Datasets:

IntellyaDS

/

wiki_rag_test

like 0

Follow

Intellya Data Science Team 3

Balić je igrao u mlađim kategorijama Bokelja, a još kao omladinac je prešao u OFK Beograd. Za beogradski klub je zabeležio jedan nastup tokom sezone 2007/08. u Superligi Srbije. Za narednu sezonu se vratio u Crnu Goru, u ekipu Grblja, za koju je nastupao tokom sezone 2008/09. u crnogorskoj Prvoj ligi. Tokom zimskog prelaznog roka sezone 2009/10, Balić je potpisao ugovor sa Interom iz Zaprešića. Više od dve godine je nastupao za Inter u hrvatskoj Prvoj ligi, da bi u martu 2012. prešao u ukrajinskog premijerligaša Krivbas iz Krivog Roga. Nakon Krivbasa u Ukrajini je nastupao za još jednog premijerligaša, Metalurg iz Zaporožja, dok je u sezoni 2015/16. igrao za rumunski Targu Mureš, sa kojim je osvojio Superkup ove zemlje. U junu 2016. je potpisao dvogodišnji ugovor sa Sarajevom. Za sarajevski klub je tokom takmičarske 2016/17. odigrao 15 utakmica u Premijer ligi BH. Nakon jedne sezone je raskinuo ugovor sa klubom. Početkom juna 2017. se priključio rumunskom Klužu, sa kojim je potpisao jednogodišnji ugovor, uz opciju produžetka na još jednu godinu. U klubu nisu bili zadovoljni njegovim učinkom na pripremama, pa je već narednog meseca napustio Kluž, a da nije zabeležio nijedan zvaničan nastup. Nedugo nakon napuštanja Kluža, Balić je potpisao ugovor sa Zaglebjem iz Lubina. U ekipi Zaglebja je proveo narednih pet sezona a potom je jednu polusezonu proveo u Koroni Kjelce. U martu 2023. je potpisao za Dinamo Batumi. Balić je nastupao za mlađe selekcije Crne Gore. Za seniorsku reprezentaciju Crne Gore je debitovao u martu 2011, na prijateljskoj utakmici sa Uzbekistanom.

Kako se zvao klub u kojem je Balić proveo jednu polusezonu nakon Zaglebja?

Korona Kjelce.

Rikardo Hulio "Riki" Vilja (rođen 18. avgusta 1952) je argentinski trener fudbala i bivši profesionalni vezni igrač. Vilja je rođen u Rokue Perezu, Buenos Aires. 1970-ih je igrao uzastopno za Kulmes, Atletiko Tukuman i Rasing. Na FIFA-inom svetskom kupu 1978. godine bio je član argentinske ekipe koja je pobedila na turniru i upisao je dva nastupa kao zamena u drugoj rundi takmičenja. Posle ga je Kit Burkinšav doveo u Tottenhama Hotspur zajedno sa Osvladom Ardiljesom. 7. februara 2008., Vilja je zajedno sa sunarodnikom Osvladom Ardiljesom primljen u Kuću slavnih Tottenham Hotspura.

Gde je Rikardo Vilja rođen?

Rikardo Vilja je rođen u Rokue Perezu, Buenos Aires.

Ponikao je u fudbalskom klubu Sarajevo, prošao je sve mlađe kategorije i debitovao za prvi tim u sezoni 1961/62. Već sledeće sezone je bio standardan prvotimac. Pretežno je igrao na poziciji levog halfa ili polutke. Kasnije je imao problema sa povredama, pao je i u formi, a uglavnom je sedeo na klupi za rezervne igrače. Kruna Prljačine karijere bila je šampionska titula sa Sarajevom u sezoni 1966/67. i susreti sa engleskim Mančester junajtedom. Posebno je ostala u sećanju revanš utakmica u Mančesteru koju su izgubili 2:1. Na tom meču je morao pre kraja u svlačionicu, pošto ga je sudija neopravdano isključio u 60. minutu i uz pratnju policije je otišao u svlačionicu. Kao internacionalac proveo je dve sezone u Belgiji, u timu Sportinga iz Haselta, a potom se vratio u matični klub Sarajevo za koji je igrao do 1975. godine. Od aktivnog igranja se oprostio u dresu Leotara iz Trebinja. U dresu A reprezentacije Jugoslavije nastupio je jednom i to 1966. godine u prijateljskoj utakmici protiv Bugarske (rezultat 1:6). Jednom je nastupio i za B selekciju. Nakon igračke karijere, bio je član predsedništva FK Sarajevo, predsednik omladinske komisije. Nakon rata bio je u brezanskom Rudaru kada se takmičio u Prvoj ligi BiH. Nakon toga bio je šef stručnog štaba Olimpika i jedno vreme direktor Đerzeleza, a potom je izabran na funkciju generalnog sekretara Fudbalskog saveza Federacije BiH.

Kada je Prljača osvojio šampionsku titulu sa Sarajevom?

Prljača je osvojio šampionsku titulu sa Sarajevom u sezoni 1966/67.

Poseduje uspravnu stabljiku koja je dlakava i može da naraste 30-120 cm. Koren je tanak i vretenastog oblika. Listovi su dugi i uski, lancetastog oblika i naizmenično su postavljeni. Cvetovi su žute i bele boje i grade glavičastu cvast prečnika oko 3-5 mm. Ova vrsta je jednodoma. Plod je ahenija sa papusom koja se naziva cipsela. Cveta od juna do oktobra. Ova biljka potiče iz Severne Amerike, a u Evropu je unešena u 17. veku. Najčešće raste pored pruga, puteva, na ivici kukuruzišta, po oranicama, po obrocima i padinama nasipa.

Koliko može narasti uspravna stabljika repušnjače?

Uspravna stabljika repušnjače može da naraste od 30 do 120 cm.

Urolagnija (poznata i kao urofilija i udinizam) je seksualna aktivnost tokom koje učesnici doživljavaju seksualno zadovoljstvo od urina ili tokom uriniranja. Izraz je nastao kao kovanica grčkih reči „ouron“ (urin) i „lagneja“ (strast). Urolagnija podrazumeva seksualni užitak koji osoba doživljava dok urinira na jednu ili više osoba ili dok druge osobe uriniraju na nju. Neki od učesnika mogu doživeti seksualno zadovoljstvo i tokom konzumacije urina; ovakva praksa naziva se „urofagija“, međutim sam izraz urofagija ima opšte značenje i odnosi se na konzumaciju urina bez obzira da li je koncept seksualan ili ne. Na engleskom govornom području postoji više sleng izraza koji označavaju ovu seksualnu aktivnost kao što su „zlatni tuš“ (-{golden shower}-), „vodeni sportovi“ (-{water sports}-) ili “piš igra“ (-{piss play}-). Na Novom Zelandu je zakonom zabranjeno bilo kakvo oglašavanje u medijima ili na internetu, koje za cilj ima promociju ovog oblika seksualne aktivnosti. Za ovo krivično delo zakonom je zaprećena kazna do 10 godina zatvora.

Kako se naziva seksualni užitak koji osoba doživljava dok druge osobe uriniraju na nju?

Urolagnija.

Fernbahov dvorac u Aleksi Šantiću, naseljenom mestu na teritoriji grada Sombora, podignut je 1906. godine i predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture. Dvorac koga zovu još Baba Pusta podigao je 1906. godine za svoje potrebe Karolj Fernbah, veliki bačkobodroški župan i jedan od najbogatijih industrijalaca i trgovaca žitom u južnoj Austrougarskoj. po projektu Ferenca Rajhla u stilu bečke secesije. Dvorac u svojoj osnovi, po projektu Ferenca Rajhla u stilu bečke secesije, građen je kao reprezentativna porodična zgrada za ono vreme. Lociran je u središtu nekada uređenog parka po principu engleskih vrtova, sa akcentovanom ulaznom fasadom sa portikom i bočno postavljenom četvrtastom kulom zvonarom. Na zadnjoj strani zgrade dominirala je polukružna terasa sa balkonom na spratu i prizemlju koja je povezana stepenicama sa parkom. U prostorije na spratu se ulazilo iz hodnika, prostrane galerije do koje su nekada vodile mermerne stepenice. S posebnom pažnjom projektovana je mala porodična kapela, u neposrednoj blizini dvorca. Urađena je sa polukružnim apsidom i kalotom, oslikanom anđelima. Arhitekta je uskladio tada aktuelna secesijska načela sa potrebama vlasnika. Danas je dvorac u velikoj meri devastiran, čijem propadanju doprinosi razvlačenje građevinskog materijala. Sa polovine dvorca je nestao krov, dok je enterijer koji je nekada je bio obogaćen mermerom, drvetom, staklom, lusterima, kaminima i reprezentativni komadima stilskog nameštaja uništen ili je nestao. Ista sudbina zadesila je i ikone, nekada utisnute u zid hodnika koji vodi u kapelu. Park oko dvorca koji se prostirao na deset hektara, danas je neprepoznatljiv, gde je većina od 165 vrsta reprezentativnog bilja nestala ili je zarasla.

Kako je lociran dvorac u Aleksi Šantiću?

Dvorac u Aleksi Šantiću lociran je u središtu nekada uređenog parka po principu engleskih vrtova.

DNK polimeraza I (Pol I) je enzim koji učestvuje u procesu replikacije DNK. Ovaj enzim je otkrio Artur Kornberg 1956. godine. To je bila prva poznata DNK polimeraza (kao i prva poznata polimeraza bilo koje vrste). Ovaj enzim je inicijalno bio okarakterisan kod E. coli, a kasnije je utrvđeno da je sveprisutan kod prokariota. Kod E. coli i mnogih drugih bakterija, gen koji kodira Pol I je poznat kao polA. E. coli forma ovog enzima se sastoji od 928 aminokiselina, i primer je procesivnog enzima - koji može sekvenciono da katalizuje višestruke polimerizacije. 5' -> 3' (u napred) DNK-zavisna DNK polimerazna aktivnost, za koju je neophodno 3' prajmersko mesto i šablonski lanac 5' -> 3' (u napred) RNK-zavisna DNK polimerazna aktivnost. Pol I deluje na RNK šablonima sa znatno manjom efikasnošću (0.1–0.4%) u odnosu na DNK šablone, i to dejstvo verovatno ima samo ograničen biološki značaj.

Koji je tip enzima Pol I?

DNK polimeraza.

9. grupa hemijskih elemenata je jedna od 18 grupa u periodnom sistemu elemenata. U ovoj grupi se nalaze: Sva četiri elementa ove grupe su prelazni metali. Kobalt, rodijum i Iridijum se javljaju u prirodi a Mitnerijum je veštački dobijen. Atomske mase ovih elemenata kreću se između 58,93 i 268,1.

Koji od elemenata se javlja u prirodi, a koji je veštački dobijen?

Kobalt, rodijum i Iridijum se javljaju u prirodi, dok je Mitnerijum veštački dobijen.

Zamalo život je humoristička serija iz Republike Srpske koja se od 8. septembra 2013. emituje na RTRS. Serija je u potpunosti snimana u Banjoj Luci, domaćim kadrovima i resursima u produkciji AEON i RTRS. Scenario za seriju potpisuju Mario Ćulum, Milan Gajić i Slaviša Radan, a režiser je Mladen Đukić. Radi se o prosječnoj prodici koja prolazi kroz otkačene životne situacije, uz mnogo decibela smijeha. Publika kojoj je namijenjen serijal je široka i podrazumijeva sve one koji znaju pročitati naslov serijala, “Zamalo život”. Priča je to o tri generacije porodice Bekavac, koja upada u niz komičnih situacija sa komšijama, prijateljima, saradnicima. U seriji likove tumače najbolji glumci Republike Srpske. Uloge su duhovite, spontane i bliske duhu našeg naroda. Visoki produkcijski standardi, mnoštvo vrhunskih glumaca iz Republike Srpske, studenti Akademije umjetnosti, mladi glumci Škole glume Dječijeg pozorišta RS., atraktivna fotografija, priča začinjena velikom dozom humora, preporuke su koje će ovu seriju, nadamo se, učiniti jednim od najtraženijih televizijskih proizvoda u regionu.

Ko su autori scenarija za seriju "Zamalo život"?

Mario Ćulum, Milan Gajić i Slaviša Radan.

Plemenski sukobi u Južnom Sudanu su niz međusobnih napada između naroda Nuer i Murle u vilajetu Džonglej na istoku zemlje. Borbe su otpočele 18. avgusta 2011. godine i još uvek su u toku. Potencijalni uzrok sukoba je krađa stoke. Tokom noći 18. avgusta naoružani pripadnici naroda Murle predvođeni svojim vođom upali su u okruge Pejri i Pulčul naseljene većinskim narodom Nuer. Tom prilikom ubijeno je između 125-600 ljudi, a oko 200 je oteto. Napadači su spalili 3.400 kuća i bolnicu Lekara bez granica. Razlog napada je odmazda za krađu oko 40.000 grla stoke tokom juna meseca.

Kada su otpočele borbe između naroda Nuer i Murle u Južnom Sudanu?

Borbe su otpočele 18. avgusta 2011. godine.

Poslovnik je opšti pravni akt kojim parlamentarni domovi, vlada i drugi kolegijalni državni organi propisuju svoju unutrašnju organizaciju i postupak. Takođe, poslovnike donose i razne društvene organizacije za kolegijalne organe predviđene njihovim statutima. U Srbiji, organizacija, nadležnosti i postupak Narodne skupštine regulisani su Ustavom Republike Srbije, Zakonom o Narodnoj skupštini i Poslovnikom Narodne skupštine. Ranije, u periodu Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije, skupštinski poslovnici donosili su se u formi zakona o poslovnom redu. I rad i organizacija Vlade Republike Srbije takođe je regulisana ustavno, zakonski i poslovnički.

Koji su pravni akti koji regulišu organizaciju, nadležnosti i postupak Narodne skupštine u Srbiji?

Ustav Republike Srbije, Zakon o Narodnoj skupštini i Poslovnik Narodne skupštine.

Stadion Horhe Basadre () je višenamenski stadion u Takni, Peru. Izgrađen je 1954. godine. Između 1954. i 2004. ovaj stadion se zvao Estadio Modelo. Stadion se uglavnom koristi za fudbalske utakmice, fudbalski klub Koronel Bolognesi koristi ovaj stadion. Stadion ima mesta za 19.850 gledalaca. Stadion je dobio ime po Horgeu Basadre Grohmanu (1903–1980), peruanskom istoričaru. Stadion je renoviran 2004. godine i da bi se mogao koristiti za utakmice na Kopa Amerika 2004. Taj turnir se igrao u Peruu od 6. do 25. jula. Na ovom stadionu održane su 2 utakmice, jedna u grupnoj fazi turnira i četvrtfinale između Paragvaja i Urugvaja (1–3). Godine 2011. stadion je ponovo korišćen za međunarodni turnir. Ovaj put ya Južnoameričko fudbalsko prvenstvo do 20 godina - 2011, koje se održalo u Peruu od 16. januara do 12. februara. Odigrano je 8 utakmica u grupama.

Koji fudbalski klub koristi Stadion Horje Basadre?

Fudbalski klub Koronel Bolognesi koristi Stadion Horhe Basadre.

