreatynina 1,1mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 18 g/L i w moczu 0,25 g/24h. Po 4 cyklach : Hgb 10,1 g/dL, PLT 89 G/L, WBC 4,8 G/L, kreatynina 0,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,2 g/24h. Wskaż optymalne postępowanie : A. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymalnej odpowiedzi na leczenie. B. konieczna jest zmiana leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach oraz wystąpiły cytopenie . C. konieczna jest kolejna ocena, bo u chorego jest podejrzenie progresji ze wzglę du na pogłębienie niedokrwistości, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia . D. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynuowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i k walifikacja do prz eszczepienia. E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzysk ano częściową remisję a leczenie powoduje istotną toksyczność hematologiczną ."
Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najrzadziej ? A. postępujące osłabienie; B. zespół nerczycowy; C. polineuropatia; D. skaza krwotoczna; E. makroglosja,E,Hematologia,2019 wiosna,67,Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najrzadziej ? A. postępujące osłabienie . B. zespół nerczycowy . C. polineuropatia . D. skaza krwotoczna . E. makroglosja .
"W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się bad ania molekularne. Wynik mutacji, którego z genów może wskazywać na makroglobulinemię Waldenströma? A. FLT3; B. MYD88; C. NPM -1; D. BRAF; E. CCR7",B,Hematologia,2019 wiosna,66,"W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się bad ania molekularne. Wynik mutacji, którego z genów może wskazywać na makroglobulinemię Waldenströma? A. FLT3 . B. MYD88 . C. NPM -1. D. BRAF . E. CCR7 ."
Chromosom Filadelfia (Ph) powstający w przebiegu przewlekłej białac zki szpikowej powstaje wskutek: A. delecji fragmentu genetycznego ramienia długiego chromosomu 9; B. wzajemnej translokacji między ramieniem krótkim chromosomu 9; C. wzajemnej translokacji między ramieniem długim chromosomu 9; D. wzajemnej translokacji między ramionami długimi chromosomów 9; E. wzajemnej translokacji między ramionami krótkimi chromosomów 9,D,Hematologia,2019 wiosna,65,Chromosom Filadelfia (Ph) powstający w przebiegu przewlekłej białac zki szpikowej powstaje wskutek: A. delecji fragmentu genetycznego ramienia długiego chromosomu 9. pary . B. wzajemnej translokacji między ramieniem krótkim chromosomu 9. i ramieniem długim chromosomu 22 . pary. C. wzajemnej translokacji między ramieniem długim chromosomu 9. i ramieniem krótkim chromosomu 22 . pary. D. wzajemnej translokacji między ramionami długimi chromosomów 9. i 22. pary . E. wzajemnej translokacji między ramionami krótkimi chromosomów 9. i 22. pary .
Inhibitorem kinaz tyrozynowych III generacji jest : A. nilotynib; B. dazatynib; C. ponatynib; D. bosutynib; E. imatynib,C,Hematologia,2019 wiosna,64,Inhibitorem kinaz tyrozynowych III generacji jest : A. nilotynib. B. dazatynib. C. ponatynib. D. bosutynib. E. imatynib .
Skutkiem działania genu BCR -ABL1 powstającego w przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej jest: A. pobudzenie apoptozy komórek hemopoetycznych i nasi lenie proliferacji tych komórek; B. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejs zenie proliferacji tych komórek; C. pobudzenie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejszenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku; D. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zwiększenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku; E. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejszenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku,E,Hematologia,2019 wiosna,63,Skutkiem działania genu BCR -ABL1 powstającego w przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej jest: A. pobudzenie apoptozy komórek hemopoetycznych i nasi lenie proliferacji tych komórek. B. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejs zenie proliferacji tych komórek. C. pobudzenie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejszenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku . D. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zwiększenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku . E. zahamowanie apoptozy komórek hemopoetycznych i zmniejszenie przylegania tych komórek do podścieliska szpiku .
"Do parametrów klinicznych i hematologicznych branych pod uwagę przez systemy rokownicze w przewlekłej białaczce szpikowej (wskaźniki: Sokala, Hasforda, EUTOS i ELTS) należą m.in. : A. wielkość wątroby poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, stężenie hemoglobiny, od setek blastów we krwi obwodowej; B. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, stężenie hemoglobiny, od setek blastów we krwi obwodowej; C. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba pły tek krwi, odsetek blastów we krwi obwodowej; D. wielkość wątroby i śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, odsetek blastów we krwi obwodowej; E. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, obecność neutropenii, odsetek blastów we krwi obwodowe j",C,Hematologia,2019 wiosna,62,"Do parametrów klinicznych i hematologicznych branych pod uwagę przez systemy rokownicze w przewlekłej białaczce szpikowej (wskaźniki: Sokala, Hasforda, EUTOS i ELTS) należą m.in. : A. wielkość wątroby poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, stężenie hemoglobiny, od setek blastów we krwi obwodowej. B. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, stężenie hemoglobiny, od setek blastów we krwi obwodowej. C. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba pły tek krwi, odsetek blastów we krwi obwodowej . D. wielkość wątroby i śledziony poniżej łuku żebrowego, liczba płytek krwi, odsetek blastów we krwi obwodowej. E. wielkość śledziony poniżej łuku żebrowego, obecność neutropenii, odsetek blastów we krwi obwodowe j."
Wynik badania ilościowego PCR (RQ -PCR) u chorego na prz ewlekłą białaczkę szpikową po 6 miesiącach leczenia inhibitorem kinaz tyrozynowych I generacji wynosi 14%. Powyższy wynik upoważnia do rozpoznania: A. niepowodzenia i modyfikacji leczenia (wdr ożenia inhibitora II generacji); B. warunków ostrzeżenia i modyfikacji leczenia (wdrożenia in hibitora II generacji); C. warunków ostrzeżenia i wykonania powyższego badania ponownie po miesiącu celem weryfikacji; D. odpowiedzi optymalnej i wykonania powyższego badania ponownie po miesiącu celem weryfikacji; E. odpowiedzi optymalnej i kontynuacji le czenia bez zmian,A,Hematologia,2019 wiosna,61,Wynik badania ilościowego PCR (RQ -PCR) u chorego na prz ewlekłą białaczkę szpikową po 6 miesiącach leczenia inhibitorem kinaz tyrozynowych I generacji wynosi 14%. Powyższy wynik upoważnia do rozpoznania: A. niepowodzenia i modyfikacji leczenia (wdr ożenia inhibitora II generacji). B. warunków ostrzeżenia i modyfikacji leczenia (wdrożenia in hibitora II generacji) . C. warunków ostrzeżenia i wykonania powyższego badania ponownie po miesiącu celem weryfikacji . D. odpowiedzi optymalnej i wykonania powyższego badania ponownie po miesiącu celem weryfikacji . E. odpowiedzi optymalnej i kontynuacji le czenia bez zmian .
"Wskaż mutacje domeny kinazy ABL niewrażliwe na działanie bosutynibu stoso wanego u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową : A. E255K, F359V; B. T315A, Y253H; C. T315I, Y253F; D. T315I, V299L; E. T315I, F317L",D,Hematologia,2019 wiosna,60,"Wskaż mutacje domeny kinazy ABL niewrażliwe na działanie bosutynibu stoso wanego u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową : A. E255K, F359V. B. T315A, Y253H. C. T315I, Y253F . D. T315I, V299L . E. T315I, F317L ."
"Wykonanie autologicznego przeszczepienia komórek macierzystych u pacjenta z ostrą białaczką szpikową jest opcją leczenia , gdy chory pozostaje w całkowitej remisji i posiada następujący kariotyp: A. 46,XY; B. t(16;16); C. t(9;11); D. t(9;22); E. inv3",B,Hematologia,2019 wiosna,44,"Wykonanie autologicznego przeszczepienia komórek macierzystych u pacjenta z ostrą białaczką szpikową jest opcją leczenia , gdy chory pozostaje w całkowitej remisji i posiada następujący kariotyp: A. 46,XY. B. t(16;16). C. t(9;11). D. t(9;22). E. inv3."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości autoimmunohemolitycznej w przewlekłej białaczce limfocytowej: A. warunkiem jej rozpoznania jest wykrycie za pomocą bezpośredniego odczynu antyglobulinowego (Coombsa) obecności cząsteczek IgG na erytrocytach; B. liczba retykulocytów we krwi obwodowej może być podwyższona, prawidłowa lub obniżona; C. leczeniem pierwszej linii są glikokortyko stero idy; D. wystąpienie jej epizodu dobrze odpowiadającego na gliko kortyko stero idy u dotychczas bezobjawowego pacjenta nie jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego; E. w przypadkach opornych na glikokortyko stero idy, inne leki immunosupresyjne i rytuksymab należy rozważyć splenektomię",A,Hematologia,2019 wiosna,59,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości autoimmunohemolitycznej w przewlekłej białaczce limfocytowej: A. warunkiem jej rozpoznania jest wykrycie za pomocą bezpośredniego odczynu antyglobulinowego (Coombsa) obecności cząsteczek IgG na erytrocytach. B. liczba retykulocytów we krwi obwodowej może być podwyższona, prawidłowa lub obniżona . C. leczeniem pierwszej linii są glikokortyko stero idy. D. wystąpienie jej epizodu dobrze odpowiadającego na gliko kortyko stero idy u dotychczas bezobjawowego pacjenta nie jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego . E. w przypadkach opornych na glikokortyko stero idy, inne leki immunosupresyjne i rytuksymab należy rozważyć splenektomię ."
Najczęstszą aberracją cytogenetyczną stwierdzaną badaniem FISH w limfocytach krwi obwodowej w przewlekłej białaczce limfocytowej jest: A. delecja13q14; B. delecja 11q; C. trisomia chromosomu 12; D. delecja 17p; E. wszystkie ww,A,Hematologia,2019 wiosna,57,Najczęstszą aberracją cytogenetyczną stwierdzaną badaniem FISH w limfocytach krwi obwodowej w przewlekłej białaczce limfocytowej jest: A. delecja13q14 . B. delecja 11q . C. trisomia chromosomu 12 . D. delecja 17p . E. wszystkie ww . aberracje występują z porównywalną częstością .
"Ocenę skuteczności leczenia białaczki włochatokomórkowej kladrybiną, obejmującą badanie szpiku kostnego, przeprowadza się: A. bezpośrednio po zakońc zeniu leczenia; B. po miesiącu po zakończeniu leczenia; C. po 4-6 miesiącach od zakończenia leczenia; D. po roku od zakończenia leczenia; E. żadna z wymienionych",C,Hematologia,2019 wiosna,56,"Ocenę skuteczności leczenia białaczki włochatokomórkowej kladrybiną, obejmującą badanie szpiku kostnego, przeprowadza się: A. bezpośrednio po zakońc zeniu leczenia . B. po miesiącu po zakończeniu leczenia . C. po 4-6 miesiącach od zakończenia leczenia . D. po roku od zakończenia leczenia . E. żadna z wymienionych."
Który z poniższych antygenów powierzchniowych jest najbardziej przy - datny w cytofluorometrycznym różnicowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej i typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza ? A. CD19; B. CD20; C. CD200; D. łańcuchy lekkie immunoglobulin; E. wszystkie powyższe antygeny występują z podobną częstością na komórkach przewlekłej białaczki limfocytowej i chłoniaka z komórek płaszcza,C,Hematologia,2019 wiosna,55,Który z poniższych antygenów powierzchniowych jest najbardziej przy - datny w cytofluorometrycznym różnicowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej i typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza ? A. CD19 . B. CD20 . C. CD200 . D. łańcuchy lekkie immunoglobulin . E. wszystkie powyższe antygeny występują z podobną częstością na komórkach przewlekłej białaczki limfocytowej i chłoniaka z komórek płaszcza .
"Wskaż te cechy wariantu białaczki włochatokomórkowej (HCL -v), które różnią go od postaci klasycznej HCL: 1) nie występuje mutacja V600F genu BRAF ; 2) występuje splenomegalia ; 3) badanie cytometryczne komórek włochatych nie wykazuje antygenu CD25 ; 4) punkcja aspiracyjna szpiku jest z reguły skuteczna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 1,4; C. 3,4; D. 1,3,4; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2019 wiosna,54,"Wskaż te cechy wariantu białaczki włochatokomórkowej (HCL -v), które różnią go od postaci klasycznej HCL: 1) nie występuje mutacja V600F genu BRAF ; 2) występuje splenomegalia ; 3) badanie cytometryczne komórek włochatych nie wykazuje antygenu CD25 ; 4) punkcja aspiracyjna szpiku jest z reguły skuteczna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 1,4. C. 3,4. D. 1,3,4 . E. wszystkie wymienione."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie komórek T (T -LGL): 1) u 5-10% chorych współistnieją choroby autoimmunologiczne ; 2) postacie o łagodnym i bezobjawowym przebiegu nie wymagają leczenia ; 3) w leczeniu pierwszej linii mają zastosowanie metotreksat, cyklofosfamid i cyklosporyna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3; C. tylko 1; D. 1,3; E. wszystkie wymienione",B,Hematologia,2019 wiosna,53,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie komórek T (T -LGL): 1) u 5-10% chorych współistnieją choroby autoimmunologiczne ; 2) postacie o łagodnym i bezobjawowym przebiegu nie wymagają leczenia ; 3) w leczeniu pierwszej linii mają zastosowanie metotreksat, cyklofosfamid i cyklosporyna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3. C. tylko 1 . D. 1,3. E. wszystkie wymienione."
"Niedokrwistość makrocytarna (MCV > 100 fl) występuje w przebiegu: 1) talasemii; 2) zespołu mielodysplastycznego ; 3) chorób wątroby ; 4) niedoczynności tarczycy ; 5) anemii syderoblastycznej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4; B. 1,2,3; C. 3,4,5; D. 2,4,5; E. tylko 2",A,Hematologia,2019 wiosna,52,"Niedokrwistość makrocytarna (MCV > 100 fl) występuje w przebiegu: 1) talasemii; 2) zespołu mielodysplastycznego ; 3) chorób wątroby ; 4) niedoczynności tarczycy ; 5) anemii syderoblastycznej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4 . B. 1,2,3 . C. 3,4,5 . D. 2,4,5 . E. tylko 2 ."
"Wskazaniami do splenektomii w sferocytozie są: 1) głęboka niedokrwistość ze stężeniem Hb < 8 g/dl; 2) niegojące się owrzodzenia podudzi ; 3) nasilona hematopoeza pozaszpikowa ; 4) splenomegalia; 5) kamica pęcherzyka żółciowego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5; B. 1,3; C. 1,4; D. 1,2,3; E. wszystkie wymienion e",D,Hematologia,2019 wiosna,51,"Wskazaniami do splenektomii w sferocytozie są: 1) głęboka niedokrwistość ze stężeniem Hb < 8 g/dl; 2) niegojące się owrzodzenia podudzi ; 3) nasilona hematopoeza pozaszpikowa ; 4) splenomegalia; 5) kamica pęcherzyka żółciowego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5 . B. 1,3. C. 1,4. D. 1,2,3 . E. wszystkie wymienion e."
U pacjentów poniżej 40 . roku życia z ciężką postacią niedokrwistości aplastycznej leczeniem z wyboru w I linii jest /są: A. surowica antytymocytarna (ATG); B. cyklosporyna A; C. immunoglobuliny; D. ATG; E. transplantacja szpiku kostnego od spokrewnionego dawcy,E,Hematologia,2019 wiosna,50,U pacjentów poniżej 40 . roku życia z ciężką postacią niedokrwistości aplastycznej leczeniem z wyboru w I linii jest /są: A. surowica antytymocytarna (ATG) . B. cyklosporyna A . C. immunoglobuliny . D. ATG. E. transplantacja szpiku kostnego od spokrewnionego dawcy .
"Niedokrwistość autoimmunohemolityczna związana z obecnością zimnych przeciwciał monoklonalnych (choroba zimnych aglutynin) występuje w przebiegu: 1) infekcji wirusowych EBV, CMV ; 2) przewlekłych nowotworó w mieloproliferacyjnych ; 3) chłoniaków indolentnych ; 4) chorób układowych tkanki łącznej ; 5) chłoniaka Hodgkina . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 2,3,5; C. tylko 3; D. tylko 2; E. wszystkie wymienion e",C,Hematologia,2019 wiosna,49,"Niedokrwistość autoimmunohemolityczna związana z obecnością zimnych przeciwciał monoklonalnych (choroba zimnych aglutynin) występuje w przebiegu: 1) infekcji wirusowych EBV, CMV ; 2) przewlekłych nowotworó w mieloproliferacyjnych ; 3) chłoniaków indolentnych ; 4) chorób układowych tkanki łącznej ; 5) chłoniaka Hodgkina . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 2,3,5 . C. tylko 3 . D. tylko 2 . E. wszystkie wymienion e."
Neutropenia występująca w niedoborze witaminy B 12 jest związana z: A. nieprawidłową proliferacją komórek; B. nieefektywną granulopoezą w szpiku kostnym; C. marginalizacją w naczyniach krwionośnych; D. zmniejsze niem czasu przeżycia neutrofili; E. zwiększoną migracją neutrofilów do tkanek,B,Hematologia,2019 wiosna,48,Neutropenia występująca w niedoborze witaminy B 12 jest związana z: A. nieprawidłową proliferacją komórek . B. nieefektywną granulopoezą w szpiku kostnym . C. marginalizacją w naczyniach krwionośnych . D. zmniejsze niem czasu przeżycia neutrofili . E. zwiększoną migracją neutrofilów do tkanek .
"Immunologiczny mechanizm neutropenii występuje w przebiegu: 1) neutropenii cyklicznej ; 2) anemii Fanconiego ; 3) wybiórczej aplazji białokrwinkowej ; 4) białaczki z dużych ziarnistych limfocytów T ; 5) neutropenii łagodnej rodzinnej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4; B. 2,4; C. 1,3,5; D. 3,4; E. tylko 4",D,Hematologia,2019 wiosna,47,"Immunologiczny mechanizm neutropenii występuje w przebiegu: 1) neutropenii cyklicznej ; 2) anemii Fanconiego ; 3) wybiórczej aplazji białokrwinkowej ; 4) białaczki z dużych ziarnistych limfocytów T ; 5) neutropenii łagodnej rodzinnej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4 . B. 2,4. C. 1,3,5 . D. 3,4. E. tylko 4 ."
"Diagnostykę w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii należy wykonać u pacjentów : 1) z obecnością wewnątrznaczyniowej hemolizy i ujemnym odczynem Coombsa, szczególnie jeśli współistnieje niedobór żelaza ; 2) z nadpłytkowością i podwyższoną leukocytozą ; 3) z żylną zakrzepicą o nietypowej lokalizacji ; 4) z zespołem wykrzepiania wewnątrznaczy niowego ; 5) z epizodami dysfagii lub bólów brzucha z obecnośc ią hemolizy wewnątrznaczyniowej. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 1,2; C. 1,3; D. 1,3,5; E. wszystkie wymienion e",D,Hematologia,2019 wiosna,46,"Diagnostykę w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii należy wykonać u pacjentów : 1) z obecnością wewnątrznaczyniowej hemolizy i ujemnym odczynem Coombsa, szczególnie jeśli współistnieje niedobór żelaza ; 2) z nadpłytkowością i podwyższoną leukocytozą ; 3) z żylną zakrzepicą o nietypowej lokalizacji ; 4) z zespołem wykrzepiania wewnątrznaczy niowego ; 5) z epizodami dysfagii lub bólów brzucha z obecnośc ią hemolizy wewnątrznaczyniowej. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4 . B. 1,2. C. 1,3. D. 1,3,5 . E. wszystkie wymienion e."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej: A. objawy ogóln e (nieuzasadniona infekcją gorączka powyżej 38 °C utrzymująca się powyżej 2 tygodni, niezamierzona utrata wagi ciała pow; B. zwiększona podatność na zakażenia wynika z obniżonego stężenia immunoglobulin oraz zaburzeń czynności limfocytów T i innych ogniw układu immunologicznego; C. uzyskaniu remisji choroby nie zawsze towarzyszy normalizacja surowiczego stężenia immunoglobulin; D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna występuje w przebiegu choroby u < 10% pacjentów; E. choroba może ulec transformacji w nowotwór limfoproliferacyjny agresywny",A,Hematologia,2019 wiosna,58,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej: A. objawy ogóln e (nieuzasadniona infekcją gorączka powyżej 38 °C utrzymująca się powyżej 2 tygodni, niezamierzona utrata wagi ciała pow. 10% w ciągu ostatnich 6 miesięcy, nocne poty, znaczne osłab ienie) występują w chwili rozpoznania u 20 -30% pacjentów . B. zwiększona podatność na zakażenia wynika z obniżonego stężenia immunoglobulin oraz zaburzeń czynności limfocytów T i innych ogniw układu immunologicznego . C. uzyskaniu remisji choroby nie zawsze towarzyszy normalizacja surowiczego stężenia immunoglobulin . D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna występuje w przebiegu choroby u < 10% pacjentów . E. choroba może ulec transformacji w nowotwór limfoproliferacyjny agresywny ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szpiczaka bezobjawowego : A. odmianę bezobjawową stwierdza się u 33% chorych; B. ryzyko ewolucji do postaci objawowej wynosi 10% rocznie w ciągu pierwszych 5 lat i później 2 -3% rocznie; C. ryzyko ewolucji do postaci objawowej w grupie wysokiego ryzyka wynosi 90% w ciągu roku; D. leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się tylko u cho rych wysokiego ryzyka; E. obecnie leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się u wszystkich chorych,B,Hematologia,2019 jesień,108,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szpiczaka bezobjawowego : A. odmianę bezobjawową stwierdza się u 33% chorych . B. ryzyko ewolucji do postaci objawowej wynosi 10% rocznie w ciągu pierwszych 5 lat i później 2 -3% rocznie . C. ryzyko ewolucji do postaci objawowej w grupie wysokiego ryzyka wynosi 90% w ciągu roku . D. leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się tylko u cho rych wysokiego ryzyka . E. obecnie leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się u wszystkich chorych .
"W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji, którego z genów może wskazywać na makroglobuline mię Waldenströma? A. FLT3; B. CXCR4; C. NPM -1; D. BRAF; E. CCR7",B,Hematologia,2019 jesień,109,"W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji, którego z genów może wskazywać na makroglobuline mię Waldenströma? A. FLT3. B. CXCR4. C. NPM -1. D. BRAF. E. CCR7."
Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najczęściej ? A. postępujące osłabienie; B. zespół nerczycowy; C. organomegalia; D. kardiomiopatia; E. makroglosja,A,Hematologia,2019 jesień,110,Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najczęściej ? A. postępujące osłabienie . D. kardiomiopatia . B. zespół nerczycowy . E. makroglosja . C. organomegalia .
Fotoforeza pozaustrojowa jest stosowana w leczeniu: A. nawrotowych postaci chłoniaka z komórek płaszcza; B. chłoniaka anaplastycznego ALK(+); C. zespołu Sezary’ego; D. chłoniaka limfoplazmocytowego z objawami zespołu nadlepkości; E. chłoniaka śledzionowego z potwierdzonym zakażeniem HCV,C,Hematologia,2018 jesień,77,Fotoforeza pozaustrojowa jest stosowana w leczeniu: A. nawrotowych postaci chłoniaka z komórek płaszcza . B. chłoniaka anaplastycznego ALK(+) . C. zespołu Sezary’ego . D. chłoniaka limfoplazmocytowego z objawami zespołu nadlepkości . E. chłoniaka śledzionowego z potwierdzonym zakażeniem HCV .
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta: A. czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok; B. wskaźnik Ki67/MIB1 wynosi > 95%; C. molekularnym markerem chłoniaka Burkitta jest zwiększona ekspresja MYC; D. leczenie według protokołu R -CHOP cechuje wysoka skuteczność i jest to postępowanie z wyboru; E. obowiązkowa jest profilaktyka zajęcia OUN,D,Hematologia,2018 jesień,76,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta: A. czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok. 24 godz. B. wskaźnik Ki67/MIB1 wynosi > 95% . C. molekularnym markerem chłoniaka Burkitta jest zwiększona ekspresja MYC . D. leczenie według protokołu R -CHOP cechuje wysoka skuteczność i jest to postępowanie z wyboru . E. obowiązkowa jest profilaktyka zajęcia OUN .
Wskaż fałszywe stwierdzenie charakteryzujące poprzeszczepieniową chorobę limfoproliferacyjną (PTLD): A. rozrost dotyczy linii T -komórkowej; B. schorzenie ma często związek z zakażeniem EBV; C. klon nowotworowy wywodzi się z komórek biorcy; D. największe ryzyko PTLD obserwuje się u osób po przeszczepieniu serca i płuc; E. leczenie polega redukcji dawki leków immunosupresyjnych i/lub na podawaniu rytuksymabu,A,Hematologia,2018 jesień,75,Wskaż fałszywe stwierdzenie charakteryzujące poprzeszczepieniową chorobę limfoproliferacyjną (PTLD): A. rozrost dotyczy linii T -komórkowej . B. schorzenie ma często związek z zakażeniem EBV . C. klon nowotworowy wywodzi się z komórek biorcy . D. największe ryzyko PTLD obserwuje się u osób po przeszczepieniu serca i płuc . E. leczenie polega redukcji dawki leków immunosupresyjnych i/lub na podawaniu rytuksymabu .
Wysokodawkowana chemioterapia z autologicznym przeszczepieniem komórek hematopoetycznych jest zalecana jako konsolidacja po chemioterapii I linii u młodszych chorych z rozpoznanym de novo : A. chłoniakiem rozlanym z dużych limfocytów B (DLBCL) niskiego ryzyka wg IPI; B. chłoniakiem z komórek płaszcza; C. chłoniakiem Burkitta; D. chłoniakiem grudkowego; E. chłoniakiem strefy brzeżnej,B,Hematologia,2018 jesień,74,Wysokodawkowana chemioterapia z autologicznym przeszczepieniem komórek hematopoetycznych jest zalecana jako konsolidacja po chemioterapii I linii u młodszych chorych z rozpoznanym de novo : A. chłoniakiem rozlanym z dużych limfocytów B (DLBCL) niskiego ryzyka wg IPI . B. chłoniakiem z komórek płaszcza . C. chłoniakiem Burkitta . D. chłoniakiem grudkowego . E. chłoniakiem strefy brzeżnej .
"Pacjent z rozpoznaniem ciężkiej postaci hemofilii A o masie 80 kg przed planowanym zabiegiem ekstrakcji zęba. Należy podać koncentrat czynnika VIII w dawce : A. 25 j; B. 50 j; C. 80 j; D. 4000 j; E. prawdziwe są odpowiedzi B,D",A,Hematologia,2018 jesień,73,"Pacjent z rozpoznaniem ciężkiej postaci hemofilii A o masie 80 kg przed planowanym zabiegiem ekstrakcji zęba. Należy podać koncentrat czynnika VIII w dawce : A. 25 j.m./kg . B. 50 j.m./kg . C. 80 j.m./kg . D. 4000 j.m./kg . E. prawdziwe są odpowiedzi B,D ."
Chory w wieku 70 lat leczony jest azacytydyną z powodu MDS RAEB 2 (anemia oporna na leczenie z nadmiarem blastów). Badanie cytogenetyczne wykazało zmianę -7. Odsetek blastów w szpiku wynosił w czasie stawiania rozpoznania 18%. Po 5 cyklach leczenia uzyskano remisję całkowitą. Jak należy postąpić dalej? A. zastosować jeszcze 2 cykle leczenia azacyty dyną; B. zakończyć leczenie; C. kontynuować leczenie azacytydyną aż do progresji lub wystąpienia toksyczności; D. wykonać al lotransplantację komórek krwiotwórczych z kondycjonowaniem mieloablacyjnym; E. wykonać autotransplantację komórek krwiotwórczych,C,Hematologia,2018 jesień,72,Chory w wieku 70 lat leczony jest azacytydyną z powodu MDS RAEB 2 (anemia oporna na leczenie z nadmiarem blastów). Badanie cytogenetyczne wykazało zmianę -7. Odsetek blastów w szpiku wynosił w czasie stawiania rozpoznania 18%. Po 5 cyklach leczenia uzyskano remisję całkowitą. Jak należy postąpić dalej? A. zastosować jeszcze 2 cykle leczenia azacyty dyną . B. zakończyć leczenie . C. kontynuować leczenie azacytydyną aż do progresji lub wystąpienia toksyczności . D. wykonać al lotransplantację komórek krwiotwórczych z kondycjonowaniem mieloablacyjnym . E. wykonać autotransplantację komórek krwiotwórczych .
"Do leczenia niedokrwistości czynnikami stymulującymi erytropoezę kwalifikują się chorzy na zespoły mielodysplastyczne: A. którzy należą do grupy niskiego ryzyka (z grupy ryzyka niskiego i pośredniego 1 wg IPSS), wymagający przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych (K KCz); B. którzy należą do grupy wysokiego ryzyka (z grupy ryzyka pośredniego 2 i wysokiego wg IPSS), wymagający przetoczeń KKCz; C. jedynie chorzy leczeni intensywną chemioterapią typową dla ostrych białaczek, którzy wymagają przetoczeń KKCz; D. wszyscy chorzy wymagający przetoczeń KKCz, niezależnie od grupy ryzyka wg IPSS; E. u chorych na MDS nie należy stosować czynników stymulujących erytropoezę",A,Hematologia,2018 jesień,71,"Do leczenia niedokrwistości czynnikami stymulującymi erytropoezę kwalifikują się chorzy na zespoły mielodysplastyczne: A. którzy należą do grupy niskiego ryzyka (z grupy ryzyka niskiego i pośredniego 1 wg IPSS), wymagający przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych (K KCz) . B. którzy należą do grupy wysokiego ryzyka (z grupy ryzyka pośredniego 2 i wysokiego wg IPSS), wymagający przetoczeń KKCz . C. jedynie chorzy leczeni intensywną chemioterapią typową dla ostrych białaczek, którzy wymagają przetoczeń KKCz . D. wszyscy chorzy wymagający przetoczeń KKCz, niezależnie od grupy ryzyka wg IPSS . E. u chorych na MDS nie należy stosować czynników stymulujących erytropoezę ."
Mutacja V617F genu JAK2 występuje w: A. mastocytozie; B. nadpłytkowości samoistnej; C. zespole mielodysplastycznym RARS -T; D. przewlekłej białaczce mielomonocytowej; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C,E,Hematologia,2018 jesień,70,Mutacja V617F genu JAK2 występuje w: A. mastocytozie . B. nadpłytkowości samoistnej . C. zespole mielodysplastycznym RARS -T. D. przewlekłej białaczce mielomonocytowej . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C .
"Które z poniżej wymienionych nieprawidłowości cytogenetycznych należą do niekorzystnych cech wg IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) ? A. defekty złożone ≥ 2 zmiany cytogenetyczne; B. 5q-; C. anomalie chromosomu 7, defekty złożone ≥ 3 zmiany cytogenetyczne; D. +8; E. –Y",C,Hematologia,2018 jesień,69,"Które z poniżej wymienionych nieprawidłowości cytogenetycznych należą do niekorzystnych cech wg IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) ? A. defekty złożone ≥ 2 zmiany cytogenetyczne . B. 5q-. C. anomalie chromosomu 7, defekty złożone ≥ 3 zmiany cytogenetyczne . D. +8. E. –Y."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące charakterystyki i leczenia chorych na szpiczaka bezobjawowego: A. odmianę bezobjawową stwierdza się u 30% chorych; B. ryzyko ewolucji do postaci objawowej wynosi 10% rocznie w ciągu pierwszych 5 lat i później 2 -3% rocznie; C. ryzyko ewolucji do postaci objawowej w grupie wysokiego ryzyka wynosi 90% w ciągu roku; D. leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się tylko u chorych wysokiego ryzyka; E. obecnie leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się u wszystkich chorych,B,Hematologia,2018 jesień,68,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące charakterystyki i leczenia chorych na szpiczaka bezobjawowego: A. odmianę bezobjawową stwierdza się u 30% chorych . B. ryzyko ewolucji do postaci objawowej wynosi 10% rocznie w ciągu pierwszych 5 lat i później 2 -3% rocznie . C. ryzyko ewolucji do postaci objawowej w grupie wysokiego ryzyka wynosi 90% w ciągu roku . D. leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się tylko u chorych wysokiego ryzyka . E. obecnie leczenie postaci bezobjawowej rozpoczyna się u wszystkich chorych .
"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie : 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak naciek plazmocytów w szpiku > 60%, zwiększony stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 i obecność co najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 m m każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiperkalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska osteolityczne); 2) brak zmian charakterystycznych dla objawowego szpiczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) obecność białka monoklonalnego; 4) obecnoś ć białka monoklonalnego > 30 g/L; 5) obecność plazmocytów w szpiku > 10% komórek i < 60%; 6) braku objawów B (gorączka, poty nocne, utrata masy ciała ). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,6; B. 2,5,6; C. 2,3,6; D. 2,3,5; E. 4,5,6",D,Hematologia,2018 jesień,67,"Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie : 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE) , takich jak naciek plazmocytów w szpiku > 60%, zwiększony stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 i obecność co najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 m m każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiperkalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska osteolityczne); 2) brak zmian charakterystycznych dla objawowego szpiczaka plazmocytowego SLIM -CRAB; 3) obecność białka monoklonalnego; 4) obecnoś ć białka monoklonalnego > 30 g/L; 5) obecność plazmocytów w szpiku > 10% komórek i < 60%; 6) braku objawów B (gorączka, poty nocne, utrata masy ciała ). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,6 . B. 2,5,6 . C. 2,3,6 . D. 2,3,5 . E. 4,5,6 ."
W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się bad ania molekularne. Wynik mutacji którego z genów może wskazywać na makroglobulemię Waldenströma? A. FLT3; B. MYC; C. NPM -1; D. BRAF; E. MYD88,E,Hematologia,2018 jesień,66,W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się bad ania molekularne. Wynik mutacji którego z genów może wskazywać na makroglobulemię Waldenströma? A. FLT3 . B. MYC . C. NPM -1. D. BRAF . E. MYD88 .
"Do niekorzystnych czynników rokowniczych chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B leczonych R -CHOP nie należy : A. wysoki IPI; B. podtyp molekularny z komórek B ośrodków rozmnażania ( germinal center B - cell like , GCB); C. obecność rearanżacji MYC przy jednoczesnej rearanżacji genów BCL2 lub BCL6 (double hit/ triple hit lymphoma ); D. wysoki wskaźnik proliferacyjny Ki67; E. dodatni wynik PET po 2 -4 cyklach chemioterapii",B,Hematologia,2018 jesień,78,"Do niekorzystnych czynników rokowniczych chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B leczonych R -CHOP nie należy : A. wysoki IPI . B. podtyp molekularny z komórek B ośrodków rozmnażania ( germinal center B - cell like , GCB) . C. obecność rearanżacji MYC przy jednoczesnej rearanżacji genów BCL2 lub BCL6 (double hit/ triple hit lymphoma ). D. wysoki wskaźnik proliferacyjny Ki67 . E. dodatni wynik PET po 2 -4 cyklach chemioterapii ."
Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najrzadziej? A. postępujące osłabienie; B. zespół nerczycowy; C. polineuropatia; D. makroglosja; E. skaza krwotoczna,D,Hematologia,2018 jesień,65,Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najrzadziej? A. postępujące osłabienie . D. makroglosja . B. zespół nerczycowy . E. skaza krwotoczna . C. polineuropatia .
"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka, z wyjątkiem : A. obecności zmian osteolitycznych w rezonansie magnetycznym; B. niedokrwistości; C. poziom u białka M; D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich; E. zwiększon ego stosunk u stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100",C,Hematologia,2018 jesień,63,"Akronim SLIM -CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka, z wyjątkiem : A. obecności zmian osteolitycznych w rezonansie magnetycznym . B. niedokrwistości . C. poziom u białka M . D. obecności zmian osteolitycznych w zdjęciach rentgenowskich . E. zwiększon ego stosunk u stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 ."
"W elektroforetycznym rozdziale białek uzyskano rozlany szeroki prążek w obszarze gamma -globulin, ze zwiększoną odsetkową reprezentacją. W badaniu immunofiksacji nie wykazano obecności białka monoklonalnego. Z jakim stanem może być związany obserwowany wynik? A. cukrzycą; B. szpiczakiem plazmocytowym; C. marskością wątroby; D. niewydolnością serca; E. niewydolnością nerek",C,Hematologia,2018 jesień,62,"W elektroforetycznym rozdziale białek uzyskano rozlany szeroki prążek w obszarze gamma -globulin, ze zwiększoną odsetkową reprezentacją. W badaniu immunofiksacji nie wykazano obecności białka monoklonalnego. Z jakim stanem może być związany obserwowany wynik? A. cukrzycą . D. niewydolnością serca . B. szpiczakiem plazmocytowym . E. niewydolnością nerek . C. marskością wątroby ."
"POEMS jest klonalną chorobą nowotworową spowodowaną zaburzeniami komórki plazmatycznej z charakterystycznym obrazem klinicznym , w którego akronimie zawarte są następujące objawy : P - polineuropatia, O - organomegalia, E - endokrynopatia, M - obecność białka, S - zmiany skórne. Który z innych objawów jest najczęściej obserwowany u chorych z zespołem POEMS? A. obrzęki obwodowe; B. neuropatia; C. sinica; D. nadkrwistość; E. małopłytkowość",A,Hematologia,2018 jesień,61,"POEMS jest klonalną chorobą nowotworową spowodowaną zaburzeniami komórki plazmatycznej z charakterystycznym obrazem klinicznym , w którego akronimie zawarte są następujące objawy : P - polineuropatia, O - organomegalia, E - endokrynopatia, M - obecność białka, S - zmiany skórne. Który z innych objawów jest najczęściej obserwowany u chorych z zespołem POEMS? A. obrzęki obwodowe . D. nadkrwistość . B. neuropatia . E. małopłytkowość . C. sinica ."
"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS - revised international staging system ) uwzględniono poza stężeniami β2-mikroglobuliny oraz albuminy aktywność dehydrogenazy mleczanowej i niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż zestaw wyników badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3: 1) del17p ; 2) t(4;14) ; 3) del13q ; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,4; C. 1,2,5; D. 1,3,4; E. 2,3,4",B,Hematologia,2018 jesień,60,"W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R -ISS - revised international staging system ) uwzględniono poza stężeniami β2-mikroglobuliny oraz albuminy aktywność dehydrogenazy mleczanowej i niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż zestaw wyników badań genetycznych kwalifikujących do R -ISS stopnia 3: 1) del17p ; 2) t(4;14) ; 3) del13q ; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 1,2,4. C. 1,2,5. D. 1,3,4. E. 2,3,4 ."
"63-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z nosa, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologiczneg o. W badaniach dodatkowych PLT 90 G/L, Hgb 11,2, WBC 9,6 G/L. Wykazano stężenie IgM 44 g/L. Jakie postępowanie jest najbardziej prawidłowe? A. plazmafereza i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); B. rozpoczęcie leczenia schematem bendamustyna i rytuksymab (BR); C. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu BR; D. kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości); E. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD (ry tuksymab, cyklofosfamid i deksametazon) lub BDR (bortezomib, deksametazon i rytuksymab)",E,Hematologia,2018 jesień,59,"63-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z nosa, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologiczneg o. W badaniach dodatkowych PLT 90 G/L, Hgb 11,2, WBC 9,6 G/L. Wykazano stężenie IgM 44 g/L. Jakie postępowanie jest najbardziej prawidłowe? A. plazmafereza i kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . B. rozpoczęcie leczenia schematem bendamustyna i rytuksymab (BR) . C. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu BR . D. kladrybina (bez rytuksymabu ze względu na ryzyko nasilenia objawów nadlepkości) . E. plazmafereza i rozpoczęcie leczenia według schematu RCD (ry tuksymab, cyklofosfamid i deksametazon) lub BDR (bortezomib, deksametazon i rytuksymab) ."
"Chłoniak z obwodowych limfocytów T, nieokreślony: A. jest najczęstszym chłoniakiem skórnym wywodzącym się z limfocytów T; B. ma bardzo zróżnicowany obraz mikroskopowy; C. występuje najczęściej u dzieci i młodych dorosłych; D. ma długotrwały przebieg; E. dobrze odpowiada na leczenie",B,Hematologia,2018 jesień,58,"Chłoniak z obwodowych limfocytów T, nieokreślony: A. jest najczęstszym chłoniakiem skórnym wywodzącym się z limfocytów T . B. ma bardzo zróżnicowany obraz mikroskopowy . C. występuje najczęściej u dzieci i młodych dorosłych . D. ma długotrwały przebieg . E. dobrze odpowiada na leczenie ."
"Lymphomatoid papulosis : 1) należy do rozrostów z komórek T ; 2) należy do rozrostów z komórek B ; 3) wykazuje dodatni odczyn immunohistochemiczny na CD30 ; 4) przebiega w postaci zmian skórnych ; 5) zajmuje przede wszystkim płuca . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 2,3,4; C. 2,4; D. 1,3,5; E. 1,5",A,Hematologia,2018 jesień,57,"Lymphomatoid papulosis : 1) należy do rozrostów z komórek T ; 2) należy do rozrostów z komórek B ; 3) wykazuje dodatni odczyn immunohistochemiczny na CD30 ; 4) przebiega w postaci zmian skórnych ; 5) zajmuje przede wszystkim płuca . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4. B. 2,3,4. C. 2,4. D. 1,3,5. E. 1,5."
"Chłoniak Hodgkina guzkowy z przewagą limfocytów wykazuje morfologiczne podobieństwo do: A. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać stwardnienie guzkowe; B. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać mieszanokomórkowa; C. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać bogata w limfocyty; D. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać uboga w limfocyty; E. postaci polimorficznej potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej",C,Hematologia,2018 jesień,56,"Chłoniak Hodgkina guzkowy z przewagą limfocytów wykazuje morfologiczne podobieństwo do: A. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać stwardnienie guzkowe . B. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać mieszanokomórkowa . C. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać bogata w limfocyty . D. klasycznego chłoniaka Hodgkina, postać uboga w limfocyty . E. postaci polimorficznej potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej ."
"Najczęstszym chłoniakiem rozwijającym się u chorych z HIV jest: A. chłoniak rozlany z dużych komórek B, nieokreślony; B. szpiczak; C. chłoniak plazmablastyczny; D. chłoniak limfoplazmocytowy; E. chłoniak Burkitta",E,Hematologia,2018 jesień,55,"Najczęstszym chłoniakiem rozwijającym się u chorych z HIV jest: A. chłoniak rozlany z dużych komórek B, nieokreślony . B. szpiczak. C. chłoniak plazmablastyczny . D. chłoniak limfoplazmocytowy. E. chłoniak Burkitta ."
"Chłoniak B niesklasyfikowany o cechach pośrednich pomiędzy DLBCL i klasycznym chłoniakiem Hodgkina: 1) występuje głównie u młodych m ężczyzn ; 2) często powoduje zespół żyły głównej górnej ; 3) nigdy nie zajmuje obwodowych węzłów chłonnych ; 4) nie prowadzi do rozwoju włóknienia podścieliska ani martwicy ; 5) ma gorsze rokowanie niż DLBCL oraz klasyczny chłoniak Hodgkina . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 1,2,5; C. 2,4; D. 2,4,5; E. 1,2,3",B,Hematologia,2018 jesień,54,"Chłoniak B niesklasyfikowany o cechach pośrednich pomiędzy DLBCL i klasycznym chłoniakiem Hodgkina: 1) występuje głównie u młodych m ężczyzn ; 2) często powoduje zespół żyły głównej górnej ; 3) nigdy nie zajmuje obwodowych węzłów chłonnych ; 4) nie prowadzi do rozwoju włóknienia podścieliska ani martwicy ; 5) ma gorsze rokowanie niż DLBCL oraz klasyczny chłoniak Hodgkina . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 1,2,5. C. 2,4. D. 2,4,5. E. 1,2,3."
"Chłoniak z dużych komórek B bogaty w limfocyty T i histiocyty: A. zbudowany jest z pól dużych nowotworowych komórek linii B; B. zbudowany jest z licznych nowotworowych komórek, zarówno linii B jak i T; C. ma łagodny przebieg, ponieważ komórki nowotworowe są nieliczne; D. ma agresywny przebieg zajmując liczne narządy; E. występuje głównie u młodych kobiet",D,Hematologia,2018 jesień,53,"Chłoniak z dużych komórek B bogaty w limfocyty T i histiocyty: A. zbudowany jest z pól dużych nowotworowych komórek linii B . B. zbudowany jest z licznych nowotworowych komórek, zarówno linii B jak i T . C. ma łagodny przebieg, ponieważ komórki nowotworowe są nieliczne . D. ma agresywny przebieg zajmując liczne narządy . E. występuje głównie u młodych kobiet ."
"Chłoniakiem, w którym „łagodny” obraz mikroskopowy nie koreluje z przebiegiem klinicznym , jest: A. chłoniak limfoplazmocytowy; B. chłoniak strefy brzeżnej; C. chłoniak płaszcza; D. chłoniak plazmablastyczny; E. pierwotny skórny chłoniak z dużych C",C,Hematologia,2018 jesień,52,"Chłoniakiem, w którym „łagodny” obraz mikroskopowy nie koreluje z przebiegiem klinicznym , jest: A. chłoniak limfoplazmocytowy . D. chłoniak plazmablastyczny . B. chłoniak strefy brzeżnej . E. pierwotny skórny chłoniak z dużych C. chłoniak płaszcza . komórek B, typu kończynowego ."
"65-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia HgB 11,3 g/dL, PLT 145 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 46 g/L i w mocz u 0,73 g/24h. W badaniu TK kośćca liczne zmiany osteolityczne. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 5,3 G/L, kreatynina 1,1 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 18 g/L i w moczu 0,25 g/24h. Po 4 cyklach Hgb 10,1 g/dL, PLT 89 G/L, WBC 4,8 G/L, kreatynina 0,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,2 g/24h. Wskaż najlepsze postępowanie : A. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynuowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i kwalifikacja do przeszczepienia; B. konieczna jest zmian leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach oraz wystąpiły cytopenie; C. konieczna jest kolejna ocena, bo u choreg o jest podejrzenie progresji ze względu na pogłębienie niedokrwistości, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia; D. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymalne j odpowiedzi na leczenie; E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzyskano częściową remisję a leczenie powoduje istotną toksyczność hematologiczną",A,Hematologia,2018 jesień,64,"65-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia HgB 11,3 g/dL, PLT 145 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 46 g/L i w mocz u 0,73 g/24h. W badaniu TK kośćca liczne zmiany osteolityczne. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 5,3 G/L, kreatynina 1,1 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 18 g/L i w moczu 0,25 g/24h. Po 4 cyklach Hgb 10,1 g/dL, PLT 89 G/L, WBC 4,8 G/L, kreatynina 0,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,2 g/24h. Wskaż najlepsze postępowanie : A. u chorego uzyskano częściową remisję, wskazane jest kontynuowanie leczenia celem pogłębienia odpowiedzi i kwalifikacja do przeszczepienia . B. konieczna jest zmian leczenia, bo pomimo optymalnego leczenia uzyskano częściową remisję dopiero po 4 cyklach oraz wystąpiły cytopenie . C. konieczna jest kolejna ocena, bo u choreg o jest podejrzenie progresji ze względu na pogłębienie niedokrwistości, ale niezależnie od uzyskanej odpowiedzi chory powinien być kwalifikowany do przeszczepienia . D. konieczne jest zwiększenie dawkowania leków w schemacie VTD ze względu na brak optymalne j odpowiedzi na leczenie . E. chory nie kwalifikuje się do przeszczepienia, bo uzyskano częściową remisję a leczenie powoduje istotną toksyczność hematologiczną ."
Ekspresję cykliny D1 w komórkach nowotworowych związaną z obecnością translokacji (11;14) stwierdza się w chłoniaku : A. płaszcza; B. grudkowym; C. strefy brzeżnej; D. Burkitta; E. limfoplazmocytowym,A,Hematologia,2018 jesień,51,Ekspresję cykliny D1 w komórkach nowotworowych związaną z obecnością translokacji (11;14) stwierdza się w chłoniaku : A. płaszcza . D. Burkitta . B. grudkowym . E. limfoplazmocytowym . C. strefy brzeżnej .
Leczenie podtrzymu jące rytuksymab em powinno być stosowane: A. w chłoniaku rozlanym z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą R-CHOP; B. w nawrotowych postaciach chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą megachemioterapii wspomaganej ASCT; C. w chłoniaku grudkowym po uzyskaniu przynajmniej częściowej odpowiedzi po leczeniu I linii lub po leczeniu nawrotu; D. w chłoniaku strefy brzeżnej śledzionowym w przypadku przeciwwskazań do splenektomii; E. w chłoniaku z komórek płaszcza z wysokim wskaźn ikiem prognostycznym MIPI,C,Hematologia,2018 jesień,79,Leczenie podtrzymu jące rytuksymab em powinno być stosowane: A. w chłoniaku rozlanym z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą R-CHOP . B. w nawrotowych postaciach chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B po uzyskaniu CR za pomocą megachemioterapii wspomaganej ASCT . C. w chłoniaku grudkowym po uzyskaniu przynajmniej częściowej odpowiedzi po leczeniu I linii lub po leczeniu nawrotu . D. w chłoniaku strefy brzeżnej śledzionowym w przypadku przeciwwskazań do splenektomii . E. w chłoniaku z komórek płaszcza z wysokim wskaźn ikiem prognostycznym MIPI.
"Protoonkogen, którego aktywacja powoduje najwięcej przypadków nowotworowych schorzeń krwi , to: A. FLT-3; B. C-FMS; C. C-MYC; D. Ki-RAS; E. C-ABL",E,Hematologia,2018 jesień,81,"Protoonkogen, którego aktywacja powoduje najwięcej przypadków nowotworowych schorzeń krwi , to: A. FLT-3. B. C-FMS . C. C-MYC . D. Ki-RAS. E. C-ABL."
"U 26-letniej kobiety wystąpił udar niedokrwienny mózgu. Poprzednio poważniej nie chorowała, nie pobierała hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Optymalne postępowanie diagnostyczne u tej pacjentki to : A. badanie w kierunku kardiogennej przyczyny udaru (echokardiogram przezprzełykowy); B. USG doppler tętnic szyjnych; C. oznaczenie przeciwciał antyfosfolipidowych; D. prawdziwe są odpowiedzi A,C; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",D,Hematologia,2018 jesień,107,"U 26-letniej kobiety wystąpił udar niedokrwienny mózgu. Poprzednio poważniej nie chorowała, nie pobierała hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Optymalne postępowanie diagnostyczne u tej pacjentki to : A. badanie w kierunku kardiogennej przyczyny udaru (echokardiogram przezprzełykowy) . B. USG doppler tętnic szyjnych . C. oznaczenie przeciwciał antyfosfolipidowych . D. prawdziwe są odpowiedzi A,C . E. prawdziwe są odpowiedzi B,C ."
"6. Które badanie nie należy do panelu badań przydatnych w diagnostyce wrodzonej trombofilii? A. aktywność lub stężenie naturalnych antykoagulantów (antytrombiny, białka C, białka S); B. aktywność czynnika VIII; C. mutacja genu reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR); D. mutacja 20210A genu protrombiny; E. mutacja Leiden genu czynnika V",C,Hematologia,2018 jesień,106,"6. Które badanie nie należy do panelu badań przydatnych w diagnostyce wrodzonej trombofilii? A. aktywność lub stężenie naturalnych antykoagulantów (antytrombiny, białka C, białka S) . B. aktywność czynnika VIII . C. mutacja genu reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR) . D. mutacja 20210A genu protrombiny . E. mutacja Leiden genu czynnika V ."
"5. Do klinicznych kryteriów diagnostycznych zespołu antyfosfolipidowego zalicza się : A. żylną chorobę zakrzepowo -zatorową; B. zakrzepicę tętniczą; C. niepowodzenia położnicze; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",E,Hematologia,2018 jesień,105,"5. Do klinicznych kryteriów diagnostycznych zespołu antyfosfolipidowego zalicza się : A. żylną chorobę zakrzepowo -zatorową . D. prawdziwe są odpowiedzi A,B . B. zakrzepicę tętniczą . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C . C. niepowodzenia położnicze ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wrodzonej trombofilii : A. w populacji kaukaskiej występuje z częstością 1 -2%; B. u znacznej większości osób ujawnia się w wieku < 40 lat; C. wykryta u bezobjawowych pacjentów wymaga przewlekłego stosowania pierwotnej profilaktyki przeciwzakrzepowej; D. powinna być diagnozowana u każdego pacjenta z samoistną żylną chorobą zakrzepowo -zatorową; E. zwiększa ryzyko nawrotu żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej,E,Hematologia,2018 jesień,104,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wrodzonej trombofilii : A. w populacji kaukaskiej występuje z częstością 1 -2%. B. u znacznej większości osób ujawnia się w wieku < 40 lat . C. wykryta u bezobjawowych pacjentów wymaga przewlekłego stosowania pierwotnej profilaktyki przeciwzakrzepowej . D. powinna być diagnozowana u każdego pacjenta z samoistną żylną chorobą zakrzepowo -zatorową . E. zwiększa ryzyko nawrotu żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej .
3. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące czasu protrombinowego : A. jego skrócenie świadczy o nadkrzepliwości i wymaga wykonania badań w kierunku trombofilii; B. jego długość zależy m; C. jego przedłużenie jest wykładnikiem uszkodzenia wątroby; D. jego przedłuż enie może być związane z obecnością antykoagulantu toczniowego; E. jego przedłuż enie może być skutkiem niedoboru witaminy K,A,Hematologia,2018 jesień,103,3. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące czasu protrombinowego : A. jego skrócenie świadczy o nadkrzepliwości i wymaga wykonania badań w kierunku trombofilii . B. jego długość zależy m.in. od aktywności czynnika VII . C. jego przedłużenie jest wykładnikiem uszkodzenia wątroby . D. jego przedłuż enie może być związane z obecnością antykoagulantu toczniowego . E. jego przedłuż enie może być skutkiem niedoboru witaminy K .
2. Pacjent w wieku 67 lat został poddany badaniom krwi w związku z planowanym zabiegiem operacyjnym z zakresu ortopedii. Stwierdzono przedłużenie APTT do 68 s (norma do 32 s). Jakie badanie należy wykonać jako pierwszoplanowe w celu ustalenia przyczyny przedłużenia APTT? A. oznaczenie aktywności czynnika VIII; B. oznaczenie aktywności czynnika IX; C. oznaczenie aktywności czynnika XI; D. badanie w kierunku antykoagulantu toczniowego; E. test mieszanego osocza,E,Hematologia,2018 jesień,102,2. Pacjent w wieku 67 lat został poddany badaniom krwi w związku z planowanym zabiegiem operacyjnym z zakresu ortopedii. Stwierdzono przedłużenie APTT do 68 s (norma do 32 s). Jakie badanie należy wykonać jako pierwszoplanowe w celu ustalenia przyczyny przedłużenia APTT? A. oznaczenie aktywności czynnika VIII . B. oznaczenie aktywności czynnika IX . C. oznaczenie aktywności czynnika XI . D. badanie w kierunku antykoagulantu toczniowego . E. test mieszanego osocza .
"1. Okresowe badanie laboratoryjne zlecone przez lekarza zakładowego wykazało u 21 -letniej kobiety izolowaną małopłytkowość – 36 000 płytek/µl. Pacjentka bez dolegliwości, bez objawów skazy krwotocznej, dotąd poważniej nie chorowała. Postępowaniem pierwszoplanowym jest zlecenie badań w kierunku : A. pierwotnej małopłytkowości immunologicznej; B. małopłytkowości rzekomej; C. wirusowego zapalenia wątroby w celu wykluczenia małopłytkowości w przebiegu zakażeń wirusowych; D. hipersplenizmu; E. małopłytk owości wrodzonej np",B,Hematologia,2018 jesień,101,"1. Okresowe badanie laboratoryjne zlecone przez lekarza zakładowego wykazało u 21 -letniej kobiety izolowaną małopłytkowość – 36 000 płytek/µl. Pacjentka bez dolegliwości, bez objawów skazy krwotocznej, dotąd poważniej nie chorowała. Postępowaniem pierwszoplanowym jest zlecenie badań w kierunku : A. pierwotnej małopłytkowości immunologicznej . B. małopłytkowości rzekomej . C. wirusowego zapalenia wątroby w celu wykluczenia małopłytkowości w przebiegu zakażeń wirusowych . D. hipersplenizmu . E. małopłytk owości wrodzonej np. wrodzonej hipoplazji megakariocytowej ."
0. Testem „przesiewowym” dla wykrycia obecności mutacji Leiden genu czynnika V (G1691A) jest oznaczenie : A. aktywności czynnika V; B. aktywności czynnika VIII; C. oporności na działanie aktywnego białka C (APC -r); D. aktywności białka C; E. aktywności białka S,C,Hematologia,2018 jesień,100,0. Testem „przesiewowym” dla wykrycia obecności mutacji Leiden genu czynnika V (G1691A) jest oznaczenie : A. aktywności czynnika V . B. aktywności czynnika VIII . C. oporności na działanie aktywnego białka C (APC -r). D. aktywności białka C . E. aktywności białka S.
"U chorego z ostrym rozsianym krzepnięciem wewnątrznaczyniowym (DIC) w przebiegu posocznicy bakteryjnej, czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego, liczbą płytek krwi (PLT) 30000/µl, HGB 11 g/dl i APTT 50s, stężeniem fibrynogenu 1,5 g/l należy zastosować : A. świeżo m rożone osocze (FFP); B. koncentrat krwinek płytkowych (KKP); C. koncentrat fibrynogenu; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. w przypadku ostrego DIC leczenie substytucyjne jest przeciwwskazane, gdyż nasila proces krzepnięcia wewnątrznaczyniowego",D,Hematologia,2018 jesień,99,"U chorego z ostrym rozsianym krzepnięciem wewnątrznaczyniowym (DIC) w przebiegu posocznicy bakteryjnej, czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego, liczbą płytek krwi (PLT) 30000/µl, HGB 11 g/dl i APTT 50s, stężeniem fibrynogenu 1,5 g/l należy zastosować : A. świeżo m rożone osocze (FFP) . B. koncentrat krwinek płytkowych (KKP) . C. koncentrat fibrynogenu . D. prawdziwe są odpowiedzi A,B . E. w przypadku ostrego DIC leczenie substytucyjne jest przeciwwskazane, gdyż nasila proces krzepnięcia wewnątrznaczyniowego ."
"Heparyna może mieć pozytywny wpływ na przebieg rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego w następujących przypadkach : 1) wewnątrzmaciczne obumarcie płodu ; 2) hiperfibrynogenemia u ciężarnych przed indukcją porodu ; 3) piorunująca niewydolność wątroby ; 4) przewlekły zdekompensowany zespół DIC z przewagą zakrzepicy ; 5) silne krwawieni e z naczyniaków olbrzymich; 6) tętniaka aorty przed resekcją. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 2,6; C. 1,4; D. 3,5; E. 2,4",C,Hematologia,2018 jesień,98,"Heparyna może mieć pozytywny wpływ na przebieg rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego w następujących przypadkach : 1) wewnątrzmaciczne obumarcie płodu ; 2) hiperfibrynogenemia u ciężarnych przed indukcją porodu ; 3) piorunująca niewydolność wątroby ; 4) przewlekły zdekompensowany zespół DIC z przewagą zakrzepicy ; 5) silne krwawieni e z naczyniaków olbrzymich; 6) tętniaka aorty przed resekcją. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 2,6. C. 1,4. D. 3,5. E. 2,4."
W diagnostyce choroby von Willebranda nie wykorzystuje się: A. badania czasu okluzji w urządzeniu PFA -100; B. analizy multimetrów czynnika von Willebranda; C. badania agregacji płytek krwi pod wpływem kwasu arachidonowego; D. testu wiązania czynnika VIII przez czynnik von Willebranda; E. wykorzystuje się wszystkie wymienione badania,C,Hematologia,2018 jesień,97,W diagnostyce choroby von Willebranda nie wykorzystuje się: A. badania czasu okluzji w urządzeniu PFA -100. B. analizy multimetrów czynnika von Willebranda. C. badania agregacji płytek krwi pod wpływem kwasu arachidonowego. D. testu wiązania czynnika VIII przez czynnik von Willebranda. E. wykorzystuje się wszystkie wymienione badania .
Co nie jest charakterystyczne dla typu 2N choroby von Willebranda ? A. brak dużych i pośrednich multimetrów czynnika von Willebranda (vWF); B. brak lub zmniejszenie zdolności czynnika von Willebranda (vWF) do wiązania czynnika VIII; C. zmniejszenie aktywności czynnika VIII większe niż zmniejszenie stężenia antygenu czynnika von Willebranda (vWF:Ag); D. prawidłowy rozkład multimetrów czynnika von Willebranda (vWF); E. skaza krwotoczna łagodna lub nasilona,A,Hematologia,2018 jesień,96,Co nie jest charakterystyczne dla typu 2N choroby von Willebranda ? A. brak dużych i pośrednich multimetrów czynnika von Willebranda (vWF) . B. brak lub zmniejszenie zdolności czynnika von Willebranda (vWF) do wiązania czynnika VIII . C. zmniejszenie aktywności czynnika VIII większe niż zmniejszenie stężenia antygenu czynnika von Willebranda (vWF:Ag) . D. prawidłowy rozkład multimetrów czynnika von Willebranda (vWF) . E. skaza krwotoczna łagodna lub nasilona .
"Własność, która decyduje o uznaniu komórki za komórkę macierzystą to: A. różnicowanie; B. dojrzewanie; C. samoodnawianie; D. proliferacja; E. fagocytoza",C,Hematologia,2018 jesień,80,"Własność, która decyduje o uznaniu komórki za komórkę macierzystą to: A. różnicowanie . D. proliferacja . B. dojrzewanie . E. fagocytoza . C. samoodnawianie ."
Nabyta choroba von Willebranda może być wywołana : A. autoprzeciwciałami neutralizującymi czynnik von Willebranda; B. adsorpcją czynnika von Willebranda na komórkach nowotworowych; C. nadmierną degradacją czynnika von Willebranda; D. zmniejszeniem syntezy czynnika von Willebranda; E. wszystkimi wymienionymi,E,Hematologia,2018 jesień,95,Nabyta choroba von Willebranda może być wywołana : A. autoprzeciwciałami neutralizującymi czynnik von Willebranda . B. adsorpcją czynnika von Willebranda na komórkach nowotworowych . C. nadmierną degradacją czynnika von Willebranda . D. zmniejszeniem syntezy czynnika von Willebranda . E. wszystkimi wymienionymi .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaleceń ogólnych w leczeniu choroby von Willebranda : 1) poza wyjątkowymi sytuacjami nie należy stosować leków upośledzających czynność płytek krwi; 2) należy unikać wstrzyknięć dożylnych; 3) duże zabiegi operacyjne or az leczeni e poważnych krwawień należy prowadzić w szpitalu dysponującym możliwością oznaczania aktywności czynnika von Willebranda i czynnika VIII przez całą dobę; 4) w razie krwawienia należy jak najszybciej podać desmopresynę lub koncentrat czynnika VIII . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1,2; C. 1,2,3; D. 1,3; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2018 jesień,93,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaleceń ogólnych w leczeniu choroby von Willebranda : 1) poza wyjątkowymi sytuacjami nie należy stosować leków upośledzających czynność płytek krwi; 2) należy unikać wstrzyknięć dożylnych; 3) duże zabiegi operacyjne or az leczeni e poważnych krwawień należy prowadzić w szpitalu dysponującym możliwością oznaczania aktywności czynnika von Willebranda i czynnika VIII przez całą dobę; 4) w razie krwawienia należy jak najszybciej podać desmopresynę lub koncentrat czynnika VIII . Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1 . B. 1,2. C. 1,2,3 . D. 1,3. E. wszystkie wymienione ."
"U chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem w leczeniu krwawień stosuje się : A. koncentrat czynnika VIII w zwiększonej dawce, jeśli miano inhibitora wynosi < 5 j; B. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) w dawce 50 -100 j/kg co 8-12h; C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) w dawce 30 µg/kg m; D. prawdziwe są odpowiedzi B,C; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",A,Hematologia,2018 jesień,92,"U chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem w leczeniu krwawień stosuje się : A. koncentrat czynnika VIII w zwiększonej dawce, jeśli miano inhibitora wynosi < 5 j. Bethesda/ml (j.B/ml) . B. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) w dawce 50 -100 j/kg co 8-12h. C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) w dawce 30 µg/kg m.c. co 2 -3h. D. prawdziwe są odpowiedzi B,C . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby Christmasa: A. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika VII; B. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika XII; C. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika IX; D. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynników zespołu protrombiny; E. nabyta skaza krwotoczna spowodowana obecnością inhibitora czynnika VIII,C,Hematologia,2018 jesień,91,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby Christmasa: A. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika VII . B. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika XII . C. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynnika IX . D. to wrodzona skaza krwotoczna spowodowana niedoborem czynników zespołu protrombiny . E. nabyta skaza krwotoczna spowodowana obecnością inhibitora czynnika VIII.
