seanghay/khmer-dictionary-44k · Datasets at Hugging Face

word stringlengths 1 62	pos stringclasses 47 values	pro stringlengths 0 66	definition stringlengths 1 2.93k	example stringlengths 0 3.03k
កម្រិតវប្បធម៌	ន.	[កំ-រ៉ិត-វ៉ាប់-ប៉ៈ-ធ័រ]	កម្រិតសញ្ញាបត្របញ្ជាក់ពីការអប់រំដែលបានទទួល។
កម្រិន	គុ.	[កំ-រ៉ិន]	ដែលក្រិន	ដូងកម្រិន, ដើមឈើកម្រិន។
កម្រើក	កិ.	[កំ-រ៉ើក]	កក្រើក, រំជួល	កម្រើកចិត្ត, កម្រើកខ្លួន។
កម្រៀម	ន.	[កំ-រៀម]	អ្វីៗដែលក្រៀម	ស្លឹកឈើកម្រៀម, បាយកម្រៀម (ម.ប្រ.)។
កម្រៀមកម្រោះ	ន.	[កំ-រៀម-កំ-រ៉ោះ]	ម្ហូបក្រៀមក្រោះ។
កម្រៀវ	ន.	[កំ-រៀវ]	សត្វឬឈើដែលក្រៀវ	គោកម្រៀវ, មាន់កម្រៀវ។
កម្រៃ	ន.	[កំ-រ៉ៃ]	អ្វីៗដែលចំណេញ, ដែលបានមកលើសដើម	ធ្វើការមានកម្រៃ, ជួញមានកម្រៃ។
កម្រៃក្រៅផ្លូវការ	ន.	[កំ-រ៉ៃ-ក្រៅ-ផ្លូវ-កា]	កម្រៃដែលទទួលបានបន្ថែមពីលើតម្លៃផ្លូវការ	មន្ត្រីខិលខូចបង្កការលំបាកដល់អ្នកបង់ពន្ធ ដើម្បីទារកម្រៃក្រៅផ្លូវការ។
កម្រៃខ្ពស់	ន.	[កំ-រ៉ៃ-ខ្ពស់]	អ្វីៗដែលទទួលបានឬផ្តល់ឱ្យច្រើនជាងធម្មតាដើម្បីជាការតបស្នងក្នុងការធ្វើអ្វីមួយ	កីឡាករដែលមានប្រាក់កម្រៃខ្ពស់ជាងគេ។
កម្រៃជើងសា	ន.	[កំ-រ៉ៃ-ជើង-សា]	ភាគរយនៃថ្លៃទំនិញឬអត្ថប្រយោជន៍ (ទំនិញ, របស់, ប្រាក់...) ដែលភ្នាក់ងារទិញលក់ឬភ្នាក់ងារដទៃទៀតត្រូវបានទទួលក្នុងទំនាក់ទំនងការងារនោះ។	គាត់ទទួលបានប្រាក់កម្រៃជើងសាជាច្រើន។
កម្លា	កិ., គុ.កិ.	[កំ-ឡា]	ធ្វើឱ្យក្លា; ដែលធ្វើតែឫកខាងក្រៅឱ្យគេឃើញថាក្លាឥតខ្លាច ឥតញញើត តែខាងក្នុងចិត្តនោះខ្លាចញញើតទេ	ខំប្រឹងកម្លា, ធ្វើកម្លា។
កម្លាច	គុ.	[កំ-ឡាច]	(ព.ទ្រ) ដែលខ្លាច	មនុស្សកម្លាច។
កម្លាចិត្ត	កិ.	[កំ-ឡា-ចិត]	ធ្វើចិត្តឱ្យអង់អាច។
កម្លោច	កិ.	[កំ-ឡោច]	ធ្វើឱ្យខ្លោច	យកកន្ទុយក្ងោកទៅកម្លោចធ្វើថ្នាំ។
កម្លៅ	ន.	[កំ-ឡៅ]	មនុស្សដែលខ្លៅល្ងង់	កុំជឿកម្លៅនុ៎ះ។
កម្លាំង	ន.	[កំ-ឡាំង]	អំណាចធាតុដែលធ្វើអវយវៈ ឱ្យកម្រើក, ឱ្យខ្លាំង, ឱ្យប្រព្រឹត្តទៅបាន។
កម្លាំងវេទមន្ត	ន.	[កំ-ឡាំង-វេ-ទៈ-មន់]	ឫទ្ធិអំណាចដែលកើតឡើងតាមរយៈមន្តអាគមបែបអបិយជំនឿ	កម្លាំងវេទមន្តរបស់គ្រូមន្តអាគម។
កម្លាំងអូសទាញ	ន.	[កំ-ឡាំង-អូស-ទាញ]	សត្វដែលគេប្រើដើម្បីជួយកិច្ចការផ្សេងៗ	ពីមុន គោ ក្របី ជាកម្លាំងអូសទាញក្នុងការធ្វើស្រែចម្ការ។
កម្លាំងអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិក	ន.	[កំ-ឡាំង-អេ-ឡិច-ត្រូ-ម៉ា-ញ៉េ-ទិច]	កម្លាំងមួយក្នុងចំណោមកម្លាំងចម្បងទាំងបូនដែលបញ្ជាក់ពីអត្ថិភាពនៃដែនអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិក ដូចជាដែនម៉ាញ៉េទិក ដែនអគ្គិសនី និងកាំរស្មីជាដើម។
ដាក់កម្លាំង	កិ.	[ដាក់-កំ-ឡាំង]	បញ្ជូនឬពង្រាយកងកម្លាំងទៅតាមគោលដៅឬទីកន្លែងណាមួយ	អាជ្ញាធរបានដាក់កម្លាំងដើម្បីការពារសន្តិសុខ។
កម្លាំងចលករ	ន.	[កំ-ឡាំង-ចៈ-ឡៈ-ក]ឬ[កំ-ឡាំង-ចល់-ឡៈ-ក]	(សេ.ហិ.) គោលនយោបាយ វិធានការ ឬ កម្លាំង (ចំណេះដឹង សមត្ថភាពគ្រប់គ្រងកម្លាំង ពលកម្ម បច្ចេកវិទ្យា...) ដែលមានឥទ្ធិពលឬជំរុញឱ្យមានលំនឹងឬកំណើនសេដ្ឋកិច្ច	ផលិតកម្មស្រូវជាកម្លាំងចលករនៃសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា។
កម្លាំងចិត្ត	ន.	[កំ-ឡាំង-ចិត]	ថាមពលឬអំណាចផ្លូវចិត្តដែលផ្ដល់ដោយខ្លួនឯងនិងទទួលបានពីអ្នកដទៃ	ត្រូវចេះផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់ខ្លួនឯងនៅពេលបរាជ័យ។
កម្លាំងធាតុ	ន.	[កំ-ឡាំង-ធាត]	សក្ដានុពលក្នុងការបញ្ចេញកម្លាំងកាយ។
កម្លាំងនយោបាយ	ន.	[កំ-ឡាំង-នៈ-យោ-បាយ]	ការស្តែងចេញឱ្យឃើញជាសាធារណៈនូវឫទ្ធានុភាពឬសន្ទុះខាងនយោបាយទាំងរូបី ទាំងអរូបី	កម្លាំងនយោបាយរបស់គណបក្សមួយ។