Eze Vinsent Okeuhi (; 6. jun 1994) nigerijski je fudbaler. Igra na poziciji napadača, a trenutno nastupa za Šahtjor iz Soligorska. Fudbalom je počeo da se bavi u akademiji Kolins Edvins iz Lagosa, da bi 2012. godine došao u Tursku. U toj zemlji je i debitovao u seniorskom fudbalu, kada je tokom drugog dela sezone 2012/13. odigrao osam utakmica za drugoligaša Kartalspor, koji je na kraju sezone ispao u treći rang. Nakon toga je otišao na Kipar i potpisao za Apolon iz Limasola. Kao mlad igrač nije uspeo da se izbori za mesto u Apolonu, pa je prešao u drugi kiparski klub Nea Salaminu gde je za sezonu i po odigrao 37 prvenstvenih mečeva i postigao pet golova. U leto 2015. prelazi u svoj treći klub na Kipru, Omoniju iz Nikozije. Tu je uglavnom bio rezervista, i odigrao je 13 prvenstvenih utakmica uz jedan postignut gol. U leto 2017. godine, dolazi u Srbiju i potpisuje ugovor sa Metalcem iz Gornjeg Milanovca. U dresu Metalca je tokom prvog dela sezone 2017/18. u Prvoj ligi Srbije na 13 odigranih utakmica postigao osam golova. U januaru 2018. je potpisao ugovor sa Vojvodinom. Nakon dve godine u ekipi Vojvodine, Eze u januaru 2020. menja sredinu i prelazi u beogradski Čukarički. Godinu dana je bio igrač Čukaričkog, nakon čega je u januaru 2021. potpisao za Šahtjor iz Soligorska.

Koji je bio prvi klub u Srbiji za koji je Eze Vinsent Okeuhi potpisao ugovor?

Metalac iz Gornjeg Milanovca.

Svemirske lopte () je američka naučnofantastična komedija iz 1987. godine, koju je režirao, producirao i napisao Mel Bruks. U glavnim ulogama su Bruks, Džon Kendi, Rik Moranis, Bil Pulman, Dafni Zuniga, Dik van Paten, Džordž Vajner i Džoun Rivers. Kao i u većini Bruksovih filmova, u ovom filmu se pojavljuju Dom Deluiz i Rudi de Luka, u kameo ulogama. Postavka filma i likovi parodiraju originalnu trilogiju Ratovi zvezda, kao i druge naučnofantastične franšize i popularne filmove, uključujući Zvezdane staze, Osmi putnik, Čarobnjak iz Oza, 2001: Odiseja u svemiru i Planeta majmuna. Film je izašao 24. juna 1987. godine, realizovan od strane kompanije Metro-Goldwyn-Mayer i dobio je pomešane kritike. Od tada je postao kultni klasik i jedan od najpopularnijih Bruksovih filmova. Loun Star i njegov kopilot, polučovek, polupas po imenu Barf, bezbrižno lete galaktikom i uživaju u svome lagodnom životu. Nevoljno odlučuju da spasu princezu Vespu od zlog vladara Darka Helmeta koji želi da ukrade sav vazduh sa njene planete, Druidije. Zarobljeni u okrutnome pustinjskom svetu sa Vespom i njenom robotskom pratiljom po imenu Dot Matriks, Loun Star i Barf bespomoćni su kada Helmet dođe da otme princezu. Međutim, pomoć pristiže u liku Jogurta, čarobnjaka koji Loun Stara upoznaje sa tajanstvenom moći poznatoj kao Švarc. Sustižući Helmeta u trenutku kad on pretvara svoj svemirski brod u divovski usisivač u orbiti oko Druidije, neodlučni junaci pobrinuće se za dramatičan konačni obračun.

Šta Dark Helmet želi da ukrade sa planete Druidije?

Dark Helmet želi da ukrade sav vazduh sa planete Druidije.

Otkriven je na fotografijama svemirskog teleskopa Habl, 15. juna 2005. godine. Na istim fotografijama otkriven je još jedan Plutonov satelit – Nikta. Prva istraživačka sonda koja će posetiti Hidru i ostale Plutonove prirodne satelite biće Novi horizonti, u julu 2015. godine.

Koja je prva istraživačka sonda koja će posetiti Hidru?

Novi horizonti.

Pokahontas 2: Putovanje u novi svet () je američki animirani film kompanije Volt Dizni iz 1998. godine. Film predstavlja nastavak Pokahontas iz 1995. godine. Pokahontas putuje u Englesku kako bi sprečila rat britanaca i Indijaca. Njen vodič i pratilac je kraljevski izaslanik Džon Rolf. Oni iako se jedno drugome dopadaju, Pokahontas žudi za Džonom Smitom. Nakon sukoba sa zlim Retklifom, nestali Džon se smatra mrtvim. Retklif govori kralju da su Indijanci kod Džejmstauna divljaci, dok Pokahontas ulazi u visoko društvo, nadajući se da će dokazati suprotno time što će predstaviti civilizovan nastup na Lovačkom balu. Retklif pokušava na sve načine da sabotira Pokahontasin plan. Zbog lošeg nastupa na balu, Pokahontas biva zarobljena, dok je spasavaju Džon Rolf sa pomoći Džona Smita. Pokahontas uspeva da ubedi kralja kako su Indijanci civilizovani, dok kralj odlučuje da ne ratuje sa Indijancima. Pokahontas odlučuje da se vrati u Ameriku (Novi svet) zajedno sa Džonom Rolfom, sa kojim je stupila u ljubavnu vezu, dok napušta Džona Smita koji kreće na svoj sopstveni put.

Šta odlučuje kralj nakon što Pokahontas ubedi da su Indijanci civilizovani?

Kralj odlučuje da ne ratuje sa Indijancima.

Frankenštajn () je američki kratki nemi horor film iz 1910. godine, režisera i scenariste Dž. Sirla Doulija, zasnovan na romanu Frankenštajn ili moderni Prometej Meri Šeli. Film se smatra prvom adaptacijom Šelinog dela, a producirao ga je Tomas Edison. Mala glumačka ekipa, koja nije potpisana na preživelim kopijama iz 1910. godine, uključuje Ogastusa Filipsa, Čarlsa Ogla i Meri Fuler. Opisan kao „liberalna adaptacija čuvene priče gospođe Šeli”, film prikazuje mladog Frankenštajna (njegovo ime u knjizi, Viktor, nije pomenuto u filmu) koji otkriva „misteriju života” nakon dve godine na univerzitetu. On daje život stvorenju napravljenim mešanjem različitih hemikalija, a čudovište prati Frankenštajna nazad do kuće njegovih roditelja. Zaključak, potpuno drugačiji od knjige Meri Šeli, pokazuje kako stvorenje nestaje nakon što je ugledalo sopstveni odraz u ogledalu, a da nije ubilo Viktorovog mlađeg brata ili njegovu verenicu Elizabet, kao što se dogodilo u romanu. Opis radnje filma u izdanju studijskog časopisa Edison Kinetogram iz 1910. godine daje značajne detalje o ovoj ekranizaciji:

Ko je producirao ovaj film?

Film Frankenštajn je producirao Tomas Edison.

Sveti mučenik Razumnik (Sinezije, Sinesije, Sinet, Sinetos; u slovenskoj tradiciji je uobičajeno da se prati njegovo ime; dr. grč. Συνετος; 3. vek) je bio čtec u crkvi grada Rima, hrišćanski mučenik. Razumnik je rođen u Rimu i u mladosti su ga roditelji dali rimskom episkopu da ga uči svetim knjigama. Zahvaljujući svojoj sposobnosti i marljivosti, postao je čtec. Mnoge ljude je poučavao veri u Hrista, neprestano kritikovao i odvraćao od neznaboštva. Njegovi postupci bili su prijavljeni vladaru. Car Aurelijanom naredo je da Razumnik bude uhvaćen. Zatražio je od njega da prinese idolima žrtvu. On je to odbio i ismejao cara. Car ja zbog toga naredi da ga biju volovskim žilama tako nemilosrdno, da se sva zemlja oko njega napunila krvlju. Zatim je bačen u tamnicu. Narednog dana sveti mučenik je ponovo izveden na sud. Tada su ga položili na usijanu gvozdenu lesu; i tada svetom mučeniku dođe s neba glas od Boga, koji ga je krepio i sokolio na mučeništvo i pade velika kiša, i ugasi oganj; i sveti ostade nepovređen. Posle toga, po carevom naređenju, iskopana je duboka jama, sva načičkana kopljima, sa oštricama uvis. I mučenik bi bačen na ta koplja u toj jami. Ali ga Gospod isceli od svih tih rana i učini potpuno zdrava. Car na kraju naredi, de svetom mučeniku odseku glavu mačem.

Ko je bio Sveti mučenik Razumnik?

Sveti mučenik Razumnik bio je hrišćanski mučenik koji je bio čtec u crkvi grada Rima i poučavao ljude veri u Hrista.

Ostrva Palma su veštačka ostrva u Dubaiju, Ujedinjenim Arapskim Emiratima na kojima će biti izgrađene veliki komercijalni i stambeni objekti. Ostrva su Palma Džumeirah, Palma Džebel Ali i Palma Deira. Ostrva će biti izgrađena u obliku palme, okržena polumesecom i imaće veliki broj stambenih i centara za razonodu. Nalaze se u blizini obale UAE u Persijskom zalivu i pružiće gradu Dubai 520 km dodatnih kilometara plaže. Prva dva ostrva će se sastojati od 100 miliona kubnih metara kamena i peska. Palma Deira će biti sastavljena od oko 1 milijarde kubika peksa i kamena. Sav materijal je iz UAE. Među tri ostrva će biti više od 100 luksuznih hotela, ekskluzivne vile sa plažom, stanovi, marine, vodeni parkovi, restorani, tržni centri, sportski objekti... Izgradnja Palme Džumeirah je počela u junu 2001. Ubrzo nakon toga, započeti su radovi i na ostrvu Palma Džebel Ali. Palma Deira, površine 46,35 km², započeta je u oktobru 2004. Prvobitno, pre svetske ekonomske krize, planirano je da izgradnja ostrva traje 10 do 15. godina. Belgijska kompanija -{Jan de NUB}- i holandska -{Van Oord}- su izgradile ostrva od peska sa dna Persijskog zaliva. Pesak nanose brodovi-bageri, navođeni DGPS-om. Palma Džumeirah ima više od 7 miliona stena. Svaki kamen je posebno postavljen dizalicom. -{Jan De Nul}- je ostrvo Palma Džebel Ali započeo 2002. a završio 2006. godine.

Koje su tri veštačka ostrva u Dubaiju poznata kao Ostrva Palma?

Tri veštačka ostrva u Dubaiju poznata kao Ostrva Palma su Palma Džumeirah, Palma Džebel Ali i Palma Deira.

Kosmos-1593 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-1593 je lansiran sa kosmodroma Tjuratam, Bajkonur, SSSR, 4. septembra 1984. Raketa-nosač Proton je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 700 kilograma. Kosmos-1593 je bio navigacioni satelit.

Odakle je lansiran Kosmos-1593?

Kosmos-1593 je lansiran sa kosmodroma Tjuratam, Bajkonur, SSSR.

Nauru je na Olimpijskim igrama u Rio de Žaneiru 2016. učestvovao šesti put od prijema u MOK. Učestvovao sa dvojicom sportista, koji su se takmičili u dva sporta. Nauru, zajedno sa još 8 zemalja imao je jednu od najmanjih delegacija na Igrama. Manje sportisti imao je samo Tuvalu, koji je bio prestavljen sa jednim sportistom. Nauru je dobio poziv od -{IWF} da na neiskorišćenu kvotu za Okeaniju pošalje jednog dizača tegova u muškoj konkurenciji do 56 kg.

Koliko sportista je predstavljalo Nauru na Olimpijskim igrama u Rio de Žaneiru 2016.?

Dvojica sportista.

Kosta Šokica (Žabalj, 10. jul 1919 — Novi Sad, 26. novembar 1941) bio je grafički radnik, komunista, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, jedan od organizatora antifašističkog pokreta otpora na području Novog Sada. Rođen u Žablju. Osnovnu školu završio je u Beogradu gde je živeo od 1926. godine. Po povratku u Novi Sad odlazi na zanat grafičkog radnika u štampariji Jovanović i Bogdanov. Aktivno se uključio u radnički pokret u Novom Sadu 1936. godine. Krajem 1938. godine postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a 1940. godine, postaje član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, Kosta je radio na pripremi i organizovanju oružane borbe u Novom Sadu. Na predlog koji su dali Kosta Šokica, Radivoj Ćirpanov i Borislav Prodanović pristupilo se formiranju Novosadskog partizanskog odreda u julu 1941. godine. Nakon sloma Novosadskog partizanskog odreda 26. jula 1941. godine Kosta se uključuje u diverzantske akcije u Novom Sadu. Početkom oktobra na sastanku PK KPJ doneta je odluka o formiranju OK KPJ u Novom Sadu, a za njenog sekretara izabran je Kosta Šokica. Prilikom oružanog sukoba na terenu Šajkaške ranjen je i zarobljen 18. oktobra 1941. godine. Bio je podvrgnut lečenju sa ciljem da se fizički osposobi za saslušavanje i istragu pred okupacionim sudom. U novembru 1941. godine je skinuo zavoje sa sebe i umro od posledica krvarenja. U Novom Sadu klub penzionera i jedna ulica nosi ime Koste Šokice. Na uglu ove ulice nalazi se spomen ploča sa njegovim likom. Ploča je rad vajara Ljubomira Denkovića iz Novog Sada, postavljena 1972. godine. Ploča je 2015. godina nestala, a 2022. godine postavljena je replika na njeno mesto.

Koje godine je formiran Novosadski partizanski odred?

Novosadski partizanski odred je formiran u julu 1941. godine.

Hrišćanski anarhizam je verovanje da je Bog - kroz Isusovo učenje - jedini autoritet, koji je odgovoran za hrišćane. Hrišćanski anarhisti smatraju da vlade i Crkve nemaju nikakvu vlast nad njima i drugim ljudima ili da ne bi trebalo da imaju. Hrišćanski anarhisti veruju da je anarhizam kompletno saglasan sa Svetim Pismom. Oni govore da je Hristos bio zato neomiljen u sanhedrinu, velikom savetu jevrejskih prvoseštenika i glavara, jer su ga smatrali jevrejskim anarhistom koji je prizivao revoluciju. Govore takođe da se sloboda kroz Hristovo učenje daje opravdavati.

Šta hrišćanski anarhisti smatraju da vlade i Crkve nemaju nad njima?

Hrišćanski anarhisti smatraju da vlade i Crkve nemaju nikakvu vlast nad njima.

Kraljevski muzej lepih umetnosti (, ) u Briselu je belgijska državna zbirka umetničkih slika i skulptura. Glavni deo zbirke se nalazi u zgradama u blizini Kraljevske palate (muzej stare umetnosti i muzej moderne umetnosti), dok se u mestu Iksel nalaze muzeji Antoana Virca i Konstantina Menijea. Ovaj muzej je osnovao Napoleon Bonaparta 1801. pod imenom Briselski muzej lepih umetnosti. Otvoren je za javnost 1803. Muzej sadrži više od 20.000 crteža, skulptura i slika, od ranog 15. veka do danas. Najbogatija je kolekcija flamanskog slikarstva koja sadrži dela Rohira van der Vejdena, Robera Kampena, Antonijusa van Dajka, Jakoba Jordansa, a posebne sobe su posvećene Piteru Brojgelu Starijem i Peter Paulu Rubensu. Još jedan čuveni eksponat je slika „Maraova smrt“ francuskog umetnika Žak Luj Davida. Kolekcija savremene umetnosti čuva dela umetnika poput Rene Magrita, Džejmsa Ensora, Paula Klea, Marka Šagala i Pabla Pikasa.