"Pacjent lat 62 z wywiadem krwawienia z dziąseł od kilku miesięcy, obecnie z masywną skazą skórną w obrębie przedramion. Ponadto zgłasza bóle brzucha, zaparcia, istotną utratę masy ciała. W badaniach wykonanych w Izbie Przyjęć WBC 4,0 G/l, RBC 10 g/dl, PLT 160 G/l, APTT 60 s, test korekcji APTT (czas częściowej tromboplastyny po aktywacji) dodatni (brak korekcji APTT w mieszaninie osocza badanego i prawidłowego), czas protrombinowy (PT) i czas trombinowy (TT) w normie. U chorego należy podejrze wać: A. hemofilię A; B. hemofilię B; C. chorobę von Willebranda; D. nabytą hemofilię A; E. niedobór czynnika XII",D,Hematologia,2018 jesień,90,"Pacjent lat 62 z wywiadem krwawienia z dziąseł od kilku miesięcy, obecnie z masywną skazą skórną w obrębie przedramion. Ponadto zgłasza bóle brzucha, zaparcia, istotną utratę masy ciała. W badaniach wykonanych w Izbie Przyjęć WBC 4,0 G/l, RBC 10 g/dl, PLT 160 G/l, APTT 60 s, test korekcji APTT (czas częściowej tromboplastyny po aktywacji) dodatni (brak korekcji APTT w mieszaninie osocza badanego i prawidłowego), czas protrombinowy (PT) i czas trombinowy (TT) w normie. U chorego należy podejrze wać: A. hemofilię A . B. hemofilię B . C. chorobę von Willebranda . D. nabytą hemofilię A . E. niedobór czynnika XII ."
"U chorego z ciężką postacią hemofilii A powikłaną w mianie 7 j. Bethesda/ml (j.B/ml) w przypadku wylewu do stawu biodrowego należy zastosować: A. koncentrat czynnik a VIII w zwiększonej dawce tj; B. koncentrat aktywowanych czynników zespołu protrombiny (aPCC) w dawce 50-100 j/kg m; C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) w dawce 30 µg/kg m; D. prawdziwe są odpowiedzi B,C; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",B,Hematologia,2018 jesień,89,"U chorego z ciężką postacią hemofilii A powikłaną w mianie 7 j. Bethesda/ml (j.B/ml) w przypadku wylewu do stawu biodrowego należy zastosować: A. koncentrat czynnik a VIII w zwiększonej dawce tj. 50 j/kg m.c. B. koncentrat aktywowanych czynników zespołu protrombiny (aPCC) w dawce 50-100 j/kg m.c. w zależności od intensywności wylewu . C. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) w dawce 30 µg/kg m.c. D. prawdziwe są odpowiedzi B,C . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C."
"Izolowane przedłużenie części czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) występuje w przypadku: 1) niedoboru czynnika II; 2) niedoboru czynnika VII; 3) niedoboru czynnika XII; 4) niedoboru czynnika XIII; 5) obecności antykoagulantu toczniowego; 6) wpływu heparyny niefrakcjonowanej; 7) nabytego inhibitora czynnika VIII lub IX. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 2,3,7; C. 5,6,7; D. 3,4,7; E. 1,5,6",C,Hematologia,2018 jesień,88,"Izolowane przedłużenie części czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) występuje w przypadku: 1) niedoboru czynnika II; 2) niedoboru czynnika VII; 3) niedoboru czynnika XII; 4) niedoboru czynnika XIII; 5) obecności antykoagulantu toczniowego; 6) wpływu heparyny niefrakcjonowanej; 7) nabytego inhibitora czynnika VIII lub IX. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4 . B. 2,3,7 . C. 5,6,7 . D. 3,4,7 . E. 1,5,6 ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. duża inwersja i translokacja intronów 1 -22 jest najczęstszym defektem odpowiadającym za 45% przypadków ciężkiej hemofilii A; B. przedłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) może być prawidłowy w łagodnej hemofilii A; C. nasilenie skazy krwotocznej w hemofilii zależy od stopnia niedobo ru czynnika VIII; D. lekiem z wyboru w łagodnej postaci hemofilii jest desmopresyna; E. wszystkie stwierdzenia są praw dziwe,A,Hematologia,2018 jesień,87,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. duża inwersja i translokacja intronów 1 -22 jest najczęstszym defektem odpowiadającym za 45% przypadków ciężkiej hemofilii A . B. przedłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) może być prawidłowy w łagodnej hemofilii A . C. nasilenie skazy krwotocznej w hemofilii zależy od stopnia niedobo ru czynnika VIII. D. lekiem z wyboru w łagodnej postaci hemofilii jest desmopresyna . E. wszystkie stwierdzenia są praw dziwe.
Które z podanych zmian cytogenetycznych i molekularnych są prawidłowo skojarzone? A. t(8:21) i PML/RARalfa; B. t(6:9) i RUNX1/RUNX1T1; C. t(9:11) i RUNX1/RUNX1T1; D. t(15:17) i PML/RARalfa; E. t(16:16) i CBFβ/RARalfa,D,Hematologia,2018 jesień,86,Które z podanych zmian cytogenetycznych i molekularnych są prawidłowo skojarzone? A. t(8:21) i PML/RARalfa . D. t(15:17) i PML/RARalfa. B. t(6:9) i RUNX1/RUNX1T1 . E. t(16:16) i CBFβ/RARalfa. C. t(9:11) i RUNX1/RUNX1T1 .
Rozpoznanie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi powinno być potwierdzone: A. badaniem bioptycznym zajętego narządu; B. badaniem immunofenotypowym; C. ponownym badaniem HLA dawcy i biorcy; D. zmianą grupy krwi na grupę dawcy; E. badaniem genetycznym chimeryzmu,A,Hematologia,2018 jesień,85,Rozpoznanie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi powinno być potwierdzone: A. badaniem bioptycznym zajętego narządu . B. badaniem immunofenotypowym . C. ponownym badaniem HLA dawcy i biorcy . D. zmianą grupy krwi na grupę dawcy . E. badaniem genetycznym chimeryzmu .
"Kiedy przy doborze dawcy komórek krwiotwórczych należy posłu żyć się analizą haplotypów? A. przy doborze niespokrewnionej krwi pępowinowej; B. podczas analizy rodzeństwa, w rodzinie, w której u matki i ojca powtarzają się niektóre swoistości; C. podczas analizy rodzeństwa, w rodzinie, w której u matki i ojca nie powtarzają się żadne swoistości; D. przy doborze niespokrewnionego dawcy szpiku; E. podczas poszukiwania dawcy w tzw",B,Hematologia,2018 jesień,84,"Kiedy przy doborze dawcy komórek krwiotwórczych należy posłu żyć się analizą haplotypów? A. przy doborze niespokrewnionej krwi pępowinowej . B. podczas analizy rodzeństwa, w rodzinie, w której u matki i ojca powtarzają się niektóre swoistości . C. podczas analizy rodzeństwa, w rodzinie, w której u matki i ojca nie powtarzają się żadne swoistości . D. przy doborze niespokrewnionego dawcy szpiku . E. podczas poszukiwania dawcy w tzw. rozszerzonej rodzinie ."
W co najmniej ilu antygenach HLA na ile badanych powinien być dobrany niespokrewniony dawca szpiku? A. 5/6; B. 7/8; C. 9/10; D. 6/6; E. 4/6,C,Hematologia,2018 jesień,83,W co najmniej ilu antygenach HLA na ile badanych powinien być dobrany niespokrewniony dawca szpiku? A. 5/6. B. 7/8. C. 9/10. D. 6/6. E. 4/6.
Podstawowy test pozwalający odróżnić neutropenię prawdziwą od niewinnej to : A. test adrenalinowy; B. test NBT; C. fosfataza alkaliczna granulocytów; D. test hydrokortyzonowy; E. muramidaza,D,Hematologia,2018 jesień,82,Podstawowy test pozwalający odróżnić neutropenię prawdziwą od niewinnej to : A. test adrenalinowy . B. test NBT . C. fosfataza alkaliczna granulocytów . D. test hydrokortyzonowy . E. muramidaza .
"U pacjentki z typem 3 choroby von Willebranda przed ekstrakcją zęba należy zastosować : A. desmopresynę w dawce 0,3 µg/kg m; B. koncentrat czynnika VIII zawierający czynnik von Willebranda; C. kwas tranek samowy w monoterapii; D. prawdziwe są odpowiedzi B,C; E. prawdziwe są odpowiedzi A,C",B,Hematologia,2018 jesień,94,"U pacjentki z typem 3 choroby von Willebranda przed ekstrakcją zęba należy zastosować : A. desmopresynę w dawce 0,3 µg/kg m.c. B. koncentrat czynnika VIII zawierający czynnik von Willebranda . C. kwas tranek samowy w monoterapii . D. prawdziwe są odpowiedzi B,C . E. prawdziwe są odpowiedzi A,C ."
"Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (ALCL), ALK ujemny : A. rozwija się głównie u dzieci; B. ma lepsze rokowanie niż postać ALCL, ALK+; C. nie występuje jako pierwotna postać skórna; D. zajmuje węzły chłonne i rzadziej miejsca pozawęzłowe; E. może występować w podtyp ie drobnokomórkowy m, który gorzej rokuj e",D,Hematologia,2018 jesień,50,"Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (ALCL), ALK ujemny : A. rozwija się głównie u dzieci . B. ma lepsze rokowanie niż postać ALCL, ALK+ . C. nie występuje jako pierwotna postać skórna . D. zajmuje węzły chłonne i rzadziej miejsca pozawęzłowe . E. może występować w podtyp ie drobnokomórkowy m, który gorzej rokuj e."
Chłoniak grudkowy G3: A. przebiega bardziej agresywnie niż chłoniak grudkowy G1-2; B. stanowi około połowę przypadków chłoniaka grudkowego; C. zbudowany jest wyłącznie z centrocytów; D. nie wykazuje ekspresji białka BCL2; E. wykazuje dodatni odczyn na cyklinę D1,A,Hematologia,2018 jesień,49,Chłoniak grudkowy G3: A. przebiega bardziej agresywnie niż chłoniak grudkowy G1-2. B. stanowi około połowę przypadków chłoniaka grudkowego . C. zbudowany jest wyłącznie z centrocytów . D. nie wykazuje ekspresji białka BCL2 . E. wykazuje dodatni odczyn na cyklinę D1 .
"Oceń stwierdzenie: „ W patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej kluczową rolę odgrywają zaburzenia funkcjonowania kinazy tyrozynowej oraz białka BCL2 ”: A. stwierdzenie to nie dotyczy tej białaczki, a jedynie chłoniaków strefy płaszcza grudki chłonne j; B. stwierdzenie to jest prawdziwe, ale nie ma znaczenia praktycznego dla chorych na tę białaczkę; C. odkrycie tych zaburzeń było podstawą do zastosowania dwóch nowych grup leków u chorych na tę białaczkę; D. stwierdzenie jest prawdziwe, ale tylko inhibitory kinaz okazały się skuteczne w leczeniu tej białaczki; E. stwierdzenie jest prawdziwe, ale tylko inhibitory BCL2 okazały się skuteczne w leczeniu tej białaczki",C,Hematologia,2018 jesień,48,"Oceń stwierdzenie: „ W patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej kluczową rolę odgrywają zaburzenia funkcjonowania kinazy tyrozynowej oraz białka BCL2 ”: A. stwierdzenie to nie dotyczy tej białaczki, a jedynie chłoniaków strefy płaszcza grudki chłonne j. B. stwierdzenie to jest prawdziwe, ale nie ma znaczenia praktycznego dla chorych na tę białaczkę . C. odkrycie tych zaburzeń było podstawą do zastosowania dwóch nowych grup leków u chorych na tę białaczkę . D. stwierdzenie jest prawdziwe, ale tylko inhibitory kinaz okazały się skuteczne w leczeniu tej białaczki . E. stwierdzenie jest prawdziwe, ale tylko inhibitory BCL2 okazały się skuteczne w leczeniu tej białaczki ."
"Który z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozynowych najczęściej wywołuje hiperglikemię, nasila miażdżycę i chorobę tętnic obwodowych w przebiegu leczenia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową ? A. ponatynib; B. bozutynib; C. nilotynib; D. dazatynib; E. imatynib",C,Hematologia,2018 jesień,16,"Który z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozynowych najczęściej wywołuje hiperglikemię, nasila miażdżycę i chorobę tętnic obwodowych w przebiegu leczenia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową ? A. ponatynib . B. bozutynib. C. nilotynib. D. dazatynib . E. imatynib ."
"Który z wyników badania ilościowego PCR spełnia kryteria większej odpo - wiedzi molekularnej (MMR lub MR 3) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. wartość pomiędzy 10% a 100% [IS]; B. wartość pomiędzy 1% a 10% [IS]; C. wartość pomiędzy 0,2% a 1% [IS]; D. wartość pomiędzy 0,02% a 0,1% [IS]; E. wartość pomiędzy 0,001% a 0,0032% [IS]",D,Hematologia,2018 jesień,15,"Który z wyników badania ilościowego PCR spełnia kryteria większej odpo - wiedzi molekularnej (MMR lub MR 3) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej? A. wartość pomiędzy 10% a 100% [IS] . B. wartość pomiędzy 1% a 10% [IS] . C. wartość pomiędzy 0,2% a 1% [IS] . D. wartość pomiędzy 0,02% a 0,1% [IS] . E. wartość pomiędzy 0,001% a 0,0032% [IS] ."
Bosutynib używany jest w Polsce w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową: A. opornych na inne leczenie III rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych; B. opornych na inne leczenie II rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych; C. nietolerujących leczenia II rzut u inhibitorem kinaz tyrozynowych; D. opornych na leczenie I rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych; E. z występującą mutacją T315I,D,Hematologia,2018 jesień,14,Bosutynib używany jest w Polsce w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową: A. opornych na inne leczenie III rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych. B. opornych na inne leczenie II rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych . C. nietolerujących leczenia II rzut u inhibitorem kinaz tyrozynowych. D. opornych na leczenie I rzutu inhibitorem kinaz tyrozynowych . E. z występującą mutacją T315I .
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przewlekłej białaczki szpikowej (PBSz) inhibitorami kinaz tyrozynowych II i III generacji: A. inhibitory II i III generacji są w Polsce stosowane w leczeniu pierwszego wyboru PBSz; B. nilotynib przyłącza się do formy aktywnej i nieaktywnej domeny kinazy abl; C. dazatynib przyłącza się do formy aktywnej i nieaktywnej domeny kinazy abl; D. bozutynib jest skuteczny u chorych z mutacją T315I; E. wskazaniem do podawania ponatynibu jest nietolerancja imatynibu,C,Hematologia,2018 jesień,13,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przewlekłej białaczki szpikowej (PBSz) inhibitorami kinaz tyrozynowych II i III generacji: A. inhibitory II i III generacji są w Polsce stosowane w leczeniu pierwszego wyboru PBSz. B. nilotynib przyłącza się do formy aktywnej i nieaktywnej domeny kinazy abl. C. dazatynib przyłącza się do formy aktywnej i nieaktywnej domeny kinazy abl. D. bozutynib jest skuteczny u chorych z mutacją T315I . E. wskazaniem do podawania ponatynibu jest nietolerancja imatynibu .
"U 57 -letniego mężczyzny rozpoznano przewlekłą białaczkę szpikową. Wyniki badań morfologii krwi obwodowej i szpiku wskazują na fazę przewlekłą. W badaniu NMR wykonanym z powodu występujących objawów neurologicznych uwidoczniono guz w kanale kręgowym na odcinku Th8 -Th12. Naciek zweryfiko - wano jako złożony z komórek przewlekłej białaczki szpikowej. Jakie jest znaczenie rokownicze jego wykrycia? A. nie ma znaczenia rokowniczego; nacieki pozaszpikowe należą do typowego obrazu PBSz; B. nieznacznie pogarsza rokowanie w fazie przewlekłej; C. znacznie pogarsza rokowanie w faz ie przewlekłej; D. niekorzystne, świadczy o zaostrze niu choroby do fazy akceleracji; E. niekorzystne, świadczy o zaostrzeniu choroby do fazy kryzy blastycznej",E,Hematologia,2018 jesień,12,"U 57 -letniego mężczyzny rozpoznano przewlekłą białaczkę szpikową. Wyniki badań morfologii krwi obwodowej i szpiku wskazują na fazę przewlekłą. W badaniu NMR wykonanym z powodu występujących objawów neurologicznych uwidoczniono guz w kanale kręgowym na odcinku Th8 -Th12. Naciek zweryfiko - wano jako złożony z komórek przewlekłej białaczki szpikowej. Jakie jest znaczenie rokownicze jego wykrycia? A. nie ma znaczenia rokowniczego; nacieki pozaszpikowe należą do typowego obrazu PBSz. B. nieznacznie pogarsza rokowanie w fazie przewlekłej. C. znacznie pogarsza rokowanie w faz ie przewlekłej. D. niekorzystne, świadczy o zaostrze niu choroby do fazy akceleracji. E. niekorzystne, świadczy o zaostrzeniu choroby do fazy kryzy blastycznej ."
"U około 30% chorych na szpiczaka plazmocytowego, w chwili rozpoznania występuje hiperkalcemia, czyli zwiększenie stężenia wapnia w surowicy > 2,75 mmol/l (11 mg/dl). W umiarkowanej i ciężkiej lub szybko narastającej hiperkalcemii występują objawy zespołu hiperkalcemicznego , do których nie należą : A. wielomocz i hiperkac iuria; B. nudności, wymiot y, zapar cia, zapaleni e trzustki, odwodnieni e; C. osłabieni e mięśni, o słabieni e odruchów ścięgnistych; D. objawy mózgow e w postaci bólów głowy, depresji, zaburzeń orientacji, senności i śpiączki; E. spadek ciśnienia tętniczego, bradyka rdia i asystoli a",E,Hematologia,2018 jesień,11,"U około 30% chorych na szpiczaka plazmocytowego, w chwili rozpoznania występuje hiperkalcemia, czyli zwiększenie stężenia wapnia w surowicy > 2,75 mmol/l (11 mg/dl). W umiarkowanej i ciężkiej lub szybko narastającej hiperkalcemii występują objawy zespołu hiperkalcemicznego , do których nie należą : A. wielomocz i hiperkac iuria. B. nudności, wymiot y, zapar cia, zapaleni e trzustki, odwodnieni e. C. osłabieni e mięśni, o słabieni e odruchów ścięgnistych. D. objawy mózgow e w postaci bólów głowy, depresji, zaburzeń orientacji, senności i śpiączki . E. spadek ciśnienia tętniczego, bradyka rdia i asystoli a."
"U chorego lat 70, chorującego na cukrzycę, z niewydolnością krążenia, po przebytym zawale m. serca, rozpoznano szpiczaka plazmocytowego w stadium ISS III. Od 2 lat u pacjenta występowała nefropatia cukrzycowa i pacjent był objęty programem leczenia nerkozastępczego. U chorego należy: A. zastosować VTD (bortezomib, talidomid, dekasametazan) lub VCT (bortezomib, cyklofosfa -mid, deksametazon), a następnie zaproponować megachemioterapię; B. zastosować VMP (bort ezomib, melfalan, deksametazon) lub MPT (melfalan, prednizon, talidomid), a następnie leczenie podtrzymujące; C. unikać bortezomibu , który nie jest zalecany w indukcji remisji u chorych na świeżo rozpoznanego szpiczaka plazmocytowe go w wieku 70 lat i powyżej, ze względu na jego kardiotoksyczność; D. unikać mega chem ioterapii, która jest przeciwwskazana chorych dializowanych z powodu nefropatii cukrzycowej; E. uzależnić wybór leczenia indukującego remisję od rodzaju stwierdzonych u niego zmian cytogenetycznych",B,Hematologia,2018 jesień,10,"U chorego lat 70, chorującego na cukrzycę, z niewydolnością krążenia, po przebytym zawale m. serca, rozpoznano szpiczaka plazmocytowego w stadium ISS III. Od 2 lat u pacjenta występowała nefropatia cukrzycowa i pacjent był objęty programem leczenia nerkozastępczego. U chorego należy: A. zastosować VTD (bortezomib, talidomid, dekasametazan) lub VCT (bortezomib, cyklofosfa -mid, deksametazon), a następnie zaproponować megachemioterapię. B. zastosować VMP (bort ezomib, melfalan, deksametazon) lub MPT (melfalan, prednizon, talidomid), a następnie leczenie podtrzymujące . C. unikać bortezomibu , który nie jest zalecany w indukcji remisji u chorych na świeżo rozpoznanego szpiczaka plazmocytowe go w wieku 70 lat i powyżej, ze względu na jego kardiotoksyczność. D. unikać mega chem ioterapii, która jest przeciwwskazana chorych dializowanych z powodu nefropatii cukrzycowej . E. uzależnić wybór leczenia indukującego remisję od rodzaju stwierdzonych u niego zmian cytogenetycznych."
"U chorego lat 65, bez istotnej przeszłości chorobo wej rozpoznano szpicza - ka plazmocytowego w stadium ISS III. Pacjentowi zaproponowano leczenie indukujące remisję choroby, następnie megachemioterapię wspomaganą przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych. Wobec takiego planu leczenia, w indukcji remisji u chorego należy: A. zastosować VTD (bortezomib, talidomid, dekasametazan) lub VCT (bortezomib, cyklofosfamid , deksametazon); B. zastosować VMP (bortezomib, melfalan, deksametazon); C. zastosować schemat dwulekowy; D. uzależnić wybór lecze nia ind ukującego remisję od stężenia białka monoklonalnego i wolnych łańcuchów lekkich w surowicy; E. uzależnić wybór leczenia indukującego remisję od rodzaju stwierdzonych zmian cytogenetycznych",A,Hematologia,2018 jesień,9,"U chorego lat 65, bez istotnej przeszłości chorobo wej rozpoznano szpicza - ka plazmocytowego w stadium ISS III. Pacjentowi zaproponowano leczenie indukujące remisję choroby, następnie megachemioterapię wspomaganą przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych. Wobec takiego planu leczenia, w indukcji remisji u chorego należy: A. zastosować VTD (bortezomib, talidomid, dekasametazan) lub VCT (bortezomib, cyklofosfamid , deksametazon). B. zastosować VMP (bortezomib, melfalan, deksametazon). C. zastosować schemat dwulekowy . D. uzależnić wybór lecze nia ind ukującego remisję od stężenia białka monoklonalnego i wolnych łańcuchów lekkich w surowicy . E. uzależnić wybór leczenia indukującego remisję od rodzaju stwierdzonych zmian cytogenetycznych."
"Zaburzenia cytogenetyczne występujące u chorych na szpiczaka mają istot - ne znaczenie rokownicze. Klasyczną analizą prążkową wykrywa się je u 20-30% chorych, badaniem FISH nawet u 70% chorych. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. postać hiperdiploidalna występuje częściej u osób starszych i jest mniej agresywna klinicznie; B. postacie niehiperdiploidalne rokują gorzej; C. do grupy chorych wysokie go ryzyka zalicza się m; D. do grupy chorych wysokiego ryzyka zalicza się m; E. wszystkie w/w stwierdzenia są praw dziwe",E,Hematologia,2018 jesień,8,"Zaburzenia cytogenetyczne występujące u chorych na szpiczaka mają istot - ne znaczenie rokownicze. Klasyczną analizą prążkową wykrywa się je u 20-30% chorych, badaniem FISH nawet u 70% chorych. Wskaż praw dziwe stwierdzenie : A. postać hiperdiploidalna występuje częściej u osób starszych i jest mniej agresywna klinicznie . B. postacie niehiperdiploidalne rokują gorzej . C. do grupy chorych wysokie go ryzyka zalicza się m.in. chorych z t(4;14), t(14;16), t(14; 20) . D. do grupy chorych wysokiego ryzyka zalicza się m.in. chorych z del (13q) i del (17p) . E. wszystkie w/w stwierdzenia są praw dziwe."
"U 75 -letniego chorego z bólami w okolicy lędźwiowej, stwierdzono niedokrwistość (Hb 11,4g/dl), zwyżkę leukocytów do 14 tys., zwyżkę kreatyniny i kwasu moczowego. Stężenie wapnia zjonizowanego było prawidłowo. Nie wykazano białka monoklonalnego w krwi ani w moczu, stosunek sFLC κ / sFLC λ był prawidłowy. W szpiku wykazano 15% plazmocytów. W badaniu moczu stwierdzono erytrocyturię i leukocyturię. Badaniem USG jamy brzusznej uwidoczniono złogi i posze rzenie dróg moczowych, a badaniem radiologicznym kości stwierdzono ogniska osteolizy w czaszce i kręgosłupie lędźwiowym. U chorego należy: A. rozpoznać kolkę w przebiegu kamicy nerkowej z odczynem plazmatycznym w szpiku; B. rozpoznać zespół korzeniowy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa i zapalenie dróg moczowych ze współistniejąca kamicą; C. wyklucz yć rozpoznanie szpiczaka plazmocytowego ze względu na brak białka monoklonalnego; D. rozpoznać kamicę nerkową i szpiczaka plazmocytowego niewydziel ającego; E. rozpoznać szpiczaka bezobj awowego wymagającego obserwacji i wdrożyć leczenie kolki nerkowej",D,Hematologia,2018 jesień,7,"U 75 -letniego chorego z bólami w okolicy lędźwiowej, stwierdzono niedokrwistość (Hb 11,4g/dl), zwyżkę leukocytów do 14 tys., zwyżkę kreatyniny i kwasu moczowego. Stężenie wapnia zjonizowanego było prawidłowo. Nie wykazano białka monoklonalnego w krwi ani w moczu, stosunek sFLC κ / sFLC λ był prawidłowy. W szpiku wykazano 15% plazmocytów. W badaniu moczu stwierdzono erytrocyturię i leukocyturię. Badaniem USG jamy brzusznej uwidoczniono złogi i posze rzenie dróg moczowych, a badaniem radiologicznym kości stwierdzono ogniska osteolizy w czaszce i kręgosłupie lędźwiowym. U chorego należy: A. rozpoznać kolkę w przebiegu kamicy nerkowej z odczynem plazmatycznym w szpiku. B. rozpoznać zespół korzeniowy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa i zapalenie dróg moczowych ze współistniejąca kamicą. C. wyklucz yć rozpoznanie szpiczaka plazmocytowego ze względu na brak białka monoklonalnego. D. rozpoznać kamicę nerkową i szpiczaka plazmocytowego niewydziel ającego. E. rozpoznać szpiczaka bezobj awowego wymagającego obserwacji i wdrożyć leczenie kolki nerkowej."
"U 76 -letniego chorego na szpiczaka plazmocytowego po 2 latach od rozpoznania i pół roku remisji częściowej, którą wyidukowano leczeniem wg schematu V TD (bortezomib, talidomid, deksametazon), w morfologii stwierdzono niedokrwistość, w rozmazie krwi obwodowej wykazano obecność plazmocytów w liczbie przekraczającej 20%. U chorego: A. wystąpiła białaczka plazmocytowa; B. należy wykonać badanie szpiku, które będzie stanowiło podstawę rozpoznania białaczki plazmocytowej; C. białaczkę plazmocytową rozpoznaje się na podstawie obecnoś ci > 10% plazmoblastów w szpiku; D. do rozpoznania białaczki plazmocytowej wymag ana jest obecność delecji 17p13; E. prawdziwe są o dpowiedzi C+D",A,Hematologia,2018 jesień,6,"U 76 -letniego chorego na szpiczaka plazmocytowego po 2 latach od rozpoznania i pół roku remisji częściowej, którą wyidukowano leczeniem wg schematu V TD (bortezomib, talidomid, deksametazon), w morfologii stwierdzono niedokrwistość, w rozmazie krwi obwodowej wykazano obecność plazmocytów w liczbie przekraczającej 20%. U chorego: A. wystąpiła białaczka plazmocytowa. B. należy wykonać badanie szpiku, które będzie stanowiło podstawę rozpoznania białaczki plazmocytowej. C. białaczkę plazmocytową rozpoznaje się na podstawie obecnoś ci > 10% plazmoblastów w szpiku. D. do rozpoznania białaczki plazmocytowej wymag ana jest obecność delecji 17p13. E. prawdziwe są o dpowiedzi C+D."
"U 46 -letniego chorego, bez istotnych dolegliwości i odchyleń w badaniach laboratoryjnych, stwierdzono guz w kości ramieniowej prawej. Badaniem histopatologicznym materiału z biopsji guza stwierdzono obecność klonalnych plazmocytów. Obraz szpiku pobranego w biopsji aspiracyjnej był prawidłowy, również badania obrazowe kości ( z wyjątkiem zmiany w kości ramieniowej) były prawidłowe. U chorego: A. należy rozpoznać szpiczaka odosobnionego; B. należy wykonać trepanobiopsję, ponieważ rozpoznanie nacieku plazmocytowego szpiku może być postawione tylko na podstawie tego badania; C. rozpoznanie guza plazmocytowego może być postawione tylko w oparciu o badania genet yczne, wykazujące delecję 17p13; D. nie można rozpoznać guza plazmocytowego, ponieważ do diagnozy tej postaci dyskrazji plazmocytowej wymagana jest obecność >5 % plazmoblastów w badaniu histologicznym guza; E. u chorego nie można rozpoznać szp iczaka odosobnionego, ponieważ taka postać szpiczaka występuje wyłącznie w tkankach miękkich",A,Hematologia,2018 jesień,5,"U 46 -letniego chorego, bez istotnych dolegliwości i odchyleń w badaniach laboratoryjnych, stwierdzono guz w kości ramieniowej prawej. Badaniem histopatologicznym materiału z biopsji guza stwierdzono obecność klonalnych plazmocytów. Obraz szpiku pobranego w biopsji aspiracyjnej był prawidłowy, również badania obrazowe kości ( z wyjątkiem zmiany w kości ramieniowej) były prawidłowe. U chorego: A. należy rozpoznać szpiczaka odosobnionego. B. należy wykonać trepanobiopsję, ponieważ rozpoznanie nacieku plazmocytowego szpiku może być postawione tylko na podstawie tego badania. C. rozpoznanie guza plazmocytowego może być postawione tylko w oparciu o badania genet yczne, wykazujące delecję 17p13. D. nie można rozpoznać guza plazmocytowego, ponieważ do diagnozy tej postaci dyskrazji plazmocytowej wymagana jest obecność >5 % plazmoblastów w badaniu histologicznym guza. E. u chorego nie można rozpoznać szp iczaka odosobnionego, ponieważ taka postać szpiczaka występuje wyłącznie w tkankach miękkich."
Stosowanie którego z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozyno - wych w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej wiąże się z najmniejszym ryzykiem wydłużenia odstępu QT? A. ponatynib; B. bozutynib; C. nilotynib; D. dazatynib; E. imatynib,A,Hematologia,2018 jesień,17,Stosowanie którego z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozyno - wych w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej wiąże się z najmniejszym ryzykiem wydłużenia odstępu QT? A. ponatynib . B. bozutynib. C. nilotynib. D. dazatynib . E. imatynib .
"Wskaż k ryteria diagnostyczne, które muszą być spełnione przy rozpoznaniu szpiczaka plazmocytowego: A. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥ 10% (w przypadku szpiczaka niewydzielającego ≥ 30%) lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narządów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej jednego z bioma rkerów nowotworu (cechy SLiM); B. obecność klonalnych plazmocytów w szp iku ≥ 10% lub potwierdzony w biopsji guz plaz mocytowy, kostny lub pozakostny oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narzą dów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej jednego z biomarkeró w nowotworu (cechy SLiM); C. obecność plazmocytów w szpiku ≥30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu lub obecność jednej z cech CRAB; D. obecność klonalnych plazmoc ytów w krwi obwodowej ≥ 30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu; E. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥ 10% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocyt owy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu",B,Hematologia,2018 jesień,4,"Wskaż k ryteria diagnostyczne, które muszą być spełnione przy rozpoznaniu szpiczaka plazmocytowego: A. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥ 10% (w przypadku szpiczaka niewydzielającego ≥ 30%) lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narządów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej jednego z bioma rkerów nowotworu (cechy SLiM). B. obecność klonalnych plazmocytów w szp iku ≥ 10% lub potwierdzony w biopsji guz plaz mocytowy, kostny lub pozakostny oraz obecność przynajmniej jednego z kryteriów definiujących szpiczaka plazmocytowego (cechy uszkodzenia narzą dów zależne od MM – cechy CRAB) lub przynajmniej jednego z biomarkeró w nowotworu (cechy SLiM). C. obecność plazmocytów w szpiku ≥30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu lub obecność jednej z cech CRAB . D. obecność klonalnych plazmoc ytów w krwi obwodowej ≥ 30% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocytowy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu. E. obecność klonalnych plazmocytów w krwi obwodowej ≥ 10% lub potwierdzony w biopsji guz plazmocyt owy, kostny lub pozakostny oraz stwierdzenie białka monoklonalnego we krwi i/lub w moczu."
Do triady objawów klasycznego szpiczaka zalicza się bóle kostne będące wynikiem zmian osteolitycznych i złamań patologicznych. Ogniska osteolizy występują nawet u 60% chorych przy zachorowaniu i są spowodowane: A. niszczeniem kości przez złośliwe plazmocyty; B. pobudzeniem aktywności osteoblastów; C. nadmiern ym wytwarzania parathormonu przy prawidłowej aktywnoś ci osteoblastów; D. nadmiernym pobudzeniem osteoklastów i zahamowaniem aktywności osteoblastów; E. nadmiernym pobudzeniem osteoblastów i zahamowaniem aktywności osteoklastów,D,Hematologia,2018 jesień,2,Do triady objawów klasycznego szpiczaka zalicza się bóle kostne będące wynikiem zmian osteolitycznych i złamań patologicznych. Ogniska osteolizy występują nawet u 60% chorych przy zachorowaniu i są spowodowane: A. niszczeniem kości przez złośliwe plazmocyty . B. pobudzeniem aktywności osteoblastów. C. nadmiern ym wytwarzania parathormonu przy prawidłowej aktywnoś ci osteoblastów . D. nadmiernym pobudzeniem osteoklastów i zahamowaniem aktywności osteoblastów . E. nadmiernym pobudzeniem osteoblastów i zahamowaniem aktywności osteoklastów.
"Monoklonalna gammapatia o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) jest sta - nem, w którym stwierdza się obecność białka monoklonalnego . Jest to najczęstsza anomalia białkowa występująca u rasy białej, która przebiega bezobjawowo. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące MGUS : A. w przypadku s twierdzenia MGUS, u chorego należy rozpocząć leczenie cytostatyczne wyprzedza jące transformację nowotworową; B. ryzyko progresji MGUS do szpiczaka plazmocytowego jest wysokie i wynosi około 1 0%/rok; C. MGUS może wyprzedzać zachorowanie na szpiczaka plazmoc ytowego, makroglobulinemię Waldenstr öma, inne zespoły limfoproliferacyjne, ale nie na amyloidozę AL; D. aktualnie nie zaleca się rozpoczynania leczenia MGUS w celu zapobiegnięcia transformacji nowotworowej; E. warunkiem rozpoczęcia leczenia w MGUS jest w ystąpienie niedokrwistości",D,Hematologia,2018 jesień,1,"Monoklonalna gammapatia o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) jest sta - nem, w którym stwierdza się obecność białka monoklonalnego . Jest to najczęstsza anomalia białkowa występująca u rasy białej, która przebiega bezobjawowo. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące MGUS : A. w przypadku s twierdzenia MGUS, u chorego należy rozpocząć leczenie cytostatyczne wyprzedza jące transformację nowotworową. B. ryzyko progresji MGUS do szpiczaka plazmocytowego jest wysokie i wynosi około 1 0%/rok. C. MGUS może wyprzedzać zachorowanie na szpiczaka plazmoc ytowego, makroglobulinemię Waldenstr öma, inne zespoły limfoproliferacyjne, ale nie na amyloidozę AL. D. aktualnie nie zaleca się rozpoczynania leczenia MGUS w celu zapobiegnięcia transformacji nowotworowej. E. warunkiem rozpoczęcia leczenia w MGUS jest w ystąpienie niedokrwistości."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące krwinek czerwonych : A. krwinki czerwone nie mają jądra komórkowego; B. są niszczone głównie w śledzionie; C. czas przeżycia wynosi około 120 dni; D. niedotlenienie tkankowe pobudza produkcję erytropoetyny w nerkach; E. makrocyty występują najczęściej w niedokrwistości z niedoboru żelaza,E,Hematologia,2019 jesień,120,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące krwinek czerwonych : A. krwinki czerwone nie mają jądra komórkowego . B. są niszczone głównie w śledzionie . C. czas przeżycia wynosi około 120 dni . D. niedotlenienie tkankowe pobudza produkcję erytropoetyny w nerkach . E. makrocyty występują najczęściej w niedokrwistości z niedoboru żelaza .
9. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące choroby zimnych aglutynin: A. przeciwciała typu zimnego skierowane przeciwko erytrocytom mają duże powinowactwo do dopełniacza; B. występuje zwiększenie stężeni e haptoglobiny w surowicy; C. przeciwciała typu zimnego skierowane prze ciwko erytrocytom należą głównie do klasy IgM; D. stężenie składowych dopełniacza C3 i C4 w osoczu jest zmniejszone; E. zapadalność wynosi około 1/mln/rok,B,Hematologia,2019 jesień,119,9. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące choroby zimnych aglutynin: A. przeciwciała typu zimnego skierowane przeciwko erytrocytom mają duże powinowactwo do dopełniacza . B. występuje zwiększenie stężeni e haptoglobiny w surowicy . C. przeciwciała typu zimnego skierowane prze ciwko erytrocytom należą głównie do klasy IgM . D. stężenie składowych dopełniacza C3 i C4 w osoczu jest zmniejszone . E. zapadalność wynosi około 1/mln/rok .
"8. W diagnostyce różnicowej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) należy uwzględnić niżej wymienione stany chorobowe, z wyjątkiem : A. zesp ołu hemolityczno -mocznicowego (HUS); B. atypowego zespo łu hemolityczno -mocznicowy (aHUS); C. zespo łu Bernarda i Souliera; D. wrodzon ej posta ci zakrzepowej plamicy małopłytkowej (zesp ołu Upshawa i Schulmana); E. zesp ołu Evansa",C,Hematologia,2019 jesień,118,"8. W diagnostyce różnicowej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) należy uwzględnić niżej wymienione stany chorobowe, z wyjątkiem : A. zesp ołu hemolityczno -mocznicowego (HUS) . B. atypowego zespo łu hemolityczno -mocznicowy (aHUS). C. zespo łu Bernarda i Souliera. D. wrodzon ej posta ci zakrzepowej plamicy małopłytkowej (zesp ołu Upshawa i Schulmana). E. zesp ołu Evansa."
7. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące płytek krwi : A. średni czas przeżycia wynosi 7 -10 dni; B. trombopoetyna pobudzająca tworzenie płytek krwi powstaje w wątrobie; C. objętość płytek krwi jest mniejsza niż krwinek białych i czerwonych; D. płytki krwi posiadają jądro komórkowe; E. płytki krwi powstają przez fragmentację cyt oplazmy megakariocytów,D,Hematologia,2019 jesień,117,7. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące płytek krwi : A. średni czas przeżycia wynosi 7 -10 dni . B. trombopoetyna pobudzająca tworzenie płytek krwi powstaje w wątrobie . C. objętość płytek krwi jest mniejsza niż krwinek białych i czerwonych . D. płytki krwi posiadają jądro komórkowe . E. płytki krwi powstają przez fragmentację cyt oplazmy megakariocytów .
"Bezpośredni test antyglobulinowy Coombsa jest niemal zawsze dodatni w następujących stanach klinicznych, z wyjątkiem : A. choroby zimnych aglutynin; B. napadowej zimnej hemoglobinurii; C. niedokrwistości syderoblastycznych; D. niedokrwistości hemolitycznych z przeciwciałami typu ciepłego; E. opóźnionej reakcji hemolitycznej (czas wystąpienia > 24 godz",C,Hematologia,2019 jesień,116,"Bezpośredni test antyglobulinowy Coombsa jest niemal zawsze dodatni w następujących stanach klinicznych, z wyjątkiem : A. choroby zimnych aglutynin . B. napadowej zimnej hemoglobinurii . C. niedokrwistości syderoblastycznych . D. niedokrwistości hemolitycznych z przeciwciałami typu ciepłego . E. opóźnionej reakcji hemolitycznej (czas wystąpienia > 24 godz.) ."
"U 73 -letniej kobiety, która od trzech lat leczy się z pow odu szpiczaka plazmocytowego IgA, nagle samoistnie pojawiły się podbiegnięcia krwawe na kończynach dolnych oraz krwawienie z dziąseł. W badaniu fizykalnym poza bladością i obecnością podbiegnięć krwawych na skórze nie stwierdzono innych zmian. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 11,0 g/dl, leukocyty - 6,0 G/l, płytki krwi - 98,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - prawidłowa, stężenie białka całkowitego - 10 g/dl, enzymy wątrobowe prawidłowe. Jakie jest prawdopodobne rozpoznanie? A. małopłytkowość; B. zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP); C. nabyta hemofilia; D. nabyte zaburzenie czynności płytek krwi; E. choroba von Willebranda",D,Hematologia,2019 jesień,115,"U 73 -letniej kobiety, która od trzech lat leczy się z pow odu szpiczaka plazmocytowego IgA, nagle samoistnie pojawiły się podbiegnięcia krwawe na kończynach dolnych oraz krwawienie z dziąseł. W badaniu fizykalnym poza bladością i obecnością podbiegnięć krwawych na skórze nie stwierdzono innych zmian. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 11,0 g/dl, leukocyty - 6,0 G/l, płytki krwi - 98,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - prawidłowa, stężenie białka całkowitego - 10 g/dl, enzymy wątrobowe prawidłowe. Jakie jest prawdopodobne rozpoznanie? A. małopłytkowość . B. zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP) . C. nabyta hemofilia . D. nabyte zaburzenie czynności płytek krwi . E. choroba von Willebranda ."
"4. U 38 -letniego mężczyzny nagle wystąpiły wybroczyny krwawe na skórze tułowia. Nie było zwyżki temperatury. Wyniki badań laboratoryjnych: stężenie Hb - 7,8 g/dl, liczba leukocytów - 5,6 G/l, liczba płytek - 6,0 G/l; w rozmazie krwi obwodo wej - obecne pojedyncze erytroblasty, schistiocyty i fragment erytrocytów, stężenie kreatyniny było prawidłowe, stężenie dehydrogenazy mleczanowej (LDH) - 920 IU/l (norma < 480 IU/l, oznaczenia w temp. 37°C). Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznani e i jakie działanie należy natychmiast podjąć? A. podać kortykosteroidy w dużej dawce; B. zbadać aktywność metaloproteinazy ADAMTS -13 i zależnie od wyniku podjąć decyzję o zastosowaniu plazmaferez (wymiana osocza); C. pobrać i zabezpieczyć krew do badania aktywności ADAMTS -13 i natychmiast rozpocząć stosowanie plazmaferez (wymiana osocza); D. przetoczyć koncentrat krwinek płytkowych (KKP); E. przetoczyć koncentrat krwinek czerwonych (KKCz)",C,Hematologia,2019 jesień,114,"4. U 38 -letniego mężczyzny nagle wystąpiły wybroczyny krwawe na skórze tułowia. Nie było zwyżki temperatury. Wyniki badań laboratoryjnych: stężenie Hb - 7,8 g/dl, liczba leukocytów - 5,6 G/l, liczba płytek - 6,0 G/l; w rozmazie krwi obwodo wej - obecne pojedyncze erytroblasty, schistiocyty i fragment erytrocytów, stężenie kreatyniny było prawidłowe, stężenie dehydrogenazy mleczanowej (LDH) - 920 IU/l (norma < 480 IU/l, oznaczenia w temp. 37°C). Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznani e i jakie działanie należy natychmiast podjąć? A. podać kortykosteroidy w dużej dawce . B. zbadać aktywność metaloproteinazy ADAMTS -13 i zależnie od wyniku podjąć decyzję o zastosowaniu plazmaferez (wymiana osocza) . C. pobrać i zabezpieczyć krew do badania aktywności ADAMTS -13 i natychmiast rozpocząć stosowanie plazmaferez (wymiana osocza) . D. przetoczyć koncentrat krwinek płytkowych (KKP) . E. przetoczyć koncentrat krwinek czerwonych (KKCz) ."
3. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorych z atypowym zespołem hemolityczno -mocznicowego (aHUS): A. w obrazie klinicznym dominuje niewydolność wątroby; B. liczba płytek krwi < 50 G/l występuje u około 30% chorych; C. występuje niedokrwistość normocytowa; D. przebieg aHUS jest cięższy niż HUS; E. odczyny Coombsa są ujemne,A,Hematologia,2019 jesień,113,3. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorych z atypowym zespołem hemolityczno -mocznicowego (aHUS): A. w obrazie klinicznym dominuje niewydolność wątroby . B. liczba płytek krwi < 50 G/l występuje u około 30% chorych . C. występuje niedokrwistość normocytowa . D. przebieg aHUS jest cięższy niż HUS . E. odczyny Coombsa są ujemne .
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej ( thrombotic thrombocytopenic purpura, TTP ): A. objawy niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) występują wyjątkowo; B. stężenie haptoglobiny w surowicy jest zmniejszone; C. zmniejszona jest aktywność metaloproteinazy ADAMTS -3, rozkładającej „niezwykle wielkie multimery” czynnika vo n Willebranda; D. zapadalność roczna w USA wynosi około 3/1 mln; E. kobiety chorują częściej niż mężczyźni (3:1)",A,Hematologia,2019 jesień,112,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej ( thrombotic thrombocytopenic purpura, TTP ): A. objawy niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) występują wyjątkowo . B. stężenie haptoglobiny w surowicy jest zmniejszone . C. zmniejszona jest aktywność metaloproteinazy ADAMTS -3, rozkładającej „niezwykle wielkie multimery” czynnika vo n Willebranda . D. zapadalność roczna w USA wynosi około 3/1 mln . E. kobiety chorują częściej niż mężczyźni (3:1) ."
"50-letnia kobieta, zgłosiła się do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu nasilającego się od 2 dni bólu głowy i złego samopoczucia. Przed 10 dniami przebyła infekcję wirusową górnych dr óg oddechowych, poza tym czuła się dobrze. W badaniu fizykalnym stwierdzono nieznaczne opadanie prawej ręki. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 8,0 g/dl, leukocyty - 7,5 G/l, płytki krwi - 40,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - 800 IU/l (norma < 480 IU /L, oznaczenia w temp. 37°C), w rozmazie krwi obwodowej obecne pojedyncze schistocyty, odczyny Coombsa - ujemne, kreatynina - 3 mg/dl (0,6 -1,3 mg/dl), aktywność ADAMTS -13 > 10%, znaczny białkomocz. Prawdopodobne rozpoznanie to : A. niedokrwistość hemolityczna; B. niedokrwistość aplastyczna; C. atypowy zespół hemolityczno -mocznicowy (aHUS); D. zakrzepowa plamica B; E. zespół Evansa",C,Hematologia,2019 jesień,111,"50-letnia kobieta, zgłosiła się do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu nasilającego się od 2 dni bólu głowy i złego samopoczucia. Przed 10 dniami przebyła infekcję wirusową górnych dr óg oddechowych, poza tym czuła się dobrze. W badaniu fizykalnym stwierdzono nieznaczne opadanie prawej ręki. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 8,0 g/dl, leukocyty - 7,5 G/l, płytki krwi - 40,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - 800 IU/l (norma < 480 IU /L, oznaczenia w temp. 37°C), w rozmazie krwi obwodowej obecne pojedyncze schistocyty, odczyny Coombsa - ujemne, kreatynina - 3 mg/dl (0,6 -1,3 mg/dl), aktywność ADAMTS -13 > 10%, znaczny białkomocz. Prawdopodobne rozpoznanie to : A. niedokrwistość hemolityczna . D. zakrzepowa plamica B. niedokrwistość aplastyczna . małopłytkowa . C. atypowy zespół hemolityczno -mocznicowy (aHUS) . E. zespół Evansa ."
"Do lekarza zgłosił się 68 -letni pacjent bez istotnej przeszłości chorobowej , poza dobrze kontrolowanym od 10 lat nadciśnieniem tętniczym. Chory nie zgłaszał dolegliwości, w wykonanych badaniach okresowych stwierdzono w moczu białko monoklonalne klasy IgG 250 mg/24 godz. U chorego pogłębiono diagnostykę i stwierdzono: obecne białko monoklonalne IgG w surowicy w stężeniu 35 g/l, stężenie hemoglobiny 15,4 g/dl, funkcja nerek i s tężenie wapnia w surowicy były prawidłowe, w mielogramie plazmocyty stanowiły 15%. U chorego należy: A. rozpoznać MGUS i obserwować; B. rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i skierować do ośrodka specjalistycznego w celu leczenia przyczynowego; C. rozpozna ć szpiczaka bezobjawowego i skierować do ośrodka specjalistycznego; D. w celu ustalenia ostatecznej diagnozy wykonać badanie obrazowe kości; E. ustal ić rozpoznani e bez bada ń obrazow ych, ponieważ pacjent nie prezentuje objawów bólowych",D,Hematologia,2018 jesień,3,"Do lekarza zgłosił się 68 -letni pacjent bez istotnej przeszłości chorobowej , poza dobrze kontrolowanym od 10 lat nadciśnieniem tętniczym. Chory nie zgłaszał dolegliwości, w wykonanych badaniach okresowych stwierdzono w moczu białko monoklonalne klasy IgG 250 mg/24 godz. U chorego pogłębiono diagnostykę i stwierdzono: obecne białko monoklonalne IgG w surowicy w stężeniu 35 g/l, stężenie hemoglobiny 15,4 g/dl, funkcja nerek i s tężenie wapnia w surowicy były prawidłowe, w mielogramie plazmocyty stanowiły 15%. U chorego należy: A. rozpoznać MGUS i obserwować. B. rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i skierować do ośrodka specjalistycznego w celu leczenia przyczynowego. C. rozpozna ć szpiczaka bezobjawowego i skierować do ośrodka specjalistycznego . D. w celu ustalenia ostatecznej diagnozy wykonać badanie obrazowe kości . E. ustal ić rozpoznani e bez bada ń obrazow ych, ponieważ pacjent nie prezentuje objawów bólowych."
Tętnicze nadciśnienie płucne jest rzadkim powikłaniem leczenia inhibi - torem kinaz tyrozynowych przewlekłej białaczki szpikowej. Który z poniżej wymienionych wywołuje to powikłanie? A. ponatynib; B. bozutynib; C. nilotynib; D. dazatynib; E. imatynib,D,Hematologia,2018 jesień,18,Tętnicze nadciśnienie płucne jest rzadkim powikłaniem leczenia inhibi - torem kinaz tyrozynowych przewlekłej białaczki szpikowej. Który z poniżej wymienionych wywołuje to powikłanie? A. ponatynib . B. bozutynib. C. nilotynib. D. dazatynib . E. imatynib .
Który z inhibitorów kinaz tyrozynowych nie znajduje zastosowania w leczeniu akceleracji ani kryzy blastycznej przewlekłej białaczki szpikowej? A. nilotynib; B. ponatynib; C. bozutynib; D. dazatynib; E. imatynib,A,Hematologia,2018 jesień,19,Który z inhibitorów kinaz tyrozynowych nie znajduje zastosowania w leczeniu akceleracji ani kryzy blastycznej przewlekłej białaczki szpikowej? A. nilotynib. B. ponatynib . C. bozutynib. D. dazatynib . E. imatynib .
Wskazania do podawania interferonu alfa w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej obejmują: A. rutynowe leczenie pierwszego wyboru; B. leczenie kobiet w ciąży; C. leczenie fazy akceleracji; D. leczenie kryzy blastycznej; E. leczenie po niepowodzeniu terapii imatynibem przed a llogenicznym przeszczepieniem szpiku,B,Hematologia,2018 jesień,20,Wskazania do podawania interferonu alfa w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej obejmują: A. rutynowe leczenie pierwszego wyboru . B. leczenie kobiet w ciąży . C. leczenie fazy akceleracji. D. leczenie kryzy blastycznej . E. leczenie po niepowodzeniu terapii imatynibem przed a llogenicznym przeszczepieniem szpiku.
Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest: A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów); B. obecność splenomegalii; C. obecność nacieków pozawęzłowych białaczki; D. istotne podejrzenie zespołu Richtera; E. wyłącznie potwierdzona transformacja do chłoniaka Hodgkina,D,Hematologia,2018 jesień,47,Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest: A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów) . B. obecność splenomegalii . C. obecność nacieków pozawęzłowych białaczki . D. istotne podejrzenie zespołu Richtera . E. wyłącznie potwierdzona transformacja do chłoniaka Hodgkina.
U znacznej części chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową stwierdza się obecność dodatniego testu antyglobulinowego – BTA: A. jest to zawsze dowodem na obecność niedokrwistości hemolitycznej; B. wymaga niezwłocznego podania leczenia immunosupresyjnego; C. wymaga stałego monitorowania parametrów rozpadu erytrocytów; D. wymaga rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego białaczki; E. nie ma znaczenia klinicznego,E,Hematologia,2018 jesień,46,U znacznej części chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową stwierdza się obecność dodatniego testu antyglobulinowego – BTA: A. jest to zawsze dowodem na obecność niedokrwistości hemolitycznej. B. wymaga niezwłocznego podania leczenia immunosupresyjnego. C. wymaga stałego monitorowania parametrów rozpadu erytrocytów. D. wymaga rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego białaczki. E. nie ma znaczenia klinicznego.
Do rozpoznaniu przewlekłej białaczki limfocytowej upoważnia wynik : A. badania cytologicznego i immunofenotypowego szpiku kostnego; B. badania cytogenetycznego; C. badania morfologicznego i immunofenotypowego krwi obwodowej; D. badania klinicznego i morfologia krwi obwodowej; E. badania obrazowego,C,Hematologia,2018 jesień,45,Do rozpoznaniu przewlekłej białaczki limfocytowej upoważnia wynik : A. badania cytologicznego i immunofenotypowego szpiku kostnego . B. badania cytogenetycznego . C. badania morfologicznego i immunofenotypowego krwi obwodowej . D. badania klinicznego i morfologia krwi obwodowej . E. badania obrazowego .
"Autoimmunologiczne powikłania hematologiczne w przewlekłej białaczce limfocytowej : A. są bezwzględnym wskazaniem do rozpoczęcia leczenia przeciwbiałaczkowego; B. nie wpływają znamiennie na rokowanie; C. nigdy nie wymagają leczenia; D. u większości chorych są powikłaniem stosowania analogów purynowych; E. występuje bardzo często, nawet u ponad 50% chorych",B,Hematologia,2018 jesień,44,"Autoimmunologiczne powikłania hematologiczne w przewlekłej białaczce limfocytowej : A. są bezwzględnym wskazaniem do rozpoczęcia leczenia przeciwbiałaczkowego . B. nie wpływają znamiennie na rokowanie . C. nigdy nie wymagają leczenia . D. u większości chorych są powikłaniem stosowania analogów purynowych . E. występuje bardzo często, nawet u ponad 50% chorych ."
"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się: A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; B. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; C. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objaw ów ogólnych; D. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych; E. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfoc ytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych",B,Hematologia,2018 jesień,43,"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się: A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . B. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . C. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objaw ów ogólnych . D. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych . E. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfoc ytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych ."
"Przewlekła białaczka limfocytowa wymaga różnicowania z białaczkami limfoid alnymi , z wyjątkiem : A. białaczki włochatokomórkowej; B. białaczki prolimfocytowej B -komórkowej; C. białaczki prolimfocytowej T -komórkowej; D. T-komórkow ej białaczk i/chłoniak a dorosłych; E. przewlekłej białaczki limfocytowej T -komórkowej",E,Hematologia,2018 jesień,42,"Przewlekła białaczka limfocytowa wymaga różnicowania z białaczkami limfoid alnymi , z wyjątkiem : A. białaczki włochatokomórkowej . B. białaczki prolimfocytowej B -komórkowej . C. białaczki prolimfocytowej T -komórkowej . D. T-komórkow ej białaczk i/chłoniak a dorosłych . E. przewlekłej białaczki limfocytowej T -komórkowej ."
"Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p: A. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1; B. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu, jako jedynego skutecznego leczenia z wyboru; C. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HCT; D. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BC R nawet w 1; E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń",D,Hematologia,2018 jesień,41,"Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p: A. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1. linii . B. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu, jako jedynego skutecznego leczenia z wyboru . C. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HCT. D. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BC R nawet w 1. linii leczenia, szczególnie u chorych z przeciwskazaniami do zastosowania analogów puryn . E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń ."
"Przewlekłą białaczkę limfocytową ch arakteryzuje następujący immunofenotyp: A. CD19+, CD23+,CD20+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -/+; B. CD19+, CD23 -,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -; C. CD19+, CD23+,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -; D. CD19+, CD23 -,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5 -, FMC7+; E. CD19+, CD23+,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5 -, FMC7 -",C,Hematologia,2018 jesień,40,"Przewlekłą białaczkę limfocytową ch arakteryzuje następujący immunofenotyp: A. CD19+, CD23+,CD20+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -/+. B. CD19+, CD23 -,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -. C. CD19+, CD23+,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5+, FMC7 -. D. CD19+, CD23 -,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5 -, FMC7+ . E. CD19+, CD23+,CD20 -/+, CD79b -/+, CD5 -, FMC7 -."
"U chorego w wieku 66 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfo cytowej IV wg Rai (małopłytkowością 4. stopnia o etiologii immunologicznej), stabilną limfocytozą na poziomi e 50 G/l, bez limfadenopatii i organomegalii, należy : A. natychmiast rozpocząć leczenie immunochemiczne schematami niezawierającymi analogów puryn; B. rozpocząć leczenie immunosupresyjne wg standardów leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, włącznie z kwalifikacją do splenektomii; C. niezwłocznie podać inhibitor BCR; D. połączyć leczenie przeciwbiałaczkowe z immunosupresyjnym; E. ogranic zyć się jedynie do obserwacji",B,Hematologia,2018 jesień,39,"U chorego w wieku 66 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfo cytowej IV wg Rai (małopłytkowością 4. stopnia o etiologii immunologicznej), stabilną limfocytozą na poziomi e 50 G/l, bez limfadenopatii i organomegalii, należy : A. natychmiast rozpocząć leczenie immunochemiczne schematami niezawierającymi analogów puryn . B. rozpocząć leczenie immunosupresyjne wg standardów leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, włącznie z kwalifikacją do splenektomii . C. niezwłocznie podać inhibitor BCR . D. połączyć leczenie przeciwbiałaczkowe z immunosupresyjnym . E. ogranic zyć się jedynie do obserwacji ."
U chorych z przewlekłą białaczką limfocytow ej allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych jest : A. standardowym elementem leczenia wszystkich chorych; B. standardowym elementem leczenia 1; C. niezalecane; D. niestandardową opcją postępowania u młodych chorych opornych na kolejne linie leczenia; E. wszystkie powyższe są fałszywe,D,Hematologia,2018 jesień,38,U chorych z przewlekłą białaczką limfocytow ej allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych jest : A. standardowym elementem leczenia wszystkich chorych . B. standardowym elementem leczenia 1. linii młodych chorych z niekorzystnym rokowaniem . C. niezalecane . D. niestandardową opcją postępowania u młodych chorych opornych na kolejne linie leczenia . E. wszystkie powyższe są fałszywe .
W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest: A. ostra białaczka szpikowa; B. przewlekła białaczka szpikowa; C. ostra białaczka limfoblastyczna; D. przewlekła białaczka limfocytowa; E. białaczka włochatokomórkowa,D,Hematologia,2018 jesień,37,W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest: A. ostra białaczka szpikowa . D. przewlekła białaczka limfocytowa . B. przewlekła białaczka szpikowa . E. białaczka włochatokomórkowa . C. ostra białaczka limfoblastyczna .
"Jeśli hemoliza zachodzi pod wpływem przeciwciał IgG, jaka morfologia krwinek czerwonych jest typowo obserwowana w rozmazach krwi obwodowej? A. sferocyty; B. schistocyty; C. rulonizacja erytrocytów; D. aglutynacja; E. stomatocytoza",D,Hematologia,2018 jesień,36,"Jeśli hemoliza zachodzi pod wpływem przeciwciał IgG, jaka morfologia krwinek czerwonych jest typowo obserwowana w rozmazach krwi obwodowej? A. sferocyty . D. aglutynacja . B. schistocyty . E. stomatocytoza . C. rulonizacja erytrocytów ."
"Najbardziej stałymi znaleziskami z rozmazach krwi pacjenta z anemią aplastyczną są: A. komórki włochate, monocytopenia i neutropenia; B. makrocytoza, trombocytopenia i neutropenia; C. obecność blastów, niedojrzałe granulocyty, trombocytoza; D. polichromazja, erytroblasty, hipersegmentacja neutrofilów; E. owalocyty, sferocyty i fragmenty erytrocytów",B,Hematologia,2018 jesień,35,"Najbardziej stałymi znaleziskami z rozmazach krwi pacjenta z anemią aplastyczną są: A. komórki włochate, monocytopenia i neutropenia . B. makrocytoza, trombocytopenia i neutropenia . C. obecność blastów, niedojrzałe granulocyty, trombocytoza . D. polichromazja, erytroblasty, hipersegmentacja neutrofilów . E. owalocyty, sferocyty i fragmenty erytrocytów ."
Który test jest najbardziej użyteczny w różnicowaniu niedokrwistości Fanconiego z innymi przyczynami pancytopenii? A. biopsja szpiku; B. test Hama (test z zakwaszoną surowicą); C. rozpad chromosomów wywołany przez DEB; D. analiza cytometryczna CD55 i CD; E. oporność osmotyczna krwinek czerwonych,C,Hematologia,2018 jesień,34,Który test jest najbardziej użyteczny w różnicowaniu niedokrwistości Fanconiego z innymi przyczynami pancytopenii? A. biopsja szpiku . B. test Hama (test z zakwaszoną surowicą) . C. rozpad chromosomów wywołany przez DEB . D. analiza cytometryczna CD55 i CD. E. oporność osmotyczna krwinek czerwonych .
"Jakie czynniki lub grupy czynników mogą prowadzić do fałszywie niskich wyników poziomu wit. B 12? 1) niedobór kwasu foliowego ; 4) ciąża ; 2) szpiczak mnogi ; 5) zakażenie HIV . 3) doustne leki antykoncepcyjne ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4; B. 2,5; C. 4,5; D. 1,4,5; E. tylko 5",A,Hematologia,2018 jesień,33,"Jakie czynniki lub grupy czynników mogą prowadzić do fałszywie niskich wyników poziomu wit. B 12? 1) niedobór kwasu foliowego ; 4) ciąża ; 2) szpiczak mnogi ; 5) zakażenie HIV . 3) doustne leki antykoncepcyjne ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4. B. 2,5. C. 4,5. D. 1,4,5. E. tylko 5."
"Jakie mogą być przyczyny makrocytozy we krwi z całkowicie normoblastyczną odnową układu czerwonokrwinkowego w szpiku? 1) zesp ół mielodysplastyczny ; 2) stosowanie hydroksymocznika ; 3) odradzanie się krwi po obfitym krwotoku ; 4) stosowanie metoreksatu ; 5) 3 dni stosowania wit. B 12 w niedokrwistości złośliwej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 3,5; B. 1,2; C. 2,4; D. 4,5; E. 1,4",A,Hematologia,2018 jesień,32,"Jakie mogą być przyczyny makrocytozy we krwi z całkowicie normoblastyczną odnową układu czerwonokrwinkowego w szpiku? 1) zesp ół mielodysplastyczny ; 2) stosowanie hydroksymocznika ; 3) odradzanie się krwi po obfitym krwotoku ; 4) stosowanie metoreksatu ; 5) 3 dni stosowania wit. B 12 w niedokrwistości złośliwej . Prawidłowa odpowiedź to: A. 3,5. B. 1,2. C. 2,4. D. 4,5. E. 1,4."
"Który zestaw laboratoryjnych wyników odpowiada rozpoznaniu przewlekłego niedoboru żelaza? 1) hemoglobina 6,0 g%, MCV 60 fl, MCH 18,5 pg; 2) poziom ferrytyny 4 µg/l; 3) bezwzględna liczba retykulocytów 150 tys./ µl; 4) obniżony poziom transferyny; 5) liczba płytek 450/ µl. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4; B. 4,5; C. 2,3; D. 1,2,5; E. 3,4",D,Hematologia,2018 jesień,31,"Który zestaw laboratoryjnych wyników odpowiada rozpoznaniu przewlekłego niedoboru żelaza? 1) hemoglobina 6,0 g%, MCV 60 fl, MCH 18,5 pg; 2) poziom ferrytyny 4 µg/l; 3) bezwzględna liczba retykulocytów 150 tys./ µl; 4) obniżony poziom transferyny; 5) liczba płytek 450/ µl. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4 . B. 4,5. C. 2,3. D. 1,2,5 . E. 3,4."
"Kobiet a lat 65 po cholecystektomii z powodu ropniaka pęcherzyka żółcio - wego przed 10 dniami, wymagającej substytucji koncentratem krwinek czerwo - nych, została przyjęta do oddziału internistycznego z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz masywnych wybroczyn krwotocznych na skórze. W wykonanej morfologii stwierdzono Hb 10,3 g/dl, płytki krwi 5x109/l i leukocyty 7,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie stwierdzono patologicznych komórek. Badania biochemiczne krwi wykazały prawidłowe wartości bilirubiny, LDH, czasu protrombinowego, fibrynogenu i D - dimerów. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. zakrzepowa plamica małopłytkowa; B. małopłytkowość poprzetoczeniowa; C. zespół rozsianego wewnątrznaczyniowego wykrz epiania; D. nocna napadowa hemoglobinuria; E. sepsa",B,Hematologia,2018 jesień,30,"Kobiet a lat 65 po cholecystektomii z powodu ropniaka pęcherzyka żółcio - wego przed 10 dniami, wymagającej substytucji koncentratem krwinek czerwo - nych, została przyjęta do oddziału internistycznego z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz masywnych wybroczyn krwotocznych na skórze. W wykonanej morfologii stwierdzono Hb 10,3 g/dl, płytki krwi 5x109/l i leukocyty 7,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie stwierdzono patologicznych komórek. Badania biochemiczne krwi wykazały prawidłowe wartości bilirubiny, LDH, czasu protrombinowego, fibrynogenu i D - dimerów. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. zakrzepowa plamica małopłytkowa. B. małopłytkowość poprzetoczeniowa . C. zespół rozsianego wewnątrznaczyniowego wykrz epiania . D. nocna napadowa hemoglobinuria . E. sepsa ."