កម្លាំងបាយ	ន.	[កំ-ឡាំង-បាយ]	កម្លាំងកាយដែលបានពីអាហារដោយមិនប្រើប្រាជ្ញា, ការប្រើអំពើហិង្សាដោយវាយតប់ ឬ ដោយប្រើអាវុធ	ការប្រើកម្លាំងបាយមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានទេ។
ប្រើកម្លាំងបាយ	កិ.	[ប្រើ-កំ-ឡាំង-បាយ]	ប្រើតែកម្លាំងកាយ មិនប្រើប្រាជ្ញា។
កម្លាំងពលកម្ម	ន.	[កំ-ឡាំង-ពៈ-លៈ-កាំ]	(សេ.ហិ.) ចំនួនមនុស្សគ្រប់អាយុធ្វើការ ដែលមានការងារធ្វើនិងកំពុងស្វែងរកការងារធ្វើនៅក្នុងប្រទេសមួយឬតំបន់មួយ ក្នុងរយៈពេលមួយជាក់លាក់	វិស័យវាយនភណ្ឌនិងកាត់ដេរបានស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មជាច្រើន។
កម្លាំងលក់	ន.	[កំ-ឡាំង-លក់]	សម្ទុះក្នុងការលក់ទំនិញ។
កម្សត់	គុ.	[កំ-សត់]	ដែលខ្សត់អត់ឃ្លានមានសុខទុក្ខជាមួយគ្នា	គូកម្សត់, មនុស្សនេះកម្សត់នឹងខ្ញុំណាស់។
កម្សត់កម្រ	គុ.	[កំ-សត់-កំ-រ៉]	ដែលក្រខ្សត់អត់ឃ្លានរងទុក្ខ, រួមសុខទុក្ខជាមួយគ្នាដោយនៅស្រុកខ្លួន ឬទៅនៅស្រុកដទៃ ទោះនៅយូរក្ដី ឆាប់ក្ដី ឆ្ងាយក្ដី ជិតក្ដី	មនុស្សកម្សត់កម្រនឹងគ្នា, មិត្រកម្សត់កម្រ, ប្រពន្ធកម្សត់កម្រ។
កម្សាន្ត	កិ.	[កំ-សាន]	សម្រាកចិត្ត, ធ្វើឱ្យក្សាន្តចិត្ត, លំហើយចិត្ត, ធ្វើចិត្តឱ្យស្រាកស្រាន្ត, ឱ្យស្បើយចាកអារម្មណ៍ផ្សេងៗ	ដើរលេងកម្សាន្តចិត្ត។
កម្សួល	ន.	[កំ-សួល]	ចំហាយ ឬ អំណាចដែលឆួល ឬ ខ្សួលឡើង	កម្សួលត្រជាក់, កម្សួលក្ដៅ។
កម្សោយ	ន.	[កំ-សោយ]	មនុស្សសត្វជាដើមដែលមានកម្លាំងខ្សោយ	មនុស្សកម្សោយ។
កម្អួត	ន.	[កំ-អួត]	អ្វីៗដែលក្អួតចេញមក។
កម្អែល	ន.	[កំ-អែល]	សំណល់ដែលសល់អំពីគេ	អាវនេះជាកម្អែលពីលោកនោះ ឬ អ្នកនោះ។
ករ	ន.	[ក]	ដៃ	លើកករប្រណម្យ។
ករជកាយ	ន.	[កៈ-រ៉ៈ-ជៈ-កាយ]	ប្រជុំនៃអាការៈទាំង ៣២ មានសក់ជាដើម, ខ្លួនប្រាណ, រូបកាយទាំងមូល	ជំងឺតែងមានប្រចាំនៅក្នុងករជកាយ។
ករណនាម	ន.	[កៈ-រ៉ៈ-ណៈ-នាម]	នាមសព្ទដែលជាអំពើ ឬដែលជាកិច្ចការ ដូចជាពាក្យ ការធ្វើ; ការឱ្យ, អំណោយ; ការកាន់ ឬ សេចក្ដីប្រកាន់។ល។
ករណី	ន.	[កៈ-រ៉ៈ-ណី]	រឿង; ហេតុ; អំពើ; ដំណើរ; ហេតុ ឬ ការណ៍ដែលកើតមានឡើង	ករណីនេះខ្ញុំត្រូវតែធ្វើ; កើតមានករណីប្លែក; ចុះមានករណីអ្វីហ្នឹង?។
ករណីយ	គុ.	[កៈ-រ៉ៈ-ណី]ឬ[កៈ-រ៉ៈ-ណី-យ៉ៈ]	ដែលគួរធ្វើ, ដែលគប្បីឬត្រូវធ្វើ។
ករណីយកិច្ច	ន.	[កៈ-រ៉ៈ-ណី-យ៉ៈ-កិច]	កិច្ចដែលគួរធ្វើ, ការងារដែលត្រូវតែធ្វើ	មុខការនេះជាករណីយកិច្ចរបស់អ្នកហើយ។
ករនេ	ន.	[ក-នេ]	ស្រទាប់ប៉ោងថ្លានៃក្លេរ៉ូទិករាងកោងជាងទម្រង់របស់ភ្នែកទាំងមូលសម្រាប់ពត់កាំរស្មី ដែលចាំងចូលមកក្នុងភ្នែកឱ្យរួមជួបជាមួយគ្នានៅកន្លែងតែមួយលើរ៉េទីន។
ករវិក	ន.	[ក-រ-វ៉ឹក]ឬ[កៈ-រ៉ៈ-វ៉ឹក]	បក្សីមួយប្រភេទ មានសំឡេងពីរោះ (មាននិយាយតែក្នុងរឿងបុរាណ)។
ករី	ន.	[កៈ-រ៉ី]	សត្វចតុប្បាទមានដៃ ឬមានប្រមោយ គឺ ដំរី។
ករុណា	ន.	[កៈ-រ៉ុ-ណា]	សេចក្ដីអាណិត, អាសូរ	សូមលោកមានអាសូរករុណាខ្ញុំបាទផង។
ករុណា	ន.	[កៈ-រ៉ុ-ណា]	ពាក្យសម្រាប់គ្រហស្ថឆ្លើយអ្នកបួស ឬ អ្នកបួសនិងអ្នកបួសឆ្លើយគ្នាទៅវិញទៅមក; និយាយក្លាយមកថា កូរណា ក៏មាន។ ជួនប្រើជាបុរិសសព្វនាមចំពោះខ្លួនឯង	ខ្ញុំករុណា, ខ្ញុំព្រះករុណា។
ករុណាវិសេស	ន.	[កៈ-រុ-ណា-វិ-សេស]	ពាក្យសម្រាប់មន្ត្រី ឬបណ្ដារាស្ត្រទាំងពួងឆ្លើយស្ដេច។
កល	ន.	[កល់]	ឧបាយយ៉ាងល្អិត, ល្បិច (ឧបាយកល)	ដំណើរហ្នឹងជាកលឧបាយរបស់គេទេ; ប្រយ័ត្នចាញ់កលគេ។
កល់	កិ.	[កល់]	ទ្រពីក្រោម, ស៊ែមពីក្រោម ដើម្បីឱ្យស្មើមិនឱ្យល្អៀង ឬ ដើម្បីឱ្យហើប ឱ្យខ្ពស់ឡើង	ដាក់កំណល់កល់ឱ្យខ្ពស់ឡើង។
ក័លក័ត្តា	ន.	[ក័ល-ក័ត-តា]	ឈ្មោះក្រុងដែលស្ទឹងគង្គាហូរកាត់ ឋិតក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។
កល់កែ	ន.	[កល់-កែ]	(ម.ព. កូវកែ)។
