Datasets:

IntellyaDS

/

wiki_rag_test

like 0

Follow

Intellya Data Science Team 3

Pšada (, ) malena je reka na jugu evropskog dela Ruske Federacije. Protiče preko teritorija Gelendžičkog okruga na jugozapadu Krasnodarske pokrajine. Deo je basena Crnog mora. Svoj tok započinje na prevoju između brda Pšada (741 m) i Papaj (819 m) na području Velikog Kavkaza. Dužina vodotoka je 34 km, a površina njenog basena oko 358 km². Prosečan protok je oko 0,65 m³/s. U gornjem delu toka je tipična planinska reka koja protiče kroz usku i strmu klisuru, a njene obale su pokrivene gustim šumama. U tom delu toka u koritu se nalaze brojne stene i brojni vodopadi − Pšadski vodopadi. U donjem delu toka poprima ravničarski karakter, tok je spor, a obale niske i dosta zamočvarene. Karakteristična je i po izuzetno visokom vodostaju u proleće u vreme topljenja snega, a neretko poprima i bujični karakter nakon obilnih kiša u planinama.

Kada reka Pšada poprima bujični karakter?

Reka Pšada poprima bujični karakter nakon obilnih kiša u planinama.

Veljko Stojnić (4. februar 1999) srpski je profesionalni biciklista koji trenutno vozi za -{UCI}- pro tur tim — Koratek. Trenirao je košarku do 2012. godine kada je počeo da se bavi biciklizmom, a 2018. je počeo profesionalnu karijeru. Godine 2023. po prvi put u karijeri je vozio neku grand tur trku — Điro d’Italiju, gdje je na trećoj etapi bio u bijegu tokom 177 kilometara, nakon čega je bio u bijegu na još tri etape, a najbolji rezultat mu je bilo 22 mjesto na etapi 12. Klasifikaciju za bijeg završio je na trećem, a sprint klasifikaciju na četvrtom mjestu.

Kada je Veljko Stojnić počeo da se bavi biciklizmom?

Veljko Stojnić je počeo da se bavi biciklizmom 2012. godine.

Dragoslav Stranjaković (Užice, 31. maj 1901 — Beograd, 27. novembar 1966) bio je srpski istoričar, profesor Beogradskog univerziteta i potpredsednik Srpskog kulturnog kluba. Za vreme Drugog svetskog rata bio je član četničkog Centralnog nacionalnog komiteta. Posle rata osuđen je na vremensku kaznu. Studije istorije je završio 1927. u Beogradu. Za vreme svog nastavničkog zanimanja najviše se bavio istorijom 19. veka i periodom vladavine dinastije Obrenovića. Od 1925. je radio kao asistent na katedri za nacionalnu istoriju Filozofskog fakulteta. Vanredni profesor je postao uoči novog rata 1940. godine. Bio je takođe angažovan i u Srpskom kulturnom klubu kao uređivač tekstova. Za vreme okupacije, nastavio je da predaje na Beogradskom univerzitetu, ali je uskoro napustio službu. Od tada, pa sve do početka 1943. nije aktivno delovao. U januaru 1943. ulazi u sastav beogradskog političkog Odbora Ravnogorskog pokreta, a zatim i u Centralni nacionalni komitet Kraljevine Jugoslavije. Po uspostavljanju nove posleratne vlasti u Beogradu, Stranjaković se predaje. Uskoro je bio i penzionisan a zatim politički gonjen i zatvaran. Zatvorsku kaznu je izdržao u Sremskoj Mitrovici. Ponovo se vraća u društvenu sferu 1954. godine. Od 1955. radio je kao predavač na Bogoslovskom fakultetu.

Gde je izdržao zatvorsku kaznu Dragoslav Stranjaković?

Dragoslav Stranjaković je izdržao zatvorsku kaznu u Sremskoj Mitrovici.

15. jun — Papa Lav X ekskomunicirao je Martina Lutera bulom u kojoj je osudio kao jeres Luterove teze o indulgencijama, o dogmama i uređenju Katoličke crkve. 30. jun — Tokom španskog osvajanja Meksika u Tenočtitlanu je ubijen poslednji car Astečkog carstva Montezuma II. 21. oktobar — Ferdinand Magelan je otkrio prolaz koji spaja Atlantik s Pacifikom, koji se danas, u njegovu čast, naziva Magelanov prolaz.

Kako se danas naziva prolaz koji je otkrio Ferdinand Magelan?

Magelanov prolaz.

Ujedinjeni Arapski Emirati su učestvovali na Svetskom prvenstvu u atletici na otvorenom 2015. održanom u Pekingu od 22. do 30. avgusta dvanaesti put. Reprezentaciju Ujedinjenih Arapskih Emirata predstavljale su dve takmičarke koje su se takmičile u tri discipline., Na ovom prvenstvu predstavnice Ujedinjenih Arapskih Emirata nisu osvojile nijednu medalju, niti su postigli neki rezultat.

Ko je predstavljao Ujedinjene Arapske Emirate na Svetskom prvenstvu u atletici na otvorenom 2015?

Dve takmičarke su predstavljale Ujedinjene Arapske Emirate na Svetskom prvenstvu u atletici na otvorenom 2015.

Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine konstatovao da "Kapolnaš" pripada Kapolnaškom okrugu, Lipovskog distrikta. To je selo naseljeno pretežno Vlasima. Kada je 1797. godine popisan pravoslavni klir u mestu su bila tri pravoslavna sveštenika. Parosi, pop Jelisej Jelisejević (rukop. 1774), pop Vikentije Popović (1780) i pop Jovan Popović (1793) iako imaju srpska imena i prezimena, služili su se samo vlaškim govorom.

Koji je distrikt pripadao selu "Kapolnaš" prema Austrijskom carskom revizoru Erleru?

Kapolnaš je pripadao Lipovskom distriktu prema Austrijskom carskom revizoru Erleru.

Statua za ka je vrsta staroegipatske statue koja je namenjena kao mesto gde će se smestiti ka (životna energija; jedan od delova duše) osobe nakon njene smrti. Drevni Egipćani su verovali da osobu čini pet aspekata: ka, khet (fizičko telo), ren (ime), ba (ličnosti; jedan od delova duše) i šut (senka). Drevni Egipćani su verovali da nakon smrti večni delovi duše napuštaju telo i oslobođeni su da tumaraju svetom, ali im je potrebno fizičko telo ili surogat poput statue za ka kao trajni dom. Stuatue za ka su služile i kao vrsta uspomene na pokojnika čije telo nije prisutno. U Abidosu su pronađene stotine ovakvih statua koje su dopuštale da mrtvi učestvuju u godišnjim festivalima koji su slavili Ozirisovo vraćanje iz mrtvih. Zato što su drevni Egipćani verovali da statue pomoću magije mogu da sagledavaju svet, one su vraćane u život od strane sveštenika sa posebnim ritualom otvaranja usta. Uz samo otvaranje usta, statui su se otvarale i oči, nos i uši kako bi mogle da dišu, jedu, piju, gledaju, mirišu, čuju i govore. Statue za ka su bile izgrađene od drveta i kamena, a ponekad su bile i oslikane kako bi imitirale lik pokojnika i time očvrsle duhovnu vezu i zauvek sačuvale sećanja pokojnika. Mnoge ovakve statue su postavljene u namenski podignute kapele ili niše koje su ponekad bile prekrivene tekstovima. Poput mnogih staroegipatskih statua, statue za ka su imale krutu pozu. Mogle su da prikazuju pokojnika kako sedi ili stoji, ali u oba slučaja su reflektovale potrebu da se vidi svet ispred nje i bile su usklađene sa idealom lepote i savršenstva. Hijeroglif koji je predstavljao ka se sastojao od para podignutih ruku. Ponekad se prikazuje na glavi statue kako bi se naglasilo o čemu se radi.

Kako su statue za ka očuvale sećanja na pokojnika?

Statue za ka su bile oslikane kako bi imitirale lik pokojnika i time očvrsle duhovnu vezu i zauvek sačuvale sećanja na pokojnika.

Jagnje Božije i Zvijer iz bezdana je zbornik radova prikupljenih sa teološko-filozofskog simpozijuma. Knjiga je objavljena 1996. godine i sadrži doprinose mnogih srpskih učenjaka i sveštenika, među kojima je i Radovan Karadžić. Knjigu je objavila Svetigora, izdavačka kuća mitropolije crnogorsko-primorske. Florijan Biber tvrdi da ova knjiga prvenstveno služi da opravda rat u Bosni i da posluži kao „filozofska“ opozicija antiratnoj literaturi objavljenoj u Jugoslaviji. Amfilohije Radović je nastojao da razume svetog Petra Cetinjskog, koji je smirio zakrvljena crnogorska plemena, a vodio je borbu i sa vanjskim neprijateljima Turcima i Napoleonom. U radu o svetom Petru Cetinjskom govori se:

Ko tvrdi da knjiga služi da opravda rat u Bosni?

Florijan Biber.

Branko Gašparević (Japaga (Lipik), 12. novembar 1912 — Beograd, 9. avgust 1945) bio je srpski kvisling za vreme Drugog svetskog rata. Pre rata je bio učitelj, a tokom rata kapetan u dobrovoljačkim odredima organizacije Zbor. Pri kraju rata je bio nemački agent. Pri kraju rata uhvatili su ga pripadnici Korpusa narodne odbrane. Osuđen je na smrt i streljan. Rođen u Japagi kod Lipika 12. novembra 1912. Školovao se u Zagrebu za učitelja. Kao učitelj radio je u Slavoniji pre rata. U Aprilskom ratu je imao čin kapetana. Posle rata je pobegao u Beograd, gde je kasnije stupio u SDK. Prvo je bio islednik u 12. dobrovoljačkom odredu, a kasnije je bio zamenik komandanta 4. odreda (do aprila 1942). Napustio je SDK početkom 1943. Posle se bavio političkim radom u okviru Zbora. Kada su se ostaci SDK i Specijalne policije povukli u Sloveniju, Gestapo je počeo da priprema Lovačke grupe Jugoistok, obaveštajno-terorističke grupe sastavljene od srpskih kvislinga iz redova ljotićevaca i četnika i Nemaca sa ciljem ubacivanja u Srbiju radi vršenja diverzija, terorističkih napada i sabotaža. Radi uspešnog izvođenja operacija, povezali su se s generalom Mihailovićem, koji je tada bio u Bosni. Gašparevića je uhvatila jedinica KNOJ-a kada je njegova grupa pokušala da pređe Drinu krajem marta 1945. Gašpareviću je suđeno na procesu zajedno sa četničkim komandantima Dragutinom Keserovićem i Vojislavom Lukačevićem. Avgusta 1945. je osuđen na smrt i streljan.

Ko je osudio Gašparevića na smrt?

Jedinica KNOJ-a.

Sofija od Pruske (Potsdam, 14. jun 1870- Frankfurt na Majni, 13. januar 1932) je bila supruga Konstantina I i kraljica Grčke. Bila je kćerka Fridriha III i Viktorije fon Saks-Koburg i Gota. S obzirom da je bila sestra nemačkog cara Vilhelma II, s kojim se redovno dopisivala, u vreme Prvog svetskog rata su je optuživali da radi u korist Nemačke. U oktobru 1923. je prisustvovala krštenju prestolonaslednika Petra, zbog čega je "Politika" protestovala jednim uvodnikom.

Ko su bili roditelji Sofije od Pruske?

Roditelji Sofije od Pruske su bili Fridrih III i Viktorija fon Saks-Koburg i Gota.

Opel antara je terenski automobil koji je proizvodila nemačka fabrika automobila Opel od 2006. do 2015. godine. Antara se uglavnom smatra nasljednicom modela frontera, koji se prestao proizvoditi 2004. godine, iako je za razliku od tog modela koji je bio čisti terenski automobil, namijenjen prvenstveno uličnom saobraćaju. Dolazak ovog modela Opel je najavio studijom Antara GTC, predstavljenom na frankfurtskoj izložbi automobila IAA u septembru 2005. Radilo se tada o kompaktnom sportskom terenskom vozilu sa dvoja vrata. Serijska verzija je ipak isključivo dostupna sa petoro vrata. U serijsku verziju antare trenutno se ugrađuju dva benzinska i jedan dizel-motor. Ponuda benzinskih motora se sastoji od 2,4 -{ccm}- četverocilindričnog motora sa 142 konjske snage i 3,2 -{ccm}- -{V6}- motora sa 225 konjskih snaga, dok je jedini dizel u ponudi 2 -{ccm}- četvorocilindrični motor koji uz pomoć turbo punjača razvija 150 konjskih snaga. Oba benzinska motora su proizvod Dženeral motorsove australijske firme Holden, dok je dizel-motor razvila italijanska firma VM Motors. Opel antara je usko povezana s modelom Ševrolet kaptiva, kojeg u Južnoj Koreji proizvodi tamošnja Dženeral motorsova firma DžM Deju. Antara se gradi na DžM-ovoj teta platformi, koju osim Ševrolet kaptive koristi i nekoliko gotovo identičnih modela terenskih automobila srednje klase koje ovaj koncern prodaje na američkom tržištu. Automobil je dug 457 -{cm}-, širok 185 -{cm}- i visok 170 -{cm}-, a težak je oko 1.800 kilograma. Proizvodnja je prekinuta 2015. godine, a kao naslednik dolazi Opelov model pod nazivom grandlend iks.

Koje motore trenutno ugrađuju u serijsku verziju antare?

U serijsku verziju antare trenutno se ugrađuju dva benzinska i jedan dizel-motor.

Benčmark veb servera je process procenjivanja performansi veb servera da bi se utvrdilo da li server može da ispuni dovoljno visok obim posla. Propusta u bajtovima u sekundi (u zavisnosti od veličine datoteke, keširanog ili nekeširanog sadržaja, dostupnog kapaciteta mreže itd.). Testiranje opterećenja (stres/performans testiranje) veb servera može da se vrši pomoću automatizovanih/analitičkih alata kao što su: Programi za ocenjivanje veb aplikacija mere performanse aplikacijskog servera i servera baza podataka koji se koriste kao domaćini veb aplikacija. TPC-W je bio uobičajena alatka za ocenjivanje koja imitira internet knjižaru uz stvaranje sintetičkog prometa.

Šta je TPC-W?

TPC-W je alatka za ocenjivanje performansi veb servera koja imitira internet knjižaru uz stvaranje sintetičkog prometa.

Ribarstvo je grana industrije koja se bavi ribolovom, uzgojem i preradom ribe, kako one morske tako i one slatkovodne. Ribarstvom se najčešće bave stanovnici primorskih krajeva, kao i oni koji žive uz velike reke i jezera. Riba ima veliku važnost u prehrani, jer se u njoj nalazi mnogo belančevina i omega-3 masnih kiselina. Riba se izlovljava iz mora, reka, jezera i ribnjaka. Direktno ili indirektno, opstanak preko 500 miliona ljudi u zemljama u razvoju zavisi od ribarstva i akvakulture.

Gde se riba izlovljava?

Riba se izlovljava iz mora, reka, jezera i ribnjaka.