"Do oddziału hematologicznego została skierowana 35 -letnia kobieta, u której w morfologii stwierdzono liczbę płytek krwi 8x109/l, bez objawów skazy krwotocznej. Konsultujący hematolog przed podjęciem decyzji o hospitalizacji powinien: A. oznaczyć czas krwawienia metodą Ivy; B. zmierzyć czas zamknięcia przy użyciu analizatora PFA -100; C. oznaczyć liczbę trombocytów w próbce krwi pobranej na cytrynian; D. oznaczyć aktywność i antygen czynnika von Willebranda i obliczyć współczynnik vWF:RCo/vWF:Ag; E. oznaczyć stężenie D -dimerów i fibrynopeptydów A i B",C,Hematologia,2018 jesień,29,"Do oddziału hematologicznego została skierowana 35 -letnia kobieta, u której w morfologii stwierdzono liczbę płytek krwi 8x109/l, bez objawów skazy krwotocznej. Konsultujący hematolog przed podjęciem decyzji o hospitalizacji powinien: A. oznaczyć czas krwawienia metodą Ivy . B. zmierzyć czas zamknięcia przy użyciu analizatora PFA -100. C. oznaczyć liczbę trombocytów w próbce krwi pobranej na cytrynian . D. oznaczyć aktywność i antygen czynnika von Willebranda i obliczyć współczynnik vWF:RCo/vWF:Ag . E. oznaczyć stężenie D -dimerów i fibrynopeptydów A i B ."
"U chorej na ostrą białaczkę szpikową w czasie pierwszego cyklu chemio - terapii indukcyjnej wg PALG wystąpił epizod drgawek przerwany podaniem klonazepamu. Pobrane w tym czasie badania dodatkowe wykazały następujące wartości: kreatynina 136 mmol/l, potas 5,8 mmol/l, wapń 2,01 mmol/l, kwas moczowy 522 µmol/l i fosforany 2,49 m mol/l. Na tej podstawie należy rozpoznać: A. ostrą niewydolność nerek po podaniu wysokich dawek metotreksatu; B. hipofosfatemię w wyniku uszkodzenia cewki proksymalnej nefronu przez kladrybinę; C. hiperkaliemię wymagającą hemodializy; D. kliniczny zespół rozpadu guza nowotworowego; E. laboratoryjny zespół rozpadu guza nowotworowego i epizod drgawkowy spo wodo - wany zastosowaniem arabinozydu cytozyny w dawce powyżej 3,0 g/m2/dobę",D,Hematologia,2018 jesień,28,"U chorej na ostrą białaczkę szpikową w czasie pierwszego cyklu chemio - terapii indukcyjnej wg PALG wystąpił epizod drgawek przerwany podaniem klonazepamu. Pobrane w tym czasie badania dodatkowe wykazały następujące wartości: kreatynina 136 mmol/l, potas 5,8 mmol/l, wapń 2,01 mmol/l, kwas moczowy 522 µmol/l i fosforany 2,49 m mol/l. Na tej podstawie należy rozpoznać: A. ostrą niewydolność nerek po podaniu wysokich dawek metotreksatu. B. hipofosfatemię w wyniku uszkodzenia cewki proksymalnej nefronu przez kladrybinę. C. hiperkaliemię wymagającą hemodializy. D. kliniczny zespół rozpadu guza nowotworowego. E. laboratoryjny zespół rozpadu guza nowotworowego i epizod drgawkowy spo wodo - wany zastosowaniem arabinozydu cytozyny w dawce powyżej 3,0 g/m2/dobę."
Choremu z nabytą postacią zespołu von Willebranda w celu zahamowani a krwotoku należy przetoczyć: A. rekombinowany konc entrat czynnika von Willebranda; B. koncentrat zespołu ak tywnych czynników protrombiny; C. rekombinowany koncentrat czynnika VIII; D. krioprecypitat; E. świeżo mrożone osocze,B,Hematologia,2018 jesień,27,Choremu z nabytą postacią zespołu von Willebranda w celu zahamowani a krwotoku należy przetoczyć: A. rekombinowany konc entrat czynnika von Willebranda. B. koncentrat zespołu ak tywnych czynników protrombiny. C. rekombinowany koncentrat czynnika VIII . D. krioprecypitat . E. świeżo mrożone osocze .
"Chory na nowotwór z objawowym zespołem żyły głównej górnej: 1) wymaga deksametazonu dożylnie; 2) powinien być leczony dopiero po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego; 3) powinien być kierowany do ośrodka onkologicznego posiadającego radioterapię; 4) może być obserwowany do czasu spadku frakcji wyrzutowej serca – EF < 35%. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,4; C. 1,3; D. 1,3,4; E. 2,3",C,Hematologia,2018 jesień,26,"Chory na nowotwór z objawowym zespołem żyły głównej górnej: 1) wymaga deksametazonu dożylnie; 2) powinien być leczony dopiero po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego; 3) powinien być kierowany do ośrodka onkologicznego posiadającego radioterapię; 4) może być obserwowany do czasu spadku frakcji wyrzutowej serca – EF < 35%. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,4. C. 1,3. D. 1,3,4 . E. 2,3."
"U chorego ze szpiczakiem plazmocytowym IgG lambda, który nie zgłaszał żadnych objawów klinicznych, w rutynowej kontroli badań wykryto we krwi stężenie wapnia całkowitego wynoszące 2,7 mm ol/l oraz stężenie białka całkowitego równe 8,2 g/dl, w tym albuminy stanowiące 50%. Konsultujący hematolog winien zaleci ć: A. powtórzeni e w/w badań za około 2 tygodnie; B. niezwłoczną hemodializę; C. wykonanie trepanobiopsji szpiku kostnego w celu w ykluczenia progresji szpiczaka; D. oznaczenie wolnych łańcuchów lekkich w surowicy krwi w celu w ykluczenia progresji szpiczaka; E. niezwłoczne leczenie bifosfonianami dożylnymi z powodu hiperkalcemii zagrażającej życiu",E,Hematologia,2018 jesień,25,"U chorego ze szpiczakiem plazmocytowym IgG lambda, który nie zgłaszał żadnych objawów klinicznych, w rutynowej kontroli badań wykryto we krwi stężenie wapnia całkowitego wynoszące 2,7 mm ol/l oraz stężenie białka całkowitego równe 8,2 g/dl, w tym albuminy stanowiące 50%. Konsultujący hematolog winien zaleci ć: A. powtórzeni e w/w badań za około 2 tygodnie. B. niezwłoczną hemodializę. C. wykonanie trepanobiopsji szpiku kostnego w celu w ykluczenia progresji szpiczaka. D. oznaczenie wolnych łańcuchów lekkich w surowicy krwi w celu w ykluczenia progresji szpiczaka. E. niezwłoczne leczenie bifosfonianami dożylnymi z powodu hiperkalcemii zagrażającej życiu ."
Laboratoryjny zespół rozpadu guza nowotworowego wymaga zastosowania: A. rasburykazy; B. rasburykazy i allopurinolu; C. allopurinolu; D. chlorku wapnia dożylnie; E. hemodializy,A,Hematologia,2018 jesień,24,Laboratoryjny zespół rozpadu guza nowotworowego wymaga zastosowania: A. rasburykazy . D. chlorku wapnia dożylnie . B. rasburykazy i allopurinolu . E. hemodializy . C. allopurinolu.
Odsetek bazofilów 7% w leukogramie wykonanym u chorego po pierw - szych 3 miesiącach leczenia przewlekłej białaczki szpikowej imatynibem: A. świadczy o uzyskaniu całkowitej odpowiedzi hematologicznej (CHR); B. jest tzw; C. świadczy o niepowodzeniu leczenia; D. nie ma znaczenia dla dalszego przebiegu choroby; E. wskazuje na potrzebę chwilowego odstawienia leczenia,C,Hematologia,2018 jesień,23,Odsetek bazofilów 7% w leukogramie wykonanym u chorego po pierw - szych 3 miesiącach leczenia przewlekłej białaczki szpikowej imatynibem: A. świadczy o uzyskaniu całkowitej odpowiedzi hematologicznej (CHR) . B. jest tzw. ostrzeżeniem i wskazuje na potrzebę ściślejszej kontroli przebiegu leczenia. C. świadczy o niepowodzeniu leczenia. D. nie ma znaczenia dla dalszego przebiegu choroby . E. wskazuje na potrzebę chwilowego odstawienia leczenia .
Zdefiniowana wg kryteriów European Leukemia Net (ELN) z 2013 r. odpowiedź optymalna w 12 . miesiącu leczenia pierwszego rzutu inhibitorem kinazy tyrozynowej przewlekłej białaczki szpikowej to: A. uzyskanie całkowitej odpowiedzi hematologicznej (CHR); B. uzyskanie minimalnej odpowiedzi cytogenetycznej (M iCyR); C. uzyskanie większej odpowiedzi cytogenetycznej (MCyR); D. uzyskanie całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej (CCyR); E. uzyskanie większej odpowiedzi molekularnej (MMR),E,Hematologia,2018 jesień,22,Zdefiniowana wg kryteriów European Leukemia Net (ELN) z 2013 r. odpowiedź optymalna w 12 . miesiącu leczenia pierwszego rzutu inhibitorem kinazy tyrozynowej przewlekłej białaczki szpikowej to: A. uzyskanie całkowitej odpowiedzi hematologicznej (CHR) . B. uzyskanie minimalnej odpowiedzi cytogenetycznej (M iCyR) . C. uzyskanie większej odpowiedzi cytogenetycznej (MCyR) . D. uzyskanie całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej (CCyR) . E. uzyskanie większej odpowiedzi molekularnej (MMR) .
Podawanie preparatów hydroksymocznika w przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej: A. jest zalecanym leczeniem pierwszego wyboru po ustaleniu rozpoznania; B. doprowadza do remisji hem atologicznej i wydłuża przeżycie; C. doprowadza do remisji cytogenetycznej u większości chorych; D. stosowane jest u kobiet w ciąży; E. stosowane jest krótkotrwale przed potwierdzeniem rozpoznania,E,Hematologia,2018 jesień,21,Podawanie preparatów hydroksymocznika w przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej: A. jest zalecanym leczeniem pierwszego wyboru po ustaleniu rozpoznania . B. doprowadza do remisji hem atologicznej i wydłuża przeżycie . C. doprowadza do remisji cytogenetycznej u większości chorych . D. stosowane jest u kobiet w ciąży . E. stosowane jest krótkotrwale przed potwierdzeniem rozpoznania.
"Wskazaniem do stosowania rutynowo profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych na nowotwory złośliwe leczonych w warunkach ambulatoryjnych jest: A. obecność cewnika w żyłach centralnych; B. stosowanie inhibitorów angiogenezy (talidomid, lenalidomid, pomalidomid) u chorego na szpiczaka plazmocytowego; C. chemioterapia u pacjenta z rakiem trzustki; D. prawdziwe są odpowiedzi A i B; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C",E,Hematologia,2019 wiosna,15,"Wskazaniem do stosowania rutynowo profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych na nowotwory złośliwe leczonych w warunkach ambulatoryjnych jest: A. obecność cewnika w żyłach centralnych . B. stosowanie inhibitorów angiogenezy (talidomid, lenalidomid, pomalidomid) u chorego na szpiczaka plazmocytowego . C. chemioterapia u pacjenta z rakiem trzustki . D. prawdziwe są odpowiedzi A i B . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C ."
"Które z poniższych badań nie wchodzi w zakres przesiewowych badań w kierunku skaz krwotocznych ? A. czas krwawienia, czas krwawienia ex vivo (PFA -100); B. czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT); C. czas protrombinowy (PT); D. stężenie dimeru D; E. czas trombinowy (TT)",D,Hematologia,2019 wiosna,14,"Które z poniższych badań nie wchodzi w zakres przesiewowych badań w kierunku skaz krwotocznych ? A. czas krwawienia, czas krwawienia ex vivo (PFA -100). B. czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) . C. czas protrombinowy (PT) . D. stężenie dimeru D . E. czas trombinowy (TT) ."
Wskaż prawdziwe stwier dzenie dotyczące typu 3 choroby von Willebranda: A. występuje całkowity brak vWF; B. występuje równomierny niedobór vWF:RCo; C. stosunek vWF:RCo/ vWF:Ag oscyluje wokół 1; D. stosunek vWF:CB/ vWF:Ag oscyluje wokół 1; E. występuje podwyższona aktywność czynnika VIII,A,Hematologia,2019 wiosna,13,Wskaż prawdziwe stwier dzenie dotyczące typu 3 choroby von Willebranda: A. występuje całkowity brak vWF . B. występuje równomierny niedobór vWF:RCo . C. stosunek vWF:RCo/ vWF:Ag oscyluje wokół 1 . D. stosunek vWF:CB/ vWF:Ag oscyluje wokół 1 . E. występuje podwyższona aktywność czynnika VIII .
Do pierwotnych defektów prokoagulacyjnej czynności płytek krwi należy: A. zespół Bernarda -Souliera; B. trombastenia Glanzmanna; C. zespół Scotta; D. skaza płytkowa Quebec; E. defekt ziarnistości α (tzw,C,Hematologia,2019 wiosna,12,Do pierwotnych defektów prokoagulacyjnej czynności płytek krwi należy: A. zespół Bernarda -Souliera . B. trombastenia Glanzmanna . C. zespół Scotta . D. skaza płytkowa Quebec . E. defekt ziarnistości α (tzw. zespół szarych płytek) .
Zwiększone ryzyko infekcji bakteriami otoczkowymi po transplantacji allogenicznych ko mórek krwiotwórczych: A. występuje w okresie neutropenii indukowanej kondycjonowaniem i ustępuje po uzyskaniu przyjęcia przeszczepu; B. występuje w czasie pierwszych trzech miesięcy po transplantacji i ustępuje po rekonstytucji limfocytów pamięci CD4+ i CD8+; C. występuje w czasie pierwszych 6 miesięcy po transplantacji i ustępuje po rekonstytucji komórek naturalne j cytotoksyczności (komór ek NK); D. pozostaje zwiększone do roku po transplantacji w wyniku utrzymujących się zaburzeń odpowiedzi humoralnej; E. jest zwiększone jedynie u chorych po splenektomii,D,Hematologia,2020 wiosna,20,Zwiększone ryzyko infekcji bakteriami otoczkowymi po transplantacji allogenicznych ko mórek krwiotwórczych: A. występuje w okresie neutropenii indukowanej kondycjonowaniem i ustępuje po uzyskaniu przyjęcia przeszczepu. B. występuje w czasie pierwszych trzech miesięcy po transplantacji i ustępuje po rekonstytucji limfocytów pamięci CD4+ i CD8+ . C. występuje w czasie pierwszych 6 miesięcy po transplantacji i ustępuje po rekonstytucji komórek naturalne j cytotoksyczności (komór ek NK). D. pozostaje zwiększone do roku po transplantacji w wyniku utrzymujących się zaburzeń odpowiedzi humoralnej. E. jest zwiększone jedynie u chorych po splenektomii .
"U pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową leczonego imatynibem w dawce 400 g/dobę, który uzyskał po 6 miesiącach terapii całkowitą odpowiedź cytogenetyczną (0% Ph+) oraz ma wykrywalny w badaniu molekularnym transkrypt BCR -ABL<1%, należy: A. kontynuować imatynib w tej samej dawce; B. zwiększyć dawkę imatynibu do 600 mg/dobę; C. zakwalifikować pacjenta do procedury allogenicznej transplantacji komórek macierzystych; D. zmienić leczenie na nilotynib w dawce 2 x 300 mg/dobę; E. zmienić leczenie na nilotynib w dawce 2 x 400 mg/dobę",A,Hematologia,2020 wiosna,21,"U pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową leczonego imatynibem w dawce 400 g/dobę, który uzyskał po 6 miesiącach terapii całkowitą odpowiedź cytogenetyczną (0% Ph+) oraz ma wykrywalny w badaniu molekularnym transkrypt BCR -ABL<1%, należy: A. kontynuować imatynib w tej samej dawce . B. zwiększyć dawkę imatynibu do 600 mg/dobę . C. zakwalifikować pacjenta do procedury allogenicznej transplantacji komórek macierzystych . D. zmienić leczenie na nilotynib w dawce 2 x 300 mg/dobę . E. zmienić leczenie na nilotynib w dawce 2 x 400 mg/dobę ."
"Stwierdzenie u pacjenta z przewlekłą białacz ką szpikową leczonego imatynibem w standardowej dawce przez okres 6 miesięcy 40% komórek Ph+ w badaniu cytogenetycznym powinno obligować do: A. zmiany terapii na nilotynib, dazatynib lub bozutynib (TKI 2; B. zwiększenia dawki imatynibu do 800 mg/dobę; C. pilnej kwalifikacji do procedury allogenicznej transplantacji komórek macierzystych; D. wykonania badania w kierunku analizy mutacji genu ABL1 oraz zmiany terapii na inhibitor kinazy tyrozynowej 2; E. zmiany terapii na ponatynib w dawce 45 mg/dobę",C,Hematologia,2020 wiosna,22,"Stwierdzenie u pacjenta z przewlekłą białacz ką szpikową leczonego imatynibem w standardowej dawce przez okres 6 miesięcy 40% komórek Ph+ w badaniu cytogenetycznym powinno obligować do: A. zmiany terapii na nilotynib, dazatynib lub bozutynib (TKI 2. generacji) . B. zwiększenia dawki imatynibu do 800 mg/dobę . C. pilnej kwalifikacji do procedury allogenicznej transplantacji komórek macierzystych . D. wykonania badania w kierunku analizy mutacji genu ABL1 oraz zmiany terapii na inhibitor kinazy tyrozynowej 2. lub 3. generacji w zależności od wyniku mutacj i. E. zmiany terapii na ponatynib w dawce 45 mg/dobę ."
"Pacjent z przewlekłą białaczką szpikową, oporny na terapię imatynibem w standardowej dawce, z wywiadem ostrego zapalenia trzustki oraz współistniejącą miażdżycą tętnic obwodowych, nie powinien być zakwalifikowany do leczenia: A. bozutynibem w dawce 500 mg/dobę; B. nilotynibem w dawce 2 x 400 mg/dobę; C. dazatynibem w dawce 100 mg/dobę; D. inteferonem alfa; E. żadnym z inhibitorów kinazy tyrozynowej 2",B,Hematologia,2020 wiosna,23,"Pacjent z przewlekłą białaczką szpikową, oporny na terapię imatynibem w standardowej dawce, z wywiadem ostrego zapalenia trzustki oraz współistniejącą miażdżycą tętnic obwodowych, nie powinien być zakwalifikowany do leczenia: A. bozutynibem w dawce 500 mg/dobę . B. nilotynibem w dawce 2 x 400 mg/dobę . C. dazatynibem w dawce 100 mg/dobę . D. inteferonem alfa. E. żadnym z inhibitorów kinazy tyrozynowej 2. i 3. generacji ."
Wysięk opłucnowy u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową jest jednym z częstszych objawów niepożądanych obserwowanych w trakcie leczenia: A. bozutynibem; B. nilotynibem; C. ponatynibem; D. dazatynibem; E. interferonem alfa,D,Hematologia,2020 wiosna,24,Wysięk opłucnowy u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową jest jednym z częstszych objawów niepożądanych obserwowanych w trakcie leczenia: A. bozutynibem . D. dazatynibem . B. nilotynibem . E. interferonem alfa . C. ponatynibem .
W diagnostyce różnicowej fazy przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej nie bierze się pod uwagę: A. przewlekłej białaczki neutrofilowej; B. niedokrwistości z niedoboru żelaza; C. bakteryjnego zapalenia płuc; D. niedoboru witaminy B 12; E. atypowej przewlekłej białaczki szpikowej,D,Hematologia,2020 wiosna,25,W diagnostyce różnicowej fazy przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej nie bierze się pod uwagę: A. przewlekłej białaczki neutrofilowej . B. niedokrwistości z niedoboru żelaza . C. bakteryjnego zapalenia płuc . D. niedoboru witaminy B 12. E. atypowej przewlekłej białaczki szpikowej .
"Wskazaniem do transplantacji allogenicznych macierzystych komórek krwiotwórczych u pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową są: 1) rozpoznanie choroby w fazie kryzy blastycznej (BP) ; 2) rozpoznanie choroby w fazie a kceleracji (AP) ; 3) wykrycie mutacji T315I ; 4) progresja do AP lub BP po leczeniu imatynibem ; 5) progresja do AP lub BP po leczeniu inhibitorami kinaz tyrozynowych 2. generacji . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,3,4,5; C. 1,2,4,5; D. wszystkie wymi enione; E. tylko 1",D,Hematologia,2020 wiosna,26,"Wskazaniem do transplantacji allogenicznych macierzystych komórek krwiotwórczych u pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową są: 1) rozpoznanie choroby w fazie kryzy blastycznej (BP) ; 2) rozpoznanie choroby w fazie a kceleracji (AP) ; 3) wykrycie mutacji T315I ; 4) progresja do AP lub BP po leczeniu imatynibem ; 5) progresja do AP lub BP po leczeniu inhibitorami kinaz tyrozynowych 2. generacji . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,3,4,5 . C. 1,2,4,5 . D. wszystkie wymi enione. E. tylko 1."
"U pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową, w głębokiej odpowiedzi molekularnej (na poziomie MR 4.5) w trakcie leczenia imatynibem 400 mg/dobę, u której stwierdzono ciążę (8. tydzień) należy: A. odstawić imatynib i natychmiast zakwalifikować ją do terapii interferonem alfa; B. odstawić imatynib i włączyć hydroksy mocznik; C. kontynuować terapie imatynibem w niezmienionej dawce; D. kontynuować terapię imatynibem, ale zmniejszyć dawkę do 300 mg/dobę; E. odstawić imatynib, a decyzję o włączeniu leczenia podjąć w przypadku utraty większej odpowiedzi molekularnej (MMR)",E,Hematologia,2020 wiosna,27,"U pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową, w głębokiej odpowiedzi molekularnej (na poziomie MR 4.5) w trakcie leczenia imatynibem 400 mg/dobę, u której stwierdzono ciążę (8. tydzień) należy: A. odstawić imatynib i natychmiast zakwalifikować ją do terapii interferonem alfa . B. odstawić imatynib i włączyć hydroksy mocznik. C. kontynuować terapie imatynibem w niezmienionej dawce . D. kontynuować terapię imatynibem, ale zmniejszyć dawkę do 300 mg/dobę . E. odstawić imatynib, a decyzję o włączeniu leczenia podjąć w przypadku utraty większej odpowiedzi molekularnej (MMR) ."
"U pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową badanie analizy mutacji genu ABL1 należy wykonać: 1) w przypadku niepowodzenia leczenia ; 2) przy ro zpoznaniu choroby ; 3) w przypadku utraty większej odpowiedzi molekularnej (MMR) ; 4) w przypadku progresji do bardziej zaawansowanej fazy choroby ; 5) przed zmianą leczenia na inny inhibitor kinazy tyrozynowej z powodu oporności . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4,5; B. wszystkie wymienione; C. 2,3,5; D. 1,2,3,4; E. 1,2,3",A,Hematologia,2020 wiosna,28,"U pacjenta z przewlekłą białaczką szpikową badanie analizy mutacji genu ABL1 należy wykonać: 1) w przypadku niepowodzenia leczenia ; 2) przy ro zpoznaniu choroby ; 3) w przypadku utraty większej odpowiedzi molekularnej (MMR) ; 4) w przypadku progresji do bardziej zaawansowanej fazy choroby ; 5) przed zmianą leczenia na inny inhibitor kinazy tyrozynowej z powodu oporności . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4,5 . B. wszystkie wymienione. C. 2,3,5 . D. 1,2,3,4 . E. 1,2,3 ."
"W celu potwierdzenia rozpoznania fazy przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej konieczne jest: 1) stwierdzenie w morfologii leukocytozy > 100 tys/mm3 z odmłodzeniem w układzie białokrwinkowym ; 2) wykazanie obecności chromosomu Filadelfia w badaniu konwencjonalnej cytogenetyki ; 3) stwierdzenie >30% blastów w mielogramie ; 4) wykazanie obecności genu BCR -ABL1 metodą PCR lub FISH ; 5) stwierdzenie w morfologii nadpłytkowości > 800 tys/mm3. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4,5; B. 1,2,4,5; C. 2,4; D. tylko 2; E. 1,2,3",C,Hematologia,2020 wiosna,29,"W celu potwierdzenia rozpoznania fazy przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej konieczne jest: 1) stwierdzenie w morfologii leukocytozy > 100 tys/mm3 z odmłodzeniem w układzie białokrwinkowym ; 2) wykazanie obecności chromosomu Filadelfia w badaniu konwencjonalnej cytogenetyki ; 3) stwierdzenie >30% blastów w mielogramie ; 4) wykazanie obecności genu BCR -ABL1 metodą PCR lub FISH ; 5) stwierdzenie w morfologii nadpłytkowości > 800 tys/mm3. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4,5 . B. 1,2,4,5 . C. 2,4. D. tylko 2. E. 1,2,3 ."
"U chorych na przewlekłą białaczką szpikową z mutacją T315I, niekwalifi - kujących się do allogenicznej transplantacji komórek macierzystych, skutecznym leczeniem może być: A. dazatynib; B. ponatynib; C. imatynib; D. nilotynib; E. bosutynib",B,Hematologia,2020 wiosna,30,"U chorych na przewlekłą białaczką szpikową z mutacją T315I, niekwalifi - kujących się do allogenicznej transplantacji komórek macierzystych, skutecznym leczeniem może być: A. dazatynib . B. ponatynib . C. imatynib . D. nilotynib. E. bosutynib ."
Wskazaniem do leczenia chorych z postacią zaawansowaną chłoniaka grudkowego nie jest : A. masa węzłowa większa niż 7 cm; B. wysięk w jamie opłucnej; C. małopłytkowość poniżej 100 x 109/L; D. duże ryzyko wg indeksu FLIPI; E. obecność objawów ogólnych,D,Hematologia,2020 wiosna,31,Wskazaniem do leczenia chorych z postacią zaawansowaną chłoniaka grudkowego nie jest : A. masa węzłowa większa niż 7 cm . D. duże ryzyko wg indeksu FLIPI . B. wysięk w jamie opłucnej . E. obecność objawów ogólnych . C. małopłytkowość poniżej 100 x 109/L.
"W przypadku przeszczepienia choremu z grupą krwi A Rh -dodatni allogenicznych komórek krwiotwórczych od dawcy z grupą krwi AB Rh -dodatni stwierdza się: A. dużą niezgodność w układzie ABO; B. małą niezgodność w układzie ABO; C. jednoczesną dużą i małą niezgodność w układzie ABO; D. zgodność w układzie ABO , ponieważ dawca i biorca posiadają antygen A; E. nie analizuje się rodzaju niezgodności w układzie ABO, ponieważ niezgodność taka nie ma żadnego wpływu na postępowanie i powikła nia po transplantacji",A,Hematologia,2020 wiosna,19,"W przypadku przeszczepienia choremu z grupą krwi A Rh -dodatni allogenicznych komórek krwiotwórczych od dawcy z grupą krwi AB Rh -dodatni stwierdza się: A. dużą niezgodność w układzie ABO . B. małą niezgodność w układzie ABO . C. jednoczesną dużą i małą niezgodność w układzie ABO . D. zgodność w układzie ABO , ponieważ dawca i biorca posiadają antygen A . E. nie analizuje się rodzaju niezgodności w układzie ABO, ponieważ niezgodność taka nie ma żadnego wpływu na postępowanie i powikła nia po transplantacji ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące c hłoniak a grudkow ego: A. najczęściej jest rozpoznawany u młodych dorosłych; B. u około 50% chorych rozpoznawany jest w I stopniu zaawansowania; C. w przypadku postaci zaawansowanych wymaga leczenia , o ile chory spełnia kryteria GELF lub BNL; D. wymaga konsolidacji wysokodawkowaną chemioterapią wspomaganą przeszczepieniem własnych komó rek krwiotwórczych po pierwszej linii leczenia; E. powinien być leczony z zastosowaniem analogów puryn w pierwszej linii",C,Hematologia,2020 wiosna,32,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące c hłoniak a grudkow ego: A. najczęściej jest rozpoznawany u młodych dorosłych . B. u około 50% chorych rozpoznawany jest w I stopniu zaawansowania . C. w przypadku postaci zaawansowanych wymaga leczenia , o ile chory spełnia kryteria GELF lub BNL . D. wymaga konsolidacji wysokodawkowaną chemioterapią wspomaganą przeszczepieniem własnych komó rek krwiotwórczych po pierwszej linii leczenia . E. powinien być leczony z zastosowaniem analogów puryn w pierwszej linii ."
"U chorych na nawrotowego chłoniaka grudkowego opcje terapeutyczne obejmują : 1) ibrutynib ; 2) lenalidomid w skojarzeniu z rytuksymabem ; 3) obinutuzumab w skojarzeniu z bendamustyną ; 4) idelalizyb ; 5) DA-EPOCH -R. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4; B. 1, 2; C. 2,3,4; D. 1,4; E. wszystkie wymienion e",C,Hematologia,2020 wiosna,34,"U chorych na nawrotowego chłoniaka grudkowego opcje terapeutyczne obejmują : 1) ibrutynib ; 2) lenalidomid w skojarzeniu z rytuksymabem ; 3) obinutuzumab w skojarzeniu z bendamustyną ; 4) idelalizyb ; 5) DA-EPOCH -R. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4 . B. 1, 2. C. 2,3,4 . D. 1,4. E. wszystkie wymienion e."
Przeszczepienie a llogenicznych macierzystych komórek krwiotwórczych w leczeniu chorych na chłoniaka grudkowego : A. można rozważyć w przypadku nawrotowego/opornego chłoniaka grudkowego u młodszych chorych bez istotnych chorób współistniejących; B. powinno być zastosowane u wszystkich chorych w ramach konsolidacji po leczeniu pierwszego nawrotu; C. powinno być przeprowadzone po kondycjonowaniu mieloablacyjnym; D. daje najlepsze wyniki w przypadku przeszczepienia od dawcy haploidentycznego; E. nie daje szansy na wyleczenie chłoniaka,A,Hematologia,2020 wiosna,35,Przeszczepienie a llogenicznych macierzystych komórek krwiotwórczych w leczeniu chorych na chłoniaka grudkowego : A. można rozważyć w przypadku nawrotowego/opornego chłoniaka grudkowego u młodszych chorych bez istotnych chorób współistniejących . B. powinno być zastosowane u wszystkich chorych w ramach konsolidacji po leczeniu pierwszego nawrotu . C. powinno być przeprowadzone po kondycjonowaniu mieloablacyjnym . D. daje najlepsze wyniki w przypadku przeszczepienia od dawcy haploidentycznego . E. nie daje szansy na wyleczenie chłoniaka .
"U chorych na śledzionowego chłoniaka strefy brzeżnej w pierwszej kolejności trzeba wyjaśnić, czy chory: A. jest zakażony wirusem HBV; B. jest zakażony wirusem HCV; C. ma zapalenie błony śluzowej żołądka H; D. ma współistniejącą chorobę zapalną jelit; E. ma nadciśnienie wrotne",B,Hematologia,2020 wiosna,36,"U chorych na śledzionowego chłoniaka strefy brzeżnej w pierwszej kolejności trzeba wyjaśnić, czy chory: A. jest zakażony wirusem HBV . B. jest zakażony wirusem HCV . C. ma zapalenie błony śluzowej żołądka H. pylori +. D. ma współistniejącą chorobę zapalną jelit . E. ma nadciśnienie wrotne ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące m akroglobulinemi i Waldenstr öma: A. charakteryzuje się obecnością monoklonalnej immunoglobuliny IgG; B. w 95% przypadków jest związana z obecnością mutacji BRAF; C. charakteryzuje się agresywnym przebiegiem klinicznym; D. wymaga różnicowania ze szpiczakiem plazmocytowym IgM; E. zawsze wymaga rozpoczęcia leczenia w momencie rozpoznania,D,Hematologia,2020 wiosna,37,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące m akroglobulinemi i Waldenstr öma: A. charakteryzuje się obecnością monoklonalnej immunoglobuliny IgG . B. w 95% przypadków jest związana z obecnością mutacji BRAF . C. charakteryzuje się agresywnym przebiegiem klinicznym . D. wymaga różnicowania ze szpiczakiem plazmocytowym IgM . E. zawsze wymaga rozpoczęcia leczenia w momencie rozpoznania .
Najczęstszą lokalizacją pozawęzłowego chłoniaka strefy brzeżnej typu MALT jest : A. jelito cienkie; B. płuca; C. tarczyca; D. ślinianka; E. żołądek,E,Hematologia,2020 wiosna,38,Najczęstszą lokalizacją pozawęzłowego chłoniaka strefy brzeżnej typu MALT jest : A. jelito cienkie . B. płuca. C. tarczyca . D. ślinianka . E. żołądek .
Zespołem chorobowym związanym z obecnością monoklonalnej IgM nie jest : A. amyloidoza; B. zespół Bing -Neel; C. polineuropatia; D. krioglobulinemia; E. choroba zimnych aglutynin,B,Hematologia,2020 wiosna,39,Zespołem chorobowym związanym z obecnością monoklonalnej IgM nie jest : A. amyloidoza . B. zespół Bing -Neel. C. polineuropatia . D. krioglobulinemia . E. choroba zimnych aglutynin .
W leczeniu makroglobulinemii Waldenstr öma nie stosuje się: A. plazmaferez; B. rytuksymabu; C. bortezomibu; D. bendamustyny; E. brentuksymabu wedotin,E,Hematologia,2020 wiosna,40,W leczeniu makroglobulinemii Waldenstr öma nie stosuje się: A. plazmaferez . B. rytuksymabu . C. bortezomibu . D. bendamustyny. E. brentuksymabu wedotin .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące w ewnętrz nej tandemow ej duplikacj i genu FLT3 (FLT3 -ITD): A. występuje u około 20% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąż e się zawsze ze złym rokowaniem; B. występuje u około 40% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i nie zawsze wiąże się ze złym rokowaniem; C. występuje u około 20% chorych na os trą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąże się zawsze ze złym rokowaniem , jeśli stosunek alleli FLT3 - ITD/FLT3 -wt wynosi 0,5 lub powyżej; D. występuje u około 25% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąże się zawsze ze złym rokowaniem jeśli stosunek alleli FLT3 - ITD/FLT3 -wt wynosi poniżej 0 ,5; E. występuje u około 20% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i nie ma wpływu na rokowanie chorych",C,Hematologia,2020 wiosna,41,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące w ewnętrz nej tandemow ej duplikacj i genu FLT3 (FLT3 -ITD): A. występuje u około 20% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąż e się zawsze ze złym rokowaniem. B. występuje u około 40% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i nie zawsze wiąże się ze złym rokowaniem. C. występuje u około 20% chorych na os trą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąże się zawsze ze złym rokowaniem , jeśli stosunek alleli FLT3 - ITD/FLT3 -wt wynosi 0,5 lub powyżej. D. występuje u około 25% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i wiąże się zawsze ze złym rokowaniem jeśli stosunek alleli FLT3 - ITD/FLT3 -wt wynosi poniżej 0 ,5. E. występuje u około 20% chorych na ostrą białaczkę szpikową z prawidłowym kariotypem i nie ma wpływu na rokowanie chorych ."
Wskaż praw dziwe stwierdzenie dotyczące wczesnej oceny odpowiedzi po leczeniu indukującym ostrej białaczki szpikowej: A. ocenę tę prowadzi się między 14; B. ocenę tę prowadzi się między 14; C. stwierdzenie odsetka blastów poniżej 10% świadczy o skuteczności leczenia i rokuje uzyskanie całkowitej remisji; D. prawdziwe są odpowiedzi A i C; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C,E,Hematologia,2020 wiosna,42,Wskaż praw dziwe stwierdzenie dotyczące wczesnej oceny odpowiedzi po leczeniu indukującym ostrej białaczki szpikowej: A. ocenę tę prowadzi się między 14 . a 28. dobą od momentu włączenia leczenia indukującego. B. ocenę tę prowadzi się między 14 . a 21. dobą od momentu włączenia leczenia indukującego . C. stwierdzenie odsetka blastów poniżej 10% świadczy o skuteczności leczenia i rokuje uzyskanie całkowitej remisji . D. prawdziwe są odpowiedzi A i C . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C .
"U chorego z nowo zdiagnozowaną ostrą białaczk ą szpikową: AML, NOS, 46XY, t(3;9), FLT3 -ITD/FLT3 -wt =0 ,89, BCR -ABL1( -), NPM1mut ( -), CEBPA ( -), bez wcześniejszego wywiadu hematologicznego, w leczeniu indukującym remis ję należy zastosować: A. CPX-351; B. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, gemtuzumab ozogamycyny; C. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, kladr ybinę; D. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, midostaurin; E. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, gilterit ynib",D,Hematologia,2020 wiosna,43,"U chorego z nowo zdiagnozowaną ostrą białaczk ą szpikową: AML, NOS, 46XY, t(3;9), FLT3 -ITD/FLT3 -wt =0 ,89, BCR -ABL1( -), NPM1mut ( -), CEBPA ( -), bez wcześniejszego wywiadu hematologicznego, w leczeniu indukującym remis ję należy zastosować: A. CPX-351. B. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, gemtuzumab ozogamycyny . C. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, kladr ybinę. D. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, midostaurin . E. daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, gilterit ynib."
Całkowitą remisję (CR) po leczeniu indukującym ostrej białaczki szpikowej w grupie chorych poniżej 60 . roku życia uzyskuje: A. poniżej 30% chorych; B. około 50% chorych; C. ponad 70% chorych; D. powyżej 90% chorych; E. niemal 100% chorych,D,Hematologia,2020 wiosna,44,Całkowitą remisję (CR) po leczeniu indukującym ostrej białaczki szpikowej w grupie chorych poniżej 60 . roku życia uzyskuje: A. poniżej 30% chorych. D. powyżej 90% chorych. B. około 50% chorych . E. niemal 100% chorych . C. ponad 70% chorych .
"Do czynników ryzyka ostrej białaczki limfoblastycznej wg wytycznych ESMO 2016 należą: 1) wiek powyżej 40 . r.ż.; 2) stan sprawności ECOG powyżej 0 ; 3) stwierdzenie w kariotypie t(4;11) ; 4) obecność BCR -ABL1; 5) immunofenotyp B common. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 1,2,3; C. 1,3,4,5; D. wszystkie wymienione; E. 2,3,4",A,Hematologia,2020 wiosna,45,"Do czynników ryzyka ostrej białaczki limfoblastycznej wg wytycznych ESMO 2016 należą: 1) wiek powyżej 40 . r.ż.; 2) stan sprawności ECOG powyżej 0 ; 3) stwierdzenie w kariotypie t(4;11) ; 4) obecność BCR -ABL1; 5) immunofenotyp B common. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4. B. 1,2,3 . C. 1,3,4,5 . D. wszystkie wymienione. E. 2,3,4 ."
"W leczeniu pierwszej linii zaawansowanej postaci chłoniaka grudkowego, wymagającego rozpoczęcia leczenia nie stosuje się protokołu: A. FCR; B. R-CVP; C. R-CHOP; D. R-bendamustyna; E. obinutuzumab -bendamustyna",A,Hematologia,2020 wiosna,33,"W leczeniu pierwszej linii zaawansowanej postaci chłoniaka grudkowego, wymagającego rozpoczęcia leczenia nie stosuje się protokołu: A. FCR. B. R-CVP. C. R-CHOP. D. R-bendamustyna. E. obinutuzumab -bendamustyna."
Ostrą białaczkę szpikową można rozpoznać u chorego z: A. obecnością co najmniej 20% mieloblastów w badaniu cytologicznym szpiku kostnego; B. obecnością 7% blastów w szpiku kostnym oraz translokacją t(8;21); C. obecnością 19% blastów w szpiku kostnym i inwersją chromosomu 16 - inv(16); D. obecnością co najmniej 20% mieloblastów w rozmazie krwi obwodowej; E. wszystkich powyższych sytuacjach klinicznych,E,Hematologia,2020 wiosna,46,Ostrą białaczkę szpikową można rozpoznać u chorego z: A. obecnością co najmniej 20% mieloblastów w badaniu cytologicznym szpiku kostnego . B. obecnością 7% blastów w szpiku kostnym oraz translokacją t(8;21) . C. obecnością 19% blastów w szpiku kostnym i inwersją chromosomu 16 - inv(16) . D. obecnością co najmniej 20% mieloblastów w rozmazie krwi obwodowej. E. wszystkich powyższych sytuacjach klinicznych .
"U pacjenta lat 48 z rozpoznaną ciężką postacią niedokrwistości aplastycz - nej, który wśród potencjalnych rodzinnych dawców komórek krwiotwórczych posiada jedynie dawcę haploidentyczn ego, w leczeniu pierwszej linii należy zastosować : A. niezwłocznie transplantację haploidentycznych krwiotwórczych komórek macierzystych od dawcy rodzinnego; B. rozpocząć leczenie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globu - liny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia leczenia pierwszej linii przeprowadzić przeszczepienie od dawcy niespokrewnionego zgodnego w HLA, jeżeli jest dostępny , lub rozważyć przeszczepienie od dawcy rodzinnego haploidentycznego przy braku dostępności dawcy zgodnego w układzie HLA; C. zastosować leczenie wspomagające i rozpocząć poszukiwania dawcy niespokrewnionego w celu jak najszybszego wykonania transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych od dawcy w pełni zgod nego w antygenach układu HLA; D. rozpocząć leczen ie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globuli - ny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia leczenia zastosować alternatywne metody leczenia immunosupresyjnego, ponieważ wiek chorego wyklucza allogeniczną transplantację w tym wskazaniu; E. rozpocząć leczenie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globu - liny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia tego leczenia przeprowa - dzić przeszczepienie od dawcy rodzinnego haploidentycznego, ponieważ transplantacja od dawcy niespokrewnionego nie jest wskazana z uwagi na rozpoznanie i wiek chorego",B,Hematologia,2020 wiosna,16,"U pacjenta lat 48 z rozpoznaną ciężką postacią niedokrwistości aplastycz - nej, który wśród potencjalnych rodzinnych dawców komórek krwiotwórczych posiada jedynie dawcę haploidentyczn ego, w leczeniu pierwszej linii należy zastosować : A. niezwłocznie transplantację haploidentycznych krwiotwórczych komórek macierzystych od dawcy rodzinnego . B. rozpocząć leczenie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globu - liny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia leczenia pierwszej linii przeprowadzić przeszczepienie od dawcy niespokrewnionego zgodnego w HLA, jeżeli jest dostępny , lub rozważyć przeszczepienie od dawcy rodzinnego haploidentycznego przy braku dostępności dawcy zgodnego w układzie HLA . C. zastosować leczenie wspomagające i rozpocząć poszukiwania dawcy niespokrewnionego w celu jak najszybszego wykonania transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych od dawcy w pełni zgod nego w antygenach układu HLA. D. rozpocząć leczen ie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globuli - ny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia leczenia zastosować alternatywne metody leczenia immunosupresyjnego, ponieważ wiek chorego wyklucza allogeniczną transplantację w tym wskazaniu. E. rozpocząć leczenie immunoablacyjne z zastosowaniem cyklosporyny i globu - liny antytymocytarnej, a w przypadku niepowodzenia tego leczenia przeprowa - dzić przeszczepienie od dawcy rodzinnego haploidentycznego, ponieważ transplantacja od dawcy niespokrewnionego nie jest wskazana z uwagi na rozpoznanie i wiek chorego ."
"W leczeniu mielofibrozy znajdują zastosowanie inhibitory JAK2. Jeden z nich, ruksolitynib , charakteryzuje się dużą skutecznością w zakresie: 1) zmniejszenia objętości śledziony ; 2) wydłużenia czasu całkowitego przeżycia w stosunku do chorych otrzymujących najlepszą możliwą terapię ; 3) zmniejszenia nasilenia objawów ogólnych ; 4) lecze nia ognisk hematopoezy pozaszpikowej np. w OUN ; 5) zmniejszania małopłytkowości. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,4; C. 1,3,5; D. 1,3,4; E. 3,4,5",A,Hematologia,2019 wiosna,2,"W leczeniu mielofibrozy znajdują zastosowanie inhibitory JAK2. Jeden z nich, ruksolitynib , charakteryzuje się dużą skutecznością w zakresie: 1) zmniejszenia objętości śledziony ; 2) wydłużenia czasu całkowitego przeżycia w stosunku do chorych otrzymujących najlepszą możliwą terapię ; 3) zmniejszenia nasilenia objawów ogólnych ; 4) lecze nia ognisk hematopoezy pozaszpikowej np. w OUN ; 5) zmniejszania małopłytkowości. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 1,2,4. C. 1,3,5. D. 1,3,4. E. 3,4,5."
Do czynników ryzyka wystąpienia powikłań w ciąży u kobiet z nowotworami mieloproliferacyjnymi (NM) nie należy /ą: A. liczba leukocytów > 15 G/l; B. powikłania zakrzepowe lub krwotoczne w wywiadzie związane z NM; C. powikłania wcześniejszych ciąż związane z NM; D. liczba płytek krwi > 1000 G/l; E. niewyjaśnione utraty ciąż w pierwszym trymestrze (≥ 3),A,Hematologia,2019 wiosna,1,Do czynników ryzyka wystąpienia powikłań w ciąży u kobiet z nowotworami mieloproliferacyjnymi (NM) nie należy /ą: A. liczba leukocytów > 15 G/l. B. powikłania zakrzepowe lub krwotoczne w wywiadzie związane z NM . C. powikłania wcześniejszych ciąż związane z NM. D. liczba płytek krwi > 1000 G/l . E. niewyjaśnione utraty ciąż w pierwszym trymestrze (≥ 3) .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania hydroksymocznika u choryc h z nadpłytkowością samoistną: 1) początkowa dawka hydroksymocznika wynosi zazwyczaj 500-1000 mg/dobę; 2) hydroksymocznik nie powinien być stosowany w ciąży ; 3) hydroksymocznik może być podawany w czasie 3 miesięcy przed planowaną ciążą ; 4) u około 10 % leczonych hydroksymocznikiem pojawia się owrzodzenie podudzi ; 5) w przypadku pojawienia się owrzodzenia podudzi należy zmniejszyć dawkę hydroksymocznika o połowę i zastosować lec zenie miejscowe . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,3,4; C. 1,2,4; D. 1,2,5; E. wszystkie wymienione",C,Hematologia,2020 jesień,120,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania hydroksymocznika u choryc h z nadpłytkowością samoistną: 1) początkowa dawka hydroksymocznika wynosi zazwyczaj 500-1000 mg/dobę; 2) hydroksymocznik nie powinien być stosowany w ciąży ; 3) hydroksymocznik może być podawany w czasie 3 miesięcy przed planowaną ciążą ; 4) u około 10 % leczonych hydroksymocznikiem pojawia się owrzodzenie podudzi ; 5) w przypadku pojawienia się owrzodzenia podudzi należy zmniejszyć dawkę hydroksymocznika o połowę i zastosować lec zenie miejscowe . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 1,2,3,4. C. 1,2,4. D. 1,2,5. E. wszystkie wymienione ."
"9. U 45 -letniej kobiety z rakiem piersi od 3 tygodni występuje bladość, osłabienie, pękanie kącików ust. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: Hb 9 g/dl, krwinki czerwone 3,2 T/l, MCV 68 fl, krwinki białe 5,0 G/l, płytki krwi 500,0 G/l. Wskaż badanie pomoc ne w dalszej diagnostyce : A. poziom wit; B. stężenie żelaza i stężenie ferrytyny w surowicy; C. aktywność dehydrogenazy glukozo -6-fosforanu; D. stężenie haptoglobiny; E. stężenie kwasu foliowego",B,Hematologia,2020 jesień,119,"9. U 45 -letniej kobiety z rakiem piersi od 3 tygodni występuje bladość, osłabienie, pękanie kącików ust. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: Hb 9 g/dl, krwinki czerwone 3,2 T/l, MCV 68 fl, krwinki białe 5,0 G/l, płytki krwi 500,0 G/l. Wskaż badanie pomoc ne w dalszej diagnostyce : A. poziom wit. B 12 w surowicy . B. stężenie żelaza i stężenie ferrytyny w surowicy . C. aktywność dehydrogenazy glukozo -6-fosforanu . D. stężenie haptoglobiny . E. stężenie kwasu foliowego ."
8. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nadpłytkowości samoistnej zaliczanej do nowotworów mieloproliferacyjnych : A. mutacja genu JAK2 V617F występuje u około 50% chorych; B. przy rozpoznaniu niezbędne jest wykluczenie wtórnych nadpłytkowości i nadpłytkowości w przebiegu innych nowotworów mieloproliferacyjnych; C. wiek > 60 lat zwiększa ryzyko zakrzepicy; D. u chorych kobiet w okresie ciąży zwiększone jest ryzyko zakrzepicy i poronie - nia (najczęściej w I trymestrze); E. wszystkie wymienione,E,Hematologia,2020 jesień,118,8. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nadpłytkowości samoistnej zaliczanej do nowotworów mieloproliferacyjnych : A. mutacja genu JAK2 V617F występuje u około 50% chorych . B. przy rozpoznaniu niezbędne jest wykluczenie wtórnych nadpłytkowości i nadpłytkowości w przebiegu innych nowotworów mieloproliferacyjnych . C. wiek > 60 lat zwiększa ryzyko zakrzepicy . D. u chorych kobiet w okresie ciąży zwiększone jest ryzyko zakrzepicy i poronie - nia (najczęściej w I trymestrze) . E. wszystkie wymienione .
"W leczeniu zakrzepowej plamicy małopłytkowej ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP) czyli mikroangiopatii zakrzepowej z małopłytkowością zaleca się : A. przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych (KKP); B. przetoczenie osocza świeżo mrożonego i koniecznie jak najszybciej wykonanie plazmaferezy; C. przetoczenie krwi pełnej; D. przetoczenie koncentratu fibrynogenu; E. wszystkie odpowiedzi są prawdziwe",B,Hematologia,2020 jesień,117,"W leczeniu zakrzepowej plamicy małopłytkowej ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP) czyli mikroangiopatii zakrzepowej z małopłytkowością zaleca się : A. przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych (KKP) . B. przetoczenie osocza świeżo mrożonego i koniecznie jak najszybciej wykonanie plazmaferezy . C. przetoczenie krwi pełnej . D. przetoczenie koncentratu fibrynogenu . E. wszystkie odpowiedzi są prawdziwe ."
"Wskaż zmiany w badaniach laboratoryjnych w przebiegu zagrażającego życiu zespołu rozpadu nowotworu ( tumor lysis syndrome, TLS) : A. kwasica metaboliczna; B. hiperkaliemia; C. hiperurykemia; D. hiperfosfatemia; E. wszystkie wymienione",E,Hematologia,2020 jesień,116,"Wskaż zmiany w badaniach laboratoryjnych w przebiegu zagrażającego życiu zespołu rozpadu nowotworu ( tumor lysis syndrome, TLS) : A. kwasica metaboliczna . B. hiperkaliemia . C. hiperurykemia . D. hiperfosfatemia . E. wszystkie wymienione ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. nosicielki hemofilii mają zwiększoną aktywność cz; B. hemofilia B występuje częściej niż hemofilia A; C. wszystkie córki mężczyzny chorego na hemofilię A i zdrowej kobiety będą nosicielkami hemofilii A; D. w hemofilii najczęściej występuje skaza krwotoczna skórno -śluzówkowa; E. inhibitor przeciw cz,C,Hematologia,2020 jesień,115,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. nosicielki hemofilii mają zwiększoną aktywność cz. VIII . B. hemofilia B występuje częściej niż hemofilia A . C. wszystkie córki mężczyzny chorego na hemofilię A i zdrowej kobiety będą nosicielkami hemofilii A . D. w hemofilii najczęściej występuje skaza krwotoczna skórno -śluzówkowa . E. inhibitor przeciw cz. VIII nie tworzy się przy stosow aniu profilaktyki rekombinowanym czynnikiem krzepnięcia .
"4. Cytogenetycznymi czynnikami niekorzystnego rokowania w AML są: 1) inv(16); 2) t(15;17); 3) t(3;3); 4) -5/del(5q); 5) t(9;11). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3, 4; B. 3, 4, 5; C. 3, 4; D. tylko 1; E. 1, 2, 5",C,Hematologia,2020 jesień,114,"4. Cytogenetycznymi czynnikami niekorzystnego rokowania w AML są: 1) inv(16); 2) t(15;17); 3) t(3;3); 4) -5/del(5q); 5) t(9;11). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3, 4 . B. 3, 4, 5 . C. 3, 4. D. tylko 1 . E. 1, 2, 5 ."
"Przeszczepienie allogenicznych komórek krwiotwórczych u pacjentów z MDS zalecane jest : 1) wyłącznie u chorych z grupy wysokiego ryzyka; 2) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 2; 3) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 1; 4) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 1 ze zwiększonym odsetki em mieloblastów; 5) nie zaleca się allo -HSCT u pacjentów z MDS. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 3; B. tylko 1; C. 2, 3; D. 2, 4; E. tylko 5",D,Hematologia,2020 jesień,113,"Przeszczepienie allogenicznych komórek krwiotwórczych u pacjentów z MDS zalecane jest : 1) wyłącznie u chorych z grupy wysokiego ryzyka; 2) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 2; 3) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 1; 4) u chorych z grupy ryzyka pośredniego 1 ze zwiększonym odsetki em mieloblastów; 5) nie zaleca się allo -HSCT u pacjentów z MDS. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 3 . B. tylko 1 . C. 2, 3. D. 2, 4. E. tylko 5 ."
Do typowych cech dyserytroezy w zespołach mielodysplastycznych nie należą : A. erytroblasty wielojądrowe; B. syderoblasty pierścieniowate; C. wakuolizacja cytoplazmy; D. ciałka Döhle’a; E. mostkowanie międzyjądrowe,D,Hematologia,2020 jesień,112,Do typowych cech dyserytroezy w zespołach mielodysplastycznych nie należą : A. erytroblasty wielojądrowe . B. syderoblasty pierścieniowate . C. wakuolizacja cytoplazmy . D. ciałka Döhle’a . E. mostkowanie międzyjądrowe .
Najczęstszą manifestacją kliniczną w przebiegu zespołu hipereozynofilowego jest uszkodzenie/dysfunkcja w zakresie: A. wątroby; B. płuc; C. serca; D. skóry; E. obwodowego układu nerwowego,D,Hematologia,2020 wiosna,1,Najczęstszą manifestacją kliniczną w przebiegu zespołu hipereozynofilowego jest uszkodzenie/dysfunkcja w zakresie: A. wątroby . D. skóry . B. płuc. E. obwodowego układu nerwowego . C. serca .
"Wskaż o bjawy infekcji wirusem rumienia nagłego ( human herpesvirus -6, HHV6) u chorych po transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych: A. biegunka, rumień na skórze i limfocytoza; B. biegunka , rumień na skórze i limfopenia; C. śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie wątroby i biegunka; D. krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego i śró dmiąższowe zapalenie płuc; E. opóźniona rekonstytucja krwiotworzenia i zapalenie mózgu",E,Hematologia,2020 wiosna,17,"Wskaż o bjawy infekcji wirusem rumienia nagłego ( human herpesvirus -6, HHV6) u chorych po transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych: A. biegunka, rumień na skórze i limfocytoza . B. biegunka , rumień na skórze i limfopenia. C. śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie wątroby i biegunka. D. krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego i śró dmiąższowe zapalenie płuc. E. opóźniona rekonstytucja krwiotworzenia i zapalenie mózgu ."
"W przypadku wystąpienia hipereozynofilii we krwi obwodowej > 1,5 x 109/l przy braku innych zmian w morfologii krwi oraz nieobecności cech uszkodzenia narządowego postępowaniem z wyboru jest: A. prednizon w dawce 1 mg/kg masy ciała; B. deksametazon w dawce 40 mg/d przez 4 dni; C. hydroksykarbamid w dawce 1,5 g/d; D. imatynib 100 mg/d; E. obserwacja",E,Hematologia,2020 wiosna,2,"W przypadku wystąpienia hipereozynofilii we krwi obwodowej > 1,5 x 109/l przy braku innych zmian w morfologii krwi oraz nieobecności cech uszkodzenia narządowego postępowaniem z wyboru jest: A. prednizon w dawce 1 mg/kg masy ciała . D. imatynib 100 mg/d . B. deksametazon w dawce 40 mg/d przez 4 dni. E. obserwacja . C. hydroksykarbamid w dawce 1,5 g/d ."
Najmniej korzystnym rokowaniem spośród wszystkich chorób przebiegających z eozynofilią cechuje się: A. idiopatyczny zespół hipereozynofilowy (IHES); B. przewlekła białaczka eozynofilowa inaczej nieokreślona (CEL -NOS); C. nowotwór mieloidalny z eozynofilią i reara nżacją receptora dla płytkopochodnego czynnika wzrostu alfa (PDGFRA); D. nowotwór mieloidalny z eozynofilią i rearanżacją receptora dla płytkopochodnego czynnika wzrostu beta (PDGFRB); E. hipereozynofilia o nieokreślonym znaczeniu (HEUS),B,Hematologia,2020 wiosna,4,Najmniej korzystnym rokowaniem spośród wszystkich chorób przebiegających z eozynofilią cechuje się: A. idiopatyczny zespół hipereozynofilowy (IHES) . B. przewlekła białaczka eozynofilowa inaczej nieokreślona (CEL -NOS) . C. nowotwór mieloidalny z eozynofilią i reara nżacją receptora dla płytkopochodnego czynnika wzrostu alfa (PDGFRA) . D. nowotwór mieloidalny z eozynofilią i rearanżacją receptora dla płytkopochodnego czynnika wzrostu beta (PDGFRB) . E. hipereozynofilia o nieokreślonym znaczeniu (HEUS) .
Najczęstsz ą przyczyną zgonów u chorych z zespołem hipereozynofilowym jest: A. krwawienie śródmózgowe; B. zator tętnicy płucnej; C. udar niedokrwienny mózgu; D. niewydolność mięśnia sercowego; E. zapalenie płuc,D,Hematologia,2020 wiosna,5,Najczęstsz ą przyczyną zgonów u chorych z zespołem hipereozynofilowym jest: A. krwawienie śródmózgowe . D. niewydolność mięśnia sercowego . B. zator tętnicy płucnej . E. zapalenie płuc . C. udar niedokrwienny mózgu .
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego w przebiegu ostrej białaczki limfoblastycznej wymaga zastosowania w leczeniu systemowym wysokich dawek: A. arabinozydu cytozyny; B. daunorubicyny; C. etopozydu; D. fludarabiny; E. cyklofosfamidu,A,Hematologia,2020 wiosna,6,Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego w przebiegu ostrej białaczki limfoblastycznej wymaga zastosowania w leczeniu systemowym wysokich dawek: A. arabinozydu cytozyny . D. fludarabiny . B. daunorubicyny . E. cyklofosfamidu . C. etopozydu .
"Wskaż zaburzenia genetyczne związane są z niekorzystnym rokowaniem u chorych z ostrą białaczką limfoblastyczną : 1) translokacja t(9;22) ; 2) mutacja TP53 ; 3) translokacja t(12;21) ; 4) translokacja t(4;11) ; 5) translokacja t(1;19) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5; B. 1,2,4; C. 3,4,5; D. 2,4,5; E. 1,3,4",B,Hematologia,2020 wiosna,7,"Wskaż zaburzenia genetyczne związane są z niekorzystnym rokowaniem u chorych z ostrą białaczką limfoblastyczną : 1) translokacja t(9;22) ; 2) mutacja TP53 ; 3) translokacja t(12;21) ; 4) translokacja t(4;11) ; 5) translokacja t(1;19) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5 . B. 1,2,4 . C. 3,4,5 . D. 2,4,5 . E. 1,3,4 ."
"Terapia komórkowa z zastosowaniem zmodyfikowanych genetycznie limfocytów T (CAR -T) znajduje obecnie zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) : A. u wszystkich chorych w całkowitej remisji po indukcji; B. tylko u chorych z ekspresją CD20 na komórkach białaczkowych , niezależnie od fazy choroby; C. tylko u młodych pacjentów z oporną nawrotową postacią ALL i ekspresją CD19 na komórkach białaczkowych; D. tylko u pacjentów z t(4;11) i ekspresją CD22 na komórkach białaczkowych; E. tylko u chorych z t(9;22) i opornością na dazatynib",C,Hematologia,2020 wiosna,8,"Terapia komórkowa z zastosowaniem zmodyfikowanych genetycznie limfocytów T (CAR -T) znajduje obecnie zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) : A. u wszystkich chorych w całkowitej remisji po indukcji . B. tylko u chorych z ekspresją CD20 na komórkach białaczkowych , niezależnie od fazy choroby . C. tylko u młodych pacjentów z oporną nawrotową postacią ALL i ekspresją CD19 na komórkach białaczkowych . D. tylko u pacjentów z t(4;11) i ekspresją CD22 na komórkach białaczkowych . E. tylko u chorych z t(9;22) i opornością na dazatynib ."
Do czynników ryzyka zajęcia ośrodkowego układu nerwowego w momencie rozpoznania ostrej białaczki limfoblastycznej zalicza się: A. zwiększone stężenie beta 2-mikroglobuliny; B. zwiększoną aktywność fosfatazy alkalicznej; C. zwiększoną aktywność dehydrogenazy mleczanowej; D. naciek białaczkowy w zakresie węzłów chłonnych śródpiersia; E. powiększenie wątroby i śledziony,C,Hematologia,2020 wiosna,9,Do czynników ryzyka zajęcia ośrodkowego układu nerwowego w momencie rozpoznania ostrej białaczki limfoblastycznej zalicza się: A. zwiększone stężenie beta 2-mikroglobuliny . B. zwiększoną aktywność fosfatazy alkalicznej . C. zwiększoną aktywność dehydrogenazy mleczanowej. D. naciek białaczkowy w zakresie węzłów chłonnych śródpiersia . E. powiększenie wątroby i śledziony .
"W przypadku nawrotowej lub opornej na konwencjonalne leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej zastosowanie znajduje: 1) blinatumomab ; 4) polatuzumab vedotin ; 2) ozogamycyn a; 5) brentuksymab vedotin . 3) niwolumab ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4; B. 1,2; C. 2,5; D. 2,4; E. 3,5",B,Hematologia,2020 wiosna,10,"W przypadku nawrotowej lub opornej na konwencjonalne leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej zastosowanie znajduje: 1) blinatumomab ; 4) polatuzumab vedotin ; 2) ozogamycyn a; 5) brentuksymab vedotin . 3) niwolumab ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4. B. 1,2. C. 2,5. D. 2,4. E. 3,5."
"Do narządów zajętych w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi należą: A. jelita, pęcherz moczowy, płuca; B. jelita, płu ca, błony śluzowe; C. oczy, wątroba, płuca; D. jelita, skóra, wątroba; E. narządy płciowe, stawy, płuca",D,Hematologia,2020 wiosna,11,"Do narządów zajętych w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi należą: A. jelita, pęcherz moczowy, płuca. D. jelita, skóra, wątroba . B. jelita, płu ca, błony śluzowe. E. narządy płciowe, stawy, płuca . C. oczy, wątroba, płuca."
"W terapii drugiej linii ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi, po niepowodzeniu glikokortykosteroidoterapii, można zastosować: A. cyklofosfam id, azatioprynę lub rytuksymab; B. cyklofos famid, rapamycynę lub ni wolumab; C. mykofenolan mofet ylu, etanercept l ub fotoferezę zewnątrzustrojową; D. wysokie dawki glikokortykosteroidów, tj; E. do leczenia skojarzonego inhibitorem kalcyneuryny i glikokortykosteroidem dołącza się drugi inhibitor kalcyneuryny",C,Hematologia,2020 wiosna,12,"W terapii drugiej linii ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi, po niepowodzeniu glikokortykosteroidoterapii, można zastosować: A. cyklofosfam id, azatioprynę lub rytuksymab. B. cyklofos famid, rapamycynę lub ni wolumab. C. mykofenolan mofet ylu, etanercept l ub fotoferezę zewnątrzustrojową. D. wysokie dawki glikokortykosteroidów, tj. metylprednizolon 10 -20 mg /kg m.c. E. do leczenia skojarzonego inhibitorem kalcyneuryny i glikokortykosteroidem dołącza się drugi inhibitor kalcyneuryny ."
"Do późnych powikłań nieinfekcyjnych po transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych należą : A. zwłóknienie szpiku, niewydoln ość przysadki, moczówka prosta; B. krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, cholestatyczne zapalenie wątroby, zapalenie trzustki; C. autoimmunologiczne zapalenie wątroby, krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, niedrożność jelit, łysienie plackowate; D. nieswoiste zapalenie jelit, autoimmun ologiczne zapalenie tarczycy, krwotoczn e zapalenie pęcherza moczowego; E. zespół metaboliczny, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego pod postacią zespół zarostowego zapalenia oskrzelików i nadciśnienia płucnego, niedoczynność tarczycy i kory nadnerczy, wtórne nowotwory",E,Hematologia,2020 wiosna,13,"Do późnych powikłań nieinfekcyjnych po transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych należą : A. zwłóknienie szpiku, niewydoln ość przysadki, moczówka prosta. B. krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, cholestatyczne zapalenie wątroby, zapalenie trzustki . C. autoimmunologiczne zapalenie wątroby, krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, niedrożność jelit, łysienie plackowate . D. nieswoiste zapalenie jelit, autoimmun ologiczne zapalenie tarczycy, krwotoczn e zapalenie pęcherza moczowego. E. zespół metaboliczny, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego pod postacią zespół zarostowego zapalenia oskrzelików i nadciśnienia płucnego, niedoczynność tarczycy i kory nadnerczy, wtórne nowotwory ."