Gde se nalazi Kraljevski muzej lepih umetnosti?

Kraljevski muzej lepih umetnosti se nalazi u Briselu, Belgija.

Marakuja () biljna je vrsta iz porodice Passifloraceae. Domovina ove voćke je Paragvaj, Brazil i severoistočna Argentina (pokrajine Korijentes i Misiones). Imena za ovu voćku nisu jedinstvena. U Ujedinjenom Kraljevstvu i SAD-u je zovu passion fruit, u Australiji i na Novom Zelandu je passionfruit, u delu Južne Amerike i i Južnoj Africi je granadilla, u Izraelu je pasiflora, u Venezueli je parchita. Ime maracujá je u Brazilu, Ekvadoru, Peruu i Paragvaju, maracuyá u Peruu, Kolumbiji i Panami, havajsko ime je lilikoi, zimbabveski jezik šona je zove magrandera, indonezijsko ime je markisa, a na vijetnamskom se zove lạc tiên, chanh dây i chanh leo. Komercijalno se uzgaja zbog svog ploda. Uzgaja se u krajevima koji nikad nemaju mraza u Indiji, na Šri Lanci, Novom Zelandu, Karibima, u Brazilu, Kolumbiji, Ekvadoru, Indoneziji, Peruu, Kaliforniji, Floridi, na Haitiju, Havajima, Australiji, u istočnoj Africi, Meksiku, Izraelu, Kostarici i u Južnoj Africi. Oblik marakujinog ploda može biti okrugao i ovalan. Boja može biti od žute i tamnoljubičaste kad sazri. Tvrdoća može varirati, pa plod može biti i mek i tvrd. Unutrašnji deo ploda je sočan i pun brojnim semenom. Plod se može jesti, od njega se pravi sok, a često se dodaje drugim vrstama voća radi poboljšanja ukusa. Da bi se jelo voće, trebalo bi se zreli plod ostaviti nekoliko dana radi povećanja nivoa slatkoće i poboljšanja ukusa. Dva pojavna oblika marakuje se razlikuju po spoljnom izgledu. Svetložuta vrsta je poznata kao zlatna marakuja (). Može narasti do veličine grejpfruta. Kora je glatka, sjajna. Koristi se kao podloga za ljubičastu marakuju u Australiji. Tamnoljubičasta marakuja je manja od limuna, manje je kisela od žute marakuje, a bogatija je ukusima i mirisima.

Kako se zove marakuja u Ujedinjenom Kraljevstvu?

Marakuja se u Ujedinjenom Kraljevstvu zove passion fruit.

Crkva Hristovog rođenja (, Hram-pametnik „Rozhdestvo Hristovo“), poznatiji kao Šipka Memorijalna crkva je bugarska pravoslavna crkva izgrađena blizu grada Šipke na Staroj planini između 1885. i 1902. godine, prema dizajnu Antonija Tomiškova, u sedamnaestovekovnom ruskom crkvenom stilu, pod nadzorom arhitekte Aleksandra Pomeranceva. Crkva je oslikana dva puta – prvi put 1902. god. od strane G. Mesojedova i Antona Mitova i drugi put, od 1957. do 1959. god., od kolektiva pod rukovodstvom N. Rostovceva. Ikonostas za crkvu je odrađen po projektu profesora A. Pomeranceva. Crkva je, zajedno sa ostalim delovima kompleksa spomenika u Šipku, posvećeno ruskim, ukrajinskim i bugarskim vojnicima koji su pali za slobodu Bugarske u Rusko-turskom ratu 1877-1878.. Crkva je zvanično otvoren 28. septembra 1902. godine u prisustvu generala ruske vojske i mnogih časnih gostiju. Otvaranje i osveštenje crkve odigralo se na 25-u godišnjicu bitke kod Šipke. U 1970. godini, crkva je proglašena nacionalnim spomenikom kulture. Crkveni zvonik je visine 53 metara a zvona, od kojih je najteže teško 12 tona, su izlivena od čaura koje su skupljene posle bitaka. U samom hramu, nalaze se 34 mermerne ploče na kojima su uklesana imena ruskih i bugarskih dobrovoljaca palim u borbama. Posmrtni ostaci položeni su u 17 kamenih sarkofaga u crkvenoj kripti.

Ko je oslikao ikonostas za crkvu?

Ikonostas za crkvu je odrađen po projektu profesora A. Pomeranceva.

Mark Markez Alenta (; Cervera, 17. februar 1993) je profesionalni španski sportski motociklista i višestruki šampion MotoGP (Moto Grand Prix) kategorije. Šampion je postao 2013, 2014, 2016, 2017, 2018. i 2019. godine. Markez je postao poznat kada je prvi put 2013. osvojio prvo mesto na kraju sezone. Mark ima i mlađeg brata Aleksa Markeza koji takođe vozi trke u MotoGP kategoriji.

Ko je mlađi brat Marka Markeza?

Mlađi brat Marka Markeza je Aleks Markez.

Pojam saundtrek izvorno znači „zvučna traka”; tonski zapis muzičke pratnje filma, scenskog dela, televizijske serije itd. Danas se pod tim pojmom najčešće podrazumeva samo muzika iz filmova i video-igara, koja se često objavljuje posebno na saundtrek CD-ovima. Razlikuje se od filmske muzike po tome što ne mora nužno da prati scene iz filma i pruža potpun doživljaj i kao zaseban proizvod. Ponekad se muzika snima samo za film (Groznica subotnje večeri), a često sadrži muziku raznih izvođača kako bi tematski pratila film. Henri Mančini, koji je osvojio nagradu Emi i dva Gremija za svoj saundtrek televizijske serije Piter Gan, bio je prvi kompozitor koji je postigao veliki uspeh među širom publikom. I danas mnogi prepoznaju temu iz Piter Gana, iako im je izvorna televizijska serija nepoznata.

Kako se razlikuje saundtrek od filmske muzike?

Saundtrek se razlikuje od filmske muzike po tome što ne mora nužno da prati scene iz filma i pruža potpun doživljaj i kao zaseban proizvod.

Crkva Svetog Vaznesenja Hristovog u Nevesinju je hram Srpske pravoslavne crkve koji se nalazi u Nevesinju u Republici Srpskoj. Pripada Eparhiji zahumsko-hercegovačkoj. Hram je posvećen Vaznesenju Hristovom, a podignut je između 1879 i 1886. godine. Nacionalni je spomenik Bosne i Hercegovine. Crkva Svetog Vaznesenja Hristovog građena je u periodu od 1879. do 1886. godine, kada je i osvećena 15. avgusta od strane mitropolita Ignjatija. Glavni neimar bio je Tomo Tomašević iz Sutorine. Kamen za zidanje crkve donesen je iz Ždrijela u Bojištu. Godine 1926. crkva je primila prilog za zvona od strane Milana Vučkovića, preduzetnika iz Južne Afrike koji je rodom iz Miljevca. Zvona su izlivena u livnici Jakova Cukrova u Splitau; a na zvonima je izliven natpis koji glasi: Ljeta Gospodnjeg 1926. darova hramu Voznesenija Hristova u Nevesinju Milan Vučković iz Miljevca za spomen svojim roditeljima Obrenu i Cvijeti umrlim 1903. godine i bratu Prodanu umrlom 1922. godine u 24. godini svoga mlađanog života. Do 1936. crkveni krov bio je pokriven kamenim pločama. U Drugom svjetskom ratu crkvu su zapalile ustaše, a po završetku rata, komunističke vlasti pretvorile su crkvu u skladište vune i žita. Narod se nije pomirio sa odlukom vlasti, pa je tako ukinuto skladište. Na praznik Pokrova Presvete Bogorodice 1951. godine u crkvi je služio svetu arhijerejsku liturgiju episkop Longin. Crkva u Nevesinju pripada jednobrodnim bazilikama sa pripratom, naosom i oltarskim prostorom. U arhitektonskom stilu crkve prisutni su elementi neoromanike vidljive u pravougaonoj osnovi, masivnim zidovima koji nemaju mnogo otvora, jednostavnim izduženim i lučno završenim prozorima te pravougaonom portalu. Dimenzije hrama mjerene spolja iznose 9h20 metara.

Ko je služio svetu arhijerejsku liturgiju u crkvi 1951. godine?

Episkop Longin.

21 — Potpuno punoletan () je američka filmska komedija iz 2013. godine u režiji i po scenariju Džona Lukasa i Skota Mura. Glavne uloge glume: Džastin Čon, Majls Teler i Skajlar Astin, a prati trio prijatelja koji izlaze kako bi proslavili Džefov 21. rođendan, uprkos tome što sledećeg jutra ima intervju na medicinskom fakultetu Prikazan je 1. marta 2013. godine u SAD, a 28. marta u Srbiji. Dobio je uglavnom negativne recenzije kritičara i zaradio 48 miliona dolara. Student koledža, odlikaš, Džef Čang (Džastin Čon) oduvek je radio ono što se od njega očekivalo. Ali kad ga njegova dva najbolja druga, Kejsi (Skajlar Astin) i Miler (Majls Teler) iznenade i posete na njegov 21. rođendan, on odlučuje da uradi nešto neočekivano, za promenu, iako ga sledećeg jutra čeka presudni razgovor za prijem na Medicinski fakultet.

Koliko je novca film zaradio?

Film "21 — Potpuno punoletan" zaradio je 48 miliona dolara.

Bitka kod Bafeona vođena je 27. jula 1302. godine između osmanske vojske pod Osmanom I sa jedne i Vizantijskog carstva pod komandom Đorđa Mouzalona sa druge strane. Bitka je deo Vizantijsko-osmanskih ratova, a završena je pobedom Osmanlija. Osmanlije su pod Osmanom I upadali na teritorije Vizantije tokom poslednje dve decenije 13. veka. Zbog toga vizantijski car Mihailo IX organizuje pohod na Osmanlije u proleće 1302. godine. Osman je izbegavao otvorenu borbu i veštim manevrima izolovao Mihailovu vojsku u Magneziji. Tako je Mihailov pohod osuđen na neuspeh, pa je on odlučio da se vrati u Carigrad. Kako bi osujetio napad Osmanlija na Mihailovu vojsku, njegov otac Andronik šalje na Osmanlije odred od 2000 ljudi pod komandom Đorđa Mouzalona. Osman sakuplja vojsku od 5000 ljudi i napada vizantijsku vojsku kod Bafeona. Vizantijska vojska je razbijena, a ostatak se povukao nazad na vizantijsku teritoriju.

Kako je završena Bitka kod Bafeona?

Bitka kod Bafeona je završena pobedom Osmanlija.

Kosmos-538 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-538 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 14. decembra 1972. Raketa-nosač R-7 Semjorka () (8K71, NATO oznaka -{SS-6 Sapwood}-) sa dodatim stepenom je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 6300 kilograma. Kosmos-538 je bio osmatrački satelit.

Kakva je bila svrha satelita Kosmos-538?

Svrha satelita Kosmos-538 bila je osmatranje.

Goodwill Pharma je kompanija, koja je u potpunosti u mađarskom vlasništvu i zapošljava domaću radnu snagu, osnovao ju je bračni par lekara u Segedinu 1997. Osnovni profil kompanije u početnom periodu je bio posredovanje u zapošljavanju ljudi na polju farmacije, a kasnije su bili ekskluzivni distributeri mnogih poznatih lekova. Poslednjih godina stavljaju veliki naglasak na razvoj svojih lekova i prirodnih dodataka ishrani. Do danas su postali jedna od vodećih farmaceutskih kompanija na teritoriji Mađarske. U Srbiji je osnovana ćerka firma, Goodwill Pharma doo, 2003.-e godine sa sedištem u Subotici. Ova kompanija se bavi registracijom lekova, promocijom istih na terenu, uvozom i distribucijom. Takođe, poseduje svoj lanac Goodwill Apoteka širom Srbije, a prva je otvorena u Subotici 2007.-e godine. Njihov portfolio sadrži proizvode visokog kvaliteta, ali sa pristupačnim cenama, kao i generičke i originalne lekove. Imajući u vidu potrebe modernog doba kako odraslih tako i dece, pored lekova u ponudi se nalaze brojni dodatci ishrani prirodnog porekla i dodatci ishrani za specijalne medicinske namene. Naslednici mađarskog Nobelovca, Sent Đerđi Alberta, poverili su segedinsku Goodwill Pharmu sa čuvenjem imena Sent Đerđi Albert, koji stoji pod zaštitom autorskih prava. U svetlu rada ovog Profesora, kompanija je stvorila jednu porodicu proizvoda sa C vitaminom, a 1% od ukupnog prometa, koji se bude ostvario između 16.09. do 31.12. biće usmeren ka stipendiranju nadarenih studenata.

Kome je povereno čuvanje imena Sent Đerđi Albert kompaniji Goodwill Pharma?

Povereno je čuvanje imena Sent Đerđi Albert kompaniji Goodwill Pharma.

Četvrte Evropske igre u dvorani 1969. bile su poslednje atletsko takmičenje ovog tipa, koje su od 1970. postale 1. Evropsko prvenstvo u atletici u dvorani. Igre su održane u Beogradu 8. i 9. marta u Hali 1 Beogradskog sajma. Na Igrama su učestvovale 23 reprezentacije, koje su se takmičile u 23 discipline (14 muških i 9 ženskih). Najuspešniji takmičar na igrama bila je Irena Ševinjska iz Poljske sa 2 zlatne i 1 bronzanom medaljom, a kod muškaraca takođe Poljaci Jan Balahovski i Andžej Badenski sa po 2 zlatne medalje. U ekipnpj konkurenciji najbolji su bili predstavnici Istočne Nemačke sa sa 11 medalja (7 zlatnih, 1 srebrna i 3 bronzane). Isti broj medalja osvojilai su i takmičari Sovjetskog Saveza ali drugačjeg sjaja (4 zlatne, 4 srebrne i 3 bronzane).

Koliko je disciplina bilo na Evropskim igrama u dvorani 1969. godine?

Na Evropskim igrama u dvorani 1969. godine bilo je 23 discipline.

Felingov reagens je hemijska supstanca koja se koristi za diferenciranje između u vodi rastvornih aldehidih i ketonskih funkcionalnih grupa, i kao test za monosaharide. Ovaj test je razvio nemački hemičar Herman von Feling 1849. Felingov reagens se uvek sveže priprema u laboratoriji. On se inicijalno pravi kao dva zasebna rastvora, reagensi A i B. Felingov reagens A je plavi vodeni rastvor bakar(II) sulfata, dok je Felingov reagens B bezbojni vodeni rastvor kalijum natrijum tartrata (takođe poznat kao Ročelova so) i jake alkalije (obično natrijum hidroksida). Spajanjem rastvora nastaje tartaratni kompleks bakar(II)-jona, koji ima ulogu da spreči taloženje bakar(II)-hidroksida. Felingov reagens služi za dokazivanje prisustva redukujućih šećera. Felingov reagens oksiduje u vodi rastvorne aldehide pri čemu se izdvaja crven talog bakar(I)-oksida, -{Cu2O}-. Monosaharidi (aldoze) se oksiduju Felingovim reagensom u aldonske kiseline. Glukoza na taj način prelazi u glukonsku kiselinu.

