Datasets:

Patt

/

MultiRC_TH_drop

like 0

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Who was for President Clinton visiting Pakistan and who was against it ?

ใครเป็นประธานาธิบดี Clinton การเยี่ยมชม Pakistan และใครที่ต่อต้านมัน?

The State Department felt he should visit Pakistan and the Secret Service and the CIA were against it

กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาควรไปเยี่ยม Pakistan และหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอก็ต่อต้านมัน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Who was for President Clinton visiting Pakistan and who was against it ?

ใครเป็นประธานาธิบดี Clinton การเยี่ยมชม Pakistan และใครที่ต่อต้านมัน?

The Secret Service and the CIA was for President Clinton visiting Pakistan and the State Department were against it

หน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเป็นประธานาธิบดี Clinton เยี่ยมชม Pakistan และกระทรวงการต่างประเทศก็ต่อต้านมัน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Who was for President Clinton visiting Pakistan and who was against it ?

ใครเป็นประธานาธิบดี Clinton การเยี่ยมชม Pakistan และใครที่ต่อต้านมัน?

State department was for and CIA and Secret Service were against

กระทรวงการต่างประเทศมีไว้สำหรับและซีไอเอและหน่วยสืบราชการลับต่อต้าน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Who was for President Clinton visiting Pakistan and who was against it ?

ใครเป็นประธานาธิบดี Clinton การเยี่ยมชม Pakistan และใครที่ต่อต้านมัน?

The State Department was for President Clinton visiting Pakistan and the Secret Service and the CIA were against it

กระทรวงการต่างประเทศเป็นประธานาธิบดี Clinton เยี่ยมชม Pakistan และหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอต่อต้านมัน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Who was for President Clinton visiting Pakistan and who was against it ?

ใครเป็นประธานาธิบดี Clinton การเยี่ยมชม Pakistan และใครที่ต่อต้านมัน?

Bin Laden

Bin Laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Why did Musharraf want the President to visit Pakistan ?

เหตุใด Musharraf จึงต้องการให้ประธานาธิบดีเยี่ยมชม Pakistan?

Mullah Omar wanted to meet him

Mullah Omar ต้องการพบเขา

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Why did Musharraf want the President to visit Pakistan ?

เหตุใด Musharraf จึงต้องการให้ประธานาธิบดีเยี่ยมชม Pakistan?

It would be personally beneficial to him

มันจะเป็นประโยชน์ต่อเขาเป็นการส่วนตัว

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Why did Musharraf want the President to visit Pakistan ?

เหตุใด Musharraf จึงต้องการให้ประธานาธิบดีเยี่ยมชม Pakistan?

It would be " a reward for Pakistani cooperation " and be " a sign of his government 's legitimacy . "

มันจะเป็น "รางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน" และเป็น "สัญลักษณ์ของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา"

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Why did Musharraf want the President to visit Pakistan ?

เหตุใด Musharraf จึงต้องการให้ประธานาธิบดีเยี่ยมชม Pakistan?

To show his government 's legitimacy

เพื่อแสดงความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Why did Musharraf want the President to visit Pakistan ?

เหตุใด Musharraf จึงต้องการให้ประธานาธิบดีเยี่ยมชม Pakistan?

It would be a sign of his government 's legitimacy

มันจะเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

A month

หนึ่งเดือน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

9

9

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

6 months

6 เดือน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

1 month

1 เดือน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

3 months

3 เดือน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

14

14

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

How many months passed after the meeting between Karl Inderfurth , Michael Sheehan and General Musharraf and the subsequent visit of President Clinton to Pakistan ?

ผ่านไปกี่เดือนหลังจากการประชุมระหว่าง Karl Inderfurth, Michael Sheehan และทั่วไป Musharraf และการเยี่ยมชมประธานาธิบดี Clinton ต่อมา Pakistan

2 months

2 เดือน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What day and time of year did the United States try to convince Pakistan to cooperate with them to influence the Taliban ?

วันและเวลาของปีใด the United States พยายามโน้มน้าวให้ Pakistan ให้ความร่วมมือกับพวกเขาให้มีอิทธิพลต่อกลุ่มตอลิบาน?

" In early 2000 " specifically " January 2000 "

"ในต้นปี 2000" โดยเฉพาะ "มกราคม 2000"

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What day and time of year did the United States try to convince Pakistan to cooperate with them to influence the Taliban ?