-{N,N}--Dimetiltriptamin (DMT) je prirodno psihodelično jedinjenje iz triptaminske familije. DMT je nađen ne samo u više biljaka, nego i u tragovima kod ljudi i drugih sisara, gde je originalno izveden iz esencijalne aminokiseline triptofana. Njega proizvodi enzim -{INMT}- tokom normalnog metabolizma. Njegova prirodna funkcija još uvek nije poznata. Strukturno, DMT je analogan sa neurotransmiterom serotoninom (5--{HT}-), hormonom melatoninom, i drugim psihodeličnim triptaminima, kao što su -{5-MeO-DMT}-, bufotenin, i psilocin (aktivni metabolit psilocibina). DMT se koristi kao psihodelična droga u mnogim kulturama, urođeničkim i modernim, bilo kao ekstrakt ili u sintetičkom obliku. Kad se DMT udiše ili konzumira, u zavisnosti od doze, njegovi subjektivni efekti se kreću u opsegu od kratkotrajnih blagih psihodeličnih stanja do moćnih impresivnih iskustva, koja obuhvataju totalni gubitak veze sa realnošću, što može da bude izuzetno ekstremno. DMT je takođe primarna psihoaktivna materija u ajavaska, napitku Amazonskih indijanaca koji se koristi za proročke i medicinske svrhe. Farmakološki, ajavaska kombinuje DMT sa MAOI, enzimskim inhibitorom koji omogućava oralnu aktivnost DMT-a.

Koji su subjektivni efekti DMT-a u zavisnosti od doze?

Subjektivni efekti DMT-a u zavisnosti od doze kreću se u opsegu od kratkotrajnih blagih psihodeličnih stanja do moćnih impresivnih iskustava, koja obuhvataju totalni gubitak veze sa realnošću.

KK Neptunas () litvanski je košarkaški klub iz Klajpede. U sezoni 2020/21. takmiči se u Litvanskoj košarkaškoj ligi. Klub je osnovan 1962. godine, a današnji naziv dobio je dve godine kasnije. Učesnik je Litvanske košarkaške lige od njenog formiranja, a najveći uspeh u njoj bilo je osvajanje drugog mesta u sezonama 2013/14. i 2015/16. U Kupu Litvanije najdalje je stizao do polufinala. Učestvovao je u regionalnoj Baltičkoj ligi u kojoj je najbolji rezultat bilo peto mesto. Od sezone 2012/13. pridružio se VTB ligi. U Evrokupu je debitovao u sezoni 2013/14, ali je ispao već u prvoj grupnoj fazi. Sezona 2014/15. donela je klubu i prvo učešće u prestižnoj Evroligi.

Kada je osnovan KK Neptunas?

KK Neptunas je osnovan 1962. godine.

Počeo je pjevati sa 15 godina sa lokalnim grupama na gitarijadama. Njegov omiljeni instrument je klavir, a pored toga svira bubnjeve i bas-gitaru. Godine 1991, iz Rovinja se preselio u Zagreb gdje započinje svoju samostalnu profesionalnu karijeru. Bio je član žirija na muzičkim takmičenjima „Hrvatska traži zvijezdu” i „The Voice — Najljepši glas Hrvatske”.

Gde je Toni Cetinski započeo svoju samostalnu profesionalnu karijeru?

Toni Cetinski je započeo svoju samostalnu profesionalnu karijeru u Zagrebu.

Crna Skala predstavlja granični prelaz na makedonsko-bugarskoj granici, odnosno vezu između Delčeva, sa makedonske, i Nevestina, sa bugarske strane. Godine 2002. je makedonska strana utrošila 1,7 miliona evra od prodaje Telekoma za probijanje i tamponiranje deset kilometara puta od Delčeva do Crne Skale. Za završetak i asfaltiranje puta potrošeno je još toliko novca. Ipak, pošto projekat nije počeo sa bugarske strane, radovi su stopirani i na makedonskoj strani. Prednost ovog graničnog prelaza je ta što bi njegovom izgradnjom i funkcionisanjem bio smanjen put do Ćustendila i Sofije za oko 40 kilometara, u odnosu na deonicu preko Blagoevgrada.

Kada je makedonska strana završila asfaltiranje puta od Delčeva do Crne Skale?

Makedonska strana je završila asfaltiranje puta od Delčeva do Crne Skale nakon što je potrošeno još toliko novca, nakon 2002. godine.

Sremska kulenijada je privredno-folklorna manifestacija koja se od 1999. godine održava svake godine u maju ili junu. Mesto održavanja se nekoliko puta menjalo da bi se od 2009. godine ustalilo u Erdeviku, naseljenom mestu na teritoriji opštine Šid. Manifestacija ima regionalni karakter, a organizatori su MZ Erdevik i Sremska privredna komora. Centralni program manifestacije predstavlja takmičenje u proizvodnji kulena, koje se odvija u dve kategorije fizička lica i preduzeća. Obahvaćenene su i prodajne izložbe brojnih suhomesnatih specijaliteta, vina, sira, meda... Organizuju se i prateći programi koji obuhvataju nastupe kulturno-umetničkih društava, koncerte zabavne, predavanja na temu lečenja medom i pčelinjim proizvodima, takmičenja u pravljenju kobasica i pogađanju težine kulena.

Gde se manifestacija održava od 2009. godine?

Manifestacija se održava u Erdeviku od 2009. godine.

Večernja zvona je jugoslovenski film iz 1986. godine koji je režirao Lordan Zafranović po scenariju Mirka Kovača. Radnja priče se događa u Zagrebu i u malom hercegovačkom mestu. U njenom je središtu Tomislav K., kojem su to najvažnije godine života. Između 1928. i 1948. se dešavaju goleme društvene promene, pojavljuju nacizam i komunizam, izbija 2. svetski rat. Na kraju tog razdoblja, država raskida sa Istočnim blokom. Svaki od tih događaja ostavlja posledice na privatni život Tomislava K.

Koji su ključni događaji obuhvaćeni u periodu od 1928. do 1948. godine?

Ključni događaji obuhvaćeni u periodu od 1928. do 1948. godine su nacizam, komunizam, 2. svetski rat i raskid države sa Istočnim blokom.

Kosmos-2209 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-2209 je lansiran sa kosmodroma Tjuratam, Bajkonur, Kazahstan, 10. septembra 1992. Raketa-nosač Proton je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje.

Koliko je sovjetskih vještačkih satelita lansirano u okviru programa Kosmos?

Preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita je lansirano u okviru programa Kosmos.

Učestvovalo je 16 parova, sa takmičarkama iz 20 zemalja. Prošlogodišnje pobednice Marta Morero iz Španije i Antonela Sera Zaneti iz Italije nisu branile titulu. Pobednice su Aljona Bondarenko iz Ukrajine i Anastasija Jakimova i Belorusije. Ova pobeda je prva titula u karijeri obe takmičarke u igri parova.

Ko su bile pobednice Kupa Istanbula 2006?

Pobednice Kupa Istanbula 2006 su bile Aljona Bondarenko iz Ukrajine i Anastasija Jakimova iz Belorusije.

Granica je jugoslovenski film iz 1990. godine. Režirao ga je Zoran Maširević, a scenario su pisali Ferenc Deak i saradnici Živojin Pavlović i Zoran Maširević. Film je 1990. godine dobio nagradu za najbolji scenario na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji.

Kada je film Granica dobio nagradu za najbolji scenario?

Film Granica je dobio nagradu za najbolji scenario 1990. godine.

Anđeo pakla je 30-minutni Bi-Bi-Sijev (BBC) dokumentarni film iz 1994. godine autora Kristofer Hičens o Majci Terezi. Film je preteča njegove knjige Misionarska poza (The Missionary Position). Tvrdi da je Majka Tereza bodrila siromašne da prihvate svoju sudbinu, dok je bogate prikazivala kao ljude koji su od Boga povlašćeni. Hitčens i Tarik Ali su napisali scenario za film. Izmeću ostalog navodi da i pored brojnih visokih donacija, hospisi Majke Tereze uopšte se nisu promenili tokom 25 godina. Bivša volonterka u bolnicama Majke Tereze, Mary Loudon u filmu kaže da su to bile ustanove „u kojima se onima koji umiru i onima koji su pogođeni bolestima ne daje ništa jače od aspirina kao ublaživač boli ... i gde se prljave igle peru hladnom vodom da bi zatim bile iznova korišćene”.

Ko je autor dokumentarnog filma "Anđeo pakla"?

Autor dokumentarnog filma "Anđeo pakla" je Kristofer Hičens.

Prva liga Crne Gore u sezoni 2007/08. je bilo drugo takmičenje organizovano od strane fudbalskog saveza Crne Gore od osnivanja 2006. i to je prvi stepen takmičenja u Crnoj Gori. U sezoni 2006/07. iz lige su ispali Berane iz Berana i Jedinstvo iz Bijelog Polja, umjesto njih, u Prvu ligu plasirali su se Lovćen iz Cetinja kao pobjednik Druge lige i Bokelj iz Kotora, kao pobjednik dvomeča sa Jedinstvom. Format takmičenja bio je isti kao prve sezone, učestvuje 12 klubova, igra se trokružnim sistemom, svako sa svakim kući i na strani po jednom, dok se raspored za treći krug određuje na osnovu pozicija na tabeli nakon prva dva kruga. Na kraju sezone, pobjednik Prve lige učesvuje u kvalifikacijama za Ligu šampiona za sezonu 2008/09, dok će drugoplasirana ekipa i pobjednik Kupa igrati u kvalifikacijama za Kup Uefa. Trećeplasirana ekipa učestvuje u Intertoto kupu. Desetoplasirana i jedanaestoplasirana ekipa na kraju sezone igraju u plej ofu sa drugoplasiranom i trećeplasiranom ekipom iz Druge lige na kraju sezone 2007/08. Nakon završetka prvenstva drugoplasirana ekipa iz Druge lige igrala je sa jedanaestoplasiranom ekipe iz Prve lige za mjesto u Prvoj ligi u sezoni 2007/08. Isto tako su igrali i trećeplasirani iz Druge lige protiv desetoplasiranog iz Prve lige. Pobjednici ovih susreta izborili su plasman u Prvu ligu za sezonu 2008/09, a poraženi će igrati u Drugoj ligi Crne Gore.

Kako se određuje raspored za treći krug takmičenja u Prvoj ligi?

Raspored za treći krug takmičenja u Prvoj ligi određuje se na osnovu pozicija na tabeli nakon prva dva kruga.

Aleksej Arkipovič Leonov (; 30. maj 1934 — 11. oktobar 2019) bio je ruski kosmonaut i general vazduhoplovstva koji je 18. marta 1965. postao prvi čovek koji je boravio u otvorenom svemiru. Izabran je u prvoj grupi od dvadeset kosmonauta 1960. godine. Njegova svemirska šetnja trebalo je da se odigra tokom misije Vostok 11, ali je otkazana. Uspešno se prošetao svemirom tokom misije Voshod 2. U otvorenom svemiru proveo je 12 minuta. Leonov je trebalo da bude prvi Sovjet koji se iskrcao na Mesec, ali ta misija je otkazana. Od 1976. do 1982. bio je komandant tima kosmonauta i jedan od rukovodilaca Trening centra za kosmonaute Jurij Gagarin. Penzionisan je 1991. godine. Leonov je poznat i kao umetnik. Objavio je više knjiga i albuma, koje je zajedno sa Andrejem Sokolovom ukrasio umetničkim slikama svemirskih prostranstava.

Kako se zvao tim kosmonauta kojeg je Aleksej Leonov komandovao od 1976. do 1982. godine?

Tim kosmonauta kojeg je Aleksej Leonov komandovao od 1976. do 1982. godine se zvao Tim kosmonauta Jurij Gagarin.

Alan Vladimirovič Čumak (; Moskva, 26. maj 1935 — Moskva, 9. oktobar 2017) bio je ruski samozvani iscelitelj, televizijski prezenter i autor nekoliko knjiga o alternativnoj medicini. Bio je predsednik regionalnog javnog Fonda za promociju istraživanja socijalnih i anomalnih pojava. Završio je žurnalistiku na Moskovskom državnom univerzitetu. Od 1965. radio je na televiziji, u početku kao sportski komentator. Radio je kao urednik u glavnoj redakciji Novinske agencije Novosti (APN). Krajem sedamdesetih, tokom pripreme članaka u kojim bi raskrinkao grupu bioenergetičara, Čumak je osetio da on poseduje neku moć, odnosno zasićenost energijom. Od 1983. radio je u Naučno-istraživačkom institutu opšte i pedagoške psihologije Akademije pedagoških nauka SSSR. Krajem osamdesetih i početkom devedesetih godina, počeo je da u Rusiji održava televizijske seanse. Tokom tih seansi, gledaoci bi držali pored ekrana tegle sa vodom, pomade, paste za zube i druge predmete na koje bi se prenela njegova isceliteljska energija. Nakon što je rusko Ministarstvo zdravlja zabranilo alternativnu medicinu, Čumakov rad je zabranjen. Kandidovao se na izborima za rusku Dumu 2000. godine u Samari i osvojio nešto više od 3% glasova. U Srbiji se Čumak prvi put javlja u jednom januarskom broju lista Radio TV revija iz 1990. godine. Zbog velikog interesovanja čitalaca, gostovao je na Jutarnjem programu TV Beograd kod Baneta Vukašinovića sa Brankom Petkovićem, novinarom Radio TV revije. Od oktobra 1990. Radio TV revija je u narednih 12 brojeva štampala po jednu sliku Alana Čumaka, čije bi dejstvo bilo isto kao kod njegovih televizijskih seansi, ali sa rokom od tridesetak dana. Ove slike su često bile u obliku džepnih kalendara.

Kada se Alan Čumak prvi put pojavio u Srbiji?

Alan Čumak se prvi put pojavio u Srbiji u jednom januarskom broju lista Radio TV revija iz 1990. godine.

Mezo oblik, mezo jedinjenje ili mezo izomer je hemijsko jedinjenje čiji molekuli sadrže više od dva asimetrična atoma (stereocentra) ali ne pokazuju optičku aktivnost najčešće usled prisustva intramolekulske ravni simetrije. Primer dat desno prikazuje jedan od stereoizomera tartaratne kiseline koje je mezo oblik. Očigledno je da je u molekulu prisutna ravan simetrije koja ga deli na pola tako da svaka polovina čini lik u ogledalu druge. Takođe, ukoliko se jedna od FFišerovih projekcija zarotira za 180° u ravni ekrana (što je dozvoljena operacija sa Fišerovim formulama) dobija se jedinjenje sa identičnom stereohemijom drugog prikazanog oblika, pri čemu se -{OH}- grupa koja se nalazila na drugom ugljeniku nalazi na trećem. Kod jedinjenja sa više asimetričnih atoma, unutrašnja ravan simetrije čini jedinjenje optički neaktivnim (ahiralnim). Ipak, jedinjenje sa više asimetričnih atoma čiji molekuli nemaju ravan simetrije i dalje može biti mezo oblik. Pak, jedinjenja koja sadrže samo jedan asimetričan atom moraju da budu optički aktivna.

Šta čini jedinjenje optički neaktivnim?

Unutrašnja ravan simetrije čini jedinjenje optički neaktivnim.