កលយុទ្ធ	ន.	[កៈ-ឡៈ-យុត]ឬ[កល់-ឡៈ-យុត]	(ម.ព. យុទ្ធពិធី ក្នុង យុទ្ធ)។
កលហៈ	ន.	[កៈ-ឡៈ-ហៈ]	ជម្លោះ	កើតមានកលហៈនឹងគ្នា គឺកើតមានជម្លោះនឹងគ្នា។
កលហភាព	ន.	[កៈ-ឡៈ-ហៈ-ភាប]	ភាពនៃជម្លោះ, ការទាស់ទែងគ្នា។
កលហប្បវឌ្ឍនី	ន.	[កៈ-ឡៈ-ហាប់-ប៉ៈ-វ៉ាត់-ធៈ-នី]	ការចម្រើនដោយជម្លោះ, ការធ្វើជម្លោះឱ្យរីកធំខ្លាំងឡើង, ការនាំបង្កហេតុឱ្យកើតសេចក្ដីទាស់ទែងគ្នា។
កលហពិរោធ	ន.	[កៈ-ឡៈ-ហៈ-ពិ-រោត]	កំហឹងដែលនាំបណ្ដាលឱ្យកើតជាជម្លោះ ឬ កំហុសដែលកើតអំពីជម្លោះ (ច្រើននិយាយថា កលហ៍ពិរោធ)	កើតកលហ៍ពិរោធ។
កលិយុគ	ន.	[កៈ-លិ-យុក]	កាលសម័យដែលប្រកបដោយទោស, ដោយវិបត្តិ, វិបរិតផ្សេងៗ	ប្រទះលើកលិយុគ; ស្រុកកើតកលិយុគ។
កលោបាយ	ន.	[កៈ-ឡោ-បាយ]	ឧបាយឈ្លាសវៃ, ឧបាយដែលប្រកបដោយកលល្បិច; កលនិងឧបាយ ឬ ឧបាយកល ល្បិចក្នុងល្បិច។
កល្ប	ន.	[កាល់]	(ម.ព. កប្ប)។
អស់កល្ប	គុ.	[អស់-កាល់]	ដែលយូរអង្វែង។
កល្បព្រឹក្ស	ន.	[កាល់-ប៉ៈ-ព្រឹក]	(ម.ព. កប្បព្រឹក្ស)។
កល្បសព្ទ	ន.	[កាល់-ប៉ៈ-សាប់]	ពាក្យដែលមានសូរដូចគ្នា ប៉ុន្តែមានអត្ថន័យផ្សេងគ្នា ដូចជា ក (ក មនុស្ស សត្វ) ; ក (សាង, សង់) ; កល (ល្បិច) ; កល់ (ដាក់ទ្រពីក្រោម ...) ; ខារ (ក្លិនឬរសខារ) ; ខារ (ខារឈើហុប) ; ខិត (កកិលចូល ...) ; ខិត (សូត្រមួយខិត) ; គ (ដើមគ) ; គ (មនុស្សគ) ; មៀន (ដើមមៀន) ; មៀន (មៀនកាំបិត)។ល។
កល្បាវសាន	ន.	[កាល់-ប៉ា-វៈ-សាន]	អវសាននៃកប្ប, ពេលចុងក្រោយ ទីបំផុតនៃជីវិត។
កល្យាណ	គុ.	[កល់-យ៉ាន]	ល្អ, ដែលមានលំអ។
កល្យាណកម្ម	ន.	[កល់-យ៉ា-ណៈ-កាំ]	អំពើល្អ, កុសលកម្ម។
កល្យាណការិនី	ន.	[កល់-យ៉ា-ណៈ-កា-រិ-នី]	(ម.ព. កល្យាណការី)។
កល្យាណការី	ន.	[កល់-យ៉ា-ណៈ-កា-រ៉ី]	ជនអ្នកធ្វើអំពើល្អ, អ្នកធ្វើការកុសល។
កល្យាណមិត្ត	ន.	[កល់-យ៉ា-ណៈ-មិត]	មិត្តល្អ, មិត្តត្រឹមត្រូវដែលបុគ្គលគួរសេពគប់ គួររាប់រកយកជាគ្នា។
កល្យាណី	ន.	[កល់-យ៉ា-ណី]	ស្ត្រីមានលំអ, នាងល្អ	ស្ត្រីកល្យាណី, កែវកល្យាណី, មាសកល្យាណី (ព.កា.)។
កវី	ន.	[កៈ-វ៉ី]	អ្នកប្រាជ្ញដែលចេះតែងឆន្ទ, កាព្យឃ្លោង (អ្នកប្រាជ្ញខាងសម្ដី)។
កវីនិពន្ធ	ន.	[កៈ-វ៉ី-និ-ពន់]	កវីជាអ្នកនិពន្ធ, អ្នកនិពន្ធខាងកាព្យឃ្លោង។
កវីនិពន្ធន៍	ន.	[កៈ-វ៉ី-និ-ពន់]	ការរៀបរៀង, ការចងក្រង, ការតែងឆន្ទរបស់កវី។
កសាង	កិ.	[ក-សាង]	ធ្វើ, សង់, បង្កើតឡើង, ស្ថាបនា	អ្នកភូមិយើងកំពុងកសាងអាគារសិក្សាមួយខ្នង។
កសាង	កិ.	[ក-សាង]	នាំមនុស្សទៅអប់រំកែប្រែ ឬនាំយកទៅសម្លាប់ (ប្រើក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ)។
កសាងខ្លួន	កិ.	[ក-សាង-ខ្លួន]	កែលម្អអាកប្បកិរិយារបស់ខ្លួន	កសាងខ្លួនជាថ្មី។
កសិកម្ម	ន.	[កៈ-សិ-កាំ]	ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វ។
កសិកម្មគោចរ	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-គោ-ច]	ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វដោយការផ្លាស់ប្ដូរទីកន្លែងទៅតាមលក្ខខណ្ឌភូមិសាស្ត្រ (ទឹក ដី ស្មៅ រដូវ ...)។
កសិកម្មចល័ត	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-ចៈ-ឡាត់]	(ម.ព. កសិកម្មគោចរ)។
កសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-ចិញ-ចឹម-ពោះ]	កសិកម្មសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ស្បៀងក្នុងគ្រួសារដើម្បីការរស់រានមានជីវិតដោយមិនសំដៅទៅលើការលក់ដូរឬធ្វើពាណិជ្ជកម្មទេ	ជនជាតិដើមភាគតិចច្រើនតែប្រកបរបរកសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ។
កសិកម្មតាមកិច្ចសន្យា	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-តាម-កិច-សន់-យ៉ា]	ផលិតកម្មកសិកម្មផ្អែកលើកិច្ចសន្យារវាងអ្នកផលិតនិងអ្នកទិញកសិផល ដែលបានព្រមព្រៀងគ្នាទៅលើបរិមាណផ្គត់ផ្គង់ គុណភាពកសិផល ថ្លៃកសិផល ពេលវេលា ទិញ លក់ ការផ្តល់បច្ចេកទេស ពូជ ជី ដើមទុន ជាដើម។