Kako se priprema Felingov reagens?

Felingov reagens se priprema tako što se prvo naprave dva zasebna rastvora - reagens A koji je plavi vodeni rastvor bakar(II) sulfata i reagens B koji je bezbojni vodeni rastvor kalijum natrijum tartrata i jake alkalije (natrijum hidroksida). Nakon toga se ovi rastvori spoje kako bi se formirao tartaratni kompleks bakar(II)-jona.

Dogerland je bilo kopneno područje, pokriveno tundrom koje je povezivalo Veliku Britaniju sa kontinentalnom Evropom i bio je naseljena oblast sve dok porast nivoa mora na kraju poslednjeg ledenog doba pre nekih 8.000 do 10.000 godina nije potopio područje i od Britanije napravio ostrvo. To područje danas pokriva jug Severnog mora. Geološka i arheološka ispitivanja sugerišu da je to bilo bogato stanište sa gustom populacijom. Prve predmete počinju ribarskim mrežama da vade ribari oko 1930. godine. Bilo je dosta nalaza vrhova strela, jelenskih rogova, fosilizovanih kostiju i raznog alata. Kasnijih godina počinju i prva arheološka istraživanja, kako podvodna, tako i na obalama i kopnu, gde arheolozi nalaze na skelete mamuta, lavova, ždralova i drugih životinja. Tokom 1970. godine i kasnije arheolozi u priobalnim mestima u Danskoj i Francuskoj nalaze i grobove iz doba mezolita. Zadnjih godina međunarodni timovi nastavljaju iskopavanja i istraživanja potopljenog krajolika Dogerlanda arheogeofizičkom tehnikom, kompjuterskim simulacijama i molekularnom biologijom, kako bi proučili nekadašnje ekološke promene i dokumentovali ljudski prelazak od lovca-sakupljača do poljoprivrednih zajednica.

Koje su životinje pronađene tokom arheoloških istraživanja na Dogerlandu?

Arheolozi su pronašli skelete mamuta, lavova, ždralova i druge životinje tokom istraživanja na Dogerlandu.

Kosmos-389 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-389 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 18. decembra 1970. Raketa-nosač R-7 Semjorka () (8K71, NATO oznaka -{SS-6 Sapwood}-) sa dodatim stepenom je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 3800 kilograma. Kosmos-389 je bio satelit namijenjen za elektronsko izviđanje, javljanje i navođenje.

Koja je masa satelita Kosmos-389 pri lansiranju?

Masa satelita Kosmos-389 pri lansiranju iznosila je 3800 kilograma.

Takmičenje u sankanju za žene u pojedinačnoj konkurenciji na Zimskim olimpijskim igrama 2014. u Sočiju održat će se 10. i 11. februara 2014. na ledenoj stazi Sanki u blizini Krasnaje Poljane. Na takmičenju učestvuje ukupno 30 takmičarki iz 15 zemalja, a broj kvota određen je na osnovu plasmana na rang listama svetskog sankaškog kupa u sezoni 2013/14. Maksimalan broj učesnica po NOK-u je 3 (6 najbolje rangiranih zemalja na svetskom kupu), 3 zemlje imaju po dve učesnice, a 6 po jednu. Češka je dobila specijalnu pozivnicu kako bi mogla da nastupi i u ekipnom delu takmičenja, dok je dodatnu pozivnicu dobila i ekipa Kazahstana.

Kada će se održati takmičenje u sankanju za žene na Zimskim olimpijskim igrama 2014?

Takmičenje će se održati 10. i 11. februara 2014.

Kustos je reč latinskog porekla () koja označava čuvara zbirke umetničkih dela, onog koji uređuje, obrađuje i obnavlja zbirku umetničkih dela. Kao čuvar i nadzornik kulturnog nasleđa, kustos je odgovoran za zbirke umetničkih dela, za njena prikupljanja, organizaciju, zaštitu, promociju i istraživanju umetničkih dela. Izrađuje katalog i usko sarađuje sa restauratorima, preparatorima i konzervatorima. Kustos je akademski obrazovana osoba sa specijaliacijom na katedri za muzeologiju a najčešće su to istoričari, istoričari umetnosti, arheolozi i slično. Zanimanje je usko specijalizovano i fokusirano na umetnička dela. On vodi brigu o prikupljanju i čuvanju predmeta, donosi brigu o njima, vodi odgovarajuću dokumentaciju, sprovodi potrebna istraživanja o pojedinačnim predmetima i kolekcijama, priprema predmete za siguran transport. Kustos organizuje izložbe i predstavlja poverene mu predmete javnosti.

Ko je kustos i koja je njegova osnovna uloga?

Kustos je čuvar zbirke umetničkih dela i odgovoran je za njeno uređenje, zaštitu, promociju i istraživanje. Njegova osnovna uloga je da vodi brigu o umetničkim delima, organizuje izložbe i predstavlja ih javnosti.

Stadion Elis park (), poznat i kao Emirejts erlajn park iz sponzorskih razloga () je ragbi i fudbalski stadion u Johanezburgu. Stadion je počeo sa gradnjom 1927, a otvoren je 1928. godine. Na njemu se igralo finale Svetskog prvenstva u ragbiju 1995, koje je osvojio nacionalni tim Južnoafričke Republike. Stadion je bio najmoderniji u zemlji kada je nadograđen 1982. da primi gotovo 60.000 ljudi. Danas, stadion se najviše koristi za ragbi i fudbalske utakmice, a takođe se koristi i za druge velike događaje, kao što su koncerti. On je postao sinonim za ragbi jer jedini put kad ragbi nije igran na Elis parku je bilo tokom 1980. i 1981. kada se stadion nadograđivao. Na ovom stadionu svoje mečeva kao domaćin igraju Lajonsi, ekipa koja se takmiči u Super Ragbi ligi. Na stadionu su se održavali i neki test mečevi u kriketu od 1948 do 1954, ali nije korišćen za kriket prve klase. Stadion je dobio ime po Dž. D. Elisu koji je stavio na raspolaganje prostor za stadion. Stadion je od 2008. do 2012. nosio ime Koka-kola park () zbog dogovora o imenskom pravu sa kompanijom Koka-kola u vrednosti od 56 miliona dolara.

Koja ekipa se takmiči u Super Ragbi ligi kao domaćin na ovom stadionu?

Lajonsi.

Balkan ekspres je jugoslovenski film napravljen 1983. godine u režiji Branka Baletića. Glavne uloge tumače Bora Todorović, Dragan Nikolić i Tanja Bošković. Film je imao velikog uspeha kod publike, pa je 1989. godine snimljen nastavak — „Balkan ekspres 2“, a takođe i mini tv serija „Balkan ekspres”. U nastavku i seriji ulogu Popaja umesto Dragana Nikolića preuzima Aleksandar Berček, ulogu Lili umesto Tanje Bošković Anica Dobra, a ulogu Boška umesto Gojka Baletića preuzima Milan Štrljić. Film je 1983. godine dobio nagradu za najbolji scenario na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji. Jugoslovenska kinoteka je, u skladu sa svojim ovlašćenjima na osnovu Zakona o kulturnim dobrima, 28. decembra 2016. godine proglasila sto srpskih igranih filmova (1911-1999) za kulturno dobro od velikog značaja. Na toj listi se nalazi i film "Balkan ekspres".

Kada je snimljen nastavak filma "Balkan ekspres 2"?

Nastavak filma "Balkan ekspres 2" je snimljen 1989. godine.

Vladislav Dajković (Cetinje, 13. januar 1992) crnogorski je političar i politikolog. Dajković je predsednik Slobodne Crne Gore. Bivši je generalni sekretar Prave Crne Gore. Dajković je rođen 13. januara 1992. godine na Cetinju. Završio je Srednju ekonomsku školu „Mirko Vesović” u Podgorici, a potom i studije na Fakultetu za međunarodnu ekonomiju Univerziteta Megatrend u Beogradu. U oktobru 2020. godine je završio master studije na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu. Usavršavao je engleski jezik tokom boravka u Vašingtonu. Dajković se 2014. godine pridružio Pokretu za neutralnost, koji je vodio kampanju protiv članstva Crne Gore u NATO. Istovremeno je bio član DEMOS-a. Uspostavio je i saradnju sa Borisom Malagurskim. Zajedno sa Markom Milačićem je 2018. godine osnovao Pravu Crnu Goru i postao njen generalni sekretar. Međutim, razišli su se već krajem 2019. godine, posle čega Dajković nastavlja samostalni aktivizam. Obratio se učesnicima Trećeg sabora Srpske desnice Miše Vacića, sa kojima ima saradnju. U prijateljskim odnosima je sa gradonačelnikom Banjaluke Draškom Stanivukovićem. Učestvovao je na protestima i litijama protiv usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti, tokom kojih je na svom fejsbuk profilu uživo prenosio događaje i represivne akcije policije, zbog čega je stekao široku popularnost. Javno je podržao izbornu listu koalicije Za budućnost Crne Gore na čelu sa Zdravkom Krivokapićem na parlamentarnim izborima 30. avgusta 2020. godine i učestvovao u njenoj kampanji.

Ko je predsednik Slobodne Crne Gore?

Vladislav Dajković.

Lokalitet Ostrovo je arheološko nalazište na velikoj dunavskoj adi 5-{km}- zapadno od Velikog Gradišta i 1,5-{km}- severoistočno od današnjeg sela Ostrova. Površinski nalazi otkriveni na više lokacija u severnom i istočnom delu ade svedoče o trajanju života na ovom prostoru u širokom vremenskom rasponu od gotovo 2000 godina. Tokom 1967. godine obavljena su sondažna arheološka istraživanja na potezu „Tavan” i potvrdila su rezultate na koje su ukazivali površinski nalazi. Otkriveni su tragovi naselja iz starijeg gvozdenog doba (800-600 godina pre nove ere). Uglavnom je reč o poluukopanim zemunicama sa zidovima od pletera, oblepljenim blatom i brojnim pokretnim nalazima grnčarije karakteristične za prostor Vojvodine. Nalazi iz antičkog perioda su sporadični (najviše je keltskih) i govore o prolaznom, kratkotrajnom naseljavanju, dok je u periodu 9 — 10. veka nedaleko od praistorijskog, postojalo i srednjovekovno naselje, sa zemljanim kućama i velikim kalotastim pećima građenim u kombinaciji kamena i zemlje. Srednjovekovna faza je takođe obilovala grnčarijom kuhinjskog tipa (lonci, zdele), tamne boje sa ukrasima u vidu višestrukih valovitih linija.

Kako su građene zemljane kuće u srednjovekovnom naselju nedaleko od lokaliteta Ostrovo?

Zemljane kuće u srednjovekovnom naselju nedaleko od lokaliteta Ostrovo su građene sa velikim kalotastim pećima, koje su bile građene u kombinaciji kamena i zemlje.

Međunarodni aerodrom Abu Dabi (; IATA: AUH, ICAO: OMAA) je aerodrom koja opslužuje Abu Dabi, glavni grad Ujedinjenih Arapskih Emirata. Aerodrom spad au najveće na Bliskom istoku, ali je ipak drugi po značaju u državi, iza Aerodroma u Dubaiju. Poslednjih godina Međunarodni aerodrom Abu Dabi beleži nagli porast obima putničkog saobraćaja - 2017. godine kroz aerodrom je prošlo preko 24 miliona putnika.

Koji je IATA kod Međunarodnog aerodroma Abu Dabi?

AUH

Njen život u potpunosti će se promeniti kada shvati da mora da ispuni davno dato obećanje svog oca, te se uda za bogatog mladića kog nikada nije videla. Iako želi da nastavi obrazovanje i skroman život u okviru svoje porodice, Zehra će u tome biti sprečena. Jedino što joj preostaje jeste da se pojavi na venčanju. Nakon venčanja, kao najmlađa nevesta prelazi u raskošnu vilu svog muža, gde će živeti sa svojom novom porodicom, svekrvom, deverom, i njihovom decom. Emotivni bol i nepravda nateraće je da se suprotstavi svojoj sudbini... Uz pomoć svoje nastavnice, Zehra osmišljava plan bekstva.

Gde će Zehra živeti nakon venčanja?

Zehra će živeti u raskošnoj vili svog muža nakon venčanja.

Papa Pije II (18. oktobar 1405-15. avgust 1464), bio je papa (19. avgusta 1458-15. avgusta 1464). Pije je nasledio na papskoj stolici papu Kalista III. Pije je bio veliki propovednik hrišćanske solidarnosti i nada hrišćanstva. Pije je pokušavao da organizuje novi krstaški rat protiv Osmanlija, a da bi to postigao trebalo je da pomiri ugarskog kralja Matiju Korvina sa nemačkim kraljem Fridrihom III, pošto su ti vladari bili najmoćniji u Evropi. Pije je zbog toga sazvao sabor u Mantovi da bi ih pomirio i Fridriha proglasio za kapetana hrišćanstva, ali taj pokušaj je bio uzaludan, a rat između obeju kraljevstvase nastavio. Za vreme papstva pape Pija sklopljen je savez sa Bosnom, na opšte nezadovoljstvo Ugarske. Kralj Bosne Stefan Tomaš je 23. marta 1461. godine postao vazal Pape Pija, a Tomašov naslednik Stefan je od Pija dobio krunu i u novembru se svečano krunisao u Jajcu. Turci su ubrzo posle toga 1463. godine pokorili Bosnu. Pije je nagovorio Matiju Korvina i mletačkog dužda Kristofora Moroa da sklope savez protiv Osmanlija i oni su u jesen osvojili Bosnu i Moreju. Pije je bio toliko zadovoljan rezultatom rata da je sa hrišćanskom flotom maja 1464. godine došao u Ankonu, odakle je hteo da im se pridruži, ali je umro 15. maja 1464. godine, a nasledio ga je papa Pavle II.

Kada je Pije umro i ko ga je nasledio na papskoj stolici?

Papa Pije II je umro 15. maja 1464. godine, a nasledio ga je papa Pavle II.

Marko Seufatu Nikola Stamenić (; Velington, 19. februar 2002) novozelandski je fudbaler koji trenutno nastupa za Crvenu zvezdu. Nakon nastupa na Novom Zelandu, Stamenić je 2020. godine potpisao za Kopenhagen. U Superligi Danske debitovao je tokom novembra iste godine, u porazu od Randersa na domaćem terenu. Tri godine proveo je pod ugovorom s tim klubom, a u tom periodu je jednu sezonu odigrao na pozajmici za HB Keje. U februaru 2023. godine potpisao je predugovor s Crvenom zvezdom. Predstavljen je dana 23. juna iste godine i zadužio dres sa brojem 6. Za nacionalni tim Novog Zelanda Stamenić je debitovao protiv selekcije Kurasaoa u oktobru 2021. godine. Prvi pogodak postigao je na prijateljskom susretu s Katarom u junu 2023. koji je prekinut usled rasističkog incidenta.

Kada je Marko Stamenić potpisao predugovor sa Crvenom zvezdom?

Marko Stamenić je potpisao predugovor sa Crvenom zvezdom u februaru 2023. godine.