"Do najczęstszych powikłań leczenia mykofenolanem mofetylu u chorych po transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych należą: A. nadciśnienie tętnicze, obrzęki, zaburzenia żołądkowo -jelitowe (biegunka, nudności); B. powikłania neurologiczne, hirsutyzm, zespół wykrzepiania wewnątrznaczynio - wego; C. nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość autoimmunohemolityczna, zakrzepica żył wątrobowych; D. nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, hipomagnezemia, zapalenie mięśni, mikro angiopatia zakrzepowa; E. hirsutyzm, niewydolność nerek, zapalenie mięśni, mikroangiopatia zakrzepowa",A,Hematologia,2020 wiosna,14,"Do najczęstszych powikłań leczenia mykofenolanem mofetylu u chorych po transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych należą: A. nadciśnienie tętnicze, obrzęki, zaburzenia żołądkowo -jelitowe (biegunka, nudności). B. powikłania neurologiczne, hirsutyzm, zespół wykrzepiania wewnątrznaczynio - wego . C. nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość autoimmunohemolityczna, zakrzepica żył wątrobowych . D. nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, hipomagnezemia, zapalenie mięśni, mikro angiopatia zakrzepowa . E. hirsutyzm, niewydolność nerek, zapalenie mięśni, mikroangiopatia zakrzepowa ."
"Przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych z krwi w porównaniu z transplantacją allogenicznego szpiku cechuje: A. wyższe ryzyko infekcji wirusowych i wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi; B. wyższe ryzyko potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej i wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi; C. szybsza regeneracja krwiot worzenia i wyższe ryzyko przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi; D. szybsza regeneracja krwiotworzenia, wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi i w yższe ryzyko zakażeń wirusowych; E. wolniejsza regeneracja krwiotworzenia i wyższe ryzyko przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi",C,Hematologia,2020 wiosna,15,"Przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych z krwi w porównaniu z transplantacją allogenicznego szpiku cechuje: A. wyższe ryzyko infekcji wirusowych i wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi. B. wyższe ryzyko potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej i wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi. C. szybsza regeneracja krwiot worzenia i wyższe ryzyko przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi. D. szybsza regeneracja krwiotworzenia, wyższe ryzyko ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi i w yższe ryzyko zakażeń wirusowych. E. wolniejsza regeneracja krwiotworzenia i wyższe ryzyko przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi ."
"W przypadku oporności na imatynib związanej z obecnością mutacji T674I u pacjenta z nowotworem mieloidalnym, eozynofilią i rearanżacją genu FIP1L1 - PDGFRA , leczeniem z wyboru jest zastosowanie: A. hydroksy mocznika; B. cyklosporyny; C. pegylowanego interferonu alfa; D. imatynibu w dawce 800 mg/d; E. transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych",E,Hematologia,2020 wiosna,3,"W przypadku oporności na imatynib związanej z obecnością mutacji T674I u pacjenta z nowotworem mieloidalnym, eozynofilią i rearanżacją genu FIP1L1 - PDGFRA , leczeniem z wyboru jest zastosowanie: A. hydroksy mocznika. B. cyklosporyny . C. pegylowanego interferonu alfa . D. imatynibu w dawce 800 mg/d . E. transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych ."
"U pacjenta z umiarkowaną niedokrwistością makrocytową normochro - miczną (Hgb 9,8 g%, MCV 107 fl, MCHC 34 g/dl), łagodną małopłytkowością (Plt 105 G/L), bez neutropenii, z odsetkiem blastów w szpiku 5%, izolowaną delecją chromosomu Y można rozpoznać: A. ostrą białaczkę szpikową; B. zespół mielodysplastyczny; C. zespół mielodysplastyczno -mieloproliferacyjny; D. niedobór witaminy B 12; E. nie można rozpoznać na tej podstawie ż adnej jednostki chorobowej",B,Hematologia,2020 wiosna,47,"U pacjenta z umiarkowaną niedokrwistością makrocytową normochro - miczną (Hgb 9,8 g%, MCV 107 fl, MCHC 34 g/dl), łagodną małopłytkowością (Plt 105 G/L), bez neutropenii, z odsetkiem blastów w szpiku 5%, izolowaną delecją chromosomu Y można rozpoznać: A. ostrą białaczkę szpikową . B. zespół mielodysplastyczny. C. zespół mielodysplastyczno -mieloproliferacyjny . D. niedobór witaminy B 12. E. nie można rozpoznać na tej podstawie ż adnej jednostki chorobowej."
"Na rozwój ostrej białaczki szpikowej mają wpływ wszystkie wymienione czynniki , z wyjątkiem : A. narażeni a na promieniowanie jonizujące; B. narażeni a na benzen; C. ciężkiej infekcj i bakteryjn ej; D. leczeni a lekami alkilującymi; E. zespołu Downa",C,Hematologia,2020 wiosna,48,"Na rozwój ostrej białaczki szpikowej mają wpływ wszystkie wymienione czynniki , z wyjątkiem : A. narażeni a na promieniowanie jonizujące . D. leczeni a lekami alkilującymi . B. narażeni a na benzen . E. zespołu Downa . C. ciężkiej infekcj i bakteryjn ej."
Standardowymi wskazaniami do transplantacji allogeniczn ych macierzys - tych komórek krwiotwórczych u chorych na ostrą białaczkę jest: A. ostra białaczka limfoblastyczna standardowego ryzyka w pierwszej całkowitej remisji (CR1) z dodatnią chorobą resztkową; B. ostra białaczka promielocytowa w CR1; C. ostra białaczka szpikowa z mutacją NPM1 w CR1; D. ostra białaczka szpikowa z translokacją t(8;21) w CR1; E. ostra białaczka szpikowa z translokacją t(16;16) w CR1,A,Hematologia,2020 wiosna,49,Standardowymi wskazaniami do transplantacji allogeniczn ych macierzys - tych komórek krwiotwórczych u chorych na ostrą białaczkę jest: A. ostra białaczka limfoblastyczna standardowego ryzyka w pierwszej całkowitej remisji (CR1) z dodatnią chorobą resztkową . B. ostra białaczka promielocytowa w CR1 . C. ostra białaczka szpikowa z mutacją NPM1 w CR1 . D. ostra białaczka szpikowa z translokacją t(8;21) w CR1 . E. ostra białaczka szpikowa z translokacją t(16;16) w CR1 .
Komórki Hodgkina/Reed -Sternberga w klasycznym chłoniaku Hodgkina (classical Hodgkin lymphoma ) praktycznie zawsze wykazują ekspresję antygenu: A. CD15; B. CD30; C. EBV-LMP; D. OCT2; E. CD20,B,Hematologia,2020 wiosna,81,Komórki Hodgkina/Reed -Sternberga w klasycznym chłoniaku Hodgkina (classical Hodgkin lymphoma ) praktycznie zawsze wykazują ekspresję antygenu: A. CD15 . B. CD30 . C. EBV-LMP. D. OCT2 . E. CD20 .
Pierwotnie skórny chłoniak z ośrodków rozmnażania ( primary cutaneous follicle center lymphoma ): A. jest chłoniakiem agresywnym; B. zazwyczaj występuje na kończynach dolnych; C. w badaniu histopatologicznym musi wykazywać nacieki guzkowe z centrocytów i centroblastów; D. nigdy nie wykazuje ekspresji białka BCL2; E. musi być zlokalizowany w skórze,E,Hematologia,2020 wiosna,82,Pierwotnie skórny chłoniak z ośrodków rozmnażania ( primary cutaneous follicle center lymphoma ): A. jest chłoniakiem agresywnym . B. zazwyczaj występuje na kończynach dolnych . C. w badaniu histopatologicznym musi wykazywać nacieki guzkowe z centrocytów i centroblastów . D. nigdy nie wykazuje ekspresji białka BCL2 . E. musi być zlokalizowany w skórze .
"Która z następujących cech pomaga odróżnić wariant białaczki włochatokomórkowej (HCL -v, hairy cell leukemia variant ) od białaczki włochatokomórkowej (HCL, hairy cell leukemia )? A. ekspresja CD25 i anneksyny 1; B. występowanie splenomegalii; C. powtarzalna translokacja genu BRAF V600E; D. mutacja genu MYD88 L265P; E. ekspresja antygenu CD20",A,Hematologia,2020 wiosna,83,"Która z następujących cech pomaga odróżnić wariant białaczki włochatokomórkowej (HCL -v, hairy cell leukemia variant ) od białaczki włochatokomórkowej (HCL, hairy cell leukemia )? A. ekspresja CD25 i anneksyny 1. B. występowanie splenomegalii . C. powtarzalna translokacja genu BRAF V600E . D. mutacja genu MYD88 L265P . E. ekspresja antygenu CD20 ."
"Który z opisów histopatologicznych i immunohistochemicznych charakteryzuje chłoniaka z komórek płaszcza według klasyfikacji WHO? A. rozlana proliferacja z limfocytów, limfoplazmocytów i komórek plazmatycznych o fenotypie: CD20+, CD138+, CD5 -/+, CD23 -/+, CD10 -; B. guzkowa i rozlana proliferacja z małych nieregularnych limfocytów o fenotypie: CD20+, CD5+, CD10 -, BCL2+; C. proliferacja z centrocytów i centroblastów o układzie guzkowym o fenotypie: CD20+, CD10+, BCL6+, BCL2+; D. guzkowa i rozlana proliferacja z monotonnej populacji małych i/lub średniej wielkości limfocytów B z niekształtnym jądrem o fenotypie: CD20+, CD5+, CD10 -, BCL6 -, cyklina D1+; E. proliferacja z małych limfocytów, prolimfocytów i paraimmunoblastów o fenotypie: CD20 + (słaba ekspresja), CD5+, CD23+, CD200+, CD10 -",D,Hematologia,2020 wiosna,84,"Który z opisów histopatologicznych i immunohistochemicznych charakteryzuje chłoniaka z komórek płaszcza według klasyfikacji WHO? A. rozlana proliferacja z limfocytów, limfoplazmocytów i komórek plazmatycznych o fenotypie: CD20+, CD138+, CD5 -/+, CD23 -/+, CD10 -. B. guzkowa i rozlana proliferacja z małych nieregularnych limfocytów o fenotypie: CD20+, CD5+, CD10 -, BCL2+. C. proliferacja z centrocytów i centroblastów o układzie guzkowym o fenotypie: CD20+, CD10+, BCL6+, BCL2+. D. guzkowa i rozlana proliferacja z monotonnej populacji małych i/lub średniej wielkości limfocytów B z niekształtnym jądrem o fenotypie: CD20+, CD5+, CD10 -, BCL6 -, cyklina D1+. E. proliferacja z małych limfocytów, prolimfocytów i paraimmunoblastów o fenotypie: CD20 + (słaba ekspresja), CD5+, CD23+, CD200+, CD10 -."
U 63 -letniego pacjenta z utrzymującą się od 5 lat niedokrwistością i splenomegalią w obrazie hist opatologicznym usuniętej chirurgicznie śledziony stwierdza się liczne ogniska hematopoezy pozaszpikowej z obecnością skupień z atypowych megakariocytów. Które z poniższych rozpoznań odpowiada obrazowi klinicznemu i histopatologicznemu? A. nowotwór mieloproliferacyjny; B. pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP); C. niedokrwistość hemolityczna; D. zespół mielodysplastyczny; E. białaczka włochatokomórkowa,A,Hematologia,2020 wiosna,85,U 63 -letniego pacjenta z utrzymującą się od 5 lat niedokrwistością i splenomegalią w obrazie hist opatologicznym usuniętej chirurgicznie śledziony stwierdza się liczne ogniska hematopoezy pozaszpikowej z obecnością skupień z atypowych megakariocytów. Które z poniższych rozpoznań odpowiada obrazowi klinicznemu i histopatologicznemu? A. nowotwór mieloproliferacyjny . B. pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP) . C. niedokrwistość hemolityczna . D. zespół mielodysplastyczny . E. białaczka włochatokomórkowa .
Leczenie nocnej napadowej hemoglobinurii eculizumabem powoduje: A. wyleczenie; B. zahamowanie hemoliz y wewnątrznaczyniow ej; C. zmniejsz enie ryzyk a powikłań zakrzepowo -zatorowych; D. prawdziwe są odpowiedzi A i B; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C,E,Hematologia,2020 wiosna,86,Leczenie nocnej napadowej hemoglobinurii eculizumabem powoduje: A. wyleczenie. B. zahamowanie hemoliz y wewnątrznaczyniow ej. C. zmniejsz enie ryzyk a powikłań zakrzepowo -zatorowych . D. prawdziwe są odpowiedzi A i B . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C .
Leczenie zakrzepicy u chorych na nocną napadową hemoglobinurię polega na zastosowan iu: A. doustnych leków przeciwzakrzepowych w monoterapii; B. heparyny drobnocząsteczkowej w monoterapii; C. leków przeciwzakrzepowych i eculizumabu; D. leków przeciwzakrzepowych i glikokortykosteroidów; E. choroba ta nie wymaga leczenia,C,Hematologia,2020 wiosna,87,Leczenie zakrzepicy u chorych na nocną napadową hemoglobinurię polega na zastosowan iu: A. doustnych leków przeciwzakrzepowych w monoterapii . B. heparyny drobnocząsteczkowej w monoterapii . C. leków przeciwzakrzepowych i eculizumabu . D. leków przeciwzakrzepowych i glikokortykosteroidów. E. choroba ta nie wymaga leczenia.
Sferocytoza wrodzona spowodowana jest: A. niedoborem białek szkieletowych erytrocytów; B. niedoborem dehydrogenazy glukozo -6-fosforanowej; C. niedoborem kinazy pirogronianowej; D. obecnością w hemie żelaza trójwartościowego; E. zaburzeniami syntezy łańcuchów globiny,A,Hematologia,2020 wiosna,88,Sferocytoza wrodzona spowodowana jest: A. niedoborem białek szkieletowych erytrocytów . B. niedoborem dehydrogenazy glukozo -6-fosforanowej . C. niedoborem kinazy pirogronianowej . D. obecnością w hemie żelaza trójwartościowego . E. zaburzeniami syntezy łańcuchów globiny .
Który z poniżej wymienionych nowotworów może spowodować rozwój anemii aplastycznej? A. rak nerki; B. mięsak; C. grasiczak; D. rak wątrobowokomórkowy; E. rak trzustki,C,Hematologia,2020 wiosna,89,Który z poniżej wymienionych nowotworów może spowodować rozwój anemii aplastycznej? A. rak nerki . D. rak wątrobowokomórkowy . B. mięsak. E. rak trzustki . C. grasiczak .
Który z poniższych parametrów jest charakterystyczny dla bardzo ciężkiej niedokrwistości aplastycznej ? A. liczba neutrofilów poniżej 300/ µl; B. liczba neutrofilów poniżej 200/ µl; C. Ht poniżej 15%; D. stężenie Hb poniżej 3 g/dl; E. stężenie Hb poniżej 5 g/dl,B,Hematologia,2020 wiosna,90,Który z poniższych parametrów jest charakterystyczny dla bardzo ciężkiej niedokrwistości aplastycznej ? A. liczba neutrofilów poniżej 300/ µl. D. stężenie Hb poniżej 3 g/dl . B. liczba neutrofilów poniżej 200/ µl. E. stężenie Hb poniżej 5 g/dl. C. Ht poniżej 15%.
Kiedy należy oczekiwać odpowiedzi na leczenie immunosupresyjne (suro - wica antytymocytowa+/ - cyklosporyna) u chorych na anemię aplastyczną? A. po 1-2 tygodniach; B. po 4-6 tygodniach; C. po 8-9 tygodniach; D. po 10-12 tygodniach; E. po 20 tygodniach,D,Hematologia,2020 wiosna,91,Kiedy należy oczekiwać odpowiedzi na leczenie immunosupresyjne (suro - wica antytymocytowa+/ - cyklosporyna) u chorych na anemię aplastyczną? A. po 1-2 tygodniach . D. po 10-12 tygodniach . B. po 4-6 tygodniach . E. po 20 tygodniach . C. po 8-9 tygodniach .
"Wskaż prawidłowe postępowanie u kobiet y lat 53 z rozpoznaną niedokrwistością z niedoboru żelaza , dotychczas zdrow ej, która od ponad roku nieregularn ie i obfi cie miesiączk uje. A. diagnostyka ginekologiczna; B. usunięcie macicy jako źródła krwawienia; C. konieczna diagnostyka ginekologiczna oraz endoskopowe badania żołądka i jelita grubego; D. endoskopowe badanie żołądka i jelita grubego; E. wykluczenie talasemii alfa",C,Hematologia,2020 wiosna,92,"Wskaż prawidłowe postępowanie u kobiet y lat 53 z rozpoznaną niedokrwistością z niedoboru żelaza , dotychczas zdrow ej, która od ponad roku nieregularn ie i obfi cie miesiączk uje. A. diagnostyka ginekologiczna . B. usunięcie macicy jako źródła krwawienia . C. konieczna diagnostyka ginekologiczna oraz endoskopowe badania żołądka i jelita grubego . D. endoskopowe badanie żołądka i jelita grubego . E. wykluczenie talasemii alfa ."
"Fizjologiczny czas półtrwania czynnika VIII, IX i czynnika von Willebranda w osoczu to odpowiednio około: A. 12 godzin, 24 godziny, 12 godzin; B. 8 godzin, 12 godzin, 12 godzin; C. 24 godziny, 48 godzin, 24 godziny; D. 6 godzin, 12 godzin, 24 godziny; E. 10 godzin, 24 godziny, 24 godziny",A,Hematologia,2020 wiosna,80,"Fizjologiczny czas półtrwania czynnika VIII, IX i czynnika von Willebranda w osoczu to odpowiednio około: A. 12 godzin, 24 godziny, 12 godzin. B. 8 godzin, 12 godzin, 12 godzin . C. 24 godziny, 48 godzin, 24 godziny . D. 6 godzin, 12 godzin, 24 godziny . E. 10 godzin, 24 godziny, 24 godziny ."
"Wskazaniem do zastosowania pozajelitowego podawania preparatów żelaza jest: A. nietolerancja doustnych preparatów żelaza; B. aktywna postać nieswoistego zapalenia jelit; C. zespół złego wchłaniania; D. choroba nowotwor owa, leczon a chemioterapią i czynnikami stymulującymi erytropoezę; E. wszystkie wymienione",E,Hematologia,2020 wiosna,93,"Wskazaniem do zastosowania pozajelitowego podawania preparatów żelaza jest: A. nietolerancja doustnych preparatów żelaza . B. aktywna postać nieswoistego zapalenia jelit . C. zespół złego wchłaniania . D. choroba nowotwor owa, leczon a chemioterapią i czynnikami stymulującymi erytropoezę . E. wszystkie wymienione."
"U 78 -letniego chorego, po operacji ortopedycznej, po 7. dniach stosowa - nia heparyny niefrakcjonowanej liczba płytek krwi zmniejs zyła się w stosunku do wyjściowej o ponad 50% i wynosiła 65 G/l. W tej sytuacji należy : A. podawać dalej niefrakcjonowaną heparynę; B. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć drobnocząstecz kową heparynę; C. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć warfarynę; D. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć dabigatran lub rywaroksaban; E. żadne z wymienionych",D,Hematologia,2020 wiosna,95,"U 78 -letniego chorego, po operacji ortopedycznej, po 7. dniach stosowa - nia heparyny niefrakcjonowanej liczba płytek krwi zmniejs zyła się w stosunku do wyjściowej o ponad 50% i wynosiła 65 G/l. W tej sytuacji należy : A. podawać dalej niefrakcjonowaną heparynę. B. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć drobnocząstecz kową heparynę. C. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć warfarynę . D. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć dabigatran lub rywaroksaban . E. żadne z wymienionych."
Alkoholizm przyczynia się do rozwoju niedokrwistości: A. chorób przewlekłych; B. megalobla stycznej z niedoboru kwasu foliowego; C. syderoblastycznej; D. hemolitycznej z obecnością zimnych autoprzeciwciał; E. prawdziwe są odpowiedzi B i C,E,Hematologia,2020 wiosna,96,Alkoholizm przyczynia się do rozwoju niedokrwistości: A. chorób przewlekłych . B. megalobla stycznej z niedoboru kwasu foliowego . C. syderoblastycznej . D. hemolitycznej z obecnością zimnych autoprzeciwciał . E. prawdziwe są odpowiedzi B i C .
Wskaż lek mogący powodować małopłytkowość: A. heparyna; B. niesteroi dowe leki przeciwzapalne (NLPZ); C. interferon; D. metotreksat; E. wszystkie wyżej wymienione,E,Hematologia,2020 wiosna,97,Wskaż lek mogący powodować małopłytkowość: A. heparyna. B. niesteroi dowe leki przeciwzapalne (NLPZ). C. interferon . D. metotreksat . E. wszystkie wyżej wymienione .
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące trombofilii wrodzonych : A. trombofilia wrodzona jest przyczyną 30 -50 % przypadków żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej (ŻChZZ) u osób poniżej 50; B. mutacja czynnika V Leiden jest najczęstszą przyczyną trombofilii wrodzon ej u rasy białej; C. obciążający wywiad rodzinny , to jest wystąpienie ŻChZZ u krewnego 1; D. grupa krwi „O” dwukrotnie zw iększa ryzyko wystąpienia ŻChZZ; E. częstość występowania znanych przyczyn trombofilii wrodzonej w Europie ocenia się na około 8 % populacji",D,Hematologia,2020 wiosna,98,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące trombofilii wrodzonych : A. trombofilia wrodzona jest przyczyną 30 -50 % przypadków żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej (ŻChZZ) u osób poniżej 50 . r.ż. B. mutacja czynnika V Leiden jest najczęstszą przyczyną trombofilii wrodzon ej u rasy białej. C. obciążający wywiad rodzinny , to jest wystąpienie ŻChZZ u krewnego 1. stopnia (ojciec, matka, syn, córka) , wiąże się z 3 -krotnie większym ryzykiem wystąpie - nia ŻChZZ w porównaniu z osobami bez takiego wywiadu . D. grupa krwi „O” dwukrotnie zw iększa ryzyko wystąpienia ŻChZZ. E. częstość występowania znanych przyczyn trombofilii wrodzonej w Europie ocenia się na około 8 % populacji ."
"U 58 -letniej kobiety po 5 dniach leczenia acenokumarolem w pełnej dawce na tułowiu pojawiły się bolesne owrzodzenia z ogniskami martwicy. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna tego powikłania ? A. niedobór antytrombiny; B. niedobór fibrynogenu; C. niedobór białka C, który pogłębiło stosowani e acenokumarolu, doustnego antagonisty witaminy K; D. alergia na lek; E. żadna z powyższych",C,Hematologia,2020 wiosna,99,"U 58 -letniej kobiety po 5 dniach leczenia acenokumarolem w pełnej dawce na tułowiu pojawiły się bolesne owrzodzenia z ogniskami martwicy. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna tego powikłania ? A. niedobór antytrombiny . B. niedobór fibrynogenu . C. niedobór białka C, który pogłębiło stosowani e acenokumarolu, doustnego antagonisty witaminy K . D. alergia na lek . E. żadna z powyższych ."
"0. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozsianego krzepnięcia śródnaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC): A. hiperfibrynolityczny DIC występuje w rozsianym raku gruczołu krokowego; B. stężenie dimeru D w surowicy jest zmniejszone; C. częstość DIC szacuje się 1: 1000 chorych hospitalizowanych; D. w ostrym DIC duże nasilenie krwawienia występuje u około 64% chorych; E. DIC należy różnicować z zaburzeniami krzepnięcia w chorobach wątroby",B,Hematologia,2020 wiosna,100,"0. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozsianego krzepnięcia śródnaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC): A. hiperfibrynolityczny DIC występuje w rozsianym raku gruczołu krokowego . B. stężenie dimeru D w surowicy jest zmniejszone . C. częstość DIC szacuje się 1: 1000 chorych hospitalizowanych . D. w ostrym DIC duże nasilenie krwawienia występuje u około 64% chorych . E. DIC należy różnicować z zaburzeniami krzepnięcia w chorobach wątroby ."
"1. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozsianego krzepnięci a wewnątrznaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC): A. wikła przebieg ostrej białaczki promielocytowej (M3); B. typowo występuje nadpłytkowość; C. czasy krzepnięcia: czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT), czas protrombinowy (PT) i trombinowy (TT) są przedłużone; D. pojawia się w przebieg u powikłań położniczych, m; E. stwierdza się zmniejszenie stężenia fibrynogenu w osoczu",B,Hematologia,2020 wiosna,101,"1. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozsianego krzepnięci a wewnątrznaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation , DIC): A. wikła przebieg ostrej białaczki promielocytowej (M3) . B. typowo występuje nadpłytkowość . C. czasy krzepnięcia: czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT), czas protrombinowy (PT) i trombinowy (TT) są przedłużone . D. pojawia się w przebieg u powikłań położniczych, m.in. przedwczesne odklejenie łożyska, zatorowość płynem owodniowym, stan przed -rzucawkowy. E. stwierdza się zmniejszenie stężenia fibrynogenu w osoczu."
"2. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pierwotnej małopłytkowości immunologicznej ( immune thrombocytopenic purpura , ITP): A. w leczeniu pierwszej linii stosuje się glikokortykosteroidy; B. małopłytkowość nowo rozpoznana trwa 3 -12 miesięcy; C. zachorowalność roczna w ogólnej populacji wynosi 3 -3,5/100 000; D. najpóźniej na 2 tygodnie przed splenektomią konieczne jest zaszczepienie chorego przeciw Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae; E. niektóre wirusy oraz Helicobacter pylori mogą modyfikować antygeny płytkowe i zwiększać ich immunogenność",B,Hematologia,2020 wiosna,102,"2. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pierwotnej małopłytkowości immunologicznej ( immune thrombocytopenic purpura , ITP): A. w leczeniu pierwszej linii stosuje się glikokortykosteroidy . B. małopłytkowość nowo rozpoznana trwa 3 -12 miesięcy . C. zachorowalność roczna w ogólnej populacji wynosi 3 -3,5/100 000 . D. najpóźniej na 2 tygodnie przed splenektomią konieczne jest zaszczepienie chorego przeciw Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae . E. niektóre wirusy oraz Helicobacter pylori mogą modyfikować antygeny płytkowe i zwiększać ich immunogenność ."
"3. 26-letnia kobieta, dotąd zdrowa, która przed 2 miesiącami urodziła zdrowe dziecko została się przyjęta do szpitala z powodu splątania, niezbornej mowy i osłabienia. Stwierdzono lic zne podbiegnięcia krwawe na kończynach. Badania laboratoryjne wykazały: Hb 11,0 g/dl, liczba leukocytów 6,0 G/l, liczba płytek krwi – 25 G/l, w rozmazie krwi obwodowej: obecne schistocyty, układ białokrwinkowy – prawidłowy. Wyniki przesiewowych badań hemos tazy były prawidłowe. W surowicy stężenie dimeru D było prawidłowe a aktywność dehydro - genazy mleczanowej (LDH) zwiększona. W moczu stwierdzono białkomocz i krwinkomocz. Jakie jest prawdopodobne rozpoznanie? A. przetrwała przewlekła małopłytkowość immunologiczna (ITP); B. rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe (DIC); C. niedokrwistość aplastyczna; D. zakrzepowa plamica małopłytkowa ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP); E. żadne z wymienionych",D,Hematologia,2020 wiosna,103,"3. 26-letnia kobieta, dotąd zdrowa, która przed 2 miesiącami urodziła zdrowe dziecko została się przyjęta do szpitala z powodu splątania, niezbornej mowy i osłabienia. Stwierdzono lic zne podbiegnięcia krwawe na kończynach. Badania laboratoryjne wykazały: Hb 11,0 g/dl, liczba leukocytów 6,0 G/l, liczba płytek krwi – 25 G/l, w rozmazie krwi obwodowej: obecne schistocyty, układ białokrwinkowy – prawidłowy. Wyniki przesiewowych badań hemos tazy były prawidłowe. W surowicy stężenie dimeru D było prawidłowe a aktywność dehydro - genazy mleczanowej (LDH) zwiększona. W moczu stwierdzono białkomocz i krwinkomocz. Jakie jest prawdopodobne rozpoznanie? A. przetrwała przewlekła małopłytkowość immunologiczna (ITP). B. rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe (DIC). C. niedokrwistość aplastyczna. D. zakrzepowa plamica małopłytkowa ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP). E. żadne z wymienionych."
Jaki jest prawidłowy czas przechowywania koncentratu krwinek czerwonych z roztworem wzbogacającym ? A. 42 dni; B. 35 dni; C. 28 dni; D. 21 dni; E. 14 dni,A,Hematologia,2020 wiosna,108,Jaki jest prawidłowy czas przechowywania koncentratu krwinek czerwonych z roztworem wzbogacającym ? A. 42 dni. B. 35 dni. C. 28 dni. D. 21 dni. E. 14 dni.
"7. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przedoperacyjnych donacji autologicznych: 1) opłacalność przedoperacyjnych donacji autologicznych budzi wątpliwości, ponieważ znaczna liczba pobranych jednostek krwi pozostaje niewy korzystana i ulega zniszczeniu; 2) donacje autologiczne zapobiegają niepożądanym reakcjom poprzetoczeniowym spowod owanym zakażeniem bakteryjnym; 3) niewykorzy stane składniki krwi pochodzące z donacji autologicznej nie mogą być wykorzystane dla innych chorych; 4) przeci wwskazaniem do przeprowadzenia autotransfuzji w systemie autologicznej donacji przedoperacyjnej jest niskie stężenie hemoglobiny pacjenta (< 10,0 g/dl); 5) krew autologiczną można przechowywać razem ze składnikami krwi pochodzącymi od krwiodawców. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4; B. 1,3,5; C. 2,3,4; D. 2,3,5; E. 3,4,5",A,Hematologia,2020 wiosna,107,"7. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przedoperacyjnych donacji autologicznych: 1) opłacalność przedoperacyjnych donacji autologicznych budzi wątpliwości, ponieważ znaczna liczba pobranych jednostek krwi pozostaje niewy korzystana i ulega zniszczeniu; 2) donacje autologiczne zapobiegają niepożądanym reakcjom poprzetoczeniowym spowod owanym zakażeniem bakteryjnym; 3) niewykorzy stane składniki krwi pochodzące z donacji autologicznej nie mogą być wykorzystane dla innych chorych; 4) przeci wwskazaniem do przeprowadzenia autotransfuzji w systemie autologicznej donacji przedoperacyjnej jest niskie stężenie hemoglobiny pacjenta (< 10,0 g/dl); 5) krew autologiczną można przechowywać razem ze składnikami krwi pochodzącymi od krwiodawców. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4 . B. 1,3,5 . C. 2,3,4 . D. 2,3,5 . E. 3,4,5 ."
"6. Wskaż wł aściwe leczenie u chorego z nabytą zakrzepową plamicą małopłytkową ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP): A. przetocz enie koncentrat u krwinek czerwonych (KKCz); B. przetocz enie koncentrat u krwinek płytkowych (KKP); C. ekulizumab; D. plazmafereza (całkowita wymiana osocza); E. żadne z wymienionych",D,Hematologia,2020 wiosna,106,"6. Wskaż wł aściwe leczenie u chorego z nabytą zakrzepową plamicą małopłytkową ( thrombotic thrombocytopenic purpura , TTP): A. przetocz enie koncentrat u krwinek czerwonych (KKCz) . B. przetocz enie koncentrat u krwinek płytkowych (KKP) . C. ekulizumab . D. plazmafereza (całkowita wymiana osocza) . E. żadne z wymienionych ."
"Charakterystyczne dla niedokrwistości chorób przewlekłych jest stwierdzane w surowicy: A. obniżone stężenie żelaza, obniżona lub prawidłowa saturacja transferryny, stężenie ferrytyny w normie lub podwyższone; B. obniżone stężenie żelaza, obniżona saturacja transferryny, obniżone stężenie ferrytyny; C. podwyższone stężenie żelaza, zwiększona saturacja transferryny, prawidłowe lub podwyższone stężenie ferrytyny; D. podwyższone stężenie żelaza, obniżona saturacja transferryny, obniżon e stężenie ferrytyny; E. prawidłowe stężenie żelaza, prawidłowa saturacja transferryny, podwyższone stężenie ferrytyny",A,Hematologia,2020 wiosna,94,"Charakterystyczne dla niedokrwistości chorób przewlekłych jest stwierdzane w surowicy: A. obniżone stężenie żelaza, obniżona lub prawidłowa saturacja transferryny, stężenie ferrytyny w normie lub podwyższone . B. obniżone stężenie żelaza, obniżona saturacja transferryny, obniżone stężenie ferrytyny . C. podwyższone stężenie żelaza, zwiększona saturacja transferryny, prawidłowe lub podwyższone stężenie ferrytyny . D. podwyższone stężenie żelaza, obniżona saturacja transferryny, obniżon e stężenie ferrytyny . E. prawidłowe stężenie żelaza, prawidłowa saturacja transferryny, podwyższone stężenie ferrytyny ."
"Wskaż fałszy we stwierdzenie na temat pierwszej zarejestrowanej terapii niesubstytucyjnej hemofilii ( emicizumabu): A. lek jest podawany w postaci podskórnej; B. lek jest skuteczny w hemofilii A, niezależnie od obecności inhibitora czynnika VIII; C. emicizumab jest przeciwciałem monoklonalnym o podwójnej swoistości (względem czynnika IX i X krzepnięcia); D. emicizumab naśladuje fizjologiczną funkcję czynnika VIII; E. emicizumab został zarejestrowany do leczenia krwawień w hemofilii A",E,Hematologia,2020 wiosna,79,"Wskaż fałszy we stwierdzenie na temat pierwszej zarejestrowanej terapii niesubstytucyjnej hemofilii ( emicizumabu): A. lek jest podawany w postaci podskórnej. B. lek jest skuteczny w hemofilii A, niezależnie od obecności inhibitora czynnika VIII. C. emicizumab jest przeciwciałem monoklonalnym o podwójnej swoistości (względem czynnika IX i X krzepnięcia). D. emicizumab naśladuje fizjologiczną funkcję czynnika VIII. E. emicizumab został zarejestrowany do leczenia krwawień w hemofilii A."
Wytworzenie inhibitora czynnika IX u chorego na ciężką postać hemofilii B: A. jest zjawiskiem częstszym niż wytworzenie inhibitora czynnika VIII w ciężkiej hemofilii A; B. może objawiać się odczynami alergicznymi w trakcie wlewu czynnika IX; C. jest stanem łatwo poddającym się leczeniu immunosupresyjnemu; D. jest wskazaniem do stos owania koncentratu czynnika VIII w leczeniu i profilaktyce krwawień; E. jest wskazaniem do stosowania emicizumabu w profilaktyce krwawień,B,Hematologia,2020 wiosna,78,Wytworzenie inhibitora czynnika IX u chorego na ciężką postać hemofilii B: A. jest zjawiskiem częstszym niż wytworzenie inhibitora czynnika VIII w ciężkiej hemofilii A . B. może objawiać się odczynami alergicznymi w trakcie wlewu czynnika IX . C. jest stanem łatwo poddającym się leczeniu immunosupresyjnemu . D. jest wskazaniem do stos owania koncentratu czynnika VIII w leczeniu i profilaktyce krwawień . E. jest wskazaniem do stosowania emicizumabu w profilaktyce krwawień .
Leczenie krwawień u chorego na hemofilię A powikłaną obecnością inhibitora cz. VIII w dużym mianie (> 5 jednostek Bethesda) polega na stosowaniu : A. dużych dawek koncentratu czynnika VIII; B. koncentratu wieprzowego czynnika VIII; C. emicizumabu; D. rekom binowanego aktywnego czynnika VII lub koncentratu aktywowanych czynników zespołu protrombiny; E. desmopresyny,D,Hematologia,2020 wiosna,77,Leczenie krwawień u chorego na hemofilię A powikłaną obecnością inhibitora cz. VIII w dużym mianie (> 5 jednostek Bethesda) polega na stosowaniu : A. dużych dawek koncentratu czynnika VIII . B. koncentratu wieprzowego czynnika VIII . C. emicizumabu . D. rekom binowanego aktywnego czynnika VII lub koncentratu aktywowanych czynników zespołu protrombiny . E. desmopresyny .
"Stwierdzenie izolowanej delecji ramienia długiego chromosomu 5 (del 5q -) u pacjenta z zespołem mielodysplastycznym jest wskazaniem do włączenia leczenia: A. lekami demetylującymi (azacytydyna, decytabina); B. lenalidomidem w dawce 25 mg; C. lenalidomidem w dawce 10 mg , jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz; D. azacytydyną w dawce 50 mg/m2, jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz; E. lenalidomidem w dawce 25 mg , jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz",C,Hematologia,2020 wiosna,50,"Stwierdzenie izolowanej delecji ramienia długiego chromosomu 5 (del 5q -) u pacjenta z zespołem mielodysplastycznym jest wskazaniem do włączenia leczenia: A. lekami demetylującymi (azacytydyna, decytabina). B. lenalidomidem w dawce 25 mg. C. lenalidomidem w dawce 10 mg , jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz. D. azacytydyną w dawce 50 mg/m2, jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz. E. lenalidomidem w dawce 25 mg , jeśli pacjent uzależniony jest od przetoczeń KKCz."
"Główne przyczyny wtórnych niedoborów odporności to : 1) leczenie immunosupresyjne ; 2) przewlekła białaczka limfocytowa ; 3) szpiczak mnogi ; 4) czerwienica prawdziwa ; 5) przewlekła białaczka szpikowa . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,3,4; C. 2,3; D. 2,5; E. wszystkie wymienione",A,Hematologia,2020 wiosna,51,"Główne przyczyny wtórnych niedoborów odporności to : 1) leczenie immunosupresyjne ; 2) przewlekła białaczka limfocytowa ; 3) szpiczak mnogi ; 4) czerwienica prawdziwa ; 5) przewlekła białaczka szpikowa . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,2,3,4 . C. 2,3. D. 2,5. E. wszystkie wymienione."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnych niedoborów odporności diagnozowanych u osób dorosłych : A. charakterystyczna jest narastająca pancytopenia o różnym nasileniu; B. ze względu na przewlekłe krwawienia występujące w tej grupie chorych pojawia się tendencja do mikrocytozy erytrocytów; C. jedną z podstawowych opcji terapeutycznych jest transplantacja allogenicz nych komórek macierzystych hematopoezy; D. diagnostykę rozpoczyna się przy podejrzeniu pierwotnego niedoboru odpor - ności u osoby dorosłej od oceny proteinogramu i stężenia immunoglobul in; E. cechą najbardziej charakterystyczną w m orfologii jest nadpłytkowość, związana z przewlekłym stanem zapalnym",D,Hematologia,2020 wiosna,52,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnych niedoborów odporności diagnozowanych u osób dorosłych : A. charakterystyczna jest narastająca pancytopenia o różnym nasileniu . B. ze względu na przewlekłe krwawienia występujące w tej grupie chorych pojawia się tendencja do mikrocytozy erytrocytów . C. jedną z podstawowych opcji terapeutycznych jest transplantacja allogenicz nych komórek macierzystych hematopoezy. D. diagnostykę rozpoczyna się przy podejrzeniu pierwotnego niedoboru odpor - ności u osoby dorosłej od oceny proteinogramu i stężenia immunoglobul in. E. cechą najbardziej charakterystyczną w m orfologii jest nadpłytkowość, związana z przewlekłym stanem zapalnym ."
"Wskaż o bjawy lub choroby, które mogą występować u pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności zdiagnozowanym po raz pierwszy u dorosłe go: 1) małopłytkowość immunologiczna ; 2) niedokrwistość Addisona -Biermera; 3) niedokrwistość autoimmunohemolityczna ; 4) nawracająca niedokrwistość z niedoboru żelaza z powodu obfitych miesiączek ; 5) częste infekcje górnych dróg oddechowych . Prawidło wa odpowiedź to: A. 1,3; B. 1,2,3,5; C. tylko 1; D. wszystkie wymienione; E. 1,3,4,5",B,Hematologia,2020 wiosna,53,"Wskaż o bjawy lub choroby, które mogą występować u pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności zdiagnozowanym po raz pierwszy u dorosłe go: 1) małopłytkowość immunologiczna ; 2) niedokrwistość Addisona -Biermera; 3) niedokrwistość autoimmunohemolityczna ; 4) nawracająca niedokrwistość z niedoboru żelaza z powodu obfitych miesiączek ; 5) częste infekcje górnych dróg oddechowych . Prawidło wa odpowiedź to: A. 1,3. B. 1,2,3,5 . C. tylko 1 . D. wszystkie wymienione. E. 1,3,4,5 ."
Badania diagnostyczne oceniające funkcj ę układ u odpornościowego obejmują : A. ocenę stężenia immunoglobulin; B. wykonanie testów aktywacji układu dopełniacza drogą klasyczną CH50; C. krzyw ą wchłaniania żelaza; D. ocen ę stężenia haptoglobiny; E. prawdziwe są odpowiedzi A i B,E,Hematologia,2020 wiosna,54,Badania diagnostyczne oceniające funkcj ę układ u odpornościowego obejmują : A. ocenę stężenia immunoglobulin. B. wykonanie testów aktywacji układu dopełniacza drogą klasyczną CH50 . C. krzyw ą wchłaniania żelaza. D. ocen ę stężenia haptoglobiny. E. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hiposplenizmu - znaczn ej dysfunkcj i śledziony : A. zwiększa ryzyko infekcji bakt eriami otoczkowymi; B. u chorych stwierdza się tendencję do cytopenii, często pancytopenii; C. ma ścisły związek patogenetyczny ze szpiczakiem plazmocytowym; D. może być wywołany przez choroby autoimmun izacyjne , GVHD, sarkoidozę; E. prawdziwe są odpowiedzi A i D",E,Hematologia,2020 wiosna,55,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hiposplenizmu - znaczn ej dysfunkcj i śledziony : A. zwiększa ryzyko infekcji bakt eriami otoczkowymi. B. u chorych stwierdza się tendencję do cytopenii, często pancytopenii . C. ma ścisły związek patogenetyczny ze szpiczakiem plazmocytowym. D. może być wywołany przez choroby autoimmun izacyjne , GVHD, sarkoidozę . E. prawdziwe są odpowiedzi A i D ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chorych po splenektomii: A. pacjenci powinni do końca życia otrzymywać profilaktykę antybiotykową; B. przeciwwskazane są szczepienia żywymi szczepionkami; C. należy przeprowadzić szczepienia przed splenektomią, jeśli chory nie został zaszczepiony wskazana jest profilaktyka antybiotykowa bezterminowa; D. przeciwwskazane są szczepienia żywymi szczep ionkami do 6 miesięcy po splene ktomii; E. zalecane szczepien ia należy przeprowadzić co najmniej 2 tygodn ie przed splenektomią, a jeśli nie zostały wykonane, wykonać je jak najszybciej po zabiegu",E,Hematologia,2020 wiosna,56,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chorych po splenektomii: A. pacjenci powinni do końca życia otrzymywać profilaktykę antybiotykową . B. przeciwwskazane są szczepienia żywymi szczepionkami . C. należy przeprowadzić szczepienia przed splenektomią, jeśli chory nie został zaszczepiony wskazana jest profilaktyka antybiotykowa bezterminowa . D. przeciwwskazane są szczepienia żywymi szczep ionkami do 6 miesięcy po splene ktomii . E. zalecane szczepien ia należy przeprowadzić co najmniej 2 tygodn ie przed splenektomią, a jeśli nie zostały wykonane, wykonać je jak najszybciej po zabiegu ."
"Zalecane szczepienia u pacjentów poddanych splenektomii obejmują szczepienie przeciwko : A. pneumokokom, Haemophilus influenz ae, meningokokom; B. pneumokokom, grypie, meningokokom; C. pneumokokom, Haemophilus influenz ae, meningokokom, sezonowo - grypie; D. pneumokokom, grypie, meningokokom, DiTePe; E. przeciwwskazane jest szczepienie wszystkimi żywymi szczepionkami",C,Hematologia,2020 wiosna,57,"Zalecane szczepienia u pacjentów poddanych splenektomii obejmują szczepienie przeciwko : A. pneumokokom, Haemophilus influenz ae, meningokokom. B. pneumokokom, grypie, meningokokom. C. pneumokokom, Haemophilus influenz ae, meningokokom, sezonowo - grypie. D. pneumokokom, grypie, meningokokom, DiTePe . E. przeciwwskazane jest szczepienie wszystkimi żywymi szczepionkami ."
"Przeprowadzenie szczepienia jest przeciwwskazane : A. u pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową; B. podczas leczenia rytuksymabem i d o 6 miesięcy po zakończeniu takiego leczenia; C. podczas przewlekł ego stosowania steroi dów w dawce ponad 20 mg prednizonu na dobę (lub innego steroidu w adekwatnej dawce); D. prawdziwe są odpowiedzi B i C; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",C,Hematologia,2020 wiosna,58,"Przeprowadzenie szczepienia jest przeciwwskazane : A. u pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową . B. podczas leczenia rytuksymabem i d o 6 miesięcy po zakończeniu takiego leczenia . C. podczas przewlekł ego stosowania steroi dów w dawce ponad 20 mg prednizonu na dobę (lub innego steroidu w adekwatnej dawce) . D. prawdziwe są odpowiedzi B i C . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C."
"Wskazania do terapii substytucyjnej preparatami immunoglobulin obejmują : A. wszystkich chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgG, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgG; B. wszystkich chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgA, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim I gA; C. chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgA i nawracającymi infekcjami, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgA; D. chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgG i nawracającymi infekcjami, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgG; E. żadnych z powyższych, gdyż w przewlekłej białaczce limfocytowej nie stosuje się suplementacji immunoglobulin z powodu licznych powikłań autoimmun izacy jnych",D,Hematologia,2020 wiosna,59,"Wskazania do terapii substytucyjnej preparatami immunoglobulin obejmują : A. wszystkich chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgG, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgG . B. wszystkich chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgA, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim I gA. C. chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgA i nawracającymi infekcjami, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgA . D. chorych na przewlekłą białaczką limfocytową z obniżonym stężeniem IgG i nawracającymi infekcjami, ponieważ dostępne preparaty immunoglobulin zawierają przede wszystkim IgG . E. żadnych z powyższych, gdyż w przewlekłej białaczce limfocytowej nie stosuje się suplementacji immunoglobulin z powodu licznych powikłań autoimmun izacy jnych."
Wskaż zdania prawdziwe dla wtórnych niedoborów odporności : A. w defektach odporności humoralnej zwiększa się ryzyk o rozwoju infekcji bakteryjnych; B. głównym mechanizmem rozwoju wtórnych niedoborów odporności jest niedobór żelaza; C. wtórne defekty odporności komórkowej zdarzają się przede wszystkim u chorych na szpiczak a plazmocytowego; D. w defektach odporności humoralnej zwiększa się przede wszystkim ryzyko rozwoju infekcji wirusowych i grzybiczych; E. defekty funkcji układu dopełni acza zwiększają przede wszystkim ryzyko infekcji grzybiczych,A,Hematologia,2020 wiosna,60,Wskaż zdania prawdziwe dla wtórnych niedoborów odporności : A. w defektach odporności humoralnej zwiększa się ryzyk o rozwoju infekcji bakteryjnych. B. głównym mechanizmem rozwoju wtórnych niedoborów odporności jest niedobór żelaza . C. wtórne defekty odporności komórkowej zdarzają się przede wszystkim u chorych na szpiczak a plazmocytowego. D. w defektach odporności humoralnej zwiększa się przede wszystkim ryzyko rozwoju infekcji wirusowych i grzybiczych . E. defekty funkcji układu dopełni acza zwiększają przede wszystkim ryzyko infekcji grzybiczych .
"Ciężki niedobór metaloproteinazy ADAMTS13 (<5 -10%) jest charakterystyczny dla: 1) zespołu Upshaw -Schulmana ; 2) nabytej zakrzepowej plamicy małopłytkowej ; 3) atypowego zespołu hemolityczno mocznicowego ; 4) typowego zespołu hemolityczno -mocznicowego ; 5) mikroangiopatii zakrzepowej w przebiegu chorób nowotworowych ; 6) trombasten ii Glanzmana . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,6; B. 2,5; C. 1,2; D. 3,5; E. 4,5",C,Hematologia,2020 wiosna,61,"Ciężki niedobór metaloproteinazy ADAMTS13 (<5 -10%) jest charakterystyczny dla: 1) zespołu Upshaw -Schulmana ; 2) nabytej zakrzepowej plamicy małopłytkowej ; 3) atypowego zespołu hemolityczno mocznicowego ; 4) typowego zespołu hemolityczno -mocznicowego ; 5) mikroangiopatii zakrzepowej w przebiegu chorób nowotworowych ; 6) trombasten ii Glanzmana . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,6. B. 2,5. C. 1,2. D. 3,5. E. 4,5."
Małopłytkowość może występować w: A. atypowym zespole hemolityczno -mocznicowym; B. zakrzepowej plamicy małopłytkowej; C. typie 2B choroby von Willebranda; D. zespole Bernarda i Souliera; E. każdej z wymienionych chorób,E,Hematologia,2020 wiosna,62,Małopłytkowość może występować w: A. atypowym zespole hemolityczno -mocznicowym . B. zakrzepowej plamicy małopłytkowej . C. typie 2B choroby von Willebranda . D. zespole Bernarda i Souliera . E. każdej z wymienionych chorób.
"W leczeniu wrodzonej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (zespołu Upshaw -Schulmana) stosuje się: A. przetoczenia świeżo mrożonego osocza; B. transfuzję wymienną osocza (plazmaferezę) w skojarzeniu z glikokortykoster oidami; C. przetoczenia świeżo mrożonego osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami; D. rytuksymab; E. przetoczenia świeżo mrożonego osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami lub przetoczenia krioprecypitatu w skojarzeniu z glikokortykoster oidami , w zależności od dostępności",A,Hematologia,2020 wiosna,63,"W leczeniu wrodzonej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (zespołu Upshaw -Schulmana) stosuje się: A. przetoczenia świeżo mrożonego osocza . B. transfuzję wymienną osocza (plazmaferezę) w skojarzeniu z glikokortykoster oidami . C. przetoczenia świeżo mrożonego osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami . D. rytuksymab . E. przetoczenia świeżo mrożonego osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami lub przetoczenia krioprecypitatu w skojarzeniu z glikokortykoster oidami , w zależności od dostępności ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nabytej zakrzepowej plamicy małopłytkowej: A. choroba spowodowana jest obecnością alloprzeciwciał przeciwko metaloproteinazie ADAMTS13; B. odczyny Coombsa są dodatnie; C. leczenie rozpoczyna się po uzyskaniu wyniku a ktywności i inhibitora ADAMTS13; D. leczeniem z wyboru jest transfuzja wymienna osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami; E. wszystkie wymienion e,D,Hematologia,2020 wiosna,64,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nabytej zakrzepowej plamicy małopłytkowej: A. choroba spowodowana jest obecnością alloprzeciwciał przeciwko metaloproteinazie ADAMTS13 . B. odczyny Coombsa są dodatnie . C. leczenie rozpoczyna się po uzyskaniu wyniku a ktywności i inhibitora ADAMTS13 . D. leczeniem z wyboru jest transfuzja wymienna osocza w skojarzeniu z glikokortykoster oidami . E. wszystkie wymienion e.
Trombastenia Glanzmana charakteryzuje się: A. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein Ib -IX-V błony płytkowej; B. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein Ib błony płytkowej; C. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein IIb/IIIa błony płytkowej; D. brakiem lub niedoborem ziarnistości alfa; E. nadmiernym powinowactwem płytek krwi do czynnika von Will ebranda,C,Hematologia,2020 wiosna,65,Trombastenia Glanzmana charakteryzuje się: A. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein Ib -IX-V błony płytkowej . B. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein Ib błony płytkowej . C. zaburzoną syntezą kompleksu glikoprotein IIb/IIIa błony płytkowej . D. brakiem lub niedoborem ziarnistości alfa . E. nadmiernym powinowactwem płytek krwi do czynnika von Will ebranda .
"W leczeniu krwawienia z przewodu pokarmowego u pacjenta z tromba - stenią Glanzmana, obecnością alloprzeciwciał przeciwpłytkowych i opornością na koncentraty krwinek płytkowych należy zastosować: A. koncentrat aktywowanych czynników zespołu protrombiny; B. rekombinowany aktywowany czynnik VII; C. desmopresynę; D. glikokortykoster oidy w skojarzeniu z koncentratem krwinek płytkowych; E. leki antyfibrynolityczne w monoterapii",B,Hematologia,2020 wiosna,66,"W leczeniu krwawienia z przewodu pokarmowego u pacjenta z tromba - stenią Glanzmana, obecnością alloprzeciwciał przeciwpłytkowych i opornością na koncentraty krwinek płytkowych należy zastosować: A. koncentrat aktywowanych czynników zespołu protrombiny . B. rekombinowany aktywowany czynnik VII . C. desmopresynę . D. glikokortykoster oidy w skojarzeniu z koncentratem krwinek płytkowych . E. leki antyfibrynolityczne w monoterapii ."
"U 30 -letniego chorego z rozpoznaniem pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, dotychczas nie leczonego, z liczbą płytek krwi 60 G/L, bez objawów skazy krwotocznej w leczeniu należy zastosować: A. prednizon; B. dożylne immunoglobuliny; C. rytuksymab; D. cyklofosfamid; E. chory nie wymaga rozpoczęcia leczenia",E,Hematologia,2020 wiosna,67,"U 30 -letniego chorego z rozpoznaniem pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, dotychczas nie leczonego, z liczbą płytek krwi 60 G/L, bez objawów skazy krwotocznej w leczeniu należy zastosować: A. prednizon. D. cyklofosfamid . B. dożylne immunoglobuliny . E. chory nie wymaga rozpoczęcia leczenia . C. rytuksymab ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pierwotnej małopłytkowości immunologicznej: A. u każdego chorego z podejrzeniem pierwotnej małopłytkowości immunologicznej należy wykonać biopsj ę szpiku; B. chorzy na pierwotną małopłytkowość immunologiczną , u których liczba płytek krwi wynosi > 20 -30 000/µl i którzy nie maj ą objawów skazy krwotocznej , na ogół nie wymagają leczenia; C. u chorych z pierwotną małopłytkowością immunologiczną zakażonych H; D. agoniści receptora dla trombopoetyny u chorych na pierwotn ą małopłytkowość immunologiczn ą zwiększają ryzyko zakrzepicy tętniczej i żylnej; E. podstawowymi lekami stosowanymi w stanach nagłych u chorych z pierwotną małopłytkowością immunologiczną s ą dożylne immunoglobuliny i metylprednizolon",A,Hematologia,2020 wiosna,68,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pierwotnej małopłytkowości immunologicznej: A. u każdego chorego z podejrzeniem pierwotnej małopłytkowości immunologicznej należy wykonać biopsj ę szpiku . B. chorzy na pierwotną małopłytkowość immunologiczną , u których liczba płytek krwi wynosi > 20 -30 000/µl i którzy nie maj ą objawów skazy krwotocznej , na ogół nie wymagają leczenia . C. u chorych z pierwotną małopłytkowością immunologiczną zakażonych H. pylori należy zastosować leczenie eradykac yjne. D. agoniści receptora dla trombopoetyny u chorych na pierwotn ą małopłytkowość immunologiczn ą zwiększają ryzyko zakrzepicy tętniczej i żylnej . E. podstawowymi lekami stosowanymi w stanach nagłych u chorych z pierwotną małopłytkowością immunologiczną s ą dożylne immunoglobuliny i metylprednizolon ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące atypowego zesp ołu hemolityczno -mocznicowego ( atypical hemolytic uremic syndrome , aHUS): A. aHUS poprzedz ony jest zakażeniem bak terią wytwarzającą werotoksynę; B. w aHUS występuje niedokrwistość hemolityczna o etiologii immunologicznej, niewydolność nerek i małopłytkowość; C. aktywność me taloproteinazy ADAMTS13 w aHUS jest znacznie obniżona (<5%); D. w aHUS występuje niekontrolowana aktywacja klasycznej drogi ukł adu dopełniacza; E. w leczeniu stosuje się transfuzję wymienną osocza, ekulizumab, leczenie nerkozastępcze",E,Hematologia,2020 wiosna,69,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące atypowego zesp ołu hemolityczno -mocznicowego ( atypical hemolytic uremic syndrome , aHUS): A. aHUS poprzedz ony jest zakażeniem bak terią wytwarzającą werotoksynę. B. w aHUS występuje niedokrwistość hemolityczna o etiologii immunologicznej, niewydolność nerek i małopłytkowość . C. aktywność me taloproteinazy ADAMTS13 w aHUS jest znacznie obniżona (<5%) . D. w aHUS występuje niekontrolowana aktywacja klasycznej drogi ukł adu dopełniacza . E. w leczeniu stosuje się transfuzję wymienną osocza, ekulizumab, leczenie nerkozastępcze ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące choroby Rendu, Oslera i Webera (ROW) : A. chorobę ROW rozpoznaje się w oparciu o kryteria kliniczne Curacao; B. typowym objawem choroby ROW są naczyniaki i teleangiektazje, obecne od pierwszych miesięcy życia w różnych okolicach ciała; C. typowe dla choroby ROW są zmiany naczyniowe w narządach wewnętrznych (przewodzie pokarmowym, wątrobie, płucach, mózgu ); D. choroba ROW jest najczęstszą wrodzoną skazą naczyniową; E. dziedziczenie choroby ROW jest autosomalne dominujące",B,Hematologia,2020 wiosna,70,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące choroby Rendu, Oslera i Webera (ROW) : A. chorobę ROW rozpoznaje się w oparciu o kryteria kliniczne Curacao. B. typowym objawem choroby ROW są naczyniaki i teleangiektazje, obecne od pierwszych miesięcy życia w różnych okolicach ciała. C. typowe dla choroby ROW są zmiany naczyniowe w narządach wewnętrznych (przewodzie pokarmowym, wątrobie, płucach, mózgu ). D. choroba ROW jest najczęstszą wrodzoną skazą naczyniową. E. dziedziczenie choroby ROW jest autosomalne dominujące."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące płytkowego typu choroby von Willebranda: A. przyczyną płytkowego typu choroby von Willebranda są wrodzone mutacje genu dla glikoproteiny Ib (GPIb); B. w płytkowym typie choroby von Willebranda dochodzi do spontanicznego wiązania czynnika von Willebranda z płytkami krwi; C. choroba zwykle objawia si ę krwawieniami z nosa, obfitymi miesiączkami u kobiet, nadmiernymi krwawieniami po ekstrakcja ch zębów i zabiegach inwazyjnych; D. w badaniach laboratoryjnych stwierdza się umiarkowaną małopłytkowość i zmniejszenie aktywności czynnika von Willebranda; E. w leczeniu krwawień stosuje się koncentraty zawierające czynnik von Willebranda",E,Hematologia,2020 wiosna,71,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące płytkowego typu choroby von Willebranda: A. przyczyną płytkowego typu choroby von Willebranda są wrodzone mutacje genu dla glikoproteiny Ib (GPIb) . B. w płytkowym typie choroby von Willebranda dochodzi do spontanicznego wiązania czynnika von Willebranda z płytkami krwi . C. choroba zwykle objawia si ę krwawieniami z nosa, obfitymi miesiączkami u kobiet, nadmiernymi krwawieniami po ekstrakcja ch zębów i zabiegach inwazyjnych. D. w badaniach laboratoryjnych stwierdza się umiarkowaną małopłytkowość i zmniejszenie aktywności czynnika von Willebranda . E. w leczeniu krwawień stosuje się koncentraty zawierające czynnik von Willebranda ."
"U pacjenta skierowanego do diagnostyki układu krzepnięcia (po operacji usunięcia gruczołu krokowego powikłanej krwotokiem o nieustalonej przyczynie miejscowej) stwierdzono obniżenie aktywności czynnika VIII krzepnięcia do 20% normy. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić: A. jedynie wrodzoną hemofilię A oraz nabytą hemofilię; B. hemofilię A, hemofilię B oraz chorobę von Willebranda; C. łagodną postać hemofil ii A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda, wrodzony skojarzony niedobór czynników V i VIII; D. łagodną postać hemofilii A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda, wrodzony skojarzony niedobór czynników VIII, IX i XI; E. umiarkowaną postać hemofili i A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda",C,Hematologia,2020 wiosna,72,"U pacjenta skierowanego do diagnostyki układu krzepnięcia (po operacji usunięcia gruczołu krokowego powikłanej krwotokiem o nieustalonej przyczynie miejscowej) stwierdzono obniżenie aktywności czynnika VIII krzepnięcia do 20% normy. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić: A. jedynie wrodzoną hemofilię A oraz nabytą hemofilię . B. hemofilię A, hemofilię B oraz chorobę von Willebranda . C. łagodną postać hemofil ii A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda, wrodzony skojarzony niedobór czynników V i VIII . D. łagodną postać hemofilii A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda, wrodzony skojarzony niedobór czynników VIII, IX i XI . E. umiarkowaną postać hemofili i A, nabytą hemofilię, chorobę von Willebranda ."
Podtyp 2N choroby von Willebranda odznacza się: A. wzmożonym powinowactwem czynnika von Willebranda do płytek krwi; B. brakiem odpowiedzi klinicznej i laboratoryjnej na desmopresynę; C. prawidłową aktywnością czynnika VIII we krwi; D. osłabioną zdolnością wiązania czynnika von Willebranda z czynnikiem VIII; E. brakiem czynnika von Willebranda we krwi,D,Hematologia,2020 wiosna,73,Podtyp 2N choroby von Willebranda odznacza się: A. wzmożonym powinowactwem czynnika von Willebranda do płytek krwi . B. brakiem odpowiedzi klinicznej i laboratoryjnej na desmopresynę . C. prawidłową aktywnością czynnika VIII we krwi . D. osłabioną zdolnością wiązania czynnika von Willebranda z czynnikiem VIII . E. brakiem czynnika von Willebranda we krwi .
"Plamica starcza (wybroczyny i podbiegnięcia krwawe, występujące głównie na grzb iecie dłoni oraz przedramionach, obecne u ok. 30% osób powyżej 90. roku życia) jest spowodowana: A. polipragmazją; B. zanikaniem podskórnej tkanki tłuszczowej oraz zwyrodnieniem włókien kolagenu i elastyny; C. niewydolnością nerek lub wątroby; D. ekspozycją na czynniki środowiskowe; E. powszechnym leczeniem przeciwkrzepliwym i przeciwpłytkowym w tej grupie chorych",B,Hematologia,2020 wiosna,74,"Plamica starcza (wybroczyny i podbiegnięcia krwawe, występujące głównie na grzb iecie dłoni oraz przedramionach, obecne u ok. 30% osób powyżej 90. roku życia) jest spowodowana: A. polipragmazją . B. zanikaniem podskórnej tkanki tłuszczowej oraz zwyrodnieniem włókien kolagenu i elastyny . C. niewydolnością nerek lub wątroby . D. ekspozycją na czynniki środowiskowe . E. powszechnym leczeniem przeciwkrzepliwym i przeciwpłytkowym w tej grupie chorych ."
"U chorych na chorobę Rendu, Oslera i Webera opornych na standardowe metody leczenia farmakologicznego i miejscowego podejmuje s ię ostatnio skuteczne próby stosowania: A. lenalidomidu; B. sorafenibu; C. atorwastatyny; D. rytuksymabu; E. bewacyzumabu",E,Hematologia,2020 wiosna,75,"U chorych na chorobę Rendu, Oslera i Webera opornych na standardowe metody leczenia farmakologicznego i miejscowego podejmuje s ię ostatnio skuteczne próby stosowania: A. lenalidomidu . D. rytuksymabu . B. sorafenibu . E. bewacyzumabu . C. atorwastatyny ."
"Z uwagi na fizjologiczne zmiany aktywności czynników krzepnięcia, u zdrowego noworodka nie jest możliwe wiarygodne rozpoznanie: A. ciężkiej hemofilii A; B. ciężkiej hemofilii B; C. łagodnej hemofilii A i łagodnej hemofilii B; D. żadnego typu hemofilii A ani B; E. żadnego typu choroby von Willebranda",C,Hematologia,2020 wiosna,76,"Z uwagi na fizjologiczne zmiany aktywności czynników krzepnięcia, u zdrowego noworodka nie jest możliwe wiarygodne rozpoznanie: A. ciężkiej hemofilii A . B. ciężkiej hemofilii B . C. łagodnej hemofilii A i łagodnej hemofilii B . D. żadnego typu hemofilii A ani B . E. żadnego typu choroby von Willebranda ."
"Przeszczepienie allogenicznego szpiku kostnego jest jedynym sposobem terapii, który może doprowadzić do wyleczenia chorych z mielofibrozy. Do procedury tej kwalifikują się następujący chorzy: 1) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka pośredniego 2 lub wysokiego wg IPSS ; 2) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka niskiego lub pośredniego 1 wg IPSS u których doszło do progresji choroby (grupa ryzyka pośredniego 2 lub wysokiego wg DIPSS, DIPS S plus); 3) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili badania w grup ie ryzyka niskiego wg DIPSS; 4) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili badania w grupie ryzyka niskiego wg DIPSS plus; 5) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka pośredniego 1, pośredniego 2 lub wysokiego wg IPSS. Prawidłowa odpo wiedź to: A. 2,5; B. 1,2,4; C. 2,3,4; D. 3,4,5; E. 1,2",E,Hematologia,2019 wiosna,3,"Przeszczepienie allogenicznego szpiku kostnego jest jedynym sposobem terapii, który może doprowadzić do wyleczenia chorych z mielofibrozy. Do procedury tej kwalifikują się następujący chorzy: 1) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka pośredniego 2 lub wysokiego wg IPSS ; 2) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka niskiego lub pośredniego 1 wg IPSS u których doszło do progresji choroby (grupa ryzyka pośredniego 2 lub wysokiego wg DIPSS, DIPS S plus); 3) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili badania w grup ie ryzyka niskiego wg DIPSS; 4) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili badania w grupie ryzyka niskiego wg DIPSS plus; 5) wszyscy chorzy < 65 . r.ż., kwalifikujący się do przeszczepu, będący w chwili rozpoznania w grupie ryzyka pośredniego 1, pośredniego 2 lub wysokiego wg IPSS. Prawidłowa odpo wiedź to: A. 2,5. B. 1,2,4. C. 2,3,4. D. 3,4,5. E. 1,2."