Norveška je učestvovala na 23. Evropskom prvenstvu 2016. održanom u Amsterdamu, Holandija, od 6. do 10. jula. To je bilo njeno 23. učešće na ovom takmičenju, odnosno učestvovala je na svim evropskim prvenstvima do sada. Reprezentaciju Norveške predstavljalo je 50 sportista (27 muškaraca i 23 žena) koji su se takmičili u 27. disciplina (13 muških i 14 ženskih). U tabeli uspešnosti prema broju i plasmanu takmičara koji su učestvovali u finalnim takmičenjima (prvih 8 takmičara) Norveška je sa 9 učesnika u finalu zauzela 16 mesto sa 39 bodova.

Koliko je sportista predstavljalo Norvešku na Evropskom prvenstvu u atletici 2016?

Na Evropskom prvenstvu u atletici 2016. godine Norvešku je predstavljalo 50 sportista.

Kenija je učestvovala na 18. Svetskom prvenstvu u atletici na otvorenom 2022. održanom u Judžinu od 15. do 25. jula osammnaesti put, odnosno učestvovala je na svim prvenstvima do danas. Kenija je prijavila 44 učesnika (24 muškarca i 20 žene) u 17 disciplina (10 muških i 7 ženskih)., Na ovom prvenstvu Kenija je po broju osvojenih medalja zauzela 4 mesto sa 10 osvojenih medalja (2 zlatne, 5 srebrnih i 3 bronzane). U tabeli uspešnosti prema broju i plasmanu takmičara koji su učestvovali u finalnim takmičenjima (prvih 8 takmičara) Kenija je sa 21 učesnikom u finalu zauzela 4. mesto sa 104 boda.

Koliko je bodova osvojila Kenija sa 21 učesnikom u finalu na ovom prvenstvu?

Kenija je osvojila 104 boda sa 21 učesnikom u finalu na ovom prvenstvu.

Iz Švajcarske su na ovim olimpijskim igrama učestvovala ukupno dva takmičara u dva sporta i pet različitih disciplina i osvojili su 1 zlatnu i 2 srebrne medalje. Švajcarska je završila u ukupnom skoru kao deseta nacija po broju medalja sa jednom zlatnom i dve srebrne od ukupno tri osvojene medalje. Na Olimpijskim igrama je učestvovao još jedan Švajcarac Šarl Šampo. Različita su tumačenja čiji je on takmičar bio što je i danas sporno. Šampo je bio švajcarski državljanin koji je živeo u Sofiji. Bugarski olimpijski komitet tvrdi da se Šampo takmičio za Bugarsku, i da je ona bila učesnica prvih Olimpijskih igara sa jedinim sportistom Šampoom. Međutim, većina izveštaja uključuje Šampoa u švajcarsku ekipu. Međunarodni olimpijski komitet je u zvanični broj od 14 zemalja učesnica Letnjih olimpijskih igara 1896. uključuje Bugarsku, a Šampoove rezultate pripisuje Bugarskoj

Kako se zvao švajcarski takmičar koji je živeo u Sofiji?

Šarl Šampo.

Žutulje (-{Dasyatidae}-) su porodica raža, riba sa hrskavičavim skeletom, rušljoriba. Imaju jako leđno-trbušno spljošteno telo koje je oblika romba i izduženo, a na stranama nešto malo zaobljeno. Grudna peraja su široko srasla sa trupom i obuhvataju glavu, gradeći prema napred špic. Leđna peraja nemaju, a rep im je dugačak u obliku biča sa jednom testerasto nazubljenom otrovnom bodljom. Rep je pretvoren u odbrambeni bič, a leđno peraje u odbrambenu bodlju. Rađaju žive mladunce (viviparni su). Ovoj porodici pripada žutulja (-{Dasyatis pastinaca}-). Rep je duži od trupa pri čemu to ne prelazi 1,5 dužine trupa. Leđna strana je plavo-siva do sivo-žuta, sa proređenim belim tačkama. Živi na muljevitom i peskovitom tlu, a može se retko naći i među algama.

Kojoj porodici pripadaju žutulje?

Žutulje pripadaju porodici raža (Dasyatidae).

Međunarodna federacija robotike (MFR) je profesionalna neprofitna organizacija osnovana 1987. radi promovisanja, jačanja i zaštite industrije robotike širom sveta. Svrha Međunarodne federacije robotike je da promoviše istraživanje, razvoj, upotrebu i međunarodnu saradnju na polju robotike, kako industrijskih tako i uslužnih robota. MFR je takođe koordinator Međunarodnog simpozijuma o robotici (MSR), jedne od najstarijih konferencija za istraživanje robotike, osnovane 1970. Danas su skoro svi međunarodni dobavljači industrijskih robota i 16 nacionalnih udruženja robota su članovi MFR-a.. Sedište ove organizacije nacionalnih udruženja robotike je u Frankfurtu u Nemačkoj.

Kada je osnovan Međunarodni simpozijum o robotici?

Međunarodni simpozijum o robotici osnovan je 1970. godine.

Hejli Aleksandra Tju (15. februar 2001.) je američka glumica. Najpoznatija je po ulozi Peper u Nikelodionovoj seriji Bela i Buldozi. Tju je rođena u Južnoj Kaliforniji. Njeno prvo pojavljivanje na televiziji je bilo na reklami za Pizza Hut, dok je prvi put učestvovala u šou Hana Montana kada je imala sedam godina. Tju se od tada često pojavljivala u filmovima, šortovima i televizijskim šouovima. Hejli se pojavila i u The Suite Life on Deck gde je imala ulogu mlade londonkinje. Kasnije se pojavljivala i u serijama Očajne domaćice, Džesi, Go On, i Tandermenovi. Pojavila se i u televizijskom filmu Den Brother. U 2013. godini, Tju je potpisala ugovor sa Nikelodionom nakon što je učestvovala u Los Angeles Groundlings Theater. Njena prva glasovna uloga je bila u animiranoj seriji Monsters vs. Aliens, u kojoj je dala glas Skvipu. Sledeće, Hejli je dobila vodeću ulogu u Nikelodionovom specijalu, The Massively Mixed Up Middle School Mystery, igrajući jednog od tri detektiva.

Sa kojom produkcijskom kućom je Hejli potpisala ugovor 2013. godine?

Hejli je potpisala ugovor sa Nikelodionom 2013. godine.

Tardivna diskinezija je poremećaj koji karakterišu učestali nevoljni pokreti mišića lica i ekstremiteta. To je oblik diskinezije koji se najčešće dovodi u vezu sa dugotrajnom upotrebom antipsihotika i spada u grupu tzv. ekstrapiramidalnih neželjenih efekata. Uobičajeni simptomi tardivne diskinezije podrazumevaju pojavu nevoljnih i stereotipnih pokreta lica, kao što su neuobičajene facijalne ekspresije, protruzija jezika, pokreti usana koji podsećaju na žvakanje i brzo treptanje. Nevoljni pokreti udova se takođe mogu javiti. Mehanizam nastanka tardivne diskinezije nije u celosti razjašnjen ali je verovatno posledica blokade dopaminskih D2 receptora u nigrostrijatumu.

Sa čim se najčešće dovodi u vezu tardivna diskinezija?

Tardivna diskinezija se najčešće dovodi u vezu sa dugotrajnom upotrebom antipsihotika.

Jakov Fak (Rijeka, 1. avgust 1987) je slovenački, nekada hrvatski, biatlonac. Bio je osvajač bronzane medalje sa Svetskog prvenstva u biatlonu u južnokorejskom Pjong Čangu 17. februara 2009. godine i osvajač bronzane medalje sa Zimskih olimpijskih igara u Vankuveru, 14. februara 2010. godine u sprinterskoj trci na 10 km. Krajem jula 2010. odlučio da se ne zastupa više za Hrvatsku, već za Sloveniju. Sportsku karijeru je počeo kao skijaš-trkač, a kasnije se prebacio u biatlonce. Ima zapažene rezultate u juniorskoj konkurenciji. Prvu medalju na Svetskim prvenstvima Fak je osvojio u trci na 12,5 -{km}- na juniorskom Svetskom prvenstvu u letnjem biatlonu održanom u septembru 2008. godine u Francuskoj. To je bila prva svetska medalja za Hrvatski biatlonski savez nakon odvajanja od Hrvatskog skijaškog saveza 2006. godine. U sezoni 2008/09. postao je prvi Hrvat koji je osvojio bodove u biatlonskom Svetskom kupu. Na svetskom prvenstvu u Pjong Čangu, Jakov je od 120 biatlonaca stazu dugu 20 -{km}- prešao 17 sekunda posle najboljeg, Norvežanina O. A. Bjerndalena, i svega 3 sekunde posle drugoplasiranog Nemca Štefana. Iako nije bio u prvom krugu favorita u sprint trci na 10 km na Olimpijskim igrama u Vankuveru, Jakov je, najpre zahvaljujući boljim vremenskim uslovima koje je imao od drugih takmičara, osvojio prvu Hrvatsku zimsku olimpijsku medalju osvojenu van takmičenja u alpskom skijanju. Zaostao je 1,8 sekundi za srebrom i osvojio bronzanu medalju. Godine 2010. prešao je u slovenačku reprezentaciju. Za Sloveniju je osvojio bronzanu Olimpijsku medalju u Pjong Čangu 2018. u disciplini 20 km pojedinačno.

Kada je Jakov Fak osvojio bronzanu medalju na Svetskom prvenstvu u biatlonu?

Jakov Fak je osvojio bronzanu medalju na Svetskom prvenstvu u biatlonu 17. februara 2009. godine.

Druga makedonska (tikveška) udarna brigada NOVJ formirana je 20. decembra 1943. godine u selu Fuštani na planini Kožuf. Prilikom formiranja u njen sastav su ušli Partizanski bataljon „Strašo Pindžur“, Drugi bataljon Treće operativne zone NOV i POM i Bugarski bataljon „Hristo Botev“, ukupno 480 boraca. Dana 23. decembra, Bugarski bataljon je izašao iz sastava brigade, a u sastav ušao bataljon „Mirče Acev“. Prvi komandant brigade bio je Dime Turimandžovski, a politički komesar Naum Naumovski. Brigada je učestvovala u borbama protiv okupatora u rejonima Tikveša, Meglena, Đevđelije, Marijova i Prilepa. Pošto je broj boraca porastao na 1200 ljudi, iz brigade su izdvojena dva bataljona, koji su sredinom avgusta 1944. godine pridruženi Petoj i Sedmoj makedonskoj brigadi. Ubrzo nakon toga, brigada je 25. avgusta ušla u sastav 41. makedonske divizije NOVJ i učestvovala u operacijama za oslobođenje Prilepa i Kičeva od 15. do 18. novembra 1944. godine. Sredinom decembra je ušla u sastav 48. makedonske divizije. Divizija je januara 1945. ušla u sastav Prve armije JA i zatim učestvovala u borbama na Sremskom frontu, te za oslobođenje Hrvatske i Slovenije. Brigada je rasformirana u junu 1945. godine.

Ko je bio prvi komandant brigade?

Prvi komandant brigade bio je Dime Turimandžovski.

Otpravnik vozova (saobraćajno-transportni tehničar) je radnik na železnici koji je odgovoran za regulisanje železničkog saobraćaja u jednoj stanici. Primarna dužnost otpravnika vozova je regulisanje i obezbeđivanje saobraćaja vozova u njegovoj stanici i na otvorenoj pruzi do susednih stanica. U to svrhu, otpravnik prati kretanje vozova, rukuje železničkim signalima koji informišu vozno osoblje, dočekuje i ispraća vozove, kontroliše sastav vozova, priprema i proverava prateće vozne isprave i reguliše manevrisanje unutar stanice. Dodatno, u zavistnosti od svrhe i veličine stanice, otpravnik se bavi i komercijalnim poslovima vezano za putnike i robu: prodaja i izdavanje putničkih karata, prijem i nadzor utovara i istovara robe za otpremu železnicom. Tradicionalno, uniforma otpravnika vozova na mnogim evropskim železnicama je uključivala crvenu šapku i tamno-plavo odelo.

Kako je tradicionalno izgledala uniforma otpravnika vozova na evropskim železnicama?

Tradiconalno, uniforma otpravnika vozova na evropskim železnicama uključivala je crvenu šapku i tamno-plavo odelo.

Hapsi sve! je prvi koncertni album rok grupe Zabranjeno pušenje, objavljen 1998. godine u izdanjima Kroacija rekordsa i beogradskog A rekordsa. Sve pesme su snimljene na dva koncerta, na prvom u Domu sportova u Zagrebu 10. jula 1997. godine, te u Metalacu u Sarajevu 25. septembra iste godine.

Gde su snimljeni koncerti za ovaj album?

Koncerti za ovaj album su snimljeni u Domu sportova u Zagrebu i u Metalacu u Sarajevu.

Kadenca je harmonska veza dva ili tri akorda različitih funkcija, kojom se završava (zaokružuje) tok muzičke misli. Može biti: Polukadenca, koja je kombinacija stupnjeva, ima završetak naD, tj.I -V ili IV - V. Ona je vrlo čudna, jer misao koja se ovako završi deluje kao nedovršena. Varljiva kadenca je veza V - VI. Zove se „varljiva“ jer se očekuje veza V - I. Ovde VI stupanj ima toničnu funkciju - javlja se umesto I stupnja, kao njegov zamenik. Varljiva kadenca nikad nije kraj rečenice, već samo varljivi zastanak. Proširena kadenca nastaje kombinacijom varljive i potpune autentične kadence. Npr. V - VI + IV -V -I = proširena kadenca.

Kako nastaje proširena kadenca?

Proširena kadenca nastaje kombinacijom varljive i potpune autentične kadence.

Tomaz Beluči (; Tijete, 30. decembar 1987) je brazilski teniser koji je svoj najbolji plasman u singlu dostigao 26. jula 2010. kada je zauzimao 21. mesto na ATP listi. Beluči je prvi ATP turnir osvojio 2009. godine u švajcarskom gradu Gštadu. Najveći uspeh na grend slem turnirima ostvario je 2010. godine plasmanom u četvrto kolo Rolan Garosa. Beluči, koji je levoruk, jako koristi topspin na svom forhendu. Servis mu nije preterano snažan, ali je tehnički vrlo doteran. Igra dvoručni bekhend. Omiljena podloga mu je šljaka kao i većini južnoameričkih tenisera.

Kako opisujete servis Tomaza Belučija?

Servis Tomaza Belučija nije preterano snažan, ali je tehnički vrlo doteran.

Patrik Džozef Kenedi (; Boston, Masačusets, 14. januar 1858 — Boston, Masačusets, 18. maj 1929) je bio američki političar. Bio je otac Džozefa P. Kenedi Starijeg i deda Roberta Kenedija i Džona Ficdžeralda Kenedija, koji je bio predsednik SAD. Patrik Džozef bio je najmađe od petoro dece Bridžet Marfi i Patrika Kenedija, siromašnog Irca koji je emigrirao u Ameriku. Zakoni koji su zabranjivali katolicima da poseduju zemljište i da se školuju su naveli njegove roditelje da emigriraju u Boston u Masačusetsu. Njihob prvi sin, Džon, umro je od kolere još kao beba. Nekoliko meseci posle rođenja Patrika Džozefa i njegov otac je pokošen epidemijom kolere koja je harala kroz Istočni Boston. Kao jedini preživeli muškarac u porodici, P. Dž. bio je prvi Kenedi koji je stekao formalno obrazovanje. Išao je na Bostonski Koledž i postao uspešni biznismen pre nego što je ušao u politiku. Kao član Demokratske stranke služio je kao član Predstavničkog Doma Masačusetsa, a takođe je bio i senator u Senatu Masačusetsa. Dana 23. novembra 1887. oženio je Meri Augustu Hiki, ćerku bogatog biznismena iz Bostona. Njegov sin Džozef oženio se Rosom Ficdžerald, ćerkom Džona F. Ficdžeralda, koji je takođe bio lokalni političar. Ovo je stvorilo bazu za dalje političko napredovanje porodice Kenedi.