Hram Svetog Nikolaja u Velikom Bonjincu, crkva, podignut je 1866.godine a osvećen 1890. godine nalazi se u Velikom Bonjincu, Crkva pripada Vlasotinačkoj parohiji i Niškoj eparhiji Na osnovu zapisa na kamenoj ploči koja se nalazi sa južne strane Crkve a i na osnovu arhiva Srpske pravoslavne crkve Crkva je podignuta 1866. godine a 1890. je osvećena. Crkva je imala dograđen trem sa zapadne strane. Danas je taj trem porušen i u toku je izgradnja novog trema. U toku drugog svetskog rata Bugari su spalili svu arhivu. Renoviranje crkve počelo je 2012.godine zahvaljujući Ilić Nikoli i ostalim meštanima sela. Dobrovoljne priloge u novcu i materijalu dali su i još daju (2019.g.) meštani i prijatelji iz „rasejanja“ a meštani daju priloge. Veći deo radova izveli su sami sami meštani kroz dobrovoljni rad.

Ko je zaslužan za početak renoviranja crkve?

Renoviranje crkve je počelo zahvaljujući Ilić Nikoli i ostalim meštanima sela.

Po žitiju, Mastridija je živela u Aleksandriji Egipat. U ranoj mladosti je položila zavet na devičanstvo, provodeći život u postu i molitvi. Jedan mladić, žudeći za njom, uporno je pokušavao da ubedi Mastridiju da prekrši zavet čednosti. Preosvećena, umorna od gonjenja, preko sluškinje ga je pozvala u svoju kuću:Mastridija, kada je mladić ušao u nju, bavila se tkanjem platna, i upitala ga je: Sveta Djeva, čuvši da njene oči zavode ljude, šatlom kojim je tkala platno, odmah je sebi izbola oči." — Dimitrije Rostovski. Žitija Svetih (24. novembar)Videvši postupke Mastridije, mladić se pokajao i, uzevši monaštvo, postao je podvižnik.

Šta je Mastridija uradila kada je mladić ušao u njenu kuću?

Mastridija je sebi izbola oči.

Lipje se od raspada Jugoslavije do avgusta 1995. godine nalazilo u Republici Srpskoj Krajini. Do teritorijalne reorganizacije u Hrvatskoj nalazio se u sastavu bivše velike opštine Karlovac. Na popisu stanovništva 1991. godine, naseljeno mjesto Lipje je imalo 89 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:

Kada se raspala Jugoslavija?

Jugoslavija se raspala 1991. godine.

Luksemburg je šesti put učestvovao na Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 2014. održanom u Sopotu od 7. do 9. marta. Reprezentaciju Luksemburga predstavljala je jedna atletičarka, koja se takmičila u trci na 60 metara. Na ovom prvenstvu Luksemburg nije osvojio nijednu medalju. Nije bilo novih nacionalnih, ličnih i rekorda sezone.

Da li je Luksemburg osvojio neku medalju na Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 2014?

Ne, Luksemburg nije osvojio nijednu medalju na Svetskom prvenstvu u atletici u dvorani 2014.

Trkulje (lat. Orthonychidae) su monogenerična porodica ptica pevačica, koja uključuje 3 endemske vrste Australije i Nove Gvineje. Prema nekim autorima vrste porodice Cinclosomatidae bi trebale biti priključene ovoj porodici. Trkulje su loši letači. Mesožderi su, a glavni plen su im insekti i njihove larve. Najveća vrsta, čaučila, se hrani i manjim gušterima. Svoj plen pronalaze kopajući tlo, pri čemu im rep služi kao oslonac. Fosilni zapis nije od velike pomoći pri utvrđivanju porodičnih veza sa drugim porodicama ptica pevačica. Nauci su poznate tri praistorijske vrste. Veoma velika vrsta Orthonyx hypsilophus i neopisana vrsta (nešto manja od australijske trkulje) otkrivena u Piramids Kejv (), su najverovatnije živele u kasnom Pleistocenu. Vrsta Orthonyx kaldowinyeri potiče iz srednjeg ili kasnog Miocena i to je najstarija i najmanja vrsta do danas poznata. Australijska trkulja (Orthonyx temminckii) naseljava Novi Južni Vels i jugoistočni Kvinslend. Krila su joj prugasta, a brada, grlo i grudi mužjaka su bele boje, dok su kod ženke svetlocrvenkasto-narandžaste. Čaučila (Orthonyx spaldingii) naseljava severoistočni Kvinslend i mnogo je veće od druge dve vrste. Perje joj je crne boje, sem grla, koje je kod mužjaka belo, a kod ženke narandžasto-riđe.

Koje su glavne karakteristike trkulja?

Glavne karakteristike trkulja su loše letenje, mesožderne su ptice koje se hrane insektima i njihovim larvama, pronalaze plen kopajući tlo, a najveća vrsta čaučila se hrani i manjim gušterima.

Elena Kejgan (, Njujork, SAD, 28. april 1960) je pridruženi sudija Vrhovnog suda Sjedinjenih Američkih Država. Imenovao ju je Barak Obama, nakon povlačenja Džona Pola Stivensa. Kejgan je preuzela dužnost 7. avgusta 2010. godine, postavši četvrta žena i ukupno 112. po redu pridruženi sudija. Kejgan je od 2003. godine do 2009. godine bila dekan Pravne škole Harvard, prva žena koja je bila na toj funkciji. Za vreme mandata nastavila je sa deceniju starom politikom škole i zabranila Vojsci SAD da vrši regrutaciju u kampusu, protestujući protiv politike Ne pitaj, ne pričaj. Pošto je Vrhovni sud presudio da univerziteti moraju omogućiti pristup vojnim regruterima ukoliko žele da primaju novčanu pomoć iz federlnog budžeta, Kejgan im je ponovo dozvolila pristup, ali je tražila od studenata da protestuju protiv politike Ne pitaj, ne pričaj. Kejgan je prva osoba nakon Vilijama Renkvista koja je imenovana u sud a da nije imala nikakvo sudijsko iskustvo. Deo je liberalne manjine u sudu.

Kako je Kejgan reagovala na odluku Vrhovnog suda o pristupu vojnim regruterima na univerzitetima?

Kejgan je ponovo dozvolila pristup vojnim regruterima, ali je tražila od studenata da protestuju protiv politike Ne pitaj, ne pričaj.

Suli han je han u Staroj skopskoj čaršiji u Skoplju u Severnoj Makedoniji. Han je kao svoju zadužbinu podigao polovinom 15. veka Isa-beg Isaković. Naziv hana potiče od turske reči sulu () što znači voden. Razlog za nazivanje ovog hana vodenim leži u činjenici da je nekada pored istočne strane hana proticala reka. Ukupna površina hana iznosi 2.101m². U periodu Osmanskog carstva je imao funkciju klasičnog gradskog hana za smeštaj putnika i trgovaca sa njihovim karavanima. Tokom zemljotresa u Skoplju 1963. godine han je bio oštećen, ali je do 1972. godine u potpunosti obnovljen. Danas je u objektu Suli hana Fakultet likovnih umetnosti u Skoplju i Muzej Stare skopske čaršije.

Kada je han u potpunosti obnovljen nakon zemljotresa?

Han je u potpunosti obnovljen do 1972. godine.

Pahomije (rođen u Začiru ili u selu Komane?) bio je mitropolit cetinjski, obnovljene Pećke patrijaršije, od 1568-1573 godine. Marko Dragović je objavio carski (turski, sultanov) ferman u Starinama JAZU, iz kojeg se vidi da je cetinjski mitropolit Pahomije u drugoj polovini 16. vijeka išao u Carigrad zbog zaštite crkvenih ribnjaka. Cetinjski manastir i manastir Kom su imali svoje ribnjake u Gornjem Blatu. To jezero je više Žabljaka Crnojevića, onda u turskoj oblasti, i ljudi iz okoline su prisvojili te manastirske ribnjake. Vladika je dobio taj carski ferman u korist manastira.

Ko je objavio carski ferman u Starinama JAZU?

Marko Dragović.

Avan Tjudor Džogija (; Vankuver, 9. februar 1992) kanadski je glumac, pevač, aktivista, reditelj i scenarista. Najpoznatiji je po ulogama Beka Olivera u Nikelodionovoj komediji situacije Viktorijus, Denija Desaja u Ej-Bi-Si-jevoj porodičnoj drami Igra sudbine, Romana Mersera u Saj-faj-evoj paranormalnoj akcionoj seriji Ghost Wars i Julisiza Zejna u Starzovoj komediji Now Apocalypse. Prvu značajnu ulogu ostvario je glumeći Denija Arauha u biografskom televizijskom filmu Devojka kao ja: priča o Gven Araujo iz 2006. godine. Nakon preseljenja u Sjedinjene Američke Države u kasnim tinejdžerskim godinama, pojavio se u različitim televizijskim serijama kao što su Caprica (2009—2010) i mini-serija Tut (2015). Značajne uloge ostvario je i u filmovima Spectacular! (2009), Finding Hope Now (2010), Rags (2012), Ten Thousand Saints (2015), Ja sam Majkl (2015) i Povratak u Zombilend (2019). Godine 2011. je režirao kratki film Aleks, a 2016. i veb-seriju Last Teenagers of the Apocalypse. Džogija je 2011. godine učestvovao u stvaranju onlajn LGBT organizacije Straight But Not Narrow, čiji je cilj oblikovanje stavova tinejdžera i odraslih o pitanjima koja se tiču LGBT zajednice. Godine 2019. objavio je svoju prvu knjigu Mixed Feelings, koja obuhvata niz kratkih priča i pesama o višerasnom identitetu.

Koje su neke od uloga koje je Avan Džogi ostvario u televizijskim serijama?

Neke od uloga koje je Avan Džogi ostvario u televizijskim serijama su Beka Oliver u Viktorijusu, Deni Desaj u Igra sudbine, Roman Merser u Ghost Wars i Julisiz Zejn u Now Apocalypse.

Šahovski turnir u Hejstingsu je bio jedan od najjačih turnira održanih do tada. Jedanaesti je na rang listi turnira ikada odigranih. Trajao je od 5. avgusta do 2. septembra 1895). Igrači su smešteni u hotelu Kvins, osim Pilsberija, koji je odbio da bude u istom hotelu sa ostalim učesnicima. Objašnjava: „Hoću da imam mir. Mislim da pobedim na ovom turniru“. Turnir se održavao u institutu Brasi. Učesnici turnira su bili svetski prvak Lasker i bivši svetski prvak Štajnic (Lasker je porazio Štajnica u meču za titulu prvaka sveta u šahu prethodne godine). Njihovi stari rivali, Čigorin i Taraš su takođe uzeli učešće na turniru. Kurt Fon Bardeleben, Džozef Henri Blekbern, Amos Bern, Isidor Gunsberg i Emanual Šifers su bili igrači sa mnogo iskustva. Henri Berd je učestvovao na turniru u Londonu 1851. Tu su i mladi talenti Pilsberi i Šlehter. Autsajderi su bili Albin, Janovski, Marko, Mejson, Mizes, Polok, Tajhman, Tinsli, Vergani i Valbrot. Mladi Amerikanac Heri Nelson Pilsberi pobedio je ispred Mihaila Čigorina, lako savladavši svetskog šampiona Emanuela Laskera, Zigberta Taraša i bivšeg svetskog prvaka Vilhelma Štajnica. Veoma interesantan učesnik turnira je bio Vilijam Polok, originalni igrač iz Engleske, koji je živeo u Kanadi. Iako je završio u donjem delu tabele, uspeo je da pobedi Taraša i Štajnica. Polok je bio jedan od prvih šahista koji je eksperimentisao sa otvaranjem „Moderni Benoni“.

Ko je odbio da bude smešten u istom hotelu sa ostalim učesnicima?

Pilsberi

Ignis Brunensis (, vatra Brna), je međunarodno takmičenje vatrometa koje se održava u Brnu, tokom maja i juna. Svake godine ova manifestacija privuče više stotina hiljada posetilaca. Ignis Brunensis festival vatrometa se održava od 1998. godine u okviru festivala u Brno - grad u centru Evrope. Vatrometi su sinhronizovani sa muzičkom pratnjom, koji se osim uživo na mestu održavanja, emituje i na lokalnim radio-stanicama. Pojedinačni vatrometi se u okviru takmičenja održavaju na jezeru u Brnu (Brnenska prehrada) i na Denisovim sadima ispod katedrale Petrov. Svaki pojedinačni vatromet traje oko 20 minuta. Finalno veče vatromet se ispaljuje iznad zamka Špilberk. Posebno je efektan vatromet na brani, pošto autori mogu da koriste i različite efekte radi dobijanja odraza na vodi. Takmičenje ima međunarodni karakter od 2003. godine i na njemu osim čeških, učestvuju timovi iz Francuske, Portugala, Japana i drugih zemalja.

Kako se zove lokacija gde se ispaljuje finalno veče vatrometa?

Finalno veče vatromet se ispaljuje iznad zamka Špilberk.

Džerom Alen Sajnfeld (; 29. april 1954), poznatiji po umetničkom imenu Džeri Sajnfeld (), američki stendap komičar, glumac, scenarista i producent. Najpoznatiji je po ulozi Džerija Sajnfelda u sitkomu Sajnfeld. Pored nastupa kao stendap komičar, Sajnfeld je takođe producirao, učestvovao u pisanju scenarija i pozajmio je glas u animiranom filmu Pčelac Beri Medić. Pored toga, Sajnfeld je tvorac i domaćin internet serijala Komičari u kolima piju kafu. Sajnfild je dvadeset puta bio nominovan za Emi nagradu za svoj rad na Sajnfeldu i Komičari u kolima piju kafu, a imao je i četiri nominacije za Gremi nagradu.

Koliko puta je Džeri Sajnfeld bio nominovan za Emi nagradu?

Džeri Sajnfeld je bio nominovan dvadeset puta za Emi nagradu.

Prezime Vukobrat je poreklom sa prostora tromeđe Like, Bosne i Dalmacije. Članovi porodice Vukobrat su izvorno srpskog porekla, a porodična slava je izvorno Đurđevdan. Dalje poreklo Vukobrati vode iz Hercegovine, iz sela Turmenti. Po verovanju, prezime je nastalo u vreme kada su se ljudi sa prostora „tromeđe“, usled teškog života bratimili sa vukovima, i živeli sa njima u miru. U tradiciji srpskog naroda sa ovih prostora, vuk ima gotovo mitsko značenje, pa je i razumljivo vezivanje porodičnog prezimena sa ovom životinjom. Danas se pripadnici porodice Vukobrat nalaze na velikom delu prostora bivše SFRJ, od Republike Hrvatske, Bosne i Hercegovine, pa do Republike Srbije (naročito u Vojvodini), a postoji određeni broj članova porodice i u rasejanju, od kojih je najpoznatiji poslovni čovek, Boris Vukobrat.

Ko je najpoznatiji član porodice Vukobrat u rasejanju?

Najpoznatiji član porodice Vukobrat u rasejanju je poslovni čovek Boris Vukobrat.

Ivanava ili Ivanovo (; ), ranije poznata i kao Janov (; ) grad je u južnom delu Republike Belorusije i administrativni centar Ivanavskog rejona Brestske oblasti. Grad se nalazi u centralnom delu Ivanavskog rejona, na krajnjem jugu Belorusije, svega nekoliko kilometara severno od granice sa Ukrajinom. Kroz grad prolazi deonica železnice na liniji Brest—Luninec. Naselje se u prvim pisanim izvorima pominje tokom XIV veka kao selo Porhovo. Godine 1423. naselje je kao feudalni posed poklonjeno Luckom katoličkom manastiru, a 1465. preimenovano u Janava. U naselju je tokom 1897. živeo 3.041 stanovnik, a postojale su i predionica, štavionica kože, uljara, ciglana, nekoliko mlinova, jedna javna i jedna parohijska škola.