កសិកម្មបៃតង	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-បៃ-តង]	ផលិតកម្មកសិកម្មដែលប្រើបច្ចេកវិទ្យាមិនបង្កការខូចខាតដល់បរិស្ថាននិងជីវិតមនុស្សសត្វ។
កសិកម្មប្រពៃណី	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-ប្រ-ពៃ-នី]	កសិកម្មដែលប្រតិបត្តិការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វបន្តពីជំនាន់មុនដូចជា របៀប ប្រើប្រាស់ពូជ របៀបដាំដុះ ការប្រើប្រាស់កម្លាំងពលកម្ម (គោ ក្របី) ... ហើយជាទូទៅ ទទួលផលតាមលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិ។
កសិកម្មព្រៃដុត	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-ព្រៃ-ដុត]	ការដាំដុះរបស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនៅតំបន់ព្រៃស្បាតដោយការកាប់ព្រៃហើយដុតនិងដាំដំណាំជាចម្ការវិលជុំ	កសិកម្មព្រៃដុតរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច។
កសិកម្មយថាផល	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-យៈ-ថា-ផល់]	ការដាំដុះឬការចិញ្ចឹមសត្វដែលប្រើទុននិងពលកម្មតិច ហើយទទួលបានផលតាមលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិ។
កសិកម្មអតិផល	ន.	[កៈ-សិ-កាំ-អៈ-តិ-ផល់]	ការដាំដុះឬការចិញ្ចឹមសត្វដែលប្រើទុននិងបច្ចេកទេសខ្ពស់ ហើយទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។
កសិករ	គុ., ន.	[កៈ-សិ-ក]	អ្នកធ្វើកសិកម្ម។
កសិការ	គុ., ន.	[កៈ-សិ-កា]	(ម.ព. កសិករ)។
កសិការិនី	ន.	[កៈ-សិ-កា-រិ-នី]	(ម.ព. កសិករ)។
កសិដ្ឋាន	ន.	[កៈ-សិ-ឋាន]ឬ[កៈ-សិត-ឋាន]	ទីដី រួមទាំងផ្ទះនិងអគារ សម្រាប់បម្រើការដាំដុះ ឬការចិញ្ចឹមសត្វ	កសិដ្ឋានដាំបន្លែ កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមជ្រូក។
កសិណ	គុ.	[កៈ-សិន]	ទាំងអស់។
កសិណ	ន.	[កៈ-សិន]	ប្រភេទនៃសមថកម្មដ្ឋាន ដែលកំណត់យកព័ណ៌សម្បុរជាអារម្មណ៍ ជាគ្រឿងដឹកមកកាន់ចិត្ត។
កសិណ	ន.	[កៈ-សិន]	រូបតាងជាសំអាង	កសិណសាក្សី, យើងនឹងយកពាក្យនេះជាកសិណមិនបានទេ។
កសិណ	ន.	[កៈ-សិន]	គូឬស្រះធំវែងដែលគេជីកជុំវិញកំពែងបន្ទាយឬប្រាសាទ។
កសិណុបករណ៍	ន.	[កៈ-សិ-ណុ-បៈ-ក]	វត្ថុ ឧបករណ៍ ដែលជាកសិណ បន្ទាល់ ឬភស្ដុតាង។
កសិធុរកិច្ច	ន.	[កៈ-សិ-ធុ-រៈ-កិច]	ធុរកិច្ចខ្នាតធំដែលបម្រើឱ្យវិស័យកសិកម្ម រួមបញ្ចូលទាំងផលិតកម្ម ការកែច្នៃ ការវេចខ្ចប់ ការចែកចាយផលិតផលកសិកម្ម ការផលិតគ្រឿងយន្តកសិកម្ម ឧបករណ៍ គ្រឿងបរិក្ខារ សម្ភារៈផ្គត់ផ្គង់ និងផលិតកម្មកសិកម្មតាមកិច្ចសន្យា។
កសិបសុកម្ម	ន.	[កៈ-សិ-ប៉ៈ-សុ-កាំ]	ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វជាហ្វូងនៅតាមវាលស្មៅធម្មជាតិតាមបែបកសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ។
កសិផល	ន.	[កៈ-សិ-ផល់]	ផលដែលកើតចេញពីការងារកសិកម្ម	ទីផ្សារលក់ដូរកសិផល។
កសិពាណិជ្ជកម្ម	ន.	[កៈ-សិ-ពា-និច-ជៈ-កាំ]	សកម្មភាពប្រតិបត្តិការមុខរបរដែលពាក់ព័ន្ធវិស័យកសិកម្ម	ការចែកចាយកសិផលគឺជាសកម្មភាពមួយនៃកសិពាណិជ្ជកម្ម។
កសិម្ហូបអាហារ	ន.	[កៈ-សិ-ម្ហូប-អា-ហា]	សាខានៃផលិតកម្មឧស្សាហកម្មដែលមានមូលដ្ឋានលើការកែច្នៃផលិតផលកសិកម្ម រុក្ខជាតិ សត្វ ផលិតផលនេសាទនិងវារីវប្បកម្ម ដើម្បីផលិតចំណីអាហារសម្រាប់មនុស្សនិងសត្វ	ដំឡូងមីជាដំណាំកសិកម្មមួយដែលបម្រើឱ្យវិស័យកសិម្ហូបអាហារ។
កសិអាកាសធាតុវិទ្យា	ន.	[កៈ-សិ-អា-កា-សៈ-ធាត-វិត-ទ្យា]	ផ្នែកមួយនៃអាកាសធាតុវិទ្យា ដែលសិក្សាអំពីអាកាសធាតុតាមរយៈផលិតកម្មកសិកម្ម។