Gde je P. Dž. stekao formalno obrazovanje?

Patrik Džozef Kenedi stekao je formalno obrazovanje na Bostonskom Koledžu.

Adam () je rod krupnolisnih zeljastih biljaka iz porodice kozlaca (-{Araceae}-), rasprostranjen u jugoistočnoj Aziji, Australiji, Okeaniji i Južnoj Americi. Rod adama obuhvata oko 70 vrsta. Najpoznatije vrste su -{Alocasia cucullata}-, -{Alocasia macrorrhizos}- i -{Alocasia odora}-. Pojedine vrste i hibridi adama uzgajaju se i kao ukrasne (sobne) biljke. Krtole biljaka su jestive, ali zbog velike količine kristala oksalne kiseline može doći do otoka jezika i ždrela, otežanog disanja, čak i halucinacija. Biljke roda adama su zeljaste višegodišnje geofite, sa podzemnim stablom u vidu rizoma ili krtole. Listovi su sa širokom i velikom lisnom pločom, koja dostiže dužinu i do 90 -{cm}-. Oblik lisne ploče je srcast ili kopljast. Cvast je građena tipično za familiju kozlaca — klip (spadiks) sa spatom. Spata je bele do bež boje. U donjem delu cvasti nalaze se ženski cvetovi, iznad kojih se nalaze sterilni muški cvetovi (sa staminodijama umesto prašnika), a iznad njih se nalaze fertilni muški cvetovi. Veoma karakteristična pojava za sobne vrste adama je gutacija — izbacivanje kapi vode sa vrhova listova („plač adama"). Gutacija omogućava nesmetan protok vode kroz biljku u uslovima povećane vlažnosti vazduha u tropskim šumama, kada je stomaterna transpiracija otežana. Ova pojava je i u sobnim uslovima češća pri redovnom zalivanju i povećanoj vlažnosti vazduha. Smanjenje vlažnosti vazduha do kojeg dolazi prilikom povećanja broja biljaka smanjuje i intenzitet gutacije, što se dešava pri dodavanju još jedne biljke roda -{Alocasia}- ili nekog drugog roda iz familije kozlaca u blizinu već uzgajanog adama. Pridodata biljka naziva se „evom" po analogiji sa biblijskim ličnostima, jer smanjuje „tugu“ ili „plač“ adama.

Koje su najpoznatije vrste adama?

Najpoznatije vrste adama su -{Alocasia cucullata}-, -{Alocasia macrorrhizos}- i -{Alocasia odora}-.

FK Tre Pene (), je fudbalski klub iz San Marina koji se takmiči u Prvenstvu San Marina. Igraju na stadionu Fonte del Ovo, koji ima kapacitet od 500 mesta. Uspešnim plasmanom na kraju sezone 2009/10. uspeli su da prvi put igraju u nekom od evropskih takmičenja. Igrali su u Ligi Evrope 2010/11. i ispali u drugom kolu kvalifikacija od Zrinjskog iz Mostara. U Ligi Evrope igraju i 2011/12., kada im je u prvom kolu kvalifikacija protivnik bio FK Rad iz Beograda, a poraženi su ukupnim rezultatom od 1:9. U sezoni 2011/12. klub je osvojio prvu titulu u prvenstvu San Marina, čime je po prvi put obezbedio učešće u kvalifikacijama za Ligu šampiona. U sezoni 2012/13. Lige šampiona, Tre Pene se u prvom kolu kvalifikacija sastao sa F91 Didelanžom i izgubio u oba meča, 7:0 i 4:0.

Koji je stadion na kojem FK Tre Pene igra svoje utakmice?

Stadion Fonte del Ovo.

Fudbalska reprezentacija Nikaragve () nacionali je fudbalski tim koji predstavlja Nikaragvu na međunarodnim takmičenjima; pod upravom je fudbalskog saveza Nikaragve (FFB), vladajućeg tela za fudbal u Nikaragvi. član Centralnoameričke fudbalske saveza KONKAKAFa. Nikaragva je svoju prvu kvalifikaciju za veće međunarodno takmičenje ostvarila 2009. godine, pošto se kvalifikovala za zlatni kup 2009. kao poslednji učesnik iz Centralne Amerike, nakon pobede nad Gvatemalom 2:0 u meču za peto mesto u Kupu nacija 2009. Međutim, tim se nikada nije plasirao na Svetsko prvenstvo u fudbalu. Nikaragva je svoju prvu utakmicu igrala u Salvadoru protiv domaće reprezentacije i izgubila je sa 9:0, utakmica je odigrana 1. maja 1929. godine. Posle toga nisu igrali više od dvanaest godina, sve do kvalifikacione grupe za šampionat Srednje Amerike i Kariba 1941. godine u Kostariki. Izgubili su sve četiri utakmice koje su igrali na tom prvenstvu: 7:2 od domaćina Kostarike 10. maja, 8:0 od Salvadora 13. maja, 9:1 od Holandskih Antila 15. maja i 5:2 od Paname 18. maja. Prvenstvo je završila kao poslednja u grupi i nije se plasirala u sledeću fazu grupu.

Koliko godina Nikaragva nije igrala fudbalske utakmice posle svoje prve utakmice?

Nikaragva nije igrala fudbalske utakmice više od dvanaest godina posle svoje prve utakmice.

Ismet Rebronja (Goduša, 26. jun 1942 — Novi Pazar, 1. maj 2006) bio je srpski pesnik, pripovedač, romanopisac, antologičar, etimolog, esejista i novinar. Studirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu. Bio je urednik i osnivač nekoliko listova, kulturnih manifestcija i institucija. Od 1972. godine živeo je u Novom Pazaru, gde je radio kao novinar. Svoje knjige je uglavnom objavio kod renomiranih beogradskih izdavača. Bio je član Udruženja književnika Srbije.

Koje je profesije bio Ismet Rebronja?

Ismet Rebronja bio je pesnik, pripovedač, romanopisac, antologičar, etimolog, esejista i novinar.

Kamenka () drugo je po veličini ostrvo u akvatoriji Pskovskog jezera i treće ostrvo u hidrografskom kompleksu Čudsko-pskovskog jezera. Obuhvata teritoriju površine oko 6 km² i nalazi se na krajnjem zapadu jezera. Ostrvo administrativno pripada Pečorskom rejonu Pskovske oblasti i nalazi se na zapadu evropskog dela Ruske Federacije. U periodu 1920—1945. ostrvo je administrativno pripadalo Estoniji. Od obale Rusije ostrvo je odvojeno uskim kanalima širine oko 500 metara na zapadu i oko 200 metara ba jugu. Na ostrvu se nalaze 4 sela: Seljci, Medovo, Kamenka i Rožitec. Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2002. na ostrvu je živelo svega 57 stanovnika, a najveće naselje je selo Rožitec sa 28 stanovnika.

Kako su kanali koji odvajaju ostrvo od obale Rusije nazvani?

Kanali koji odvajaju ostrvo od obale Rusije nazivaju se uski kanali.

Pasoš Novog Zelanda je javna putna isprava koja se državljaninu Novog Zelanda izdaje za putovanje i boravak u inostranstvu, kao i za povratak u zemlju. Za vreme boravka u inostranstvu, putna isprava služi njenom imaocu za dokazivanje identiteta i kao dokaz o državljanstvu Novog Zelanda. Pasoš Novog Zelanda se izdaje za neograničen broj putovanja.

Šta je pasoš Novog Zelanda?

Pasoš Novog Zelanda je javna putna isprava koja se izdaje državljaninu Novog Zelanda za putovanje i boravak u inostranstvu, kao i za povratak u zemlju.

Kacper Kristijan Majhšak (; Poznanj, 22. septembar 1992) poljski je plivač čije primarne discipline su sprinterske trke slobodnim stilom. Njegovo prvo značajnije takmičenje na međunarodnoj sceni bilo je Evropsko juniorsko prvenstvo održano u julu mesecu 2010. u Helsinkiju gde je uspeo da se plasira u finale trke na 50 metara slobodnim stilom (u finalu je isplivao ukupno 6. vreme). Dve godine kasnije uspeo je da ispliva kvalifikacionu normu za nastup na Olimpijskim igra, a u Londonu 2012. takmičio se u trci na 50 slobodno, te u štafeti 4×100 mešovito. Na svetskim prvenstvima prvi put je nastupio u Kazanju 2015, međutim nije uspeo da ostvari neki zapaženiji rezultat. Dve godine kasnije u Budimpešti 2017. ostvario je znantno bolje rezultate, a najbolji plasman, 9. mesto u polufinalu, ostvario je u trci na 200 slobodno gde ga je svega 0,12 sekundi delilo od prvog velikog pojedinačnog finala u karijeri. Plivao je i u dve štafete, a kao član štafete 4×200 slobodno osvojio je ukupno 7. mesto u finalu. Učestovao je i na LOI 2016. u Riju gde je plivao u sve tri muške štafete, te u pojedinačnoj trci na 200 slobodno koju je okončao na ukupno desetom mestu u polufinalu sa vremenom novog nacionalnog rekorda (u vremenu 1:46,30 minuta). Prvu medalju na velikim takmičenjima je osvojio na Evropskom prvenstvu u Glazgovu 2018, gde je kao član poljske štafete na 4×100 slobodno osvojio bronzanu medalju. Takmičio se i na svetskom prvenstvu u korejskom Kvangdžuu 2019, gde je nastupio u pet disciplina (19. i 23. mesto u kvalifikacijama trka na 100 i 200 metara slobodnim stilom).

Koje je Kacperovo prvo značajnije takmičenje na međunarodnoj sceni?

Kacperovo prvo značajnije takmičenje na međunarodnoj sceni bilo je Evropsko juniorsko prvenstvo održano u Helsinkiju 2010. godine.

Provižn je bila jedna od prvih privatnih distributerskih kuća osnovana 1990. godine iz video radionice LEO. Do sada su objavili preko 1000 naslova zahvaljujući ugovorima sa najpoznatijim producentskim kućama kao što su Miramaks, Europa film, Lions Gate, Summit, Icon; u saradnji s brojnim nezavisnim producentskim kućama. Njihova marketinška kampanja se zasniva na formiranju ukusa publike širom zemlje. Istraživanja ih ubrajaju među prve 3 najjače distributerske kuće u zemlji. Pored distribucije stranih filmova Provižn je dao doprinos razvoju domaće kinematografije kao koproducent i distributer domaćih naslova kao što su: Juriš na skupštinu, Sekula nevino optužen, Dezerter i Treća sreća (ovu komediju u bioskopima je videlo oko 100.000 gledalaca u Srbiji). Godine 2004. Provižn kupuje filmsko preduzeće Union film i u periodu od 2005. do 2009. su izdali DVD filmove domaće produkcije a iz njihovog kataloga, kao što su: Godine 2015. Provižn i Union film se ujedinjuju u jedinstveno filmsko preduzeće Fox Vision, koje nastavlja tradiciju ova dva preuzeća.

Kada je osnovana distributerska kuća Provižn?

Provižn je osnovana 1990. godine.

Zelena euglena je rod jednoćelijskih protista, klase Euglenoidea. Poznatije kao bičari (zbog flagelastog izraštaja), ovaj rod prvenstveno naseljava male stajaće vode, kao što tu bare i lokve. Vodi u kojoj se nađu u velikom broju daju zelenu boju. Zelena euglena ima izduženo telo. Na prednjem delu tela se nalazi bič. Bič se talasasto izvija, nalik propeleru, i pokreće euglenu.Ona ima očnu mrlju koja joj pomaže da razlikuje svetlo od tame. heterotrofno, kada se nalazi u mraku, ona koristi organske materije (npr. koje nastaju razlaganjem lišća), a zatim ih unosi u svoje telo. Euglena ima jednu posebnu organelu koja se naziva "očna mrlja" , koja se nalazi u blizini korena flagele i predstavlja čulni organ euglene, koji joj pomaže da prepozna postojanje ili odsustvo svetlosti. Diše celom površinom tela. Zelena euglena razmnožava se bespolno uzdužnom deobom. Ostatke metaboličkih procesa izlučuje preko kontraktilnih vakuola. U nepovoljnim uslovima (niska temperatura, suša), dolazi u razvojni stupanj koji se naziva cista, formirajući zaštitnu opnu.

Gde se prvenstveno naseljava zelena euglena?

Zelena euglena prvenstveno se naseljava u malim stajaćim vodama, kao što su bare i lokve.

ITA ervejz () je nacionalna avio-kompanija Italije sa sedištem u Rimu. Glavna baza ove kompanije je Aerodrom Leonardo da Vinči u Rimu, a sporedna Aerodrom Malpensa u Milanu. Ita ervejz je naslednik nekadašnje kompanije Alitalija koju je otkupila. Planira se da preuzme većinu njene imovine. Preduzeće je osnovano 11. novembra 2020, a počelo je sa letovima 15. oktobra 2021.

Gde se nalazi glavna baza kompanije ITA Airways?

Glavna baza kompanije ITA Airways se nalazi na Aerodromu Leonardo da Vinči u Rimu.

Čudovišni eksperiment () je bio eksperiment mucanja izveden na 22 dece siročadi u Davenportu, Ajova, 1939. godine. Izveo ga je Vendel Džonson na Univerzitetu u Ajovi. Diplomirani student Meri Tjudor je sprovela eksperiment pod Džonsonovim nadzorom. Polovina dece je dobila pozitivnu logopedsku terapiju, gde se hvali tečnost njihovog govora, a druga polovina negativnu, gde se vršilo omalovažavanje dece zbog njihovih govornih mana. Mnoga od siročadi koja su govorila normalno, a koja su primila negativnu terapiju u eksperimentu, pretrpela su negativne psihološke efekte, a neka su zadržala probleme sa govorom do kraja života. Studija je nazvana „Čudovišni eksperiment“, jer su neki od Džonsonovih kolega bili užasnuti da će eksperimentisati na siročadi kako bi potvrdio hipotezu. Eksperiment je bio sakriven iz straha da će Džonsonova reputacija biti narušena usled otkrića istraživanja na ljudima koje su sproveli nacisti tokom Drugog svetskog rata. Pošto rezultati studije nikada nisu objavljeni ni u jednom recenziranom časopisu, teza Meri Tjudor je jedini zvanični zapis o detaljima eksperimenta. Univerzitet u Ajovi se javno izvinio za studiju 2001. Međutim, Patisija Zebrovski, docentka govorne patologije i audioologije Univerziteta u Ajovi napominje da su podaci koji su rezultat eksperimenta „najveća zbirka naučnih informacija“ o fenomenu mucanja i da je Džonsonov rad bio prvi koji je raspravljao o važnosti mucavih misli, stavova, uverenja i osećanja, kao i da nastavlja da u velikoj meri utiče na stavove o mucanju.

Zašto je studija nazvana „Čudovišni eksperiment“?