วันและเวลาของปีใด the United States พยายามโน้มน้าวให้ Pakistan ให้ความร่วมมือกับพวกเขาให้มีอิทธิพลต่อกลุ่มตอลิบาน?

March 2000

มีนาคม 2543

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What day and time of year did the United States try to convince Pakistan to cooperate with them to influence the Taliban ?

วันและเวลาของปีใด the United States พยายามโน้มน้าวให้ Pakistan ให้ความร่วมมือกับพวกเขาให้มีอิทธิพลต่อกลุ่มตอลิบาน?

January 2000

มกราคม 2000

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What day and time of year did the United States try to convince Pakistan to cooperate with them to influence the Taliban ?

วันและเวลาของปีใด the United States พยายามโน้มน้าวให้ Pakistan ให้ความร่วมมือกับพวกเขาให้มีอิทธิพลต่อกลุ่มตอลิบาน?

March 25 , 2000

25 มีนาคม 2543

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What day and time of year did the United States try to convince Pakistan to cooperate with them to influence the Taliban ?

วันและเวลาของปีใด the United States พยายามโน้มน้าวให้ Pakistan ให้ความร่วมมือกับพวกเขาให้มีอิทธิพลต่อกลุ่มตอลิบาน?

Early in 2000 . in : In January 2000 ,

ต้นปี 2543 ใน: ในเดือนมกราคม 2000

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

Discussing Bin Laden

พูดคุย Bin Laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

A tour of Transilvania

ทัวร์ Transilvania

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

Tensions between Pakistan and India

ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

Direct pressure on Taliban

แรงกดดันโดยตรงต่อตอลิบาน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

Golf and swimming

กอล์ฟและว่ายน้ำ

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

The US envoys talking to Mussharaf

ผู้แทน US คุยกับ Mussharaf

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden

ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

The dangers of nuclear proliferation

อันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton 's visit with Pakistan include ?

การเยี่ยมชมของประธานาธิบดี Clinton รวมถึง Pakistan รวมถึงอะไร?

Meeting with Musharraf and others , concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden.he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden

การพบปะกับ Musharraf และอื่น ๆ มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังพูดถึง Bin Laden.he ดึง Musharraf ไปข้างหน้า การประชุมหนึ่งครั้งเขาขอร้องให้นายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Did the State Department and the CIA agree in regards to President Clinton possibly visiting Pakistan ?

กระทรวงการต่างประเทศและซีไอเอเห็นด้วยกับประธานาธิบดี Clinton อาจเยี่ยมชม Pakistan หรือไม่?

No

ไม่ใช่

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Did the State Department and the CIA agree in regards to President Clinton possibly visiting Pakistan ?

กระทรวงการต่างประเทศและซีไอเอเห็นด้วยกับประธานาธิบดี Clinton อาจเยี่ยมชม Pakistan หรือไม่?

They did n't say

พวกเขาไม่ได้พูด

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Where did President Clinton visit on March 25 , 2000 ?

ประธานาธิบดี Clinton เยี่ยมชมวันที่ 25 มีนาคม 2543 ที่ไหน

Parkistan

Parkistan

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

Where did President Clinton visit on March 25 , 2000 ?

ประธานาธิบดี Clinton เยี่ยมชมวันที่ 25 มีนาคม 2543 ที่ไหน

India

India

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

The sun

ดวงอาทิตย์

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

Better relations with South Asia

ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับเอเชียใต้

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

$ 100 million in aid

$ 100 ล้านในการช่วยเหลือ

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

Better relations with the United States

ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

A trade deal

ข้อตกลงการค้า

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton offer Musharraf when he pulled him aside ?

ประธานาธิบดี Clinton เสนออะไร Musharraf เมื่อเขาดึงเขาออกไป?