កម្រិតវប្បធម៌

ន.

[កំ-រ៉ិត-វ៉ាប់-ប៉ៈ-ធ័រ]

កម្រិតសញ្ញាបត្របញ្ជាក់ពីការអប់រំដែលបានទទួល។

កម្រិន

គុ.

[កំ-រ៉ិន]

ដែលក្រិន

ដូងកម្រិន, ដើមឈើកម្រិន។

កម្រើក

កិ.

[កំ-រ៉ើក]

កក្រើក, រំជួល

កម្រើកចិត្ត, កម្រើកខ្លួន។

កម្រៀម

ន.

[កំ-រៀម]

អ្វីៗដែលក្រៀម

ស្លឹកឈើកម្រៀម, បាយកម្រៀម (ម.ប្រ.)។

កម្រៀមកម្រោះ

ន.

[កំ-រៀម-កំ-រ៉ោះ]

ម្ហូបក្រៀមក្រោះ។

កម្រៀវ

ន.

[កំ-រៀវ]

សត្វឬឈើដែលក្រៀវ

គោកម្រៀវ, មាន់កម្រៀវ។

កម្រៃ

ន.

[កំ-រ៉ៃ]

អ្វីៗដែលចំណេញ, ដែលបានមកលើសដើម

ធ្វើការមានកម្រៃ, ជួញមានកម្រៃ។

កម្រៃក្រៅផ្លូវការ

ន.

[កំ-រ៉ៃ-ក្រៅ-ផ្លូវ-កា]

កម្រៃដែលទទួលបានបន្ថែមពីលើតម្លៃផ្លូវការ

មន្ត្រីខិលខូចបង្កការលំបាកដល់អ្នកបង់ពន្ធ ដើម្បីទារកម្រៃក្រៅផ្លូវការ។

កម្រៃខ្ពស់

ន.

[កំ-រ៉ៃ-ខ្ពស់]

អ្វីៗដែលទទួលបានឬផ្តល់ឱ្យច្រើនជាងធម្មតាដើម្បីជាការតបស្នងក្នុងការធ្វើអ្វីមួយ

កីឡាករដែលមានប្រាក់កម្រៃខ្ពស់ជាងគេ។

កម្រៃជើងសា

ន.

[កំ-រ៉ៃ-ជើង-សា]

ភាគរយនៃថ្លៃទំនិញឬអត្ថប្រយោជន៍ (ទំនិញ, របស់, ប្រាក់...) ដែលភ្នាក់ងារទិញលក់ឬភ្នាក់ងារដទៃទៀតត្រូវបានទទួលក្នុងទំនាក់ទំនងការងារនោះ។

គាត់ទទួលបានប្រាក់កម្រៃជើងសាជាច្រើន។

កម្លា

កិ., គុ.កិ.

[កំ-ឡា]

ធ្វើឱ្យក្លា; ដែលធ្វើតែឫកខាងក្រៅឱ្យគេឃើញថាក្លាឥតខ្លាច ឥតញញើត តែខាងក្នុងចិត្តនោះខ្លាចញញើតទេ

ខំប្រឹងកម្លា, ធ្វើកម្លា។

កម្លាច

គុ.

[កំ-ឡាច]

(ព.ទ្រ) ដែលខ្លាច

មនុស្សកម្លាច។

កម្លាចិត្ត

កិ.

[កំ-ឡា-ចិត]

ធ្វើចិត្តឱ្យអង់អាច។

កម្លោច

កិ.

[កំ-ឡោច]

ធ្វើឱ្យខ្លោច

យកកន្ទុយក្ងោកទៅកម្លោចធ្វើថ្នាំ។

កម្លៅ

ន.

[កំ-ឡៅ]

មនុស្សដែលខ្លៅល្ងង់

កុំជឿកម្លៅនុ៎ះ។

កម្លាំង

ន.

[កំ-ឡាំង]

អំណាចធាតុដែលធ្វើអវយវៈ ឱ្យកម្រើក, ឱ្យខ្លាំង, ឱ្យប្រព្រឹត្តទៅបាន។

កម្លាំងវេទមន្ត

ន.

[កំ-ឡាំង-វេ-ទៈ-មន់]

ឫទ្ធិអំណាចដែលកើតឡើងតាមរយៈមន្តអាគមបែបអបិយជំនឿ

កម្លាំងវេទមន្តរបស់គ្រូមន្តអាគម។

កម្លាំងអូសទាញ

ន.

[កំ-ឡាំង-អូស-ទាញ]

សត្វដែលគេប្រើដើម្បីជួយកិច្ចការផ្សេងៗ

ពីមុន គោ ក្របី ជាកម្លាំងអូសទាញក្នុងការធ្វើស្រែចម្ការ។

កម្លាំងអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិក

ន.

[កំ-ឡាំង-អេ-ឡិច-ត្រូ-ម៉ា-ញ៉េ-ទិច]

កម្លាំងមួយក្នុងចំណោមកម្លាំងចម្បងទាំងបូនដែលបញ្ជាក់ពីអត្ថិភាពនៃដែនអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិក ដូចជាដែនម៉ាញ៉េទិក ដែនអគ្គិសនី និងកាំរស្មីជាដើម។

ដាក់កម្លាំង

កិ.

[ដាក់-កំ-ឡាំង]

បញ្ជូនឬពង្រាយកងកម្លាំងទៅតាមគោលដៅឬទីកន្លែងណាមួយ

អាជ្ញាធរបានដាក់កម្លាំងដើម្បីការពារសន្តិសុខ។

កម្លាំងចលករ

ន.

[កំ-ឡាំង-ចៈ-ឡៈ-ក]ឬ[កំ-ឡាំង-ចល់-ឡៈ-ក]

(សេ.ហិ.) គោលនយោបាយ វិធានការ ឬ កម្លាំង (ចំណេះដឹង សមត្ថភាពគ្រប់គ្រងកម្លាំង ពលកម្ម បច្ចេកវិទ្យា...) ដែលមានឥទ្ធិពលឬជំរុញឱ្យមានលំនឹងឬកំណើនសេដ្ឋកិច្ច

ផលិតកម្មស្រូវជាកម្លាំងចលករនៃសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា។

កម្លាំងចិត្ត

ន.

[កំ-ឡាំង-ចិត]

ថាមពលឬអំណាចផ្លូវចិត្តដែលផ្ដល់ដោយខ្លួនឯងនិងទទួលបានពីអ្នកដទៃ

ត្រូវចេះផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់ខ្លួនឯងនៅពេលបរាជ័យ។

កម្លាំងធាតុ

ន.

[កំ-ឡាំង-ធាត]

សក្ដានុពលក្នុងការបញ្ចេញកម្លាំងកាយ។

កម្លាំងនយោបាយ

ន.

