image
imagewidth (px) 55
1.48k
| text
stringlengths 5
217
|
---|---|
సాలోచనగా చూసాడు విస్సూ. |
|
ప్రపంచం మొత్తం మీద వర్కర్ల పరిస్థితి వరస్ట్ గా వుండేది. |
|
ఆ మాట విన్నాక ఒక్క క్షణం కూడా ఆగలేకపోయాడు మాధవ్. |
|
లేచి నిలబడి అటూఇటూ తిరగసాగింది. వీధి తలుపులు తెరిచేవున్నాయి. రవి |
|
"అవునయ్యా.....కలెక్టరూ....కూతురి ఫోటోను నువ్వు తెస్తే నీ కూతుర్ని గవర్నర్ తీసుకొచ్చాడేంటయ్యా" |
|
ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమైపోటింది. ఈ కోచ్ చార్తుల్ని ఇస్తారా...." |
|
అయినా తండ్రిలోని సంస్కారమే తప్ప సురేంద్ర గొంతులో భేషజంలేదు. నీకు |
|
కలిగించిందేమిటంటే, ఆ పోలీసువాడు ఇంకోక్షణంలో బావురుమని ఏడవటానికి సిద్దంగా ఉన్నట్టు |
|
"ఇంటికి వెళ్తున్నాను. ఇప్పుడే మీ ఆఫీసులో ఇంటర్వ్యూకొచ్చాను". "అవును తెలుసు". |
|
గురించి కూడా తెలిసే వుంటుంది. మనం పంపే తరంగాలు ఇంటర్ |
|
తిరుపతి వెళ్ళాము. ఆ తర్వాత అలా అలా తిరుగుతూనే వున్నాము. |
|
నడిచి "నేను జ్ఞాపకం వున్నానా?" అని అడిగింది. |
|
అందుకని అటువైపు మేడ మీద ఒక రూము ఎక్స్ ట్రాగా |
|
అందుకని తల ఊపి లేచి నిలబడి, ఏదో చెప్పదలచుకున్నట్లు గొంతు |
|
మిమ్మల్ని అటూ ఇటూ కదల్లేనంతగా బంధించాను కాబట్టి." |
|
కారు బయలుదేరింది. పది నిముషాల్లో కారు కొండ ముందు ఆగింది. |
|
కానీ నేను బెదరను. పైకి.... పైపైకి .... నిప్పులు చిమ్ముకుంటూ |
|
నిన్ననే యాభైవేలు బాంక్ చేశాం. వచ్చేప్పుడు ఇంకో లకారం పట్టుకొస్తున్నాడు. |
|
మొహంలో క్రమేపీ జీవకళ వస్తోంది. కళ్ళల్లో శూన్యదృక్కులు తగ్గాయి. |
|
ఇన్ వన్ లో అతని వాయిస్ రికార్డ్ చేసేసుకుంది. ఏమీ |
|
చేసే వచ్చానన్న భావాన్ని ప్రకటిస్తూ ఏదో సంభాషణలోదింపి, సాయంత్రందాకా అక్కడే |
|
యేం చేసినా తనకు చెప్పదు. అతనితో చెప్పేదేమిటన్నట్లు తనను గడ్డిపరకలా |
|
గొప్పగా వున్నాయని చెప్పి వుండేవాడివి. నీ ఆలోచనలస్థాయి నాకు బాగా |
|
- చంద్రరేఖ అనిపిస్తోంది. |
|
సినిమా వ్యాపారం కంటే సినిమాకొచ్చే ఆడవాళ్ళని అతని కళ్ళు బాగా |
|
చతురతతో తన పాత్ర నిర్వహిస్తోంది! |
|
వచ్చాడు. ఆమె కెదురుగా నిలబడ్డాడు. |
|
3. యజ్ఞాభిలాషి స్తోతలు క్షరణశీలుడగు ఈ సోమదేవుని అశ్వమువలె - |
|
మాట బయటికి రాకముందే కాల్చేస్తారు. చావు మాత్రం పోలీసుల దాడిలో...." |
|
అయింది స్వప్నశుకం చేసిన హెచ్చరిక ఎంతగానో ఉపకరిస్తుంది నాకు. |
|
నా దగ్గరకు తీసుకురావాలి." |
|
కుమార్ ఇబ్బందిగా అటూఇటూ చూసి వాగుతున్న ఫ్రెండ్ చేతిమీద గట్టిగా |