The Moon

ดวงจันทร์

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

" He pleaded with the general for help regarding Bin Laden , " and " offered him the moon . "

"เขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden," และ "เสนอดวงจันทร์ให้เขา"

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

Direct pressure on Taliban

แรงกดดันโดยตรงต่อตอลิบาน

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden

ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

To ask him for a tour of Pakistan

เพื่อขอทัวร์ Pakistan

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

To resolve relations with India

เพื่อแก้ไขความสัมพันธ์กับ India

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

Asked him for help regarding bin laden

ขอความช่วยเหลือจากเขาเกี่ยวกับ bin laden

While this process moved along , diplomacy continued its rounds . Direct pressure on the Taliban had proved unsuccessful . As one NSC staff note put it , " Under the Taliban , Afghanistan is not so much a state sponsor of terrorism as it is a state sponsored by terrorists . " In early 2000 , the United States began a high - level effort to persuade Pakistan to use its influence over the Taliban . In January 2000 , Assistant Secretary of State Karl Inderfurth and the State Department 's counterterrorism coordinator , Michael Sheehan , met with General Musharraf in Islamabad , dangling before him the possibility of a presidential visit in March as a reward for Pakistani cooperation . Such a visit was coveted by Musharraf , partly as a sign of his government 's legitimacy . He told the two envoys that he would meet with Mullah Omar and press him on Bin Laden . They left , however , reporting to Washington that Pakistan was unlikely in fact to do anything , " given what it sees as the benefits of Taliban control of Afghanistan . " President Clinton was scheduled to travel to India . The State Department felt that he should not visit India without also visiting Pakistan . The Secret Service and the CIA , however , warned in the strongest terms that visiting Pakistan would risk the President 's life . Counterterrorism officials also argued that Pakistan had not done enough to merit a presidential visit . But President Clinton insisted on including Pakistan in the itinerary for his trip to South Asia . His one - day stopover on March 25 , 2000 , was the first time a U.S. president had been there since 1969 . At his meeting with Musharraf and others , President Clinton concentrated on tensions between Pakistan and India and the dangers of nuclear proliferation , but also discussed Bin Laden . President Clinton told us that when he pulled Musharraf aside for a brief , one - on - one meeting , he pleaded with the general for help regarding Bin Laden . " I offered him the moon when I went to see him , in terms of better relations with the United States , if he 'd help us get Bin Laden and deal with another issue or two . " The U.S. effort continued .

ในขณะที่กระบวนการนี้เคลื่อนไหวไปตามการเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันโดยตรงต่อกลุ่มตอลิบานได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จ ในฐานะที่เป็นพนักงาน NSC คนหนึ่งบันทึกไว้ว่า "ภายใต้กลุ่มตอลิบาน States ไม่ได้เป็นผู้สนับสนุนการก่อการร้ายของรัฐมากนักเนื่องจากเป็นรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากผู้ก่อการร้าย" ในต้นปี 2000 ความพยายามระดับสูงในการโน้มน้าว Pakistan เพื่อใช้อิทธิพลเหนือกลุ่มตอลิบาน ในเดือนมกราคม 2543 ผู้ช่วยรัฐมนตรีต่างประเทศ Karl Inderfurth และผู้ประสานงานการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศ Michael Sheehan ได้พบกับนายพล Musharraf ใน Islamabad ในเดือนมีนาคมเป็นรางวัลสำหรับความร่วมมือของปากีสถาน การเยี่ยมชมดังกล่าวได้รับการยอมรับโดย Musharraf ส่วนหนึ่งเป็นสัญญาณของความชอบธรรมของรัฐบาลของเขา เขาบอกกับทูตทั้งสองว่าเขาจะได้พบกับ Mullah Omar และกดเขาที่ Bin Laden อย่างไรก็ตามพวกเขาออกจากการรายงานไปยัง Washington ว่า Pakistan ไม่น่าจะทำอะไรเลย "เนื่องจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ของการควบคุมตอลิบานของ Afghanistan" ประธานาธิบดี Clinton ถูกกำหนดให้เดินทางไป India. กระทรวงการต่างประเทศรู้สึกว่าเขาไม่ควรไป India โดยไม่ต้องไปเยี่ยม Pakistan อย่างไรก็ตามหน่วยสืบราชการลับและซีไอเอเตือนในแง่ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เยี่ยมชม Pakistan จะเสี่ยงชีวิตของประธานาธิบดี เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า Pakistan ไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะทำบุญประธานาธิบดี แต่ประธานาธิบดี Clinton ยืนยันว่ารวมถึง Pakistan ในแผนการเดินทางสำหรับการเดินทางไปยังเอเชียใต้ การหยุดพักระหว่างวันหนึ่งวันของเขาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2543 เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี U.S. อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ปี 2512 ในการประชุมของเขากับ Musharraf และอื่น ๆ ประธานาธิบดี Clinton มุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่าง Pakistan และ India และอันตรายของการแพร่กระจายของนิวเคลียร์ แต่ยังกล่าวถึง Bin Laden ประธานาธิบดี Clinton บอกเราว่าเมื่อเขาดึง Musharraf ออกไปโดยย่อหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้งเขาอ้อนวอนกับนายพลเพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับ Bin Laden "ฉันเสนอดวงจันทร์ให้เขาเมื่อฉันไปพบเขาในแง่ของความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับ the United States ถ้าเขาช่วยเราได้รับ Bin Laden และจัดการกับปัญหาอื่นหรือสอง "ความพยายาม U.S. ดำเนินต่อไป