Studija je nazvana „Čudovišni eksperiment“ zbog straha od eksperimentisanja na siročadi kako bi se potvrdila hipoteza, kao i zbog negativnih psiholoških efekata koje su deca pretrpela tokom eksperimenta.

Filipinski jezik ili filipino (), nacionalni je i zvanični jezik Filipina. Ovaj status je utvrđen ustavom iz 1987. To je jezik iz grupe austronežanskih jezika i predstavlja standardizovanu verziju jezika tagalog. Još 1936. jezik tagalog je odabran za osnovu nacionalnog jezika Filipina. Termin filipinski jezik je ušao u upotrebu 1959. Prvobitna namera da nacionalni jezik postane amalgam filipinskih jezika nikada nije realizovana.

Kada je ustavom iz 1987. utvrđen status filipinskog jezika?

Ustavom iz 1987. utvrđen je status filipinskog jezika.

Jezero je nastalo pregrađivanjek korita reke Desne, leve pritoke Dnjepra kod grada Desnogorska 1984. godine, sa ciljem da bi njegove vode hladile reaktore Smolenske nuklearne elektrane otvorene iste godine. Punjenje jezera započeto je 1979, a završeno 1984. godine. Teritorijalno se najvećim delom nalazi na području Roslavljanskog rejona Smolenske oblasti, a manjim delovima zalazi i na područja Počinkovskog i Jeljnjanskog rejona. Maksimalna dužina jezera je 44 km, a širina do 3 km. Ukupna površina akvatorije je 44 km², prosečna dubina je 7,6 metara (maksimalno do 22 metra). Ukupna dužina obalske linije je 134 km, a površina slivnog područja 1.250 km². Brana kojom je pregrađeno korito Desne izgrađena je od armiranog betona i zemlje, dugačka je 350 metara, a visoka 17 metara. Preliv se nalazi na visini od 12 metara. Preko brane ujedno prolazi i drumski pravac.

Kako je izgrađena brana koja pregrađuje korito reke Desne?

Brana je izgrađena od armiranog betona i zemlje, dugačka je 350 metara, a visoka 17 metara.

Košarku je počeo da trenira u rodnoj Loznici, da bi sa 14 godina prešao u mlađe kategorije FMP-a. Prvu seniorsku sezonu proveo je na pozajmici u Borcu iz Čačka. Od 2007. do 2010. je nastupao za prvi tim FMP-a. Krajem 2010. godine prešao je u vršački Hemofarm, u kome se zadržao narednih godinu i po dana. Za sezonu 2012/13. potpisao je ugovor sa italijanskom Ređanom. U januaru 2014. je potpisao za Bukaneros de La Guajru iz Venecuele. U julu 2014. je potpisao za Igokeu, ali je saradnju sa njima raskinuo već u decembru iste godine. U martu 2015. je potpisao za valjevski Metalac do kraja sezone. U septembru 2015. je ponovo postao član Vršca, ali ih je napustio u januaru 2016. kada prelazi u Temišvar. U sezoni 2018/19. je bio igrač Piteštija, potom je godinu dana nastupao za Dinamo iz Bukurešta, nakon čega se vratio u Pitešti. Jeremić je imao dosta uspeha u mlađim kategorijama srpske reprezentacije. Sa juniorima je osvojio zlato na Svetskom prvenstvu 2007. u Novom Sadu. Sa mladom selekcijom se na Evropskim prvenstvima okitio zlatom 2008. i bronzom 2005. godine. Kao deo univerzitetskog nacionalnog tima došao je do zlata i na Univerzijadi 2011. u Šendženu.

Kada je Jeremić postao član Vršca po drugi put?

Jeremić je postao član Vršca po drugi put u septembru 2015.

Četvrta sezona serije Red i zakon: Odeljenje za specijalne žrtve je premijerno emitovana na kanalu NBC od 27. septembra 2002. godine do 16. maja 2003. godine i broji 25 epizoda. Ova sezona je poslednja emitovana petkom u 22 časa. Snimanje 4. sezone počelo je dok se treća sezona još emitovala o čemu svedoče izveštaji da će se Šeron Lorens pojaviti u OSŽ-u na vreme za snimanje u maju. U inzjavi iz 2012. za emisiju Medijski haos, Nil Bir je rekao da je pisanje scenarija za epizodu „Maloletnik“ bilo važno za sudsku praksu o kojoj se još uvek raspravlja U toj epizodi dobronamernog dečaka je prevario drug iz razreda sociopata i optužen je za teško ubistvo zbog toga – ta tema je poznata zbog slučaja "Miler protiv Alabame" u Vrhovnom sudu. U istoj izjavi, Bir je govorio o tome da detektivi imaju različita mišljenja o sivim oblastima zakona. On je smatrao da je to doprinelo spremnosti NBC-a da mu dozvoli da se bavi veoma nabijenim temama bez cenzure i naveo je epizodu „Milosrđe“ kao primer. Nakon dve sezone epizodnog pojavivalja, B. D. Vong (dr. Džordž Huang) je unapređen u glavnu postavu. Ovo je ujedno i poslednja puna sezona u kojoj je Stefani Marč kao POT Aleksandra Kabot bila u glavnoj postavi. Prethodne sezone su prikazivale Kristofera Melonija i Marisku Hargitej u svakoj epizodi. Prva epizoda koja je prekinula ovaj trend bila je epizoda "Ološ", u kojoj je prikazano da detektivka Benson prvenstveno radi sa detektivom Tutuolom.

Sa kim je detektivka Benson prvenstveno radila u epizodi "Ološ"?

Detektivom Tutuolom.

Fjodor II je bio sin cara Borisa Godunova. Iznenadna očeva smrt 13. aprila 1605. godine tokom još uvek neugušene pobune koju vodi Lažni Dimitrije je ubrzo dovela do potpunog rasula lojalističkih snaga. Najbolje moguće školovanje koje tokom svojega detinjstva stiče ga nije moglo nikako pripremiti za katastrofalnu situaciju u kojoj dobija krunu. Smrt oca, kojega su ljudi sledili radi njegove harizme nikako se nije mogla nadoknaditi. Kako je odmah od prvih dana došlo do bega grupe boljara na protivničku stranu, a te akcije se nikako dalje nisu uspele uspešno sprečiti, njegova majka je odlučila preuzeti kontrolu državnih poslova. Ta činjenica je ubrzo dovela do panike i među poslednjim lojalistima pošto je ona bila ćerka čoveka koji je rukovodio opričnicima i supruga cara Borisa Godunova koji je takođe vodio čistke. Zbog tih razloga kada pismo Lažnog Dimitrija 1. jula 1605. stiže u Moskvu s zahtevom da se sruši cara, boljari ga odlučuju poslušati. Fjodor II je bio uhapšen, a dvadeset dana kasnije zajedno s majkom pogubljen.

Šta se desilo sa Fjodorom II dvadeset dana nakon hapšenja?

Fjodor II je zajedno sa majkom pogubljen.

Jovana Pajić (Beograd, 13. januar 1989) srpska je pop-folk pevačica koja je postala poznata 2000-ih nakon što je ušla u finale takmičenja Zvezde Granda (godine 2005). Članica je srpskog devojačkog benda naziva Ministarke, od novembra 2018. godine. Rođena je 13. januara 1989. godine u Beogradu. Završila je Tehničku školu i studirala Psihologiju na Fakultetu za medije i komunikacije u Beogradu. Godine 2005. prijavila se na najpoznatije regionalno muzičko takmičenje — Zvezde Granda. Plasirala se u finale i završila na petoj poziciji. Pesmu Tako htela sam objavila je 2009. godine. Naredne godine izlaze singlovi Lutke i Ako ti je stalo (duet s Mirkom Gavrićem). Godine 2011, objavila je pesme Zaplačem li, Naša ljubav i BMW. Potom izlazi duet Nostalgija sa Zoranom Pavić. Godine 2013. objavila je pesmu Ne traži tugu. Od novembra 2018. godine članica je srpske devojačke grupe pod nazivom Ministarke (osnovana 2013), kao njihova osma po redu pevačica. Ovo je bio njen izvestan povratak na scenu. Dana 5. marta 2019. godine Ministarke su sa Pajićevom kao vokalistkinjom i Lapsus bendom (Emir Aličković vokalista) objavile pesmu Voli me. Od 2010. godine je u vezi sa Aleksandrom Cvetkovićem koji peva za Tropiko bend. Neki mediji su pisali i da je paralelno u vezi s pilotom Miletom Matovićem; Pajićeva je to porekla. Sa Cvetkovićem se verila početkom 2012, a venčali su se 27. novembra 2012. godine. Iste godine su dobili ćerku Helenu; u aprilu 2016. dobili su ćerku Đinu. U decembru 2021.godine su se razveli.

Kada se Jovana Pajić prijavila na Zvezde Granda?

Jovana Pajić se prijavila na Zvezde Granda 2005. godine.

Kosmos-2010 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-2010 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 24. marta 1989. Raketa-nosač Kosmos je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 40 kilograma. Kosmos-2010 je bio komunikacioni satelit.

Koja je masa satelita Kosmos-2010 pri lansiranju?

Masa satelita Kosmos-2010 pri lansiranju je iznosila 40 kilograma.

Bromid peroksidaza (, bromoperoksidaza, haloperoksidaza (nespecifična), eozinofilna peroksidaza) je enzim sa sistematskim imenom bromid:vodonik-peroksid oksidoreduktaza. Ovaj enzim katalizuje sledeću hemijsku reakciju: Ove bromoperoksidaze crvenih i smeđih morskih algi (-{Rhodophyta}- i -{Phaeophyta}-) sadrže vanadat. One katalizuju brominaciju niza organskih molekula kao što su seskviterpeni, formirajući stabilne -{C-Br}- veze. Bromoperoksidaze takođe oksiduju jodide.

Koje veze formiraju bromoperoksidaze?

Bromoperoksidaze formiraju -{C-Br}- veze.

Takmičenje u skoku uvis u muškoj konkurenciji na 6. Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 1999. u Maebaši, (Japan) je održano 7. marta u Zelenoj kupoli Maebaši. Deset najboljih svetskih takmičara u skoku uvis u dvorani 1999. godine pre početka prvenstva (4. mart 1999), imali su sledeći plasman na svetskoj rang listi.

Gde je održano takmičenje u skoku uvis za muškarce?

Takmičenje u skoku uvis za muškarce je održano u Zelenoj kupoli Maebaši, Japan.

Muzikom je počeo da se bavi sredinom devedesetih godina. Jedan od onih koji su mu na početku svoje muzičke karijere pomagali i delili mu savete bio je Dušan Prelević gde Nikola i zvanično počinje da se bavi muzikom na albumu „Ja, Prele“. Godine 1996. sa grupom muzičara osniva svoj prvi bend „357” čiji je i frontmen i iste godine snima svoj prvi album „Pianissimo”. Istoimeni bend ga i proslavlja i sa njim nastavlja uspešan rad sve do 2010. godine kada odlučuje da ugasi bend i povuče se sa scene. To nije trajalo dugo 2011. sa bendom se vraća i održava koncerte u svim gradovima Srbije i Republike Srpske pa i u Moskvi. Autor je 10 muzičkih albuma i više od 100 pesama od kojih su najpoznatije zvezdine Pesme Sa Severa.

Ko mu je pomagao na početku muzičke karijere?

Dušan Prelević mu je pomagao na početku muzičke karijere.

Krbava (lat: -{Corbavia}-) je kraški predio u Lici, Hrvatska, između Plješevice na istoku i Staze i Trovrha na zapadu, sjeveroistočno od Ličkog polja. Sačinjena je od nekoliko kraških polja — Krbavskog i Krbavice. Nadmorska visina je oko 626-740 m. Glavno naselje je Udbina, na visini od 830 m. Rijeke ponornice koje protiču kroz Krbavsko polje su Krbava i Krbavica. Predeo je periodično plavljeno u kišnoj sezoni, pa se sva naselja nalaze na obodu polja. Razvijeno je gajenje žita i ovčarstvo. Tu je 1493. godine bosanski sandžakbeg Hadum Jakub-paša potukao hrvatsku feudalnu vojsku pod banom Emerikom Derenčinom i time omogućio dalje tursko osvajanje Like. Nakon oslobođenja od turske vlasti krajem 17. veka, Krbava je uključena u sastav Vojne krajine i ostala je pod krajiškom upravom sve do 1881. godine, kada je stvorena Ličko-krbavska županija. Za vreme Drugog svetskog rata, ustaše su počinile masovne zločine protiv srpskog naroda na području Krbave. Od 1991. do 1995. godine, Krbava se nalazila u sastavu Republike Srpske Krajine. Danas je Krbava podeljena između Ličko-senjske i Zadarske županije.

Kada je Krbava uključena u sastav Vojne krajine?

Krbava je uključena u sastav Vojne krajine krajem 17. veka.

Žuna je naziv za neke vrste ptica iz porodice detlića. One su vidljivo krupnije od detlića. U srpskom jeziku se tri vrste detlića zovu žune: U neslovenskim jezicima (engleski, nemački, francuski, italijanski), žune i detlići se zovu istim imenom. U nekim slovenskim jezicima postoje odvojeni nazivi za žune i detliće, slični srpskim nazivima, međutim, podela se ne poklapa u potpunosti sa srpskom. Tako se u ruskom samo crna žuna zove žuna (-{želna}-, rod -{Dryocopus}-), dok su zelena i siva detlići (-{dяtel}-), a u češkom i slovačkom je obrnuto - zelena i siva žuna su žune (-{žluna, žlna}-, rod -{Picus}-), a crna je detlić (-{datel, ďateľ}-). U slovenačkom jeziku detlići i žune se zovu istim imenom (-{žolna}-).

Kako se nazivaju neke vrste ptica iz porodice detlića?

Nazivaju se žune.

Simo Galin (Vrtoče, kod Petrovca, 1918) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, pukovnik JNA i nosilac Partizanske spomenice. Simo Galin je rođen 1918. godine u Vrtoču (zaselak Duliba), kod Petrovca, od oca Nikole i majke Stane Vekić iz Bjelaja. Odrastao je sa šest sestara i dva brata. Potiče iz zemljoradničke porodice. Prije rata bio je radnik. Ženio se dva puta. Prvi put bio je oženjen Marom Kovačević, sa kojom je dobio sina Dragana, koji je ubijen 1944. Drugi put je oženio Milevu Pilipović Dajanović iz Vrtoča i sa njom dobio sinove Dragana i Sretena. Po okupaciji Jugoslavije, uključio se u pripreme oružanog ustanka. 27. jula 1941. Od prvih dana učestvovao je u ustaničkim i gerilskim akcijama. Najveći dio rata bio je pripadnik Treće krajiške brigade. Početkom rata bio je pripadnik vrtočke čete, odnosno 2. čete 1. bataljona Treće krajiške brigade. Pripadnik Treće krajiške bio je do septembra 1944. Nakon toga prelazi u Drugu ličku brigadu, gdje je, kao poručnik, obavljao dužnost pomoćnika komandanta bataljona. Krajem rata obavljao je dužnost komandanta bataljona. Iz rata je izašao sa činom kapetana. U ratu je ranjen.

Kako se zvala druga supruga Sima Galina?

Mileva Pilipović Dajanović.