Kako se grad Ivanava ranije zvao?

Grad Ivanava ranije se zvao Janava.

Bista ili Poprsje (; — grob sa pepelom umrloga, ) je vrsta skulpture koja daje predstavu gornjeg dela ljudske figure, prikazujući glavu i vrat osobe, kao i veći i manji deo grudi i ramena. Bista se obično nalazi na postamentu. Materijali koji se koriste za ovu vrstu skulpture mogu biti različiti: mermer, bronza, terakota, gips ili drvo. Bista je vajarsko delo sagledivo iz svih uglova, kao i skulptura, za razliku od reljefa koji je vezan za podlogu. Vajarski portreti glave iz antičkog perioda poznati kao poprsja, često su fragmenti statue celog tela, ili su prvobitno stvoreni da se ubace u postojeće telo, pa se ne smatraju bistama, mada Vujaklija bistu i poprsje smatra sinonimima. Herma (starogrčki: ἑρμῆς, pl. ἑρμαῖ) je bista koja je postavljena na jednostavno ali izduženo, često pravougaono postolje, na kome su ponekad, na odgovarajućoj visini, urezane i muške genitalije. Ovaj oblik razvio se u antičkoj Grčkoj odakle su ga preuzeli i Rimljani.

Kako se naziva bista koja je postavljena na jednostavno ali izduženo postolje, na kome su ponekad urezane muške genitalije?

Herma

Kekeš (), je najveći planinski vrh u Mađarskoj visina mu je 1.015 metara. Nalazi se u planinskom lancu Matre u županiji Heveš. Naziv Kekeš, planina je dobila zahvaljujući svojoj, veoma čestoj, plavičastoj boji koju dobija zbog svoje visine, izmaglice i isparenjima. Na mađarskom jeziku kek (-{kék}-) znači plavo (boja), dok eš (-{es}-) je prisvojni pridev, tete (-{tető}-) znači vrh, krov. Tako da bukvalni prevod imena planine bi bio Plavičasti vrh. Kekeš je treća, po popularnosti, turistička destinacija u Mađarskoj, posle Balatona i Dunava. Sama planina je prepuna hotela i skijaških staza. Na samom vrhu planine se nalazi televizijski toranj. Na Kekešu se svake godine održava Tur de Ongri, (-{Tour de Hongrie}-), biciklistička trka u organizaciji Biciklističkog saveza Mađarske.

Kako planina Kekeš dobija plavičastu boju?

Planina Kekeš dobija plavičastu boju zbog svoje visine, izmaglice i isparenja.

Stara crkva u Beloj Palanci ili Graobljanska crkva, jedna je od dve crkave u ovom gradu. koje su u sastavu prve belopačanačke parohije, Arhijerejskog namesništva Belopalanačkog Eparhije niške. Nalazi se na starom belopalanačkom groblju, a izgrađena je najverovatnije u 19. veku, na mestu starijeg objekta, i posvećena je Vaznesenju Gospodnjem. Stara crkva se nalazi se na blagoj padini, sakrivena u šumarku, na periferiji Bele Palanke, u opštini Bela Palanka u Niškom upravnom okrugu Staru Crkvu u Beloj Palanci, kao jedinu u tom gradu, najverovatnije nastalu pre 19. veka, belopalančani su koristili pre izgradnje današnje glavne crkve u centru Bele Palanke. Crkvu su, na starom belopalanačkom groblju, izgradili stanovnici četrdeset srpskih kuća uz već postojeću crkvu, iz ranijeg perioda, o čijem poreklu ne postoje materijalni dokazi, osim onog o godine njene dogradnje – oko 1835. U prvim decenijama 21. veka dosta je učinjeno na obnavljanju Crkve. Obnovljeni su temelji i sazidani zidovi, a Crkva je stavljena pod krov. U nastavku obnove i restauracije predstoji sređivanje unutrašnjosti crkve i porte oko nje.

Šta je do sada urađeno u obnovi Stare crkve u Beloj Palanci?

Do sada su obnovljeni temelji i sazidani zidovi, a Crkva je stavljena pod krov.

Zeta je desna pritoka reke Morače u Crnoj Gori. Izvire kao potok Surduk, koji se u Nikšićkom polju, pošto primi dve manje pritoke, jednu iz Vukova vrela, a drugu iz vira Kule, naziva Sušica. Pošto primi Rastovac (Brezovicu) i jednu bezimenu rečicu, zove se Zeta, u koju se uliva Moštanica. Pri niskom vodostaju gubi vodu u više ponora, a kad jače nadođe, propada na ivici polja u ponor Slivlje, zajedno sa svojom pritokom Gračanicom. Odatle teče podzemno u pravoj liniji, oko 5 km i ponovo izbija iz pećine na južnoj padini Planinice na vrelu Perućice i Glave Zete, na visini od 100 m, a oko 550 m niže od ponora Slivlja. Kod sela Tvorila pravi vodopad Slap. Kroz Bjelopavlićku ravnicu teče mirno i meandrira. Sa obe strane prima po nekoliko manjih pritoka i ispod ruševina Duklje (nekadašnjeg grada kod Podgorice), uliva se u Moraču kao njena glavna pritoku. Do Slivlja se zove Gornja Zeta, a od vrela Peručica – Donja Zeta. Njena dužina, s podzemnim tokom, iznosi oko 89 km, a površina sliva 1547 km². Zeta nosi znatnu količinu vode pa su na Glavi Zete i Slapu podignute hidrocentrale.

Kako se zove reka koja je desna pritoka reke Morače?

Zeta.

Trka na 800 metara u ženskoj konkurenciji na Svetskom prvenstvu u atletici 2015. u Pekingu održana je 26, 27. i 29. avgusta na Nacionalnom stadionu. U polufinalu su učestvovala 24 takmičarke, podeljene u 3 grupe. U finale su se plasirale po dve prvoplasirane iz grupa (KV) i dve na osnovu postignutog rezultata (kv).,,

Gde je održano Svetsko prvenstvo u atletici 2015?

Svetsko prvenstvo u atletici 2015. održano je u Pekingu.

Nastao je 1947. godine podelom Filozofskog fakulteta na Filozofski i Prirodno-matematički fakultet. Početkom devedesetih godina 20. veka, ovaj fakultet je sporazumno ukinut i ustanovljeni su zasebni Biološki fakultet, Geografski fakultet, Matematički fakultet, Fakultet za fizičku hemiju, Fizički fakultet i Hemijski fakultet. U svakodnevnom govoru, pod skraćenicom „PMF“ najčešće se podrazumeva zgrada na Studentskom trgu 12-16 u kojoj je nekada bio smešten Prirodno-matematički fakultet, danas zgrada u posedu Hemijskog fakulteta, u kojoj prostor iznajmljuju instituti i fakulteti nastali iz nekadašnjeg PMF-a. Zgrada je izgrađena 1954. godine prema projektu arhitekata Aleksandra Sekulića i Đorđa Stefanovića, a nalazi se na mestu nekadašnjeg zatvora „Glavnjača“, dvospratnog zdanja iz XIX veka, blizu Univerzitetskog parka.

Gde se danas nalazi zgrada koja je nekada bila Prirodno-matematički fakultet?

Danas se zgrada koja je nekada bila Prirodno-matematički fakultet nalazi u posedu Hemijskog fakulteta na Studentskom trgu 12-16.

Mihailo Vasić (Beograd, 20. jul 1993) srpski je profesionalni košarkaš, koji nastupa za 3x3 reprezentaciju Srbije. Igra za KK Liman. Predstavlja 3x3 reprezentaciju Srbije. Nastupio je za Srbiju na Olimpijskim igrama u Tokiju 2020. (održale se 2021. zbog pandemije virusa korona); prvi put da je 3x3 uvršten u olimpijski program. Sa reprezentacijom je stigao do polufinala, pobedili su Belgiju u borbi za treće mesto sa 21:10 i tako osvojili bronzanu medalju. Sa reprezentacijom je osvojio zlatnu medalju na Evropskom prvenstvu 2021. godine.

Kada je Mihailo Vasić rođen?

Mihailo Vasić je rođen 20. jula 1993. godine.

Mimasaka () je jedna od 66 istorijskih provincija Japana, koja je postojala od početka 8. veka (zakon Taiho iz 703. godine) do Mejdži reformi u drugoj polovini 19. veka. Mimasaka se nalazila na zapadnom delu ostrva Honšu, bez izlaska na more. Carskim dekretom od 29. avgusta 1871. sve postojeće provincije zamenjene su prefekturama. Teritorija Mimasake odgovara severoistočnom delu današnje prefekture Okajama. Mimasaka je bila jedina kontinentalna provincija u zapadnom Japanu. Graničila se na severu sa provincijama Hoki i Inaba, na istoku sa provincijom Harima, na jugu sa provincijom Bizen, a na zapadu sa provincijom Biču.

Koja je bila posebnost Mimasake u odnosu na druge provincije u zapadnom Japanu?

Mimasaka je bila jedina kontinentalna provincija u zapadnom Japanu.

Rođen u Prijepolju, Čičić je počeo da igra fudbal u klubu iz okoline svog rodnog grada FK FAP u mlađim kategorijama. Nakon dve godine u mlađim kategorijama zaigrao je za seniorsku selekciju FK FAP i tamo proveo jednu sezonu. Nakon toga se priključuje FK Sloga Kraljevo 1964. godine i za njih odigrao četiri sezone u Druga savezna liga Jugoslavije u fudbalu. Kasnije prelazi u redove FK Partizan, jedan od najvećih klubova u tadašnjoj FNRJ gde je odigrao jednu sezonu i zabeležio ukupno 44 nastupa. Godine 1969. Čičić se vraća u FK Sloga Kraljevo i za njih nastupa još četiri sezone. Zatim, 1973. godine napušta svoju zemlju i prelazi u redove Zapadno Nemačkog kluba Sportski klub Alzenborn, u klub koji je 70-ix godina pokušavao da izbori promociju u Bundesliga Njemačke u fudbalu jednu od najboljih fudbalskih liga u Evropi. Tamo je ostao sledećih pet godina. Nakon toga postaje trener i završava svoju profesionalnu fudbalsku karijeru u Sportski klub Alzenborn, Zapadna Nemačka 1978. godine Čičić je bio odbrambeni igrač. Većinom svoje karijere igrao je kao desni bek, dok je krajem svoje profesionalne fudbalske karijere igrao i na poziciji centralnog beka.

Na kojoj poziciji je većinom igrao Latif Čičić tokom svoje karijere?

Većinom je igrao kao desni bek.

Prostaglandin D2 (ili -{PGD2}-) je prostaglandin koji se vezuje za -{PTGDR}- i -{CRTH2}- receptore. On je značajan prostaglandin koga proizvode mastociti, i koji regrutuje Th2 ćelije, eozinofile, i bazofile. Kod sisara, velike količine -{PGD2}- su nađene u mozgu i mastocitima. On je kritičan za razvoj alergijskih oboljenja kao što je astma. Uzrokuje kontrakciju bronhijalnih vazdušnih puteva. Koncentracija -{PGD2}- kod pacijenata obolelih od astme je 10 puta veća nego kod kontrolne grupe, posebno nakon što dođu u kontakt sa izazivačima alergije.

Kako prostaglandin D2 utiče na bronhijalne vazdušne puteve?

Prostaglandin D2 uzrokuje kontrakciju bronhijalnih vazdušnih puteva.

Leopoldova kapija je severoistočna kapija Petrovaradinske gornje tvrđave, izgrađena je u drugoj polovini 18. veka. Podignuta je u osi kurtine koja povezuje bastione Sv. Jozefa i Sv. Inoćentija, na trasi tzv. rampinog puta, najkraćeg kolskog puta koji povezuje Podgrađe sa Gornjom tvrđavom. Unutrašnjost kapije je pod poluobličastim svodom, dok su u bočnim zidovima iza portala smeštene polukružne niše završene polukalotom. Na kapiji su sačuvani elementi koji su služili za podizanje mobilnog segmenta mosta, okov vrata nekadašnjih vrata i bočni useci za slaganje barikade od drvenih greda. Fasada kapije ima širok, polukružno završen otvor flankiran snažnim pilastrima i u centru iznad temena ovalni kameni reljef oivičen floralnim ukrasom. Na reljefu je bio grb Austrijske monarhije, a ispod grba je urezana godina 1694, kao podsećanje na neuspelu tursku opsadu. Profilisane baze pilastra, kao i okvir kapije, izvedeni su od kamena tesanika, dok su preostale površine od opeke malterisane i bojene.

Kako je unutrašnjost kapije oblikovana?

Unutrašnjost kapije je pod poluobličastim svodom, dok su u bočnim zidovima iza portala smeštene polukružne niše završene polukalotom.

Potok Šandrovac je vodeni tok na Fruškoj gori, desna je pritoka Dunava, dužine je 5,6-{km}- i površine sliva 4,6-{km²}-. Izvire kao periodični tok pod nazivom Kišnji potok na severnim padinama Fruške gore, ispod površinskog kopa „Kišnjeva glava”, jedinog aktivnog kamenoloma u Vojvodini, na 240 m.n.v. Teče u pravcu severa i nizvodno od zapadnog dela naselja Novi Ledinci uliva se u Dunav naspram male ade, nizvodno od ade Mačkov prud (77m.n.v.). Amplitude proticaja kreću se od 3 l/s do 13 -{m³}-/s.

Kako se zove periodični tok koji izvire kao Potok Šandrovac?

Periodični tok koji izvire kao Potok Šandrovac se zove Kišnji potok.

Federacija Rodezije i Njasalenda, poznata i pod imenom Centralnoafrička Federacija bila je polunezavisna država na jugu Afrike koja je postojala od 1953. do 1963. godine. Federacija se sastojala od bivše britanske samoupravne kolonije Južne Rodezije i britanski protektorata Severne Rodezije i Njasalenda. Iako je ova tvorevina bila pod suverenstvom Britanske krune, ona nije imala status ni kolonije ni dominiona, iako je predstavnik britanskog vladara u njoj bio guverner (što je običaj za dominione). Federacija je proglašena 1. avgusta 1953. godine, kao primer srednjeg puta između nezavisnih afričkih država kojima je vladala domorodačka većina i onih kojima je vladala belačka manjina (Južnoafrička Republika i portugalske kolonije Angola i Mozambik). Federacija se nije održala jer su domorodački crnački nacionalisti i intelektualci zahtevali predaju vlasti u ruke većine. Predstavnici belačke manjine nisu bili spremni na tako velike ustupke. Britancima je odgovarao ovaj status kvo, jer nisu u potpunosti hteli da iznevere belce u Federaciji, a nisu morali da preduzimaju vojnu intervenciju, jer po Federaciji nisu izbijale masovne pobune. Međutim, pod pristiskom međunarodne zajednice (Organizacija ujedinjenih nacija i Organizacija afričkog jedinstva), britanski zvaničnici su pokrenuli pregovore za predaju vlasti većini, nakon čega je Federacija raspuštena 31. decembra 1963. godine. Severna Rodezija je 1964. postala Republika Zambija, Njasalend je postao Republika Malavi, dok je belačka administracija u Južnoj Rodeziji odbila da sprovede britanski diktat. Proglasili su sopstvenu državu Rodeziju, čin koji Ujedinjeno Kraljevstvo nije priznalo. Rodezija je tek 1980. postala Republika Zimbabve.