What did President Clinton do or say when he met with Musharraf ?

ประธานาธิบดี Clinton ทำอะไรหรือพูดเมื่อเขาได้พบกับ Musharraf?

Had a one - on - one meeting

มีหนึ่ง - ใน - การประชุมหนึ่งครั้ง

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

When was Kayla Rolland shot ?

Kayla Rolland ถูกยิงเมื่อไหร่?

February 17

17 กุมภาพันธ์

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

When was Kayla Rolland shot ?

Kayla Rolland ถูกยิงเมื่อไหร่?

February 29

29 กุมภาพันธ์

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

When was Kayla Rolland shot ?

Kayla Rolland ถูกยิงเมื่อไหร่?

October 29

29 ตุลาคม

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

When was Kayla Rolland shot ?

Kayla Rolland ถูกยิงเมื่อไหร่?

October 17

17 ตุลาคม

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

When was Kayla Rolland shot ?

Kayla Rolland ถูกยิงเมื่อไหร่?

February 17

17 กุมภาพันธ์

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

Who was president of the NRA on February 29 ?

ใครเป็นประธานของ NRA เมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์

Charleton Heston

Charleton Heston

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

Who was president of the NRA on February 29 ?

ใครเป็นประธานของ NRA เมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์

Moore

มัวร์

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

Who was president of the NRA on February 29 ?

ใครเป็นประธานของ NRA เมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์

George Hoya

George Hoya

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

Who was president of the NRA on February 29 ?

ใครเป็นประธานของ NRA เมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์

Rolland

ลูกกลิ้ง

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

What organization had a rally in Flint on October 17 ?

องค์กรใดที่มีการชุมนุมใน Flint ในวันที่ 17 ตุลาคม

The NRA

NRA

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

What organization had a rally in Flint on October 17 ?

องค์กรใดที่มีการชุมนุมใน Flint ในวันที่ 17 ตุลาคม

interview

สัมภาษณ์

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

What organization had a rally in Flint on October 17 ?

องค์กรใดที่มีการชุมนุมใน Flint ในวันที่ 17 ตุลาคม

NAACP

NAACP

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

What organization had a rally in Flint on October 17 ?

องค์กรใดที่มีการชุมนุมใน Flint ในวันที่ 17 ตุลาคม

USDA

USDA

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

What organization had a rally in Flint on October 17 ?

องค์กรใดที่มีการชุมนุมใน Flint ในวันที่ 17 ตุลาคม

LCA

LCA

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

How many times does Moore use the " from my cold , dead hands " quote ?

มีกี่ครั้ง Moore ใช้คำพูด "จากความหนาวเย็นและมือที่ตายแล้ว" ของฉัน?

2

2

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

How many times does Moore use the " from my cold , dead hands " quote ?

มีกี่ครั้ง Moore ใช้คำพูด "จากความหนาวเย็นและมือที่ตายแล้ว" ของฉัน?

many times

หลายครั้ง

The rally took place on October 17 , the shooting on February 29 . Again , standard filmmaking techniques are interpreted as smooth distortion : " Moore works by depriving you of context and guiding your mind to fill the vacuum -- with completely false ideas . It is brilliantly , if unethically , done . " As noted above , the " from my cold dead hands " part is simply Moore 's way to introduce Heston . Did anyone but Moore 's critics view it as anything else ? He certainly does not " attribute it to a speech where it was not uttered " and , as noted above , doing so twice would make no sense whatsoever if Moore was the mastermind deceiver that his critics claim he is . Concerning the Georgetown Hoya interview where Heston was asked about Rolland , you write : " There is no indication that [ Heston ] recognized Kayla Rolland 's case . " This is naive to the extreme -- Heston would not be president of the NRA if he was not kept up to date on the most prominent cases of gun violence . Even if he did not respond to that part of the interview , he certainly knew about the case at that point . Regarding the NRA website excerpt about the case and the highlighting of the phrase " 48 hours after Kayla Rolland is pronounced dead " : This is one valid criticism , but far from the deliberate distortion you make it out to be ; rather , it is an example for how the facts can sometimes be easy to miss with Moore 's fast pace editing . The reason the sentence is highlighted is not to deceive the viewer into believing that Heston hurried to Flint to immediately hold a rally there ( as will become quite obvious ) , but simply to highlight the first mention of the name " Kayla Rolland " in the text , which is in this paragraph .

การชุมนุมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 ตุลาคมการถ่ายทำเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ อีกครั้งเทคนิคการสร้างภาพยนตร์มาตรฐานถูกตีความว่าเป็นการบิดเบือนที่ราบรื่น: "มัวร์ทำงานโดยการกีดกันคุณจากบริบทและชี้นำจิตใจของคุณให้เติมสูญญากาศ - ด้วยความคิดที่ผิดพลาดอย่างสมบูรณ์ จากมือที่ตายแล้วของฉัน "ส่วนหนึ่งเป็นวิธีของ Heston ในการแนะนำ Moore มีใครนอกจากนักวิจารณ์ของมัวร์มองว่าเป็นอย่างอื่นหรือไม่? แน่นอนว่าเขาไม่ได้ "ให้ความสำคัญกับคำพูดที่ไม่ได้เปล่งออกมา" และดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นการทำเช่นนั้นสองครั้งจะไม่สมเหตุสมผลเลยถ้า Heston เป็นผู้หลอกลวงที่นักวิจารณ์ของเขาอ้างว่าเขาเป็น เกี่ยวกับการสัมภาษณ์จอร์จทาวน์โฮยาที่ Heston ถูกถามเกี่ยวกับโรลแลนด์คุณเขียนว่า: "ไม่มีข้อบ่งชี้ว่า [Heston] เป็นที่รู้จักของ Kayla Rolland" นี่เป็นเรื่องไร้เดียงสา ประธานาธิบดี NRA หากเขาไม่ได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยในกรณีที่มีความรุนแรงที่สุดของความรุนแรงปืน แม้ว่าเขาจะไม่ตอบสนองต่อการสัมภาษณ์ส่วนนั้นเขาก็รู้เกี่ยวกับคดีในตอนนั้น เกี่ยวกับการตัดตอนมาจากเว็บไซต์ NRA เกี่ยวกับคดีและการเน้นวลี "48 ชั่วโมงหลังจาก Kayla Rolland นั้นเด่นชัด": นี่คือคำวิจารณ์ที่ถูกต้อง แต่ห่างไกลจากการบิดเบือนโดยเจตนาที่คุณทำ แต่มันเป็นตัวอย่างสำหรับข้อเท็จจริงที่บางครั้งอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดด้วยการแก้ไขอย่างรวดเร็วของมัวร์ เหตุผลที่ประโยคถูกเน้นไม่ได้เป็นการหลอกลวงผู้ชมให้เชื่อว่า Heston รีบไป Flint เพื่อทำการชุมนุมที่นั่นทันที "ในข้อความซึ่งอยู่ในย่อหน้านี้

How many times does Moore use the " from my cold , dead hands " quote ?

มีกี่ครั้ง Moore ใช้คำพูด "จากความหนาวเย็นและมือที่ตายแล้ว" ของฉัน?

3

3

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

Tire

ยาง

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

Tire and sun gatherer

ผู้รวบรวมยางและดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

10 days

10 วัน

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

Only a tire

ยางเท่านั้น

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

Only a sun gatherer

มีเพียงผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

A tire as well as sun gatherer

ยางและผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

What did Carl need before going to the lab

Carl ต้องการอะไรก่อนไปห้องแล็บ

Sun gatherer

ผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Does Mr. X install Carl 's new parts ?

Mr. X ติดตั้งชิ้นส่วนใหม่ของ Carl หรือไม่?

Not as all

ไม่เหมือนทั้งหมด

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Does Mr. X install Carl 's new parts ?

Mr. X ติดตั้งชิ้นส่วนใหม่ของ Carl หรือไม่?

Maybe

อาจจะ

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which was the most important missing part that Carl has to get after getting out of the factory ?