[កំ-ឡាំង-នៈ-យោ-បាយ]

ការស្តែងចេញឱ្យឃើញជាសាធារណៈនូវឫទ្ធានុភាពឬសន្ទុះខាងនយោបាយទាំងរូបី ទាំងអរូបី

កម្លាំងនយោបាយរបស់គណបក្សមួយ។

កម្លាំងបាយ

ន.

[កំ-ឡាំង-បាយ]

កម្លាំងកាយដែលបានពីអាហារដោយមិនប្រើប្រាជ្ញា, ការប្រើអំពើហិង្សាដោយវាយតប់ ឬ ដោយប្រើអាវុធ

ការប្រើកម្លាំងបាយមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានទេ។

ប្រើកម្លាំងបាយ

កិ.

[ប្រើ-កំ-ឡាំង-បាយ]

ប្រើតែកម្លាំងកាយ មិនប្រើប្រាជ្ញា។

កម្លាំងពលកម្ម

ន.

[កំ-ឡាំង-ពៈ-លៈ-កាំ]

(សេ.ហិ.) ចំនួនមនុស្សគ្រប់អាយុធ្វើការ ដែលមានការងារធ្វើនិងកំពុងស្វែងរកការងារធ្វើនៅក្នុងប្រទេសមួយឬតំបន់មួយ ក្នុងរយៈពេលមួយជាក់លាក់

វិស័យវាយនភណ្ឌនិងកាត់ដេរបានស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មជាច្រើន។

កម្លាំងលក់

ន.

[កំ-ឡាំង-លក់]

សម្ទុះក្នុងការលក់ទំនិញ។

កម្សត់

គុ.

[កំ-សត់]

ដែលខ្សត់អត់ឃ្លានមានសុខទុក្ខជាមួយគ្នា

គូកម្សត់, មនុស្សនេះកម្សត់នឹងខ្ញុំណាស់។

កម្សត់កម្រ

គុ.

[កំ-សត់-កំ-រ៉]

ដែលក្រខ្សត់អត់ឃ្លានរងទុក្ខ, រួមសុខទុក្ខជាមួយគ្នាដោយនៅស្រុកខ្លួន ឬទៅនៅស្រុកដទៃ ទោះនៅយូរក្ដី ឆាប់ក្ដី ឆ្ងាយក្ដី ជិតក្ដី

មនុស្សកម្សត់កម្រនឹងគ្នា, មិត្រកម្សត់កម្រ, ប្រពន្ធកម្សត់កម្រ។

កម្សាន្ត

កិ.

[កំ-សាន]

សម្រាកចិត្ត, ធ្វើឱ្យក្សាន្តចិត្ត, លំហើយចិត្ត, ធ្វើចិត្តឱ្យស្រាកស្រាន្ត, ឱ្យស្បើយចាកអារម្មណ៍ផ្សេងៗ

ដើរលេងកម្សាន្តចិត្ត។

កម្សួល

ន.

[កំ-សួល]

ចំហាយ ឬ អំណាចដែលឆួល ឬ ខ្សួលឡើង

កម្សួលត្រជាក់, កម្សួលក្ដៅ។

កម្សោយ

ន.

[កំ-សោយ]

មនុស្សសត្វជាដើមដែលមានកម្លាំងខ្សោយ

មនុស្សកម្សោយ។

កម្អួត

ន.

[កំ-អួត]

អ្វីៗដែលក្អួតចេញមក។

កម្អែល

ន.

[កំ-អែល]

សំណល់ដែលសល់អំពីគេ

អាវនេះជាកម្អែលពីលោកនោះ ឬ អ្នកនោះ។

ករ

ន.

[ក]

ដៃ

លើកករប្រណម្យ។

ករជកាយ

ន.

[កៈ-រ៉ៈ-ជៈ-កាយ]

ប្រជុំនៃអាការៈទាំង ៣២ មានសក់ជាដើម, ខ្លួនប្រាណ, រូបកាយទាំងមូល

ជំងឺតែងមានប្រចាំនៅក្នុងករជកាយ។

ករណនាម

ន.

[កៈ-រ៉ៈ-ណៈ-នាម]

នាមសព្ទដែលជាអំពើ ឬដែលជាកិច្ចការ ដូចជាពាក្យ ការធ្វើ; ការឱ្យ, អំណោយ; ការកាន់ ឬ សេចក្ដីប្រកាន់។ល។

ករណី

ន.

[កៈ-រ៉ៈ-ណី]

រឿង; ហេតុ; អំពើ; ដំណើរ; ហេតុ ឬ ការណ៍ដែលកើតមានឡើង

ករណីនេះខ្ញុំត្រូវតែធ្វើ; កើតមានករណីប្លែក; ចុះមានករណីអ្វីហ្នឹង?។

ករណីយ

គុ.

[កៈ-រ៉ៈ-ណី]ឬ[កៈ-រ៉ៈ-ណី-យ៉ៈ]

ដែលគួរធ្វើ, ដែលគប្បីឬត្រូវធ្វើ។

ករណីយកិច្ច

ន.

[កៈ-រ៉ៈ-ណី-យ៉ៈ-កិច]

កិច្ចដែលគួរធ្វើ, ការងារដែលត្រូវតែធ្វើ

មុខការនេះជាករណីយកិច្ចរបស់អ្នកហើយ។

ករនេ

ន.

[ក-នេ]

ស្រទាប់ប៉ោងថ្លានៃក្លេរ៉ូទិករាងកោងជាងទម្រង់របស់ភ្នែកទាំងមូលសម្រាប់ពត់កាំរស្មី ដែលចាំងចូលមកក្នុងភ្នែកឱ្យរួមជួបជាមួយគ្នានៅកន្លែងតែមួយលើរ៉េទីន។

ករវិក

ន.

[ក-រ-វ៉ឹក]ឬ[កៈ-រ៉ៈ-វ៉ឹក]

បក្សីមួយប្រភេទ មានសំឡេងពីរោះ (មាននិយាយតែក្នុងរឿងបុរាណ)។

ករី

ន.

[កៈ-រ៉ី]

សត្វចតុប្បាទមានដៃ ឬមានប្រមោយ គឺ ដំរី។

ករុណា

ន.

[កៈ-រ៉ុ-ណា]

សេចក្ដីអាណិត, អាសូរ

សូមលោកមានអាសូរករុណាខ្ញុំបាទផង។

ករុណា

ន.

[កៈ-រ៉ុ-ណា]

ពាក្យសម្រាប់គ្រហស្ថឆ្លើយអ្នកបួស ឬ អ្នកបួសនិងអ្នកបួសឆ្លើយគ្នាទៅវិញទៅមក; និយាយក្លាយមកថា កូរណា ក៏មាន។ ជួនប្រើជាបុរិសសព្វនាមចំពោះខ្លួនឯង

ខ្ញុំករុណា, ខ្ញុំព្រះករុណា។

ករុណាវិសេស

ន.