Kako su se nazvale nove države koje su nastale nakon raspada Federacije?

Nove države koje su nastale nakon raspada Federacije nazvale su se Republika Zambija i Republika Malavi.

Predrag Pavlović (Kraljevo, 17. avgusta 1970) srpski je pozorišni, televizijski i filmski glumac. Stalni je član Kraljevačkog pozorišta. Mali Joakim za glumačko ostvarenje uloge Veštice Stravke u predstavi Ivica i Marica, na 9. festivalu „Mali Joakim“, u Kraljevu, 2016. Glumac večeri na pozorišnoj reviji „Teatar na pravom putu“ Šabačkog pozorišta, 2017. godine, za uloge u predstavi Play Andrić ili ljudi o kojima se ne može mnogo kazati''

Kada je Predrag Pavlović rođen?

Predrag Pavlović je rođen 17. avgusta 1970. godine.

Šhara (; ) je planinski vrh u planinskom sistemu Velikog Kavkaza. Nalazi se na samoj granici Gruzije (provincija Megrelija-Gornja Svanetija) i ruske autonomne republike Kabardino-Balkarija. Sa nadmorskom visinom od 5.193 m (po nekim izvorima 5.201 m) treći je po visini vrh na Kavkazu (posle Elbrusa i Dihtaua) i najviši vrh u Republici Gruziji. Vrh leži na oko 90 km severno od drugog po veličini grada u Gruziji Kutaisija, odnosno 70 km južnije od glavnog grada Kabardino-Balkarije Naljčika. Planina je izrazito strma sa oštrim nazubljenim stenama i nalazi se u području intenzivne glacijacije. Izgrađena je od granita i kristalnih škriljaca, a površina je prekrivena brojnim lednicima. Najveći lednik na severnoj strani je Bezengi, dok se niz južne obronke spušta glečer Šhara u čijem terminalnom basenu svoj tok započinje reka Inguri. Prvi uspon na ovaj vrh ostvario je 1888. britansko-švajcarski alpinistički tim (U. Almer, Dž. Kokin i K. Rot) preko severozapadne rute koja je najlakša za penjanje.

Kako se zove reka koja započinje svoj tok u terminalnom basenu glečera Šhara?

Reka Inguri.

Lepe uspomene () je francuski film iz 2001. u režiji Zabu Brejtmana. Osvojio je nagradu Cezar za najbolji prvi dugometražni film, najbolju glumicu i najbolju sporednu mušku ulogu i nominovan je za najboljeg glumca. Takođe, Francuski sindikat kinematografskih kritičara proglasio ga je najboljim debitantskim filmom. Kler Pusin, mlada žena u ranim tridesetim čija je majka nedavno umrla od Alchajmerove bolesti, ima problema sa gubitkom pamćenja otkako ju je udario grom. Ona veruje da pokazuje prve znake bolesti, ali njena sestra Natali misli da je problem privremen. Kler traži pomoć tako što odlazi u kliniku za osobe sa problemima gubitka pamćenja, koja se nalazi u velikoj seoskoj kući i koju vodi prof. Kristian Liht. Prof. Liht ima aferu sa terapeutkinjom Mari Bjorg, i za koju misli da je skrivena od njegovih pacijenata, ali nije. Na klinici, Kler upoznaje Filipa, poznatog stručnjaka za vino koji je traumatizovan nakon saobraćajne nesreće u kojoj su poginuli njegova žena i dete, i oni se zaljubljuju. Kada oboje budu otpušteni iz bolnice, useljavaju se zajedno, ali otkrivaju da njihovo stanje ozbiljno utiče na njihove živote. Filip se oporavlja i boluje kada se seti tragične nesreće, dok se Klerino stanje pogoršava.

Koja glumica je osvojila nagradu za najbolju glumicu?

Kler Pusin.

OŠ „Desanka Maksimović” je osnovna škola u Stanarima. Objekat škole u Stanarima izgrađen je 1927. godine, a prije ove škole postojala je škola koja je bila locirana na brdu Stanari, koja je počela sa radom 1896. godine. Zgrada današnje centralne škole u Stanarima počela se graditi 1954. godine i rađena je u dvije faze; Prva je završena 1955. godine a druga školske 1963/63. godine, kada postojeći objekat više nije mogao da izdrži priliv novih učenika. Školi gravitiraju sljedeća naseljena mjesta: Ostružnja Donja, Cerovica, Jelanjska, Cvrtkovci, Brestovo Gornje i Donje, Osredak, Dragalovci i Tedin Han.

Gdje se nalazila prva škola u Stanarima?

Prva škola u Stanarima se nalazila na brdu Stanari.

Ilija Jovanov (Vršac, 1984) asistent je Pravnog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu nagrađen tokom studija od Univerziteta u Novom Sadu za izuzetan uspeh. Završio je osnovnu školu "Olga Petrov-Radišić" u Vršcu, osnovnu muzičku školu "Jovan Bandur" u Pančevu, srednju muzičku školu "Josip Slavenski" u Beogradu. Pravni fakultet u Novom Sadu upisao je 2006. godine. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu 2011. godine. Master studije završio je 2013. godine odbranivši završni rad na temu "Pravna država i institucionalne pretpostavke nezavisnog sudstva", pod mentorstvom prof. dr Gordane Vukadinović. Doktorske studije završio 2020. godine, odbranivši doktorsku disertaciju na temu "Pravno - filozofski osnovi teorije društvenog ugovora" pod mentorstvom prof. dr Dragutina Avramovića. Na Pravnom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu izabran je za saradnika u nastavi 2012. godine, za asistenta 2014. godine i za asistenta sa doktoratom 2020. godine, za nastavni predmet Uvod u pravo. Učestvovao je i na projektima Teorijski i praktični problemi stvaranja i primene prava (EU i Srbija) i Pravna tradicija i novi pravni izazovi, čiji je nosilac Pravni fakultet Univerziteta u Novom Sadu.

Ko je bio mentor Iliji Jovanovu za master rad na temu "Pravna država i institucionalne pretpostavke nezavisnog sudstva"?

Prof. dr Gordana Vukadinović.

Takmičenje u skoku uvis u muškoj konkurenciji na trećem Evropskom prvenstvu u atletici u dvorani 1972. 11. marta 1972. u Palati sportova u Grenoblu, Francuska. Učestvovalo je 15 skakača uvis iz 11 zemalja. Titulu evropskog prvaka osvojenu na Evropskom prvenstvu u dvorani 1971. u Sofiji odbranio je Ištvan Major iz Mađarske.

Ko je odbranio titulu evropskog prvaka u skoku uvis?

Ištvan Major iz Mađarske.

-{Prionus coriarius}- je vrsta insekta iz porodice strižibuba (-{Cerambycidae}-). Opisao ju je Karl Line 1758. godine. Svrstana je u potporodicu -{Prioninae}-. Telo je dugo 18-45 mm, široko braon do tamnobraon boje. Grudni segment sa strane ima tri trna. Čeljusti (mandibule) su jake. Antene su srednje dužine do kratke. Mužjaci imaju antene sa dvanaest članaka koji su izraženo testerasti, a ženke sa jedanaest slabo testerastih članaka. Larve se razvijaju u četinarskom (jela, bor, smrča) i listopadnom drveću (hrast, pitomi kesten, jabuka, vrba itd.) koje je bolesno, mrtvo i trulo. Odrasle jedinke su aktivne predveče i noću, preko dana se kriju. Vrsta je prisutna u najvećem delu Evrope, ali i u Severnoj Africi, Turskoj, Kavkazu, Iranu. U Srbiji se sreće na gotovo čitavom području ali sporadično. Vrsta se nalazi na Evropskoj crvenoj listi saproksilnih tvrdokrilaca. Na crvenoj listi Međunarodne unije za zaštitu prirode (IUCN) označena je kao vrsta sa malim rizikom od izumiranja – LC.

Kada su odrasle jedinke aktivne?

Odrasle jedinke su aktivne predveče i noću, preko dana se kriju.

Nadgrobni spomenik Radosavu Lazoviću (†1908) u selu Luke (Opština Ivanjica) podignut je na Lazovića groblju u centru sela Luke. Podigao ga je Ljubomir Lazović svom bratu Radosavu koji je po svoj prilici ubijen. Nadgrobnik od peščara u obliku stuba nadvišenog obrnutim krstom. U lučno nadsvođenoj niši uklesan je tekst epitafa koji se nastavlja na desnoj bočnoj strani. Ispod natpisa prikazani su čekići − simboli pokojnikovog zanimanja. U kracima krsta uklesan je natpis IS HR NIKA − „Hristos pobeđuje”, a u centru floralni motiv u formi mandorle. Dekorativan utisak spomenika pojačan je ornamentom u vidu friza sastavljenog od stilizovanog lišća i cveća. Spomenik je dobro očuvan, osim što je površina kamena prekrivena patinom i lišajem. U urezima slova delimično su očuvani ostaci prvobitne polihromije.

Koji su simboli prikazani ispod natpisa na nadgrobniku?

Simboli prikazani ispod natpisa na nadgrobniku su čekići.

Kerioth (hebrejski: קריות, Kriiot) je ime dva grada koja se pominju u jevrejskoj Bibliji. Kiriot se pojavljuje u verziji kralja Jakova o Amosu 2:2. Grad na jugu Judeje. Juda Iskariotski je verovatno rodom iz ovog mesta, i otuda njegovo ime Iskariotski. Identifikovan je sa ruševinama el-Kureiteina, oko južno od Hebrona.

Gde se nalazi grad Kiriot?

Grad Kiriot se nalazi na jugu Judeje, identifikovan je sa ruševinama el-Kureiteina, oko južno od Hebrona.

Dani slobode je gradska manifestacija kojom se obeležavaju dva značajna datuma oslobođenja tokom istorije Beograda: 20. oktobar 1944. (Dan oslobođenja u Drugom svetskom ratu) i 1. novembar 1918. godine (Dan oslobođenja u Prvom svetskom ratu). U nekoliko beogradskih opština se povodom manifestacije organizuju muzički nastupi, pozorišne predstave, izložbe, performansi, filmske projekcije, obrazovni programi i drugo.

Koji su datumi oslobođenja Beograda obeleženi manifestacijom Dani slobode?

Datumi oslobođenja Beograda obeleženi manifestacijom Dani slobode su 20. oktobar 1944. i 1. novembar 1918. godine.

Cirkno jezero je tip glacijalnog jezera koje nastaje erozionim radom lednika. Stvaraju se na mestima nekadašnjih cirkova, kada se on nađe ispod snežne granice. Cirkna jezera su karakteristična za visoke planinske predele. Njihove razmere su male, okruglastog su ili sočivastog oblika, obala je slabo razuđena a dubina je ne veća od 10-ak metara (najčešće 1–5 metara). U narodu su dobila naziv „gorske oči” zbog svoje izuzetne lepote i modro plave boje. Na Balkanu su ovakava jezera zastupljena na Durmitoru, Šar-planini, Prokletijama i drugim viskoh planinama. Najčešće nemaju ni pritoku ni otoku, a isključivo se hrane kišnicom.

Koje su karakteristike Cirknih jezera?

Karakteristike Cirknih jezera su male razmere, okruglastog ili sočivastog oblika, slabo razuđena obala, dubina do 10 metara, modro plava boja, bez pritoka i otoka, isključivo se hrane kišnicom.

Kosmos-902 je jedan od preko 2400 sovjetskih vještačkih satelita lansiranih u okviru programa Kosmos. Kosmos-902 je lansiran sa kosmodroma Pleseck, SSSR, 7. aprila 1977. Raketa-nosač R-7 Semjorka () (8K71, NATO oznaka -{SS-6 Sapwood}-) sa dodatim stepenom je postavila satelit u orbitu oko planete Zemlje. Masa satelita pri lansiranju je iznosila 4000 kilograma. Kosmos-902 je bio osmatrački satelit.

Kada je lansiran satelit Kosmos-902?

Satelit Kosmos-902 je lansiran 7. aprila 1977.

Receptorska tirozinska proteinska kinaza erbB-3 (HER3, receptor 3 ljudskog epidermalnog faktora rasta) membranski je protein koji je kod ljudi kodiran ERBB3 genom. ErbB3 je član familjie receptora epidermalnog faktora rasta (EGFR/ERBB) koji su receptorske tirozinske kinaze. Ljudski ERBB3 gen je lociran na dugačkoj ruci hromozoma 12 (12q13). On je kodiran sa 23,651 parova baza i translira se u 1342 aminokiselina. Tokom razvića čoveka, ERBB3 je izražen u koži, kostima, mišićima, nervnom sistemu, srcu, plućima, i intestinalnom epitelu. ERBB3 je izražed kod normalnih odraslih ljudi u gastrointestinalnom traktu, reproduktivnom sistemu, koži, nervnom sistemu, urinarnom trakti, i endokrinom sistemu.

Koji je ERBB3 član familije receptora epidermalnog faktora rasta?

ERBB3 je član familije receptora epidermalnog faktora rasta (EGFR/ERBB).

Slobodan Batričević (Beograd, 3. januar 1958) bivši je jugoslovenski i srpski fudbaler, fudbalski trener i reprezentativac Jugoslavije. Rođen je 3. januara 1958. godine u Beogradu. Fudbalsku afirmaciju je stekao u OFK Beogradu. Zadržao se u klubu devet sezona, a za „romantičare“ sa Karaburme je odigrao 153 prvenstvene utakmice i postigao 6 golova. Celokupnu inostranu karijeru je ostvario u Austriji, gde je nastupao za nekoliko klubova: Ferst Beč, Kremser i LASK Linc. Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je jednu utakmicu. Nastupio je na prijateljskoj utakmici protiv Rumunije 30. marta 1983. godine u Temišvaru (pobeda 2:0). Nakon završene igračke karijere počeo je da radi kao trener, a bio je šef stručnog štaba u nekoliko austrijskih klubova.

Koji je bio rezultat utakmice protiv Rumunije u Temišvaru?

Pobeda 2:0.

Nema istorijskih podataka o vremenu nastanka i ktitoru hrama. Crkva se ne pominje u srednjovekovnim izvorima, niti se selo pominje u poznatoj povelji o zameni poseda Vojislava Vojinovića i čelnika Muse. Meštani govore da im je od starijih ostalo predanje o crkvi koja je, kažu, bila na tom mestu još u 11. veku. U muzeju, arhivu u Novom Pazaru ima nekih podataka koji se odnose na srednji vek. Pominje se srednjovekovni manastir u mestu Tušimlje. Misli se da se to odnosi na ovo mesto, ili na ovaj kraj. Za ostatke crkve u Radošićima B. Knežević veruje da su pripadali manastiru Tušimlja. Naime, u popisima Zvorničkog sandžaka 1519. godine, našao se i manastir Tušimlja u okvirima timara kadije Brvenika, zajedno sa selom Batan. U sledećem popisu (1533) našao se u timaru Alije, sa istim poreskim obavezama od 150 akči, a 1548. godine se ne pominje. Selo Tušimlja više ne postoji, ali u blizini sela Badanj, kako je identifikovan Batan, nalazi se Tušimljansko brdo, trag nekadašnjeg sela Tušimlja. Negde u toku Drugog svetskog rata sagrađena je crkva manjih dimenzija i posvećena Uspenju Presvete Bogorodice, i po tradiciji slavi prvu nedelju po Uspenju. Ali postoji i običaj da se ovde narod okuplja i na praznik Vaznesenja Gospodnjeg, to im je zavetna slava, ili «litija», pa se zbog toga ranije mislilo da je i crkva posvećena Vaznesenju, i ceo manastirski kompleks je sada posvećen velikom prazniku Vaznesenja Gospoda našeg Isusa Hrista. Kasnije je ustanovljeno da je crkva ipak posvećena Uspenju Presvete Bogorodice.