Vanja Ilić (Beograd, 25. februar 1993) je srpski rukometaš. Igra na poziciji levog krila. Njegov brat Nemanja je takođe rukometaš. Ilić je prošao mlađe kategorije Partizana, zatim je igrao u Sinđeliću a pažnju na sebe je skrenuo igrama za PKB iz Padinske Skele odakle se u junu 2011. godine vratio u Partizan. Igrač beogradskih crno-belih je bio do 2015. godine, stigao je do kapitenske trake i osvojio jednu titulu prvaka Srbije i po dva Kupa i Superkupa. U leto 2015. godine je potpisao jednogodišnji ugovor sa ekipom Rabotničkog. U avgustu 2016. se vratio u Partizan, ali već u oktobru iste godine se vraća u Makedoniju ali ovoga puta u Metalurg iz Skoplja. Nakon dve sezone u Metalurgu, u leto 2018. se priključuje španskom Logronju, odakle nakon jedne sezone prelazi u francuski Šartr. Bio je član mlađih reprezentativnih selekcija, a prvi put poziv seniorske reprezentacije Srbije je dobio 2017. godine. Sa nacionalnim timom je igrao na Evropskom prvenstvu 2018. u Hrvatskoj i na Svetskom prvenstvu 2019. u Danskoj.

Na kojim takmičenjima je Vanja Ilić igrao sa seniorskom reprezentacijom Srbije?

Vanja Ilić je igrao na Evropskom prvenstvu 2018. u Hrvatskoj i na Svetskom prvenstvu 2019. u Danskoj sa seniorskom reprezentacijom Srbije.

Antigen je supstanca sposobna da reaguje sa antitelima, mada ne mora da izaziva stvaranje antitela. Antigeni koji izazivaju stvaranje antitela u organizmu nazivaju se još i imunogeni. To su proteini (lipoproteini, glikoproteini, nukleoproteini) ili polisaharidi velike molekulske mase (iznad 8000). Imunogenost zavisi od velikog broja faktora: od pravilnog ponavljanja strukturnih grupa (epitopa) na površini velikih molekula; od strukture (sastava) antigena; od fizičkog stanja (najjači imunogeni su antigeni u obliku čestica); metabolizma antigena itd. Antigeni su osnova stečenog imuniteta, jer se on razvija tek nakon inicijalnog ulaska raznih mikroorganizama, toksina i drugih stranih tela u organizam. Mehanizam pomoću kojeg telo prepoznaje ovu inicijalnu invaziju zasniva se upravo na prisustvu i prepoznavanju antigena na tim molekulima. Kao rezultat javlja se imuni odgovor. Postoje i antigeni male molekulske mase (ispod 8000) i nazivaju se hapteni (nepotpuni antigeni). Oni moraju stvoriti kompleks sa tkivnim belančevinama (nosačima), da bi izazvali stvaranje antitela u organizmu. Međutim, kasnije i sami mogu reagovati sa antitelima i izazvati imuni odgovor. Obično su to lekovi male molekulske mase, hemijski sastojci prašine, razne industrijske hemikalije, toksini otrovnog bršljana i sl.

Kako se nazivaju antigeni koji izazivaju stvaranje antitela u organizmu?

Imunogeni.

Darijen je istočna provincija u Panami. Ima visoke prosječne temperature, veliku vlagu i retko je poseljena. Darijen je i jedna među prvih provincija koju su osvojili konkistadori. Otkrivena je 1501. a Kristifor Kolumbo prođe pored Darijena u četvrtom putu u Novi svet. Tu je 1510. ustanovljena i prva španska kolonija, zvana Santa Marija la Antigva del Darijen, ali je naseobina napuštena. Odavde je 1513. pošao na ekspediciju i otkriće Pacifika istraživač Vasko Nunjez de Balboa. Naseljenici napuštene Santa Marije podigli su 1519. grad Panama. Nasilno osvajanje konkistadora i loše postupanje prema lokalnim Indijancima u Darijenu bili su povod Vartolomeju de las Kasasu i Fernandu Ovijedu, da su o tome napisali knjigu, gde su pozivali na zaštitu autohtonog stanovništva.

Ko su bili autori knjige koja je pozivala na zaštitu autohtonog stanovništva u Darijenu?

Vartolomej de las Kasasu i Fernandu Ovijedu.

Zlatarska sirijada je manifestacija, nastala 1997. godine, kao svojevrsno takmičenje proizvođača zlatarskog sira. Od 2013. godine ona se održava u Novoj Varoši, u okviru manifestacije Zlatarfest. Zlatarski sir od juna 2013. godine, zvanično je zaštićen brend sa geografskom oznakom porekla u Zavodu za zaštitu intelektualne svojine. Prva zlatarska sirijada održana je 12. jula 1997. godine u Bulatovićima, na farmi zemljoradničke zadruge iz Nove Varoši. Nema pisanih tragova o učesnicima, ali je po sećanju organizatora bilo oko dvadesetak takmičara - proizvođača zlatarskog sira. Do sada je održano ukupno 18 zlatarskih sirijada, od čega najveći broj u selu Božetići. Udruženje stočara „Uvačka reka mleka”, od osnivanja 2009. godine, učestvuje u organizaciji „Zlatarske sirijade”. U okviru ove manifestacije pored takmičenja i izložbe najboljih sireva sa Zlatara, održava se i prateće takmičenje u pravljenju najbolje pite od heljde (heljdopite) koja bez neizostavnih sastojaka zlatarskog sira i zlatarske heljde sa obronaka zlatnog Zlatara ne bi bila tako posebna.

Gde je održana prva zlatarska sirijada?

Prva zlatarska sirijada održana je u Bulatovićima, na farmi zemljoradničke zadruge iz Nove Varoši.

Kuća narodnog heroja Laze Stojanovića se nalazi u Kušiljevu, naseljenom mestu na teritoriji opštine Svilajnac. Kuća prestavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture i može se svrstati među objekte narodnog graditeljstva Pomoravlja sa početka 20. veka, ali sa uticajem gradske arhitekture, primetnim naročito na spoljnim delovima stolarije, koja ujedno čini i posebnu vrednost ovog objekta. Postavljena je na plitkim kamenim temeljima, građena u bondručnom konstruktivnom sistemu sa ispunom od pletera i blata. U osnovi je pravougaona građevina koja se sastoji od četiri prostorije. Krov je četvorovodan i pokriven ćeramidom. Streha je isturena i opšivena profilisanim daskama i rešmom. Na južnoj fasadi objekta 1956. godine je postavljena spomen ploča.

Kako se može svrstati kuća među objekte narodnog graditeljstva Pomoravlja?

Kuća se može svrstati među objekte narodnog graditeljstva Pomoravlja sa početka 20. veka, ali sa uticajem gradske arhitekture, naročito na spoljnim delovima stolarije.

Poručnik korvete je u Vojsci Srbije i u armijama većine zemalja drugi oficirski čin za starešine na položaju komandira. U Vojsci Srbije u čin poručnika korvete proizvode se oficiri iz čina potporučnika. U činu poručnika korvete provodi se najviše 3 godine. Ukoliko visoko školovanje pitomca traje pet godine moguće je da svršeni pitomac odmah bude proizveden u čin poručnika korvete. Čin poručnika korvete se prvi put pojavio u većini evropskih armija u XVI veku kao čin za oficira na dužnosti zamenika komandira. Tokom Narodnooslobodilačkog rata u NOV i POJ uveden je 1946. godine i zvao se poručnik 3. ranga po ugledu na Crvenu armiju. 1955. naziv mu je preimenovan u sadašnji i kao takav postojao je i u Jugoslovenskoj narodnoj armiji, Vojsci Jugoslavije i Vojsci Srbije i Crne Gore.

Koliko godina najviše provodi oficir u činu poručnika korvete?

Najviše 3 godine.

Tomislav Ivković (11. avgust 1960, Zagreb) bivši je jugoslovenski fudbaler, a sada hrvatski trener. Kao fudbaler igrao je na poziciji golmana. Tomislav Ivković je fudbalsku karijeru počeo u Dinamu iz Zagreba, klubu iz svog rodnog grada. Sa Dinamom osvaja Kup maršala Tita 1980, da bi posle 3 godine prešao u Dinamo iz Vinkovaca. Ubrzo prelazi u Crvenu zvezdu u kojoj igra dve sezone. Sa ekipom osvaja titulu 1984, da bi 1985. prešao u Svarovski Tirol iz Austrije. Godine 1989. prelazi u lisabonski Sporting za koji nastupa četiri godine. Fudbalsku karijeru završava u portugalskom klubu Estrela Amadora 1998. godine. Za reprezentaciju Jugoslavije je debitovao na prijateljskoj utakmici 30. marta 1983. protiv Rumunije. Na Olimpijskim igrama 1984. u Los Anđelesu bio je deo ekipe koja je osvojila bronzanu medalju. Bio je prvi golman reprezentacije na Svetskom prvenstvu 1990. gde je sa reprezentacijom došao do četvrtfinala takmičenja, u kom je Jugoslavija igrala protiv Argentine. Posle 120 minuta igre rezultat je bio nerešen, pa su se izvodili penali. Ivković je odbranio šut Maradone, a isto to je učinio i par meseci ranije u meču Kupa UEFA protiv Napolija, igrajući za Sporting iz Lisabona. I pored Ivkovićevog odbranjenog penala Jugoslavija nije uspela da pobedi na toj utakmici, jer su penale promašili Stojković, Brnović i Hadžibegić. Za Jugoslaviju je odigrao 38 utakmica, i tako je treći golman po broju nastupa za Jugoslaviju posle Vladimira Beare (59) i Milutina Šoškića (50).

Koje medalje je osvojio na Olimpijskim igrama 1984. u Los Anđelesu?

Tomislav Ivković je osvojio bronzanu medalju na Olimpijskim igrama 1984. u Los Anđelesu.

Posle ručka srpska je tok-šou televizijska emisija koja se emituje od 27. marta 2017. godine na Hepi TV. Voditelji emisije su Vanja Bulić i Suzana Mančić, koju kasnije menja Jovana Grgurević. Voditelji sa gostima razgovaraju na različite teme u trajanju od dva i po sata. Jedina je emisija u Srbiji koja ima izuzetno širok opus tema, pa gledaoci mogu čuti od vojno-političkih tema, do tema vezanih za medicinu. Emituje se svakog dana od 15.00 časova.

Koliko dugo traje emisija Posle ručka?

Emisija Posle ručka traje dva i po sata.

1267 Geertruida je asteroid glavnog asteroidnog pojasa. Približan prečnik asteroida je 23,41 -{km}-, Inklinacija (nagib) orbite u odnosu na ravan ekliptike je 4,785 stepeni, a orbitalni period iznosi 1416,127 dana (3,877 godine). Ekscentricitet orbite asteroida iznosi 0,179.

Koji je prečnik asteroida 1267 Geertruida?

Prečnik asteroida 1267 Geertruida je 23,41 km.

Danska je učestvovala na 24. Evropskom prvenstvu u atletici na otvorenom 2018. održanom u Berlinu, (Nemačka), od 6. do 12. avgusta 2018. godine. Ovo je bili dvadeset četvrto evropsko prvenstvo u atletici na otvorenom na kome je Danska učestvovala, odnosno učestvovala je na svim prvenstvima do danas. Reprezentaciju Danske predstavljalo je 10 sportista (4 muškarca i 6 žena) koji su se takmičili u 7 disciplina (4 muške i 3 ženske). U tabeli uspešnosti (prema broju i plasmanu takmičara koji su učestvovali u finalnim takmičenjima (prvih 8 takmičara) Danska je sa 2 učesnika u finalu zauzela 33 mesto sa 5 bodova.

Kako se zove grad u kome je održano Evropsko prvenstvo u atletici na otvorenom 2018?

Berlin.

Biskupski ordinarijat u Zrenjaninu, iza Rimokatoličke katedrale, sagrađen je 1909. godine, po planovima temišvarskog arhitekte Ištvana Barta, kao Upravna zgrada Rimokatoličke crkvene opštine – danas sedište i rezidencija banatskog biskupa. Kompleks objekata koji pripadaju rimokatoličkoj crkvi čine, osim Rimokatoličke katedrale i zgrade Biskupskog ordinarijata, još je i zgrada Rimokatoličkog župnog ureda. U skladu sa namenom, građevina po oblikovanju unutrašnjeg prostora i svojom spoljašnjom dekoracijom, predstavlja jedan od najvrednijih primeraka secesije u arhitekturi Zrenjanina. Fasada jednospratne zgrade rešena je asimetrično. Desna polovina zgrade, na kome se nalazi ulaz, je naglašena interesantnim arhitektonskim motivom u vidu doksata na konzolama nadvišen atikom izvijenih linija. Prozorski otvori u prizemlju izvedeni su kao bifore, a na spratu su veliki trokrilni prozori trapezaste forme. Na fasadi se nalaze ornamenti tipične secesijske stilizacije, u obliku venaca i geometrijski stilizovanih cvetnih detalja. Na osnovu sačuvanog plana, saznajemo, da su se u prizemlju, kada je zgrada i sagrađena, nalazili: stan orguljaša i kancelarija crkvene opštine, a na spratu su bile smeštene: velika-svečana sala, gostinska soba, soba za sveštenika koji je poučavao veronauku i soba za arhivu. Danas su ove prostorije prilagođene potrebama stanovanja banatskog biskupa. Enterijer zgrade je sačuvan u autentičnom izgledu, sa ukrasima po zidovima u vidu pilastara sa kapitelima i ogradom od kovanog gvožđa koja prati liniju stepeništa. U dvorištu, iza ove zgrade, nalazila se mala prizemna građevina koja je imala dve sobe, kuhinju i ostavu, a služila je kao stan zvonara i poslužitelja crkve. Objekat je porušen šezdesetih godina prošlog veka.

Ko je bio arhitekta koji je projektovao zgradu?

Arhitekta koji je projektovao zgradu bio je Ištvan Bart, temišvarski arhitekta.

Zastava Danske, Dannebrog, je zastava sa crvenom (-{gules}-) osnovom na kojoj se nalazi beli (-{argent}-) skandinavski krst čiji se krakovi prostiru do krajeva zastave. Vertikalni deo krsta je pomeren ka jarbolu. Ovakav krst je kasnije usvojen od drugih skandinavskih zemalja - Švedske, Norveške, Finske i Islanda. Danska zastava je bila i zvanična zastava Norveške tokom dansko-norveške unije i kasnije, do 1821. Danska kraljevska jahta nazvana je prema zastavi - -{Dannebrog}-. Danska zastava je najstarija državna zastava još u upotrebi, čije najranije nesporno pominjanje je iz -{XIV}- veka a legenda vezuje njen nastanak za 1219. godinu i bitku kod Lindanisa/Valdemara kada je navodno pala sa neba i donela Dancima pobedu.

Kako se zvala danska kraljevska jahta?

Danska kraljevska jahta se zvala Dannebrog.

Žuti Hristos () je slika koju je Pol Gogen naslikao 1889. godine u bretonskom mestu Pont-Avenu. To je jedno od ključnih dela simbolizma u slikarstvu. Delo se čuva u Galeriji Olbrajt-Noks u Bafalu na severoistoku SAD. Slika predstavlja simboličnu viziju raspeća Isusa Hristosa koje se dešava u Bretanji (severozapadna Francuska) 19. veka. Oko raspeća su okupljene Bretonke u tradicionalnoj odeći, koje se mole. Gogen se oslanja na odvažne linije koje definišu figure i koristi senčenje samo za žene. Boje koje koristi za slikanje pejzaža su jesenje: žuta, crvena, zelena. One su kao odraz žutog lika Hristosa.