|
గుక్కుబెట్టి ఏడుస్తూంది. ఇల్లంతా శవం కాలినవాసన చుట్టు కొని వుంది. |
|
షాపు యాజమాని తృప్తిగా గాలి పీల్చుకున్నాడు. |
|
కేటాయించిన కాటేజ్ చేరుకున్నాడు. |
|
విశదీకరించడం దూరంగా నిల్చున్న శివనాథరావుకు గోచరించింది. అందులో ఒకడు అడ్డు |
|
నటించింధో చూడకుండానే అనేకమంది నిర్మాతలు క్యూలో నిలబడి తాము తీయబోయే |
|
ప్రజలు, పోలీసులు, న్యాయస్థానాలు, అధికారులు- చివరికి భార్యకూడా అతడిమీద తలోరాయీ |
|
ఆ దశలో చూసి భరించలేకపోయింది జ్యోత్స్న.... |
|
తేజ స్నేహితుడు మాత్రమే కాదు...... |
|
పెట్టుకుంటున్నట్లు భ్రమలు కల్పించుకుని, చేసిన ప్రతి పనినీ ఆ ఆదర్శానికి |
|
పంచుకోవచ్చు. ఆఫీసునించి రాగానే షికార్లు వెళ్ళవచ్చు. పాలునీళ్ళులాగా కలిసిపోవచ్చు. నువ్వు |
|
అంతవరకు చదివిన సత్యనారాయణ కనుబొమల ముడి పడ్డాయి. |
|
తన నుదుటికి ఆన్చుకుని ఆత్మహత్య చేసుకోవాలని అనిపించింది. నెమ్మదిగా పిస్టల్ |
|
"ఉండొచ్చు. కానీ అభిరుచికి వైభవం అవసరం లేదు...." |
|
తన ప్రేమికుడు అలాంటివాడు కాదనీ, ఈ విషయం తెలిసిన మరుక్షణం |
|
"నాకు తెలియనిది, చెప్పకూడనిది సందర్భమేదయినా సరే, దాచి ఉంచిందేమైనా ఉందా?" |
|
"ఇదంతా ఇప్పుడెందుకు చెబుతున్నారు?" |
|
ఆశ్రమమున ఇట - మేము మువ్వురము |
|
డాక్టర్లు టైముకి వచ్చి చూస్తారు. అదీ పగలైతేనే అంతంతమాత్రం. రాత్రివేళ |
|
వెళ్ళవచ్చుననెను. ఆయనను, ఆయన జీవితమును చూచినా కొలదియును ఆమెకు గౌరవము |
|
అసహ్యించుకున్నాం కద!అని చేసినా కూడా |
|
నువ్వే చెప్పావు. వచ్చేముందు ఫోన్ చేశావా? కనీసం హైద్రాబాద్ రాగానే |
|
భూమికి బాగా దగ్గరగా వచ్చేసింది విమానం. |
|
అరగంటకి తేరుకున్నాడు వ్యాకర్ణ. |
|
"అయ్యో" అన్నదామో విషాదంగా. ఆ కంఠంలోకి నిజాయితీ వీణానాదంలా వినిపించింది. |
|
ఒకరు వుంటున్నారు. ఈ ఇంట్లో నలుగురు వ్యక్తులు భగవాన్ లాగానే |
|
అవయవాలనీ స్పష్టంగా చూపిస్తోంది. |
|
పంపుతుంటాను. ఇదంతా నీ దయకాదా?" |
|
పంతులుగారిని పిలిపించి లగ్నపత్రిక రాయించింది. |
|
ఉంటూనే ఉంటారు. వేశ్యావృత్తిని గురించి చర్చిస్తున్నప్పుడు వారిని గురించి చర్చించవలసిన |
|
చేసి చూద్దాం! మనకు నష్టం లేదుగా. అయితే వరల్డ్ లో |
|
ముందుకు వచ్చాడు. తను చదువుకునే రోజుల్లోని స్కూలు, యిప్పటి స్కూలుని |
|
మిడిమిడి జ్ఞానంతో మిడిసిపడుతూ ఆడావాళ్లు పుట్టిందే తమ పాదాలమీద వాలిపోవడానికన్నట్టు |
|
చిన్నపిల్లవాడు వచ్చాడండీ. సైకిలు ఆ కుర్రవాణ్ణి ఢీకొన్నదండి." |
|
తెల్లబోయిందామె "అదేంటమ్మా? పార్కుకి నేనేందుకు యీ వూరోచ్చి ఇన్నేళ్ళయింది ఏనాడూ |
|
వేణుని కాదన్నావంటేపోనీ అర్ధం ఉంది నీ అభిప్రాయాన్ని మన్నించే వాడినేతెచ్చి |
|
పాశుపతాన్ని వెలికి తీస్తున్నావు. నీకు తెలుసు కదా! సాహసం నా |
|
అందమైన నీలిరంగు మేడ! |
|
వదిలి ఎవరైనా వచ్చేస్తారా? |
|
నిర్మల వాళ్ళిద్దరికీ ఉప్మాప్లేట్లు అందించింది. |
|
"డ్రాప్టింగ్ ఓ.కే....మిస్టర్... చిన్న చిన్న మార్పులున్నాయి.... న్యూస్ డస్క్ వాళ్ళు |
|
వరండా ముందుకొచ్చారు. ప్రహరీ గోడవల్ల భజన చేస్తున్న వాళ్ళు కనిపించడం |
|
"ఆడదాం! శ్రీకాంత్, నువ్వు నన్ను పట్టుకో! ప్రేమా, నువ్వు అన్నయ్యనే |
|
మోతీసాహూ అనే అమ్మాయి లేచి నిలబడింది. ఆ అమ్మాయి బి.ఎల్ |
|
ఇక అందరి దృష్టి పురిపండా వారి రాకమీద పడింది. సరిగ్గా |
|
"ఇంకా స్పష్టంగా చెప్పలేదు. కానిపదివరకు వెళ్ళేట్టువున్నాడు" దిగులుగా అన్నాడు సత్యనారాయణ. |
|
"ఇప్పుడే వెళ్ళిపోతారా?" దిగులుగా అడిగింది అమూల్య. |
|
మాట ఎప్పుడో ఒకనాడు మీ నోటినుంచి వస్తుందని నేను ఏనాడో |
|
"అక్కడ జీతం ఇంకా ఎక్కువ వస్తుంది సర్" అన్నది నవ్వటానికి |
|
ఏ కోణంలో చూసినా స్కోప్ లేదు. |
|
చూసి నా కళ్ళు తిరిగాయి. తెల్లటి చీరలో దేవతలా అనిపించింది. |
|
ఇప్పుడేం కోరుతుందబ్బా... పట్టుచీరలా? నగలా??... |
|
పడింది. ఇందాక జాన్ నన్ను వెంబడిస్తే ఇప్పుడు నోట్లకోసం జనం |
|
తనకంటే ముందు ఎవరికైనా మనసిచ్చాడేమో? మరదలు పిల్ల ఉందేమో? |
|
కదలవేమి ఈ - నిర్లక్ష్యమేమి ? |
|
అంతరాత్మ నిలదీసి ప్రశ్నించినట్లయింది. |
|
బాలకిషన్ ఫోన్ లో "లేదు సార్ ఆయన కోసమే చూస్తున్నాం" |
|
వాసు మెల్లగా మూలిగి "అమ్మా" అన్నాడు బాధతో. |
|
దూరంగా నిర్మల కనబడింది. |
|
ఆ సమయంలో అటుగా ఇంకెవ్వరూ వస్తున్న జాడలేదు. ఒక్క నిమిషం |
|
పిలిచి స్వచ్చందంగా మాట్లాడతాననడంలోని అంతర్యం అక్కడ ఎవరికీ అర్ధం కాలేదు. |
|
దిక్కులు చూశాడు సవ్యసాచి.... |
|
"వళ్ళు తెలియక చస్తుందెవరో తెలుస్తూనే వుంది." |
|
అతను శెలవు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు. |
|
గుమ్మం ముందుకు వెళ్ళి ఏదో అడుగుతున్నాడు. కారులోంచి మరో ఇద్దరు |
|
ప్రభావం వల్ల తప్పించి, ఇష్టంగా ఏ తల్లీ బిడ్డల్ని వదిలి |
|
"ఇందులో న్యాయాన్యాయాల ప్రశక్తిలేదు. భార్యని బలవంతానా లొంగదీసుకునే హక్కు ప్రతి |
|
పెట్టి మారు బేరానికి సొమ్ము చేసుకుంటూంటాడు. |
|
సానుభూతి చూపిస్తున్నారే తప్ప ఏమాత్రం సంతోషించడంలేదు. |