Kada je sagrađena crkva manjih dimenzija u manastiru Tušimlja?

Crkva manjih dimenzija u manastiru Tušimlja je sagrađena negde tokom Drugog svetskog rata.

Juki Kobajaši (; 24. april 1992) japanski je fudbaler, vezni igrač sredine terena, koji igra za holandsku ekipu FK Herenven. Svoju karijeru započeo je u omladinskom klubu Tokio Verdi iz kojeg se u julu 2012. prebacio u Džubilo Ivata. U trenutni klub, FK Herenven, prešao je 2016. godine, sa kojim ima ugovor do 30.06.2019. Za reprezentaciju Japana debitovao je 2016. godine. Za taj tim je odigrao 4 utakmice i postigao 1 gol. Prva utakmica koju je odigrao za reprezentaciju bila je prijateljska, protiv Bosne i Hercegovine.

Koji je pozicija Jukija Kobajašija u fudbalu?

Juki Kobajaši igra kao vezni igrač sredine terena.

Zvonar Bogorodičine crkve 2 () američki je animirani filmski mjuzikl iz 2002. godine u režiji Bredlija Rejmonda. Nastavak je filma Zvonar Bogorodičine crkve iz 1996. godine. Objavljen je 19. marta 2002. godine. Dobio je uglavnom negativne kritike. Radnja filma smeštena je u 1488, šest godina nakon događaja iz originalnog filma i smrti Kloda Frola. Febus radikao kapetan pariske straže pod novim ministrom pravde. Febus i Esmeralda su sada u braku i postali su roditelji petogodišnjeg sina po imenu Zefir. Kvazimodo je sada prihvaćen član pariskog društva; iako još uvek živi u Notr Damu sa svojim prijateljima, gargojlima Viktorom, Igom i Lavernom, kao zvonar.

Kako se zove sin Febusa i Esmeralde?

Zefir.

Dečiji logor u Livnu je bio logor medicinsko-eksperimentalnog tipa u okolini istoimenog gradića u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj za vreme Drugog svetskog rata. Zatvorenici su bila deca jevrejskog i srpskog porekla u uzrastu između pet i sedam godina. Medicinske eksperimente na deci su vršili ustaški doktori.

Ko su bili zatvorenici u tom logoru?

Zatvorenici u tom logoru su bila deca jevrejskog i srpskog porekla u uzrastu između pet i sedam godina.

Robin Hud: Početak () američki je akciono-avanturistički film iz 2018. godine, reditelja Ota Batersta i scenarista Boba Čandlera i Dejvida Džejmsa Kelija, po priči Čandlera. Kvazi-savremeno je prepričavanje legende o Robinu Hudu, a prati njegovu obuku od strane Džona da krade od šerifa Notingama. Glavne uloge igraju Taron Edžerton, Džejmi Foks, Ben Mendelson, Iv Hjuson, Tim Minčin i Džejmi Dornan. Film je najavljen u februaru 2015, a Edžerton je tog septembra potpisan za glavnu ulogu. Hjuson, Foks i Mendelson su se pridružili glumačkoj ekipi tokom sledeće godine, a snimanje je započelo u februaru 2017, koje je trajalo do maja. Film je izdat 21. novembra 2018. godine u Sjedinjenim Državama, distributera -{Lionsgate}--a. Film je izdat 29. novembra 2018. godine u Srbiji, distributera -{Blitz Film & Video Distribucija}-. Film je dobio negativne kritike kritičara, koji su kritikovali režiju, narativ i trošenje glumačke ekipe, a zaradio je preko 86 miliona dolara u odnosu na produkcijski budžet od 100 miliona dolara. Zbog njegovog kritičnog i finansijskog promašaja, u saradnji sa modernim pristupom klasičnom izvornom materijalu, brojne publikacije upoređuju film sa filmom Kralj Artur: Legenda o maču iz 2017. godine. Robin Hud nominovan je za tri Zlatne maline za najgori rimejk, najgoreg sporednog glumca za Foksa i najgori film.

Koliko je film zaradio u odnosu na produkcijski budžet?

Film je zaradio preko 86 miliona dolara u odnosu na produkcijski budžet od 100 miliona dolara.

Rejv (; ponekad se odnosi na rejv žurku, ) je celovečernji plesni događaj na kome di-džej i ostali izvođači izvode elektronsku dens i rejv muziku. Sleng (žargonski) izraz rejv je potekao od karipske četvrti u Londonu tokom '60-ih godina prošlog veka, kako bi se opisala žurka. Kasnih '80-ih, izraz je počeo da se koristi kako bi se opisala supkultura koja je nastajala iz esid haus pokreta koji je započeo u Čikagu i Njujorku, a svoj procvat doživeo na klupskoj sceni u SAD i Ujedinjeno Kraljevstvo. Rejv se održava na improvizovanim mestima, preko „rejv prodavnica“ i podzemne ekstazi mreže. Na žurke se dolazi s pozivnicama, a služe se „žustra“, „pametna“ pića, čija je svrha da sprečavaju gubitak tečnosti izazvan ekstazijem i besomučnim višečasovnim plesanjem, koje je trajalo i do 4-5 dana. Rejv je brak psihodeličnog i kibernetičkog, dvostruke fascinacije (opčinjenosti) nove generacije. Mnoge mlade osobe na rejvu prelaze sa ekstazija na metamfetamine, a ulični uzorci ekstazija problematični su i opasni. Ekstazi tablete pojavile su se 1988. godine u Holandiji i Belgiji. Na koncertima rejv muzike lansirana je supstanca koja će pružiti „kolorit“, „sadržaj“, a razlikuje se od „tripa“. Ekstazi vodi do „ekstatičnog“ (ushićenog) raspoloženja, funkcije mozga su brže, telo je prožeto osećanjem topline, prijatne naježenosti, miline. Rejv muzika, koja se sastoji od visokofrekventnih zvukova i tek po kojeg šizoidnog (šizofreničnog) glasa i poruke prošaputane dubokim glasom, izaziva kod konzumenta (slušača) stanje vrhunca, celo telo zatreperi, smeh, višečasovno frenetično igranje bez osećaja umora.

Kako se opisuje stanje koje ekstazi tablete izazivaju kod konzumenata?

Ekstazi tablete izazivaju ekstatično (ushićeno) raspoloženje kod konzumenata.

Pčelarica, obična pčelarica ili evropska pčelarica () je ptica iz reda Coraciiformes. Pripada porodici pčelarica (-{Meropidae}-), karakterističnoj za tropske i suptropske predele Afrike i Azije, a jedino se evropska pčelarica gnezdi u umerenim predelima. Lako je prepoznatljiva po živopisnim bojama perja. Pčelarica je duga 27-29 cm. Živopisno je obojena, sa smeđim i žutim gornjim delom tela, zelenkast-smeđim krilima, žutim grlom, crnom prugom preko očiju, te plavim donjim delom tela. Kljun joj je crn i tanak, a srednja repna pera izdužena. Gnezdi se u južnim delovima Evrope (mada se možde sresti i u severnijim krajevima), jugozapadnoj Aziji i severozapadnoj Africi. Zimuje u tropskim predelima Afrike i Azije. Voli otvorene predele, sa malo drveća. Gnezdi se početkom maja u kolonijama, koje se obrazuju obično pored reke. Na strmim odsecima kopaju tunele u zemlji i polažu 5-8 jaja. Mužjak i ženka leže na njima. Hrani se uglavnom pčelama, osama i stršljenovima, te ostalim insektima. Na njenom jelovniku se mogu naći i manji kičmenjaci, kao što su gušteri i žabe. Pčele hvata u vazduhu, u grupama od nekoliko jedinki, a potom mlati s njima po tvrdoj podlozi, kako bi odstranila žaoku. Dnevno može pojesti oko 250 pčela.

Kojoj porodici pripada pčelarica?

Pčelarica pripada porodici Meropidae.

Svi ministri zajedno čine Savjet ministara pod rukovodstvom ministra-predsjednika („premijera”). Postavlja i razrješava ih kralj ukazom. Ministri stoje na čelu ministarstava, ali mogu biti i ministri bez portfelja (). Kralj je politički neodgovoran, a svu odgovornost za državnu politiku snose ministri koji premapotpisuju kraljeve akte. U holandskoj vladi pored ministara postoje i državni sekretari (). Oni nisu članovi Savjeta ministara, ali zajedno sa ministrima čine kabinet () koji predstavlja jedinstvo vlade. Način rada Savjeta ministara Holandije je bliže propisan njegovim poslovnikom (). U pravilu sastaje se svakog petka. Savjet ministara imenuje sekretara i zamjenika sekretara na predlog ministra-predsjednika. Na sjednicama Savjeta ministara se glasa samo ukoliko nema konsenzusa. Savjet ministara može formirati podsavjete i komisije za pripremu akata iz svoje nadležnosti. Rad Savjeta ministara je povjerljiv, a njegovi zapisnici se drže u tajnosti. Savjet ministara Holandije () različit je organ od Savjeta ministara Kraljevine Holandije () koji se pored svih ministara iz Holandije sastoji i iz opunomoćenih ministara iz tri konstitutivne jedinice na Karibima (Aruba, Kurasao i Sveti Martin). Shodno tome se razlikuju i dva ustavna akta: Ustav Holandije i Povelja Kraljevine Holandije. Međutim, budući da je kontinentalna Holandija najmoćnija od četiri konstitutivne jedinice koje čine Kraljevinu Holandiju onda se i ova dva savjeta ministara često poistovjećuju. Pored Savjeta ministara Holandije i Savjeta ministara Kraljevine Holandije postoji i kabinet () pod kojim se podrazumijevaju ministri i državni sekretari. Kabinet zapravo uključuje najviše funkcionere izvršne vlasti na čelu sa ministrom-predsjednikom, a koji su politički odgovorni holandskom parlamentu ().

Ko čini Savjet ministara Holandije?

Savet ministara Holandije čine svi ministri zajedno pod rukovodstvom ministra-predsednika.

Lakaza (, urishiol oksidaza, urušiol oksidaza, -{p}--difenolna oksidaza) je enzim sa sistematskim imenom benzendiol:kiseonik oksidoreduktaza. Ovaj enzim katalizuje sledeću hemijsku reakciju Ova grupa multi-bakarnih proteina ima nisku specifičnost za o- i -{p}--hinole. Oni takođe često deluju na aminofenole i fenilendiamine.

Koji su supstrati enzima lakaza?

Supstrati enzima lakaza su benzendiol i kiseonik.

Vera Vasiljevna Anisimova (; Moskva, 25. maj 1952) je bivša sovjetska atletska, reprezentativka i dvostruka osvajačica medalja na olimpijskim igrama i evropskom prvenstvu. Takmičila se u sprinterskim disciplinama, a u reprezentaciji je pored pojedinačnog takmičenja bila i član štafete 4 h 100 m. Bila je član Atletskog kluba CSKA iz Moskve. Prvo veliko takmičenje na kojem je učestvovala je bilo Evropsko juniorsko prvenstvo 1970. u Parizu, gde je sa štafetom 4 h 100 m osvojila četvrto mesto. Od 1976. učestvuje na Evropskom prvenstvu u dvorani 1976. u Minhenu gde je u trci na 60 metara zauzela je 8 mesto. Iste godine odlazi na Olimpijske igre u Montreal. Takmičla se pojedinačno na 100 m i ispala u polufinalu, ali je sa štafetom 4 h 100 metara osvojila bronzanu medalju. Štafeta se takmičila u sastavu:Tatjana Proročenko, Ljudmila Žarkova-Maslakova, Nadežda Besfamilna i Vera Anisimova. Četiri godine kasnije na Olimpijskim igrama 1980. u Moskvi štafeta u izmenjenom sastavu:Vera Komisova, Ljudmila Žarkova-Maslakova, Vera Anisimova i Natalija Bočina bila je druga. Postignuti rezultat od 42,10 bio je novi rekord SSSR. U pojedinačnoj konkurenciji ponovo je ispala u polufinalu. Na Evropskim prvenstvima u dvorani 1977. u San Sebastijanu na 60 m ispala je u kvalifikacijama, u Milanu 1978. u istoj disciplini zauzela je četvrto mesto, u Beču 1979. je ispala u polufinalu, dok je 1980. u Štutgartu bila peta. Najveći uspeh na Evropskim prvenstvima na otvorenom postigla je ponovo sa štafetom 4 h 100 m. u sastavu Vera Anisimova, Ljudmila Žarkova-Maslakova, Ljudmila Kondratjeva i Ljudmila Storožkova kada su postale prvakinje Evrope.

Kada je Vera Anisimova rođena?

Vera Anisimova je rođena 25. maja 1952. godine.

Kris Mana (; 5. mart 2004) ruandski je plivač čija uža specijalnost su sprinterske trke prsnim stilom. Debitovao je na međunarodnoj sceni na svetskom prvenstvu u korejskom Kvangdžuu 2019. gde je učestvovao u kvalifikacijama na 50 prsno koje je okončao na 73. mestu sa vremenom 36,93 sekunde, što je bilo za 10,65 sekundi slabije od vodećeg Adama Pitija.

Koliko je Kris Mana zaostajao za vodećim plivačem na trci na svetskom prvenstvu?

Kris Mana je zaostajao 10,65 sekundi za vodećim plivačem na trci na svetskom prvenstvu.

Dvorac Hluboka (, ) je neogotički dvorac u istoimenom mestu, oko 9 kilometara severno od Čeških Budjejovica. Smatra se jednim od najlepših dvoraca u Češkoj. Zamak je okružen parkom u engleskom stilu. U zgradi se nalazi Južnomoravska galerija, koja poseduje dela holandskih i flamanskih slikara 17. i 18. veka. Zamak je izgradio Otakar II od Češke u drugoj polovini 13. veka u stilu Gotike. Tokom istorije, građevina je proširena u vreme Renesanse, a početkom 18. veka zamak je renoviran u barokni dvorac. Sadašnji romantični izgled u stilu engleskog dvorca u Vindzoru, dvorac Hluboka je dobio rekonstrukcijom u periodu 1841-1871. Johan Adolf, princ Švarcenberg, kupio je ovaj dvorac 1661. Porodica je tu živela do kraja 1939, kada je poslednji vlasnik, Adolf Švarcenberg, emigrirao u inostranstvo bežeći od nacista. Posleratna Čehoslovačka država je nacionalizovala imovinu porodice Švarcenberg 1947. Danas je dvorac Hluboka nacionalni kulturni spomenik Češke Republike.

Kada je izgrađen zamak?

Zamak je izgrađen u drugoj polovini 13. veka.