collectivat/araina-text-corpus · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 4 1.54k
Quatau.
Aprobacion des modèls d’intervencion integrau Eth Govèrn a d’aprovar, en tèrme d’un an, es modèls d’intervencion integrau e es servicis establidi pes articles 53.1 e 3.
Cincau.
Aprobacion deth Programa d’intervencion integrau Eth Govèrn a d’aprovar pendent er an 2008 eth Programa d’intervencion integrau contra era violéncia masclista 2008-2011, establit per article 84, qu'a d’incorporar es actuacions fixades pes articles 43, 65, 66 e 67 e era disposicion addicionau dusau.
Siesau.
Dret transitòri Mentre non se hèsque eth desplegament reglamentari des recorsi e es servicis qu'intègren eth Hilat, establidi per article 54, s’an d’aplicar es normes dictades en desplegament e execucion dera Lei 12/2007, deth 11 d’octobre, de servicis sociaus, en çò que hè as mesures de desplegament dera Cartèra de servicis sociaus.
Disposicion derogatòria Demoren abolides totes es normes de reng parièr o inferior ath d’aguesta lei que s’i opausen o la contradiguen.
Disposicions finaus Prumèra.
Abilitacion reglamentària S’autorize ath Govèrn, en encastre des sues competéncies, a dictar es disposicions de besonh entà aplicar e desplegar aguesta lei.
Dusau.
Normativa supletòria En tot aquerò que non regule exprèssament aguesta lei en matèria de servicis, s’a d’aplicar damb caractèr supletòri era Lei 12/2007, deth 11 d’octobre, de servicis sociaus, e es sues normes de desplegament, e tanben era legislacion aplicabla a cada administracion publica competenta.
Tresau.
Regulacion deth Hons de garantia de pensions e prestacions En tèrme d’un an des dera entrada en vigor d’aguesta lei, eth Govèrn a de desvolopar e regular eth Hons de garantia de pensions e prestacions entà corbir er impagament de pensions alimentàries e er impagament de pensions e prestacions compensatòries, damb caractèr supletòri o, se cau, complementari, deth Hons de garantia de pagament d’aliments, a cargue der Estat, entà que ja sigue executiu en tèrme d’un an des dera entrada en vigor d’aguesta lei.
Quatau.
Previsions pressupostàries Eth Govèrn a de realizar es previsions pressupostàries de besonh entà poder atier es prestacions economiques e es prestacions de servicis reconeishudes per aguesta lei.
Cincau.
Entrada en vigor Aguesta lei entre en vigor londeman d’auer estat publicada en Diari Oficial de la Generalitat de Catalunya.
Qu'ei ua causa plan estranha, mès çò de cèrt ei que quan es mèns sentiments son mès dolorosi e son ath cap de tot, autant era mia lengua qu'es mies mans semblen estacades.
Non posqui poncivar es mies impressions en paraules o en pintura, e les senti se com m'usclen, laguens de jo.
E totun sò un artista: es mèns uelhs que m'ac diden, e tota era gent qu'a campat es mèns esbòci e es mies nòtes pro que m'ac reconeish.
Non sò qu'un praube gojat e visqui en un des carrèrs mès estrets; mès era lum que non me manque, pr'amor que viui ben amont, e è ua bèra vista peth dessús d'eth losat.
Pendent uns quants dies, ara prumeria, quan venguí a víuer ena ciutat, aguesta que me semblaue estofanta e solitària.
En sòrta de ticós e verdes picades, sonque i auie en mèn orizon canoades de humenejes.
Non auia ne un solet amic, e en aqueth endret ne tansevolhe i auie era cara d'un coneishut entà balhar-me eth bon dia.
Un vrespe, que m'estaua dret, e damb eth còr trist, ath cant dera hièstra, jo que la daurisqui e guardi entà dehòra, e tè!, be que n'auí d'alegria!