"Wartość INR podczas leczenia doustnym antykoagulantem z grupy antagoni stów witaminy K (warfaryna, acenokumarol) nie zależy od: A. rodzaju użytej tromboplastyny; B. czynników genetycznych; C. interakcji z innymi lekami; D. zawartości witaminy K w diecie; E. uszkodzenia wątroby",A,Hematologia,2018 jesień,108,"Wartość INR podczas leczenia doustnym antykoagulantem z grupy antagoni stów witaminy K (warfaryna, acenokumarol) nie zależy od: A. rodzaju użytej tromboplastyny . D. zawartości witaminy K w diecie . B. czynników genetycznych . E. uszkodzenia wątroby . C. interakcji z innymi lekami ."
9. Usuwanie leukocytów ze składników krwi nie ma na celu zapobiegania: A. niehemolitycznym reakcjom gorączkowym; B. alloimmunizacji; C. oporności na przetoczenia krwinek płytkowych; D. potransfuzyjnej chorob ie przeszczep przeciwko biorcy (TA -GvHD); E. potransfuzyjnemu zakażeniu CMV,D,Hematologia,2020 wiosna,109,9. Usuwanie leukocytów ze składników krwi nie ma na celu zapobiegania: A. niehemolitycznym reakcjom gorączkowym . B. alloimmunizacji . C. oporności na przetoczenia krwinek płytkowych . D. potransfuzyjnej chorob ie przeszczep przeciwko biorcy (TA -GvHD) . E. potransfuzyjnemu zakażeniu CMV .
1. Najczęściej stosowana technika hemaferezy leczniczej polega na: A. eliminacji z krwi pacjenta nadmiaru leukocytów; B. eliminacji z krwi pacjenta na dmiaru krwinek płytkowych; C. zastąpieniu krwinek czerwonych pacjenta erytrocytami dawcy; D. naświetlaniu UVA izolowanych metodą aferezy limfocytów pacjenta; E. wymianie osocza pacjenta na płyn zastępczy,E,Hematologia,2020 wiosna,111,1. Najczęściej stosowana technika hemaferezy leczniczej polega na: A. eliminacji z krwi pacjenta nadmiaru leukocytów . B. eliminacji z krwi pacjenta na dmiaru krwinek płytkowych . C. zastąpieniu krwinek czerwonych pacjenta erytrocytami dawcy . D. naświetlaniu UVA izolowanych metodą aferezy limfocytów pacjenta. E. wymianie osocza pacjenta na płyn zastępczy .
"Wskaż prawd ziwe stwierdzenia dotycz ące chłoni aka Hodgkina nieklasycznego guzkowego z przewag ą limfocytów: 1) stanowi około 10% wszystkich rozpoznań chłoniaka Hodgkina ; 2) występuje głównie u młodych kobiet ; 3) lokalizuje się często w śródpiersiu ; 4) na komórkach nowotworowych stwierdza się ekspresj ę antygenu CD20 ; 5) może ulegać transformacji do chłoniaka DLBCL , w szczególności postaci bogatej w limfocyty T . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3; C. 3,4; D. 4,5; E. 1,5",D,Hematologia,2019 jesień,78,"Wskaż prawd ziwe stwierdzenia dotycz ące chłoni aka Hodgkina nieklasycznego guzkowego z przewag ą limfocytów: 1) stanowi około 10% wszystkich rozpoznań chłoniaka Hodgkina ; 2) występuje głównie u młodych kobiet ; 3) lokalizuje się często w śródpiersiu ; 4) na komórkach nowotworowych stwierdza się ekspresj ę antygenu CD20 ; 5) może ulegać transformacji do chłoniaka DLBCL , w szczególności postaci bogatej w limfocyty T . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3. C. 3,4. D. 4,5. E. 1,5."
Która z następujących cech jest często spotykana u chorych na zespoły mielodysplastyczne? A. niedokrwistość – od postaci łagodnych do ciężkich; B. powiększenie śledziony; C. monocytoza; D. mutacja genu JAK-2; E. włóknienie szpiku,A,Hematologia,2019 jesień,77,Która z następujących cech jest często spotykana u chorych na zespoły mielodysplastyczne? A. niedokrwistość – od postaci łagodnych do ciężkich. B. powiększenie śledziony. C. monocytoza. D. mutacja genu JAK-2. E. włóknienie szpiku.
"Wskaż prawd ziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnej oporności: 1) występuje progresja w trakcie leczenia pierwszej linii; 2) brak jest całkowitej remisji metabolicznej na zakończenie leczenia pierwszej linii w skali z Deauville (PET w skali Deauville > 3); 3) wznowa choroby występuje do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 4) wznowa choroby wyst ępuje w okresie 3-6 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 5) wznowa chorob y wyst ępuje w okresie 6-12 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 2,3,4; C. 2,4; D. 1,5; E. 1,2,5",A,Hematologia,2019 jesień,76,"Wskaż prawd ziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnej oporności: 1) występuje progresja w trakcie leczenia pierwszej linii; 2) brak jest całkowitej remisji metabolicznej na zakończenie leczenia pierwszej linii w skali z Deauville (PET w skali Deauville > 3); 3) wznowa choroby występuje do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 4) wznowa choroby wyst ępuje w okresie 3-6 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 5) wznowa chorob y wyst ępuje w okresie 6-12 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 2,3,4. C. 2,4. D. 1,5. E. 1,2,5."
Który z poniższych markerów immunohistochemicznych ułatwia rozpozna - nie w przypadkach chłoniaka z komórek płaszcza bez ekspresji cykliny D1? A. MIB1/Ki67; B. SOX11; C. PD-L1; D. CD23; E. CD10,B,Hematologia,2019 jesień,75,Który z poniższych markerów immunohistochemicznych ułatwia rozpozna - nie w przypadkach chłoniaka z komórek płaszcza bez ekspresji cykliny D1? A. MIB1/Ki67 . B. SOX11 . C. PD-L1. D. CD23 . E. CD10 .
"Chłoniak rozlany z dużych komórek B, pochodzący z komórek B ośrodków rozmnażania [ Diffuse large B -cell lymphoma of the germinal center B -cell type (GCB)] wykazuje zazwyczaj ekspresję antygenu: A. EMA; B. MUM -1/IRF4; C. CD30; D. CD10; E. CD5",D,Hematologia,2019 jesień,74,"Chłoniak rozlany z dużych komórek B, pochodzący z komórek B ośrodków rozmnażania [ Diffuse large B -cell lymphoma of the germinal center B -cell type (GCB)] wykazuje zazwyczaj ekspresję antygenu: A. EMA . B. MUM -1/IRF4 . C. CD30 . D. CD10 . E. CD5."
"Która z wymienionych jednostek jest nowotworem mielodysplastyczno - mieloproliferacyjnym według klasyfikacji WHO? A. przewlekła białaczka eozynofilowa, bliżej nieokreślona ( chronic eosinophilic leukemia, not otherwise specified ); B. nowotwór mieloidalany z rearanżacją PDGFRβ (myeloid neoplasm with PDGFRB rearrangement ); C. niedokrwistość oporna na leczenie z obecnością pi erścieniowatych sydero - blastów i nadpłytkowością ( RARS -T, refractory anemia with ring sideroblasts associated with marked thrombocytosis ); D. białaczka z komórek tucznych ( mast cell leukemia ); E. przewlekła białaczka neutrofilowa ( chronic neutrophilic leuk emia )",C,Hematologia,2019 jesień,72,"Która z wymienionych jednostek jest nowotworem mielodysplastyczno - mieloproliferacyjnym według klasyfikacji WHO? A. przewlekła białaczka eozynofilowa, bliżej nieokreślona ( chronic eosinophilic leukemia, not otherwise specified ). B. nowotwór mieloidalany z rearanżacją PDGFRβ (myeloid neoplasm with PDGFRB rearrangement ). C. niedokrwistość oporna na leczenie z obecnością pi erścieniowatych sydero - blastów i nadpłytkowością ( RARS -T, refractory anemia with ring sideroblasts associated with marked thrombocytosis ). D. białaczka z komórek tucznych ( mast cell leukemia ). E. przewlekła białaczka neutrofilowa ( chronic neutrophilic leuk emia )."
"Cechą charakterystyczną pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B nie jest : A. zwiększona e kspresja PD -L1 na makrofagach związanych z guzem; B. ekspresja antygenów CD30, CD23 i MAL; C. obniżenie ekspresji czynników transkrypcyjnych typowych dla limfocytów B: BOB1, PAX5 i OCT2; D. obecność n ieprawidłowości w chromosomie 9p24; E. charakterys tyczny molekularny wzorzec transkrypcyjny , inny niż w chłoniaku rozlanym z dużych komórek B",C,Hematologia,2019 jesień,70,"Cechą charakterystyczną pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B nie jest : A. zwiększona e kspresja PD -L1 na makrofagach związanych z guzem. B. ekspresja antygenów CD30, CD23 i MAL. C. obniżenie ekspresji czynników transkrypcyjnych typowych dla limfocytów B: BOB1, PAX5 i OCT2. D. obecność n ieprawidłowości w chromosomie 9p24.1 powiązan ych z aktywacją szlaków przekaźnikowych JAK -STAT. E. charakterys tyczny molekularny wzorzec transkrypcyjny , inny niż w chłoniaku rozlanym z dużych komórek B."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące p ierwotne go skórn ego chłoniak a rozlan ego z komórek B, typu kończynowego: A. jest chłoniakiem indolentnym; B. wykazuje silną ekspresję CD10; C. wykazuje silną ekspresję BCL2; D. jest zlokalizowany na kończynach górnych; E. występuje głównie u młodych mężczyzn",C,Hematologia,2019 jesień,69,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące p ierwotne go skórn ego chłoniak a rozlan ego z komórek B, typu kończynowego: A. jest chłoniakiem indolentnym . B. wykazuje silną ekspresję CD10 . C. wykazuje silną ekspresję BCL2 . D. jest zlokalizowany na kończynach górnych . E. występuje głównie u młodych mężczyzn ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące choroby von Willebranda : 1) dziedziczy się w sposób sprzężony z płcią ; 2) typ 1 choroby von Willebranda oznacza łagodny lub umiarkowany niedobór czynnika von Willebranda ; 3) typ 2 choroby von Willebranda charakteryzuje się defektem jakościowym czynnika von Willebranda ; 4) w typie 2 choroby von Willebranda wyróżnia się 5 podtypów ; 5) w typie 2B choroby von Willebranda może występować małopłytkowość ; 6) typ 3 choroby von Willebranda charakteryzuj e się całkowitym brakiem czynnika von Willebranda i małą aktywnością czynnika VIII ; 7) desmopresyna zwiększa produkcję czynnika von Willebranda ; 8) desmopresyna jest lekiem z wyboru w typie 1 choroby von Willebranda . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,8; B. 2,3,7; C. 1,5,6; D. 2,7,8; E. 3,5,8",E,Hematologia,2019 jesień,68,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące choroby von Willebranda : 1) dziedziczy się w sposób sprzężony z płcią ; 2) typ 1 choroby von Willebranda oznacza łagodny lub umiarkowany niedobór czynnika von Willebranda ; 3) typ 2 choroby von Willebranda charakteryzuje się defektem jakościowym czynnika von Willebranda ; 4) w typie 2 choroby von Willebranda wyróżnia się 5 podtypów ; 5) w typie 2B choroby von Willebranda może występować małopłytkowość ; 6) typ 3 choroby von Willebranda charakteryzuj e się całkowitym brakiem czynnika von Willebranda i małą aktywnością czynnika VIII ; 7) desmopresyna zwiększa produkcję czynnika von Willebranda ; 8) desmopresyna jest lekiem z wyboru w typie 1 choroby von Willebranda . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,8. B. 2,3,7. C. 1,5,6. D. 2,7,8. E. 3,5,8."
W typie 2B choroby von Willebranda nie obserwuje się: A. bardzo dobrej odpowiedzi na desmopresynę; B. zwiększonego powinowactwa czynnika von Willebranda do gli koproteiny Ib płytek krwi; C. małopłytkowości; D. zwiększonej agregacji płytek krwi pod wpływem rystocetyny; E. zmniejszonej aktywności czynnika von Wille branda,A,Hematologia,2019 jesień,67,W typie 2B choroby von Willebranda nie obserwuje się: A. bardzo dobrej odpowiedzi na desmopresynę . B. zwiększonego powinowactwa czynnika von Willebranda do gli koproteiny Ib płytek krwi . C. małopłytkowości . D. zwiększonej agregacji płytek krwi pod wpływem rystocetyny . E. zmniejszonej aktywności czynnika von Wille branda .
"W postaci klasycznej chłoniaka Hodgkina komórki Reed -Sternberga wykazują ekspresję antygenu CD30 : A. oraz antygenu CD20 i receptora PD1; B. oraz receptora PD1 , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20; C. ale nie wykazują ani ekspresji antygenu CD20 ani liganda 1 dla receptora PD1; D. oraz liganda 1 dla receptora PD1 , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20; E. oraz liganda 1 dla receptora PD1 i łańcuchów lekkich immunoglobulin , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20",D,Hematologia,2019 jesień,79,"W postaci klasycznej chłoniaka Hodgkina komórki Reed -Sternberga wykazują ekspresję antygenu CD30 : A. oraz antygenu CD20 i receptora PD1 . B. oraz receptora PD1 , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20 . C. ale nie wykazują ani ekspresji antygenu CD20 ani liganda 1 dla receptora PD1 . D. oraz liganda 1 dla receptora PD1 , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20 . E. oraz liganda 1 dla receptora PD1 i łańcuchów lekkich immunoglobulin , ale nie wykazują ekspresji antygenu CD20 ."
U pacjenta z nabytą hemofilią A celem eliminacji inhibitora w pierwszej linii leczenia powinno się zastosować: A. rytuksymab; B. program immunotolerancji; C. prednizon w skojarzeniu z cyklofosfamidem; D. dożylne immunoglobuliny; E. wszystkie wymienione metody stosuje się w leczeniu pierwszej linii leczenia immunosupresyjnego,C,Hematologia,2019 jesień,66,U pacjenta z nabytą hemofilią A celem eliminacji inhibitora w pierwszej linii leczenia powinno się zastosować: A. rytuksymab . B. program immunotolerancji . C. prednizon w skojarzeniu z cyklofosfamidem . D. dożylne immunoglobuliny . E. wszystkie wymienione metody stosuje się w leczeniu pierwszej linii leczenia immunosupresyjnego .
"Poniżej przedstawiono stwierdzenia dotyczące nabytej hemofilii A ( aquired hemophilia A, AHA) : 1) w AHA występują alloprzeciwciała klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII ; 2) zapadalność na AHA zwiększa się wraz z wiekiem ; 3) AHA często współistnieje z chorobami autoimmunologicznymi i nowotworowymi; 4) w AHA występuje wydłużenie czasów protrombi nowego (PT) oraz częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) ; 5) w większości przypadków kliniczny przebieg AHA jest bardzo łagodny ; 6) w leczeniu krwawień w AHA stosuję się rekombinowany aktywny czynnik VII, koncentrat aktywowanych czynników zespołu pro trombiny, rekombinowany, wieprzowy czynnik VIII ; 7) w AHA stosuje się leczenie immunosupresyjne celem eliminacji inhibitora . Prawidłowa odpowiedź to: A. 3,6,7; B. 1,2,7; C. 4,6,7; D. 2,3,5; E. 1,3,7",A,Hematologia,2019 jesień,64,"Poniżej przedstawiono stwierdzenia dotyczące nabytej hemofilii A ( aquired hemophilia A, AHA) : 1) w AHA występują alloprzeciwciała klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII ; 2) zapadalność na AHA zwiększa się wraz z wiekiem ; 3) AHA często współistnieje z chorobami autoimmunologicznymi i nowotworowymi; 4) w AHA występuje wydłużenie czasów protrombi nowego (PT) oraz częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) ; 5) w większości przypadków kliniczny przebieg AHA jest bardzo łagodny ; 6) w leczeniu krwawień w AHA stosuję się rekombinowany aktywny czynnik VII, koncentrat aktywowanych czynników zespołu pro trombiny, rekombinowany, wieprzowy czynnik VIII ; 7) w AHA stosuje się leczenie immunosupresyjne celem eliminacji inhibitora . Prawidłowa odpowiedź to: A. 3,6,7. B. 1,2,7. C. 4,6,7. D. 2,3,5. E. 1,3,7."
"Mianem profilakty ki trzeciorzędowej określa się: A. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte przed wystąpieniem udoku - mentowanych zmian zwyrodnieniowych w stawach, przed wystąpieniem dru - giego jawnego klinicznie krwawienia do d użego stawu i przed ukończeniem 3; B. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu dwóch lub więcej wylewów do dużych stawów i przed wystąpieniem udoku mentowanych zmian zwyrodnieniowych w stawach; C. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu potwierdzonych zmian zwyrodnieniowych w stawach, stwierdzonych za pomo cą badania przedmiotowego oraz prz eświetleń rentgenowskich stawów; D. regularne wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię w okresie okołooperacyjnym lub podczas rehabilitacji; E. wstrzykiwanie koncentratu niedoboro wego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię celem zapobiegania krwawieniom przed spodziewanym wysiłkiem fizycznym",C,Hematologia,2019 jesień,63,"Mianem profilakty ki trzeciorzędowej określa się: A. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte przed wystąpieniem udoku - mentowanych zmian zwyrodnieniowych w stawach, przed wystąpieniem dru - giego jawnego klinicznie krwawienia do d użego stawu i przed ukończeniem 3. roku życia . B. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu dwóch lub więcej wylewów do dużych stawów i przed wystąpieniem udoku mentowanych zmian zwyrodnieniowych w stawach . C. regularne, długoterminowe wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię, rozpoczęte po wystąpieniu potwierdzonych zmian zwyrodnieniowych w stawach, stwierdzonych za pomo cą badania przedmiotowego oraz prz eświetleń rentgenowskich stawów. D. regularne wstrzykiwanie koncentratu niedoborowego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię w okresie okołooperacyjnym lub podczas rehabilitacji . E. wstrzykiwanie koncentratu niedoboro wego czynnika krzepnięcia u chorego na hemofilię celem zapobiegania krwawieniom przed spodziewanym wysiłkiem fizycznym ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciąży i porodu u nosicielek hemofilii: 1) w trakcie ciąży u nosicielek hemofilii A aktywność czynnika VIII zwiększa się; 2) u nosicielek hemofilii A wykonanie nakłucia lędźwiowego celem znieczulenia jest bezwzględnie przeciwwskazane ; 3) zastosowanie u nosicielek hemofilii A desmopresyny (DDAVP) w czasie cięży i porodu jest przeciwwskazane ; 4) nosicielstwo hemofilii jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do porodu siłami natury ; 5) w czasie porodu u nosicielki hemofilii A należy utrzymywać aktywność czynnika VIII ≥ 50 IU/dl ; 6) w okresie połogu (do zagojenia rany) u nosicielki hemofilii A aktywność czynnika VIII powinna być utrzymana ≥ 50 IU/dl ; 7) u nosicielek hemofilii przeciwwskazane są inwazyjne metody moni torowania płodu . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,6; B. 3,5,6; C. 1,5,6; D. 4,6,7; E. wszystkie wymienion e",C,Hematologia,2019 jesień,62,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciąży i porodu u nosicielek hemofilii: 1) w trakcie ciąży u nosicielek hemofilii A aktywność czynnika VIII zwiększa się; 2) u nosicielek hemofilii A wykonanie nakłucia lędźwiowego celem znieczulenia jest bezwzględnie przeciwwskazane ; 3) zastosowanie u nosicielek hemofilii A desmopresyny (DDAVP) w czasie cięży i porodu jest przeciwwskazane ; 4) nosicielstwo hemofilii jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do porodu siłami natury ; 5) w czasie porodu u nosicielki hemofilii A należy utrzymywać aktywność czynnika VIII ≥ 50 IU/dl ; 6) w okresie połogu (do zagojenia rany) u nosicielki hemofilii A aktywność czynnika VIII powinna być utrzymana ≥ 50 IU/dl ; 7) u nosicielek hemofilii przeciwwskazane są inwazyjne metody moni torowania płodu . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,6. B. 3,5,6. C. 1,5,6. D. 4,6,7. E. wszystkie wymienion e."
"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem, z aktualnym mia - nem inhibitora 6 j.B./ml w leczeniu wy lewu krwi do stawu łokciowego stosuje się: A. koncentrat czynnika VIII; B. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC); C. emicizumab; D. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa); E. prawidłowe są odpowiedzi B i D",D,Hematologia,2019 jesień,61,"U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem, z aktualnym mia - nem inhibitora 6 j.B./ml w leczeniu wy lewu krwi do stawu łokciowego stosuje się: A. koncentrat czynnika VIII. B. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) . C. emicizumab . D. rekombinowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) . E. prawidłowe są odpowiedzi B i D ."
"Wskaż zdanie fałszywe dotyczące hemofilii powikłanej inhibitorem: A. emiciz umab stosuje się w leczeniu chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem; B. w zależności od odpowiedzi odpornościowej organizmu na wstrzykiwany dożyl - nie koncentrat czynnika VIII lub czynnika IX inhibitory dzieli się na silne i słabe; C. inhibitor czynnika IX w ponad 50% przypadków powoduje wystąpienie uczulenia, które objawia się niekiedy jako ciężka reakcja alergiczna na podawany koncentrat czynnika IX; D. inhibitory u chorych na hemofilię nigdy nie zanikają samoistnie; E. immunotolerancję czyli regularne, w ielomiesięczne wstrzyknięcia koncentratu czynnika VIII w dawce dobowej 100 -200 IU/kg, stosuje się celem eliminacji inhibitora u chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem",D,Hematologia,2019 jesień,60,"Wskaż zdanie fałszywe dotyczące hemofilii powikłanej inhibitorem: A. emiciz umab stosuje się w leczeniu chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem . B. w zależności od odpowiedzi odpornościowej organizmu na wstrzykiwany dożyl - nie koncentrat czynnika VIII lub czynnika IX inhibitory dzieli się na silne i słabe . C. inhibitor czynnika IX w ponad 50% przypadków powoduje wystąpienie uczulenia, które objawia się niekiedy jako ciężka reakcja alergiczna na podawany koncentrat czynnika IX . D. inhibitory u chorych na hemofilię nigdy nie zanikają samoistnie . E. immunotolerancję czyli regularne, w ielomiesięczne wstrzyknięcia koncentratu czynnika VIII w dawce dobowej 100 -200 IU/kg, stosuje się celem eliminacji inhibitora u chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. u mężczyzn dotkniętych hemofilią w obrębie tej samej rodziny może występować równocześnie postać ciężka, umiarkowana i łagodna; B. aktywność czynnika VIII w osoczu oznacza się metodą jednostopniową koagulacyjną lub dwustopniową , z użyciem substratu chromogennego; C. charakterystycznym objawem łagodnej postaci hemofilii są samoistne krwawienia do stawów; D. przyczynowym leczeniem hemofilii jest substytucja niedoborowego czynnika krzepnięcia; E. wszystkie wymienione",B,Hematologia,2019 jesień,59,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A: A. u mężczyzn dotkniętych hemofilią w obrębie tej samej rodziny może występować równocześnie postać ciężka, umiarkowana i łagodna . B. aktywność czynnika VIII w osoczu oznacza się metodą jednostopniową koagulacyjną lub dwustopniową , z użyciem substratu chromogennego . C. charakterystycznym objawem łagodnej postaci hemofilii są samoistne krwawienia do stawów . D. przyczynowym leczeniem hemofilii jest substytucja niedoborowego czynnika krzepnięcia . E. wszystkie wymienione ."
". Do czynników o udowodnionym niekorzystnym znaczeniu rokowniczym, związanych z bardziej agresywnym przebiegiem przewlekłej białaczki limfocytowej nie należ y: A. delecja 17p; B. delecja 11q; C. izolowana delecja 13q; D. niezmutowany stan genów kodujących IGVH; E. wszystkie ww",C,Hematologia,2019 jesień,58,". Do czynników o udowodnionym niekorzystnym znaczeniu rokowniczym, związanych z bardziej agresywnym przebiegiem przewlekłej białaczki limfocytowej nie należ y: A. delecja 17p . B. delecja 11q . C. izolowana delecja 13q . D. niezmutowany stan genów kodujących IGVH . E. wszystkie ww . czynniki mają udowodnione niekorzystne znaczenie rokownicze ."
"Do kryteriów rozpozna nia przewlekłej białaczki limfocytowej należą: A. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l; B. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l oraz odsetek limfocytów w mielogramie przekraczający 30%; C. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l oraz powiększenie obwodowych węzłów chłonnych; D. liczba limfocytów krwi obwodowej oraz cechy upośledzenia prawidłowej granulopoezy, erytropoezy i/lub trombopoezy w szpiku; E. żadne z wyżej wymienionych",E,Hematologia,2019 jesień,57,"Do kryteriów rozpozna nia przewlekłej białaczki limfocytowej należą: A. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l . B. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l oraz odsetek limfocytów w mielogramie przekraczający 30% . C. liczba limfocytów krwi obwodowej > 5 G/l oraz powiększenie obwodowych węzłów chłonnych . D. liczba limfocytów krwi obwodowej oraz cechy upośledzenia prawidłowej granulopoezy, erytropoezy i/lub trombopoezy w szpiku . E. żadne z wyżej wymienionych ."
"Wskaż te cechy postaci klasycznej białaczki włochatokomórkowej (HCL), które różnią ją od wariantu tej choroby (HCL -v): 1) występuje mutacja V600F genu BRAF ; 2) typowa jest splenomegalia ; 3) badanie cytofluorometryczne komórek włochatych wykazuje obecność antygenu CD25 ; 4) mężczyźni chorują ok. 4 -krotnie częściej niż kobiety . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,4; C. 2,3,4; D. 1,3,4; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2019 jesień,56,"Wskaż te cechy postaci klasycznej białaczki włochatokomórkowej (HCL), które różnią ją od wariantu tej choroby (HCL -v): 1) występuje mutacja V600F genu BRAF ; 2) typowa jest splenomegalia ; 3) badanie cytofluorometryczne komórek włochatych wykazuje obecność antygenu CD25 ; 4) mężczyźni chorują ok. 4 -krotnie częściej niż kobiety . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,4. C. 2,3,4. D. 1,3,4 . E. wszystkie wymienione."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej: A. objawy systemowe (nieuzasadniona infekcją gorączka powyżej 38 °C utrzymu - jąca się powyżej 2 tygodni, niezamierzona utrata wagi ciała pow; B. zwiększona podatność na zakażenia wynika z obniżonego stężenia immunoglo bulin oraz zaburzeń czynności limfocytów T i innych zaburzeń układu immunologicznego; C. uzyskaniu remisji choroby nie zawsze towarzyszy normalizacja surowiczego stężenia immunoglobulin; D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna występuje w przebiegu chorob y u < 10% pacjentów; E. choroba może ulec transformacji w nowotwór limfoproliferacyjny agresywny",A,Hematologia,2019 jesień,55,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej: A. objawy systemowe (nieuzasadniona infekcją gorączka powyżej 38 °C utrzymu - jąca się powyżej 2 tygodni, niezamierzona utrata wagi ciała pow. 10% w ciągu ostatnich 6 miesięcy, nocne poty, znaczne osłabienie) występują w chwili rozpoznania u około 30% pacjentów . B. zwiększona podatność na zakażenia wynika z obniżonego stężenia immunoglo bulin oraz zaburzeń czynności limfocytów T i innych zaburzeń układu immunologicznego . C. uzyskaniu remisji choroby nie zawsze towarzyszy normalizacja surowiczego stężenia immunoglobulin . D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna występuje w przebiegu chorob y u < 10% pacjentów . E. choroba może ulec transformacji w nowotwór limfoproliferacyjny agresywny ."
"Ocenę skuteczności leczenia białaczki z dużych ziarnistych limfocyt ów o fenotypie limfocytów T cytotoksycznych (T -LGL) za pomocą doustnych leków o działaniu immunosupresyjnych (metotreksat, cyklosporyna, cyklofosfamid) przeprowadza się po okresie: A. 14 dni; B. 1 miesiąc a; C. 4 miesi ęcy; D. 6-8 miesięcy; E. żadne z powyższych",C,Hematologia,2019 jesień,54,"Ocenę skuteczności leczenia białaczki z dużych ziarnistych limfocyt ów o fenotypie limfocytów T cytotoksycznych (T -LGL) za pomocą doustnych leków o działaniu immunosupresyjnych (metotreksat, cyklosporyna, cyklofosfamid) przeprowadza się po okresie: A. 14 dni . B. 1 miesiąc a. C. 4 miesi ęcy. D. 6-8 miesięcy . E. żadne z powyższych ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie limfo cytów T cytoto ksycznych (T -LGL): A. stanowi ok; B. liczba komórek LGL we krwi obwodowej przekracza 500/µl; C. przebieg choroby jest najczęściej szybki i agresywny; D. w leczeniu pierwszej linii ma zastosowanie m; E. obraz kliniczny może przypominać przewlekłą chorobę limfoproliferacyjną z komórek NK,C,Hematologia,2019 jesień,53,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie limfo cytów T cytoto ksycznych (T -LGL): A. stanowi ok. 85% białaczek z dużych ziarnistych limfocytów. B. liczba komórek LGL we krwi obwodowej przekracza 500/µl . C. przebieg choroby jest najczęściej szybki i agresywny . D. w leczeniu pierwszej linii ma zastosowanie m.in. metotreksat, cyklosporyna i cyklofosfamid . E. obraz kliniczny może przypominać przewlekłą chorobę limfoproliferacyjną z komórek NK ."
"U chorego na nabytą hemofilię A, z zaotrzewnowym wylewem krwi, aktyw - nością czynnika VIII 15 j.m./dl i mianem inhibitora 4 j.B./ml leczeniem pierwszego wyboru będzie: A. koncentrat rekombinowanego czynnika VIII; B. desmopresyna; C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC); D. rekombi nowany aktywny czynnik VII (rFVIIa); E. prawdziwe są odpowiedzi C i D",D,Hematologia,2019 jesień,65,"U chorego na nabytą hemofilię A, z zaotrzewnowym wylewem krwi, aktyw - nością czynnika VIII 15 j.m./dl i mianem inhibitora 4 j.B./ml leczeniem pierwszego wyboru będzie: A. koncentrat rekombinowanego czynnika VIII . B. desmopresyna . C. koncentrat czynników zespołu protrombiny (PCC) . D. rekombi nowany aktywny czynnik VII (rFVIIa) . E. prawdziwe są odpowiedzi C i D ."
Który z poniższych antygenów powierzchniowych jest przydatny w cytofluorometrycznym różnicowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej i typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza ? A. CD19; B. CD5; C. CD200; D. łańcuchy lekkie immunoglobulin; E. wszystkie powyższe antygeny występują z podobną częstością na komórkach przewlekłej białaczki limfocytowej i chłoniaka z komórek płaszcza,C,Hematologia,2019 jesień,52,Który z poniższych antygenów powierzchniowych jest przydatny w cytofluorometrycznym różnicowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej i typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza ? A. CD19 . B. CD5. C. CD200 . D. łańcuchy lekkie immunoglobulin . E. wszystkie powyższe antygeny występują z podobną częstością na komórkach przewlekłej białaczki limfocytowej i chłoniaka z komórek płaszcza .
Najważniejszym czynnikiem rokowniczym w chłoniaku Hodgkina jest: A. obecność objawów ogólnych - lepiej rokują chorzy bez objawów ogólnych; B. stopień zaawansowania; C. obecność zmiany masywnej; D. wiek chorego; E. płeć – gorzej rokują mężczyźni,B,Hematologia,2019 jesień,80,Najważniejszym czynnikiem rokowniczym w chłoniaku Hodgkina jest: A. obecność objawów ogólnych - lepiej rokują chorzy bez objawów ogólnych . B. stopień zaawansowania . C. obecność zmiany masywnej . D. wiek chorego . E. płeć – gorzej rokują mężczyźni .
"W badani u PET/ CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina wychwyt znacznika we wszystkich miejscach wyjściowo zajętych był mnie jszy niż wychwyt w wątrobie , ale większy niż w śródpiersiu. Sumarycznie wynik tego badania w skali z Deauville wynosi: A. 1; B. 2; C. 3; D. 4; E. 5",C,Hematologia,2019 jesień,82,"W badani u PET/ CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina wychwyt znacznika we wszystkich miejscach wyjściowo zajętych był mnie jszy niż wychwyt w wątrobie , ale większy niż w śródpiersiu. Sumarycznie wynik tego badania w skali z Deauville wynosi: A. 1. B. 2. C. 3. D. 4. E. 5."
Oporność na aktywne białko C (APC -r) nie występuje w przebiegu: A. polimorfizmu G20210A genu protrombiny; B. polimorfizmu G1691A genu czynnika V (czynnik V Leiden); C. zwiększonej aktywności czynnika VIII; D. niedoboru białka S; E. hiperhomocysteinemii,E,Hematologia,2019 wiosna,11,Oporność na aktywne białko C (APC -r) nie występuje w przebiegu: A. polimorfizmu G20210A genu protrombiny . B. polimorfizmu G1691A genu czynnika V (czynnik V Leiden) . C. zwiększonej aktywności czynnika VIII . D. niedoboru białka S . E. hiperhomocysteinemii .
"U chorego na ciężką hemofilię A z wylewem krwi do mięśnia biodrowo - lędźwiowego początkowo aktywność czynnika VIII powinna wynosić : A. 20-30 j; B. 40-60 j; C. 40-60%; D. 80-100 j; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",D,Hematologia,2019 wiosna,10,"U chorego na ciężką hemofilię A z wylewem krwi do mięśnia biodrowo - lędźwiowego początkowo aktywność czynnika VIII powinna wynosić : A. 20-30 j.m./dl . B. 40-60 j.m./dl . C. 40-60%. D. 80-100 j.m./dl . E. prawdziwe są odpowiedzi B,C ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące inhibitorów w hemofilii: A. ocenia się, że inhibitor czynnika krzepnięcia VIII pojawia się u ok; B. w zależności od odpowiedzi odpornościowej organizmu na wstrzykiwany dożylnie FVIII lub FIX inhibitory dzieli się na silne i słabe; C. inhibitor czynnika IX w ponad 50% przypadków powoduje wystąpienie uczulenia, które objawia się niekiedy jako ciężka reakcja alergiczna na podawany koncentrat czynni ka IX; D. nadrzędnym celem leczenia chorego na hemofilię powikłaną inhibitorem jest trwała eliminacja inhibitora; E. test Bethesda wykorzystuje się w badaniach przesiewowych inhibitora czynnika VIII i czynnika IX",E,Hematologia,2019 wiosna,9,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące inhibitorów w hemofilii: A. ocenia się, że inhibitor czynnika krzepnięcia VIII pojawia się u ok . 30% pacjentów z ciężką hemofilią A . B. w zależności od odpowiedzi odpornościowej organizmu na wstrzykiwany dożylnie FVIII lub FIX inhibitory dzieli się na silne i słabe . C. inhibitor czynnika IX w ponad 50% przypadków powoduje wystąpienie uczulenia, które objawia się niekiedy jako ciężka reakcja alergiczna na podawany koncentrat czynni ka IX . D. nadrzędnym celem leczenia chorego na hemofilię powikłaną inhibitorem jest trwała eliminacja inhibitora . E. test Bethesda wykorzystuje się w badaniach przesiewowych inhibitora czynnika VIII i czynnika IX ."
"Optymalnym postępowaniem u chorych na chłoniaka z komórek płaszcza w wieku poniżej 60 . r.ż. jest: A. obserwacja bez leczenia ( watch & wait ); B. monoterapia rytuksymabem; C. indukcja remisji z zastosowaniem immunochemioterapii zawierającej arabino - zyd cytozyny i przeszczepienie autologicznych komórek krwiotwórczyc h; D. immunochemioterapia R -CHOP co 21 dni i naprom ienianie okolic zmian masywnych; E. immunochemioterapia FCR (fludarabina, cyklofosfamid, rytuksymab)",C,Hematologia,2019 wiosna,8,"Optymalnym postępowaniem u chorych na chłoniaka z komórek płaszcza w wieku poniżej 60 . r.ż. jest: A. obserwacja bez leczenia ( watch & wait ). B. monoterapia rytuksymabem . C. indukcja remisji z zastosowaniem immunochemioterapii zawierającej arabino - zyd cytozyny i przeszczepienie autologicznych komórek krwiotwórczyc h. D. immunochemioterapia R -CHOP co 21 dni i naprom ienianie okolic zmian masywnych. E. immunochemioterapia FCR (fludarabina, cyklofosfamid, rytuksymab) ."
"Badanie PET/CT jest zalecane w praktyce klinicznej w następujących sytuacjach , z wyjątkiem : A. oceny zaawansowania prz ed leczeniem u chorych na DLBCL; B. oceny odpowiedzi na leczenie u chorych na DLBCL; C. oceny wczesnej odpowiedzi na leczenie po 2 cyklach chemioterapii u chorych na DLBCL; D. oceny zaawansowania przed leczeniem u chorych na chłoniaka Ho dgkina; E. oceny odpowiedzi na leczenie u chorych na chłoniaka Hodgkina",C,Hematologia,2019 wiosna,7,"Badanie PET/CT jest zalecane w praktyce klinicznej w następujących sytuacjach , z wyjątkiem : A. oceny zaawansowania prz ed leczeniem u chorych na DLBCL. B. oceny odpowiedzi na leczenie u chorych na DLBCL . C. oceny wczesnej odpowiedzi na leczenie po 2 cyklach chemioterapii u chorych na DLBCL . D. oceny zaawansowania przed leczeniem u chorych na chłoniaka Ho dgkina. E. oceny odpowiedzi na leczenie u chorych na chłoniaka Hodgkina ."
"Następujące niepomyślne czynniki rokownicze są uwzględniane w Międzynarodowym Wskaźniku Rokowniczym Chłoniaków Grudkowych (FLIPI): 1) wiek > 60 l .; 2) stężenie hemoglobiny < 12 g/dl; 3) aktywność LDH w surowicy > normy; 4) płeć męska; 5) stopień sprawności ECOG/WHO > 1. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,5; C. 2,5; D. żaden z wymienionych; E. wszystkie wymienion e",A,Hematologia,2019 wiosna,6,"Następujące niepomyślne czynniki rokownicze są uwzględniane w Międzynarodowym Wskaźniku Rokowniczym Chłoniaków Grudkowych (FLIPI): 1) wiek > 60 l .; 2) stężenie hemoglobiny < 12 g/dl; 3) aktywność LDH w surowicy > normy; 4) płeć męska; 5) stopień sprawności ECOG/WHO > 1. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,5. C. 2,5. D. żaden z wymienionych . E. wszystkie wymienion e."
"Podawanie kwasu acetylosalicylowego wskazane jest u wszystkich chorych z czerwienicą prawdziwą , z wyjątkiem : 1) pacjentów z obecnością czynników ryzyka choroby sercowo -naczyniowej ; 2) chorych uczulonych na kwas acetylosalicylowy ; 3) chorych z liczbą płytek > 1500 G/l przy aktywności kofaktora rystocetyny (vWF:RCo < 30%) ; 4) chory ch z objawami skazy krwotocznej; 5) chorych z astmą oskrzelową. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4; B. 2,3,4,5; C. 1,2,4,5; D. 1,2,4; E. 1,3,4,5",B,Hematologia,2019 wiosna,5,"Podawanie kwasu acetylosalicylowego wskazane jest u wszystkich chorych z czerwienicą prawdziwą , z wyjątkiem : 1) pacjentów z obecnością czynników ryzyka choroby sercowo -naczyniowej ; 2) chorych uczulonych na kwas acetylosalicylowy ; 3) chorych z liczbą płytek > 1500 G/l przy aktywności kofaktora rystocetyny (vWF:RCo < 30%) ; 4) chory ch z objawami skazy krwotocznej; 5) chorych z astmą oskrzelową. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4. B. 2,3,4,5. C. 1,2,4,5. D. 1,2,4. E. 1,3,4,5 ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania hydroksymocznika u choryc h z nadpłytkowością samoistną: 1) początkowa dawka hydroksymocznika wynosi zazwyczaj 500-1000 mg/dobę; 2) hydroksymocznik nie powinien być stosowany w ciąży ; 3) hydroksymocznik może być podawany w czasie 3 miesięcy przed planowaną ciążą ; 4) u około 10 % leczonych hydroksymocznikiem pojawia się owrzodzenie podudzi ; 5) w przypadku pojawienia się owrzodzenia podudzi należy zmniejszyć dawkę hydroksymocznika o połowę i zastosować leczenie miejscowe . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,3,4; C. 1,2,4; D. 1,2,5; E. wszystkie wymienione",C,Hematologia,2019 wiosna,4,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania hydroksymocznika u choryc h z nadpłytkowością samoistną: 1) początkowa dawka hydroksymocznika wynosi zazwyczaj 500-1000 mg/dobę; 2) hydroksymocznik nie powinien być stosowany w ciąży ; 3) hydroksymocznik może być podawany w czasie 3 miesięcy przed planowaną ciążą ; 4) u około 10 % leczonych hydroksymocznikiem pojawia się owrzodzenie podudzi ; 5) w przypadku pojawienia się owrzodzenia podudzi należy zmniejszyć dawkę hydroksymocznika o połowę i zastosować leczenie miejscowe . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3. B. 1,2,3,4. C. 1,2,4. D. 1,2,5. E. wszystkie wymienione ."
Wskaż leczenie pierwszej linii w pierwotnym skórnym chłoniaku rozlanym z dużych komó rek B typu kończynowego T1-T2: A. beksaroten; B. IFN-alfa; C. metotreksat dożylnie; D. R-CHOP + radioterapia; E. glikokortykosteroidy miejscowo,D,Hematologia,2019 jesień,100,Wskaż leczenie pierwszej linii w pierwotnym skórnym chłoniaku rozlanym z dużych komó rek B typu kończynowego T1-T2: A. beksaroten. B. IFN-alfa. C. metotreksat dożylnie. D. R-CHOP + radioterapia . E. glikokortykosteroidy miejscowo .
"Leczenie wspomagające w szpiczaku plazmocytowym nie obejmuje : A. leczenia choroby nerek poprzez niezwłoczne rozpoczęcie terapii przeciwnowotworowej, odpowiednie nawodnienie, unikanie leków nefrotoksycznych; B. leczenia zespołu nadmiernej lepkości poprzez plazmaferezy z substytucją albuminy lub osocza; C. leczenia niedokrwistości poprzez stosowanie leku stymulującego erytropoezę i przetaczanie koncentratu krwinek czerwonych; D. leczenia osteolizy poprzez stosowanie bi sfosfonianów bezterminowo, zwłaszcza u chorych z uszkodzeniem nerek ze względu na nefroprotekcyjne działanie bi sfosfonianów; E. leczenia przeciwzakrzepowego, zwłaszcza u chorych leczonych lekami immunomodulującymi , ze względu na ich duży potencjał prozakrzepowy",D,Hematologia,2019 jesień,99,"Leczenie wspomagające w szpiczaku plazmocytowym nie obejmuje : A. leczenia choroby nerek poprzez niezwłoczne rozpoczęcie terapii przeciwnowotworowej, odpowiednie nawodnienie, unikanie leków nefrotoksycznych. B. leczenia zespołu nadmiernej lepkości poprzez plazmaferezy z substytucją albuminy lub osocza. C. leczenia niedokrwistości poprzez stosowanie leku stymulującego erytropoezę i przetaczanie koncentratu krwinek czerwonych. D. leczenia osteolizy poprzez stosowanie bi sfosfonianów bezterminowo, zwłaszcza u chorych z uszkodzeniem nerek ze względu na nefroprotekcyjne działanie bi sfosfonianów. E. leczenia przeciwzakrzepowego, zwłaszcza u chorych leczonych lekami immunomodulującymi , ze względu na ich duży potencjał prozakrzepowy."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rokowania w dyskrazjach plazmocytowych: A. gammapatia monoklonalna o nieustalonym znaczeniu (MGUS) cechuje się najgorszym rokowaniem wśród wszystkich dyskrazji plaz mocytowych - typowo obserwuje się szybką progresję i gwałtowny przebieg choroby; B. usunięte odosobnione guzy plazmo cytowe nigdy nie nawracają; C. szpiczak plazmocytowy jest chorobą nieuleczalną, a leczenie umożliwia wydłu - żenie przeżycia, z odsetkiem 5 -letnich przeżyć całkowitych na poziomie 40 - 80% w zależności od grupy ryzyka; D. białaczka plazmocytowa, mimo gwałtownego przebiegu, cechuje się do brym rokowaniem i długimi przeżyciami ze względu na dobrą odpowiedź na chemioterapię; E. leczenie wspomagające nie ma znaczenia dla poprawy jakości życia chorych i przeżycia całkowitego",C,Hematologia,2019 jesień,98,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rokowania w dyskrazjach plazmocytowych: A. gammapatia monoklonalna o nieustalonym znaczeniu (MGUS) cechuje się najgorszym rokowaniem wśród wszystkich dyskrazji plaz mocytowych - typowo obserwuje się szybką progresję i gwałtowny przebieg choroby. B. usunięte odosobnione guzy plazmo cytowe nigdy nie nawracają. C. szpiczak plazmocytowy jest chorobą nieuleczalną, a leczenie umożliwia wydłu - żenie przeżycia, z odsetkiem 5 -letnich przeżyć całkowitych na poziomie 40 - 80% w zależności od grupy ryzyka. D. białaczka plazmocytowa, mimo gwałtownego przebiegu, cechuje się do brym rokowaniem i długimi przeżyciami ze względu na dobrą odpowiedź na chemioterapię. E. leczenie wspomagające nie ma znaczenia dla poprawy jakości życia chorych i przeżycia całkowitego."
Leczeniem pierwszej linii w ziarniniaku grzyb iastym w stadium zaawansowania IA jest: A. beksaroten w dawce 300 mg/m2; B. IFNalfa 3 razy 3 mln U tygodniowo; C. metotreksat 20 mg tygodniowo; D. gemcytabina; E. glikokortykosteroidy miejscowo,E,Hematologia,2019 jesień,97,Leczeniem pierwszej linii w ziarniniaku grzyb iastym w stadium zaawansowania IA jest: A. beksaroten w dawce 300 mg/m2. B. IFNalfa 3 razy 3 mln U tygodniowo . C. metotreksat 20 mg tygodniowo . D. gemcytabina . E. glikokortykosteroidy miejscowo .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące podtypu bogatego w limfocyty (LR) klasycznej postaci chłoniaka Hodgkina: A. częściej występuje przy obecności zmian masywnych w śródpiersiu; B. zwykle jest rozpoznawany u kobiet we wczesnym stadium choro by w lokalizacji nadprzeponowej; C. występuje głównie u starszych mężczyzn, ma dobre rokowanie; D. najczęściej występuje w lokalizacji podprzeponowej ora z u męż czyzn w stadiach zaawansowanych; E. stanowi około 20% rozpoznań klasycznej postaci chłoniaka Hodgkina",C,Hematologia,2019 jesień,81,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące podtypu bogatego w limfocyty (LR) klasycznej postaci chłoniaka Hodgkina: A. częściej występuje przy obecności zmian masywnych w śródpiersiu . B. zwykle jest rozpoznawany u kobiet we wczesnym stadium choro by w lokalizacji nadprzeponowej. C. występuje głównie u starszych mężczyzn, ma dobre rokowanie . D. najczęściej występuje w lokalizacji podprzeponowej ora z u męż czyzn w stadiach zaawansowanych. E. stanowi około 20% rozpoznań klasycznej postaci chłoniaka Hodgkina ."
U pacjentów z zespołem hemofagocytarnym przebiegającym z objawami ze strony układu nerwowego i nieprawidłowościami w płynie mózgowo - rdzeniowym należy podać: A. IFN-alfa; B. arabinozyd cytozyny dożylnie; C. metotreksat doustnie; D. metotreksat dokanałowo; E. CHOP,D,Hematologia,2019 jesień,96,U pacjentów z zespołem hemofagocytarnym przebiegającym z objawami ze strony układu nerwowego i nieprawidłowościami w płynie mózgowo - rdzeniowym należy podać: A. IFN-alfa. D. metotreksat dokanałowo . B. arabinozyd cytozyny dożylnie. E. CHOP . C. metotreksat doustnie .
Przy rozpoznaniu podtyp u D lymphomatoid papulosis (w badaniu histopa - tologic znym stwierdza się naciek jak w agresywnym chłoniaku epidermotropowym z komórek cytotoksycznych CD8+ i/lub przypominający siatkowicę pagetoidalną) zaleca się : A. postaw ę wyczekując ą (watch and wait ); B. IFN-alfa; C. beksaroten; D. gemcytabin ę; E. CHOP,A,Hematologia,2019 jesień,94,Przy rozpoznaniu podtyp u D lymphomatoid papulosis (w badaniu histopa - tologic znym stwierdza się naciek jak w agresywnym chłoniaku epidermotropowym z komórek cytotoksycznych CD8+ i/lub przypominający siatkowicę pagetoidalną) zaleca się : A. postaw ę wyczekując ą (watch and wait ). D. gemcytabin ę. B. IFN-alfa. E. CHOP. C. beksaroten.
Najlepszym parametrem do monitorowania ustępowania zespołu hemofagocytarnego jest: A. stężenie ferrytyny sprawdzane co 3 -4 dni; B. stężenie ferrytyny sprawdzane co tydzień; C. stężenie ferrytyny sprawdzane co miesiąc; D. aktywność transaminaz sprawdzana co 3 -4 dni; E. aktywność transaminaz sprawdzana co tydzień,B,Hematologia,2019 jesień,93,Najlepszym parametrem do monitorowania ustępowania zespołu hemofagocytarnego jest: A. stężenie ferrytyny sprawdzane co 3 -4 dni. B. stężenie ferrytyny sprawdzane co tydzień. C. stężenie ferrytyny sprawdzane co miesiąc. D. aktywność transaminaz sprawdzana co 3 -4 dni. E. aktywność transaminaz sprawdzana co tydzień.
"Leczenie I linii zespołu hemofagocytarnego, który nie wystąpił na podło żu choroby nowotworowej to: A. CHOP i leczenie objawowe; B. gemcytabina i leczenie objaw owe; C. etopozyd, deksametazon, cyklosporyna A i leczenie objawowe; D. IFN-alfa i leczenie objawowe; E. doksorubicyna i leczenie objawowe",C,Hematologia,2019 jesień,92,"Leczenie I linii zespołu hemofagocytarnego, który nie wystąpił na podło żu choroby nowotworowej to: A. CHOP i leczenie objawowe . B. gemcytabina i leczenie objaw owe. C. etopozyd, deksametazon, cyklosporyna A i leczenie objawowe. D. IFN-alfa i leczenie objawowe . E. doksorubicyna i leczenie objawowe ."
Zespół hemofagocytarny należy różnicować z: A. wstrząsem kardiogennym; B. wstrząsem posoczniczym i zakrzepową plamicą małopłytkową; C. wstrząsem alergicznym i obrzękiem naczynioruchowym; D. mikrozatorowością płuc; E. zapaleniem układowym naczyń,B,Hematologia,2019 jesień,91,Zespół hemofagocytarny należy różnicować z: A. wstrząsem kardiogennym . B. wstrząsem posoczniczym i zakrzepową plamicą małopłytkową . C. wstrząsem alergicznym i obrzękiem naczynioruchowym . D. mikrozatorowością płuc . E. zapaleniem układowym naczyń .
W przypadku rozpoznania chłoniaka DLBCL NOS do czynników zwiększa - jących ryzyko nawrotu w ośrodkowym układzie nerwowym po leczeniu indukcyjnym RCHOP nie należy : A. stan sprawności chorego wg ECOG ≥ 2; B. III stopień zaawansowania klinicznego chłoniaka wg Ann Arbor; C. przekraczając a normę aktywność LDH w surowicy; D. zajęcie przez chłoniaka nerki; E. zajęcie przez chłoniaka węzłów chłonnych śródpiersia,E,Hematologia,2019 jesień,90,W przypadku rozpoznania chłoniaka DLBCL NOS do czynników zwiększa - jących ryzyko nawrotu w ośrodkowym układzie nerwowym po leczeniu indukcyjnym RCHOP nie należy : A. stan sprawności chorego wg ECOG ≥ 2. B. III stopień zaawansowania klinicznego chłoniaka wg Ann Arbor . C. przekraczając a normę aktywność LDH w surowicy . D. zajęcie przez chłoniaka nerki . E. zajęcie przez chłoniaka węzłów chłonnych śródpiersia.
"Do kryteriów rozpoznania zespołu hemofagocytarnego należą: A. stała gorączka, splenomegalia, hip ertriglicerydemia, wysoki e stężenie żelaza we krwi, niski e stężenie fibrynogenu; B. stała gorączka, hepatomegalia, niski e stężenie ferrytyny, niski e stężenie fibrynogenu; C. stała gorączka, cytopenia minimum 2 linii kom órkowych, niski e stężenie ferrytyny, wysoki e stężenie fibrynogenu; D. stała gorączka, zwiększone stężeni e sCD25, cytopenia minimum 2 linii komórkowych, wysoki e stężenie ferrytyny; E. stała gorączka zwiększone stężenie sCD25, nisk a aktywność transaminaz, niskie stężenie ferrytyny",D,Hematologia,2019 jesień,89,"Do kryteriów rozpoznania zespołu hemofagocytarnego należą: A. stała gorączka, splenomegalia, hip ertriglicerydemia, wysoki e stężenie żelaza we krwi, niski e stężenie fibrynogenu . B. stała gorączka, hepatomegalia, niski e stężenie ferrytyny, niski e stężenie fibrynogenu . C. stała gorączka, cytopenia minimum 2 linii kom órkowych, niski e stężenie ferrytyny, wysoki e stężenie fibrynogenu . D. stała gorączka, zwiększone stężeni e sCD25, cytopenia minimum 2 linii komórkowych, wysoki e stężenie ferrytyny . E. stała gorączka zwiększone stężenie sCD25, nisk a aktywność transaminaz, niskie stężenie ferrytyny."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B (PMBL): 1) charakterystycznymi dla PMBL aberracjami molekularnymi są rearanżacje genów kod ujących białka BCL2, BCL6 i MYC; 2) podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej występuje u ponad 70% pacjentów; 3) charakterystyczne dla przebiegu choroby są późne nawroty po 2 latach od zakończenia leczenia; 4) w przypadku nawrotu choroby wskazana jest po leczeniu 2 linii konsoli - dacja remisji choroby chemioterapią wysokodawkową z przeszczepieniem autologiczny ch krwiot wórczych komórek macierzystych; 5) w pierwszej linii leczenia stosuje się immunochemioterapię z zastosowa - niem rytuksymabu i antracyklin – RCHOP lu b schematy bardziej inten sywne. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,5; B. 1,2,5; C. 2,3,4; D. 1,2,4; E. 2,4,5",E,Hematologia,2019 jesień,88,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B (PMBL): 1) charakterystycznymi dla PMBL aberracjami molekularnymi są rearanżacje genów kod ujących białka BCL2, BCL6 i MYC; 2) podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej występuje u ponad 70% pacjentów; 3) charakterystyczne dla przebiegu choroby są późne nawroty po 2 latach od zakończenia leczenia; 4) w przypadku nawrotu choroby wskazana jest po leczeniu 2 linii konsoli - dacja remisji choroby chemioterapią wysokodawkową z przeszczepieniem autologiczny ch krwiot wórczych komórek macierzystych; 5) w pierwszej linii leczenia stosuje się immunochemioterapię z zastosowa - niem rytuksymabu i antracyklin – RCHOP lu b schematy bardziej inten sywne. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,4,5 . B. 1,2,5 . C. 2,3,4 . D. 1,2,4 . E. 2,4,5 ."
"Radykalne leczenie pierwotnego chłoniaka ośrodkowego układu nerwo - wego skupia się wokół leków zdolnych osiągnąć stężenie terapeutyczne w tkance mózgowej wobec przeszkody, jaką stanowi bariera krew -mózg. Za optymalne uważa się skojarzenie w indukcji: A. metotreksat (MTX) w dawce > 3 g/m2, w krótkim 2 -4 godzinnym wlewie, co 2 -3 tygod nie w skojarzeniu z rytuksymabem oraz cytarabiną lub lekiem alkilującym; B. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 24 godzinnym, co 2 -3 tygodnie w skojarzeniu z rytuksymabem oraz cytarabiną lub lekiem alkilującym; C. MTX w dawce > 3 g/m2, w krótkim 2 -4 godzinnym wlewie, co 3 tygodnie w skojarzeniu z programem R -CHOP; D. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 24 godzinnym, co 3 tygodnie w skojarzeniu z programem R -CHOP; E. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 2 -4 godzinnym, co 2 tygodnie w skojarzeniu z rytuksymabem",A,Hematologia,2019 jesień,87,"Radykalne leczenie pierwotnego chłoniaka ośrodkowego układu nerwo - wego skupia się wokół leków zdolnych osiągnąć stężenie terapeutyczne w tkance mózgowej wobec przeszkody, jaką stanowi bariera krew -mózg. Za optymalne uważa się skojarzenie w indukcji: A. metotreksat (MTX) w dawce > 3 g/m2, w krótkim 2 -4 godzinnym wlewie, co 2 -3 tygod nie w skojarzeniu z rytuksymabem oraz cytarabiną lub lekiem alkilującym. B. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 24 godzinnym, co 2 -3 tygodnie w skojarzeniu z rytuksymabem oraz cytarabiną lub lekiem alkilującym. C. MTX w dawce > 3 g/m2, w krótkim 2 -4 godzinnym wlewie, co 3 tygodnie w skojarzeniu z programem R -CHOP. D. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 24 godzinnym, co 3 tygodnie w skojarzeniu z programem R -CHOP. E. MTX w dawce > 3 g/m2, we wlewie 2 -4 godzinnym, co 2 tygodnie w skojarzeniu z rytuksymabem ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące c hłoniak a plazmablastyczn ego: A. związa ny jest z często z infekcją HIV; B. immunofenotypo wo komórki nowotworowe są CD79a +, C D38+; C. bortezomib sam lub w skojarzeniu z innymi lekami jest s tosowany u chorych HIV-ujemn ych; D. prawdziwe są odpowiedzi A i C; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",E,Hematologia,2019 jesień,86,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące c hłoniak a plazmablastyczn ego: A. związa ny jest z często z infekcją HIV. B. immunofenotypo wo komórki nowotworowe są CD79a +, C D38+. CD138+, ale CD19 -, CD20 -. C. bortezomib sam lub w skojarzeniu z innymi lekami jest s tosowany u chorych HIV-ujemn ych. D. prawdziwe są odpowiedzi A i C . E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące p ozawęzłow ego chłoniak a z komórek NK typu nosowego: 1) występuje trzykrotnie c zęściej u mężczyzn niż u kobiet; 2) często zajmuje szpik ; 3) często poprzedzon y jest infekcją CMV; 4) zwykle nie występuje antygen CD 3, za to często ekspresja CD 56 ; 5) L asparaginaza jest aktywnym lekiem w chłoniaku NK/T nosowym . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 2,3; C. 2,4; D. 1,4; E. 3,5",D,Hematologia,2019 jesień,85,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące p ozawęzłow ego chłoniak a z komórek NK typu nosowego: 1) występuje trzykrotnie c zęściej u mężczyzn niż u kobiet; 2) często zajmuje szpik ; 3) często poprzedzon y jest infekcją CMV; 4) zwykle nie występuje antygen CD 3, za to często ekspresja CD 56 ; 5) L asparaginaza jest aktywnym lekiem w chłoniaku NK/T nosowym . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3. C. 2,4. D. 1,4. E. 3,5."
"Wskaż prawd ziwe stwierdzeni a dotyczące chłoniaka Hodgkina: 1) masa guza w chłoniaku Hodgkina składa się głównie z komórek nowotworowych ; 2) nowotworowe komórki chłoniaka Hodgkina wywodzą się z limfocytów B ; 3) podtyp NS najczęściej występuje u starszych chorych; 4) podtyp MC najczęściej występuje u młodszych chorych; 5) głęboka limfopenia (limfocyty < 8% lub < 600/µl) stwierdzana w momencie rozpoznania jest nieko rzystnym czynnikiem rokowniczym. Prawidłowa odpowie dź to: A. 1,3; B. 1,4; C. 1,5; D. 2,3; E. 2,5",E,Hematologia,2019 jesień,84,"Wskaż prawd ziwe stwierdzeni a dotyczące chłoniaka Hodgkina: 1) masa guza w chłoniaku Hodgkina składa się głównie z komórek nowotworowych ; 2) nowotworowe komórki chłoniaka Hodgkina wywodzą się z limfocytów B ; 3) podtyp NS najczęściej występuje u starszych chorych; 4) podtyp MC najczęściej występuje u młodszych chorych; 5) głęboka limfopenia (limfocyty < 8% lub < 600/µl) stwierdzana w momencie rozpoznania jest nieko rzystnym czynnikiem rokowniczym. Prawidłowa odpowie dź to: A. 1,3. B. 1,4. C. 1,5. D. 2,3. E. 2,5."
W badani u PET/ CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina sumaryczny wynik badania został zdefiniowany w skali z Deauville jako 3. Wskaż właściw ą interpretację kliniczn ą tego wyniku : A. całkowita remisja metaboliczna; B. częściowa remisja metaboliczna; C. mieszana remisja metaboliczna; D. stabilizacja metaboliczna; E. progresja metaboliczna,A,Hematologia,2019 jesień,83,W badani u PET/ CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina sumaryczny wynik badania został zdefiniowany w skali z Deauville jako 3. Wskaż właściw ą interpretację kliniczn ą tego wyniku : A. całkowita remisja metaboliczna . D. stabilizacja metaboliczna. B. częściowa remisja metaboliczna . E. progresja metaboliczna . C. mieszana remisja metaboliczna .
Leczeniem pierwszej linii w pierwotnie skórnym chłoniaku z ośrodków rozmnażania objawiającym się pojedynczym guzem jest: A. rytuksymab; B. rytuks ymab + CHOP; C. usunięci e chirurgiczne lub radioterapia; D. rytuksymab + CVP; E. rytuksymab + chlorambucyl,C,Hematologia,2019 jesień,95,Leczeniem pierwszej linii w pierwotnie skórnym chłoniaku z ośrodków rozmnażania objawiającym się pojedynczym guzem jest: A. rytuksymab. D. rytuksymab + CVP. B. rytuks ymab + CHOP . E. rytuksymab + chlorambucyl . C. usunięci e chirurgiczne lub radioterapia.
"U chorego w wieku 50 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfocytowej 0 wg Rai, stabilną limfocytozą na poziomi e 50 G/l i liczbą płytek krwi 110 tys ./µl należy: A. natychmiast rozpocząć leczenie immunochemiczne schematami niezawierającymi analogów puryn; B. rozpocząć leczenie immunosupresy jne wg standardów leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, włącznie z kwalifikacją do splenektomii; C. niezwłocznie podać inhibitor BCR; D. połączyć leczenie przeciwbiałaczkowe z immunosupresyjnym; E. ograniczyć się jedynie do obserwacji",E,Hematologia,2019 jesień,51,"U chorego w wieku 50 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfocytowej 0 wg Rai, stabilną limfocytozą na poziomi e 50 G/l i liczbą płytek krwi 110 tys ./µl należy: A. natychmiast rozpocząć leczenie immunochemiczne schematami niezawierającymi analogów puryn . B. rozpocząć leczenie immunosupresy jne wg standardów leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, włącznie z kwalifikacją do splenektomii . C. niezwłocznie podać inhibitor BCR . D. połączyć leczenie przeciwbiałaczkowe z immunosupresyjnym . E. ograniczyć się jedynie do obserwacji ."
U chorych na przewlekłą białaczką limfocytową przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest : A. standardowym elemen tem leczenia wszystkich chorych; B. standardowym elementem leczenia 1; C. nie jest w ogóle zalecane; D. jest opcją postępowania u młodych chorych opornych na kolejne linie leczenia; E. wszystkie powyższ e stwierdze nia są fałszywe,D,Hematologia,2019 jesień,50,U chorych na przewlekłą białaczką limfocytową przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest : A. standardowym elemen tem leczenia wszystkich chorych. B. standardowym elementem leczenia 1. linii młodych chorych z niekorzystnym rokowaniem . C. nie jest w ogóle zalecane . D. jest opcją postępowania u młodych chorych opornych na kolejne linie leczenia . E. wszystkie powyższ e stwierdze nia są fałszywe .
"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się: A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; B. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych; C. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii , ale brakiem objawów ogólnych; D. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznaczne j limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych; E. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych",B,Hematologia,2019 jesień,49,"Monoklonalna limfocytoza B -komórkowa (MBL) charakteryzuje się: A. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem atypowej przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . B. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych . C. limfocytozą < 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznacznej limfadenopatii i organomegalii , ale brakiem objawów ogólnych . D. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, możliwą obecnością nieznaczne j limfadenopatii i organomegalii oraz nienasilonych objawów ogólnych . E. limfocytozą > 5 G/l, immunofenotypem przewlekłej białaczki limfocytowej, brakiem limfadenopatii, organomegalii i objawów ogólnych ."