ส่วนใดที่ขาดหายไปที่สำคัญที่สุดที่ Carl ต้องได้รับหลังจากออกจากโรงงาน?

A tire

ยาง

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which was the most important missing part that Carl has to get after getting out of the factory ?

ส่วนใดที่ขาดหายไปที่สำคัญที่สุดที่ Carl ต้องได้รับหลังจากออกจากโรงงาน?

Tire and sun gatherer

ผู้รวบรวมยางและดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which was the most important missing part that Carl has to get after getting out of the factory ?

ส่วนใดที่ขาดหายไปที่สำคัญที่สุดที่ Carl ต้องได้รับหลังจากออกจากโรงงาน?

Sun gatherer

ผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which was the most important missing part that Carl has to get after getting out of the factory ?

ส่วนใดที่ขาดหายไปที่สำคัญที่สุดที่ Carl ต้องได้รับหลังจากออกจากโรงงาน?

A round tire

ยางกลม

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Tire

ยาง

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Tire and sun gatherer

ผู้รวบรวมยางและดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Two parts namely tire and sun gatherer

สองส่วนคือ Tire และ Sun Gatherer

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Only a tire

ยางเท่านั้น

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Only a sun gatherer

มีเพียงผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

Sun gatherer

ผู้รวบรวมดวงอาทิตย์

I 'm here to tell you the story of a robot named Carl . He came from a far away land known as Factory . Carl was sad because he was missing a part called a tire . He also needed a sun gatherer . But , the tire was more important . Once Carl got all these parts he could travel to his new home in the nation of Lab and the city of Office . It was a tricky thing to get there with missing parts . Just as he had given up hope Carl got a message from Mr. X saying the new parts were ready to be delivered . This made the robot very happy . The parts arrived a few days later and Carl put them in with 2 days of work . After this Carl began to travel the last bit of his goal to get to his new job . After this Carl took 10 days to get to Lab .

ฉันมาที่นี่เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของหุ่นยนต์ชื่อ Carl เขามาจากดินแดนที่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อโรงงาน Carl เศร้าเพราะเขาขาดส่วนที่เรียกว่ายาง เขายังต้องการผู้รวบรวมดวงอาทิตย์ แต่ยางนั้นสำคัญกว่า Once Carl มีชิ้นส่วนเหล่านี้ทั้งหมดที่เขาสามารถเดินทางไปยังบ้านใหม่ของเขาในประเทศ Lab และเมืองที่ทำงาน มันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะไปที่นั่นด้วยชิ้นส่วนที่หายไป เช่นเดียวกับที่เขายอมแพ้ Hope Carl ได้รับข้อความจาก Mr. X บอกว่าชิ้นส่วนใหม่พร้อมที่จะส่งมอบ สิ่งนี้ทำให้หุ่นยนต์มีความสุขมาก ชิ้นส่วนมาถึงไม่กี่วันต่อมาและ Carl ใส่ไว้ใน 2 วันของการทำงาน หลังจากนี้ Carl เริ่มเดินทางไปยังเป้าหมายสุดท้ายของเขาเพื่อไปยังงานใหม่ของเขา หลังจากนี้ Carl ใช้เวลา 10 วันในการไปห้องแล็บ

Which parts is Carl the robot missing ?

ส่วนไหนคือ Carl หุ่นยนต์หายไป?

All the parts

ชิ้นส่วนทั้งหมด

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

It was intended to stop Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies

มีจุดประสงค์เพื่อหยุดการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

The $ 245 M was inteded for sending Humanitarian aid

$ 245 M ถูกส่งไปยังการส่ง Humanitarian ความช่วยเหลือ

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

Reducing the Gun homicides

ลดการฆาตกรรมปืน

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

Stabilizing the government

ทำให้รัฐบาลเสถียร

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

Coping with Taliban 's violent actions .

รับมือกับการกระทำที่รุนแรงของตอลิบาน

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

Education

การศึกษา

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What was the $ 245 Million in aid to the Taliban intended to be used for ?

เงินช่วยเหลือแก่กลุ่มตอลิบานที่ตั้งใจจะใช้คืออะไร?