[កៈ-រុ-ណា-វិ-សេស]

ពាក្យសម្រាប់មន្ត្រី ឬបណ្ដារាស្ត្រទាំងពួងឆ្លើយស្ដេច។

កល

ន.

[កល់]

ឧបាយយ៉ាងល្អិត, ល្បិច (ឧបាយកល)

ដំណើរហ្នឹងជាកលឧបាយរបស់គេទេ; ប្រយ័ត្នចាញ់កលគេ។

កល់

កិ.

[កល់]

ទ្រពីក្រោម, ស៊ែមពីក្រោម ដើម្បីឱ្យស្មើមិនឱ្យល្អៀង ឬ ដើម្បីឱ្យហើប ឱ្យខ្ពស់ឡើង

ដាក់កំណល់កល់ឱ្យខ្ពស់ឡើង។

ក័លក័ត្តា

ន.

[ក័ល-ក័ត-តា]

ឈ្មោះក្រុងដែលស្ទឹងគង្គាហូរកាត់ ឋិតក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។

កល់កែ

ន.

[កល់-កែ]

(ម.ព. កូវកែ)។

កលយុទ្ធ

ន.

[កៈ-ឡៈ-យុត]ឬ[កល់-ឡៈ-យុត]

(ម.ព. យុទ្ធពិធី ក្នុង យុទ្ធ)។

កលហៈ

ន.

[កៈ-ឡៈ-ហៈ]

ជម្លោះ

កើតមានកលហៈនឹងគ្នា គឺកើតមានជម្លោះនឹងគ្នា។

កលហភាព

ន.

[កៈ-ឡៈ-ហៈ-ភាប]

ភាពនៃជម្លោះ, ការទាស់ទែងគ្នា។

កលហប្បវឌ្ឍនី

ន.

[កៈ-ឡៈ-ហាប់-ប៉ៈ-វ៉ាត់-ធៈ-នី]

ការចម្រើនដោយជម្លោះ, ការធ្វើជម្លោះឱ្យរីកធំខ្លាំងឡើង, ការនាំបង្កហេតុឱ្យកើតសេចក្ដីទាស់ទែងគ្នា។

កលហពិរោធ

ន.

[កៈ-ឡៈ-ហៈ-ពិ-រោត]

កំហឹងដែលនាំបណ្ដាលឱ្យកើតជាជម្លោះ ឬ កំហុសដែលកើតអំពីជម្លោះ (ច្រើននិយាយថា កលហ៍ពិរោធ)

កើតកលហ៍ពិរោធ។

កលិយុគ

ន.

[កៈ-លិ-យុក]

កាលសម័យដែលប្រកបដោយទោស, ដោយវិបត្តិ, វិបរិតផ្សេងៗ

ប្រទះលើកលិយុគ; ស្រុកកើតកលិយុគ។

កលោបាយ

ន.

[កៈ-ឡោ-បាយ]

ឧបាយឈ្លាសវៃ, ឧបាយដែលប្រកបដោយកលល្បិច; កលនិងឧបាយ ឬ ឧបាយកល ល្បិចក្នុងល្បិច។

កល្ប

ន.

[កាល់]

(ម.ព. កប្ប)។

អស់កល្ប

គុ.

[អស់-កាល់]

ដែលយូរអង្វែង។

កល្បព្រឹក្ស

ន.

[កាល់-ប៉ៈ-ព្រឹក]

(ម.ព. កប្បព្រឹក្ស)។

កល្បសព្ទ

ន.

[កាល់-ប៉ៈ-សាប់]

ពាក្យដែលមានសូរដូចគ្នា ប៉ុន្តែមានអត្ថន័យផ្សេងគ្នា ដូចជា ក (ក មនុស្ស សត្វ) ; ក (សាង, សង់) ; កល (ល្បិច) ; កល់ (ដាក់ទ្រពីក្រោម ...) ; ខារ (ក្លិនឬរសខារ) ; ខារ (ខារឈើហុប) ; ខិត (កកិលចូល ...) ; ខិត (សូត្រមួយខិត) ; គ (ដើមគ) ; គ (មនុស្សគ) ; មៀន (ដើមមៀន) ; មៀន (មៀនកាំបិត)។ល។

កល្បាវសាន

ន.

[កាល់-ប៉ា-វៈ-សាន]

អវសាននៃកប្ប, ពេលចុងក្រោយ ទីបំផុតនៃជីវិត។

កល្យាណ

គុ.

[កល់-យ៉ាន]

ល្អ, ដែលមានលំអ។

កល្យាណកម្ម

ន.

[កល់-យ៉ា-ណៈ-កាំ]

អំពើល្អ, កុសលកម្ម។

កល្យាណការិនី

ន.

[កល់-យ៉ា-ណៈ-កា-រិ-នី]

(ម.ព. កល្យាណការី)។

កល្យាណការី

ន.

[កល់-យ៉ា-ណៈ-កា-រ៉ី]

ជនអ្នកធ្វើអំពើល្អ, អ្នកធ្វើការកុសល។

កល្យាណមិត្ត

ន.

[កល់-យ៉ា-ណៈ-មិត]

មិត្តល្អ, មិត្តត្រឹមត្រូវដែលបុគ្គលគួរសេពគប់ គួររាប់រកយកជាគ្នា។

កល្យាណី

ន.

[កល់-យ៉ា-ណី]

ស្ត្រីមានលំអ, នាងល្អ

ស្ត្រីកល្យាណី, កែវកល្យាណី, មាសកល្យាណី (ព.កា.)។

កវី

ន.

[កៈ-វ៉ី]

អ្នកប្រាជ្ញដែលចេះតែងឆន្ទ, កាព្យឃ្លោង (អ្នកប្រាជ្ញខាងសម្ដី)។

កវីនិពន្ធ

ន.

[កៈ-វ៉ី-និ-ពន់]

កវីជាអ្នកនិពន្ធ, អ្នកនិពន្ធខាងកាព្យឃ្លោង។

កវីនិពន្ធន៍

ន.

[កៈ-វ៉ី-និ-ពន់]

ការរៀបរៀង, ការចងក្រង, ការតែងឆន្ទរបស់កវី។

កសាង

កិ.

[ក-សាង]

ធ្វើ, សង់, បង្កើតឡើង, ស្ថាបនា

អ្នកភូមិយើងកំពុងកសាងអាគារសិក្សាមួយខ្នង។

កសាង

កិ.

[ក-សាង]

នាំមនុស្សទៅអប់រំកែប្រែ ឬនាំយកទៅសម្លាប់ (ប្រើក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ)។

កសាងខ្លួន

កិ.

[ក-សាង-ខ្លួន]

កែលម្អអាកប្បកិរិយារបស់ខ្លួន

កសាងខ្លួនជាថ្មី។

កសិកម្ម

ន.