"O uzyskaniu remisji całkowitej u chorych leczonych z powodu zespołów mielodysplastycznych świadczy: A. wzrost stężenia Hb o 1,5 g/dl; B. uniezależnienie od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych i nie więcej niż 1% blastów w rozmazie krwi obwodowej; C. redukcja liczby przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych o co najmniej 4j/8 tygodni; D. redukcja odsetka blastów w szpiku o > 50%, ale odsetek blastów > 5%; E. żadne z wyżej wymienionych",E,Hematologia,2019 jesień,17,"O uzyskaniu remisji całkowitej u chorych leczonych z powodu zespołów mielodysplastycznych świadczy: A. wzrost stężenia Hb o 1,5 g/dl . B. uniezależnienie od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych i nie więcej niż 1% blastów w rozmazie krwi obwodowej . C. redukcja liczby przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych o co najmniej 4j/8 tygodni . D. redukcja odsetka blastów w szpiku o > 50%, ale odsetek blastów > 5% . E. żadne z wyżej wymienionych ."
Do objawów laboratoryjnych czerwienicy prawdziwej nie należy : A. przyspieszone OB; B. zmniejszone stężenie erytropoetyny w surowicy; C. hiperury kemia; D. zmniejszone stężenie żelaza w surowicy; E. zwiększone stężenie witaminy B 12,A,Hematologia,2019 jesień,16,Do objawów laboratoryjnych czerwienicy prawdziwej nie należy : A. przyspieszone OB . B. zmniejszone stężenie erytropoetyny w surowicy . C. hiperury kemia . D. zmniejszone stężenie żelaza w surowicy . E. zwiększone stężenie witaminy B 12.
"Do czynników ryzyka powikłań zakrzepowych w czerwienicy prawdziwej należą : 1) wiek powyżej 60 lat; 2) płeć męska; 3) liczba krwinek białych > 1 0 G/l; 4) liczba płytek > 1000 G/l; 5) przebycie epizodu zakrzepowego w przeszłości. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5; B. 1,3,5; C. 1,4,5; D. 1,5; E. 1,3,4,5",B,Hematologia,2019 jesień,15,"Do czynników ryzyka powikłań zakrzepowych w czerwienicy prawdziwej należą : 1) wiek powyżej 60 lat; 2) płeć męska; 3) liczba krwinek białych > 1 0 G/l; 4) liczba płytek > 1000 G/l; 5) przebycie epizodu zakrzepowego w przeszłości. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5 . B. 1,3,5 . C. 1,4,5 . D. 1,5. E. 1,3,4,5 ."
"Co pogarsza rokowanie u chorych na zespoły mielodysplastyczne? A. włóknienie szpiku; B. uzależnienie od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych; C. zmiana cytogenetyczna: -Y; D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. prawdziwe są odpowiedzi B,C",D,Hematologia,2019 jesień,14,"Co pogarsza rokowanie u chorych na zespoły mielodysplastyczne? A. włóknienie szpiku . B. uzależnienie od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych . C. zmiana cytogenetyczna: -Y. D. prawdziwe są odpowiedzi A,B . E. prawdziwe są odpowiedzi B,C ."
"Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na przewlekłą białaczkę mielomonocytową należą : 1) blastoza w szpiku > 10%; 2) dysplazja ≥ 1 linii komórek krwiotwórczych; 3) nieprawidłowy kariotyp; 4) eozynofilia ≥ 10%; 5) zw iększenia aktywności LDH w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 2,3,5; C. 1,3,4; D. 1,3; E. 1,3,5",E,Hematologia,2019 jesień,13,"Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na przewlekłą białaczkę mielomonocytową należą : 1) blastoza w szpiku > 10%; 2) dysplazja ≥ 1 linii komórek krwiotwórczych; 3) nieprawidłowy kariotyp; 4) eozynofilia ≥ 10%; 5) zw iększenia aktywności LDH w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 2,3,5 . C. 1,3,4 . D. 1,3. E. 1,3,5 ."
Objawem różnicującym podtyp mieloproliferacyjny i mielodysplastyczny przewlekłej białaczki mielomonocytowej jest: A. dysplazja ≥ 2; B. nadpłytkowość powyżej 450 G/l; C. leukocytoza powyżej 13 G/l; D. monocytoza we krwi obwodowej powyżej 3 G/L; E. obecność hepatomegalii lub splenomegalii,C,Hematologia,2019 jesień,12,Objawem różnicującym podtyp mieloproliferacyjny i mielodysplastyczny przewlekłej białaczki mielomonocytowej jest: A. dysplazja ≥ 2. linii komórek krwiotwórczych . B. nadpłytkowość powyżej 450 G/l . C. leukocytoza powyżej 13 G/l . D. monocytoza we krwi obwodowej powyżej 3 G/L . E. obecność hepatomegalii lub splenomegalii .
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przeszczepienia autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych : A. jest to standardowa procedura lecznicza u młodych chorych z rozpoznaniem chłoniaka z komórek płaszcza w CR1; B. najczęściej stosowanym protokołem kondycjonującym w szpiczaku plazmocytowym jest melfalan; C. jest to standardowa procedura lecznicza u chorych na opornego i nawrotowego chłoniaka Hodgk ina; D. wymagana minimalna liczba komórek macierzystych z krwi obwodowej wynosi 2 mln kom CD34+/kg m; E. jest to standardowa procedura lecznicza u chorych na makroglobulinemię Waldenstr öma w CR1,E,Hematologia,2019 jesień,11,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przeszczepienia autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych : A. jest to standardowa procedura lecznicza u młodych chorych z rozpoznaniem chłoniaka z komórek płaszcza w CR1 . B. najczęściej stosowanym protokołem kondycjonującym w szpiczaku plazmocytowym jest melfalan . C. jest to standardowa procedura lecznicza u chorych na opornego i nawrotowego chłoniaka Hodgk ina. D. wymagana minimalna liczba komórek macierzystych z krwi obwodowej wynosi 2 mln kom CD34+/kg m.c . E. jest to standardowa procedura lecznicza u chorych na makroglobulinemię Waldenstr öma w CR1 .
"Objawem ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie jest : A. wodnista biegunka; B. rumień skóry; C. żółtaczka cholestatyczna; D. brak apetytu, nudności; E. zarostowe zapalenie oskrzelików",E,Hematologia,2019 jesień,10,"Objawem ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie jest : A. wodnista biegunka . D. brak apetytu, nudności . B. rumień skóry . E. zarostowe zapalenie oskrzelików . C. żółtaczka cholestatyczna ."
"Wskazaniem do przeprowadzenia przeszczepienia allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną w pierwszej całkowitej remisji jest : 1) wiek > 40 lat; 2) leukocytoza > 100 G/l przy rozpoznaniu T -ALL; 3) obecno ść t(4; 11); 4) obecność t(9; 22). Prawidłowa odpowiedź to: A. wszystkie wymienione; B. żadna z wymienionych; C. 2,3; D. 1,2,3; E. 1,2,4",A,Hematologia,2019 jesień,9,"Wskazaniem do przeprowadzenia przeszczepienia allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną w pierwszej całkowitej remisji jest : 1) wiek > 40 lat; 2) leukocytoza > 100 G/l przy rozpoznaniu T -ALL; 3) obecno ść t(4; 11); 4) obecność t(9; 22). Prawidłowa odpowiedź to: A. wszystkie wymienione . B. żadna z wymienionych . C. 2,3. D. 1,2,3 . E. 1,2,4 ."
Według klasyfikacji WHO z 2016 roku do kryteriów rozpoznania samoistnej nadpłytkowości należy : A. brak powiększenia śledziony; B. liczba płytek ≥ 450 G/L; C. liczba płytek ≥ 600 G/L; D. obecność genu BCR -ABL; E. liczba krwinek białych ≥ 11 G/l,B,Hematologia,2019 jesień,8,Według klasyfikacji WHO z 2016 roku do kryteriów rozpoznania samoistnej nadpłytkowości należy : A. brak powiększenia śledziony . D. obecność genu BCR -ABL. B. liczba płytek ≥ 450 G/L . E. liczba krwinek białych ≥ 11 G/l . C. liczba płytek ≥ 600 G/L .
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego zwłóknienia szpiku: A. wskazaniem do usunięcia śledziony jest splenomegalia ponad 10 cm spod łuku żebrowego; B. leczenie ruksolitynibem można stosować niezależnie od liczby płytek krwi; C. jedyną metodą leczenia dającą szansę na całkowite wyleczenie jest przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych; D. średni czas przeżycia chorych na pierwotne zwłókn ienie szpiku i na czerwienicę prawdziwą jest porównywalny; E. transformacja do ostrej białaczki szpikowej występuje u poniżej 5% chorych,C,Hematologia,2019 jesień,7,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego zwłóknienia szpiku: A. wskazaniem do usunięcia śledziony jest splenomegalia ponad 10 cm spod łuku żebrowego . B. leczenie ruksolitynibem można stosować niezależnie od liczby płytek krwi . C. jedyną metodą leczenia dającą szansę na całkowite wyleczenie jest przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych . D. średni czas przeżycia chorych na pierwotne zwłókn ienie szpiku i na czerwienicę prawdziwą jest porównywalny . E. transformacja do ostrej białaczki szpikowej występuje u poniżej 5% chorych .
"U chorego lat 40 z przebytą przed 2 laty zakrzepicą żyły wrotnej rozpoznano obecnie pierwotne włóknienie szpiku z obecnością mutacji JAK2 , ryzyko pośrednie -2, według IPSS, z obecnymi objawami ogólnymi, ze splenomegalią 7 cm poniżej lewego łuku żebrowego. Choremu należy włączyć : A. hydroksymocznik + leczenie przeciwzakrzepowe; B. interferon -alfa + leczenie przeciwpłytkowe; C. ruksolitynib + leczenie przeciwpłytkowe; D. ruksolitynib + leczenie przeciwzakrzepowe; E. ruksolitynib bez leków przeciwkrzepliwych",D,Hematologia,2019 jesień,6,"U chorego lat 40 z przebytą przed 2 laty zakrzepicą żyły wrotnej rozpoznano obecnie pierwotne włóknienie szpiku z obecnością mutacji JAK2 , ryzyko pośrednie -2, według IPSS, z obecnymi objawami ogólnymi, ze splenomegalią 7 cm poniżej lewego łuku żebrowego. Choremu należy włączyć : A. hydroksymocznik + leczenie przeciwzakrzepowe . B. interferon -alfa + leczenie przeciwpłytkowe . C. ruksolitynib + leczenie przeciwpłytkowe . D. ruksolitynib + leczenie przeciwzakrzepowe . E. ruksolitynib bez leków przeciwkrzepliwych ."
"U chorego, który był doty chczas zdrowy (prawidłowa morfologia krwi sprzed 3 miesięcy) stwierdzono wzrost odsetka blastów w szpiku do 26%, komórki gr anulo - poezy i erytropoezy wykazują cechy dysplazji. Jakie rozpoznanie należy postawić? A. zespół mielodysplastyczny z nadmiarem blastów 2 (RAEB 2); B. ostra białaczka szpikowa; C. przewlekła białaczka mielomonocytowa , typ proliferacyjny; D. zespół mielodysplastyczny/mieloproliferacyjny; E. przewlekła białaczka szpikowa",B,Hematologia,2019 jesień,18,"U chorego, który był doty chczas zdrowy (prawidłowa morfologia krwi sprzed 3 miesięcy) stwierdzono wzrost odsetka blastów w szpiku do 26%, komórki gr anulo - poezy i erytropoezy wykazują cechy dysplazji. Jakie rozpoznanie należy postawić? A. zespół mielodysplastyczny z nadmiarem blastów 2 (RAEB 2) . B. ostra białaczka szpikowa . C. przewlekła białaczka mielomonocytowa , typ proliferacyjny . D. zespół mielodysplastyczny/mieloproliferacyjny . E. przewlekła białaczka szpikowa ."
Wskazaniem do włączenia cytoredukcyjnego w nadpłytkowości samoistnej jest: A. wiek ≥ 50; B. liczba płytek krwi powyżej 600 G/l; C. liczba płytek krwi powyżej 900 G/l; D. wiek ≥ 60; E. obecność mutacji JAK2,D,Hematologia,2019 jesień,5,Wskazaniem do włączenia cytoredukcyjnego w nadpłytkowości samoistnej jest: A. wiek ≥ 50 . roku życia . B. liczba płytek krwi powyżej 600 G/l . C. liczba płytek krwi powyżej 900 G/l . D. wiek ≥ 60 . roku życia . E. obecność mutacji JAK2 .
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki szpikowej : A. jedynym poznanym czynnikiem etiologicznym zwiększającym ryzyko zachorowania jest promieniowanie jonizujące; B. jedynym białkiem powstającym na matrycy BCR -ABL1 w przewlekłej białaczce szpikowej jest białko p210; C. do najczęstszych aberracji wyprzedzających zaostrzenie choroby należą: trisomia 8; D. objawy nadlepkości związane z wysoką leukocytozą mogą wystąpić u ok; E. wszystkie wymienione,B,Hematologia,2019 jesień,3,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki szpikowej : A. jedynym poznanym czynnikiem etiologicznym zwiększającym ryzyko zachorowania jest promieniowanie jonizujące . B. jedynym białkiem powstającym na matrycy BCR -ABL1 w przewlekłej białaczce szpikowej jest białko p210 . C. do najczęstszych aberracji wyprzedzających zaostrzenie choroby należą: trisomia 8. pary (+8), występowanie izochromosomu 17 i(17q), trisomia 19. pary (+19), pojawienie się dodatkowego chromosomu Ph . D. objawy nadlepkości związane z wysoką leukocytozą mogą wystąpić u ok. 10% chorych . E. wszystkie wymienione ."
"Wskaż kryteria fazy akceleracji w przewlekłej białaczce szpikowej wg ELN (European LeukemiaNet ): 1) 15 -29% blastów w szpiku kostnym lub we krwi; 2) łącznie 30% blastów i promielocytów we krwi lub szpiku, lecz < 30% samych blastów; 3) nadpłytkowość > 1000 G/I niereagująca na leczeni e; 4) długotrwała małopłytkowość < 100 G/I niezwiązana z terapią; 5) odsetek bazofilów we krwi obwodowej lub szpiku ≥ 20%; 6) pojawienie się ewolucji klonalnej w komórkach Ph(+). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5,6; B. 1,3,4,5,6; C. 1,2,4,5,6; D. 1,2,3,4,6; E. 1,2,3,4,5",C,Hematologia,2019 jesień,2,"Wskaż kryteria fazy akceleracji w przewlekłej białaczce szpikowej wg ELN (European LeukemiaNet ): 1) 15 -29% blastów w szpiku kostnym lub we krwi; 2) łącznie 30% blastów i promielocytów we krwi lub szpiku, lecz < 30% samych blastów; 3) nadpłytkowość > 1000 G/I niereagująca na leczeni e; 4) długotrwała małopłytkowość < 100 G/I niezwiązana z terapią; 5) odsetek bazofilów we krwi obwodowej lub szpiku ≥ 20%; 6) pojawienie się ewolucji klonalnej w komórkach Ph(+). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5,6 . B. 1,3,4,5,6 . C. 1,2,4,5,6 . D. 1,2,3,4,6 . E. 1,2,3,4,5 ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołów mielodysplastycznych (MDS): A. u chorych na zespoły mielodysplastyczne najczęściej występującym objawem jest niedokrwistość; B. jedynie przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzys - tych może doprowadzić do wyleczenia chorego z rozpoznaniem MDS; C. u chorych na MDS z odsetkiem blastów > 10% przed procedurą allogenicznej transplantacji należy zastosować leczenie obniżające odsetek blastów, np; D. około 10% zespołów mielodysplastycznych przebiega ze zwłóknieniem szpiku; E. zwłóknienie szpiku częściej występuje u chorych na zespoły mielodysplastyczne wtórne do leczenia chemioterapią i/lub radioterapią",C,Hematologia,2019 jesień,1,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołów mielodysplastycznych (MDS): A. u chorych na zespoły mielodysplastyczne najczęściej występującym objawem jest niedokrwistość . B. jedynie przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzys - tych może doprowadzić do wyleczenia chorego z rozpoznaniem MDS . C. u chorych na MDS z odsetkiem blastów > 10% przed procedurą allogenicznej transplantacji należy zastosować leczenie obniżające odsetek blastów, np. niskie dawki arabinozydu cytozyny lub lenalidomid . D. około 10% zespołów mielodysplastycznych przebiega ze zwłóknieniem szpiku . E. zwłóknienie szpiku częściej występuje u chorych na zespoły mielodysplastyczne wtórne do leczenia chemioterapią i/lub radioterapią ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące neuropatii w szpiczaku plazmocytowym : A. u niektórych chorych jest stwierdzana już w chwili rozpoznania; B. istniejąca przy rozpoznaniu neuropatia jakiegokolwiek stopnia jest przeciwwskazaniem do talidomidu; C. w leczeniu bólu neuropatycznego stosuje się pregabalinę; D. występuje u większości chorych z postacią oporną/nawrotową szpiczaka; E. żadne z powyższych - wszystkie są prawdziwe,B,Hematologia,2020 wiosna,120,Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące neuropatii w szpiczaku plazmocytowym : A. u niektórych chorych jest stwierdzana już w chwili rozpoznania . B. istniejąca przy rozpoznaniu neuropatia jakiegokolwiek stopnia jest przeciwwskazaniem do talidomidu. C. w leczeniu bólu neuropatycznego stosuje się pregabalinę. D. występuje u większości chorych z postacią oporną/nawrotową szpiczaka. E. żadne z powyższych - wszystkie są prawdziwe.
"U pacjenta lat 65 stwierdzono guz kostny zlokalizowany w prawym obojczyku. Badanie histopatologiczne jego wycinka wykazało naciek plazmocytowy. Niskodawkowa tomografia komputerowa całego ciała nie wykazała innych zmian osteolitycznych, czynność nerek była prawidłowa, nie stwierdzono nieprawidłowości w morfologii krwi, ani hiperkalcemii. Proteinogram wykazał obecność w surowicy białka monoklonalnego IgG kappa w stężeniu 25 g/l. W trepanobiopsji stwierdzono obecność plazmocytów klonalnych w szpiku, które stanowiły poniżej 10%. Nie wykazano białka monoklonalnego w moczu. Jakie powinno być dalsze postępowanie? A. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego i po konsylium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową obserwacją; B. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsy lium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową obserwacją; C. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsylium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następowym podawaniem bi sfosfonianów przez 2 lata; D. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsylium z udziałem chiru rga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową chemioterapią systemową; E. należy potraktować zmianę kostną jako objaw „CRAB”, rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i zaproponować pacjentowi chemi oterapię systemową",B,Hematologia,2020 wiosna,119,"U pacjenta lat 65 stwierdzono guz kostny zlokalizowany w prawym obojczyku. Badanie histopatologiczne jego wycinka wykazało naciek plazmocytowy. Niskodawkowa tomografia komputerowa całego ciała nie wykazała innych zmian osteolitycznych, czynność nerek była prawidłowa, nie stwierdzono nieprawidłowości w morfologii krwi, ani hiperkalcemii. Proteinogram wykazał obecność w surowicy białka monoklonalnego IgG kappa w stężeniu 25 g/l. W trepanobiopsji stwierdzono obecność plazmocytów klonalnych w szpiku, które stanowiły poniżej 10%. Nie wykazano białka monoklonalnego w moczu. Jakie powinno być dalsze postępowanie? A. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego i po konsylium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową obserwacją . B. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsy lium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową obserwacją . C. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsylium z udziałem chirurga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następowym podawaniem bi sfosfonianów przez 2 lata . D. rozpoznanie guza plazmocytowego odosobnionego z minimalnym zajęciem szpiku i po konsylium z udziałem chiru rga ortopedy należy zaproponować pacjentowi radykalne usunięcie guza i/lub radioterapię miejscową z następową chemioterapią systemową . E. należy potraktować zmianę kostną jako objaw „CRAB”, rozpoznać szpiczaka plazmocytowego i zaproponować pacjentowi chemi oterapię systemową ."
Który z niżej wymienionych objawów pozwala na różnicowanie pomiędzy tlącym się i objawowym (tzn. wymagającym leczenia) szpiczakiem plazmocytowym klasy IgG lub IgA? A. odsetek plazmocytów klonalnych w szpiku kostnym zawierający się w przedziale 10 -60%; B. stężenie immunoglobuliny monoklonalnej w surowicy ≥ 30 g/l; C. dobowe wydalanie białka monoklonalnego z moczem > 500 mg/24 godz; D. obecność translokacji t(4’14) w klonalnych plazmocytach; E. żaden z wymienionych,E,Hematologia,2020 wiosna,118,Który z niżej wymienionych objawów pozwala na różnicowanie pomiędzy tlącym się i objawowym (tzn. wymagającym leczenia) szpiczakiem plazmocytowym klasy IgG lub IgA? A. odsetek plazmocytów klonalnych w szpiku kostnym zawierający się w przedziale 10 -60%. B. stężenie immunoglobuliny monoklonalnej w surowicy ≥ 30 g/l . C. dobowe wydalanie białka monoklonalnego z moczem > 500 mg/24 godz . D. obecność translokacji t(4’14) w klonalnych plazmocytach . E. żaden z wymienionych .
"Lekiem zarejestrowanym w Unii Europejskiej do leczenia podtrzymującego w szpiczaku plazmocytowym po przeszczepieniu autologicznym komórek krwiotwórczych jest : A. talidomid; B. lenalidomid; C. pomalidomid; D. bortezomid; E. nie wykazano korzyści ze stosowania żadnego z tych leków w powyż szym wskazaniu, dlatego też żaden z nich nie uzyskał rejestracji",B,Hematologia,2020 wiosna,117,"Lekiem zarejestrowanym w Unii Europejskiej do leczenia podtrzymującego w szpiczaku plazmocytowym po przeszczepieniu autologicznym komórek krwiotwórczych jest : A. talidomid . B. lenalidomid . C. pomalidomid . D. bortezomid . E. nie wykazano korzyści ze stosowania żadnego z tych leków w powyż szym wskazaniu, dlatego też żaden z nich nie uzyskał rejestracji ."
Wskaż niekorzystne cytogenetyczne czynniki rokownicze w szpiczaku plazmocytowym : A. del(17p); B. t(14;20); C. amp(1q); D. del(13q); E. wszystkie wymienione,E,Hematologia,2020 wiosna,116,Wskaż niekorzystne cytogenetyczne czynniki rokownicze w szpiczaku plazmocytowym : A. del(17p) . B. t(14;20) . C. amp(1q) . D. del(13q) . E. wszystkie wymienione .
"5. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania bi sfosfonianów w leczeniu szpiczaka plazmocytowego: A. powinny być stosowane u wszystkich chorych z objawowym szpiczakiem; B. przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić sanację jamy ustnej; C. mają działanie nie tylko przeciwdziałające osteolizie, ale też niektóre z nich mają działanie przeciwszpiczakowe i prawdopodobnie też przedłużają całkowite przeżycie chorych; D. postacie dożylne są przeciwwskaza ne, gdy filtracja kłębuszkowa wynosi poniżej 30 ml/min z wyjątkiem chorych dializowanych; E. żadne z powyższ ych - wszystkie są prawdziwe",E,Hematologia,2020 wiosna,115,"5. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania bi sfosfonianów w leczeniu szpiczaka plazmocytowego: A. powinny być stosowane u wszystkich chorych z objawowym szpiczakiem . B. przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić sanację jamy ustnej . C. mają działanie nie tylko przeciwdziałające osteolizie, ale też niektóre z nich mają działanie przeciwszpiczakowe i prawdopodobnie też przedłużają całkowite przeżycie chorych . D. postacie dożylne są przeciwwskaza ne, gdy filtracja kłębuszkowa wynosi poniżej 30 ml/min z wyjątkiem chorych dializowanych . E. żadne z powyższ ych - wszystkie są prawdziwe ."
4. Do objawów zajęcia mięśnia serca przez amyloidozę AL należ y: A. podwyższone surowicze stężenie troponiny T i NT -proBNP; B. zapis EKG wykazujący obniżony woltaż zespołów QRS; C. badanie echokardiograficzne wykazujące przerost lewej komory serca; D. wszystk ie wymienione; E. żadna z wymienionych,D,Hematologia,2020 wiosna,114,4. Do objawów zajęcia mięśnia serca przez amyloidozę AL należ y: A. podwyższone surowicze stężenie troponiny T i NT -proBNP . B. zapis EKG wykazujący obniżony woltaż zespołów QRS . C. badanie echokardiograficzne wykazujące przerost lewej komory serca . D. wszystk ie wymienione . E. żadna z wymienionych .
3. Do kryteriów hematologicznych bardzo dobrej odpowiedzi częściowej (VGPR) na leczenie amyloidozy AL należą: A. niewykrywalne białko M w surowicy i moczu metodą immunofliksacji; B. różnica pomiędzy surowiczym stężeniem wolnych łańcuchów lekkich (sFLC) klona lnych a sFLC prawidłowych wynos ząca < 40 mg/dl; C. obniżenie stężenia sFLC klonalnych o ≤ 50% w stosunku do wartości wyjściowej; D. niewykrycie metodą trepanobiopsji klonalnych plazmocytów w szpiku; E. żadne z wymienionych,B,Hematologia,2020 wiosna,113,3. Do kryteriów hematologicznych bardzo dobrej odpowiedzi częściowej (VGPR) na leczenie amyloidozy AL należą: A. niewykrywalne białko M w surowicy i moczu metodą immunofliksacji . B. różnica pomiędzy surowiczym stężeniem wolnych łańcuchów lekkich (sFLC) klona lnych a sFLC prawidłowych wynos ząca < 40 mg/dl . C. obniżenie stężenia sFLC klonalnych o ≤ 50% w stosunku do wartości wyjściowej . D. niewykrycie metodą trepanobiopsji klonalnych plazmocytów w szpiku . E. żadne z wymienionych .
"2. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu POEMS: A. do typowych objawów należą zmiany kostne o typie ognisk osteosklerotycznych; B. pacjenci, u których występują pojedyncze (1 -2) ogniska kostne bez uchwytnych cech nacieku szpiku kostnego przez klonalne plazmocyty, mogą być leczeni jedynie radioterapią; C. dokonując wyboru schematu chemioterapii należy, w miarę możliwości, unikać bortezomibu; D. odpowiedź na leczenie w zakresie polineuropa tii powinna być widoczna już po 3 miesiącach leczenia; E. w leczeniu systemowym u osób młodszych należy rozważyć megachemioterapię melfalanem i autologiczne przeszczepienie komórek krwiotwórczych",D,Hematologia,2020 wiosna,112,"2. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu POEMS: A. do typowych objawów należą zmiany kostne o typie ognisk osteosklerotycznych . B. pacjenci, u których występują pojedyncze (1 -2) ogniska kostne bez uchwytnych cech nacieku szpiku kostnego przez klonalne plazmocyty, mogą być leczeni jedynie radioterapią . C. dokonując wyboru schematu chemioterapii należy, w miarę możliwości, unikać bortezomibu . D. odpowiedź na leczenie w zakresie polineuropa tii powinna być widoczna już po 3 miesiącach leczenia . E. w leczeniu systemowym u osób młodszych należy rozważyć megachemioterapię melfalanem i autologiczne przeszczepienie komórek krwiotwórczych ."
"Zgodnie z wytycznymi ELN ( European Leukemia Net) z 2013 r., odpowiedź optymalna na leczeni e TKI w I linii w 12 . miesiącu leczenia, jest definiowana jako : A. BCR -ABL1 < 1% w badaniu molekularnym lub Ph(+) 0% w badaniu cytogenetycznym; B. BCR -ABL1 1-10% w badaniu molekularnym lub Ph(+) 1 -35% w badaniu cytogenetycznym; C. BCR -ABL1 ≤ 0,1% w badaniu molekularnym; D. BCR-ABL1 0,1-1% w badaniu molekularnym; E. żadne z wymienionych",C,Hematologia,2019 jesień,4,"Zgodnie z wytycznymi ELN ( European Leukemia Net) z 2013 r., odpowiedź optymalna na leczeni e TKI w I linii w 12 . miesiącu leczenia, jest definiowana jako : A. BCR -ABL1 < 1% w badaniu molekularnym lub Ph(+) 0% w badaniu cytogenetycznym . B. BCR -ABL1 1-10% w badaniu molekularnym lub Ph(+) 1 -35% w badaniu cytogenetycznym . C. BCR -ABL1 ≤ 0,1% w badaniu molekularnym . D. BCR-ABL1 0,1-1% w badaniu molekularnym . E. żadne z wymienionych ."
"U chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka z towarzyszącą granulopenią zaleca się: A. stosowanie czynników stymulujących granulopoezę w leczeniu profilaktycznym; B. stosowanie antybiotykoterapii w leczeniu profilaktycznym; C. stosowanie czynników stymulujących granulopoezę w przebiegu zakażenia; D. profilaktyczne stosowanie leków przeciwgrzybiczych; E. profilaktyczne stosowanie antybiotykoterapii, leków przeciwgr zybiczych i czynników stymulujących granulopoezę",C,Hematologia,2019 jesień,19,"U chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka z towarzyszącą granulopenią zaleca się: A. stosowanie czynników stymulujących granulopoezę w leczeniu profilaktycznym . B. stosowanie antybiotykoterapii w leczeniu profilaktycznym . C. stosowanie czynników stymulujących granulopoezę w przebiegu zakażenia . D. profilaktyczne stosowanie leków przeciwgrzybiczych . E. profilaktyczne stosowanie antybiotykoterapii, leków przeciwgr zybiczych i czynników stymulujących granulopoezę ."
"Azacytydyna (lek demetylujący) stosowany w leczeniu zespołów mielodysplastycznych wyższego ryzyka powoduje : A. wydłużenie czasu przeżycia; B. wyleczenie; C. wydłuż enie czasu do transformacji w ostrą białaczkę w porównaniu z leczeniem wspomagającym; D. uzyskanie całkowitej remisji przez 9 -17% chorych; E. prawdziwe są odpowiedzi A,C,D",E,Hematologia,2019 jesień,20,"Azacytydyna (lek demetylujący) stosowany w leczeniu zespołów mielodysplastycznych wyższego ryzyka powoduje : A. wydłużenie czasu przeżycia . B. wyleczenie . C. wydłuż enie czasu do transformacji w ostrą białaczkę w porównaniu z leczeniem wspomagającym . D. uzyskanie całkowitej remisji przez 9 -17% chorych . E. prawdziwe są odpowiedzi A,C,D ."
Do częstych zaburzeń genetycznych w przypadkach sporadycznego lub związanego z niedob orem odporności chłoniaka Burkitta nie należ y: A. rearanżacj a genu MYC; B. mutacj a genów czynników transkrypcyjnych TCF/ID3; C. mutacj a TP53; D. mutacj a genu cykliny D3; E. rearanżacj a genu BCL2,E,Hematologia,2019 jesień,21,Do częstych zaburzeń genetycznych w przypadkach sporadycznego lub związanego z niedob orem odporności chłoniaka Burkitta nie należ y: A. rearanżacj a genu MYC . B. mutacj a genów czynników transkrypcyjnych TCF/ID3 . C. mutacj a TP53 . D. mutacj a genu cykliny D3. E. rearanżacj a genu BCL2 .
"Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p: A. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1; B. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu , jako jedynego skutecznego leczenia z wyboru; C. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HSCT; D. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BCR nawet w 1; E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń",D,Hematologia,2019 jesień,48,"Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p: A. nie zawsze jest powodem całkowitej oporności na analogi puryn, w związku z czym tacy chorzy zawsze powinni otrzymywać tę grupę leków w 1. linii . B. powoduje konieczność zastosowania alemtuzumabu , jako jedynego skutecznego leczenia z wyboru. C. powoduje konieczność natychmiastowej kwalifikacji do allo -HSCT. D. jest wskazaniem do zastosowania inhibitora BCR nawet w 1. linii leczenia, szczególnie u chorych z przeciw wskazaniami do zastosowania analog ów puryn. E. nie zmienia postępowania, w porównaniu z chorymi bez tych zaburzeń ."
Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia immunochemioterapią przewlekłej białaczki limfocytowej nie jest : A. objawowa splenomegalia; B. progresywna limfadenopatia; C. wyłącznie jeden z objawów ogólnych zależny od białaczki; D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna BTA -dodatnia (Hb < 8 g%); E. czas podwojenia limfocytozy w ciągu 6 miesięcy z wyjściową ich liczbą > 30 tys,D,Hematologia,2019 jesień,47,Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia immunochemioterapią przewlekłej białaczki limfocytowej nie jest : A. objawowa splenomegalia . B. progresywna limfadenopatia . C. wyłącznie jeden z objawów ogólnych zależny od białaczki . D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna BTA -dodatnia (Hb < 8 g%) . E. czas podwojenia limfocytozy w ciągu 6 miesięcy z wyjściową ich liczbą > 30 tys./µl.
Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest: A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów); B. obecność splenomegalii; C. obecność nacieków pozawęzłowych białaczki; D. istotne podejrzenie zespołu Richtera; E. wyłącznie potwierdzona transformacja do chłoniaka Hodgkina,D,Hematologia,2019 jesień,46,Wskazaniem do wykonania badania PET -CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest: A. postać węzłowa białaczki (SLL - chłoniak z małych limfocytów) . B. obecność splenomegalii . C. obecność nacieków pozawęzłowych białaczki . D. istotne podejrzenie zespołu Richtera . E. wyłącznie potwierdzona transformacja do chłoniaka Hodgkina.
"Rozpoznanie białaczki prolimfocytowej: A. nie istnieje w najnowszej klasyfikacji WHO; B. jest bardzo rzadkie i dotyczy jedynie komórek B; C. jest bardzo częste, ale dotyczy prawie wyłącznie mieszkańców Dalekiego Wschodu; D. oznacza złe rokowanie, gdyż nie ma ustalonego skutecznego schematu leczenia tej białaczki; E. jest wskazaniem do zastosowania w 1",D,Hematologia,2019 jesień,45,"Rozpoznanie białaczki prolimfocytowej: A. nie istnieje w najnowszej klasyfikacji WHO . B. jest bardzo rzadkie i dotyczy jedynie komórek B . C. jest bardzo częste, ale dotyczy prawie wyłącznie mieszkańców Dalekiego Wschodu . D. oznacza złe rokowanie, gdyż nie ma ustalonego skutecznego schematu leczenia tej białaczki . E. jest wskazaniem do zastosowania w 1. linii alemtuzumabu."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące l eczenie białaczki włochatokomórkowej: A. choroba ta w ogóle nie wymaga leczenia; B. w momencie rozpoznani a białaczki należy natychmiast zastosować in terferon; C. w postaci objawowej białaczki należy zastosować w 1; D. przed włączeniem jakiegokolwiek leczenia syst emowego, należy rozważyć wykonanie w pierwszej kolejności splenektomii; E. leczeniem z wyboru tej białaczki jest zastosowanie inhibitorów kinazy Brutona",C,Hematologia,2019 jesień,44,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące l eczenie białaczki włochatokomórkowej: A. choroba ta w ogóle nie wymaga leczenia . B. w momencie rozpoznani a białaczki należy natychmiast zastosować in terferon . C. w postaci objawowej białaczki należy zastosować w 1. linii kladrybinę lub pentostatynę . D. przed włączeniem jakiegokolwiek leczenia syst emowego, należy rozważyć wykonanie w pierwszej kolejności splenektomii . E. leczeniem z wyboru tej białaczki jest zastosowanie inhibitorów kinazy Brutona ."
"Badanie w kierunku mutacji V600E genu BRAF : A. wykazuje jej obecność u ok; B. ma znaczenie w przewlekłej białaczce limfocytowej i pomimo, że występuje rzadko , ma bardzo niekorzystne znaczenie rokownicze; C. wykazuje jej obecność u wszystkich chorych na białaczkę włochatokomórkową, co wykorzystuje się w diagn ostyce tej choroby; D. jest wykorzystywane w diagnostyce rzadkich postaciach ostrych białaczek szpikowych; E. jest podstawą rozpoznania białaczki eozynofilowej",C,Hematologia,2019 jesień,43,"Badanie w kierunku mutacji V600E genu BRAF : A. wykazuje jej obecność u ok. 50% chorych na białaczkę włochatokomórkową i współistnieje z zakażeniem wirusem Epstein -Barr. B. ma znaczenie w przewlekłej białaczce limfocytowej i pomimo, że występuje rzadko , ma bardzo niekorzystne znaczenie rokownicze . C. wykazuje jej obecność u wszystkich chorych na białaczkę włochatokomórkową, co wykorzystuje się w diagn ostyce tej choroby . D. jest wykorzystywane w diagnostyce rzadkich postaciach ostrych białaczek szpikowych. E. jest podstawą rozpoznania białaczki eozynofilowej ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii : A. choroba często rozwija się w przebiegu anemii aplastycznej; B. głównym mechanizmem rozwoju niedokrwistości jest niedobór żelaza; C. niedokrwistość wynika z zaburzeń budowy część hemowej hemogolobiny; D. cech ą charakterystyczną jest niedok rwistość autoimmunohemolityczna; E. współistn ienie dysyplazji erytrocytów w badaniu cytologicznym szpiku jest jednym z kryteriów rozpoznania,A,Hematologia,2019 jesień,42,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii : A. choroba często rozwija się w przebiegu anemii aplastycznej. B. głównym mechanizmem rozwoju niedokrwistości jest niedobór żelaza . C. niedokrwistość wynika z zaburzeń budowy część hemowej hemogolobiny . D. cech ą charakterystyczną jest niedok rwistość autoimmunohemolityczna. E. współistn ienie dysyplazji erytrocytów w badaniu cytologicznym szpiku jest jednym z kryteriów rozpoznania .
Wysoką skuteczność w zakresie wzrostu stężenia hemoglobiny u chorych z niedokrwistością o typie niedokrwistości chorób przewlekłych (ACD) w przebie - gu chorób tkanki osiąga się po zastosowaniu : A. witaminy B 12 podawanej doustnie; B. suplementacji do żylnej żelaza; C. tocilizumabu; D. splenektomii; E. leczenia immunoablacyjnego C,C,Hematologia,2019 jesień,41,Wysoką skuteczność w zakresie wzrostu stężenia hemoglobiny u chorych z niedokrwistością o typie niedokrwistości chorób przewlekłych (ACD) w przebie - gu chorób tkanki osiąga się po zastosowaniu : A. witaminy B 12 podawanej doustnie . D. splenektomii . B. suplementacji do żylnej żelaza. E. leczenia immunoablacyjnego C. tocilizumabu . (ATG + cyk losporyna) .
U pacjentów z niedokrwistością chorób przewlekłych stwierdza się: A. zmiany wynikające z upośledzenia krwiotworzenia w szpiku z obecn ością hematopoezy pozaszpikowej; B. zaburzenia dotyczące funkcji transportera żelaza - hepcydyny; C. zaburzenia dotyczące funkcji transportera żelaza - ferroportyny; D. nabyty defekt antygenów błonowych erytrocytów; E. wrodzony defekt budowy i funkcji hepc ydyny,C,Hematologia,2019 jesień,40,U pacjentów z niedokrwistością chorób przewlekłych stwierdza się: A. zmiany wynikające z upośledzenia krwiotworzenia w szpiku z obecn ością hematopoezy pozaszpikowej. B. zaburzenia dotyczące funkcji transportera żelaza - hepcydyny . C. zaburzenia dotyczące funkcji transportera żelaza - ferroportyny . D. nabyty defekt antygenów błonowych erytrocytów . E. wrodzony defekt budowy i funkcji hepc ydyny .
"Do przyczyn niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego należą: 1) choroba autoimmunologiczna – choroba A ddisona -Biermera ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) nadużywanie alkoholu ; 4) stan po resekcji proksymalnej części jelita grubego ; 5) przewlekł a niedokrwistość hemolityczna. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,5; C. 1,2; D. 2,3,5; E. 4,5",D,Hematologia,2019 jesień,39,"Do przyczyn niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego należą: 1) choroba autoimmunologiczna – choroba A ddisona -Biermera ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) nadużywanie alkoholu ; 4) stan po resekcji proksymalnej części jelita grubego ; 5) przewlekł a niedokrwistość hemolityczna. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,5. C. 1,2. D. 2,3,5 . E. 4,5."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotycząc e anemii aplastycznej idiopatycznej: A. u młodych osób dorosłych należy w ramach diagnostyki różnicowej wykonać badanie cytogenetyczne w celu oceny łamliwości chromosomów; B. w postaci ciężkiej kryteria diagnostyczne ze krwi obwodowej to liczba granulocytów poniżej 0,5 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 30 G/L; C. stwierdza się zwiększony odsetek blastów powyżej 5%, ale nie przekraczający 20% u chorego z aplastycznym szpikiem; D. postać ciężka rozpoznaje się przy komórkowości szpiku poniżej 25%, niezależnie od głębokości pancytopenii; E. w postaci bardzo ciężkiej kryteria diagnostyczne ze krwi obwodowej to liczba granulocytów poniżej 0,1 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 10 G/ L",A,Hematologia,2019 jesień,38,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotycząc e anemii aplastycznej idiopatycznej: A. u młodych osób dorosłych należy w ramach diagnostyki różnicowej wykonać badanie cytogenetyczne w celu oceny łamliwości chromosomów . B. w postaci ciężkiej kryteria diagnostyczne ze krwi obwodowej to liczba granulocytów poniżej 0,5 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 30 G/L . C. stwierdza się zwiększony odsetek blastów powyżej 5%, ale nie przekraczający 20% u chorego z aplastycznym szpikiem . D. postać ciężka rozpoznaje się przy komórkowości szpiku poniżej 25%, niezależnie od głębokości pancytopenii . E. w postaci bardzo ciężkiej kryteria diagnostyczne ze krwi obwodowej to liczba granulocytów poniżej 0,1 G/L oraz liczba płytek krwi poniżej 10 G/ L."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedo krwistości z niedoboru żelaza : A. w morfologii charakterystyczn y jest wzrost MCV oraz tendencja do małopłytkowości; B. u 70% pacjentów choroba ma tło wrodzone, jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący; C. u chorych stwierdza się tendencję do cytopenii, często pancytopenii; D. stwierdzono wzrost częstości jej występowania u chorych po gastrektomii; E. choroba ma ścisły związek patogen etyczny z gammapatią monoklonalną o nieustalonym znaczeniu (MGUS)",D,Hematologia,2019 jesień,37,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedo krwistości z niedoboru żelaza : A. w morfologii charakterystyczn y jest wzrost MCV oraz tendencja do małopłytkowości . B. u 70% pacjentów choroba ma tło wrodzone, jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący . C. u chorych stwierdza się tendencję do cytopenii, często pancytopenii . D. stwierdzono wzrost częstości jej występowania u chorych po gastrektomii. E. choroba ma ścisły związek patogen etyczny z gammapatią monoklonalną o nieustalonym znaczeniu (MGUS) ."
"Wskaż c echy charakterystyczn e dla niedokrwistości wieloniedoborowej : A. niedokrwistość normocytarna, w rozmazie krwi obecna anizocytoza, niedobór żelaza z niedoborem witaminy B 12 lub kwasu foliowe go; B. występuje wrodzony defekt białek błonowych erytrocytów z obecności ą w rozmazie krwi obwodowej mikrosferocytów; C. współistnieje tendencja do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznej z zimnymi przeciwciałami; D. płaska krzywa wchłaniania żelaza jest niezbędna do postawienia roz poznania; E. charakterystyczne jest obniżenie stężenia haptoglobiny sugerujące hemolizę wewnątrznaczyniową",A,Hematologia,2019 jesień,36,"Wskaż c echy charakterystyczn e dla niedokrwistości wieloniedoborowej : A. niedokrwistość normocytarna, w rozmazie krwi obecna anizocytoza, niedobór żelaza z niedoborem witaminy B 12 lub kwasu foliowe go. B. występuje wrodzony defekt białek błonowych erytrocytów z obecności ą w rozmazie krwi obwodowej mikrosferocytów . C. współistnieje tendencja do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznej z zimnymi przeciwciałami . D. płaska krzywa wchłaniania żelaza jest niezbędna do postawienia roz poznania . E. charakterystyczne jest obniżenie stężenia haptoglobiny sugerujące hemolizę wewnątrznaczyniową ."
"Przyczyną prowadzącą do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznych mogą być: 1) choroby tkanki łącznej ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) chłoniaki indolentne ; 4) ostra białaczka limfoblastyczna ; 5) stan po radioterapii węzłów chłonnyc h w leczeniu chłoniaka H odgkina. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 1,4; C. tylko 1; D. wszystkie wymienione; E. 1,3,4,5",A,Hematologia,2019 jesień,35,"Przyczyną prowadzącą do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznych mogą być: 1) choroby tkanki łącznej ; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie ; 3) chłoniaki indolentne ; 4) ostra białaczka limfoblastyczna ; 5) stan po radioterapii węzłów chłonnyc h w leczeniu chłoniaka H odgkina. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 1,4. C. tylko 1 . D. wszystkie wymienione. E. 1,3,4,5 ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące talasemii beta : A. charakterystyczna jest pancytopenia o różnym nasileniu; B. ze względu na przewlekłą hemolizę dominuje tendencja do makrocytozy erytrocytów; C. w talasemii major jedną z opcji terapeutycznych jest transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych; D. choroba wynika z punktowej mutacji genu dla łańcu chu beta globiny – zamiana pojedynczego aminokwasu zmienia strukturę łańcucha beta; E. cechą najbardziej charakterystyczną w morfologii jest niedokrwistość makrocytowa oraz nadpłytkowość, często pojawia się również neutropenia",C,Hematologia,2019 jesień,34,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące talasemii beta : A. charakterystyczna jest pancytopenia o różnym nasileniu . B. ze względu na przewlekłą hemolizę dominuje tendencja do makrocytozy erytrocytów . C. w talasemii major jedną z opcji terapeutycznych jest transplantacja allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych . D. choroba wynika z punktowej mutacji genu dla łańcu chu beta globiny – zamiana pojedynczego aminokwasu zmienia strukturę łańcucha beta . E. cechą najbardziej charakterystyczną w morfologii jest niedokrwistość makrocytowa oraz nadpłytkowość, często pojawia się również neutropenia ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii (NNH) : 1) typowe jest obniżenie stężenia haptoglobiny; 2) charakterystyczny jest niedobór żelaza; 3) przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest jedną z opcji terapeutycznych; 4) ekulizumab jest stosowany, gdy stwierdza się obecność klonu NNH , niezależnie od objawów klinicznych; 5) stosowanie ekulizumabu nie ma wpływu na ryzyko powikłań zakrzepowych; 6) często występuje tendencja do nadpłytkowości; 7) często występuje tendencja do małop łytkowości . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4,5,7; B. 1,3,7; C. 4,5,6; D. 2,4,5,7; E. 1,5,7",B,Hematologia,2019 jesień,33,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii (NNH) : 1) typowe jest obniżenie stężenia haptoglobiny; 2) charakterystyczny jest niedobór żelaza; 3) przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest jedną z opcji terapeutycznych; 4) ekulizumab jest stosowany, gdy stwierdza się obecność klonu NNH , niezależnie od objawów klinicznych; 5) stosowanie ekulizumabu nie ma wpływu na ryzyko powikłań zakrzepowych; 6) często występuje tendencja do nadpłytkowości; 7) często występuje tendencja do małop łytkowości . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4,5,7 . B. 1,3,7 . C. 4,5,6 . D. 2,4,5,7 . E. 1,5,7 ."
"Przeszczepienie autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych stanowi opcję leczenia u chorych na: A. ostrą białaczką promielocytową w pierwszej remisji molekularnej; B. ostrą białaczką szpikową z obecnością mutacji RUNX1 -RUNX1T1; C. ostrą białaczką szpikową z mutacją NPM1 i wysokim wskaźnikiem ( ≥ 0,5) FLT3 -ITD/FLT3 (typ dziki); D. ostrą białaczką szpikową z mutacją DEK-NUP214; E. ostrą białaczką promielocytową w drugiej remisji hematologicznej i brakiem remisji molekularnej",B,Hematologia,2019 jesień,32,"Przeszczepienie autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych stanowi opcję leczenia u chorych na: A. ostrą białaczką promielocytową w pierwszej remisji molekularnej . B. ostrą białaczką szpikową z obecnością mutacji RUNX1 -RUNX1T1 . C. ostrą białaczką szpikową z mutacją NPM1 i wysokim wskaźnikiem ( ≥ 0,5) FLT3 -ITD/FLT3 (typ dziki) . D. ostrą białaczką szpikową z mutacją DEK-NUP214 . E. ostrą białaczką promielocytową w drugiej remisji hematologicznej i brakiem remisji molekularnej ."
Najczęściej spotykanym zaburzeniem cytogenetycznym w ostrej białaczce o mieszanym fenotypie (MPAL) jest: A. trisomia chromosomu 8; B. t(6;9); C. t(1;22); D. delecja chromosomu 5; E. t(9;22),E,Hematologia,2019 jesień,31,Najczęściej spotykanym zaburzeniem cytogenetycznym w ostrej białaczce o mieszanym fenotypie (MPAL) jest: A. trisomia chromosomu 8 . D. delecja chromosomu 5 . B. t(6;9) . E. t(9;22) . C. t(1;22) .
Śmiertelność związana z przeszczepieniem allogenicznych krwiotwór - czych komórek macierzystych u chorego na ostrą białaczką szpikową wynosi: A. < 5%; B. 5-10%; C. 15-20%; D. 40-50%; E. powyżej 60%,C,Hematologia,2019 jesień,30,Śmiertelność związana z przeszczepieniem allogenicznych krwiotwór - czych komórek macierzystych u chorego na ostrą białaczką szpikową wynosi: A. < 5%. B. 5-10%. C. 15-20%. D. 40-50%. E. powyżej 60%.
"Do cech zespołu różnicowania po leczeniu ATRA/trójtlenek arsenu w ostrej białaczce promielocytowej nie należą : 1) gorączka ; 4) spadek ciśnienia krwi ; 2) zlewne nocne poty ; 5) wzrost ciśnienia krwi . 3) obrzęki obwodowe ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3; B. 2,5; C. 1,4; D. 3,4; E. 1,3,4",B,Hematologia,2019 jesień,29,"Do cech zespołu różnicowania po leczeniu ATRA/trójtlenek arsenu w ostrej białaczce promielocytowej nie należą : 1) gorączka ; 4) spadek ciśnienia krwi ; 2) zlewne nocne poty ; 5) wzrost ciśnienia krwi . 3) obrzęki obwodowe ; Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 2,5. C. 1,4. D. 3,4. E. 1,3,4."
"Monitorowanie molekularne po zakończeniu konsolidacji ostrej białaczki promielocytowej polega na wykonaniu ozna czeń genu PML-RARA we krwi obwodowej: A. co 2 miesiące do 3 lat; B. co 3 miesiące do 3 lat; C. co 3 miesiące do 2 lat; D. co 2 miesiące do 2 lat; E. co 6 miesi ęcy przez pierwsze 2 lata, p óźniej co 12 miesięcy przez kolejne 3 lata",B,Hematologia,2019 jesień,28,"Monitorowanie molekularne po zakończeniu konsolidacji ostrej białaczki promielocytowej polega na wykonaniu ozna czeń genu PML-RARA we krwi obwodowej: A. co 2 miesiące do 3 lat . B. co 3 miesiące do 3 lat . C. co 3 miesiące do 2 lat . D. co 2 miesiące do 2 lat . E. co 6 miesi ęcy przez pierwsze 2 lata, p óźniej co 12 miesięcy przez kolejne 3 lata."
Preparat CPX -361 znajduje zastosowanie w leczeniu: A. ostrej białaczki promielocytowej opornej na ATRA i trójtlenek arsenu; B. przewlekłej białaczce mielomonocytowej z mutacją ASXL1; C. zespołu mielodysplastycznego z obecnością pierścieniowatych syderoblastów; D. ostrej białaczce szpikowej zależnej od terapii (t -AML) lub z cechami zależnymi od mielodysplazji (AML -MRC); E. czerwienicy pierwotnej opornej na hydroksykarbamid,D,Hematologia,2019 jesień,27,Preparat CPX -361 znajduje zastosowanie w leczeniu: A. ostrej białaczki promielocytowej opornej na ATRA i trójtlenek arsenu . B. przewlekłej białaczce mielomonocytowej z mutacją ASXL1 . C. zespołu mielodysplastycznego z obecnością pierścieniowatych syderoblastów . D. ostrej białaczce szpikowej zależnej od terapii (t -AML) lub z cechami zależnymi od mielodysplazji (AML -MRC). E. czerwienicy pierwotnej opornej na hydroksykarbamid .
"Całkowita remisja z niepełną odbudową hematologiczną po leczeniu ostrej białaczki szpikowej wymaga speł nienia następujących kryteriów: A. < 10% blastów w szpiku, neutrofilie < 1500/ µl, liczba płytek > 150 000/µl; B. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1500/ µl, liczba płytek < 150 000/µl; C. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek < 150 000/µl; D. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek < 100 000/µl; E. < 10% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek > 50 000/µl",D,Hematologia,2019 jesień,26,"Całkowita remisja z niepełną odbudową hematologiczną po leczeniu ostrej białaczki szpikowej wymaga speł nienia następujących kryteriów: A. < 10% blastów w szpiku, neutrofilie < 1500/ µl, liczba płytek > 150 000/µl. B. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1500/ µl, liczba płytek < 150 000/µl. C. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek < 150 000/µl. D. < 5% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek < 100 000/µl. E. < 10% blastów w szpiku, neutrofilie < 1000/ µl, liczba płytek > 50 000/µl."
"Mutacje niekorzystne rokowniczo u chorych na ostrą białaczką szpikową to: 1) bialleliczna CEBPA ; 2) ASXL1 ; 3) RUNX1 -RUNX1T1 ; 4) BCR -ABL1 ; 5) NPM1 . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4; B. 2,5; C. 1,4; D. 3,4; E. 3,5",A,Hematologia,2019 jesień,25,"Mutacje niekorzystne rokowniczo u chorych na ostrą białaczką szpikową to: 1) bialleliczna CEBPA ; 2) ASXL1 ; 3) RUNX1 -RUNX1T1 ; 4) BCR -ABL1 ; 5) NPM1 . Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,4. B. 2,5. C. 1,4. D. 3,4. E. 3,5."
"Midostauryna w połączeniu ze schematem DA (daunorubicyna, arabinozyd cytozyny) znajduje zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki szpikowej z obecnością mutacji: A. ASXL1; B. BCR -ABL1; C. TP53; D. FLT3; E. MLL",D,Hematologia,2019 jesień,24,"Midostauryna w połączeniu ze schematem DA (daunorubicyna, arabinozyd cytozyny) znajduje zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki szpikowej z obecnością mutacji: A. ASXL1 . B. BCR -ABL1 . C. TP53 . D. FLT3 . E. MLL."
"Stosunek alleli genu FLT3 -ITD/FLT3 normalny (typ dziki) ≥ 0,5 u chorych na ostrą białaczk ę szpikową wiąże się z: A. zmniejszonym wskaźnikiem całkowitych remisji po leczeniu indukującym; B. zwiększonym wskaźnikiem całkowitych remisji po leczeniu indukującym; C. zmniejszonym ryzykiem nawrotów; D. zwiększonym ryzykiem nawrotów; E. zwiększonym ryzykiem aplazji poterapeutycznej",D,Hematologia,2019 jesień,23,"Stosunek alleli genu FLT3 -ITD/FLT3 normalny (typ dziki) ≥ 0,5 u chorych na ostrą białaczk ę szpikową wiąże się z: A. zmniejszonym wskaźnikiem całkowitych remisji po leczeniu indukującym . B. zwiększonym wskaźnikiem całkowitych remisji po leczeniu indukującym . C. zmniejszonym ryzykiem nawrotów . D. zwiększonym ryzykiem nawrotów . E. zwiększonym ryzykiem aplazji poterapeutycznej ."
"W przypadku chłoniaka Burkitta u chorego w wieku 27 lat, rozpoznanego na podstawie badania patomorfologicznego wyrostka robaczkowego, który został wycięty całkowicie i ocena zaawansowania choroby nie wykazała ognisk aktywności poza operowaną okolicą krętniczo -kątniczą w badaniu PET -CT, optymalnym postępowaniem jest: A. obserwacja bez leczenia; B. immunochemioterapia R -CHOP, 6 cykli; C. program R -Hyper -CVAD i konsolid ująca autotransplantacja szpiku; D. uzupełniające napromienianie okolicy biodrowej; E. intensywna immunochemioterapia z zastosowaniem wysokich dawek metotreksatu, cytarabiny, leków alkilujących i rytuksymabu do 6 cykli",E,Hematologia,2019 jesień,22,"W przypadku chłoniaka Burkitta u chorego w wieku 27 lat, rozpoznanego na podstawie badania patomorfologicznego wyrostka robaczkowego, który został wycięty całkowicie i ocena zaawansowania choroby nie wykazała ognisk aktywności poza operowaną okolicą krętniczo -kątniczą w badaniu PET -CT, optymalnym postępowaniem jest: A. obserwacja bez leczenia. B. immunochemioterapia R -CHOP, 6 cykli . C. program R -Hyper -CVAD i konsolid ująca autotransplantacja szpiku. D. uzupełniające napromienianie okolicy biodrowej . E. intensywna immunochemioterapia z zastosowaniem wysokich dawek metotreksatu, cytarabiny, leków alkilujących i rytuksymabu do 6 cykli ."
"Które markery serologiczne zakażenia wirusami przenoszonymi przez krew badane są obowiązkowo u wsz ystkich dawców krwi w Polsce ? A. anty-HCV, anty -HIV, anty -HBc; B. anty-HCV, anty -HIV, HBsAg; C. antygen rdzeniowy HCV, anty -HIV, HBsAg; D. anty-HCV, antygen p24 -HIV, HBsAg; E. anty-HCV, HBsAg, anty -HTLV",B,Hematologia,2020 wiosna,110,"Które markery serologiczne zakażenia wirusami przenoszonymi przez krew badane są obowiązkowo u wsz ystkich dawców krwi w Polsce ? A. anty-HCV, anty -HIV, anty -HBc. B. anty-HCV, anty -HIV, HBsAg . C. antygen rdzeniowy HCV, anty -HIV, HBsAg. D. anty-HCV, antygen p24 -HIV, HBsAg . E. anty-HCV, HBsAg, anty -HTLV ."
"5. 45-letnia kobieta, od 10 lat zamieszkała w Wielkiej Brytanii, zgłosiła się na konsultację w związku z oporną na leczenie pierwotną małopłytkowością immunologiczn ą (immune thrombocytopenic purpura , ITP), któr ą rozpoznano przed 28 laty. Wówczas liczba płytek wynosiła 21 G/l , a średnia objętość płytek krwi ( mean platelet volume , MPV) była zwiększona – 15 fl (norma 7,5 – 11,5 fl). Mimo wieloletniego leczenia (m.in. prednizon, splenektomia, rytuksymab z deksametazonem, eltrombopag) nie uzyskano zwiększenia liczby płytek krwi > 3 0 G/l. Badanie konsultacyjne wykazało: kilka niewielkich podbiegnięć krwawych na kończynach dolnych, poza tym bez zmian. W badaniach laboratoryjnych: stężenie Hb 12,5 g/dl, liczba krwinek białych 6 G/l, liczba płytek krwi 23 G/l i MPV 14,5 fl. Jakie powinn o być dalsze postępowanie u tej chorej? A. tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej w celu wykluczenia obecności dodatkowej śledziony; B. dożyln e podanie IgG; C. dożyln e podanie anty-D; D. wykona nie bada ń genetyczn ych w kierunku wrodzonej małopłytkowośc i; E. oznacz enie przeciwciał przeciwpłytkow ych",D,Hematologia,2020 wiosna,105,"5. 45-letnia kobieta, od 10 lat zamieszkała w Wielkiej Brytanii, zgłosiła się na konsultację w związku z oporną na leczenie pierwotną małopłytkowością immunologiczn ą (immune thrombocytopenic purpura , ITP), któr ą rozpoznano przed 28 laty. Wówczas liczba płytek wynosiła 21 G/l , a średnia objętość płytek krwi ( mean platelet volume , MPV) była zwiększona – 15 fl (norma 7,5 – 11,5 fl). Mimo wieloletniego leczenia (m.in. prednizon, splenektomia, rytuksymab z deksametazonem, eltrombopag) nie uzyskano zwiększenia liczby płytek krwi > 3 0 G/l. Badanie konsultacyjne wykazało: kilka niewielkich podbiegnięć krwawych na kończynach dolnych, poza tym bez zmian. W badaniach laboratoryjnych: stężenie Hb 12,5 g/dl, liczba krwinek białych 6 G/l, liczba płytek krwi 23 G/l i MPV 14,5 fl. Jakie powinn o być dalsze postępowanie u tej chorej? A. tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej w celu wykluczenia obecności dodatkowej śledziony . B. dożyln e podanie IgG. C. dożyln e podanie anty-D. D. wykona nie bada ń genetyczn ych w kierunku wrodzonej małopłytkowośc i. E. oznacz enie przeciwciał przeciwpłytkow ych."
"Nieamyloidowa choroba depozytowa łańcuchów lekkich immunoglobulin (LCDD) różni się od amyloidozy AL następującymi cechami : 1) w LCDD często występuje zajęcie nerek, manifestuj ące się m.in. zespołem nerczycowym; 2) inna jest struktura złogów fragmentów immuno globulin, które w LCDD tworzą amorficzne ziarnistości; 3) odkładające się w LCDD łańcuchy lekkie są najczęściej typu kappa. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2; B. 1,3; C. 2,3; D. wszystkie wymienione; E. żadna z wymienionych",C,Hematologia,2020 wiosna,104,"Nieamyloidowa choroba depozytowa łańcuchów lekkich immunoglobulin (LCDD) różni się od amyloidozy AL następującymi cechami : 1) w LCDD często występuje zajęcie nerek, manifestuj ące się m.in. zespołem nerczycowym; 2) inna jest struktura złogów fragmentów immuno globulin, które w LCDD tworzą amorficzne ziarnistości; 3) odkładające się w LCDD łańcuchy lekkie są najczęściej typu kappa. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 1,3. C. 2,3. D. wszystkie wymienione . E. żadna z wymienionych ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych z grupy bezpośrednich inhibitorów czynnika Xa i bezpośrednich inhibitorów trombiny: A. nie wymagają monitorowania, nie jest wymagana kontrola INR; B. mogą być bezpiecznie stosowane u chorych z zaawansowaną przewlekłą niewydolnością nerek (GFR < 30 ml/min); C. mogą być stosowane u kobiet w ciąży; D. wymagają stosowania diety ze stałą zawartością witaminy K; E. mają zbliżony do w arfaryny okres półtrwania",A,Hematologia,2018 jesień,111,"Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych z grupy bezpośrednich inhibitorów czynnika Xa i bezpośrednich inhibitorów trombiny: A. nie wymagają monitorowania, nie jest wymagana kontrola INR . B. mogą być bezpiecznie stosowane u chorych z zaawansowaną przewlekłą niewydolnością nerek (GFR < 30 ml/min) . C. mogą być stosowane u kobiet w ciąży . D. wymagają stosowania diety ze stałą zawartością witaminy K . E. mają zbliżony do w arfaryny okres półtrwania ."
"Który stan jest uważany w Europie za przeciwwskazanie do stosowania rywaroksabanu, apiksabanu i dabigatranu? A. klirens kreatyniny <15 ml/min; B. przebyte krwawienie z przewodu pokarmowego; C. stosowanie insuliny; D. waga ciała powyżej 100 kg; E. współistnienie tocznia rumieniowatego uogólnionego",A,Hematologia,2020 jesień,33,"Który stan jest uważany w Europie za przeciwwskazanie do stosowania rywaroksabanu, apiksabanu i dabigatranu? A. klirens kreatyniny <15 ml/min . B. przebyte krwawienie z przewodu pokarmowego . C. stosowanie insuliny . D. waga ciała powyżej 100 kg . E. współistnienie tocznia rumieniowatego uogólnionego ."
Który z leków znacznie osłabia działanie przeciwkrzepliwe warfaryny powodując niskie poziomy INR po włączeniu go do leczenia? A. amiodaron; B. rifampicyna; C. rytonawir; D. itrakonazol; E. cyklosporyna,B,Hematologia,2020 jesień,34,Który z leków znacznie osłabia działanie przeciwkrzepliwe warfaryny powodując niskie poziomy INR po włączeniu go do leczenia? A. amiodaron . B. rifampicyna . C. rytonawir . D. itrakonazol . E. cyklosporyna .
"Jak długo należy stosować antykoagulację u 57 -letniego dotąd zdrowego pacjenta, który rozwinął pierwszy raz w życiu zakrzepicę żyły podkolanowej lewej i żył podudzia lewego po 10 dniach od operacji usunięcia wyrostka robaczkowego (bez tromboprofilaktyki pooperacyjnej)? A. 6 tygodni; B. 12 tygodni; C. 24 tygodnie; D. do roku; E. w zależności od wyniku badań w kierunku trombofilii",B,Hematologia,2020 jesień,35,"Jak długo należy stosować antykoagulację u 57 -letniego dotąd zdrowego pacjenta, który rozwinął pierwszy raz w życiu zakrzepicę żyły podkolanowej lewej i żył podudzia lewego po 10 dniach od operacji usunięcia wyrostka robaczkowego (bez tromboprofilaktyki pooperacyjnej)? A. 6 tygodni . B. 12 tygodni . C. 24 tygodnie . D. do roku . E. w zależności od wyniku badań w kierunku trombofilii ."