Gde se čuva ovo ključno delo simbolizma?

Ovo ključno delo simbolizma se čuva u Galeriji Olbrajt-Noks u Bafalu na severoistoku SAD.

Robert I od Artoa (1216-8. februar 1250) bio je prvi grof Artoa i peti sin Luja VIII Francuskog i Blanke od Kastilje. Jedan je od učesnika Sedmog krstaškog rata. Robert je brat francuskog kralja Luja IX koji je 1248. godine pokrenuo Sedmi krstaški rat. Predvodio je prethodnicu krstaške armije u bici kod Mansure. Prethodnica je trebalo da obezbedi siguran prelaz vojske preko reke radi napada na Mansuru. Robert je, međutim, odlučio da sam napadne grad, ali je doživeo veliki poraz od mamelučkog vojskovođe Ejbaka koji se borio u službi Šajar al Dur, egipatske sultanije. U bici je i sam poginuo.

Ko je bio Robert I od Artoa?

Robert I od Artoa bio je prvi grof Artoa i peti sin Luja VIII Francuskog i Blanke od Kastilje.

Ministar hrvatskih poslova Mađarske ( ; ) je bio član mađarskog kabineta u Austrougarskoj. Položaj je stvoren nakon Hrvatsko-ugarskog sporazuma 1868. Ministra je postavljao car-kralj. Oficir je držao vezu između Hrvatske-Slavonije-Dalmacije i Ugarske Kraljevine (a takođe i austrijskog dela Austrougarske). Ova pozicija je bila bez portfelja. U skladu sa članom 44. Hrvatsko-ugarske nagodbe pojavila se pozicija ministra bez portfelja, koji je u mađarskom kabinetu zastupao interese Hrvatske-Slavonije i Dalmacije, koji je postao odgovoran Narodnoj skupštini u Pešti (kasnije Budimpešti ), koja je takođe funkcionisalo je kao zajedničko zakonodavno telo nakon 1868. (ipak je Dalmacija pod zasebnom upravom slala delegate u Carski savet, a ne u Ugarski parlament). U decembru 1868. Koloman Bedeković je imenovan za prvog ministra hrvatskih poslova. 31. januara 1869. godine car-kralj Franjo Josip I naredio je ukidanje Hrvatske dvorske kancelarije u Beču koju je zvanično zamenilo Kraljevsko ministarstvo Dalmacije, Hrvatske i Slavonije (posle 1873. Ministarstvo Hrvatske, Slavonije i Dalmacije). Do maja 1869. ministarstvo se preselilo u Budim sa sedištem na Trgu Disz 16. Posle Prvog svetskog rata ministarstvo je raspušteno jer je Hrvatska-Slavonija ušla u sastav Države Slovenaca, Hrvata i Srba, a potom i Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca . Međutim, ta pozicija je dejure postojala sve do proglašenja Mađarske Sovjetske Republike u martu 1919. godine.

Kada je pozicija ministra hrvatskih poslova prestala da postoji dejure?

Pozicija ministra hrvatskih poslova prestala je da postoji dejure nakon Prvog svetskog rata.

Marija Igorovna Gromova () je ruska sportistkinja, koja se takmiči u sinhronom plivanju u ekipnim disciplinama. U reprezentaciji Rusije debitovala je 2002. godine i od tada je osvojila 3 zlata na Letnjim Olimpijskim igrama 2004, 2008. i 2012, 9 puta je bila svetska, a 2 puta evropska prvakinja.

Koja je nacionalnost Marije Gromove?

Ruska.

Zmaj od Dunava (vlaš. Zmeu) mitsko je biće, veoma zastupljeno u verovanjima žitelja istočne Srbije i Podunavlja. Verovalo se da postaje od šarana tako da se, napunivši određeni broj godina, pretvara u zmaja, izlazi iz Dunava te leti u planinu. Živi po planinama i pećinama. Naklonjen je ljudima kao čuvar polja ili čuvar naselja. Mladi kojima zmaj dolazi, brzo slabe i venu. Kada polje zahvati suša, veruje da se zmaj uspavao, a kada su nepogode uz jake grmljavine i sevanje munja - zmajevi vode borbu među sobom, sa aždajama, duhovima i drugim silama. U starosti se zmajevi pretvaraju u zmije, kornjače i ribe.

Kako se zmaj od Dunava ponaša prema ljudima?

Zmaj od Dunava je naklonjen ljudima kao čuvar polja ili čuvar naselja.

Zoran D. Nenezić (Beograd, 16. decembar 1952 — Beograd, 25. mart 2021) bio je srpski književnik, publicista, istoriograf i novinar. Zoran Nenezić rođen je 16. decembra 1952. godine u Beogradu. Završio je Filološki fakultet u Beogradu — grupu za srpskohrvatski jezik i jugoslovensku književnost. Pisao je prozu i poeziju i bavio se novinarstvom. Autor je više najobuhvatnijih i najdokumentovanijih knjiga na srpskom jeziku vezanih za slobodno zidarstvo. Postoje tvrdnje da je Nenezić zaslužan za ponovno uspostavljanje masonskog reda na prostorima bivše Jugoslavije. To bi mogao biti razlog zašto je 1990. godine izabran za Velikog majstora Velike lože Jugoslavije, prvog nakon što je loža „probuđena“, tj. reaktivirana nakon „uspavljivanja“ (gašenja) 1940. godine.

Kada je Nenezić izabran za Velikog majstora Velike lože Jugoslavije?

Nenezić je izabran za Velikog majstora Velike lože Jugoslavije 1990. godine.

Stadion Sabina park () je višenamenski stadion u gradu Kingston na Jamajki. Stadion je prvenstveno igralište za kriket i dom „Kingstonskog kriket kluba”, i jedino je teren za test kriket u Kingstonu, Jamajka. Sabina Park je prvobitno bio Pen (gradska rezidencija i susedna zemlja vlasnika trgovine i trgovca), čiji je deo na kraju prodat „Kriket klubu Kingston” za njihovo igralište. Celo imanje je imalo 30 jutara. Velika kuća u Sabina Park Pen je nazvana Rosemount. Sabina park, dom Kingstonskog kriket kluba, nalazi se u najsuvljem delu Kingstona i dugi niz godina teren je bio jedan od najtvrđih i najbržih na Karibima. Ali poslednjih godina površina se usporila, uprkos pokušajima da se sačuva riginalne osobine terena. Što se tiče veličine, Sabina park je bio relativno mali, ali kao i drugi veliki tereni u regionu, podvrgnut je velikom renoviranju uoči Svetskog prvenstva 2007. godine, procesa koji je bio prepun glavobolja i kašnjenja. Kapacitet je povećan sa 15.000 na 20.000, i dalje 5.000 manje od susednog stadiona Trelavni.

Gde se nalazi stadion Sabina park?

Stadion Sabina park se nalazi u gradu Kingston na Jamajki.

Biti gej u Srbiji je naučna monografija srpske autorke Lidije Obrdović (1956) napisan 2009. godine u sopstvenom izdanju. Knjiga Biti gej u Srbiji je prva knjiga koja se bavi temom homofobije i stvarnim životom gej populacije. Knjiga sadrži ispovesti homoseksualaca iz Beograda, Vojvodine i unutrašnjosti Srbije raznolike starosne dobi, obrazovanja i socijalnog statusa. Knjiga je i skup stavova sociologa (prof dr Ratko Božović), psihologa (Vesna Brzev-Ćurčić), političkih i javnih ličnosti (dr Svetozar Čiplić, Jovan Ćirilov). Razmatrane su teme kao što su odnos društva prema gej osobama, data naučna objašnjenja homoseksualnosti i svih pojmova koji se tiču seksualne orijentacije, verska učenja. Prikazana su svedočanstva o odnosima porodice, pojedinaca, medija, institucija i crkve.

Ko je autor knjige "Biti gej u Srbiji"?

Autor knjige "Biti gej u Srbiji" je Lidija Obradović.

Takmičenja u skeletonu na Zimskim olimpijskim igrama 2018. u Pjongčangu održala su se između 15. i 17. februara 2018. na ledenoj stazi sankaškong centra Alpenzija. Medalje su se dodeljivale u muškoj i ženskoj konkurenciji. Bilo je ovo sedmo pojavljivanje skeletona na ZOI. Na olimpijskom turniru u skeletonu učestvuje ukupno 50 takmičara, 30 u muškoj i 20 u ženskoj kategoriji. Sistem kvalifikacija zasniva se na plasmanu na svetskim rang listama zaključno sa 14. januarom 2018. Dvadeset četiri države takmičiće se u skeletonu, a sedam država: Belgija, Gana, Jamajka, Kina, Nigerija, Ukrajina i Holandija, prvi put učestvuju u ovom sportu na ZOI.

Na osnovu čega se zasniva sistem kvalifikacija za skeleton na ZOI 2018?

Sistem kvalifikacija zasniva se na plasmanu na svetskim rang listama zaključno sa 14. januarom 2018.

Adiktologija je nauka koja se bavi proučavanjem zavisnosti na psihološkom i fiziološkom nivou, u stvari, osoba koja je zavisna od ilicitnih supstanci. Nauka proučava kako i na koji način prevazići zavisnost na psihološkom nivou. Doktori koji se bave proučavanjem zavisnosti nazivaju se adiktolozi. Patološko kockanje: Javlja se kao posledica određene strukture ličnosti, čija je osnovna karakteristika poremećaj kontrole impulsa. Alkoholizam: Gubitak sposobnosti uzdržavanja od prekomerne upotrebe alkohola, što dovodi do zavisnosti, narušavanja psihičkog i fizičkog zdravlja i socijalnih odnosa. Anoreksija nervoza: Poremećaj u ishrani koji karakteriše niska telesna masa i poremećaj percepcije tela uz opsesivan strah od gojenja. Bulimija: Patološka potreba za hranom, nekontrolisana proždrljivost, praćena osećanjem nezasite gladi.

Kako se definiše anoreksija nervoza?

Anoreksija nervoza se definiše kao poremećaj u ishrani koji karakteriše niska telesna masa i poremećaj percepcije tela uz opsesivan strah od gojenja.

Poul Verner Svendsen (, Kopenhagen, 21. april 1927) bio je danski veslački reprezentativac, član Veslačkog kluba Frederiksverk iz Frederiksberga. Najčešće je veslao u dvojcu sa kormilarom. Na Letnjim olimpijskim igrama 1952. u Helsinkiju učestvovao je u posadi dvojca sa korilarom. Osvojili su bronzanu medalju iza dvojaca Francuske i Zapadne Nemačke. Danski dvojac je veslao u sastavu: Svend Petersen, Poul Svendsen i kormilar Jergen Francen.

Koji je bio klub Poul Svendsen?

Veslački klub Frederiksverk.

Žarko Mijatović (Subotica, 28. januar 1933 — Zenica, 16. oktobar 2011) bio je jugoslovenski i bosanskohercegovački filmski i pozorišni glumac. Vinkovačku Gimnaziju pohađao je od 1944. do 1946. godine. Nakon završene srednje škole, studirao je ekonomiju u Sarajevu, a istovremeno i glumu u Dramskom studiju i Malom pozorištu. Prvi profesionalni ugovorni angažman ima za Narodno pozorište u Mostaru (1959), a u Narodno pozorište u Zenici prelazi 1964. godine. Tu je doživeo celovitu afirmaciju i postao prvak ovog pozorišta (jedna sala nosi naziv Mala scena „Žarko Mijatović”, u čast njegovom velikom doprinosu ovoj ustanovi). Najistaknutija ostvarenja imao je ulogama: Ahmed Nurudin (Meša Selimović, Derviš i smrt), Nosač Samuel (Isak Samokovlija, Pastva nosača Samuela), Jago (Vilijam Šekspir, Otelo) i drugima. Bio je čest gost u RTV dramama i serijama Televizije Sarajevo. Zapažene uloge je dao i u bh. kinematografiji: Valter brani Sarajevo (1972) i drugima. Predavao je glumu u Dramskom studiju Zenica, te pedagoškim radom podučio mlade zeničke glumce. Bavio se režijom u matičnom pozorištu. Za vreme Rata u Bosni i Hercegovini, otišao je u penziju (1993), a do smrti povremeno glumio u BNP u Zenici. Bio je predsednik „Napredak” u Zenici. Dobitnik je Zlatnog lovorovog venca (MESS) i 27-julske nagrade SR BiH, kao i brojnih drugih priznanja pozorišta i udruženja iz BiH.

Kada je Žarko Mijatović rođen?

Žarko Mijatović je rođen 28. januara 1933. godine.

Tajmirski dolgano-nenecki rejon ili Tajmirija () je opštinski rejon u severnom delu Krasnojarske Pokrajine. To je najveći opštinski rejon u Rusiji. Gradovi Noriljsk (a od 2004. i gradovi Talnak, Kaierkan, kao i naselje Snežnogorsk) su teritorija Okruga Noriljsk i administrativno oni nisu uključeni u Tajmirski rejon. Rejon se nalazi severno od Arktičkog kruga, na poluostrvu Tajmir. Površina je 879.900 km², što zauzima veću površinu od većine evropskih zemalja. Na istoku, rejon se graniči sa Republikom Jakutijom, na zapadu je Jamalija, na jugu su okrug Noriljsk, Turuhanija i Evenkija. Na severu, obale Tajmirije zapljuskuju Karsko i Laptevsko more. Rejon obuhvata i arhipelag Nordenšiold, Severnu Zemlju, kao i ostrva Sibirjakov, Ujedinjenija, Sergej Kirov i druga. Rejon ima najseverniju kopnenu tačku sveta Rt Čeljuskin. Glavne reke Tajmirije su Jenisej, Tajmira, Hatanga i Pjasina. Nakon pripajanja ove teritorije Rusiji, Tajmirija je više puta menjala svoj status unutar ruske države. Od 1930. godine Tajmirija je imala status autonomnog okruga (videti: Tajmirski autonomni okrug). Nakon referenduma održanog 17. aprila 2005, stanovnici Tajmirije su, zajedno sa stanovnicima Evenkije, odlučili da se pripoje Krasnojarskoj Pokrajini i da svoj dotadašnji status subjekata Ruske federacije zamjene statusom rejona.

Koji su glavni delovi Tajmirije koji su obuhvaćeni rejonima?

Glavni delovi Tajmirije koji su obuhvaćeni rejonima su gradovi Noriljsk, Talnak, Kaierkan, naselje Snežnogorsk, arhipelag Nordenšiold, Severna Zemlja, ostrva Sibirjakov, Ujedinjenija, Sergej Kirov i druga.

Filozofski fakultet u Banjoj Luci nalazi se u sastavu Univerziteta u Banjoj Luci, jednog od dva državna univerziteta u Republici Srpskoj. Filozofski fakultet Univerziteta u Banjoj Luci osnovan je sredinom 1993. donošenjem Zakona o univerzitetu. Prva generacija studenata započela je studije akademske 1994/95. godine. Prije osnivanja Filozofskog fakulteta postojalo je organizovano školovanje nastavnog kadra — učiteljska škola (od 1933) i Viša pedagoška škola (od 1950) koja je transformisana u Pedagošku akademiju. Dana 1. oktobra 1994. počeo je rad Filozofskog fakulteta sa sedam studijskih odsjeka. Nakon dvije godine rada, od četiri studijska odsjeka Filozofskog fakulteta (geografija, matematika, fizika i biologija), dana 12. juna 1996, formiran je Prirodno-matematički fakultet, a nakon dvije godine od Odsjeka za fizičko vaspitanje formiran je Fakultet za fizičko vaspitanje i sport. Odlukom Upravnog odbora Univerziteta u Banjoj Luci od 27. marta 2009. dolazi do izdvajanja 9 licenciranih studijskih programa i formiranja Filološkog fakulteta i Fakulteta političkih nauka. Do tog momenta, sa 15 studijskih programa Filozofski fakultet je po broju studijskih programa, studenata i profesora bio najveći fakultet Univerziteta u Banjoj Luci, a vjerovatno i u Bosni i Hercegovini. Na prvom ciklusu studija na Filozofskom fakultetu postoje sljedeći studijski programi, kao i lista stručnih i akademskih zvanja koja se stiču završetkom: Nakon završenog prvog ciklusa studija kandidat može upisati na filozofskom fakultetu i drugi ciklus koji traje jednu godinu (60 ECTS) ili dvije godine (120 ECTS) u zavisnosti od trajanja prvog ciklusa.

Kako je došlo do formiranja Filološkog fakulteta i Fakulteta političkih nauka?

Odlukom Upravnog odbora Univerziteta u Banjoj Luci od 27. marta 2009. došlo je do izdvajanja 9 licenciranih studijskih programa i formiranja Filološkog fakulteta i Fakulteta političkih nauka.

znači delinkventna devojka ili šefica na japanskom, što je ekvivalent muškom bančo. Rečnik japanskog slenga kaže da se sukeban odnosi samo na vođu devojku, a ne na bilo koga od članova bande. Uobičajeni znaci prepoznavanja sukeban devojke (koje je japanska policija opisala u pamfletima iz 1980-ih kao "predznake pada") uključuju jarko obojenu ili kovrdžavu kosu i modifikacije na školskim uniformama, poput nošenja obojenih čarapa, zavrtanja rukava i produženje suknje. Izveštava se da su Sukeban učestvovale u aktivnostima kao što su krađa i nasilje, ali ako budu uhapšene, mogu se optužiti za manje prekršaje "prestupništva". Reč sukeban prvobitno su koristili delinkventi, ali je opšta populacija u svakodnevnom jeziku koristi od 1972. U 1970-im i 1980-im, sukeban su postale popularni likovi u seinen mangama . Likove Sukeban devojaka mogli smo videti i u šojo manga publikacijama; Sukeban Deka, JađiKita Gakuen Doćuki i Hana no Asuka-gumi bile su tri popularne šojo serije u kojima su uglavnom imale glavne uloge. Direktor filma Pink, Norifumi Suzuki snimio je prve filmove u seriji filmova Girl Boss ( Sukeban ). Takođe je započeo četveronožni film Stravične devojke srednje škole (1971–1972) sa sukeban likovima. U obe serije prikazane su istaknute Pinki nasilne glumice Reiko Ike i Miki Sugimoto. 6. decembra 2005. godine kompanija Panik House izdala je DVD kolekciju sa četiri diska region-1 koja je istraživala filmove Sukeban pod nazivom Kolekcija Pinki nasilne .

Koji su uobičajeni znaci prepoznavanja sukeban devojki?

Uobičajeni znaci prepoznavanja sukeban devojki su jarko obojena ili kovrdžava kosa, modifikacije na školskim uniformama poput nošenja obojenih čarapa, zavrtanja rukava i produženje suknje.

Matija Hercegović Kosača (r. oko 1485. - u. oko 1520) je bio titularni herceg od svetog Save () iz srpske velikaške porodice Kosača, a takođe i ugarski plemić. Bio je sin titularnog hercega Petra Balše (u. oko 1514) i mletačke plemkinje Kvirine Kvirini. Matija je od oca nasledio pravo na počasni herceški naslov, kao i deo prihoda koje je Dubrovačka republika isplaćivala pripadnicima porodice Kosača na ime Konavoskog dohotka. Zajedno sa mlađim bratom Vladislavom, od oca je takođe nasledio i porodične posede u Kraljevini Ugarskoj, koji su se najvećim delom nalazili oko Kalnika i Glogovnice, na području Banovine Slavonije. Počevši od 1506. godine, bio je oženjen Jelenom-Irinom iz srpske velikaške porodice Jakšića, sa kojom je imao sina Nikolu Balšu (u. oko 1552). U najstarijem štampanom rodoslovu porodice Kosača, koji je objavljen 1621. godine u delu "Genealogia diversarum principum familiarum mundi incipiendo ab Adamo", naznačeni su i osnovni podaci o ugarskom ogranku porodice, uključujući i pomen Matije, a isti rodoslov je kasnije preuzeo i objavio francuski istoričar Šarl Difren (u. 1688).

Sa kim je bio oženjen Matija Hercegović Kosača?

Matija Hercegović Kosača bio je oženjen Jelenom-Irinom iz srpske velikaške porodice Jakšića.

Kortikotropin-oslobađajući faktor (-{CRF}-), takođe poznat kao kortikotropin-oslobađajući hormon, je endogeni peptidni hormon oslobođen u responsu na razne stimuluse kao što su hronični stres i adikcija na droge. To zatim inicira oslobađanje kortikotropina (-{ACTH}-), hormona koji učestvuje u fiziološkom responsu na stres. Smatra se da hronično oslobađanje -{CRF}- i -{ACTH}- hormona direktno ili indirektno učestvuje u mnogim štetnim fiziološkim efektima hroničnog stresa, kao što su eksesivno oslobađanje glukokortikoida, dijabetes melitus, osteoporoza, čir na dvanaestopalačnom crevu, anksioznost, depresija, i razvoj visokog krvnog pritiska i konsekventni kardiovaskularni problemi. Antalarmin je nepeptidni lek koji blokira -{CRF-1}- receptor, i kao posledica toga, umanjuje oslobađanje ACTH-a u responsu na hronični stres. Na životinjskim studijama je pokazano da redukuje response na stresne situacije, i stoga se smatra da antalarmin, ili noviji -{CRF}- antagonisti u razvoju, mogu da budu korisni u umanjenju nepoželjnih zdravstvenih posledica hroničnog stresa kod ljudi, i da imaju potencijal za primenu u lečenju anksioznosti, depresije, i adikcije na droge. Rezultati do sada sprovedenih ispitivanja su prilično ograničeni. Neki od -{CRF}- antagonista su pokazali antidepresivno dejstvo, ali oni nije uporedivo sa konvencijalnim antidepresivima. Pozitivniji rezultatu su zabeleženi kad se antalarmin koristi u kombinaciji sa -{SSRI}- antidepresivima, što sugerira postojanje potencijalnog sinergističkog dejstva. Ohrabrujući rezultati su takođe nađeni u primeni antalarmina kao potencijalnog leka za anksioznost i stresom indukovanu hipertenziju.

Kako se antalarmin razlikuje od konvencionalnih antidepresiva u lečenju depresije?

Antalarmin nije uporediv sa konvencionalnim antidepresivima, ali pokazuje pozitivnije rezultate kada se koristi u kombinaciji sa SSRI antidepresivima, što sugeriše postojanje potencijalnog sinergističkog dejstva.

Orasio Munjoz (18. maj 1896 — 23. oktobar 1976) bio je čileanski fudbaler koji je igrao kao napadač. Izabran je kao deo čileanske fudbalske reprezentacije na prvom svetskom prvenstvu u fudbalu odigranom u Urugvaju 1930. godine. Bio je brat kolege fudbalera Bartola Munjoza, sa kojim je delio karijeru u Arturu i nacionalnom timu. Brat kolege fudbalera Bartolomea Munjoza, poznatog kao Bartolo. Od mladosti su bili deo sportskog kluba Arturo. Izuzetan učinak obojice na turniru gde su bili šampioni, doprineo je pozivu za nastup čilenaskom nacionalnom timu za prvenstvo Južne Amerike 1917. godine. Bio je deo čileanskog nacionalnog tima između 1917. i 1930. Njegov prvi poziv bio je za južnoameričko prvenstvo 1917. godine, gde je ekipa imala vrlo loš učinak. Ponovo je učestvovao na prvenstvu Južne Amerike 1919., međutim, tim je ponovo imao loš učinak. Za prvenstvo Južne Amerike 1920, gde je domaćin bio Čile, u svim mečevima je bio član startne postave. U južnoameričkom prvenstvu 1926. godine, takođe kod kuće, igrao je samo protiv Argentine gde je Čile odigrao nerešeno sa gaučosima. Bio je pozvan za Svetsko prvenstvo u fudbalu 1930, međutim, nije učestvovao ni u jednom meču na tom turniru.

Kada je Orasio Munjoz rođen?

Orasio Munjoz je rođen 18. maja 1896. godine.

Južnjačko srce () američka je dramedijska televizijska serija Lejle Gerstajn za -{The CW}-. Rejčel Bilson glumi dr Zoi Hart, Njujorčanku koja, nakon što se sruše njeni snovi da postane kardiohirurg, prihvata ponudu da radi kao lekar opšte prakse u izmišljenom gradu Blubel u Alabami na obali Meksičkog zaliva. Premijerno je prikazana 26. septembra 2011. godine. U maju 2014. -{The CW}- je obnovio seriju za četvrtu sezonu. U julu iste godine Mark Pedovic, predsednik mreže, objavio je da će se četvrta sezona sastojati od deset epizoda, a premijerno je prikazana 15. decembra 2014. godine. U martu 2015. Lejla Gerstajn je objavila da će četvrta sezona biti finalna. -{The CW}- je zvanično otkazao seriju 7. maja 2015. godine. Zoi Hart, koja je tek završila medicinski fakultet, smatra da zna sve o životu. Želi da krene očevim stopama i postane kardiohirurg. Ali nakon što se njeni snovi sruše, Zoi odlučuje da prihvati ponudu stranca da radi sa njim u maloj ordinaciji.

Kako se zove izmišljeni grad u kojem Zoi radi kao lekar opšte prakse?

Blubel

„Šta se dogodilo sa Filipom Preradovićem” je jugoslovenski TV film iz 1977. godine u produkciji RTV Beograd. Režirao ga je Slobodan Šijan a scenario je napisao Marinko A. Ivkov. Šijanov film predstavlja jedan od retkih primera pseudodokumentarnog filma u istoriji jugoslovenske televizije. U fokusu priče "Šta se dogodilo sa Filipom Preradovićem" je potraga za junakom iz naslova filma. Radnja se dogaša u jednom vojvođanskom mestu, gde je mladić nestao. O Filipu svako ima drugačije mišljenje, počev od njegovog oca do žene koju je voleo. Njegov nestanak odražava se na njegove roditelje, prijatelje, komišije i meštane. Traganje pokazuje da svako ima onoliko likova koliko je ljudi koji ga poznaju.

Gde se odvija radnja filma?

Radnja filma se odvija u jednom vojvođanskom mestu.

Ulica Kiš Ernesta je jedna od starijih gradskih ulica u Somboru, sedištu Zapadnobačkog upravnog okruga. Proteže se pravcem koji povezuje raskrsnicu na kojoj se spajaju Venac Petra Bojovića i Njegoševu, i na drugoj strani Ulicu Matije Gupca. Dužina ulice je oko 400 m. Ulica Kiš Ernesta pripada Mesnoj zajednici Gornja Varoš koju čini 108 ulica, i koja se nalazi se u severozapadnom delu grada. Ulica je u prošlosti nosila naziv Volfova, zatim Jevrejska. Nakon Drugog svetskog rata ulice su dobijale nova imena, najčešće revolucionara i partizanskih heroja, ili pojmova i mesta vezanih za antifašističku borbu, pa je tako ulica dobila ime po Ernestu Kišu. Kiš Ernest je bio revolucionar, član KPJ, učesnik NOB, sekretar Okružnog komiteta KPJ Sombor, jedan od organizatora NOB u Banatu, uhvaćen i streljan. Ulica Kiš Ernesta je ulica u kojoj se uglavnom nalaze stambene kuće i zgrade novije gradnje, nekoliko prodajnih objekata, firmi i ugostiteljskih objekata. Na uglu sa ulicom Rade Drakulića nalazi se zgrada JKP Čistoća.

Koje ime je nosila ulica Kiš Ernesta pre Drugog svetskog rata?

Ulica Kiš Ernesta je pre Drugog svetskog rata nosila naziv Volfova, zatim Jevrejska.

Razmena je jugoslovenska mini-serija iz 1978. godine. Režirao je Miomir Stamenković prema scenariju Petra Dulovića i proistakla je iz domaćeg filma Devojački most iz 1976 godine. Devojački most je mesto razmene nemačkih zarobljenika i partizana zarobljenih od strane Nemaca. Sa položaja kreće kolona boraca i devet zarobljenih Nemaca. Put do mosta za partizane je dvostruko iskušenje: boračko, jer sa svih strana vrebaju opasnosti i etičko, jer moraju da se izlažu riziku zbog neprijatelja koji je bio nemilosrdan. Serija je rađena u koprodukciji Centra Filmskih radnih zajednica odnosno Centar filma i TV Beograd. Do danas nijedan put nije reprizirana na televiziji (ili je nestala ili propala traka s ovim materijalom).

U kojoj godini je snimljen film Devojački most?

Film Devojački most je snimljen 1976. godine.

Bitka za Rabaul (), vođena 23. januara 1941, bila je japanska pobeda tokom rata na Pacifiku. Bila je to prva bitka japanske invazije na Novu Gvineju. Posle zauzimanja ostrva Gvam, Japanci su, u skladu sa ratnim planom od 1941, preduzeli napad na Novu Britaniju radi ovladavanja celim Bizmarkovim arhipelagom koji je predstavljao bazu za japanski prodor na Novu Gvineju i Solomonova ostrva. Napad je bio usmeren na Rabaul, koji su branile slabe australijske snage (1 bataljon, 3 zastarela obalska i 3 protivavionska topa) od oko 1.400 ljudi. Vazdušnim napadima od 4. do 21. januara 1942. neutralisana je obalska odbrana, a noću 22/23. januara, uz podršku avijacije i brodske artiljerije, iskrcala se u rejonu Rabaula glavnina japanskog desantnog konvoja jačine oko 10.000 ljudi. Australijske snage pružale su otpor do 10 časova 23. januara, a zatim su počele da se povlače prema južnoj obali Nove Britanije. Oko 1.000 australijskih vojnika je ubijeno i zarobljeno. Ostatak se prebacio u Australiju. Japanci su od Rabaula stvorili jednu od svojih najvećih vazduhoplovno-pomorskih baza na Tihom okeanu. S pridošlim snagama poseli su i zapadni deo Nove Britanije, i izgradili više vazduhoplovnih baza - najznačajnije na rtu Gloster () i u visini ostrva Arave (), i s njih ugrožavali saveznike na Novoj Gvineji i plovidbu prolazima Dempjer () i Vitjez ().

Kako su Japanci neutralisali obalsku odbranu Rabaula?

Japanci su neutralisali obalsku odbranu Rabaula vazdušnim napadima od 4. do 21. januara 1942.