[កៈ-សិ-កាំ]

ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វ។

កសិកម្មគោចរ

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-គោ-ច]

ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វដោយការផ្លាស់ប្ដូរទីកន្លែងទៅតាមលក្ខខណ្ឌភូមិសាស្ត្រ (ទឹក ដី ស្មៅ រដូវ ...)។

កសិកម្មចល័ត

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-ចៈ-ឡាត់]

(ម.ព. កសិកម្មគោចរ)។

កសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-ចិញ-ចឹម-ពោះ]

កសិកម្មសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ស្បៀងក្នុងគ្រួសារដើម្បីការរស់រានមានជីវិតដោយមិនសំដៅទៅលើការលក់ដូរឬធ្វើពាណិជ្ជកម្មទេ

ជនជាតិដើមភាគតិចច្រើនតែប្រកបរបរកសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ។

កសិកម្មតាមកិច្ចសន្យា

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-តាម-កិច-សន់-យ៉ា]

ផលិតកម្មកសិកម្មផ្អែកលើកិច្ចសន្យារវាងអ្នកផលិតនិងអ្នកទិញកសិផល ដែលបានព្រមព្រៀងគ្នាទៅលើបរិមាណផ្គត់ផ្គង់ គុណភាពកសិផល ថ្លៃកសិផល ពេលវេលា ទិញ លក់ ការផ្តល់បច្ចេកទេស ពូជ ជី ដើមទុន ជាដើម។

កសិកម្មបៃតង

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-បៃ-តង]

ផលិតកម្មកសិកម្មដែលប្រើបច្ចេកវិទ្យាមិនបង្កការខូចខាតដល់បរិស្ថាននិងជីវិតមនុស្សសត្វ។

កសិកម្មប្រពៃណី

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-ប្រ-ពៃ-នី]

កសិកម្មដែលប្រតិបត្តិការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វបន្តពីជំនាន់មុនដូចជា របៀប ប្រើប្រាស់ពូជ របៀបដាំដុះ ការប្រើប្រាស់កម្លាំងពលកម្ម (គោ ក្របី) ... ហើយជាទូទៅ ទទួលផលតាមលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិ។

កសិកម្មព្រៃដុត

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-ព្រៃ-ដុត]

ការដាំដុះរបស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនៅតំបន់ព្រៃស្បាតដោយការកាប់ព្រៃហើយដុតនិងដាំដំណាំជាចម្ការវិលជុំ

កសិកម្មព្រៃដុតរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច។

កសិកម្មយថាផល

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-យៈ-ថា-ផល់]

ការដាំដុះឬការចិញ្ចឹមសត្វដែលប្រើទុននិងពលកម្មតិច ហើយទទួលបានផលតាមលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិ។

កសិកម្មអតិផល

ន.

[កៈ-សិ-កាំ-អៈ-តិ-ផល់]

ការដាំដុះឬការចិញ្ចឹមសត្វដែលប្រើទុននិងបច្ចេកទេសខ្ពស់ ហើយទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

កសិករ

គុ., ន.

[កៈ-សិ-ក]

អ្នកធ្វើកសិកម្ម។

កសិការ

គុ., ន.

[កៈ-សិ-កា]

(ម.ព. កសិករ)។

កសិការិនី

ន.

[កៈ-សិ-កា-រិ-នី]

(ម.ព. កសិករ)។

កសិដ្ឋាន

ន.

[កៈ-សិ-ឋាន]ឬ[កៈ-សិត-ឋាន]

ទីដី រួមទាំងផ្ទះនិងអគារ សម្រាប់បម្រើការដាំដុះ ឬការចិញ្ចឹមសត្វ

កសិដ្ឋានដាំបន្លែ កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមជ្រូក។

កសិណ

គុ.

[កៈ-សិន]

ទាំងអស់។

កសិណ

ន.

[កៈ-សិន]

ប្រភេទនៃសមថកម្មដ្ឋាន ដែលកំណត់យកព័ណ៌សម្បុរជាអារម្មណ៍ ជាគ្រឿងដឹកមកកាន់ចិត្ត។

កសិណ

ន.

[កៈ-សិន]

រូបតាងជាសំអាង

កសិណសាក្សី, យើងនឹងយកពាក្យនេះជាកសិណមិនបានទេ។

កសិណ

ន.

[កៈ-សិន]

គូឬស្រះធំវែងដែលគេជីកជុំវិញកំពែងបន្ទាយឬប្រាសាទ។

កសិណុបករណ៍

ន.

[កៈ-សិ-ណុ-បៈ-ក]

វត្ថុ ឧបករណ៍ ដែលជាកសិណ បន្ទាល់ ឬភស្ដុតាង។

កសិធុរកិច្ច

ន.

[កៈ-សិ-ធុ-រៈ-កិច]

ធុរកិច្ចខ្នាតធំដែលបម្រើឱ្យវិស័យកសិកម្ម រួមបញ្ចូលទាំងផលិតកម្ម ការកែច្នៃ ការវេចខ្ចប់ ការចែកចាយផលិតផលកសិកម្ម ការផលិតគ្រឿងយន្តកសិកម្ម ឧបករណ៍ គ្រឿងបរិក្ខារ សម្ភារៈផ្គត់ផ្គង់ និងផលិតកម្មកសិកម្មតាមកិច្ចសន្យា។

កសិបសុកម្ម

ន.

[កៈ-សិ-ប៉ៈ-សុ-កាំ]

ការដាំដុះនិងការចិញ្ចឹមសត្វជាហ្វូងនៅតាមវាលស្មៅធម្មជាតិតាមបែបកសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ។

កសិផល

ន.

[កៈ-សិ-ផល់]

ផលដែលកើតចេញពីការងារកសិកម្ម

ទីផ្សារលក់ដូរកសិផល។

កសិពាណិជ្ជកម្ម

ន.

[កៈ-សិ-ពា-និច-ជៈ-កាំ]

សកម្មភាពប្រតិបត្តិការមុខរបរដែលពាក់ព័ន្ធវិស័យកសិកម្ម

ការចែកចាយកសិផលគឺជាសកម្មភាពមួយនៃកសិពាណិជ្ជកម្ម។

កសិម្ហូបអាហារ

ន.

[កៈ-សិ-ម្ហូប-អា-ហា]

សាខានៃផលិតកម្មឧស្សាហកម្មដែលមានមូលដ្ឋានលើការកែច្នៃផលិតផលកសិកម្ម រុក្ខជាតិ សត្វ ផលិតផលនេសាទនិងវារីវប្បកម្ម ដើម្បីផលិតចំណីអាហារសម្រាប់មនុស្សនិងសត្វ

ដំឡូងមីជាដំណាំកសិកម្មមួយដែលបម្រើឱ្យវិស័យកសិម្ហូបអាហារ។

កសិអាកាសធាតុវិទ្យា

ន.

[កៈ-សិ-អា-កា-សៈ-ធាត-វិត-ទ្យា]

ផ្នែកមួយនៃអាកាសធាតុវិទ្យា ដែលសិក្សាអំពីអាកាសធាតុតាមរយៈផលិតកម្មកសិកម្ម។