Która opcja odstawiania leku przeciwkrzepliwego u chorego jest poprawna? A. rywaroksaban na 4 dni przed kolonoskopią z podawaniem enoksaparyny jako terapii pomostowej w dawce profilaktycznej do 12 h przed zabiegiem; B. apiksaban na 36 h (3 kolejne dawki) przed leczeniem kanałowym zęba; C. warfaryna na 14 dni z podawaniem enoksaparyny jako ter apii pomostowej w dawce terapeutycznej do 12 h przed zabiegiem; D. dabigatran na 4 dni (8 dawek) bez enoksaparyny przy klirensie kreatyniny 40 ml/min; E. acenokumarol na 24 h przed biopsją nerki przy klirensie kreatyniny 50 ml/min,D,Hematologia,2020 jesień,36,Która opcja odstawiania leku przeciwkrzepliwego u chorego jest poprawna? A. rywaroksaban na 4 dni przed kolonoskopią z podawaniem enoksaparyny jako terapii pomostowej w dawce profilaktycznej do 12 h przed zabiegiem . B. apiksaban na 36 h (3 kolejne dawki) przed leczeniem kanałowym zęba . C. warfaryna na 14 dni z podawaniem enoksaparyny jako ter apii pomostowej w dawce terapeutycznej do 12 h przed zabiegiem . D. dabigatran na 4 dni (8 dawek) bez enoksaparyny przy klirensie kreatyniny 40 ml/min . E. acenokumarol na 24 h przed biopsją nerki przy klirensie kreatyniny 50 ml/min .
"U otyłego, 50 -letniego pacjenta po długiej podróży samochodem w ciągu 3 dni pojawił się obrzęk lewego podudzia z tkliwością i poszerzeniem żył powierz - chownych. Jakie podstawowe badanie diagnostyczne należy wykonać u tego pacjenta, aby potwierdzić podejrzenie zakrzepic y żylnej? A. ultrasonograficzny test uciskowy; B. stężenie D -dimerów; C. wenografię wstępującą; D. obrazowanie żył metodą rezonansu magnetycznego; E. tomografię komputerową jamy brzusznej i miednicy",A,Hematologia,2020 jesień,37,"U otyłego, 50 -letniego pacjenta po długiej podróży samochodem w ciągu 3 dni pojawił się obrzęk lewego podudzia z tkliwością i poszerzeniem żył powierz - chownych. Jakie podstawowe badanie diagnostyczne należy wykonać u tego pacjenta, aby potwierdzić podejrzenie zakrzepic y żylnej? A. ultrasonograficzny test uciskowy . B. stężenie D -dimerów . C. wenografię wstępującą . D. obrazowanie żył metodą rezonansu magnetycznego . E. tomografię komputerową jamy brzusznej i miednicy ."
U 60 -letniego chorego z rozpoznaną przed miesiącem zakrzepicą żył głębokich (dotąd leczona enoksapryną) i klirensem kreatyniny 40 ml/min od 5 lat z powodu wieloletniej cukrzycy zaplanowano doustne leczenie przeciwkrzepliwe. Które dawkowanie jest niewłaści we w tej sytuacji klinicznej? A. rywaroksaban 15 mg/d; B. apiksaban 2x 5 mg/d; C. dabigatran 2x 150 mg/d; D. acenokumarol 4 mg/d (INR docelowy 2 -3); E. wszystkie schematy dawkowania są błędne,A,Hematologia,2020 jesień,38,U 60 -letniego chorego z rozpoznaną przed miesiącem zakrzepicą żył głębokich (dotąd leczona enoksapryną) i klirensem kreatyniny 40 ml/min od 5 lat z powodu wieloletniej cukrzycy zaplanowano doustne leczenie przeciwkrzepliwe. Które dawkowanie jest niewłaści we w tej sytuacji klinicznej? A. rywaroksaban 15 mg/d . B. apiksaban 2x 5 mg/d. C. dabigatran 2x 150 mg/d. D. acenokumarol 4 mg/d (INR docelowy 2 -3). E. wszystkie schematy dawkowania są błędne .
Który czynnik nie uważa się obe cnie za czynnik ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej? A. antykoncepcja hormonalna metoda przezskórną; B. podróż samolotem w klasie ekonomicznej trwająca 6 h; C. hospitalizacja z powodu udaru krwotocznego mózgu; D. hiperhomocysteinemia; E. pierwszy trymestr ciąży,D,Hematologia,2020 jesień,39,Który czynnik nie uważa się obe cnie za czynnik ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej? A. antykoncepcja hormonalna metoda przezskórną . B. podróż samolotem w klasie ekonomicznej trwająca 6 h . C. hospitalizacja z powodu udaru krwotocznego mózgu . D. hiperhomocysteinemia . E. pierwszy trymestr ciąży .
"Zakończenie leczenia inhibitorem kinazy tyrozynowej można rozważyć u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową, którzy uzyskali w przebiegu leczenia: A. odpowiedź molekularną MR3 trwającą przez ≥ 1 rok; B. odpowiedź molekularną MR3 trwającą przez ≥ 2 lata; C. odpowiedź molekularną MR4 trwającą przez ≥ 1 rok; D. odpowiedź molekularną MR4 trwającą przez ≥ 2 lata; E. odpowiedź molekularną MR4",D,Hematologia,2020 jesień,40,"Zakończenie leczenia inhibitorem kinazy tyrozynowej można rozważyć u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową, którzy uzyskali w przebiegu leczenia: A. odpowiedź molekularną MR3 trwającą przez ≥ 1 rok. B. odpowiedź molekularną MR3 trwającą przez ≥ 2 lata . C. odpowiedź molekularną MR4 trwającą przez ≥ 1 rok. D. odpowiedź molekularną MR4 trwającą przez ≥ 2 lata . E. odpowiedź molekularną MR4.5 trwającą przez ≥ 0,5 roku ."
Bosutynib jest nieskuteczny w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w przypadku wykrywanej mutacji domeny ABL: A. T315A; B. F317L; C. Y253H; D. Y253F; E. V299L,E,Hematologia,2020 jesień,41,Bosutynib jest nieskuteczny w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w przypadku wykrywanej mutacji domeny ABL: A. T315A. B. F317L. C. Y253H. D. Y253F. E. V299L .
"Inhibitorem kinaz tyrozynowych, który nie posiada rejestracji w leczeniu kryzy blastycznej przewlekłej białaczki szpikowej jest : A. imatynib; B. bosutynib; C. dazatynib; D. nilotynib; E. ponatynib",D,Hematologia,2020 jesień,42,"Inhibitorem kinaz tyrozynowych, który nie posiada rejestracji w leczeniu kryzy blastycznej przewlekłej białaczki szpikowej jest : A. imatynib. B. bosutynib. C. dazatynib . D. nilotynib . E. ponatynib ."
W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest: A. ostra białaczka szpikowa; B. przewlekła białaczka szpikowa; C. ostra białaczka limfoblastyczna; D. przewlekła białaczka limfocytowa; E. białaczka włochatokomórkowa,D,Hematologia,2020 jesień,43,W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest: A. ostra białaczka szpikowa . D. przewlekła białaczka limfocytowa . B. przewlekła białaczka szpikowa . E. białaczka włochatokomórkowa . C. ostra białaczka limfoblastyczna .
Przeprowadzenie allogenicznej transplantacji komórek hemopoetycznych (allo-HCT) zaleca się u wszystkich chorych na przewlekłą białaczkę szpikową w fazie przewlekłej kwalifikujących się do tej procedury : A. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia imatynibem; B. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia bosutynibem; C. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia dazatynibem; D. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia nilotynibem; E. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia ≥ 2 inhibitorów kinaz tyrozynowych,E,Hematologia,2020 jesień,44,Przeprowadzenie allogenicznej transplantacji komórek hemopoetycznych (allo-HCT) zaleca się u wszystkich chorych na przewlekłą białaczkę szpikową w fazie przewlekłej kwalifikujących się do tej procedury : A. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia imatynibem . B. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia bosutynibem . C. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia dazatynibem . D. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia nilotynibem . E. z nietolerancją lub niepowodzeniem leczenia ≥ 2 inhibitorów kinaz tyrozynowych .
U 45 -letniego mężczyzny chorego na ostrą białaczkę limfoblastyczną z obecnością BCR -ABL1 stwierdzono zajęcie ośrodkowego układu nerwowego w 3 tygodniu leczenia indukuj ącego. Pacjent nie choruje na inne istotne schorzenia współistniejące. Prawidłowym postępowaniem będzie: A. odstawienie stosowanego systemowego leczenia przeciwbiałaczkowego i rozpoczęcie paliatywnego napromieniania ośrodkowego układu nerwowego; B. stosowanie terapii: deksametazon w dawce 16mg/dobę i odstawienie imatynibu; C. kontynuowanie leczenia imatynibem w dawce 600mgdobę; D. zamiana imatynibu na dazatynib; E. pilne zastosowanie wysokodawkowej chemioterapii z autotransplantacją komórek krwiotwórczych,D,Hematologia,2020 jesień,45,U 45 -letniego mężczyzny chorego na ostrą białaczkę limfoblastyczną z obecnością BCR -ABL1 stwierdzono zajęcie ośrodkowego układu nerwowego w 3 tygodniu leczenia indukuj ącego. Pacjent nie choruje na inne istotne schorzenia współistniejące. Prawidłowym postępowaniem będzie: A. odstawienie stosowanego systemowego leczenia przeciwbiałaczkowego i rozpoczęcie paliatywnego napromieniania ośrodkowego układu nerwowego . B. stosowanie terapii: deksametazon w dawce 16mg/dobę i odstawienie imatynibu . C. kontynuowanie leczenia imatynibem w dawce 600mgdobę . D. zamiana imatynibu na dazatynib . E. pilne zastosowanie wysokodawkowej chemioterapii z autotransplantacją komórek krwiotwórczych .
"U pacjenta z powiększeniem śledziony, obwodowych i śródpiersiowych węzłów chłonnych, w krwi obwodowej występuje hyperlimfocytoza, hemoglobina i liczba płytek krwi są poniżej dolnej granicy normy. W mielogramie stwierdzono obecność 27% limfoblastów z linii T a w badaniu immunofenotypowym, że są to komórki o fenotypie: Tdt+, CD2-, CD5 -, sCD3 -, CD1a -. Prawidłowym rozpoznaniem będzie: A. ostra biał aczka limfoblastyczna T -komórkowa pro -T wg EGIL (European Group for the Immunological Classification of Leukemias ); B. ostra białaczka limfoblastyczna T -komórkowa podtyp korowy T wg EGIL; C. chłoniak limfoblastyczny; D. białaczkowa postać chłoniaka z obwodowych limfocytów T; E. odczyn limfoblastyczny w przebiegu zakażenia wirusem EBV",A,Hematologia,2020 jesień,46,"U pacjenta z powiększeniem śledziony, obwodowych i śródpiersiowych węzłów chłonnych, w krwi obwodowej występuje hyperlimfocytoza, hemoglobina i liczba płytek krwi są poniżej dolnej granicy normy. W mielogramie stwierdzono obecność 27% limfoblastów z linii T a w badaniu immunofenotypowym, że są to komórki o fenotypie: Tdt+, CD2-, CD5 -, sCD3 -, CD1a -. Prawidłowym rozpoznaniem będzie: A. ostra biał aczka limfoblastyczna T -komórkowa pro -T wg EGIL (European Group for the Immunological Classification of Leukemias ). B. ostra białaczka limfoblastyczna T -komórkowa podtyp korowy T wg EGIL . C. chłoniak limfoblastyczny . D. białaczkowa postać chłoniaka z obwodowych limfocytów T . E. odczyn limfoblastyczny w przebiegu zakażenia wirusem EBV ."
"W ostrej białaczce limfoblastycznej B komórkowej po leczeniu indukują - cym wg PALG ALL -6 dla chorych poniżej 40 roku życia, stwierdzenie całkowitej remisji hema tologicznej z obecnością MRD powyżej 0,1% jest wskazaniem do: A. przejścia do fazy „Konsolidacji I” z użyciem pośrednich dawek metotreksatu, etopozydu i deksametazonu; B. pominięcia konsolidacji i przejście do leczenia podtrzymującego i kwalifikacja do pilnego alloprzeszczepienia szpiku (allo-HSCT); C. zastosowania II indukcji np; D. zastosowania leczenia konsolidującego a następnie transplantacja autolo gicznych komórek krwiotwórczych; E. zastosowania transplantacji haploidentycznej bezpośrednio po zakończeniu pierwszego leczenia indukującego",C,Hematologia,2020 jesień,47,"W ostrej białaczce limfoblastycznej B komórkowej po leczeniu indukują - cym wg PALG ALL -6 dla chorych poniżej 40 roku życia, stwierdzenie całkowitej remisji hema tologicznej z obecnością MRD powyżej 0,1% jest wskazaniem do: A. przejścia do fazy „Konsolidacji I” z użyciem pośrednich dawek metotreksatu, etopozydu i deksametazonu . B. pominięcia konsolidacji i przejście do leczenia podtrzymującego i kwalifikacja do pilnego alloprzeszczepienia szpiku (allo-HSCT). C. zastosowania II indukcji np.FLAM, kwalifikacja do alloprzeszczepienia szpiku, ponownej oceny remisji z badaniem MRD i po uzy skaniu CR stosowanie konsolidacji do czasu przeprowadzenia Allo -HSCT. D. zastosowania leczenia konsolidującego a następnie transplantacja autolo gicznych komórek krwiotwórczych. E. zastosowania transplantacji haploidentycznej bezpośrednio po zakończeniu pierwszego leczenia indukującego ."
"W ostrej białaczce limfoblastycznej B komórkowej obecnie w profilaktyce zmian ośrodkowego układu nerwowego (OUN) z wyboru stosuje się: A. napromienianie na podstawę czaszki do dawki 30Gy; B. napromienianie na podstawę czaszki i rdzeń przedłużony do dawki 25Gy; C. napromienianie paliatywne OUN w dawce 9Gy przy braku cech zajęcia OUN; D. kilkakrotne dokanałowe podawanie cytostatyków (metotreksat, arabinozyd cytozyny, sterydy) począwszy od fazy leczenia indukującego; E. dokanałowe podawanie cytostatyków począwszy od okresu po uzyskaniu remisji, aż do fazy leczenia podtrzymującego",D,Hematologia,2020 jesień,48,"W ostrej białaczce limfoblastycznej B komórkowej obecnie w profilaktyce zmian ośrodkowego układu nerwowego (OUN) z wyboru stosuje się: A. napromienianie na podstawę czaszki do dawki 30Gy . B. napromienianie na podstawę czaszki i rdzeń przedłużony do dawki 25Gy . C. napromienianie paliatywne OUN w dawce 9Gy przy braku cech zajęcia OUN . D. kilkakrotne dokanałowe podawanie cytostatyków (metotreksat, arabinozyd cytozyny, sterydy) począwszy od fazy leczenia indukującego . E. dokanałowe podawanie cytostatyków począwszy od okresu po uzyskaniu remisji, aż do fazy leczenia podtrzymującego ."
"U pacjenta z ostrą białaczką limfoblastyczną z cechami remisji hemato lo- gicznej podczas leczenia, ocena MRD po fazie indukcji i konsolidacji nie jest niezbędna dla: A. oceny oporności na zastosowane leczenie; B. podania leczenia reindukującego FLAM; C. ustalenia wskazań do profilaktycznego podania cytostatyków do płynu mózgowo -rdzeniowego; D. ustalenia wskazań do leczenia z zastosowaniem przeszczepienia szpiku allogenicznego; E. decyzji o kwalifikacji do leczenia podtrzymującego",C,Hematologia,2020 jesień,49,"U pacjenta z ostrą białaczką limfoblastyczną z cechami remisji hemato lo- gicznej podczas leczenia, ocena MRD po fazie indukcji i konsolidacji nie jest niezbędna dla: A. oceny oporności na zastosowane leczenie . B. podania leczenia reindukującego FLAM . C. ustalenia wskazań do profilaktycznego podania cytostatyków do płynu mózgowo -rdzeniowego . D. ustalenia wskazań do leczenia z zastosowaniem przeszczepienia szpiku allogenicznego . E. decyzji o kwalifikacji do leczenia podtrzymującego ."
"U chorego, który został skierowany do diagnostyki po stwierdzeniu nieprawi dłowości w morfologii krwi: niedokrwistość normocytarna – HGB 8,9 g/dl, małopłytkowość 25G/l, leukocytoza 80G/l, w rozmazie krwi ocenionym w mikro - skopie stwierdzono, że 80% komórek stanowią komórki blastyczne o morfologii atypowych limfocytów, limfoblastów. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono powiększenia obwodowych węzłów chłonnych, dolny biegun śledziony nie wystawał spod łuku żebrowego. Wysunięt o podejrzenie ostrej białaczki limfoblas - tycznej. Należy z aplan ować niezbędne uzupełniające badania diagnostyczne , za wyjątkiem : A. zdjęcia PA i bocznego klatki piersiowej, USG jamy brzusznej, USG serca; B. badań biochemicznych funkcji wątroby i nerek; C. badania aspiracyjnego szpiku z oceną cytologiczną i immunofenotypową; D. badania cytogenetycznego (kariogram) oraz badań molekularnych zależnie od wyniku immunofenotypizacji komórek blastycznych; E. badania histopatologicznego szpiku – trepanobiopsja",E,Hematologia,2020 jesień,50,"U chorego, który został skierowany do diagnostyki po stwierdzeniu nieprawi dłowości w morfologii krwi: niedokrwistość normocytarna – HGB 8,9 g/dl, małopłytkowość 25G/l, leukocytoza 80G/l, w rozmazie krwi ocenionym w mikro - skopie stwierdzono, że 80% komórek stanowią komórki blastyczne o morfologii atypowych limfocytów, limfoblastów. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono powiększenia obwodowych węzłów chłonnych, dolny biegun śledziony nie wystawał spod łuku żebrowego. Wysunięt o podejrzenie ostrej białaczki limfoblas - tycznej. Należy z aplan ować niezbędne uzupełniające badania diagnostyczne , za wyjątkiem : A. zdjęcia PA i bocznego klatki piersiowej, USG jamy brzusznej, USG serca . B. badań biochemicznych funkcji wątroby i nerek . C. badania aspiracyjnego szpiku z oceną cytologiczną i immunofenotypową . D. badania cytogenetycznego (kariogram) oraz badań molekularnych zależnie od wyniku immunofenotypizacji komórek blastycznych . E. badania histopatologicznego szpiku – trepanobiopsja ."
"W ostrej białaczce limfoblastycznej z obecnością BCR -ABL1 w leczeniu pierwszej linii inhibitor kinazy tyrozynowej należy stosować: A. od fazy indukcji, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku badania BCR -ABL, imatynib w dawce 400mg/dobę; B. od fazy indukcji, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku badania BCR -ABL, imatynib w dawce 600mg/dobę; C. od fazy konsolidacji imatynib lub z wyboru nilotynib; D. od fazy leczenia podtrzymującego, gdyż dodanie do standardowej chemiote - rapii indukującej remis ję inhibitora kinazy tyrozynowej zwiększa toksyczność leczenia; E. dopiero po przeprowadzeniu allogenicznej transplantacji szpiku jako leczenie zapobiegające nawrotowi",B,Hematologia,2020 jesień,51,"W ostrej białaczce limfoblastycznej z obecnością BCR -ABL1 w leczeniu pierwszej linii inhibitor kinazy tyrozynowej należy stosować: A. od fazy indukcji, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku badania BCR -ABL, imatynib w dawce 400mg/dobę . B. od fazy indukcji, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku badania BCR -ABL, imatynib w dawce 600mg/dobę . C. od fazy konsolidacji imatynib lub z wyboru nilotynib . D. od fazy leczenia podtrzymującego, gdyż dodanie do standardowej chemiote - rapii indukującej remis ję inhibitora kinazy tyrozynowej zwiększa toksyczność leczenia. E. dopiero po przeprowadzeniu allogenicznej transplantacji szpiku jako leczenie zapobiegające nawrotowi ."
"W ostrej białaczce limfoblastycznej do leczenia allogeniczną transplan - tacją szpiku zgodnie z obecnymi zaleceniami nie należy standardowo kwalifikować chorych : A. z obecnością rearanżacji MLL przy rozpoznaniu; B. z obecnością BCR -ABL 1 przy rozpoznaniu; C. z obecnością kariotypu złożonego przy rozpoznaniu; D. w CR1 z obecnością r esztkowej choroby nowotworowej (MRD) powyżej 0,1% badanej immunofenotypowo po pierwszym leczeniu indukującym; E. w CR1 z obecnością MRD poniżej 0,1% badanej immunofenotypowo po leczeniu indukującym i po każdym leczeniu konsolidującym",E,Hematologia,2020 jesień,52,"W ostrej białaczce limfoblastycznej do leczenia allogeniczną transplan - tacją szpiku zgodnie z obecnymi zaleceniami nie należy standardowo kwalifikować chorych : A. z obecnością rearanżacji MLL przy rozpoznaniu. B. z obecnością BCR -ABL 1 przy rozpoznaniu . C. z obecnością kariotypu złożonego przy rozpoznaniu . D. w CR1 z obecnością r esztkowej choroby nowotworowej (MRD) powyżej 0,1% badanej immunofenotypowo po pierwszym leczeniu indukującym . E. w CR1 z obecnością MRD poniżej 0,1% badanej immunofenotypowo po leczeniu indukującym i po każdym leczeniu konsolidującym ."
W ostrej biał aczce limfoblastycznej z obecnością BCR -ABL po allogenicznej transplantacji szpiku u chorego należy: A. monitorować BCR -ABL 1 metodą RQ -PCR przez 1 -2 lata i stosować wyprzedzającą terapię inhibitorem kinazy tyrozynowej; B. monitorować MRD w krwi obwodowej metodą immunofenotypową i stosować przewlekłe inhibitor kinazy tyrozynowej; C. monitorować MRD w szpiku metodą immunofenotypową i stosować przewlekłe inhibitor kinazy tyrozynowej; D. monitorować parametry krwi obwodowej w r utynowym badaniu morfologii i zastosować inhibitor kinazy tyrozynowej kolejnej generacji przy wystąpieniu wznowy białaczki; E. wykonywać systematycznie badanie histopatologiczne szpiku (trepanobiopsję) co ok,A,Hematologia,2020 jesień,53,W ostrej biał aczce limfoblastycznej z obecnością BCR -ABL po allogenicznej transplantacji szpiku u chorego należy: A. monitorować BCR -ABL 1 metodą RQ -PCR przez 1 -2 lata i stosować wyprzedzającą terapię inhibitorem kinazy tyrozynowej . B. monitorować MRD w krwi obwodowej metodą immunofenotypową i stosować przewlekłe inhibitor kinazy tyrozynowej . C. monitorować MRD w szpiku metodą immunofenotypową i stosować przewlekłe inhibitor kinazy tyrozynowej . D. monitorować parametry krwi obwodowej w r utynowym badaniu morfologii i zastosować inhibitor kinazy tyrozynowej kolejnej generacji przy wystąpieniu wznowy białaczki . E. wykonywać systematycznie badanie histopatologiczne szpiku (trepanobiopsję) co ok. 3 -4 miesiące przez 2 lata po allotransplantacj i.
Podstawę prawną działania służby krwi i krwiolecznictwa w Polsce stanowi: A. Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty; B. Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta; C. Ustawa o publicznej służbie krwi; D. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; E. Ustawa o działalności leczniczej,C,Hematologia,2020 jesień,54,Podstawę prawną działania służby krwi i krwiolecznictwa w Polsce stanowi: A. Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty . B. Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta . C. Ustawa o publicznej służbie krwi . D. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych . E. Ustawa o działalności leczniczej .
"Z możliwością jakich niepożądanych reakcji u dawcy należy liczyć się w przypadku donacji komórek macierzystych z krwi obwodowej met odą aferezy po stymulacji G -CSF? 1) bóle kostno -mięś niowe; 2) gorączka ; 3) reakcje alergiczne; 4) hipokalcemia; 5) reakcja wazowagalna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 3; B. 1, 2, 4; C. 2, 3, 4; D. 1, 3, 4, 5; E. wszystkie wymienione",E,Hematologia,2020 jesień,55,"Z możliwością jakich niepożądanych reakcji u dawcy należy liczyć się w przypadku donacji komórek macierzystych z krwi obwodowej met odą aferezy po stymulacji G -CSF? 1) bóle kostno -mięś niowe; 2) gorączka ; 3) reakcje alergiczne; 4) hipokalcemia; 5) reakcja wazowagalna . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 3. B. 1, 2, 4. C. 2, 3, 4. D. 1, 3, 4, 5 . E. wszystkie wymienione."
"U którego chorego rozpoznanie małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) jest najmniej prawdopodobne? A. 50-letni chory po operacji pomostowania aortalno -wieńcowego ze spadkiem liczby płytek w 5 dobie po operacji z 430 000/µl do 100 000/µl; B. 30-letnia kobieta stosująca enoksparynę przez 10 dni z powodu zakrzepicy żył głębokich podudzia, u której doszło do progresji zakrzepicy bez pomiaru liczby płytek wyjściowo, obecnie 140 000/µl; C. 44-letni chory poddawany chemi oterapii z powodu nieoperacyjnego raka płuca i stosujący od 4 tygodni profilaktyczną dawkę dalteparyny w czasie hospitali - zacji na oddziale z powodu zapalenia płuc ze spadkiem liczby płytek z 150 000/µl do 8 000/µl; D. 55-letni chory po zawale serca STEMI leczony angioplastyką pierwotną, u którego przez 5 dni podawano enoksaparynę wraz z kwasem acetylosalicylo - wym i tikagrelorem ze spadkiem liczby płytek z 230 000/µl do 70 000/µl i objawami udaru niedokrwiennego w 5 dobie; E. 60-letnia pacjentka leczona z powodu zatorowości płucnej heparyną niefrakcjo - nowaną we wlewie dożylnym, a po 3 dniach enoksparyną w dawce terapeu - tycznej z martwicą w miejscu podawania leku na powłokach brzusznych w 11 dniu od zatoru ze spadkiem liczby płytek z 200 000/µl do 90 000/µ l",C,Hematologia,2020 jesień,32,"U którego chorego rozpoznanie małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) jest najmniej prawdopodobne? A. 50-letni chory po operacji pomostowania aortalno -wieńcowego ze spadkiem liczby płytek w 5 dobie po operacji z 430 000/µl do 100 000/µl . B. 30-letnia kobieta stosująca enoksparynę przez 10 dni z powodu zakrzepicy żył głębokich podudzia, u której doszło do progresji zakrzepicy bez pomiaru liczby płytek wyjściowo, obecnie 140 000/µl . C. 44-letni chory poddawany chemi oterapii z powodu nieoperacyjnego raka płuca i stosujący od 4 tygodni profilaktyczną dawkę dalteparyny w czasie hospitali - zacji na oddziale z powodu zapalenia płuc ze spadkiem liczby płytek z 150 000/µl do 8 000/µl. D. 55-letni chory po zawale serca STEMI leczony angioplastyką pierwotną, u którego przez 5 dni podawano enoksaparynę wraz z kwasem acetylosalicylo - wym i tikagrelorem ze spadkiem liczby płytek z 230 000/µl do 70 000/µl i objawami udaru niedokrwiennego w 5 dobie . E. 60-letnia pacjentka leczona z powodu zatorowości płucnej heparyną niefrakcjo - nowaną we wlewie dożylnym, a po 3 dniach enoksparyną w dawce terapeu - tycznej z martwicą w miejscu podawania leku na powłokach brzusznych w 11 dniu od zatoru ze spadkiem liczby płytek z 200 000/µl do 90 000/µ l."
"U którego z poniższych chorych należy zastosować heparynę drobnocząsteczkową w ramach profilaktyki zakrzepicy żylnej? A. 60-letni chory na raka płuca z cewnikiem umieszczonym w żyle centralnej; B. 30-letni chory na cukrzycę typu 1 planujący 4 h lot samolotem; C. 25-letnia kobieta w ciąży z heterozygotyczną postacią mutacji czynnika V Leiden; D. 50-letni chory po wypadku komunikacyjnym z urazem głowy przed 5 laty przewlekle unieruchomiony w domu; E. 44-letnia chora z zaostrzeniem reumatoidalnego zapalenia stawów, hospitalizowana przez > 3 dni",E,Hematologia,2020 jesień,30,"U którego z poniższych chorych należy zastosować heparynę drobnocząsteczkową w ramach profilaktyki zakrzepicy żylnej? A. 60-letni chory na raka płuca z cewnikiem umieszczonym w żyle centralnej . B. 30-letni chory na cukrzycę typu 1 planujący 4 h lot samolotem . C. 25-letnia kobieta w ciąży z heterozygotyczną postacią mutacji czynnika V Leiden . D. 50-letni chory po wypadku komunikacyjnym z urazem głowy przed 5 laty przewlekle unieruchomiony w domu . E. 44-letnia chora z zaostrzeniem reumatoidalnego zapalenia stawów, hospitalizowana przez > 3 dni ."
"Większa niezgodność grup krwi między dawcą a biorcą komórek krwiotwórczych ma miejsce w następującej konfiguracji: A. dawca grupy A, biorca grupy O; B. dawca grupy B, biorca grupy AB; C. dawca grupy A, biorca grupy AB; D. dawca RhD(+), biorca RhD( -); E. dawca RhD( -), biorca RhD(+)",A,Hematologia,2020 jesień,29,"Większa niezgodność grup krwi między dawcą a biorcą komórek krwiotwórczych ma miejsce w następującej konfiguracji: A. dawca grupy A, biorca grupy O . B. dawca grupy B, biorca grupy AB . C. dawca grupy A, biorca grupy AB . D. dawca RhD(+), biorca RhD( -). E. dawca RhD( -), biorca RhD(+) ."
"Które twierdzenie odnośnie dawstwa komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej jest nieprawidłowe ? A. celem jest pobranie optymalnie ok 3 -4 x 10e6 komórek CD34+/kg masy ciała biorcy; B. w mobilizacji standardowo stosuje się czynnik G -CSF w dawce 10 ug/kg m; C. dawstwo może być realizowane tylko jednokrotnie; D. w porównaniu do przeszczepienia szpiku, istnieje wyższe ryzyko choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi; E. po stosowaniu G -CSF do mobilizacji komórek krwiotwórczych c zęsto występują objawy uboczne , takie jak uczucie rozbicia, bóle kostne i bóle głowy",C,Hematologia,2020 jesień,28,"Które twierdzenie odnośnie dawstwa komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej jest nieprawidłowe ? A. celem jest pobranie optymalnie ok 3 -4 x 10e6 komórek CD34+/kg masy ciała biorcy . B. w mobilizacji standardowo stosuje się czynnik G -CSF w dawce 10 ug/kg m.c. C. dawstwo może być realizowane tylko jednokrotnie . D. w porównaniu do przeszczepienia szpiku, istnieje wyższe ryzyko choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi . E. po stosowaniu G -CSF do mobilizacji komórek krwiotwórczych c zęsto występują objawy uboczne , takie jak uczucie rozbicia, bóle kostne i bóle głowy ."
Najczęstszym rodzajem chłoniaków strefy brzeżnej jest: A. śledzionowy strefy brzeżnej; B. węzłowy strefy brzeżnej; C. grudkowy; D. typu MALT; E. z komórek płaszcza (MCL - mantle cell lymphoma ),D,Hematologia,2020 jesień,4,Najczęstszym rodzajem chłoniaków strefy brzeżnej jest: A. śledzionowy strefy brzeżnej . B. węzłowy strefy brzeżnej . C. grudkowy . D. typu MALT . E. z komórek płaszcza (MCL - mantle cell lymphoma ).
Najczęstszą lokalizacją chłoniaków strefy brzeżnej MALT jest: A. oskrzele; B. ślinianka; C. skóra; D. żołądek; E. oczodół,D,Hematologia,2020 jesień,5,Najczęstszą lokalizacją chłoniaków strefy brzeżnej MALT jest: A. oskrzele . B. ślinianka . C. skóra . D. żołądek. E. oczodół .
Które z kryteriów nie należy do wskazań do rozpoczęcia leczenia u chorych na chłoniaka grudkowego ? A. splenomegalia; B. zajęcie co najmniej trzech obszarów węzłowych i każde co najmniej 3 cm; C. zmiana masywna ( ≥7 cm); D. objawowa limfadenopatia powodująca objawy uciskowe; E. objawy ogólne,A,Hematologia,2020 jesień,6,Które z kryteriów nie należy do wskazań do rozpoczęcia leczenia u chorych na chłoniaka grudkowego ? A. splenomegalia . B. zajęcie co najmniej trzech obszarów węzłowych i każde co najmniej 3 cm. C. zmiana masywna ( ≥7 cm). D. objawowa limfadenopatia powodująca objawy uciskowe . E. objawy ogólne .
"65-letni chory na chłoniaka grudkowego w czasie diagnostyki miał wykona - ne badanie TK ujawniające: 1) splenomegalię 14cm, 2) obecność 4 grup węzło - wych po obu stronach przepony o wielkości do 25mm, 3) wyniki morfologii: WBC 10,3 G/L, LIMF 4,8 G/L, GRAN 3,3 GL, Hgb 11g/dL i PLT 102 G/L; 4) LDH w granicach normy; 5) brak objawów ogólnych. Na podstawie tych danych można określić: A. że chory obecnie nie kwalifikuje się do rozpoczęcia leczenia i skierować chorego na badanie trepanobiopsji szpiku; B. że chory ma postawione rozpoznanie, określone rokowanie, nie wymaga leczenia i możn a go obserwować; C. że chory wymaga leczenia ze względu na FLIPI=2 i graniczną liczbę płytek krwi; D. że chory nie wymaga leczenia, ale ze względu na FLIPI=2 konieczna będzie szybka ocena aktywności choroby w poradni i kwalifikacja do rozpoczęcia leczenia; E. ze względu na obecność zmian po obu stronach przepony chory wymaga rozpoczęcia leczenia",A,Hematologia,2020 jesień,7,"65-letni chory na chłoniaka grudkowego w czasie diagnostyki miał wykona - ne badanie TK ujawniające: 1) splenomegalię 14cm, 2) obecność 4 grup węzło - wych po obu stronach przepony o wielkości do 25mm, 3) wyniki morfologii: WBC 10,3 G/L, LIMF 4,8 G/L, GRAN 3,3 GL, Hgb 11g/dL i PLT 102 G/L; 4) LDH w granicach normy; 5) brak objawów ogólnych. Na podstawie tych danych można określić: A. że chory obecnie nie kwalifikuje się do rozpoczęcia leczenia i skierować chorego na badanie trepanobiopsji szpiku . B. że chory ma postawione rozpoznanie, określone rokowanie, nie wymaga leczenia i możn a go obserwować . C. że chory wymaga leczenia ze względu na FLIPI=2 i graniczną liczbę płytek krwi. D. że chory nie wymaga leczenia, ale ze względu na FLIPI=2 konieczna będzie szybka ocena aktywności choroby w poradni i kwalifikacja do rozpoczęcia leczenia . E. ze względu na obecność zmian po obu stronach przepony chory wymaga rozpoczęcia leczenia ."
"Obinutuzumab jest nowym przeciwciałem monoklonalnym anty -CD20 zarejestrowanym min.: do leczenia chorych na chłoniaka grudkowego. W jakich sposób można stosować obinutuzumab ? A. zgodnie z programem lekowym w skojarzeniu z każdym rodzajem chemioterapii; B. lek podaje się tylko w monoterapii u chorych leczonych wcześniej rytuksymabem; C. w skojarzeniu ze schematami COP (c yklofosfamid, winkrystyna, prednizolon), CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizolon) lub bendamustyną – w pierwszej linii leczenia oraz bendamustyną w oporności na rytuksymab i w monoterapii w leczeniu podtrzymującym; D. w skojarzeniu ze schematami COP (cyklofosfamid, winkrystyna, prednizolon), CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizolon) lub benda - mustyną – w każdej linii leczenia i w monoterapii w leczeniu podtrzymującym; E. w skojarzeniu tylko z bendamustyną",C,Hematologia,2020 jesień,8,"Obinutuzumab jest nowym przeciwciałem monoklonalnym anty -CD20 zarejestrowanym min.: do leczenia chorych na chłoniaka grudkowego. W jakich sposób można stosować obinutuzumab ? A. zgodnie z programem lekowym w skojarzeniu z każdym rodzajem chemioterapii . B. lek podaje się tylko w monoterapii u chorych leczonych wcześniej rytuksymabem . C. w skojarzeniu ze schematami COP (c yklofosfamid, winkrystyna, prednizolon), CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizolon) lub bendamustyną – w pierwszej linii leczenia oraz bendamustyną w oporności na rytuksymab i w monoterapii w leczeniu podtrzymującym . D. w skojarzeniu ze schematami COP (cyklofosfamid, winkrystyna, prednizolon), CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizolon) lub benda - mustyną – w każdej linii leczenia i w monoterapii w leczeniu podtrzymującym . E. w skojarzeniu tylko z bendamustyną ."
"U 65-letniego chorego na DLBCL NOS w dobrym stanie ogólnym, z aktyw - nością LDH w granicach normy, z niewielkim zajęciem szpiku, ale z zajęciem nadnercza szacowane ryzyko progresji chłoniaka w centralnym układzie nerwowym wynosi : A. <0,5%; B. 0,5% -3,5%; C. >3,5%<10%; D. >10%; E. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawdziwa",D,Hematologia,2020 jesień,9,"U 65-letniego chorego na DLBCL NOS w dobrym stanie ogólnym, z aktyw - nością LDH w granicach normy, z niewielkim zajęciem szpiku, ale z zajęciem nadnercza szacowane ryzyko progresji chłoniaka w centralnym układzie nerwowym wynosi : A. <0,5% . B. 0,5% -3,5% . C. >3,5%<10% . D. >10% . E. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawdziwa ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla tzw. „ double hit lymphoma ”? 1) rokowanie w tym chłoniaku jest gorsze niż innych podtypów chłoniaków o wysokiej złośliwości ; 2) stanowi około 5% chłoniaka DLBCl ; 3) częściej występuje w podtypie komór ki B spoza ośrodka rozmnażania; 4) wymaga stwierdzenia obecności rearanżacji genu myc oraz rearanzacji genu bcl -2 lub bcl -6; 5) często występuje zajęcie szpiku. Prawidłowa odpowiedź to : A. wszystkie wymienione; B. 1, 2, 3; C. 1, 3, 4; D. 1, 2, 4, 5; E. 1, 3, 4, 5",D,Hematologia,2020 jesień,10,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla tzw. „ double hit lymphoma ”? 1) rokowanie w tym chłoniaku jest gorsze niż innych podtypów chłoniaków o wysokiej złośliwości ; 2) stanowi około 5% chłoniaka DLBCl ; 3) częściej występuje w podtypie komór ki B spoza ośrodka rozmnażania; 4) wymaga stwierdzenia obecności rearanżacji genu myc oraz rearanzacji genu bcl -2 lub bcl -6; 5) często występuje zajęcie szpiku. Prawidłowa odpowiedź to : A. wszystkie wymienione. B. 1, 2, 3 . C. 1, 3, 4 . D. 1, 2, 4, 5 . E. 1, 3, 4, 5 ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka Burkitta ? 1) wywodzi się z dojrzałych obwodowych limf ocytów B z ośrodków rozmnażania; 2) translokacja onkogenu MYC jest swoista i stanowi wiodące zaburzenie genetyczne ; 3) u większości chorych na postać sporadyczną w chwili rozpoznania występuje masywna zmiana w twarzoczaszce ; 4) często występuje cechy samoistnego zespołu lizy guza; 5) wynik oznaczenia krańcowej transferazy dezoksynukleotydylowej jest dodatni . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 1, 3; C. 1, 4; D. 1, 2, 4; E. 1, 2, 4, 5",C,Hematologia,2020 jesień,11,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka Burkitta ? 1) wywodzi się z dojrzałych obwodowych limf ocytów B z ośrodków rozmnażania; 2) translokacja onkogenu MYC jest swoista i stanowi wiodące zaburzenie genetyczne ; 3) u większości chorych na postać sporadyczną w chwili rozpoznania występuje masywna zmiana w twarzoczaszce ; 4) często występuje cechy samoistnego zespołu lizy guza; 5) wynik oznaczenia krańcowej transferazy dezoksynukleotydylowej jest dodatni . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 1, 3. C. 1, 4. D. 1, 2, 4 . E. 1, 2, 4, 5 ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka angioimmunoblastycznego ? 1) klinicznie charakteryzuje się występowaniem hepatosplenomegalii oraz poliklonaln ej hipergammaglobulinemi i; 2) rozpoznanie chłoniaka często poprzedza występowanie zmian rumieniowatych skóry i wysięki w jamach ciała ; 3) limfadenopatia występuje bardzo rzadko ; 4) nowotworowe komórki T wykazują ekspresję antygenów pan T (CD3, CD2, CD5) oraz zwykle CD4 i CD123 ; 5) częste zaburzenia cytogenetyczne dotycząca chromosomu 3 i 5 (trisomia) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 1, 2, 3; C. 1, 2, 3, 4; D. 1, 2, 4, 5; E. 1, 2, 5",E,Hematologia,2020 jesień,12,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka angioimmunoblastycznego ? 1) klinicznie charakteryzuje się występowaniem hepatosplenomegalii oraz poliklonaln ej hipergammaglobulinemi i; 2) rozpoznanie chłoniaka często poprzedza występowanie zmian rumieniowatych skóry i wysięki w jamach ciała ; 3) limfadenopatia występuje bardzo rzadko ; 4) nowotworowe komórki T wykazują ekspresję antygenów pan T (CD3, CD2, CD5) oraz zwykle CD4 i CD123 ; 5) częste zaburzenia cytogenetyczne dotycząca chromosomu 3 i 5 (trisomia) . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 1, 2, 3. C. 1, 2, 3, 4 . D. 1, 2, 4, 5 . E. 1, 2, 5 ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek (ALCL) ? 1) u wszystkich chorych stwierdza się ekspresj ę białka ALK ; 2) ekspresja białka ALK wynika z translokacji t(2;5) ; 3) ekspresja CD30 dzieli chłoniaki ALCL na dwie główne grupy CD30(+) i CD30( -); 4) dołączenie etopozydu do schematu CHOP wydłuża przeżycie wolne od progresji (PFS); 5) wszystkim chorym ALCL po uzyskaniu remisji zaleca się konsolidację za pomocą autologicznej transplantacj i komórek układu krwiotwórczego. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 1, 2, 3; C. 2, 3; D. 2, 4; E. 2, 4, 5",D,Hematologia,2020 jesień,13,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek (ALCL) ? 1) u wszystkich chorych stwierdza się ekspresj ę białka ALK ; 2) ekspresja białka ALK wynika z translokacji t(2;5) ; 3) ekspresja CD30 dzieli chłoniaki ALCL na dwie główne grupy CD30(+) i CD30( -); 4) dołączenie etopozydu do schematu CHOP wydłuża przeżycie wolne od progresji (PFS); 5) wszystkim chorym ALCL po uzyskaniu remisji zaleca się konsolidację za pomocą autologicznej transplantacj i komórek układu krwiotwórczego. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 1, 2, 3. C. 2, 3. D. 2, 4. E. 2, 4, 5 ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka z dużych komórek B ? 1) leczenie podtrzymujące obinutzumabem po zakończeniu pierwszej linii 1 raz na 2 miesiące do czasu progresji poprawia wyniki leczenia starszych chorych ; 2) konsolidację leczenia za pomocą autologicznej transplantacji komórek krwiotwórczych należy wykonać u wszystkich młodszych chorych z wysoki m wskaźnikiem IPI w momencie rozpoznania ; 3) chłoniaki DLBCL CD20( -) z definicji nie istnieją ; 4) ekspresja CD5 na komórkach chłoniaka DLBCL poprawia rokowanie ; 5) chłoniak DLBCL typu kończynowego rokuje dobrze i nie wymaga zastosowania syste mowej chemioterapii. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. tylko 2; C. 3, 4; D. 3, 4, 5; E. żadne z wymienionych",E,Hematologia,2020 jesień,14,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka z dużych komórek B ? 1) leczenie podtrzymujące obinutzumabem po zakończeniu pierwszej linii 1 raz na 2 miesiące do czasu progresji poprawia wyniki leczenia starszych chorych ; 2) konsolidację leczenia za pomocą autologicznej transplantacji komórek krwiotwórczych należy wykonać u wszystkich młodszych chorych z wysoki m wskaźnikiem IPI w momencie rozpoznania ; 3) chłoniaki DLBCL CD20( -) z definicji nie istnieją ; 4) ekspresja CD5 na komórkach chłoniaka DLBCL poprawia rokowanie ; 5) chłoniak DLBCL typu kończynowego rokuje dobrze i nie wymaga zastosowania syste mowej chemioterapii. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. tylko 2. C. 3, 4. D. 3, 4, 5. E. żadne z wymienionych."
Krioprecypitat może znaleźć zastosowanie w przypadku stwierdzenia u pacjenta: A. hipofibrynogenemii; B. humoralnych zburzeń odporności; C. hipowolemii; D. hipoalbuminemii; E. neutropenii,A,Hematologia,2020 jesień,56,Krioprecypitat może znaleźć zastosowanie w przypadku stwierdzenia u pacjenta: A. hipofibrynogenemii . B. humoralnych zburzeń odporności. C. hipowolemii. D. hipoalbuminemii. E. neutropenii .
"Które z poniższej wymienionych badań wykonywanych w ocenie chorego na chłoniaka Burkitta i ocenie stopnia zaawansowania choroby nie jest niezbędne do decyzji o rozpoczęciu leczenia ? A. TK z kontrastem klatki piersiowej jamy brzusznej i miednicy; B. PET/TK całego ciała; C. biopsji szpiku; D. nakłuci e lędźwiowe z oceną płynu mózgowo -rdzeniowego; E. ocena czynności nerek, wątroby oraz badani a w kierunku wirusa HIV",B,Hematologia,2020 jesień,15,"Które z poniższej wymienionych badań wykonywanych w ocenie chorego na chłoniaka Burkitta i ocenie stopnia zaawansowania choroby nie jest niezbędne do decyzji o rozpoczęciu leczenia ? A. TK z kontrastem klatki piersiowej jamy brzusznej i miednicy . B. PET/TK całego ciała. C. biopsji szpiku . D. nakłuci e lędźwiowe z oceną płynu mózgowo -rdzeniowego. E. ocena czynności nerek, wątroby oraz badani a w kierunku wirusa HIV ."
"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka ośrodkowego układu nerwowego ? 1) w 90% przypadków mają obraz morfologiczny chłoniaka DLBCL ; 2) często wykazuje ekspresje BCL -2; 3) często ma podtyp GCB ; 4) zawsze wymaga zastosowania radioterapii w leczeniu ; 5) autologiczna transplantacja komórek układu krwiotwórczego nie jest zalecana w leczeniu tego typu chłoniaków. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1, 2; C. 1, 2, 3; D. 1, 2, 4; E. 1, 2, 4, 5",B,Hematologia,2020 jesień,17,"Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe dla chłoniaka ośrodkowego układu nerwowego ? 1) w 90% przypadków mają obraz morfologiczny chłoniaka DLBCL ; 2) często wykazuje ekspresje BCL -2; 3) często ma podtyp GCB ; 4) zawsze wymaga zastosowania radioterapii w leczeniu ; 5) autologiczna transplantacja komórek układu krwiotwórczego nie jest zalecana w leczeniu tego typu chłoniaków. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1, 2. C. 1, 2, 3 . D. 1, 2, 4 . E. 1, 2, 4, 5 ."
"Autologiczne limfocyty T z chimerowym receptorem antygenowym anty-CD19 są dopuszczone do leczenia w następujących wskazaniach: 1) szpiczak plazmocytowy oporny na inhibitory proteasomu; 2) ostra białaczka limfoblastyczna u pacjentów w wieku do 25 roku życi a w drugim lub dalszym nawrocie; 3) chłoniak pierwotny śródpi ersia z dużych komórek B po dw óch lub więcej liniach leczenia; 4) chłoniak Burkitta po dw óch lub więcej liniach leczenia; 5) chłoniak grudkowy we wczesnej progresji po leczeniu do 24 miesięcy od rozpoznania choroby. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 2, 3; C. 4, 5; D. 1, 5; E. 2, 4",B,Hematologia,2020 jesień,18,"Autologiczne limfocyty T z chimerowym receptorem antygenowym anty-CD19 są dopuszczone do leczenia w następujących wskazaniach: 1) szpiczak plazmocytowy oporny na inhibitory proteasomu; 2) ostra białaczka limfoblastyczna u pacjentów w wieku do 25 roku życi a w drugim lub dalszym nawrocie; 3) chłoniak pierwotny śródpi ersia z dużych komórek B po dw óch lub więcej liniach leczenia; 4) chłoniak Burkitta po dw óch lub więcej liniach leczenia; 5) chłoniak grudkowy we wczesnej progresji po leczeniu do 24 miesięcy od rozpoznania choroby. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 2, 3. C. 4, 5. D. 1, 5. E. 2, 4."
Profilaktyka zajęcia ośrodkowego układu nerwowego u chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B o podwyższonym ryzyku powinna obejmować: A. podawanie metotreksatu w dawce ≥3 g/m2 dożylnie w czasie 2 -4 godzin; B. podawanie jedynie metotreksatu 12 mg dokanałowo; C. napromienianie głowy do dawki 24 Gy; D. podawanie cytarabiny w dawce 500 mg/m2 dożylnie; E. wysokie dawki tiotepy i autologiczne przeszczepienie komórek krwiotwórczych,A,Hematologia,2020 jesień,19,Profilaktyka zajęcia ośrodkowego układu nerwowego u chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B o podwyższonym ryzyku powinna obejmować: A. podawanie metotreksatu w dawce ≥3 g/m2 dożylnie w czasie 2 -4 godzin. B. podawanie jedynie metotreksatu 12 mg dokanałowo . C. napromienianie głowy do dawki 24 Gy. D. podawanie cytarabiny w dawce 500 mg/m2 dożylnie . E. wysokie dawki tiotepy i autologiczne przeszczepienie komórek krwiotwórczych .
"Leczenie podtrzymujące/konsolidujące po uzyskaniu remisji choroby jest wskazane w następujących sytuacjach klinicznych: 1) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka grudkowego ; 2) po leczeniu pierwszej linii chorych na p rzewlekłą białaczkę limfocytową; 3) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka z komórek płaszcza; 4) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka Hodgkina ; 5) po przeszczepieniu autologicznych komórek krwiotwórczych (auto -HSCT) z powodu nawrotu chłoniaka Hodgkina u chorych wysokiego ryzyka niepowodzenia auto -HSCT. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 2, 3; C. 2, 4; D. 1, 3, 5; E. 1, 3",D,Hematologia,2020 jesień,20,"Leczenie podtrzymujące/konsolidujące po uzyskaniu remisji choroby jest wskazane w następujących sytuacjach klinicznych: 1) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka grudkowego ; 2) po leczeniu pierwszej linii chorych na p rzewlekłą białaczkę limfocytową; 3) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka z komórek płaszcza; 4) po leczeniu pierwszej linii chorych na chłoniaka Hodgkina ; 5) po przeszczepieniu autologicznych komórek krwiotwórczych (auto -HSCT) z powodu nawrotu chłoniaka Hodgkina u chorych wysokiego ryzyka niepowodzenia auto -HSCT. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 2, 3. C. 2, 4. D. 1, 3, 5 . E. 1, 3."
"Wskaż twierdzenie nieprawidłowe dotyczące transplantacji komórek krwiotwórczych od dawcy haploidentycznego: A. jest to dawca zgodny z biorcą w co najmniej w połowie loci HLA; B. wyniki transplantacji nie różnią się istotnie od przeszczepień od dawcy niespokrewnionego zgodnego w 9/10 loci HLA; C. dawcą haploidentycznym może być też krewny powyżej pierwszego stopnia pokrewieństwa; D. stanowią standardowe postępowanie w leczeniu nawrotu ostrej białaczki po alloHSCT; E. na wybór dawcy haploidentycznego może wpływać sytuacja kliniczna wymagająca szybkiej transplantacji, wobec trudnego i potencjalnie długotrwałego procesu poszukiwania dawcy niespokrewnionego",D,Hematologia,2020 jesień,21,"Wskaż twierdzenie nieprawidłowe dotyczące transplantacji komórek krwiotwórczych od dawcy haploidentycznego: A. jest to dawca zgodny z biorcą w co najmniej w połowie loci HLA. B. wyniki transplantacji nie różnią się istotnie od przeszczepień od dawcy niespokrewnionego zgodnego w 9/10 loci HLA. C. dawcą haploidentycznym może być też krewny powyżej pierwszego stopnia pokrewieństwa . D. stanowią standardowe postępowanie w leczeniu nawrotu ostrej białaczki po alloHSCT . E. na wybór dawcy haploidentycznego może wpływać sytuacja kliniczna wymagająca szybkiej transplantacji, wobec trudnego i potencjalnie długotrwałego procesu poszukiwania dawcy niespokrewnionego ."
Objawy kliniczne najmniej typowe dla przewlekłej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi to: A. biegunka; B. zaburzenia pigmentacji skóry; C. zespół suchości jamy ustnej; D. cholestaza; E. zarostowe zapalenie oskrzelików,A,Hematologia,2020 jesień,22,Objawy kliniczne najmniej typowe dla przewlekłej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi to: A. biegunka . B. zaburzenia pigmentacji skóry . C. zespół suchości jamy ustnej . D. cholestaza . E. zarostowe zapalenie oskrzelików .
Bezwzględnym przeciwskazaniem do autoHSCT w szpiczaku plazmocytowym jest: A. wiek >70 roku życia; B. współistniejąca amyloidoza AL z zajęciem 3 narządów; C. niewydolność nerek z klirensem kreatyniny <50 ml/min; D. dializoterapia; E. kompresyjne złamanie kręgosłupa,B,Hematologia,2020 jesień,23,Bezwzględnym przeciwskazaniem do autoHSCT w szpiczaku plazmocytowym jest: A. wiek >70 roku życia . B. współistniejąca amyloidoza AL z zajęciem 3 narządów . C. niewydolność nerek z klirensem kreatyniny <50 ml/min . D. dializoterapia . E. kompresyjne złamanie kręgosłupa .
"Przeszczepianie allogenicznych komórek krwiotwórczych jest obecnie procedurą standardową w następujących wskazaniach: 1) chłoniak strefy płaszcza w pierwszej remisji ; 2) chłoniak Hodgkina w nawroci e opornym na chemioterapię ; 3) szpiczak plazmocytowy o wysokim ryzyku cytogenetycznym ; 4) nocna napadowa hemoglobinuria niezależnie od obrazu histologicznego szpiku ; 5) przewlekła białaczka szpikowa w fazie przyspieszonej ; 6) przewlekła białaczka limfocytowa oporna na ibrutinib i wenetoklaks . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 4, 5; B. 2, 3, 6; C. 2, 4, 5; D. 4, 6; E. 5, 6",E,Hematologia,2020 jesień,24,"Przeszczepianie allogenicznych komórek krwiotwórczych jest obecnie procedurą standardową w następujących wskazaniach: 1) chłoniak strefy płaszcza w pierwszej remisji ; 2) chłoniak Hodgkina w nawroci e opornym na chemioterapię ; 3) szpiczak plazmocytowy o wysokim ryzyku cytogenetycznym ; 4) nocna napadowa hemoglobinuria niezależnie od obrazu histologicznego szpiku ; 5) przewlekła białaczka szpikowa w fazie przyspieszonej ; 6) przewlekła białaczka limfocytowa oporna na ibrutinib i wenetoklaks . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 4, 5. B. 2, 3, 6. C. 2, 4, 5. D. 4, 6. E. 5, 6."
Najczęściej stosowana w Europie profilaktyka GvHD po alloHSCT z kondycjonowaniem mieloablacyjnym: A. cyklosporyna + metotreksat; B. takrolimus + metotreksat; C. cyklosporyna + mykofenolan mofetylu; D. takrolimus + mykofenolan mofetylu; E. metotreksat + mykofenolan mofetylu,A,Hematologia,2020 jesień,25,Najczęściej stosowana w Europie profilaktyka GvHD po alloHSCT z kondycjonowaniem mieloablacyjnym: A. cyklosporyna + metotreksat . D. takrolimus + mykofenolan mofetylu . B. takrolimus + metotreksat . E. metotreksat + mykofenolan mofetylu . C. cyklosporyna + mykofenolan mofetylu .
"Ambulatoryjne monitorowanie chorego po alloHSCT we wczesnym okresie poprzeszczepowym każdorazowo powinno obejmować: 1) stężenie inhibitora kalcyneuryny ; 2) przeciwciała antyCMV ; 3) chimeryzm poprzeszczepowy ; 4) badanie immunofenotypowe choroby resztkowej ; 5) antygeny grzybicze ; 6) pomiar ciśnienia tętn iczego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 3, 4; C. 2, 5; D. 1, 6; E. 1, 3",D,Hematologia,2020 jesień,26,"Ambulatoryjne monitorowanie chorego po alloHSCT we wczesnym okresie poprzeszczepowym każdorazowo powinno obejmować: 1) stężenie inhibitora kalcyneuryny ; 2) przeciwciała antyCMV ; 3) chimeryzm poprzeszczepowy ; 4) badanie immunofenotypowe choroby resztkowej ; 5) antygeny grzybicze ; 6) pomiar ciśnienia tętn iczego . Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 3, 4. C. 2, 5. D. 1, 6. E. 1, 3."
Profilaktyka infekcji wirusem CMV po alloHSCT powinna obejmować: A. stosowanie walgancyklowiru p; B. okresowe badanie IgM antyCMV; C. dobór dawcy w zakresie zgodności statusu zakażenia CMV; D. stosowanie globulin anty -CMV; E. noszenie maseczki ochronnej,C,Hematologia,2020 jesień,27,Profilaktyka infekcji wirusem CMV po alloHSCT powinna obejmować: A. stosowanie walgancyklowiru p.o. B. okresowe badanie IgM antyCMV . C. dobór dawcy w zakresie zgodności statusu zakażenia CMV . D. stosowanie globulin anty -CMV . E. noszenie maseczki ochronnej .
"W przypadku wznowy chłoniaka anaplastycznego w leczeniu należy rozważyć zastosowanie każdego z poniższych sposobów post ępowania (samodzielnie lub w skojarzeniu) , za wyjątkiem : A. przeciwciało anty -CD30 sprzężone z monometyl owaną aurystatyn ą; B. kryzotinib; C. pralatreksat; D. autologiczną transp lantacje komórek krwiotwórczych; E. inhibitory kinazy 3 fosfatydyloinozytolu",E,Hematologia,2020 jesień,16,"W przypadku wznowy chłoniaka anaplastycznego w leczeniu należy rozważyć zastosowanie każdego z poniższych sposobów post ępowania (samodzielnie lub w skojarzeniu) , za wyjątkiem : A. przeciwciało anty -CD30 sprzężone z monometyl owaną aurystatyn ą. B. kryzotinib . C. pralatreksat . D. autologiczną transp lantacje komórek krwiotwórczych. E. inhibitory kinazy 3 fosfatydyloinozytolu ."
Z wystąpieniem jakiej niepożądanej reakcji należy liczyć się szczególnie u chorych otrzymujących wielokrotne przetoczenia KKCz z powodu przewlekłej niedokrwistości? A. poprzetoczeniowa choroba „przeszczep przeciw gospodarzowi” (TA -GVHD); B. przeciążenie żelazem; C. ostre poprzetocz eniowe uszkodzenie płuc (TRALI); D. przeciążenie układu krążenia (TACO); E. reakcja anafilaktyczna,B,Hematologia,2020 jesień,57,Z wystąpieniem jakiej niepożądanej reakcji należy liczyć się szczególnie u chorych otrzymujących wielokrotne przetoczenia KKCz z powodu przewlekłej niedokrwistości? A. poprzetoczeniowa choroba „przeszczep przeciw gospodarzowi” (TA -GVHD) . B. przeciążenie żelazem . C. ostre poprzetocz eniowe uszkodzenie płuc (TRALI). D. przeciążenie układu krążenia (TACO) . E. reakcja anafilaktyczna .
Wskazaniem do wykonywania krwioupustu nie jest : A. czerwienica prawdziwa; B. hipersplenizm; C. hemochromatoza; D. porfiria skórna późna; E. czerwienica wrodzona,B,Hematologia,2020 jesień,58,Wskazaniem do wykonywania krwioupustu nie jest : A. czerwienica prawdziwa. B. hipersplenizm. C. hemochromatoza. D. porfiria skórna późna . E. czerwienica wrodzona .
"Która z wymienionych jednostek jest nowotworem mielodysplastyczno - mieloproliferacyjnym według klasyfikacji WHO? A. przewlekła białaczka eozynofilowa, bliżej nieokreślona ( chronic eosinophilic leukemia, not otherwise specified ); B. nowotwór mieloidalany z rearanżacją PDGFRβ (myeloid neoplasm with PDGFRB rearrangement ); C. atypowa przewlekła białaczka szpikowa BCR -ABL1 -ujemna ( atypical chronic myeloid leukemia, BCR -ABL1 negative ); D. białaczka z komórek tucznych ( mast cell leukemia ); E. przewlekła białaczka neutrofilowa ( chronic neutrophilic leukemia )",C,Hematologia,2020 jesień,59,"Która z wymienionych jednostek jest nowotworem mielodysplastyczno - mieloproliferacyjnym według klasyfikacji WHO? A. przewlekła białaczka eozynofilowa, bliżej nieokreślona ( chronic eosinophilic leukemia, not otherwise specified ). B. nowotwór mieloidalany z rearanżacją PDGFRβ (myeloid neoplasm with PDGFRB rearrangement ). C. atypowa przewlekła białaczka szpikowa BCR -ABL1 -ujemna ( atypical chronic myeloid leukemia, BCR -ABL1 negative ). D. białaczka z komórek tucznych ( mast cell leukemia ). E. przewlekła białaczka neutrofilowa ( chronic neutrophilic leukemia )."
"W przypadku pierwotnego włóknienia szpiku (PMF) allogeniczną trans - plantację macierzystych komórek krwiotwórczych ( allo-HCT) należy rozważyć : A. u wszystkich pacjen tów z grupy pośredniego -1, pośr edniego -2 i dużego ryzyka; B. tylko w grupie pośredniego -2 i dużego ryzyka; C. u żadnego z pacjentów (nie jest to opcja terapeutyczna w PMF); D. u chorych leczonych wcześniej rykoslitynibem; E. u pacjentów z grupy pośredniego -2 i dużego ryzyka, a także z grupy pośredniego -1, ale z niekorzystnym profilem mutacji (np",E,Hematologia,2020 jesień,88,"W przypadku pierwotnego włóknienia szpiku (PMF) allogeniczną trans - plantację macierzystych komórek krwiotwórczych ( allo-HCT) należy rozważyć : A. u wszystkich pacjen tów z grupy pośredniego -1, pośr edniego -2 i dużego ryzyka . B. tylko w grupie pośredniego -2 i dużego ryzyka . C. u żadnego z pacjentów (nie jest to opcja terapeutyczna w PMF) . D. u chorych leczonych wcześniej rykoslitynibem . E. u pacjentów z grupy pośredniego -2 i dużego ryzyka, a także z grupy pośredniego -1, ale z niekorzystnym profilem mutacji (np. „potrójnie ujemnych”, z ASXL -1+)."
"72-letni pacjent z pierwotnym włóknieniem szpiku (PMF), z niedokrwistoś cią Hb 9 g/dl i Wbc 28 tys/mm3, schudł w ciągu roku 9 kg (wyjściowa masa ciała 70 kg) i skarży się na zlewne poty. Dodatkowo w badaniu przedmioto - wym wyczuwalna splenomegalia (9 cm poniżej lewego łuku żebrowego). W tej sytuacji należy : A. zakwalifikować pacjenta do splenektomii w I linii leczenia; B. zakwalifikować pacjenta do pilnego przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych; C. zakwalifikować pacjenta do terapii ruksolitynibem; D. zakwalifikować pacjenta do terapii ruksolitynib em i dążyć do przeprowadzenia allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych; E. obserwować pacjenta, a w przypadku nietolerancji niedorkwistości przetaczać KKCz",C,Hematologia,2020 jesień,89,"72-letni pacjent z pierwotnym włóknieniem szpiku (PMF), z niedokrwistoś cią Hb 9 g/dl i Wbc 28 tys/mm3, schudł w ciągu roku 9 kg (wyjściowa masa ciała 70 kg) i skarży się na zlewne poty. Dodatkowo w badaniu przedmioto - wym wyczuwalna splenomegalia (9 cm poniżej lewego łuku żebrowego). W tej sytuacji należy : A. zakwalifikować pacjenta do splenektomii w I linii leczenia . B. zakwalifikować pacjenta do pilnego przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych . C. zakwalifikować pacjenta do terapii ruksolitynibem . D. zakwalifikować pacjenta do terapii ruksolitynib em i dążyć do przeprowadzenia allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych . E. obserwować pacjenta, a w przypadku nietolerancji niedorkwistości przetaczać KKCz ."
"65-letni pacjent z rozpoznaniem czerwienicy prawdziwej, z utrzymuj ącą się liczbą płytek > 1,5 mln/mm3 i leukocytozą na poziomie 20 tys/mm3, bez wywiadu zakrzepowo -zatorowego, wymaga : A. rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego; B. obserwacji bez włączenia leczenia cytoredukcyjnego; C. włączenia tylko kwasu acetylosalicylowego; D. włączenia leczenia przeciwzakrzepowego; E. włączenia kwasu acetylosalicylowego i leczenia przeciwzakrzepowego bez cytoredukcji",A,Hematologia,2020 jesień,90,"65-letni pacjent z rozpoznaniem czerwienicy prawdziwej, z utrzymuj ącą się liczbą płytek > 1,5 mln/mm3 i leukocytozą na poziomie 20 tys/mm3, bez wywiadu zakrzepowo -zatorowego, wymaga : A. rozpoczęcia leczenia cytoredukcyjnego . B. obserwacji bez włączenia leczenia cytoredukcyjnego . C. włączenia tylko kwasu acetylosalicylowego . D. włączenia leczenia przeciwzakrzepowego . E. włączenia kwasu acetylosalicylowego i leczenia przeciwzakrzepowego bez cytoredukcji ."