Humanitarian aid

ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

Gun homicides

ฆาตกรรมปืน

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

The United States Homicide Rate ( Both Gun and Non - Gun )

The United States Homicide Rate (ทั้งปืนและไม่ใช่ปืน)

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

Humanitarian aid comparisons

การเปรียบเทียบความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

Violent crime

อาชญากรรมรุนแรง

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

Opium

ฝิ่น

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

The film about his website

ภาพยนตร์เกี่ยวกับเว็บไซต์ของเขา

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

For what topic does Michael Moore fail to cite his sources ?

Michael Moore ไม่สามารถอ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขาได้อย่างไร

Poverty comparisons

การเปรียบเทียบความยากจน

Taliban and American aid . After the September 11 attacks , it was necessary for conservatives to somehow explain away the fact that the US government gave 245 million dollars to the new evildoers du jour . Never mind the fact that authors such as Robert Scheer warned of aiding the Taliban as early as in May 2001 . Never mind that they did so not out of some humanitarian motivation , but because of the Taliban 's violent enforcement of the ban on opium poppies . Never mind that in a regime that is controlled by warlords , it does not matter who is authorized to distribute the aid -- the ruling regional warlords will seize control of it and use it to their own advantage . Never mind that this very argument has been used by hawks in opposition to sending humanitarian aid to Iraq 's Saddam Hussein . Never mind that the Taliban continued selling opium in spite of the deal . Never mind that this is all documented on Michael Moore 's website about the film . Gun homicides . Statistics are Moore 's weakest point , and it is surprising that his critics do n't dwell on them longer . That 's because they know all too well that Moore is correct : The United States have a far greater homicide rate ( both gun- and non - gun ) than most other first world countries . His main mistake is that he does not use population corrected data , his second mistake is that he does not cite his sources ( and , as you correctly point out , he probably uses different reporting methods for the different countries ) . A good comparison of international homicide rates can be found on the relatively neutral guncite.com website .

Taliban และ American Aid หลังจากการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายนมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพรรคอนุรักษ์นิยมที่จะอธิบายความจริงที่ว่ารัฐบาล US มอบเงิน 245 ล้านดอลลาร์ให้กับ Evildoers du Jour ใหม่ ไม่เป็นไรความจริงที่ว่าผู้เขียนเช่น Robert Scheer เตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบานในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม 2544 ไม่เป็นไรหรอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นแรงจูงใจด้านมนุษยธรรม แต่เป็นเพราะการบังคับใช้ความรุนแรงของตอลิบานในการห้ามใช้ป๊อปปี้ฝิ่น ไม่เป็นไรหรอกว่าในระบอบการปกครองที่ถูกควบคุมโดยขุนศึกมันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับอนุญาตให้แจกจ่ายความช่วยเหลือ - ขุนศึกระดับภูมิภาคของการปกครองจะยึดการควบคุมของมันและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตนเอง ไม่เป็นไรหรอกว่าการโต้เถียงอย่างมากนี้ถูกใช้โดยเหยี่ยวในการต่อต้านการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมไปยัง Iraq 's Saddam Hussein ไม่เป็นไรที่กลุ่มตอลิบานยังคงขายฝิ่นแม้จะมีข้อตกลง ไม่เป็นไรหรอกว่าทั้งหมดนี้ได้รับการบันทึกไว้ในเว็บไซต์ Michael Moore 's เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ปืนฆาตกรรม สถิติเป็นจุดอ่อนที่สุดของมัวร์และเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่นักวิจารณ์ของเขาไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ดีว่ามัวร์นั้นถูกต้อง: The United States มีอัตราการฆาตกรรมที่สูงกว่า (ปืนทั้งปืนและไม่ใช่ -) กว่าประเทศโลกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความผิดพลาดหลักของเขาคือเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลที่แก้ไขแล้วประชากรความผิดพลาดครั้งที่สองของเขาคือเขาไม่ได้อ้างถึงแหล่งข้อมูลของเขา (และเมื่อคุณชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องเขาอาจใช้วิธีการรายงานที่แตกต่างกันสำหรับประเทศต่าง ๆ ) การเปรียบเทียบอัตราการฆาตกรรมระหว่างประเทศที่ดีสามารถพบได้ในเว็บไซต์ Guncite.com ที่ค่อนข้างเป็นกลาง

What author warned aiding of the Taliban ?

ผู้เขียนคนใดเตือนการช่วยเหลือกลุ่มตอลิบาน?

Robert Scheer

Robert Scheer