Campè ua cara que coneishia, ua cara redona e amicala, era mielhor amiga qu'auia quan èra en casa.
Ère era Lua, era vielha, era estimada Lua, sense cap trasvestiment, e damb era madeisha portadura, pro ben, que solie auer quan me guardaue a trauèrs des saüquèrs enes anhassi.
Li hi a vier un punet, e era resplendec dret de cap ara mia cramba e me prometec d'entrar cada serada que gessesse de casa.
Aquera promesa que l'a complit, pro fidèuments, e ei domatge que s'estongue tan pòga estona.
Cada viatge que vie me conde ua o ua auta causa que vedec delànet.
Qu'è hèt çò qu'era me didie fòrça vrespades, e, ara mia manèra, poiria balhar ua naua version des Mil e ua Nets; mès que serien massa.
Aqueres que balhi, pòt que son alistades, mès que son en madeish orde que les sentí.
Un pintor de granes facultats, un poèta o ben un musician, dilhèu n'aurien trèt mès profit: aquerò qu'ara jo balhi aciu non son qu'esbòci a tot córrer, damb pensaments mèns qu'a viatges s'i endraben; pr'amor qu'era Lua non venguie cap cada net: que i auie vrespades qu'es bromes l'amagauen.
Dera espessor que ne gessec ua puncèla indiana.
Qu'ère autant leugèra qu'ua gasèla e autant beròia qu'Eva.
Auie tanta irreau gràcia en tota era, aguesta hilha dera India, e, ath delà, tanta fermetat en determini!
Jo que podia liéger era sua intencion quan l'arribaue.
Arromingueres e plantes espinoses l'esquiçauen es sandàlies, mès era que caminaue entà deuant, tota coitosa.
Es cèrvi, que pujauen der arriu, a on s'auien hèt a passar era set, sautauen temerosament enlà d'era, pr'amor qu'era puncèla amiaue ena man ua lum alugada.
Jo que podia veir era sang que se devalaue pes sòns dits delicadi quan era se decantèc sus era ahlama entà hèr-li arrecès.
Era s'apressèc en arriu e botèc era ahlama sus eth caratge des aigües e era lum, en tot flotar, s'aluenhèc peth corrent.
Era ahlama parpelejaue e semblaue que se volesse arturar, mès encara usclaue, e es neri uelhs lugrejants dera puncèla la seguien, damb ua delirosa agachada jos es sòns bòrds sedosi.
Era sabie que s'era lum cremaue pendent tant de temps coma era lo podesse seguir damb es sòns uelhs, eth sòn enamorat viuie; mès se s'amortaue, qu'ei qu'ère mòrt.
Era lum usclaue e parpelejaue, e eth còr d'era cremaue e tremolaue.
Queiguec de jolhs, tot pregant.
Ath sòn costat, laguens er erbatge, i auie ua sèrp verinosa; mès era que non i paraue era atencion: non pensaue qu'en Brama e en sòn espós.
S'i estaue ua garia damb onze porics.
Ua gojateta tota polida guimbetejaue entre eri.
Era garia cacalejaue e estenie es sues ales, en tot espaurir-se, sus era locada.
Alavetz eth pair dera gojateta gessec e la pelegèc, e jo m'esguitlè, en tot hèr camin, sense pensar-i mès.
Mè aguesta net, hè solet cinc menutes, è guardat aquera gessuda.
Ara prumeria s'estaue tot tranquil, mès dempús gessec era madeisha mainada.
Se resquilhèc leugèraments de cap ath garièr, lheuèc era bauda e se calec ath laguens, ath cant dera garia e es porics.
Eri qu'estornegèren e voludèren es ales, e era gojateta correc ath sòn darrèr.
Qu'ac è campat plan claraments, pr'amor que guardaua entà laguens per ua clatenera dera paret.
Jo qu'èra tota embestiada damb era dolenta mainada, e me shautèc que sa pair campèsse e la pelegèsse, mès airosaments que non pas delàger.
La cuelhec deth braç e era virèc entà darrèr eth sòn cap, en tot mostrar es sòns grani uelhs blaus plei de lèrmes: qué hètz?, didec era.
Hè setze ans, qu'ère ua gojata: luenh, en camp, jogaue en vielh jardin dera parrròquia.
Ja eth romegàs roienc ère tot repapiaire e auie passat era florida: es rosèrs trimauen abandonadi enes caminòus, e amiauen arrames plan longues entath laguens des pomèrs.
D'aciu e d'enlà se daurie ua prauba ròsa, non guaire gentilaments, coma l'aurie calut ara reina des flors; mès encara sauvaue aqueth color e aquera flaira.
Era creatureta dera rectoria me semblaue ua flor plan mès doça, seiguda en sòn escabèl, jos eth sauvatge romegàs, en tot punar es caròles espotides dera sua pipa.
Dètz ans mès tard la tornè a campar.
La campè en ua sala de dança tota resplendenta: qu'ère era polida nòvia d'un ric comerçant.
M'agradèc era sua felicitat, e plan soent la cercaua en aqueres vrespades serenes.
Qu'arrés hec memòria des mèns uelhs tan clars e des mies guardades penetrantes.
Era sua ròsa tanben deishaue créisher brotons sauvatges coma es ròses deth jardin dera parròquia.
Que tanben i a tragèdies ena vida vidanta.
Aguesta net que n'è vist eth darrèr acte.
Aciu, en estret carreron, sus un lhet, se trapaue enes pòrtes dera mòrt.
Er inic propietari, insolent e crudèu, eth sòn unic protector, agarrèc eth cobrelhet.
Era vòsta cara qu'ei un emmascament.
Vestitz-vos, pintatz-la-vos e arremassatz quauques monedes: autaments vos lanci en carrèr.
Lheuatz-vos a tot córrer"!
Ò!, deishatz-me repausar".
Mès eth la forcèc a lheuar-se, e pintèc es sues caròles e botèc en sòn peu ua garlanda de ròses.
Dempús la hec a seir ath cant dera hièstra, damb era lum près d'era, e la deishèc.
La campè se com seiguie quieta, damb es mans ena hauda.
Era hièstra se dauric damb ua ventada, e un des veires crebèc; mès era que non se botgèc.
Eth ridèu volatejaue ath sòn entorn coma ua ahlama.
Ère mòrta.
Siguec en ua petita ciutat.
Ua bòrda auie estat convertida en teatre; ei a díder, es compartiments demorauen de pè, toti ornadi entà servir de lòtges.
Tot eth hustatge qu'ère caperat damb papèr de tons viui.
Un joen prince e era sua hemna, que viatjauen en tot passar pera ciutat, sigueren presents ena representacion.
Era sala qu'ère atapida de gent: sonque en lòc de dejós eth candelabre s'i campaue un petit cratèr.
Arrés seiguie aquiu pr'amor qu'eth seu regolejaue: clin, clin.
Ac campè tot, pr'amor que hège tanta calor que totes es guardaderes demorèren dubèrtes.
Es gojats e gojates campauen de dehòra estant, tot e qu'era policia deth laguens les contunhaue menaçant damb es paishons.
Era nòbla parelha se seiguec en dues cagires de braci, ath cant madeish dera orquèstra.
Eth burgmèstre e era sua hemna les solien ocupar, mès qu'en aquera escadença non aueren mès remèdi que seir enes bancs de husta, coma s'auessen estat ciutadans ordinaris.
Vedetz?
Que i a gent que mane e gent qu'encara mane mès, didien tranquillaments es bones comaires.
E aguest incident balhaue un aire especiau de festivitat ena foncion.
Eth candelabre hec es sòns guimbets, era multitud siguec tustada sus es nuds des dits, e jo…òc, era Lua vedec tota era foncion."
Ua mairia repapiaira, praubaments vestida, que pertanhie ara mès baisha classa, acompanhada de quauqui petits subaltèrns entrèc ena cramba ueda e grana deth sèti reiau.
Qu'auie besonh de veder-lo!, li calie veder-lo!
L'auie costat fòrça petiti sacrificis, e fòrça vertut persuasiua abantes qu'artenhèsse eth sòn desir.
Dobleguèc es sues mans secalhoses, e guardèc ath sòn entorn damb tanta reveréncia coma se siguesse ena glèisa.
Siguec aciu, didec, aciu!
E queiguec de jolhs e punèc eth tapís de porpra: me pensi que plorèc, non i auie aguest madeish velot, didec eth subaltèrn, tant qu'ar entorn dera sua boca se hège un arridolet.

Quatau.

Aprobacion des modèls d’intervencion integrau Eth Govèrn a d’aprovar, en tèrme d’un an, es modèls d’intervencion integrau e es servicis establidi pes articles 53.1 e 3.

Cincau.

Aprobacion deth Programa d’intervencion integrau Eth Govèrn a d’aprovar pendent er an 2008 eth Programa d’intervencion integrau contra era violéncia masclista 2008-2011, establit per article 84, qu'a d’incorporar es actuacions fixades pes articles 43, 65, 66 e 67 e era disposicion addicionau dusau.

Siesau.

Dret transitòri Mentre non se hèsque eth desplegament reglamentari des recorsi e es servicis qu'intègren eth Hilat, establidi per article 54, s’an d’aplicar es normes dictades en desplegament e execucion dera Lei 12/2007, deth 11 d’octobre, de servicis sociaus, en çò que hè as mesures de desplegament dera Cartèra de servicis sociaus.

Disposicion derogatòria Demoren abolides totes es normes de reng parièr o inferior ath d’aguesta lei que s’i opausen o la contradiguen.

Disposicions finaus Prumèra.

Abilitacion reglamentària S’autorize ath Govèrn, en encastre des sues competéncies, a dictar es disposicions de besonh entà aplicar e desplegar aguesta lei.

Dusau.

Normativa supletòria En tot aquerò que non regule exprèssament aguesta lei en matèria de servicis, s’a d’aplicar damb caractèr supletòri era Lei 12/2007, deth 11 d’octobre, de servicis sociaus, e es sues normes de desplegament, e tanben era legislacion aplicabla a cada administracion publica competenta.

Tresau.

Regulacion deth Hons de garantia de pensions e prestacions En tèrme d’un an des dera entrada en vigor d’aguesta lei, eth Govèrn a de desvolopar e regular eth Hons de garantia de pensions e prestacions entà corbir er impagament de pensions alimentàries e er impagament de pensions e prestacions compensatòries, damb caractèr supletòri o, se cau, complementari, deth Hons de garantia de pagament d’aliments, a cargue der Estat, entà que ja sigue executiu en tèrme d’un an des dera entrada en vigor d’aguesta lei.

Quatau.

Previsions pressupostàries Eth Govèrn a de realizar es previsions pressupostàries de besonh entà poder atier es prestacions economiques e es prestacions de servicis reconeishudes per aguesta lei.

Cincau.

Entrada en vigor Aguesta lei entre en vigor londeman d’auer estat publicada en Diari Oficial de la Generalitat de Catalunya.

Qu'ei ua causa plan estranha, mès çò de cèrt ei que quan es mèns sentiments son mès dolorosi e son ath cap de tot, autant era mia lengua qu'es mies mans semblen estacades.

Non posqui poncivar es mies impressions en paraules o en pintura, e les senti se com m'usclen, laguens de jo.

E totun sò un artista: es mèns uelhs que m'ac diden, e tota era gent qu'a campat es mèns esbòci e es mies nòtes pro que m'ac reconeish.

Non sò qu'un praube gojat e visqui en un des carrèrs mès estrets; mès era lum que non me manque, pr'amor que viui ben amont, e è ua bèra vista peth dessús d'eth losat.

Pendent uns quants dies, ara prumeria, quan venguí a víuer ena ciutat, aguesta que me semblaue estofanta e solitària.

En sòrta de ticós e verdes picades, sonque i auie en mèn orizon canoades de humenejes.

Non auia ne un solet amic, e en aqueth endret ne tansevolhe i auie era cara d'un coneishut entà balhar-me eth bon dia.

Un vrespe, que m'estaua dret, e damb eth còr trist, ath cant dera hièstra, jo que la daurisqui e guardi entà dehòra, e tè!, be que n'auí d'alegria!

Campè ua cara que coneishia, ua cara redona e amicala, era mielhor amiga qu'auia quan èra en casa.

Ère era Lua, era vielha, era estimada Lua, sense cap trasvestiment, e damb era madeisha portadura, pro ben, que solie auer quan me guardaue a trauèrs des saüquèrs enes anhassi.

Li hi a vier un punet, e era resplendec dret de cap ara mia cramba e me prometec d'entrar cada serada que gessesse de casa.

Aquera promesa que l'a complit, pro fidèuments, e ei domatge que s'estongue tan pòga estona.

Cada viatge que vie me conde ua o ua auta causa que vedec delànet.

Qu'è hèt çò qu'era me didie fòrça vrespades, e, ara mia manèra, poiria balhar ua naua version des Mil e ua Nets; mès que serien massa.

Aqueres que balhi, pòt que son alistades, mès que son en madeish orde que les sentí.

Un pintor de granes facultats, un poèta o ben un musician, dilhèu n'aurien trèt mès profit: aquerò qu'ara jo balhi aciu non son qu'esbòci a tot córrer, damb pensaments mèns qu'a viatges s'i endraben; pr'amor qu'era Lua non venguie cap cada net: que i auie vrespades qu'es bromes l'amagauen.

Dera espessor que ne gessec ua puncèla indiana.

Qu'ère autant leugèra qu'ua gasèla e autant beròia qu'Eva.

Auie tanta irreau gràcia en tota era, aguesta hilha dera India, e, ath delà, tanta fermetat en determini!

Jo que podia liéger era sua intencion quan l'arribaue.

Arromingueres e plantes espinoses l'esquiçauen es sandàlies, mès era que caminaue entà deuant, tota coitosa.

Es cèrvi, que pujauen der arriu, a on s'auien hèt a passar era set, sautauen temerosament enlà d'era, pr'amor qu'era puncèla amiaue ena man ua lum alugada.

Jo que podia veir era sang que se devalaue pes sòns dits delicadi quan era se decantèc sus era ahlama entà hèr-li arrecès.

Era s'apressèc en arriu e botèc era ahlama sus eth caratge des aigües e era lum, en tot flotar, s'aluenhèc peth corrent.

Era ahlama parpelejaue e semblaue que se volesse arturar, mès encara usclaue, e es neri uelhs lugrejants dera puncèla la seguien, damb ua delirosa agachada jos es sòns bòrds sedosi.

Era sabie que s'era lum cremaue pendent tant de temps coma era lo podesse seguir damb es sòns uelhs, eth sòn enamorat viuie; mès se s'amortaue, qu'ei qu'ère mòrt.

Era lum usclaue e parpelejaue, e eth còr d'era cremaue e tremolaue.

Queiguec de jolhs, tot pregant.

Ath sòn costat, laguens er erbatge, i auie ua sèrp verinosa; mès era que non i paraue era atencion: non pensaue qu'en Brama e en sòn espós.

S'i estaue ua garia damb onze porics.

Ua gojateta tota polida guimbetejaue entre eri.

Era garia cacalejaue e estenie es sues ales, en tot espaurir-se, sus era locada.

Alavetz eth pair dera gojateta gessec e la pelegèc, e jo m'esguitlè, en tot hèr camin, sense pensar-i mès.

Mè aguesta net, hè solet cinc menutes, è guardat aquera gessuda.

Ara prumeria s'estaue tot tranquil, mès dempús gessec era madeisha mainada.

Se resquilhèc leugèraments de cap ath garièr, lheuèc era bauda e se calec ath laguens, ath cant dera garia e es porics.

Eri qu'estornegèren e voludèren es ales, e era gojateta correc ath sòn darrèr.

Qu'ac è campat plan claraments, pr'amor que guardaua entà laguens per ua clatenera dera paret.

Jo qu'èra tota embestiada damb era dolenta mainada, e me shautèc que sa pair campèsse e la pelegèsse, mès airosaments que non pas delàger.

La cuelhec deth braç e era virèc entà darrèr eth sòn cap, en tot mostrar es sòns grani uelhs blaus plei de lèrmes: qué hètz?, didec era.

Hè setze ans, qu'ère ua gojata: luenh, en camp, jogaue en vielh jardin dera parrròquia.

Ja eth romegàs roienc ère tot repapiaire e auie passat era florida: es rosèrs trimauen abandonadi enes caminòus, e amiauen arrames plan longues entath laguens des pomèrs.

D'aciu e d'enlà se daurie ua prauba ròsa, non guaire gentilaments, coma l'aurie calut ara reina des flors; mès encara sauvaue aqueth color e aquera flaira.

Era creatureta dera rectoria me semblaue ua flor plan mès doça, seiguda en sòn escabèl, jos eth sauvatge romegàs, en tot punar es caròles espotides dera sua pipa.

Dètz ans mès tard la tornè a campar.

La campè en ua sala de dança tota resplendenta: qu'ère era polida nòvia d'un ric comerçant.

M'agradèc era sua felicitat, e plan soent la cercaua en aqueres vrespades serenes.

Qu'arrés hec memòria des mèns uelhs tan clars e des mies guardades penetrantes.

Era sua ròsa tanben deishaue créisher brotons sauvatges coma es ròses deth jardin dera parròquia.

Que tanben i a tragèdies ena vida vidanta.

Aguesta net que n'è vist eth darrèr acte.

Aciu, en estret carreron, sus un lhet, se trapaue enes pòrtes dera mòrt.

Er inic propietari, insolent e crudèu, eth sòn unic protector, agarrèc eth cobrelhet.

Era vòsta cara qu'ei un emmascament.

Vestitz-vos, pintatz-la-vos e arremassatz quauques monedes: autaments vos lanci en carrèr.

Lheuatz-vos a tot córrer"!

Ò!, deishatz-me repausar".

Mès eth la forcèc a lheuar-se, e pintèc es sues caròles e botèc en sòn peu ua garlanda de ròses.

Dempús la hec a seir ath cant dera hièstra, damb era lum près d'era, e la deishèc.

La campè se com seiguie quieta, damb es mans ena hauda.

Era hièstra se dauric damb ua ventada, e un des veires crebèc; mès era que non se botgèc.

Eth ridèu volatejaue ath sòn entorn coma ua ahlama.

Ère mòrta.

Siguec en ua petita ciutat.

Ua bòrda auie estat convertida en teatre; ei a díder, es compartiments demorauen de pè, toti ornadi entà servir de lòtges.

Tot eth hustatge qu'ère caperat damb papèr de tons viui.

Un joen prince e era sua hemna, que viatjauen en tot passar pera ciutat, sigueren presents ena representacion.

Era sala qu'ère atapida de gent: sonque en lòc de dejós eth candelabre s'i campaue un petit cratèr.

Arrés seiguie aquiu pr'amor qu'eth seu regolejaue: clin, clin.

Ac campè tot, pr'amor que hège tanta calor que totes es guardaderes demorèren dubèrtes.

Es gojats e gojates campauen de dehòra estant, tot e qu'era policia deth laguens les contunhaue menaçant damb es paishons.

Era nòbla parelha se seiguec en dues cagires de braci, ath cant madeish dera orquèstra.

Eth burgmèstre e era sua hemna les solien ocupar, mès qu'en aquera escadença non aueren mès remèdi que seir enes bancs de husta, coma s'auessen estat ciutadans ordinaris.

Vedetz?

Que i a gent que mane e gent qu'encara mane mès, didien tranquillaments es bones comaires.

E aguest incident balhaue un aire especiau de festivitat ena foncion.

Eth candelabre hec es sòns guimbets, era multitud siguec tustada sus es nuds des dits, e jo…òc, era Lua vedec tota era foncion."

Ua mairia repapiaira, praubaments vestida, que pertanhie ara mès baisha classa, acompanhada de quauqui petits subaltèrns entrèc ena cramba ueda e grana deth sèti reiau.

Qu'auie besonh de veder-lo!, li calie veder-lo!

L'auie costat fòrça petiti sacrificis, e fòrça vertut persuasiua abantes qu'artenhèsse eth sòn desir.

Dobleguèc es sues mans secalhoses, e guardèc ath sòn entorn damb tanta reveréncia coma se siguesse ena glèisa.

Siguec aciu, didec, aciu!

E queiguec de jolhs e punèc eth tapís de porpra: me pensi que plorèc, non i auie aguest madeish velot, didec eth subaltèrn, tant qu'ar entorn dera sua boca se hège un arridolet.