U 30 -letniej ciężarnej z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią zaleca się : A. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg/dobę w okresie ciąży i odstawienie w połogu; B. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg 2x na dobę przez cały okres ciąży i w połogu; C. stosowanie jednocześnie kwasu acetylosalicylowego w dawc e 75 mg/dobę oraz profilaktycznej dawki heparyny drobnocząsteczkowej przez okres ciąży i połogu; D. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg/dobę przez okres ciąży i 6 tygodni połogu; E. nie ma wskazań do stosowania kwasu acetylosalicylowego,D,Hematologia,2020 jesień,91,U 30 -letniej ciężarnej z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią zaleca się : A. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg/dobę w okresie ciąży i odstawienie w połogu . B. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg 2x na dobę przez cały okres ciąży i w połogu . C. stosowanie jednocześnie kwasu acetylosalicylowego w dawc e 75 mg/dobę oraz profilaktycznej dawki heparyny drobnocząsteczkowej przez okres ciąży i połogu . D. stosowanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg/dobę przez okres ciąży i 6 tygodni połogu . E. nie ma wskazań do stosowania kwasu acetylosalicylowego .
"U pacjenta z czerwienicą wtórną i Ht ok. 60% powinniśmy : A. zalecić obserwację; B. zastosow ać krwioupusty do uzyskania Ht< 45%; C. włączyć hydroksymocznik i dążyć do utrzymani a Ht < 45%; D. włączyć interferon alfa i dążyć do utrzymania Ht < 45%; E. zalecić k rwioupusty, aby utrzymywać Ht < 56%",E,Hematologia,2020 jesień,92,"U pacjenta z czerwienicą wtórną i Ht ok. 60% powinniśmy : A. zalecić obserwację . B. zastosow ać krwioupusty do uzyskania Ht< 45%. C. włączyć hydroksymocznik i dążyć do utrzymani a Ht < 45%. D. włączyć interferon alfa i dążyć do utrzymania Ht < 45%. E. zalecić k rwioupusty, aby utrzymywać Ht < 56%."
"Postępowanie u 40 -letniego pacjenta z nadpłytkowością samoistną JAK2 ujemną, bez wywiadu żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej, ale skarżącego się na parestezje dystalnych części kończyn (akroparestezje) , powinno obejmować : A. włączeniu kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę oraz leczenia cytoredukcyjnego hydroksymocznikiem; B. włączenie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę; C. tylko obserwację; D. włączenie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę oraz heparyny drobnocząsteczkowej w dawce profilaktycznej; E. włączenie kwasu acetylosalicylowego oraz leczenia cytoredukcyjnego interferonem alfa",B,Hematologia,2020 jesień,93,"Postępowanie u 40 -letniego pacjenta z nadpłytkowością samoistną JAK2 ujemną, bez wywiadu żylnej choroby zakrzepowo -zatorowej, ale skarżącego się na parestezje dystalnych części kończyn (akroparestezje) , powinno obejmować : A. włączeniu kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę oraz leczenia cytoredukcyjnego hydroksymocznikiem . B. włączenie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę . C. tylko obserwację . D. włączenie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg na dobę oraz heparyny drobnocząsteczkowej w dawce profilaktycznej . E. włączenie kwasu acetylosalicylowego oraz leczenia cytoredukcyjnego interferonem alfa ."
"U pacjentki skierowanej do diagnostyki układu krzepnięcia (po porodzie powikłanym krwotokiem o nieustalonej przyczynie miejscowej; w wywiadzie dodatkowo krwawienie z nosa, krwotoczne miesiączki) stwierdzono przedłużenie czasu okluzji PFA -100. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić : A. hemofilię A, B, C; B. chorobę von Willebranda oraz niedobory innych osoczowych czynników krzepnięcia; C. chorobę von Willebranda oraz trombocytopatia; D. ciężką hemofilię A lub B oraz ciężkie niedobory innych czynników krzepnięcia; E. skazy krwotoczne płytkowe oraz naczyniowe",C,Hematologia,2020 jesień,94,"U pacjentki skierowanej do diagnostyki układu krzepnięcia (po porodzie powikłanym krwotokiem o nieustalonej przyczynie miejscowej; w wywiadzie dodatkowo krwawienie z nosa, krwotoczne miesiączki) stwierdzono przedłużenie czasu okluzji PFA -100. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić : A. hemofilię A, B, C . B. chorobę von Willebranda oraz niedobory innych osoczowych czynników krzepnięcia. C. chorobę von Willebranda oraz trombocytopatia. D. ciężką hemofilię A lub B oraz ciężkie niedobory innych czynników krzepnięcia. E. skazy krwotoczne płytkowe oraz naczyniowe."
"Jakich odchyleń w badaniach układu krzepnięcia można się spodziewać w przebiegu zaawansowanej marskości wątroby? A. zmniejszenia aktywności fibrynogenu, zwiększenia aktywności inhibitorów krzepnięcia (antytrombina, białko C, białko S); B. zwiększenia lub prawidłowej aktywności czynnika VIII i czynnika von Willebranda, zmniejszenia aktywności antytrombiny; C. zmniejszenia aktywności fibrynogenu, zwiększenia aktywności inhibitorów krzepnięcia (antytrombina, białko C, białko S); D. małopłytkow ości, obecności przeciwciał antyfosfolipidowych; E. zwiększenia aktywności fibrynogenu, małopłytkowości",B,Hematologia,2020 jesień,95,"Jakich odchyleń w badaniach układu krzepnięcia można się spodziewać w przebiegu zaawansowanej marskości wątroby? A. zmniejszenia aktywności fibrynogenu, zwiększenia aktywności inhibitorów krzepnięcia (antytrombina, białko C, białko S). B. zwiększenia lub prawidłowej aktywności czynnika VIII i czynnika von Willebranda, zmniejszenia aktywności antytrombiny. C. zmniejszenia aktywności fibrynogenu, zwiększenia aktywności inhibitorów krzepnięcia (antytrombina, białko C, białko S). D. małopłytkow ości, obecności przeciwciał antyfosfolipidowych. E. zwiększenia aktywności fibrynogenu, małopłytkowości."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłego zespołu wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC) : A. może występować w przebiegu nowotworów, duż ych naczyniaków i tętniaków; B. objawy skazy krwotocznej są zazwyczaj łagodne; C. aktywność fibrynogenu oraz liczba płytek są znacznie obniżone; D. stężenie dimeru D jest zwiększone; E. leczenie heparyną zmniejsza nasilenie krwawień oraz ryzyko powikłań zakrzepowych w przewlekłym DIC",C,Hematologia,2020 jesień,96,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłego zespołu wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC) : A. może występować w przebiegu nowotworów, duż ych naczyniaków i tętniaków . B. objawy skazy krwotocznej są zazwyczaj łagodne. C. aktywność fibrynogenu oraz liczba płytek są znacznie obniżone. D. stężenie dimeru D jest zwiększone. E. leczenie heparyną zmniejsza nasilenie krwawień oraz ryzyko powikłań zakrzepowych w przewlekłym DIC."
"Czynnik XIII krzepnięcia można substytuować przy pomocy : A. osocza świeżo mrożonego, krioprecypitatu, koncentratu czynników zespołu protrombiny; B. koncentratu czynników zespołu protrombiny, koncentratu czynnika XI II; C. osocza świeżo mrożonego, krioprecypitatu, koncentratu czynnika XIII; D. koncentratu aktywnych czynników zespoł u protrombiny, koncentratu czynnika XIII; E. koncentratu krwinek płytkowych",C,Hematologia,2020 jesień,97,"Czynnik XIII krzepnięcia można substytuować przy pomocy : A. osocza świeżo mrożonego, krioprecypitatu, koncentratu czynników zespołu protrombiny . B. koncentratu czynników zespołu protrombiny, koncentratu czynnika XI II. C. osocza świeżo mrożonego, krioprecypitatu, koncentratu czynnika XIII . D. koncentratu aktywnych czynników zespoł u protrombiny, koncentratu czynnika XIII. E. koncentratu krwinek płytkowych ."
"Nabyte zaburzenia czynności płytek krwi (nabyte trombocytopatie) mogą towarzyszyć wszystkim wymienionym stanom, z wyjątkiem : A. marskości wątroby; B. mieloproliferacji; C. niewydolności nerek; D. cukrzycy; E. leczenia preparatami przeciwpłytkowymi (np",D,Hematologia,2020 jesień,98,"Nabyte zaburzenia czynności płytek krwi (nabyte trombocytopatie) mogą towarzyszyć wszystkim wymienionym stanom, z wyjątkiem : A. marskości wątroby . B. mieloproliferacji . C. niewydolności nerek . D. cukrzycy . E. leczenia preparatami przeciwpłytkowymi (np. aspiryną) ."
"70-letniego pacjenta z nadpłytkowością samoistną, JAK -2 dodatnią, bez wywiadu zakrzepicy, powinniśmy zakwalifikować do : A. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie cytoredukcyjne; B. grupy pośredniego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie cytoredukcyjne; C. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe; D. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe o raz cytoredukcyjne; E. grupy pośredniego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe oraz cytoredukcyjne",D,Hematologia,2020 jesień,87,"70-letniego pacjenta z nadpłytkowością samoistną, JAK -2 dodatnią, bez wywiadu zakrzepicy, powinniśmy zakwalifikować do : A. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie cytoredukcyjne . B. grupy pośredniego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie cytoredukcyjne . C. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe . D. grupy dużego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe o raz cytoredukcyjne . E. grupy pośredniego ryzyka wg IPSET -thrombosis i włączyć tylko leczenie przeciwpłytkowe oraz cytoredukcyjne ."
W leczeniu krwawień występujących w przebiegu nabytej hemofilii A nie stosuje się: A. rekombinowanego aktywnego czynnika VII; B. koncentratu aktywowanych czynników zespołu protrombiny; C. emicizumabu; D. rekombinowanego wieprzowego czynnika VIII; E. dużych dawek koncentratu czynnika VIII,C,Hematologia,2020 jesień,99,W leczeniu krwawień występujących w przebiegu nabytej hemofilii A nie stosuje się: A. rekombinowanego aktywnego czynnika VII . B. koncentratu aktywowanych czynników zespołu protrombiny . C. emicizumabu . D. rekombinowanego wieprzowego czynnika VIII . E. dużych dawek koncentratu czynnika VIII .
"1. Płytkowy typ choroby von Willebranda to : A. alternatywna nazwa typu 2B choroby von Willebranda; B. ciężka wrodzona skaza krwotoczna, powodująca krwawienia w obrębie układu ruchu; C. przyczyna osłabienia agregacji płytek krwi pod wpływem małych stężeń rystocetyny (test LD -RIPA); D. jedna z przyczyn przypadkowo stwierdzanej nadpłytkowości; E. skaza krw otoczna uwarunkowana mutacją genu GPIBA (płytkowej glikoproteiny lbα)",E,Hematologia,2020 jesień,101,"1. Płytkowy typ choroby von Willebranda to : A. alternatywna nazwa typu 2B choroby von Willebranda . B. ciężka wrodzona skaza krwotoczna, powodująca krwawienia w obrębie układu ruchu . C. przyczyna osłabienia agregacji płytek krwi pod wpływem małych stężeń rystocetyny (test LD -RIPA) . D. jedna z przyczyn przypadkowo stwierdzanej nadpłytkowości . E. skaza krw otoczna uwarunkowana mutacją genu GPIBA (płytkowej glikoproteiny lbα)."
"2. Choroba von Willebranda jest dziedziczona : A. w sposób sprzężony z płcią; B. autosomalnie dominująco; C. autosomalnie recesywnie; D. autosomalnie dominująco lub recesywnie, w zależności od typu; E. wielogenowo",D,Hematologia,2020 jesień,102,"2. Choroba von Willebranda jest dziedziczona : A. w sposób sprzężony z płcią . B. autosomalnie dominująco . C. autosomalnie recesywnie . D. autosomalnie dominująco lub recesywnie, w zależności od typu . E. wielogenowo ."
Kariotyp monosomalny charakteryzuje grupę chorych na ostrą białaczkę szpikową o szczególnie złym rokowaniu. W którym z poniższych nie można rozpoznać kariotypu monosomalnego? A. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna; B. w badaniu cytogenetycznym obecn e są 2 monosomie autosomalne; C. w badaniu cytogenetycznym obecne są 3 monosomie autosomalne; D. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna i 1 aberracja strukturalna; E. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna i 2 aberracje strukturalne,A,Hematologia,2020 jesień,104,Kariotyp monosomalny charakteryzuje grupę chorych na ostrą białaczkę szpikową o szczególnie złym rokowaniu. W którym z poniższych nie można rozpoznać kariotypu monosomalnego? A. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna . B. w badaniu cytogenetycznym obecn e są 2 monosomie autosomalne . C. w badaniu cytogenetycznym obecne są 3 monosomie autosomalne . D. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna i 1 aberracja strukturalna . E. w badaniu cytogenetycznym obecna jest 1 monosomia autosomalna i 2 aberracje strukturalne .
"5. Leczenie poremisyjne u dorosłych poniżej 60 r.ż. chorych na ostrą białaczkę szpikową różni się w zależności od stopnia ryzyka nawrotu. U którego chorego brak jest bezwzględnych wskazań do przeprowadzenia allo -HSCT w pierwszej całkowitej remisji? A. chory za złożonym kariotypem, CR po pierwszym leczeniu indukującym; B. chory z pośrednim 1 ryzykiem cytogenetycznym -molekularnym, CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD (+); C. chory z wtórną białaczką szpikową (w wywiadzie leczenie chemioterapeutycz - ne z powodu raka sutka), CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD ( -); D. CR uzyskana po 2 kursach leczenia indukującego (brak CR po pierwszym leczeniu indukującym), MRD ( -); E. chory z niskim ryzykiem cytogenetyczno -molekularnym, CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD ( -)",E,Hematologia,2020 jesień,105,"5. Leczenie poremisyjne u dorosłych poniżej 60 r.ż. chorych na ostrą białaczkę szpikową różni się w zależności od stopnia ryzyka nawrotu. U którego chorego brak jest bezwzględnych wskazań do przeprowadzenia allo -HSCT w pierwszej całkowitej remisji? A. chory za złożonym kariotypem, CR po pierwszym leczeniu indukującym . B. chory z pośrednim 1 ryzykiem cytogenetycznym -molekularnym, CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD (+) . C. chory z wtórną białaczką szpikową (w wywiadzie leczenie chemioterapeutycz - ne z powodu raka sutka), CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD ( -). D. CR uzyskana po 2 kursach leczenia indukującego (brak CR po pierwszym leczeniu indukującym), MRD ( -). E. chory z niskim ryzykiem cytogenetyczno -molekularnym, CR po pierwszym leczeniu indukującym, MRD ( -)."
Do czynników predykcyjnych odpowiedzi na leczenie immunosupresyjne w MDS nie należy : A. wiek chorego poniżej 60 lat; B. powyżej 5% blastów w szpiku; C. brak zmian cytogenetycznych; D. uzależnienie od przetoczeń KKCZ (< 6 miesięcy); E. szpik hipoplastyczny,B,Hematologia,2020 jesień,106,Do czynników predykcyjnych odpowiedzi na leczenie immunosupresyjne w MDS nie należy : A. wiek chorego poniżej 60 lat . B. powyżej 5% blastów w szpiku . C. brak zmian cytogenetycznych . D. uzależnienie od przetoczeń KKCZ (< 6 miesięcy) . E. szpik hipoplastyczny .
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia : 1) promielocyty w ostrej białaczce promielocytowej (APL) charakteryzują się brakiem lub niską ekspresją HLA -DR; 2) w ostrej białaczce o mieszanym fenotypie (MPAL) osiąga się wyższy odsetek całkowitych remisji, stosując protokoły leczenia dla ALL niż dla AML; 3) obecna MRD po leczeniu konsolidującym w pier wszej całkowitej remisji u chorych z grupy korzystnego rokowania nie stanowi wskazania do kwalifikacji do alloHSCT; 4) chorzy z prawidłowym kariotypem i mutacją NPM1 z niskim indeksem FLT3 -ITD. są kwalifikowani do grupy korzystnego ryzyka AML; 5) udowodnio no, że w leczeniu AML z mutacjami FLT3 midostauryna wykazuje skuteczność w monoterapii; 6) gemtuzumab z ozogamycyną jest skuteczną opcją terapeutyczną w grupie chorych korzystnego i pośredniego AML z ekspresją CD33. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2, 4, 5, 6; B. 1, 2, 3, 5, 6; C. 1, 2, 4, 6; D. 2, 3, 4, 6; E. tylko 4",C,Hematologia,2020 jesień,107,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia : 1) promielocyty w ostrej białaczce promielocytowej (APL) charakteryzują się brakiem lub niską ekspresją HLA -DR; 2) w ostrej białaczce o mieszanym fenotypie (MPAL) osiąga się wyższy odsetek całkowitych remisji, stosując protokoły leczenia dla ALL niż dla AML; 3) obecna MRD po leczeniu konsolidującym w pier wszej całkowitej remisji u chorych z grupy korzystnego rokowania nie stanowi wskazania do kwalifikacji do alloHSCT; 4) chorzy z prawidłowym kariotypem i mutacją NPM1 z niskim indeksem FLT3 -ITD. są kwalifikowani do grupy korzystnego ryzyka AML; 5) udowodnio no, że w leczeniu AML z mutacjami FLT3 midostauryna wykazuje skuteczność w monoterapii; 6) gemtuzumab z ozogamycyną jest skuteczną opcją terapeutyczną w grupie chorych korzystnego i pośredniego AML z ekspresją CD33. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2, 4, 5, 6 . B. 1, 2, 3, 5, 6 . C. 1, 2, 4, 6 . D. 2, 3, 4, 6 . E. tylko 4 ."
Do grupy AML o niekorzystnym r okowaniu nie zalicza się pacjentów z: A. normalnym NPM1 I obecnością FLT3 -ITDwysoki; B. rearanżacjami KMT2A (MLL); C. białaczką poprzedzoną zespołem mielodysplastycznym; D. białaczką związaną z wcześniejszym leczeniem chemioterapią i/lub radioterapią; E. MLLT3 -KMT2A (MLLT3 -MLL),E,Hematologia,2020 jesień,109,Do grupy AML o niekorzystnym r okowaniu nie zalicza się pacjentów z: A. normalnym NPM1 I obecnością FLT3 -ITDwysoki. B. rearanżacjami KMT2A (MLL) . C. białaczką poprzedzoną zespołem mielodysplastycznym . D. białaczką związaną z wcześniejszym leczeniem chemioterapią i/lub radioterapią . E. MLLT3 -KMT2A (MLLT3 -MLL) .
"Jak należy postąpić z chorym na MDS niższego ryzyka, uzależnion ym od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych, u którego doszło do potransfuzyj - nego przeładowania żelazem i powikłań narządowych? A. zaprzestać przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych; B. wykonywać upusty krwi; C. zastosować czynniki stymulujące erytro poezę; D. zastosować lek chelatujący żelazo; E. prawdziwe są odpowiedzi C i D",E,Hematologia,2018 wiosna,7,"Jak należy postąpić z chorym na MDS niższego ryzyka, uzależnion ym od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych, u którego doszło do potransfuzyj - nego przeładowania żelazem i powikłań narządowych? A. zaprzestać przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych . B. wykonywać upusty krwi . C. zastosować czynniki stymulujące erytro poezę . D. zastosować lek chelatujący żelazo . E. prawdziwe są odpowiedzi C i D ."
"Monitorowanie leczenia heparyną drobnocząsteczkow ą za pomocą oznaczania aktywności -anty-Xa, po 4h od ostatniego podskórnego podania leku, jest wskazane u : A. kobiet w ciąży; B. chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (GFR 30 -50 ml/min); C. pacjentów otyłych (BMI > 50 kg/m2); D. prawdziwe są odpowiedzi A,B; E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C",E,Hematologia,2018 jesień,110,"Monitorowanie leczenia heparyną drobnocząsteczkow ą za pomocą oznaczania aktywności -anty-Xa, po 4h od ostatniego podskórnego podania leku, jest wskazane u : A. kobiet w ciąży . B. chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (GFR 30 -50 ml/min) . C. pacjentów otyłych (BMI > 50 kg/m2). D. prawdziwe są odpowiedzi A,B. E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C ."
"Plamicę zakrzepową małopłytkową można podejrzewać, gdy stwierdza się: A. leukopenię, małopłytkowość, niewydolność nerek; B. gorączkę, objawy uszkodzenia wątroby, małopłytkowość; C. małopłytkowość, niedokrwistość, objawy neurologiczne; D. pancytopenię, objawy neurologiczne, gorączkę; E. objawy uszkodzenia nerek, małopłytkowość, niedokrwistość",C,Hematologia,2020 jesień,100,"Plamicę zakrzepową małopłytkową można podejrzewać, gdy stwierdza się: A. leukopenię, małopłytkowość, niewydolność nerek . B. gorączkę, objawy uszkodzenia wątroby, małopłytkowość . C. małopłytkowość, niedokrwistość, objawy neurologiczne . D. pancytopenię, objawy neurologiczne, gorączkę . E. objawy uszkodzenia nerek, małopłytkowość, niedokrwistość ."
"Wskaz prawidłowe stwierdzenie dotyczące chłoniaków tkanki limfoidalnej błony śluzowej (MALT): A. infekcja Helicobacter pylori powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w śliniankach; B. infekcja Campylobacter jejuni miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w żołądku; C. infekcja Borrelia burgdorfeli powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w jelicie cienkim; D. infekcja Chlamydia psittaci powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najcz ęściej zlokalizowanego w przydatkach gałki ocznej; E. infekcja Legionella pneumophila powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w oskrzelach",D,Hematologia,2020 jesień,3,"Wskaz prawidłowe stwierdzenie dotyczące chłoniaków tkanki limfoidalnej błony śluzowej (MALT): A. infekcja Helicobacter pylori powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w śliniankach . B. infekcja Campylobacter jejuni miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w żołądku . C. infekcja Borrelia burgdorfeli powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w jelicie cienkim . D. infekcja Chlamydia psittaci powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najcz ęściej zlokalizowanego w przydatkach gałki ocznej . E. infekcja Legionella pneumophila powoduje miejscowy stan zapalny, stymulację i proliferację limfocytów, które mogą odpowiadać za powstanie chłoniaka MALT najczęściej zlokalizowanego w oskrzelach ."
"55-letni pacjent z czerwienicą prawdziwą leczony hydroksymocznikiem, u którego obserwuje się masywne owrzodzenia podudzi. W tym przypadku należy : A. odstawić hydroksymocznik i zakwalifikować pacjenta do leczenia II linii interferonem alfa; B. włączyć leczenie przeciwhistaminowe i kontynuować terapię hydroksymocznikiem; C. odstawić hydroksymocznik i włączyć leczenie II linii busulfanem; D. kontynuować hydroksymocznik i szukać innej przyczyny zmian na podudziach; E. kontynuować hydroksymocznik, a le zmniejszyć dotychczasową dawkę",A,Hematologia,2020 jesień,86,"55-letni pacjent z czerwienicą prawdziwą leczony hydroksymocznikiem, u którego obserwuje się masywne owrzodzenia podudzi. W tym przypadku należy : A. odstawić hydroksymocznik i zakwalifikować pacjenta do leczenia II linii interferonem alfa . B. włączyć leczenie przeciwhistaminowe i kontynuować terapię hydroksymocznikiem . C. odstawić hydroksymocznik i włączyć leczenie II linii busulfanem . D. kontynuować hydroksymocznik i szukać innej przyczyny zmian na podudziach . E. kontynuować hydroksymocznik, a le zmniejszyć dotychczasową dawkę ."
"U pacjentki z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią, leczoną dotychczas hydroksymocznikiem, która planuje zajść w ciążę należy : A. kontynuować hydroksymocznik przez cały okres ciąży i połogu; B. odstawić hydroksymocznik na minimum 3 miesiące przed planowany m poczęciem i wr ócić do tego leczenia, gdy Ht > 45%; C. odstawić hydroksymocznik na minimum 3 miesiące przed planowa nym poczęciem i utrzymywać Ht < 45% za pomocą krwioupustów, a w przypadku konieczności włączenia cytoredukcji zastosować interferon alfa; D. kontynuować hydroksymocznik do drugiego trymestru ciąży, a następnie włączyć interferon alfa; E. odstawić hydroksymocznik, a w przypadku konieczności włączenia leczenia cytoredukcyjnego zastosować busulfan",C,Hematologia,2020 jesień,84,"U pacjentki z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią, leczoną dotychczas hydroksymocznikiem, która planuje zajść w ciążę należy : A. kontynuować hydroksymocznik przez cały okres ciąży i połogu . B. odstawić hydroksymocznik na minimum 3 miesiące przed planowany m poczęciem i wr ócić do tego leczenia, gdy Ht > 45%. C. odstawić hydroksymocznik na minimum 3 miesiące przed planowa nym poczęciem i utrzymywać Ht < 45% za pomocą krwioupustów, a w przypadku konieczności włączenia cytoredukcji zastosować interferon alfa . D. kontynuować hydroksymocznik do drugiego trymestru ciąży, a następnie włączyć interferon alfa . E. odstawić hydroksymocznik, a w przypadku konieczności włączenia leczenia cytoredukcyjnego zastosować busulfan ."
W którym z poniżej wymienionych białaczek/chłoniaków najczęściej występuje mutacja MYD88 L265P? A. przewlekła białaczka limfocytowa/ chłoniak limfocytarny; B. chłoniak z komórek płaszcza; C. węzłowy chłoniak strefy brzeżnej z komórek B; D. chłoniak limfoplazmocytowy/makroglobulinemia Waldenstroma; E. szpiczak plazmocytowy,D,Hematologia,2020 jesień,60,W którym z poniżej wymienionych białaczek/chłoniaków najczęściej występuje mutacja MYD88 L265P? A. przewlekła białaczka limfocytowa/ chłoniak limfocytarny . B. chłoniak z komórek płaszcza . C. węzłowy chłoniak strefy brzeżnej z komórek B . D. chłoniak limfoplazmocytowy/makroglobulinemia Waldenstroma . E. szpiczak plazmocytowy .
"Zgodnie z klasyfikacją WHO rozpoznanie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL, diffuse large B -cell lymphoma ) wymaga oceny: A. antygenu CD30; B. podtypu GCB vs non -GCB/ABC; C. indeksu proliferacyjnego Ki -67; D. antygenu EMA; E. mutacji genów MYC i BCL2",B,Hematologia,2020 jesień,62,"Zgodnie z klasyfikacją WHO rozpoznanie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL, diffuse large B -cell lymphoma ) wymaga oceny: A. antygenu CD30 . B. podtypu GCB vs non -GCB/ABC . C. indeksu proliferacyjnego Ki -67. D. antygenu EMA . E. mutacji genów MYC i BCL2 ."
Najbardziej pomocnym barwieniem imunohistochemicznym w diagnostyce różnicowej chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek ALK -ujemnego i klasycznego chłoniaka Hodgkina jest: A. CD30; B. CD20; C. PAX5; D. EMA; E. CD15,C,Hematologia,2020 jesień,63,Najbardziej pomocnym barwieniem imunohistochemicznym w diagnostyce różnicowej chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek ALK -ujemnego i klasycznego chłoniaka Hodgkina jest: A. CD30 . B. CD20 . C. PAX5 . D. EMA . E. CD15.
"U pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności może wystąpić : 1) niedokrwistość Addisona -Biermera; 2) niedokrwistość autoimmunohemolityczn a; 3) tendencje do częstych i ciężkich infekcji; 4) częste występowanie chorób limfoproliferacyjnych; 5) częste występowanie nowotworów mieloproliferacyjnych. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 3; B. 1, 3, 5; C. 2, 3, 5; D. 1, 2, 3, 4; E. wszystkie wymienione",D,Hematologia,2020 jesień,64,"U pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności może wystąpić : 1) niedokrwistość Addisona -Biermera; 2) niedokrwistość autoimmunohemolityczn a; 3) tendencje do częstych i ciężkich infekcji; 4) częste występowanie chorób limfoproliferacyjnych; 5) częste występowanie nowotworów mieloproliferacyjnych. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 3 . B. 1, 3, 5. C. 2, 3, 5. D. 1, 2, 3, 4. E. wszystkie wymienione ."
Pierwotne niedobory odporności to choroby w których : A. najbardziej charakterystyczna jest tendencja do poliglobulii; B. częste jest występowanie niedokrwistości lub małopłytkowości autoimmunologicznej; C. charakterystyczna jest niedokrwistość hipochromiczna oraz nadpłytkowość; D. rozpoznanie postawione jest we wczesnym dzieciństwie; E. prawdziwe są odpowiedzi B i D,B,Hematologia,2020 jesień,65,Pierwotne niedobory odporności to choroby w których : A. najbardziej charakterystyczna jest tendencja do poliglobulii . B. częste jest występowanie niedokrwistości lub małopłytkowości autoimmunologicznej . C. charakterystyczna jest niedokrwistość hipochromiczna oraz nadpłytkowość . D. rozpoznanie postawione jest we wczesnym dzieciństwie . E. prawdziwe są odpowiedzi B i D.
"Przyczyny prowadzące do rozwoju wtórnych niedoborów odporności to : 1) przewlekła białaczka limfocytowa; 2) zakażenie wirusem HIV; 3) radioterapia nowotworów; 4) cukrzyca; 5) leczenie nowotworów chemioterapią; 6) leczenie nowotworów immunochemioterapią; 7) brak śledziony. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 6; B. 1, 2, 6, 7; C. 1, 2; D. 1, 2, 3; E. wszystkie wymienione",E,Hematologia,2020 jesień,66,"Przyczyny prowadzące do rozwoju wtórnych niedoborów odporności to : 1) przewlekła białaczka limfocytowa; 2) zakażenie wirusem HIV; 3) radioterapia nowotworów; 4) cukrzyca; 5) leczenie nowotworów chemioterapią; 6) leczenie nowotworów immunochemioterapią; 7) brak śledziony. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 6 . B. 1, 2, 6, 7 . C. 1, 2. D. 1, 2, 3 . E. wszystkie wymienione."
"Wtórny niedobór odporności z przewagą defektu komórek fagocytujących występuje w przebiegu : A. przewlekłej białaczki limfocytowej; B. choroby Addisona -Biermera; C. gammapatii monoklonalnych; D. leczenia za pomocą glikokortykosteroidów; E. prawdziwe są odpowiedzi C,D",E,Hematologia,2020 jesień,67,"Wtórny niedobór odporności z przewagą defektu komórek fagocytujących występuje w przebiegu : A. przewlekłej białaczki limfocytowej . B. choroby Addisona -Biermera . C. gammapatii monoklonalnych . D. leczenia za pomocą glikokortykosteroidów . E. prawdziwe są odpowiedzi C,D ."
Wskazania do terapii substytucyjnej immunoglobulinami to: A. przewlekła białaczka limfocytowa w stadium III i IV wg Rai; B. wrodzony niedobór odporności z zaburzeniami chemotaksji neutrofilii; C. przewlekła białaczka limfocytowa w przypadku niskiego stężenia IgA i częstych infekcji; D. przewlekła białaczka limfocytowa w przypadku niskiego stężenia IgG i częstych infekcji; E. prawdziwe są odpowiedzi B i D,D,Hematologia,2020 jesień,68,Wskazania do terapii substytucyjnej immunoglobulinami to: A. przewlekła białaczka limfocytowa w stadium III i IV wg Rai . B. wrodzony niedobór odporności z zaburzeniami chemotaksji neutrofilii . C. przewlekła białaczka limfocytowa w przypadku niskiego stężenia IgA i częstych infekcji . D. przewlekła białaczka limfocytowa w przypadku niskiego stężenia IgG i częstych infekcji . E. prawdziwe są odpowiedzi B i D .
"Hiposplenizm to znaczna dysfunkcja śledziony. Może być spowodowany przez : 1) zakrzepicę żył śledzionowych; 2) brak świeżych wa rzyw i owoców w diecie; 3) chorobę przeszczep przeciw gospodarzowi (GvH); 4) amyloidozę; 5) choroby układowe tkanki łącznej; 6) niedokrwistość z niedoboru żelaza. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3, 4, 5; B. tylko 1; C. 1, 2, 6; D. żadna z wymienionych; E. wszystkie wymienione",A,Hematologia,2020 jesień,69,"Hiposplenizm to znaczna dysfunkcja śledziony. Może być spowodowany przez : 1) zakrzepicę żył śledzionowych; 2) brak świeżych wa rzyw i owoców w diecie; 3) chorobę przeszczep przeciw gospodarzowi (GvH); 4) amyloidozę; 5) choroby układowe tkanki łącznej; 6) niedokrwistość z niedoboru żelaza. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3, 4, 5 . D. żadna z wymienionych . B. tylko 1 . E. wszystkie wymienione . C. 1, 2, 6 ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szczepień u pacjentów hematologicznych: A. stosowanie ster oidów w dawce odpowiadającej 20 mg prednizonu na dobę przez 2 tygodnie zwiększa skuteczność szczepień; B. pacjenci z przewlekłą białaczką limfocytową powinni być co roku szczepieni na grypę; C. po splenektomii wykonywanie szczepień jest przeciwwskazane; D. prawdziwe są odpowiedzi A i B; E. prawdziwe są odpowiedzi A i C,B,Hematologia,2020 jesień,70,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szczepień u pacjentów hematologicznych: A. stosowanie ster oidów w dawce odpowiadającej 20 mg prednizonu na dobę przez 2 tygodnie zwiększa skuteczność szczepień . B. pacjenci z przewlekłą białaczką limfocytową powinni być co roku szczepieni na grypę . C. po splenektomii wykonywanie szczepień jest przeciwwskazane . D. prawdziwe są odpowiedzi A i B . E. prawdziwe są odpowiedzi A i C .
38-letnia pacjentka z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią oraz wywiadem poronienia w 9. tygodniu w poprzedniej ciąży powinna : A. otrzymywać tylko kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg na dobę w okresie ciąży i połogu; B. otrzymywać kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg oraz profilaktyczną dawkę heparyny drobnocząsteczkowej przez okres ciąży i połogu; C. nie ma wskazań do stosowania kwasu acetylosalicylowego; D. nie ma wskazań do stosowania heparyny drobnocząsteczkowej; E. otrzymywać tylko kwas acetylosalicylowy 75 mg dwa razy na dobę,B,Hematologia,2020 jesień,85,38-letnia pacjentka z czerwienicą prawdziwą JAK2 dodatnią oraz wywiadem poronienia w 9. tygodniu w poprzedniej ciąży powinna : A. otrzymywać tylko kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg na dobę w okresie ciąży i połogu . B. otrzymywać kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg oraz profilaktyczną dawkę heparyny drobnocząsteczkowej przez okres ciąży i połogu . C. nie ma wskazań do stosowania kwasu acetylosalicylowego . D. nie ma wskazań do stosowania heparyny drobnocząsteczkowej . E. otrzymywać tylko kwas acetylosalicylowy 75 mg dwa razy na dobę .
Objawy występujące u chorego z wrodzoną niedokrwistością mikrosferocytową wynikają z : A. obecności hematopoezy pozaszpikowej; B. zaburzeń syntezy DNA i RNA; C. zaburzeń budowy części hemowej hemoglobiny; D. nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów; E. defektu białek strukturalnych błony erytrocytów,E,Hematologia,2020 jesień,71,Objawy występujące u chorego z wrodzoną niedokrwistością mikrosferocytową wynikają z : A. obecności hematopoezy pozaszpikowej . B. zaburzeń syntezy DNA i RNA . C. zaburzeń budowy części hemowej hemoglobiny . D. nabytego defektu antygenów błonowych erytrocytów . E. defektu białek strukturalnych błony erytrocytów .
"Pacjent lat 30 trafił do izby przyjęć z powodu bólów brzucha, które utrzymywały się od kilku godzin. W wykonanych badaniach stwierdzono Hb 6,5 g/dl, RBC 1,9x103 G/L, MCV 105 fl, WBC 5 G/L, segm 70%, limfocytów 25%, monocytów 5%, PLT 250 G/L, bilirubina 5,9 mg/dl, bilirubina pośrednia 5,0 mg/dl, LDH 2200 U/L, wysoki odsetek retikulocytów. Bezpośredni i pośredni test antyglobulinowy był ujemny. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. niedokrwistość mikrocytarna z powodu niedoboru żelaza; B. niedokrwisto ść mikrocytarna z powodu niedoboru witaminy B12; C. ostra białaczka; D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna; E. nocna napadowa hemoglobinuria",E,Hematologia,2020 jesień,73,"Pacjent lat 30 trafił do izby przyjęć z powodu bólów brzucha, które utrzymywały się od kilku godzin. W wykonanych badaniach stwierdzono Hb 6,5 g/dl, RBC 1,9x103 G/L, MCV 105 fl, WBC 5 G/L, segm 70%, limfocytów 25%, monocytów 5%, PLT 250 G/L, bilirubina 5,9 mg/dl, bilirubina pośrednia 5,0 mg/dl, LDH 2200 U/L, wysoki odsetek retikulocytów. Bezpośredni i pośredni test antyglobulinowy był ujemny. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: A. niedokrwistość mikrocytarna z powodu niedoboru żelaza . B. niedokrwisto ść mikrocytarna z powodu niedoboru witaminy B12 . C. ostra białaczka . D. niedokrwistość autoimmunohemolityczna . E. nocna napadowa hemoglobinuria ."
"Jakie jest prawidłowe postępowanie u pacjenta chorego na przewlekłą białaczkę limfocytową, u którego planowane jest zastosowanie rytuksymabu, a u którego wykazano przeciwciała p/HBc, natomiast nie wykazano serologicznie HBsAg? A. podanie rytuksymabu w za planowanej dawce; B. podanie rytuksymabu łącznie z lamiwudyną; C. rezygnacja z rytuksymabu i zastąpienie go innym przeciwciałem anty -CD20; D. oznaczenie ilościowo wiremii HBV DNA metodami biologii molekularnej a następnie ustalenie dalszego postępowania, e wentualnie w porozumieniu z lekarzem chorób zakaźnych; E. wszystkie wymienione są dopuszczalne",D,Hematologia,2020 jesień,74,"Jakie jest prawidłowe postępowanie u pacjenta chorego na przewlekłą białaczkę limfocytową, u którego planowane jest zastosowanie rytuksymabu, a u którego wykazano przeciwciała p/HBc, natomiast nie wykazano serologicznie HBsAg? A. podanie rytuksymabu w za planowanej dawce . B. podanie rytuksymabu łącznie z lamiwudyną . C. rezygnacja z rytuksymabu i zastąpienie go innym przeciwciałem anty -CD20 . D. oznaczenie ilościowo wiremii HBV DNA metodami biologii molekularnej a następnie ustalenie dalszego postępowania, e wentualnie w porozumieniu z lekarzem chorób zakaźnych . E. wszystkie wymienione są dopuszczalne ."
Zespół Richtera polega na transformacji przewlekłej białaczki limfocytowej w: A. chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL); B. chłoniaka Hodgkina; C. chłoniaka limfoblastycznego/ostrą białaczkę limfoblastyczną; D. wszystkie wymienione; E. żadne z wymienionych,D,Hematologia,2020 jesień,75,Zespół Richtera polega na transformacji przewlekłej białaczki limfocytowej w: A. chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) . B. chłoniaka Hodgkina . C. chłoniaka limfoblastycznego/ostrą białaczkę limfoblastyczną . D. wszystkie wymienione . E. żadne z wymienionych .
"Uznanym wskazaniem do zastosowania schematu rytuksymab - cyklofosfamid -adriblastyna -winkrystyna (R -CHOP) u pacjentów chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. leczenie pierwszej linii u pacjentów z dużą masą węzłową, u których istnieją przeciwwskazania do podania schematu z pełnodawkowaną fludarabiną; B. leczenie wczesnej wznowy choroby u pacjentów z dużą masą węzłową i nieobecnością del17p/mutTP53; C. leczenie transformacji choroby do chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (zespół Richtera); D. wszystkie wymienione; E. żadne z wymienionych",C,Hematologia,2020 jesień,76,"Uznanym wskazaniem do zastosowania schematu rytuksymab - cyklofosfamid -adriblastyna -winkrystyna (R -CHOP) u pacjentów chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest: A. leczenie pierwszej linii u pacjentów z dużą masą węzłową, u których istnieją przeciwwskazania do podania schematu z pełnodawkowaną fludarabiną . B. leczenie wczesnej wznowy choroby u pacjentów z dużą masą węzłową i nieobecnością del17p/mutTP53 . C. leczenie transformacji choroby do chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (zespół Richtera) . D. wszystkie wymienione . E. żadne z wymienionych ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące mutacji genów NOTCH1, SF3B1 i BIRC3 w przewlekłej białaczce limfocytowej: A. występują rzadko (u < 10-15% pacjentów); B. mogą być wykryte metodami biologii molekularnej; C. dotychczasowe badania wskazują, że mają one niekorzystne znaczenie rokownicze; D. ich obecność powinna być uwzglę dniona w kwalifikacji chorych do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych; E. oznaczenie tych mutacji nie je st wymagane przy kwalifikacji do pierwszej linii leczenia",D,Hematologia,2020 jesień,77,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące mutacji genów NOTCH1, SF3B1 i BIRC3 w przewlekłej białaczce limfocytowej: A. występują rzadko (u < 10-15% pacjentów) . B. mogą być wykryte metodami biologii molekularnej . C. dotychczasowe badania wskazują, że mają one niekorzystne znaczenie rokownicze . D. ich obecność powinna być uwzglę dniona w kwalifikacji chorych do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych . E. oznaczenie tych mutacji nie je st wymagane przy kwalifikacji do pierwszej linii leczenia ."
"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szczepień ochronnych w przewlekłej białaczce limfocytowej : 1) szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom powinny być zaproponowane wszystkim dotychczas nieleczonym pacjentom, u których nie ma aktualnie potrzeby rozpoczynania chemioterapii ; 2) przeciwwskazane są szczepienia szcze pionkami żywymi atenuowanymi ; 3) odstęp czasu od zakończenia leczenia zawierającego rytuksymab do zaszczepienia musi wynosić co najmniej 2 miesiące ; 4) z uwagi na ryzyko niedostatecznej odpowiedzi na szczepienie, należy je proponować tylko pacjentom z udokumentowaną podwyższoną zapadalnością na infekcje dróg oddechowych. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2; B. 1, 3; C. 2, 3; D. 2, 3, 4; E. tylko 4",A,Hematologia,2020 jesień,78,"Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szczepień ochronnych w przewlekłej białaczce limfocytowej : 1) szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom powinny być zaproponowane wszystkim dotychczas nieleczonym pacjentom, u których nie ma aktualnie potrzeby rozpoczynania chemioterapii ; 2) przeciwwskazane są szczepienia szcze pionkami żywymi atenuowanymi ; 3) odstęp czasu od zakończenia leczenia zawierającego rytuksymab do zaszczepienia musi wynosić co najmniej 2 miesiące ; 4) z uwagi na ryzyko niedostatecznej odpowiedzi na szczepienie, należy je proponować tylko pacjentom z udokumentowaną podwyższoną zapadalnością na infekcje dróg oddechowych. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2. B. 1, 3. C. 2, 3. D. 2, 3, 4. E. tylko 4 ."
"Rytuksymab ma zastosowanie w leczeniu białaczki włochatokomórkowej w następujących sytuacjach : 1) w leczeniu pierwszej linii postaci klasycznej choroby; 2) w nawrocie postaci klasycznej choroby po remisji trwającej co najmniej 24 miesiące i krócej niż 60 miesięcy; 3) w nawrocie postaci klasycznej choroby po remisji trwającej co najmniej 5 lat; 4) w lecze niu pierwszej linii wariantu choroby. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3; B. 1, 3, 4; C. tylko 2; D. 2, 4; E. tylko 4",D,Hematologia,2020 jesień,79,"Rytuksymab ma zastosowanie w leczeniu białaczki włochatokomórkowej w następujących sytuacjach : 1) w leczeniu pierwszej linii postaci klasycznej choroby; 2) w nawrocie postaci klasycznej choroby po remisji trwającej co najmniej 24 miesiące i krócej niż 60 miesięcy; 3) w nawrocie postaci klasycznej choroby po remisji trwającej co najmniej 5 lat; 4) w lecze niu pierwszej linii wariantu choroby. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 3. B. 1, 3, 4 . C. tylko 2 . D. 2, 4. E. tylko 4 ."
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące schematu kojarzącego fludarabinę z cyklofosfamidem i rytuksymabem (FC -R) w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej : A. schemat nie powinien być stosowany w leczeniu pierwszej linii u chorych z delecją 17p i/lub mutacją TP53 z uwagi na niski odsetek odpowiedzi na immunochemioterapię u tych pacjentów; B. podczas jego stosowania i co najmniej 2 miesiące po jego zakończeniu należy stosować farmakologiczną profilaktykę zakażeń wirusowych i oportunistycznych; C. u osób po 65 r; D. jego skuteczność jest wyższa u pacjentów ze zmutowanym stanem genów IGHV niż u chorych bez mutacji w obrębie tych genów; E. jest „złotym standardem” leczenia w pierwszej linii u chorych bez delecji 17p i/lub mutacji TP53 bez chorób wspó łistniejących,A,Hematologia,2020 jesień,80,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące schematu kojarzącego fludarabinę z cyklofosfamidem i rytuksymabem (FC -R) w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej : A. schemat nie powinien być stosowany w leczeniu pierwszej linii u chorych z delecją 17p i/lub mutacją TP53 z uwagi na niski odsetek odpowiedzi na immunochemioterapię u tych pacjentów . B. podczas jego stosowania i co najmniej 2 miesiące po jego zakończeniu należy stosować farmakologiczną profilaktykę zakażeń wirusowych i oportunistycznych . C. u osób po 65 r.ż. jest on podobnie skuteczny, lecz bardziej toksyczny niż skojarzenie bendamustyny z rytuksymabem . D. jego skuteczność jest wyższa u pacjentów ze zmutowanym stanem genów IGHV niż u chorych bez mutacji w obrębie tych genów . E. jest „złotym standardem” leczenia w pierwszej linii u chorych bez delecji 17p i/lub mutacji TP53 bez chorób wspó łistniejących ."
"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące gammapatii monoklonalnej : A. gammapatia monoklonalna może towarzyszyć infekcjom bakteryjnym i grzy - biczym; B. gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) może u niektórych pacjentów ulec ewolucji do makroglobulinemii Waldenstroma lub amyloidozy; C. pojęcie MGUS odnosi się do pacjentów, u których wykrywa się białko monoklonalne przy nieobecności choroby limfopro liferacyjnej; D. jednym z warunków ustalenia rozpoznania MGUS jest nieobecność objawów klinicznych zależnych od obecności białka monoklonalnego; E. ryzyko progresji MGUS IgG lub IgA do szpiczaka plazmocytowego wynosi ok",D,Hematologia,2020 jesień,81,"Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące gammapatii monoklonalnej : A. gammapatia monoklonalna może towarzyszyć infekcjom bakteryjnym i grzy - biczym . B. gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) może u niektórych pacjentów ulec ewolucji do makroglobulinemii Waldenstroma lub amyloidozy . C. pojęcie MGUS odnosi się do pacjentów, u których wykrywa się białko monoklonalne przy nieobecności choroby limfopro liferacyjnej . D. jednym z warunków ustalenia rozpoznania MGUS jest nieobecność objawów klinicznych zależnych od obecności białka monoklonalnego . E. ryzyko progresji MGUS IgG lub IgA do szpiczaka plazmocytowego wynosi ok. 1% rocznie i utrzymuje się przez ca łe życie ."
"Oznaczanie którego z antygenów powierzchniowych może być pomocne w cytofluorometrycznym różnicowaniu plazmocytów nowotworowych od prawidłowych? 1) łańcuchy lekkie kappa i lambda; 2) CD19; 3) CD56; 4) CD38; 5) CD138. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1; B. 1, 2, 3; C. 1, 3; D. 2, 3; E. 1, 4, 5",D,Hematologia,2020 jesień,82,"Oznaczanie którego z antygenów powierzchniowych może być pomocne w cytofluorometrycznym różnicowaniu plazmocytów nowotworowych od prawidłowych? 1) łańcuchy lekkie kappa i lambda; 2) CD19; 3) CD56; 4) CD38; 5) CD138. Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1, 2, 3 . C. 1, 3. D. 2, 3. E. 1, 4, 5 ."
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące gammapatii monoklonalnej o znaczeniu nerkowym (MGRS): A. charakteryzuje się odkładaniem się złogów immunoglobuliny monoklonalnej lub jej fragmentów w nerkach; B. rozpoznanie wymaga biopsji nerki; C. wymaga wczesnego rozpoczęcia leczenia aby nie dopuścić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek; D. nie występują w niej zmiany kostne; E. wszystkie wymienione są prawdziwe,E,Hematologia,2020 jesień,83,Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące gammapatii monoklonalnej o znaczeniu nerkowym (MGRS): A. charakteryzuje się odkładaniem się złogów immunoglobuliny monoklonalnej lub jej fragmentów w nerkach . B. rozpoznanie wymaga biopsji nerki. C. wymaga wczesnego rozpoczęcia leczenia aby nie dopuścić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek. D. nie występują w niej zmiany kostne. E. wszystkie wymienione są prawdziwe.
"U pacjenta po usunięciu śledziony zalecane postępowanie to: 1) profilaktyka infekcji P. jiroveci kotrimoksazolem; 2) szczepienia przeciw drobnoustrojom otoczkowym w wybranych przypadkach; 3) szczepienia przeciw drobnoustrojom otoczkowym u wszystkich chorych; 4) bezterminowa profilaktyka antybiotykowa; 5) profilaktyka przeciwgrzybicza; 6) profilaktyka przeciw bakteriom G ujemnym fluorochinolonem; 7) stan po splenektomii to przeciwwskazanie bezw zględne do przeprowadzania szczepień. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 4, 5; B. 1, 4, 6, 7; C. tylko 3; D. 3, 5; E. wszystkie wymienione",C,Hematologia,2020 jesień,72,"U pacjenta po usunięciu śledziony zalecane postępowanie to: 1) profilaktyka infekcji P. jiroveci kotrimoksazolem; 2) szczepienia przeciw drobnoustrojom otoczkowym w wybranych przypadkach; 3) szczepienia przeciw drobnoustrojom otoczkowym u wszystkich chorych; 4) bezterminowa profilaktyka antybiotykowa; 5) profilaktyka przeciwgrzybicza; 6) profilaktyka przeciw bakteriom G ujemnym fluorochinolonem; 7) stan po splenektomii to przeciwwskazanie bezw zględne do przeprowadzania szczepień. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1, 2, 4, 5 . B. 1, 4, 6, 7 . C. tylko 3 . D. 3, 5. E. wszystkie wymienione ."
"Najczęstszym zaburzeniem cytogenety cznym u chorych na chłoniaka grudkowego jest: A. t (14; 20); B. t (11;14); C. t (4,14); D. t (14,18); E. t (8;14)",D,Hematologia,2020 jesień,2,"Najczęstszym zaburzeniem cytogenety cznym u chorych na chłoniaka grudkowego jest: A. t (14; 20). B. t (11;14). C. t (4,14). D. t (14,18). E. t (8;14)."
Który z leków przeciwkrzepliwych nie powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią? A. enoksaparyna; B. fondaparynuks; C. apiksaban; D. acenokumarol; E. argatroban,C,Hematologia,2020 jesień,31,Który z leków przeciwkrzepliwych nie powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią? A. enoksaparyna. D. acenokumarol. B. fondaparynuks. E. argatroban. C. apiksaban .
Przemywanie koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych stosuje się w celu : A. zabezpieczenia przed alloimmunizacją antygenami HLA; B. uzyskania ubogoleukocytarnych składników krwi; C. zapobiegania powikłaniom poprzetoczeniowym u chorych z przeciwciałami skierowanymi przeciwko białkom osocza; D. zapobiegania posocznicy poprzetoczenio wej; E. zapobiegania hemolizie nieimmunologicznej,C,Hematologia,2018 jesień,113,Przemywanie koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych stosuje się w celu : A. zabezpieczenia przed alloimmunizacją antygenami HLA . B. uzyskania ubogoleukocytarnych składników krwi . C. zapobiegania powikłaniom poprzetoczeniowym u chorych z przeciwciałami skierowanymi przeciwko białkom osocza . D. zapobiegania posocznicy poprzetoczenio wej. E. zapobiegania hemolizie nieimmunologicznej .
"4. Jakie objawy powinny budzić podejrzenie reakcji poprzetoczeniowej, jeżeli występują w czasie lub po przetoczeniu krwi? A. gorączka, dreszcze; B. spadek lub wzrost ciśnienia tętniczego; C. zaburzenia oddychania; D. zmiany skórne, np; E. wszystkie wymienione, o ile nie ma dowodów na inne ich pochodzenie",E,Hematologia,2018 jesień,114,"4. Jakie objawy powinny budzić podejrzenie reakcji poprzetoczeniowej, jeżeli występują w czasie lub po przetoczeniu krwi? A. gorączka, dreszcze . B. spadek lub wzrost ciśnienia tętniczego . C. zaburzenia oddychania . D. zmiany skórne, np. pokrzywka . E. wszystkie wymienione, o ile nie ma dowodów na inne ich pochodzenie ."
"W przypadku wystąpienia martwicy skóry u chorego leczonego doustnym antykoagulantem z grupy antagonistów witaminy K (war faryną) należy : A. zaprzestać stosowania warfaryny i zastosować wyłącznie leczenie miejscowe; B. kontynuować leczenie warfaryną ze zwiększeniem INR do 2,5 -3,5; C. zastosować leczenie skojarzone: warfaryna z docelowym INR 2,0-3,0 z kwasem acetylosalicylowym; D. zaprzestać stosowania warfaryny i zastosować kwas acetylosalicylowy z klopidogrelem; E. zaprzestać stosowania warfaryny i włączyć heparynę w dawce terapeutycznej",E,Hematologia,2018 jesień,115,"W przypadku wystąpienia martwicy skóry u chorego leczonego doustnym antykoagulantem z grupy antagonistów witaminy K (war faryną) należy : A. zaprzestać stosowania warfaryny i zastosować wyłącznie leczenie miejscowe . B. kontynuować leczenie warfaryną ze zwiększeniem INR do 2,5 -3,5. C. zastosować leczenie skojarzone: warfaryna z docelowym INR 2,0-3,0 z kwasem acetylosalicylowym . D. zaprzestać stosowania warfaryny i zastosować kwas acetylosalicylowy z klopidogrelem . E. zaprzestać stosowania warfaryny i włączyć heparynę w dawce terapeutycznej ."
"Jaki składnik krwi można przetoczyć 25 -letniej kobiecie, jeżeli konieczne jest natychmiastowe wykonanie transfuzji , jednak nie jest znana grupa krwi chorej? A. każdy dostępny koncentrat krwinek czerwonych, pod warunkiem, że będzie on ubogoleukocytarny i poddany napromienieniu; B. koncentrat krwinek czerwonych grupy O, ponieważ nadaje się dla wszystkich chorych niezależnie do innych grup krwi; C. koncentrat krwinek czerwonych grupy O RhD - (minus); D. koncentrat krwinek czerwonych grupy A, ponieważ w Polsce ta grupa krwi występuje najczęściej; E. do czasu oznacze nia grupy krwi i wykonania próby zgodności nie można wykonać żadnej transfuzji",C,Hematologia,2018 jesień,116,"Jaki składnik krwi można przetoczyć 25 -letniej kobiecie, jeżeli konieczne jest natychmiastowe wykonanie transfuzji , jednak nie jest znana grupa krwi chorej? A. każdy dostępny koncentrat krwinek czerwonych, pod warunkiem, że będzie on ubogoleukocytarny i poddany napromienieniu . B. koncentrat krwinek czerwonych grupy O, ponieważ nadaje się dla wszystkich chorych niezależnie do innych grup krwi . C. koncentrat krwinek czerwonych grupy O RhD - (minus) . D. koncentrat krwinek czerwonych grupy A, ponieważ w Polsce ta grupa krwi występuje najczęściej . E. do czasu oznacze nia grupy krwi i wykonania próby zgodności nie można wykonać żadnej transfuzji ."
"Klasyfikacja WHO wprowadziła zmiany kryteriów rozpoznawania białaczek. W niektórych ostrych białaczkach szpikowych do rozpoznania wystarczy stwierdzenie obecności zmia ny cytogenetycznej i/lub odpowiadającej jej zmiany molekularnej. Nie jest natomiast konieczne wykazanie w szpiku odsetka blastów równego lub przekraczającego 20%. Który z podanych zestawów wymienia wszystkie takie podtypy? A. monosomia 7, trisomia 8, t(15 :17); B. t(6;9), t(3;3)/inv(3) i t(1;22); C. t(15:17), t(11:14), t(8:21), 5q -; D. t(15:17), t(8:21), inv(16)/t(16:16); E. t(6:14), t(8:21), 5q -, inv(16)",D,Hematologia,2018 jesień,117,"Klasyfikacja WHO wprowadziła zmiany kryteriów rozpoznawania białaczek. W niektórych ostrych białaczkach szpikowych do rozpoznania wystarczy stwierdzenie obecności zmia ny cytogenetycznej i/lub odpowiadającej jej zmiany molekularnej. Nie jest natomiast konieczne wykazanie w szpiku odsetka blastów równego lub przekraczającego 20%. Który z podanych zestawów wymienia wszystkie takie podtypy? A. monosomia 7, trisomia 8, t(15 :17). D. t(15:17), t(8:21), inv(16)/t(16:16) . B. t(6;9), t(3;3)/inv(3) i t(1;22) . E. t(6:14), t(8:21), 5q -, inv(16) . C. t(15:17), t(11:14), t(8:21), 5q -."
"8. Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna i molekularna pomaga w określeniu ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe? A. mutacj e FLT3 ITD i CEBPA nie wpływają na rokowanie; B. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD rokuje lepiej, gdy współistnieje mutacja CEBPA; C. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD pogarsza rokowanie; D. mutacj e CEBPA i NMPM1 pogarszają rokowanie niezależnie od innych cech; E. mutacja NPM1 i współistniejąca mutacja FLT3 ITD wpływają korzystnie na rokowanie",C,Hematologia,2018 jesień,118,"8. Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna i molekularna pomaga w określeniu ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe? A. mutacj e FLT3 ITD i CEBPA nie wpływają na rokowanie . B. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD rokuje lepiej, gdy współistnieje mutacja CEBPA . C. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD pogarsza rokowanie . D. mutacj e CEBPA i NMPM1 pogarszają rokowanie niezależnie od innych cech . E. mutacja NPM1 i współistniejąca mutacja FLT3 ITD wpływają korzystnie na rokowanie ."
"9. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii B : A. koncentrat nieaktywowanych czynników zespołu protrombiny (PCC) zwiększa ryzyko powikłań zakrzepowych i dlatego odradza się jego stosowanie u chorych na hemofilię B; B. w hemofilii B Leiden aktywność czynnika IX w osoczu zwiększa się z wiekiem chorego i łagodnieją objawy choroby; C. przeciwci ała przeciwko czynnikowi IX u chorych na hemofilię B pojawiają się z porównywalną częstością jak przeciwciała przeciw czynnikowi VIII u chorych na hemofilię A; D. fałszywe są odpowiedzi B,C; E. wszystkie odpowiedzi są fałszywe",C,Hematologia,2018 jesień,119,"9. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii B : A. koncentrat nieaktywowanych czynników zespołu protrombiny (PCC) zwiększa ryzyko powikłań zakrzepowych i dlatego odradza się jego stosowanie u chorych na hemofilię B . B. w hemofilii B Leiden aktywność czynnika IX w osoczu zwiększa się z wiekiem chorego i łagodnieją objawy choroby . C. przeciwci ała przeciwko czynnikowi IX u chorych na hemofilię B pojawiają się z porównywalną częstością jak przeciwciała przeciw czynnikowi VIII u chorych na hemofilię A . D. fałszywe są odpowiedzi B,C . E. wszystkie odpowiedzi są fałszywe ."
"U 36 -letniego chor ego wystąpiła samoistna zakrzepica żył wątrobowych (zespół Budda i Chiariego) ze splenomegalią i wykładnikami hipersplenizmu, powodującego łagodn ą pancytopenię. Wskaż zestaw badań diagnostycznych, które umożliwią pełną diagnostykę różnicową przyczyn tej ch oroby : A. zestaw badań w kierunku wrodzonej trombofilii; B. badania w kierunku wrodzonej trombofilii i zespołu antyfosfolipidowego; C. badania w kierunku wrodzonej trombofilii, zespołu antyfosfolipidowego, oznaczenie mutacji genu reduktaz y metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR), diagnostyka w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii; D. badania w kierunku wrodzonej trombofilii, zespołu antyfosfolipidowego, ozna - czenie mutacji genu JAK2 , diagnostyka nocnej napadowej hemoglobinurii; E. diagnost yka w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii, oznaczenie mutacj i genu JAK2",D,Hematologia,2018 jesień,120,"U 36 -letniego chor ego wystąpiła samoistna zakrzepica żył wątrobowych (zespół Budda i Chiariego) ze splenomegalią i wykładnikami hipersplenizmu, powodującego łagodn ą pancytopenię. Wskaż zestaw badań diagnostycznych, które umożliwią pełną diagnostykę różnicową przyczyn tej ch oroby : A. zestaw badań w kierunku wrodzonej trombofilii . B. badania w kierunku wrodzonej trombofilii i zespołu antyfosfolipidowego . C. badania w kierunku wrodzonej trombofilii, zespołu antyfosfolipidowego, oznaczenie mutacji genu reduktaz y metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR), diagnostyka w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii . D. badania w kierunku wrodzonej trombofilii, zespołu antyfosfolipidowego, ozna - czenie mutacji genu JAK2 , diagnostyka nocnej napadowej hemoglobinurii . E. diagnost yka w kierunku nocnej napadowej hemoglobinurii, oznaczenie mutacj i genu JAK2."
Które ze stwierdzeń dotyczących radioterapii chorych na chłoniaka grudkowego jest prawdziwe ? A. leczeniem z wybory wszystkich chorych niezależnie od stopnia zaawansowania immunochemioterapia wraz radioterapią jest stosowaną jako konsolidacja leczenia indu kującego; B. radioterapię stosuje się w leczeniu chorych w stadium zaawansowania klinicznego I (CS I) bez zmiany masywnej obserwując długotrwały czas bez nawrotu choroby (med iana czasu do nawrotu choroby > 10 lat) oraz przypadki wyleczenia; C. radioterapię stosuje się w profilaktyce zajęcia OUN u chorych wysokiego ryzyka; D. radioterapia jest standardową procedurą wykorzystywaną w procedurze kondycjonowania przed autologicznym przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych u chorych <70 r; E. radioterapia jest przeciwwskazana u chorych na chłoniaka grudkowego ze względu na uogólniony charakter choroby przy rozpoznaniu lub w trakcie progresji,B,Hematologia,2020 jesień,1,Które ze stwierdzeń dotyczących radioterapii chorych na chłoniaka grudkowego jest prawdziwe ? A. leczeniem z wybory wszystkich chorych niezależnie od stopnia zaawansowania immunochemioterapia wraz radioterapią jest stosowaną jako konsolidacja leczenia indu kującego . B. radioterapię stosuje się w leczeniu chorych w stadium zaawansowania klinicznego I (CS I) bez zmiany masywnej obserwując długotrwały czas bez nawrotu choroby (med iana czasu do nawrotu choroby > 10 lat) oraz przypadki wyleczenia . C. radioterapię stosuje się w profilaktyce zajęcia OUN u chorych wysokiego ryzyka . D. radioterapia jest standardową procedurą wykorzystywaną w procedurze kondycjonowania przed autologicznym przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych u chorych <70 r. ż kwalifiku jących się do transplantacji w pierwszej remisji choroby . E. radioterapia jest przeciwwskazana u chorych na chłoniaka grudkowego ze względu na uogólniony charakter choroby przy rozpoznaniu lub w trakcie progresji .
"Eliminacj a leukocytów z koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych ma na celu zapobieganie : 1) niehemolitycznym reakcjom gorączkowym; 2) alloimmunizacji antygenami HLA; 3) przeniesieniu wirusa cytomegalii; 4) powikłani om hemolitycznym; 5) poprzetoczeniowej chorobie „przeszczep przeciw biorcy” (TA -GVHD). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3; B. 1,2,4; C. 2,3,4; D. 2,4,5; E. 3,4,5",A,Hematologia,2018 jesień,112,"Eliminacj a leukocytów z koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych ma na celu zapobieganie : 1) niehemolitycznym reakcjom gorączkowym; 2) alloimmunizacji antygenami HLA; 3) przeniesieniu wirusa cytomegalii; 4) powikłani om hemolitycznym; 5) poprzetoczeniowej chorobie „przeszczep przeciw biorcy” (TA -GVHD). Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3 . B. 1,2,4 . C. 2,3,4 . D. 2,4,5 . E. 3,4,5 ."
"Wskaż leczenie z wyboru u chorych na zespoły mielodysplastyczne wyższego ryzyka, w wieku < 60.-70. r. życia, w dobrym stanie ogólnym, bez ciężkich schorzeń towarzyszących : A. chemioterapia wielolekowa, typowa dla ostrych białaczek szpikowych; B. niskie dawki arabinozydu cytozyny; C. leki demetylujące (azacytydyna, decytabina); D. lenalidomid; E. allotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych",E,Hematologia,2018 wiosna,6,"Wskaż leczenie z wyboru u chorych na zespoły mielodysplastyczne wyższego ryzyka, w wieku < 60.-70. r. życia, w dobrym stanie ogólnym, bez ciężkich schorzeń towarzyszących : A. chemioterapia wielolekowa, typowa dla ostrych białaczek szpikowych . B. niskie dawki arabinozydu cytozyny . C. leki demetylujące (azacytydyna, decytabina) . D. lenalidomid . E. allotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych ."